장음표시 사용
21쪽
6 PRO SCAURO.immortales t non satis quod uno, non quod ignoto , non quod levi . Etiamne Valerio teste Pprimam actionem consecisti Z qui patris tui beneficio civitate donatus gratiam tibi non in . lustribus ossiciis, sed manifesto peiurio I) retulit. Quod si te omen nominis vestri sem .
te duxit, nos tamen id more maiorum, quia faustum putamus , non ad pernielem , verum ad salutem interpretamur. Sed omnis ista ce
leritas ac festinatio , quod inquisitionem , quod
priorem actionem 3ὶ sustulisti, illud patefecit
Sebolium minutis rudioribus litteris.
Aput ca antiquos omn. . . . mos fuit, ut etiam ex nominibus sumerentur auspieia . Unde aput eos consul factus si eoepisset eolligere milites et novum sibi exercitum scribere, Iaborabat ut haee duo nomina prima induceret : et si non suissent his nominiatius homines, fingebantur. Necesse enim erat ut haec nomina Prima essent in exercitu propter omen . Valerius , Statorius . Ex Valeri autem no mine hoc omen trahebatur ut valeret exercitus, ex Statori ut staret. Dicit Citero : sorte tu ideo primum testem induxisti illum Propter omen , ut valersti accusator. Et quoniam hoc nomen faustum semper a maioribus putatum , ad salutem magis debere valere , non ad perniciem .
ut pro aptid constanter fere lago in hoc et aliis antia quia Codd.c3 Iudicia paene omnia apud romanos in duas actiones diuia
debantur . Siquidem lex erat, ut post primam actiouem secunda posset institui, ia qua iterum acta causa , demum sententia ferretur . V riusque exemplum est in verrinis . Nam Post Pri- , mam actionem fingit Cicero adesse in iudicio verrem compereuindinatum , ideoque in eum secundam aetionem intendit quinque
libris constantem . videndus Sigonius de Iudiciu Lio.
22쪽
et inlustravit , quod occultum tamen non erat, non esse hoc iudicium iudicii, sed comitiorum consularium causa comparatum Iὶ . Hic ego Appium Claudium consulem fortissimum atque ornatissimum virum , mecumque, ut spero,
fideli in gratiam reditu firmoque coniunctum a nullo loco , Iudices , vituperabo . Fuerant enim eae partes aut eius quem id facere dolor et suspicio sua coegit, aut eius qui has sibi pa tes depoposcit. Quod aut non animadvertebat quem violaret, aut sacilem sibi fore reditum in gratiam arbitrabatur. Ego tautum dicam quod et causae satis, et in illum minime durum aut asperum possit esse. Quid enim habet turpitudinis Appium Claudium M. Scauro esse
inimicum Quid p avo Appius 3 Africano non suit Z Quid mihi ipse idem iste Quid
ego illi Θ quae inimi et tiae dolorem utrique lar-riasse aliquando , dedecus vero certe numquam attulerunt. Successum s) decessor invidit, et
co Hoe dieit Cieeror Triarium eam dicam Scauro impegisse ut eum tonsulatu , quem petebat, excluderet. Quod confirmat Asconius in argumento. a De simultatibus et recone illatione Ciceronis cum Appio Claudio vide epistolas plures Libri III. ad Familiarea . Et quidem pro Milon. xxv a. scribit Cicero: Aisitim fratrem c P CIO... . bommem mihi eoustinertim delissima grassa .c33 Ita lario videtur in Codice : sed in dubia lectione non moror . Cicero de provinc. Consul. um . scribit Tiberium Gracchum patrem , fuisse tui micissimum Africani . Sed Tibersi Graee hs nomen prorsus non est in hoc Codie is leto. Suut utem in Codice dubiae lectionis ea verba, quibus nos puncta sub acribimus .c Nempe Appius Cla adlus .cs Appius Claudius consulatum gessit anno Urbis neci tui ne Scaurus succederet exeitata hae e causa dieitur, favente adversariis ipso conrule Appio Claudio. Ergo causa non anno MIxc. ut in nonnullis editionibus dicitur, sed Dcc. Orata est.
23쪽
O PRO ScAURO.voluit eum quam maxime Offensum , quo magis ipsius memoria excesserat . Res non modo non abhorrens a consuetudine, sed usitata etiamnum et vulgata. Neque trin vero
, ipsa cotidiana res Appium Claudium illa humanitate et sapientia praeditum per se ipsa movisset, nisi hune C. Claudi Fratris sui competitorem fore putasset. Qui sive
patricrus sive plebeius esset nondum ' Scholium mἰηuiis sed quadratis litteris.
Ceηtuin Senatores ereasti χι multis: postea Tar quinius Priseus addidit alios centum eosque eon
Scr)Psit , eoque 2 vocabulo eouscriptis Patri-hns dicti snnt eonscripti . Post placuit Populo addi familias plebeias ad senatum , et facti sunt
senatores pIebei . Tria er o sunt genera quae Vernerunt ad senatum . Primum patrum genus, Fe eundum conscriptorum genus , tertini plebeium . Sed eonscriptorum et patriciorum unum est meritum . Non licebat patricium petere tribuniciam Potestatem, sed si plebeius esset, petebat . Patri- Mus senator fuerat Clodius ρ.ri teptitir in exilium Ciceronem iii l. claudi tres erant sonatores fratres ἔ unus qui modo sonsul est, ultus qui AsiRm
tenebat praetor, tertius illo Claudius qui se dep trieto. Plebeium secerat D . Pontifices non fiebant nisi de patriciis . Certi pontifiees in Saliam
mensam , et In ceteris quihusdam sacerdotiis quae
c Aseonius ad orat. eontra Pison. Edit. LΦyd. p. 131. ait εge iam saepe significa se P. Clodii Appium Claudium fuisse se trem . Tum duaa familias Claudias. alteram patrie iam alteram plebe m nominat idem Meonius in Fraxm. Commentarii AEdωr t. Pro Scauro p. 1 r. '
24쪽
enim certum constituerat 'eum hoe sibi certum ca) contentionem fore putabat . Appius autem hoc maiorem etiam quod illum in pontificatus petitione , in saltatu, ineeteris meminerat fuisse patrietum. Quamobrem se consule neque repelli Fratrem volebat, neque, si patricius esset, parem Scauro sore videbat, nisi hunc aliquo aut metu aut
infamia pereulisset. Ego id Fratri in honore
solebant administrare patricii, ubi administrassenthnee sacerdotia , fiebant eonsules . Lex erat autem favens colonis , ut unus fieret de patriciis , alius de plebeis . Lex etiam erat ut liceret duos plebeios esse , non liceret duos Patricios. Ergo necesse fuerat ut nnus fieret plebeins , unus patri- eius . Priores quidem consules fiebant plebei: sed patricius administrahat inbnita Sacerdotia, ser oue perveniebat ad consulatum. Contra plebesus cito
veniebat. Sed melioris loci est patricius consul, gudm plebeius . Scaurus patricius fuerat. Jaudius qui frater est Claudi consulis aeque patricius luit. Ambo patri iis e familiis mi eraverant ad plebem , qui patricii fuerant . Claudius
nondum statuerat conpeteret ne patrιeius an ple-
heiust Sed tute netiIro in gradu petere gonsulatum poterat . . . Ideo igitar dicit Cicero. aeeusationem intendere M. Scauro , quod ei non poterat eom-
Petere aut quasi patricius, aut quasi plebeius. coco Moneo . me hoe geholium non potuisse integrum deserto here r adeo scriptura est partim obliterata . partim rescription a superinduetione obruta. γca videtur eorrigendum . eertam. Narrat autem Cicero Pro Domo gua ad Pontii. Em-xiv. P. Clodium in gentem Fonteiam ter adoptionem trans ase, ut e patriciis videlicet exiret, et tri-
unus plebis fieri posset. Qui locus Ciceronis, hanc iIlustratrartem Orotionis Pro Mauro. o
25쪽
IO PRO SCAURO. Fratris amplissimo non concedendum putem praesertim qui quid amor fraternus valeat , Epaene praeter ceteros sentiam . At enim Frateriam non petiit quid tum p si ille retentus a cuncta Asia supplice I , si a negotiatoribus, si a publicatus, si ab omnibus civibus , sociis . exoratus anteposuit honori suo commoda salutemque provinciae, propterea putassem et exulceratum animum facile potuisse sanari pQuamquam in istis omnibus rebus, praesertim aput homines barbaros, opinio plus valet saepe quam res ipsa . Persuasum est a Sardis , - se nihil Appio gratius esse facturos, quam si de Scauri fama detraxerint ε . Multorum etiam spe eommodorum praemiorumque ducuntur . Omnia consulem putet ni posse , praesertim ultro pollicentem. De quo plura iam non dieam . Quamquam ea quae dixi non se-
eus dixi, quam si eius frater essem : nec is sὶ qui et est et qui multa dixit, sed is qui ego in meum η consuevi . Generi igitur totius
accusationis resistere , Iudices, debetis: in quo nihil moderate, nihil considerate , nihil integre e contra improbe , turbide , festinanter , rapide : omnia conspiratione , imperio , auctoritate, spe, minis videtis esse suscepta .
co Reeole superius scholium ubi iste Claudius dieitur Asiae
Hi duo versus sunt editi in Fragmentis orationis huius e lecti scilieet ex Arusiano Messo. Cod. non F. 49 Forte supplendam Fratram. aut potius emendandum is
26쪽
PRO SCAURO. IIVenio nunc ad testes, in quibus doeebo non modo nullam fidem et auctoritatem , sed ne speciem quidem esse aut imaginem testium . Etenim fidem primum ipsa tollit consensio , quae late facta est compromisso Sardorum et coniuratione rogitata. Deinde illa cupiditas quae
suscepta est spe et promissione praemiorum . Postremo ipsa Natio, cuius tanta vanitas est, ut libertatem a servitute nulla re alia , nisi
mentiendi licentia distinguendam putet I . Ne
que ego Sardorum querellis moveri nos numquam oportere aio 2 . Non sum aut tam inhumanus, aut tam alienus a Sardis, praesertim eum Frater meus nuper ab his decesserit , cum rei frumentaria: Gn. Pompei missu
praefuisset 3 . Qui et ipse illis pro sua fide
cia saepe Cieero in Sardos inveetus est . In orat. de Prom
Consi l. v I . dieit eos mastrucaros Iairunculas cfuit autem mastrue a Sardiniense vocabulum 1 corteae vestis . Epist. ad Famil.
Lib vir. 24. de Tigellio Sardo ait e se in luaris pono non ferro ,, hominem pestilentiorem patria sua is a lbdemque is Habea, , Sardos Fenales allum διιο nequiorem is . Tum 1 T. 7. de Sasedinia ait . , Nec . ullum habet c Caesar praedrum deterius, se his tamen aeon contemn t in . Seo I mirum Ciceroni , prae artim ita orationibus , hie mos fuit , ut ad elevandam testium aduersario rum fidem 4 eas gentes t ituperaret . ad quas ii auum genus referiarent . Sic in orat. pro Flacco, quia testes adversarii erant grae. ei, graecam gentem aeerbissimis contumeliis perfundit. Et iuorat. pro Fonteio ut Gallos testes infringat, genti Galilaae m Iedicit . cx Addo aio, quod derit in Codice .c3J vide epistolas plures Marci Ciceronis Lib. II. ad Q.
Fratrem in sardinia degentem. Iam vero ex hoe loeci orationis patet , quod olim Paulus Manutiun in Commentario a/ Epist. I. huius Db. II. suspicatus fuerat , . nempe Ciceronem non alia quam rei frumentariae caura a Pompeio in Sardiniam fuisse mis-aum . Et quidem Pompeium curam genisse rei humentariae patet ex Orat. pro Domo sua Κ.
27쪽
pRo SCAURO. ignoseent alii viri boni ex Sardiniar eredo enim esse quosdam . Neque ego eum de vitiis gentis loquor, neminem excipio. Sed tamen ci)est de universo genere dicendum , in quo fortasse aliqui suis moribus et humanitate, stirpis ipsius et gentis Vitia vicerunt. Magnam quidem esse partem sine fide , sine societate et coniunctione nominis nostri res ipsa sa) de . clarat. Quae est enim , praeter Sardiniam , provincia quae nullam habeat amicam P. R. ac liberam civitatem p Africa ipsa parens illa Sardiniae , quae plurima et acerbissima cum maioribus nostris bella gessit , non solum fidelissimis regnis , sed etiam in ipsa provincia se a Societate punicorum bellorum , Utica teste vi, defendit . Hispania
scholism rudioribus minutis i iteris.
Aliae civitates sunt stipendiariae , aliae Iib ,, rae. Stipendiariae quae bello subiunguntur : Ii se herae quae ad amicitiam sponte veniunt. Dicitis Cicero : in omnibus provinciis , quae contra ,, nos bella gerunt , invenimus aliquas civitates,, Iiberas , quae ad amicitiam nostram sponte v is nerunt . Sola Sardinia est, in qua mula civitasse nobis amica sit . Dis rios ex Africa , Sicilia , Sardinia , ceteris provinciis multosis civitate donatos videmus,, . Q Tertio bello punico ineipiente . Utim maxima post C. thaginem urbs Astiere ad Romanos a Poenis descivit . vide A planum , Polybium legat Ioa. Livii epitomem Lib. xLix. De Scipionum autem nece et Gaditanae urbis in romanos fide testatur etiam Cicero orat. pro Cornelio Balbo xv.
c3ι Sie Ciceio pro Cornelio Balbo I x. is Nam et stipendia.
28쪽
PRO SCAURO. Is ulterior Scipionum ) . . . bono quanti quod
habebat veniret . Agedum ego defendi Scaurum . . . Triari: defende tu matrem . . . rartemotari non solia vendo fuisse bona. Denique reus bona . . proscripta esse bonis . . . .
Τe dixi libidinosam atque inprobam matrem infami ae noto adulterio iam diu diligebat is ,
cum hane suam uxorem anum et locupletem et molestam timeret: neque eam habere in matrimonio propter finditatem , neque dimittere propter dotem volebat. Itaque compecto si cum matre Bostaris consilium eepit ut uterque Romam veniret . Ibi se aliquam rationem inventurum , quemadmodum illam uxorem duceret confirmavit. Hic opinio fuit, ut dixi a) , duplex et una non abhorrens
a Statu naturaque rerum , Arinis uxorem
Seholium minutis rudioribus litteris.
Scipiones cum gererent in Hispania hellum oecisi ambo sunt . Deficientibus tunc omnibus Hispaniae civitatibus ab amicitia populi romani , Gadiatana sola civitas in fide mansit, desectumque ao sine imperatoribus romanum suscepit ac lavit e
ercitum . cx Nota Cieeronianum adverbium eo deto verbo competis eor, quod verbum Deeurrit apud Plautum Pseud. I. I. M'. Ibidem tamen 126. Plautus habet de eo aeto .ca Nimirum Cicero in superiore lacuna egerat de morte Ux ris Atinis, quod colligitur etiam ex Marciano Capella Lib. v. de Quest. Rhet. ubi ait: se An aliud in Scauriana succurrit, cum m interposita disputatioue tractatur ex quibus causis mora eveniatri repentina t is
29쪽
ra PRO sc AURO. et humanitate consuluit, et eis vi eissim perea rus et iucundus fuit. Pateat vero hoc per
fugium dolori , pateat i ustis querellis: coniuratio vi intercludatur, obsidietur i in insidiis. Neque hoe in Sardis magis , quam in Gallis, in Afris, in Hispanis. Damnatus est L. Albucius a et C. Megaboccus s3γ ex Sardinia, nonnullis etiam laudantibus Sardis q) . Ita fidem ma
iorem varietas ipsa faciebat. Testibus enim aequis, tabulis incorruptis tenebantur. Nunc
est una vox, una mens non expressa dolore
sed simulata, neque huius iniuriis sed promissis aliorum et praemiis excitatae. At creditum est aliquando:Sardis , et fortasse credetur aliquando: si integri venerint, si incorrupti, si sua sponte , si non alicuius inpulsu , si soluti , si liberi . Quae si erunt, tamen sibi credi gaudeant
et mirentur. Cum vero omnia absint, tamen
cx Da L. Albucio qui Sardiniam rexit vide Divinat. In verrimae. ubi dicitur fui se desensus a C. Iusto in causa qua tamen cecidit, ut patet ex eodem Cieerone in Pison. xxxvIII. ,, Albu- ,, eius cum in Sa dinia triumphasset , Romae damnatu est ,, . vide etiam de Prov. Consul. vi I. ubi indieatur Albucii crimen.cM Hoc nomen occurrit apud Cie. II. ad Attic. γ is Meg is bocchus et haec sanguinaria iuventus inimicissima est is . Me zabacchum c una littera diversa memorant Plutarchus in Cras-- , et Appianua ta bell. part h. n. 14F., ut virum animi cessitu dine et vi corporis insignem, qui in ea infesta pugna cum Parinthis ad Carrhas , se ipsum confodit anno proximo post hanc Orationem a Cicerone dictam . cc Mos fuit ut reus, praeter patronos, laudatores etiam adhi. . heret. Hi finere interdum , si res ita sistret, homines provincia lea , quos singulae civitates ab eo administratae , cum publica laudations ad sublevandum rei perieulum mittebant. v. Sigonium e Iudiciis Lib. II. cap. xin et ex. gr. laudationes Flacci i
30쪽
PRO SCAURO. se non respicient , non gentis suae famam perhorrescent pFallacissimum genus esse Phoenicum omnia monumen th vetustatis atque omnes historiae
nobis prodiderunt. Ab his orti Phoeni si multis Carthaginiensium rebellionibus ca), multis violatis fractisque foederibus, nihil se degenerasse docuerunt. A Poenis admixto Afrorum genere
Sardi 3 non deducti in Sardiniam atque ibi constituti, sed amandati ) et repudiati coloni . Quare cum integri nihil suerit in hac
gente plena, quam valde eam putamus tot transsusionibus eo acuisse ,Hic mihi ignoscet Gn. Domitius Singatus s) vir ornatissimus hospes et familiaris meus; ignoscent Deleton 6 ab eodem Gn. Pompeio et vitate donati, quo rum tamen omnium laudatione utimur 7
est in marinae; - Civis romanus , quem romanum secerat is forte 'Neior.
cio Phinἐ . Sie Codex .cQ Cod. rebelliinsibus . 3 De hae Sardorum origine testatur etiam Pausanias Phoci xvII. Tum aliam Afrorum extensionem in Sardiniam memorane ibidem Pausanias et Strabo Lib. u. Et quidem Strabo diserte seribit ὁ στερον υ φοίνικες κατεκράτη αν οἶ ἐκ Καρχγ ξνος
postea Phoenices Carthaginis ineois eam obtinuertin .c d. amendati. 3 Etiam in Fragmento T. edito huius orationis nominatae Gn. Domiti uet. Sed hi e Singatus videtur Sardus. 6 si e uideor legere in Codiee, litteras tamen dubias punctis notavi . vereor me recte non legere , quia hic populus in Sardiis Dia non mihi occurrit apud Geographos veteres .iPorro ait Cie ro orat. pro Cornelio Balbo xa v. is Lex Gellia et Cornelia deis is finite potestatem Pompeio et vitatem donandi dederat is .c De Laudatoribus in iudiciis vice supra P. 11. nota Φ