장음표시 사용
141쪽
priani sententiam. Ratio autem, cur S. Augustinus hujus quaestionis definitionem non Stephano Pa. pae . sed plenario Concilio adscripserit, non ea est. quia summis Pontificibus authoritatem insaltibialiter definiendi, deesse crederet qua Pelagianam causam omnino finitam sui sse confessus est ; sed quia non ita in causa de haereticorum baptismo. uti in Pelagii causa, definierat Apostolica Sedes nam , ut 3. praecedente vidimus. Steplianus de hac re nullam. definitionem fidei edidit : vel etiam , quia humano more disserens contra Donatistas, Ecclesiasticam au thoritatem nihili facientes . non ita efficax apud eos esse existimavit unius Pontificis decretum, uti decretum Concilii plenarii, in quo, post multam multis inprovinciis discussionem manifestata jam veritate, tot Patrum sententiae in unam conspirarunt. Oppon. III. authoritarem S. Ambrosi, qui L. 3. de Sacramentis cap. I. ait: In omnibus cupio sequi si Hesam Romanam ; sed tamen F nos homines sensium habeo mus : ideo quod alibi rectius non servatur, F nos recte e sodimns. R. S. Ambrosium non loqui de fidei quaestionibus. sed de consuetudinibus particularibus, quae non omnibus Ecclesiis ubique sunt praescriptae , , ut V. g. ablutio pedum post baptismum adultorum, de qua determinate ibi agit S. Doctor.
Neque nos η sententia obstat necessias, vel utilitas Cone
liorum generalium, eorumque in examinandis causis Fidhi authoritas. ' ,
g. XLIII. Gmmuni I. cum Boi ueto varia antiquorum testimo- nia, quibus Definitiones Fidei, a Sede Romana editae
142쪽
' o Romam Pontifris Infallibilitate. x et Ieditae, nnnc Conciliorum generalium, nunc Episeop rum authoritate firmatae , roboratae , irrefragabiles, aut alio aequivalente titulo donatae dicuntur: ergo, inquiunt, Definitiones. pontificiae ante assensum Conciliorum , vel Episcoporum non erant irresormabiles
seu insallibiles. R. Ex his Antiquorum testimoniis plus non sequitur, quam quod Definitiones pontificiae authoritatem & vim coactivam majorem in sensu mox explicando habeant, si accedat consensus Episcoporum, vel alicujus concilii generalis. At num inde inferri etiam potest, pontificiam definitionem in rebus
Fidei per se non cogere , & esse infallibilem Τ Num ubi duo vel plures vi coactiva & ineluctabili per sa, praediti, ad aliquid firmiter statuendum asseruntur . . alter alteri praejudicium creat ' Nonne cum sacrast Scripturae authoritate a Theologis jungi solet Traditio.& cum Scriptura ac Traditione jungitur etiam Synodorum praesertim generalium authoritas ' Num hine deduei potest. nec solam Scripturam sacram , nee Traditionem solam, nec solam Synodorum generalium authoritatem esse insali bilem ' Minime gemitum cum lingularum vis omnino coactiva . & insatin libilitas aliunde probetur & explorata sit. Solam vero pontificiam Definitionem esse insallibilem & per se pariter cogere ad Unitatem Fidei. ante assensum Dpiscoporum , vel Ecclesiae, abunde probavimus ex
seopo & fine Primatus Pontificii a Christo instituti Q& ex aliis rationibus x . Neque tamen idcirco superflua fuere Conciliorum, 'aut Episcoporum suiffragia. Definitionibus pontificiis consentientia . quae ad infirmiores docendos , & ad
pertinacium contumaciam vincendam, aut confundendam utilia, aut omnino necessaria quandoque habita
143쪽
bita sunt, ait nimirum tot Patrum concursu , aut renusensu refractarii, vel dubitantes veritatem lacilius edo- .cerentur, & revocarentur ad sanum sensum, atque obedientiam debitam ; vel si in errore adhue persisterent, contumacia eorum palam innotescente, tanquam haeretici ab omnibus haberentur. Hoc remedium obis
ientibus Ecclesiae filiis necessarium quidem non est. S. Auguslinus, exorta Pelagiana haereu, sumere credidit solam Apostolicam Inmeentii Pontificis sentemtiam, qua eoru am Amtam pro concione affirmavit; cum nondum haberi poterat tacitus saltem universalis E caesiae consensus. Crescente vero Pelagianorum t multu. Zoimus Papa, etsi pariter sciret. Innocentii liteis ras irrefragabilis authoritatis ; ad Pelagianorum t men nisus retundendos , Episcoporum iubscriptiones Tractoria edita petiit, & obtinuit: & ita Catholici Patres utramque Apostolicae Sedis omniumque Episcoporum cum ea conspirantium auctoritatem eidem haeresi opposuere , quin ideo de vi coactiva seu insallibilitate literarum innocentii quidquam ambigerent. In causa Eutymetis, dogmatica S. Domi Epistola inlablibilitatem apud Catholicos habuit: eam solam suffice. re credidit S. Hasianus, ut ne opus esset convocatione generalis Synodi commovere omnes Ecclesias. Renitentibus nihilominus Eutychianis, Dono Epistolae additae fuerunt subscriptiones Episcoporum tum Orientis , tum occidentis, quae expressum declartibant istorum Episcoporum consensiam. Cum tamen id quoque apud restaliarios non suisset satis , convocata est Synodus Chalcedonensis , in qua ex ipsius Boi ueti aliorumque Adversariorum sententia dubitari a Cath licis non poterat de dogmate, quod & Apostolicis ita teris , & expresso tot Episcoporum consensu jam mintea suerat firmatum.
Unde ad objectionem Adversariorum dicentium: Si Pontifex se solo est insallibilis, stustra convocantur Colla
144쪽
Concilia generalia , manifesta est retorsio in Ceelesadisi eri a. Nam eodem jure dici posset: Si haeci a dispersa est insallibilis . quod utique ab omnibus Catholicis admittitur, frustra convocantur Concilia generalia. Item si Petrus , & reliqui Apostoli habuerunt donum insallibilitatis in Fide prout reapse κ) illud habuere . frustra congregati sunt in Concilio Ierosolymitano Actor. II. ad decidendam causam de serva dis a gentibus. d Christum conversis. Legalibus Mostdeis: stustra post prolatam ibi a Petro sententiam Jacobus . ceterique Apostoli eandem suo lasagio co
firmastent. Praeterea sunt adhuc aliae rationes. ob quas ut, te . vel quandoque necessarium est, convocari Concilium generale. Nam I. stequenter non de dogmate
ipso , sed de hominibus serendum est ab Ecclesia judicium , & ne qua seperet injustitiae vel errati sulpicio
aut obtentus . examinanda est illorum doctrina. audiendae rationes , colligenda staragia; ut de procedendi ratio . & Senatorum numerus, ac ipsus Sen tus dignitas & majestas obstruant os loquentium iniqua. Cujus diligentiae tunc major est necessitas. cum haeretici vel sectatorum numero . vel potentia saeculari, vel alia quapiam authoritate pollent. II. Perinquam utilia sunt Concilia generalia ni malaria dis plina seu re ormationis . condendisque morum Decretis. Si enim ex omnibus aut plerisque orbis Christiani partibus & provinciis Episcopi ad consultandum confluunt ; clarius perspicitur. mala omnibus conveniat. S. cunctis consentientibus, suavius conduntur Leges.& acceptantur libentius, certiusque executioni mam
Ingant: Si Patres in Conciliis etiam generalibus sequi debent definitionem Fidei, quam antea Roma-I nus M Vide I. XIV.
145쪽
nus Pontilax edidit; quomodo ibidem erunt Iudices 3 Quomodo habebunt votum deessivum. non inere conlustivum ' R. Et vicissim ex Advertariis qua ro : Num judicis ratio in libertate clissentiendi eoli canda elt, ita, ut cum obligatione assentiendi stare non pollit 3 Nonne Episcopi in Cha cedonensit Judices sum runt, tametsi Leonis decinitioni in Eutychetis errorem antea editae, M ab Episcopis Orientis subscriptae , 6e ita Catholicae Ecclesiae non solum tacito, sed etiam expressis consensu appronatae, assentiri opus esset tNonne Judices haud dubie fuerunt Apostoli in Hieroissolymitano Concilio, cum omnes in S. Petri sente tiam transierunt ut notavit S. Hi nymus Epist. quinter Augustin. , etiamsi idemS. Petrus, Spiritu& ceris' tissime aissatus, controversiam ante omnes definierit, ea utique sententia, contra quam licite nemo Cath
licus poterat reluctari Τ Nonne Concilium posterius, iterum damnans haereses jam a priori concilio aecu'meniuo damnatas, ludicis officium exercet, etsi stam praecedentis Concilii judicio tem atur ' Nonne in ipsqTridentino Concilio veri judices fuerunt Episcopi quoad ea quoque fidei decreta . quibus damnarunt eris rores a Luthero aliisque Novatoribus repet ios . &pluries etiam antea damnatos, etsi nemo de justa iulorum facta condemnatione posset ambigere ' Si A versarii non negent, Episcopos in hisce circumsta tiis Risse veros ludices, licet de definitis antea non possent dubitare, vel ab iis dissentire; non ergo judicio proprie dicto in materia Fidei essentiale est, ita posse Episcopos in utramlibet partem sententiam ferre. ut, si id quandoque non possint licite, veri judices nec
sint, nec haberi queanti Neque ideo votum mere consultivum,& non decisivum in ejusmodi circumstam tiis serunti Nam inter votum mere eon tivum. & deine pum, illud praecipuum & essentiale discrimen est;
146쪽
j De Romam ponti iris Bisallibilitate.
quod nempe primum ab eo sertur, qui nulla obligandi alios ad sibi assentiendum, vel obtemperanti uim jurisdictione pollet; qualia sunt Doctorum vel Acade
miarum. Alterum vero editur ab eo, qui obligare ad
sibi assentiendum & obsequendum alios propria potestate potest. Jam vero, etsi teneantur Epistopi pon-l tificiis definitioni ibus obsequi; ita tamen illis subscri- .liunt. ut suo vicissim judicio immediatos subditos suos iudicio adla fionis obstringant, quo Pontificis judicio ipsinet adhaerent; perinde, ac Episcopi. qui oeci:me- niei Concilii, cui ipsi interesse non poterant, defint : tiones suscipiunt, eisque firmo judicio adhaerent, sub- ditos suos ad similiter adhaerendum obligant, quini meri Consiliarii vices agere censeantur. Urgent: Concilia oecumenica non se obligari cre- l .diderunt ad Epistolas & Edicta dogmatica Romano-l rum Pontificum, simplici obedientia recipienta; sesteadom subjecerunt novo examini. novamque de his judiciariam sententiam tulere. Sic. non obstanti h
i literis dogmaticis S. Catoni ad S. Cyrillum At i acandra datis, quibus haeresin Nestorii damnavit. t .: men causa Nestorii in Ephesina Synodo de novo exa. t minata est. Similiter Epistola S. Leonis V., ad S. Flavianum contra Eutychetem scripta, in Concilio Chali, cedonensi , examini subjecta est. R. Ex dictis Deillat responsio fluit. Duplex nempe examen distingui notest; i unum oudoratatu in eum, cujus sententia vel judicium
t examinatur. cum dubitatione conjunctum. an verit tali consentiat: quod alio nomine vocatiar examen cul riosum ; alterum inglrumonsy δt confirmationis. quod
dentur appellant; quo nimirum desinitio dogmaticat coufertur cum doctrina S. Scripturae, SS. Patrum I a . Eeelein ca Memolies du clerge T. I. pag. Αο.
147쪽
EGlesiae Catholieae, ac ostenditur, quod huic omniano consormis sit. . Utrumque igitur hoc examen cognitionem causae supponit. Primum tamen pro auctiaritate quis & cum dubio exercet, an alterius sibi su diti judicium praecipuis veritatis regulis ex. gr. S. Scripturae ac Traditioni consentaneum vel disseutaneumnt. AIterum sola Romani Pontificis definitione, cea
certo criterio, contentum est, ut sententiam, ab eo prolatam, cum S.Scriptura & traditione divina converinire continuo judiceti Atque hoc posterius examen Episcopis, sive in concilio congregatis, sive per orbem dispersis. ita competit, ut nihil eos vetet Pontificis deinfinitiones cumS.Scripturis & Traditione sacra conse rei; modo ne id faciant vocando definisionis veritatem in dubium; sed ut vel propriis ex documentis firmum cognostant, quod jam primi Pastoris defin done certum habent; vel ut aliis restactariis, aut dubitantibus , qui ad agnoscendam insallibilem Papae authoritatem satis proni non sunt, ex primis Fidei regulis eandem veritatem vaseant demonstrare ; per inde videlicet, atque Episcopi, qui generalibus Comeiliis interesse non potuere, nihilominus vero judicia officio funguntur; dum praedictorum Conciliorum definitiones tali praemita solius adhaesionis examine suis
propriis subditis promulgant. Sie itaque Patres Concilii Ephesint eausam Ν storii, per ι iterar S. Cae I epini jam decisam, de
novo examinarunt, sed non aliter, nisi ut error m
nisestius pateret, & definitum dogma apertius confimmaretur. Certe ipχ S. Caelestinus in Di d. Ephes ait, se mittere ad hoc Concilium Legatos, ullis. qua aguntur , intersint, ει qum a nobis antea ista
sunt. exequantur , non ut haec statuta curiosis examine dilauti patiantur. Et in Commonit. dat. Legatis sit eos, si res ab aliquibus in disceptationem vocare tuti δε eorum Det teritis Dduare, x subire certa .
148쪽
At dices: Ipse S. Cmssus Alexandr. loquens de sua Epistola. ad Nestorium scripta, quam Caelestinust Papa plenissime probaverat, petiit a Synodi Ephesi. nae Patribus , ut onerent, rectene F inculpate sanctο-que illi Nicaeno Concilio convenienter scripserit. an socus: ergo ipse S. Cyrillus dubitabat, utrum Caelestisi nus Papa fuerit infallibilis in approbanda illa Epistolat sua. Rdeo. conc. antec. nego cons. S. Cyrillus 'hoci potuit a PP. Ephesinis petere , non quasi dubius dei orihodoxia suae Epistolae jam enim antea professus fuerat: Persuasum habeo . nihil me ab orthodoxa Fide aut
i Symbolo Nicaeno disteββε ; sed idcirco petiit, quia ad
i convincendos Nestorianos expediebat id petere, uti per judicium & assensum tot Episcoporum magis com funderentur. Sic aliquis nunc certus de orthodoxiat illius Epistolae S. Cyrilli posset ad elucidationem &i Nestorianorum resutationem dicere: Legite hanc epustolam, & dicite, an Cyrillus recte senserit, nec ne tSic etiam illi Theologi, qui canoni eum aliquem Lisi brum, a Sectariis e Sacrorum Albo expunctum, ad exini amen vocant, ut Decretum Concilii Tridentini, quo sacris Libris accensetur, vendicent, solent praesci dere a Tridentini authoritate, aIlisque documentiai utuntur. quin ideo Decretum Tridentini errori obn l xium esse posse judicent. Similiter S. Leonis Papae ad Flavianum' Disola neutritiam in Concilio Chalcedonensi suit esel aminata examine curioso, quod ipse S. Leo expresse
b) prohibuerat: neque a Catholicis Episcopis ita erat I s ambi In Epistola ad Patres conellii ait: Qui non potesis ign-
rara. quid ex antiqua traditione eredamus, non potus ais j tare, quid cupiamus. Unde fratres charis i. rejecta minnitus audacia disputandi vana errandi infidelitas conqui scat. Non liceat dρθ- , quos non licet credi. Cum I raudun Evangelicas Muhoritates, -- erisDe S iuriis spe
149쪽
aminari potuisset, quia jam prius eandem extra &iu
Concilio approbarant. Nam, ut Hardinuus Tom. a. narrat, huic Epistolae jam ante Concilium subscripserant Loiscopi, cumque haec Epistola in Concilio pomea esset lecta in Actio. et . . statim & absque mora vesexamine Reverendissimi Episcopi clamaverunt - ἡes ita credimus , orniodoxi ita credunt. Anath a ei, qui ita non credit. Petrus yeae Donem ita loeutus est. Fatendum quidem , quod sub nitem actionis secundae examen aliquod hujus Epistolae institutum suerit, quibusdam dubitantibus Hyricianis G Puloes s Episcopis qui
insallibilitatis pontifieiae non videbantur satis gnari),hon quod licitum crederetur de illa Epii ola dubitare, sed ut, qui dubitabant, docerentur. Praeterea hoc ex inen non publice in Concilio . sed privatim apud An tolium Patriarcham sitit institatum , & a solis sere lulyrteianis & Palaestinis Esescopis: & quidem instit, tum fuit non tam de orthodoxia, quam de sensu quorundam verborum illius Epistolae, quae cum a Leg tis pontificiis explicata. & ambiguitas omnis subiain
ta esset uti praedicti Episcopi Illyrie. & Palaestini si ione LV.publice professi sunt , iidem Episcopi Episto-
Leonis subscripsere. Ceterum . si ex hujus Epist lae memorato examine fallibilitas Papae probaretur. isequeretur omnino. quod Papa cum pluralitate Episcoporum, seu extra , seu in Concilio existentiam. fablibilis sit Epistblae enim huic , ut dixi, ante initium Concilii jam subscripserunt Episcopi, & in Concilio
Ast. a. eandem approbarunn, quod nemo Catholicorum dicere potest.
Inflant: Ipse S. Leo Epist. 63. ad Theodoretum scribit: quae nosm prius minisseris definierat Deus , unia versae fratervitatis irretra si frmavit ad nsu. Ergo
ante per literas, quas ad beatae mmmria Flavium Episeopum mi simus, fuerit deesaratum , qua β de Inearnatione) p a b incera confessio.
150쪽
- Romam Pan eis Infalsibilitate. Is rapte sceptrinopem a Concilio Chalcedonensi factam. hon inlicavit, Epistolam suam misse infallibilem. R.
ΟΠ . anti neg. cons. Nam ait. quod Deus P in prius suomin sterio definiexit: ergo insallibiliter. Nihilominus haec definitio flamari potuit in sensu ad initium hujus Diis explicato.
f. XLIV.F xiguitas hujus Libelli non permittit . singulpas sin-
gulorum Pontificum ab Adversariis praetensos e rores recensere . & excusare. quod alii sententiae nostrae Patroni se) plures laciunt. Statuo solum regulas generales. additis quibusdam dissicilioribus exemplis,& declaro, quid sit Papam ex Cathedra loquentem errare: ex qua declaratione facile patebit, nullum hactenus Romanum Pontificem hac ratione errasse .
Ut autem rite declaretur, quid si Papam ex C thedra loquentem errasse, prius exponendae sunt conditiones, quae requiruorer ad definitionem dogmaticam . sive quod idem est, ad locutionem Papae ex Cathedra. Ad han latente ipsomet riurnelio quam tumuis Adversario, quatuor requiruntur conditiones. . Prima est ex parte malariae, quae definitur.: haec quippe talis sit oportet, ut appareat, em esse aliqua ratione revelatam a Deo, vel in Scriptura , vel per Tra ditionem. Quae enim talia non sunt, ut hina parti- esilaria, personalia &c., ad fide, dogmata, non peribI 4 nent, ' to Vide BeIIarminum L. 4. de Rom. pontifice mp. VIV. &