De dialecto cretica quaestiones grammaticae scripsit Hugo Helbig

21쪽

missa epistula in textum tituli Cretici receptum videtur. Lla γιστος denique sorma in titi recentissimi 2562 v. 23 liaud dubie stillaetationi euidam dialecti Doricae debetur. Iam vero quaeramus, qui ortum Sit πρεirim ex προσρος. Et mihi quidem comparato Latinorum vocabulo sepriscus ' antiqua vocis πρόσγνς forma suit ri ρεισρος ) πρεισγεντῶν). quam in πρεῖρος nuitaverunt Cretes. Contra Hey p. b1 productione Suppletoria ex ε prosectum M putat. cui repugnat ratio dialecti Creticae, ex qua ε producitur in vid. infra g 9, II, 3.

De eonsonis dupli elbus.1. De ξ quod sungitur consonae G Vice. Aoristus primus et suturum Verborum secundariorum. quae in dio cadunt, apud Cretas et omnes Durienses non vulgarem secuntur formandi rationem, Sed pro σ suppeditant L quod originem ducit ex o consona et j semivocali, cuius auxilio illa verba formata sunt et quae tempore antiquiore similem habuit sonum ei sonis gutturalibus. Etiamnunc vigere hane formationem in finibus Sphaiotarum narrat Pastiley II, 192. Exempla e titulis Cret. sumpta accipias haecce:

qκi s ιξα ιδεος 64, 12. Apud Hesychium legimus: ἀγχypti ἐγγίσαι ' M. - ἀπον ' ἀςcis9cit, Vid. P. 15. λιχ Qui, p. 14. - So in οδεισον, quod ad .rεωίου, verbum prorogatum a prsedit, Schmiduus in eid. Hes. revocavit et iure, Si quid video, impertivit Cretensibus. Denique epist. Epim. Praebet ui δραποδιζύ ιενος et ἐλεε dueitimi r . 2. De litterae r vicariis δ, Tr. Consonam z ratione diversa nec cenam normam sequente a Cretensibus pronuntiatam esse declarant et tituli et lexic graphi, qui tres litteras exhibent vicarias δ, τ, τT, quam quam reperitur etiam ipsum ζ signitin. Ae primum quidem d pro ζ legitur in Ἀννα, Drer. 17. 18, accusativo Zενς nominis, quod oriundum ex in pari testibus Herodiano, et ei ιιον. λεξ. 6, 15 p. Ib ed. Lehαὶ, et Eustath. p. 1387, 26 Sq. apud incertos audivit is piri apud Doeotos αν. ) - ἀγκεὐυύδει a . εσcuti M., lueekk. Anecd. Gr. P. 327, 5, haud vere in dubium vocavit Meliterus in Mnemos. vol. IV p. 43. Drκ csti ειν enim alteri respondens veri, o, liuod legitur in Hesychi glossis urκελώλιν ' si ενος τω ὲ ρ ν nodi, compositum est ex rem praepositione, sui a per apocopen Creticae dialecto propriam abiectum est, et κογλιάων verbo profecto e ras is, quod ἰγνύω, κνι' ιη vocabulis interpretatur Hesychius. - ἀμιιία ia ἀδικώar ou - σειν ΚΦ, Hesychi glossa, cuius in Parte priore Scribendum puto ἀδαριψ φονευειν i. o. αυγμους. Nam adverbia Cretica saepius desiisse in a Videbimus 3 I6, I C, ἀψύιιιος autem in multis titulis Obvium eSt, es si D, I, 4. - ριδε - ' τ ν γριυδνηπι ne. Nes., quod nomen, ex ἀρίλλος natum, significare videtur seclaram, nitentem, splendidam. - ὁ cti σι enaαγορευονrat ὁπο Kφαι κριθοι,H. Mam. 264, 12 cui apte comparavit Κειά Hey p. 37. - Fortasse ad eandem mutationem reducere licet dire ii λύδεν et δια Ii λύJovir in tit. 3050, 11. 17 quae lapicida e n

22쪽

- 21 fuderit cum verbis in - γγ desinentibus, id quod in Tarentinorum lingua laetum docent

Deinde τ pro ζ ostendunt Τῆνα Lyae II, 5: Tανα 2555 li; Tαν in nummis, ap. khel. II. Mi et Mionnet. Suppl. IV p. 296. 336: Tανος in num. U. Eckhel. II, 301, uiolanet. II, 299. - τ υμός ' λ μ Rρ. Hef., apud alios Dorienses δεσιι k, vid. Ahrens. Dor. p. G. - Quibus Schmilitio duce alia addo, quae dialecto non indicata tradidit Hesrchius, haec:

Incertum est rem si ' ζωμος, ' quippe quod Schmidii coniectura restitutum sit glossae rotιος ta μος. - Neglegenda vero Sunt, quae abbatis Itali errori debeantur, τ ιως pro cos ίας intit. IV, 12 et Oolinurere sdibriis in titi VI, 6, ubi Lebasi exemplar 69, 5 exhibet - inoo . Denique o legimus in eodem, quo o et r, nomine summi dei T Iliin, Ven. 60. 61. 77, et, Si Verum est quod Supra suspicatus sum de Macri λύειν pro διαφυλύζειν scripto, in diagi tirarεν et dici si λαμει, tit. 2bbi, T. II. Quibus surmis illustrantur Hesychi glossae: Grotet irει totas inrcu καεα taλcii ει emendat HeI p. 383 M., quod pro αγκερ zει positum n0n mutandum erat a Selimidii O sin ed. Hes.) in cirκiρισδει, quae scribendi ratio ex Aeolum lingua sola recepta est a poetis lyricis et bucolicis Doricam assectantibus. y3 - ατταρε/ια 'πήiια. yπυια sui optime Schmidi. Pro G ισι α) Kρ., quocum compares ἀωρα Vocem, quam Schmidi. e Cyrilli cod. Moseav. attulit in Κultu. diar. XII, 2IT, Benlay I, 252 Plinium secutus Aeguptiam dixit. - ὁι0, 1ιε-ν ' αρνυμ οπι Λe., ut glossam JGratiεm vot stενον corrigo, ad Oις sim eam revocans. εὶ - Item in his Creticis numero, quae quidem Dorica , in

universum vel Aeolica εὶ dici possunt Hesychiana: δ ριμει ἐρίων id serit , a d χις

Iam Vero caussam, ex qua tot ortae sint litterae vicariae, quaerentes praecipue adiuvat Iovis nomen triplici modo scriptum ῆνα, T ira, TT να. Quod ad certam rationum reducens eum de varia stirite, ut putat Voretasch. p. I 4, cogitare non liceat, Schmidtius verum, ni fallor, vidit yὶ qui suspicatus Sit, Cretenses litteram c ex η oriundam ita pr nunti Se ut e sonus imprimis audiretur isque modo valde vario. Quare lapicidae sonum, quem edere Sibi visi Sunt, litteris descripserunt pariterque posteriore tempore lexicographisonos notaverunt, quos sere audiverant in ore Cretensium. 3. Littera φ ut G pronuntiata videtur in v e σεῖ a ' σκοτία ' fie. Hes , quae quin ad ii q&ς adludat dubium non est, mirum tamen quomodo tota in eam irrepserit. Conferri potest altera Hesychi glossa ἄσεκτος ' παγος παρα Ῥίνλυνι T seris P, in qua ασεκτος

De eonsonis geminatis et de adsimulatione.

1. Signia geminatum a Cretibus non minus quam a ceteris Doriensibus set Aeolibus)') in

quibusdam V0cabulis, in quibus vulgo simplex σ aut ττ conspicimus, ex antiquitate retentum eSt, eoque Spectant:

) in Ahrens. Dor. p. 101. HeFi p. 37 gententiam, φνλα ειν conversum esse in grauid ν, probare non possum. - Ceteri Dores dicebant διομος, vid. Ahrens. Dor. 95. - CL Ahrens. Dor. 95. - εὶ Iniuria Η . qui moeum eonsentit de glossa exelicanda, δοναμενον recepit; nam stirps huius verbi in lingua Gris a se est. - φὶ in. αρμυrrω - αρομολ, 8λινάτμυεν - βαιυειλυεν ap. Ahrens. Dor. p. 98. qui haud recte addubitat de his formia - Ahrens. Aeol. p. 176. - dem est, quamviη diversa ipsi videatur, Ηeyi sententia p. 37. - ) Ahr. Dor. 99 sq. Aeol. 65 sq.

23쪽

a) voees, in quibus σσ ex υ, το, θο Orta sunt, veluti ὀσσος, Drer. 118 ex επι , quod si in aliis titulis Creticis o ς Scriptum legis et aetatis et condicionis illorum titulorum rationem habeas. - ωσσύσλυσαν, Drer. 125. 134, verbum, quod prodiit e radico da indar aucta. λ) - φιέσμπυ, de quo vid. p. 10, de ιιέσσος pro ιαχος Curi. P. 298, Lobeck. Elem. I, 298.hὶ Voces, quarum Stirps in sonum gutturalem exiens j proximo Se iunxi L Cuius generis Sunt verba . ιρίσσω, Stirpem προκ vid. ap. Curi. p. 602. in tit. I, 50. 62. 82. 83, 3ὶ inmisi σω in titi. NM7, 11. 25; III. I 2; 73, 12; ib, 37, cons. νε λυξ, - συναλλόσσis, Stirpem uia κο statuit Curi. p. 321, in tit. 255, G, 16, 3 et Singula vocabula: ἐλασσευν tit. I l 9. 20. 28, ex ἰλα estis ortum, εὶ item γα-σσα ex θαλπD, de quo vid. p. 12. - λισσος Drer. II 5,Juod cum Curi. p. 333 revoco ad radicem υκ separvus , conserens Hesychi glossas λίσσονς '

αγλιον, in quibus confudit Hesychius λισσος a rad. γλιτ, λιτ Curi. P. 329, cs. Αισσί ν p. 8)et Loo G a rad Dκ prosectum. 2. Saepissime consonae geminatae in dialecto Cretica nascuntur ex adsimulatione 3 et ita quidem, ut plerumque altera cunsona Priorem, rarius prior alteram Sibi adsimulet. Hanc adsilivitationem ostendunt: κκ pro κr in Vocibus: Ai rrος, ADrrta e rad. λεκ olucere oriundae, quae Cretici oppidi eiusque civium numina in permultis titulis leguntur; in tituli vero II. ut apud ceteros Graecos et apud Roman0s, uv. 13. 21. 23 At κrίοι praeter Atthim in v V. I b. Scriptum est.', Item huc pertinent Steph. Byz. verba: hi De Asma ον φασὶν αὐ ιυν δια το κιώσθaι is μετε - et O f ro γὰρ ἴ'o κ rei νοημ λrriis vasi et Hesychi glossa 2 Drtos οἱ ἴεφηλοὶ et M. - ἰέους Λατίσς. Κρῖμες ε Scribas καi) τοῖς γριονς τρώγονς lles. , quod Voretaseli. p. 12, adsentiente Schmidum y) ex ἰρεκr natum suspicatur, comparata Latinorum V0eeibex. - Latra' ιιι ici. IDλt ρὐ νιοι Hes. pro λύκοὶς, vid. p. 17. - Arocrari V inie ως Ap, ut mutarim Hesychi glossam re pecuως' ιωχνως, adverbium liabeo more Cretico hi formatume indice νωκ,'ὶ cui additum est α protheticum, cum Uey p 3I eandem quidem Sumat stirpem, Sed ὀνρανίας pro in eaκως positum putet, quae explicatio certe probari non P0test. φὶ arx pro ιιπ e0nspicimuS in manci vel Aψιπα oppidi nomine, quorum utrumque legitur in titulis, nummis, scriptoribus, cum Arearn αδειν est in tit t. ex. gr. 258M I; 3 6, 1. 12 Sprati. II, 8 v. I. 5. II, 9 v. i. 4; in nummis ap. Mionnet. II, 285 M., Eckhel. II, 3I4 sq., AMιπαίων in num. ree. ap. Mis Ian. Suppl. IV, 326; cons Hoech. Icreta I. 387.99 pro se apparent in ὀπο ειδεα N iis, ἔθθλra, ἱMnsiet ες, ξενιζ'θῶ, quae vid. p. 15

'HLuris teste auctore M. M. p. 332, 40 sq. nomen ipsius Europae vel Gortynae urbis, HoeckΚreta I, 399), quod ad praepositionis ἐκ cum λοπίίειν compositionem revocatur. H) Ceterum idem festum Corinthios celebrasse docet Athen. p. 678 A. D. pro χλ sed ea inceria, praebet Vox αμαλλος ' περδιξ. IIoλicli νιοι Hes., quam ad ιαχλος revocavit VoretZSch. P. 12, ad radicem Vero mar S. maΙ - pugnare Hey p. 27.

U. pro ist ollari ἐλλείπων in tit. 71, 16 deest prius λ in tiL 3047, 16, Boeckbius supplevi0.3ὶ curi. 208. - Quare in uti Drer. 44 non suppleas eum oditoribus sed ni sol- Hine emendes συνιώλατ νοννιι in tit. 25M, 75. - ' Curti p. b96 - εὶ Vid. dissertationem Voretvsebi, qui p. II sq. Omnia fere eius exempla contulit. - ' De notione nominis optima disserit Voretaseh. in diar IIem. IV, 272. - In Κulini diar XlI. 2IR - 'i Cons. g 16. I C. φὶ Curi. p. 272. - 'ὶ Haist

24쪽

μιι pro 'ti habes in Σηιριελον promunturi nomine, quod item Σαλμώνι γ dictum est, es. Μueller. Geon. Gr. min. adnot. ad Stadiasmi niar. m. g 3I 8 p. 505. )ει pro re scriptum intellexit Hey p. 48 in Πολτωεῖνέα oppidi nomine, quod prodiit e

vestio. revocavit Hey p. 27, ut sera in significet ocircumdatum. is pro χι in αλιννον ' cista deis fie. Hes. ine8Se vidit Voreusch. p. 12, qui repugnantibus quidem Schmidtio ' p. 2213 et Wobero p. 552), revocavit vocem ad Howόν, de υ in imulato conserens vocabula Aeoli ea ru'λος, ι παρ etc., Ahrens. Aeol. p. 8l, Vid. etiam instasi 8, 5'. Vana est Ileyi coniectura p. 27. σσ pro iis in II ασσος Προανσπὶ oppidi nummis Harduinum legisse tradit Hoeeh. I 413. Illud Osimulationis genus, quo prior consona alteram Sibi adsimulat, in lingua Graeca omnino rarius est'. in Cretica comprobatur his solis: λλ. pro λιι positis h) in voce ἀλλάγαρον - αυ- ρον, quode Vid. P. 14.ρρ pro ei in oppidi olim Tue ire nomine, cons Voretrach. l. l. ' uuae omnia quamquam late patuisse in dialecto Cretica adsimulationem testantur, assirmare tamen non ausim cum Schmidtio, ) Creticas esse Hesychi glossas: δι εας εποδι ἱκtρος. - ἐλλ ω' παθόν. γλαυκόν κ. τ. λ. cf. I indar. ἐσλαὸν, Greg. Corinth. p. 213

Cramer Ann. Ox. II, 292, 23), quocum consori Suidae gloSSam NM ερεμν' in εων et . Nam possunt quidem Cretica esse haec vocabula, certa non sunt, cum in aliis quoque Graecae linguae dialectis adsimulatio reperiatur. Fadio Voretzschius I. l- quem sequitur Hey p. 48, 49, huc tramit: areta λαγῆν Manai U- ι Ke. I es. , quod dictum putavit pro rem Hum' sed multo melius Schmi illius infin. non verbi ἀνιαλὰ πισσω hahet, et ιττον' ἔ, M. HeS. pro ιν is, quae tamen glossa corrigenda est ex analogia vocis Paphiae lana. γ

l. a Vocatis.

a) Dorienses nee minus Cretas a vocali nonnunquam uti ubi vulgo ε conspicitur, et grammatici testantur et quae linguae Doricae sunt relicua; ') ad Creticam dialectum vel solam vel item ad ceteras dialectos Doricas pertinent haecce:

3 Hey quidem p. 47 GDυωνιον ex ea ratione tiua voealis ante a Gi eoniuneta est eonsona altera proserehatur ortum esse eontendit, sed diversam easo ati hoe voeabulo illam rationem nemo non videL - ηὶ Curi. p. 338. - i conterri possunt ling. Lat. voeabula imperiosus, vermeosus alia, quae in antiquioribus eius monumentis imperiossus, verrueossus spro imperionsus et ver eons in scripta sint. - ' es diat. Aeol εππιχυι, Minnet, tir ti pro o ινρνα, Ahr Aeol. p. 69. 73. addend. ad libr I p. 104. - ' Vid. Beo Ann Gr. 334 v. 15 αγιδμος aoti 'ooω, v. 1si reptia iam a Duo Q - ' Ineertum est os ex inr ortum in Σεηθίνησἐκ nomine. quod exhibent Strabo et Steph. Byr. . eum Ptolemaeus tradat A/o νοσος et, quod gummi

25쪽

oύρσαν ' την δρόσον Κρ. Ues., quod ex αρέσα δ' ortum conferas cum vulgari Hosa. - lanitiere, Ἀπτασίων, υπιαρέ ων in nummis, Ilionnet. II, 26 I sq. Suppl. Iv, 304 sq. Eeyhel. II, 308 Ἀπταρενς apud flesychium, quae nomina 'Mnrερα etc. quoque scribuntur in titulis, nummis, libris. - 'Aercisti rιον menSis nonien prosectum ex Aeriura ς, Vulgari Dei ειδες, quod quidem legitur in omnibus titulis Cres. qui nomen continent, in tit. Dis, 1. - - 'ist Dβωλει vid. p. 13. - -- ω i. e. εrερον in tit. 25M. II 1 verbis μ ὁ

72, 43: 75, 44 : 76, 30; Sprati. tab. I, 4, 2, quocum composita sunt: 'I απρο α nomen intiae Ven. li. 30. 84; IlΙ et IV. cum in eodem titulo Vcn., V. 3. T. et in nummis M. Mimnet. II p. 283 sq. et Echhel II, 3I3 conspicitur 'DO.ri rure, et καλαμψιν tu tit cIdun. 64, 9. - Tum καρ Stirnis, Vulgo κερ sin κερας apparet in Hesychi clus is:

ovκῆ pertineat ad κύραι ' σι καί et verba τὸ ν κει αλίν referenda sint ad stirpem a nostra alienam, quam vid. RI'. Curi. p. 132. Hesychius complura confudit homonyma - καwi '

Ahrens. Nov. Mus. Rhen. XVII, 356, Hermania. Gr. MOnatsh. Ρ. 78. - ταως ' νε se Αρ. Hes . quo nisus Creticum reo ς sui Sse pro rως Ahrens. Dor. p. 200 sumpsit et ενσε ς' αἴριον ἐγ-δε, Im Hes. glossam mutatam in ii i. o. ἴας Dor. εις re ριο ν Cretensibus ascripsit, quibus Η0y p. lo non debebat addere alteram glossam ocia ν D,ν Lq., utpote quae in Cyr. eod. multo melius traditur: δίλιος ' ; λιος. - Dunique locum suum obtineant verba, quae Ionicum secuntur morem, ri μνειν et red. ιν in titi. 2554. 16 re. ι- ενυιαιὶ, 2555. 21 ἐπι reuis i ii, Lyin II, 12 εl.τι recti ἰω) Ven. l2. 14 ἐbi Nerei tui ), IV, 3 ἐ:ει toti iv μεν, I e quorum vocabulorum ratione explicanda consentiens cum Ahrensio sp. lis in D. rrusiaeX. gr. nomen genuinum habeo, cum nonnulli nummorum, qui praebent 'An ruere, antiquiores sint quam qui 'lani ερα. η)bi In nominibus numeralibus a pro O, id quod in universum Doridis antiquioris sontes exhibere demonstravit Ahrensius, Cretica dialectus non ministrat. sed in his tantummodo vocabulis Hesychianis: - ωροπι το υνειρον M., quocum cons ι; me, et Ναφε ινίδες ' οἱ Ioer λοι Ke., vid. p. li, et in numiuibus compositis Aeν πενής, in nummis ap. Mionnet

Suppl. IV, 296, Ecxhel. II. 30 l. et ἔσωριπω fore, in tit. 82, 12. Neque vero exinde licet Cretibus addicere 'in Hesychi glossas: αναρ ἴναρ seorsu svid. Selimidii coniecturam in

ed. Def. in c νεηια ' - κόλλ' reor, κ . t agrii αι Scripserim κ 1νισθῆν&ιὶ ' σκορπ ισθῆνΠι, quae Doricae videntur.

ei Rationem huic adversam, qua D respondet a vulgari, ηὶ secuti sunt Cretes iuu:rore iamm, Ven. 55, ') et Hesychianis . o. νῆσοι, Hyλπίς μόσσο ire, vid. p. 10, ad

quorum a in o conVertendum quin multum valuerit consona labialis nemo dubitabit considerans, verbi γράφειν in aliis qu0que dialectis multas quidem exstare formas, quae aBte ιν vel re praebeant ii, nullam quae ante euns eX. gr. Jur ραειρια in eod. tit. Ven. V. 26

Dorienses, es. eund. Dor. p. 120. - ' In ecteris titulis Creti re servatum est.

26쪽

a) ε pro o exhibet unica vox 'Aπώλιων in titt. 6l, I 2, Drer. 20. 24, ceteris titulis Θαολλων praehentibus, quam vocem ex antiquitate retinuisSe ε docet Olla. ueller Doriens. I p. 303, cons etiam Alin Dor. P. 122. b) ε diphthoni ευ locum obtinet in voce Hesych. ωπει ' ἡ Γρκευθος, de qua dixi p. 16.3. De ε et ι vocalibus. Α Saepius quam ceteri Dores, id quod cum Boeotorum imprimis et Paphiorum dialectis commune uis est. Cretes et ante consonas et ante voeatus ε in ι vocalem converiunt. Sed tamen eo inter se discrepant Cretes et Boeoti, quod hi in mutanda Vocali certam secuntur normam, illi singularibus tantummodo et dissipatis formis, titulorum enim pars maior εServatum ostendit, huius mutationis, ut ita dicam, elementa posuerunt. Atque in adornandis Vocabulis hunc sequamur ordinem: ast Primum locum tonuant in quibus eiecto digalami ate ι ex ε prodiit, vocabula: mi ιον ' θελν eto Dei κιδν Le. Hes . quod ex οἰκιον codicis Scriptura restituerunt Pergeri et lienasterhusius cuiusque γέμειον formam antiquiorem Statuit Curi. p. 234. - Drιωμίμενος in decreto Lyttiorum. quod tradidit Suidas ad v. 'Eatam e I. 420 eis. Berntiari , I, 1366 ed. Gaissordi, pro επιχwhi ενος scripsit Voretrach. l. l. conlatis γω, essia sorinis. Db) Tum prosurantur voces, quae Sigmate eliso ε in ι tranSire 9 Sae sunt: λεος pro

Omitto μι ii, quod in tit. Lyti. II. 5 ex Rangab. Oxomplari tradidit Voretetaeh. l. lis eum in exemplari Meuratiore. quod in Herm. vol. lv. 267 edidit voretaseli . legatur nil nisi AP, ot νικυλεti vocem obseuram cons. p. l63. quam eum ex H - trως pro a sensin et κυλ eompositam esse suspieetur Iley p. 12 valde errat. Nam repugnat haec iunctum componendorum nominum legibus. - i Vid. Curi. p 3i6, Ahrens. Dor. p 2 37. 483 surroeso μες). - 3 Curtius p. 230. 45i sq. eontulit etiam adiectivum creti eum Isti 25M. 27. 2557 B. 17 19 . quod eum suffixum - ινος eis tantum subietatur nominibus. quorum clausula consona in structa est. stirpsem vocis IH c in consonam desiisse eonfirmet. Neque intellego. quid senserit Itoediger, qui in Κulini diar. XVI p. I 58 dixerit, formam λοῦς repugnstro liuie explicationi. Nam exempla. quae θεός forinae addam. satis comprobabunt. ε mutari in ι eiecto sigmate. Ceterum vana est ipκius Loedigeri do vocis radiee coniectum. - εὶ Quae voretEsch. addit p 2l: ιυ Μωδια et προροπλις eoniecturis nituntur Ininime probandis.

27쪽

m Κulini diar. XII, 2I9 conlatis LM. Singulus et voce Paphia ι γις εἷς, quam ad σέπια

sem - el) revocavit Curi. Ρ. 643. d) Sequente consona liquida ι ex ε processit in τίοι ne et χἰλcris ' αρχιποι Dci M. Hes. scod. &πιχών correxit Salmasius), quod ad M. radicem εἴλis, ἴλn, cf. p. 5) rettulit Hey p. t 2 conlatis, quae Sehmidtius apposuit ad v. , δειλαρχας et σειλ&ριιοστρος. Quibus perlustratis Statuendum est. ε vocalem nisi in vocibus, quae antiquiore tempore e0nsonam praeberent ante a aut O Subsequentem aut in quibus sequerentur eam vel duae consonae vel consona liquida, in ι non esse conversam a Cretibus )Η. Aliena ab hac altera est mutatio, qua ι vulgati quidem ε reSpondet nec tamen prodiit ex ε, sed item ut e ex j semivocali, id quod comprobatur: ain suturi Dorici sormatione. quam in m 9 factam non discrepare constat a SanScritae linguae tempor. suturis in - Hami desinentibus. Mutaverunt autem Dores j, si Subsequerentur re, o, tu, in t , Si ε in ε μ), quod plerumque coaluit cum e proximo. Cretica huius- generis sunt: Soam σίευ tit 2554, ii , - siores σμνrι Ven. 15, - διακαθεξίηιεν tit. IV, 4, - ἐl; ire iis V 9 LyiL II, l3 in udit. altera. Hermes IV, 267 . - κακοrε lxv σι s ibid. V. 12, - r teluσlίηιεν, quod in tit. V, 7 SeripSerim pro π ειρ -Jε ηιεν, - προεμ αν 3048, Ib; 74. i5, - προλει it i 0 2554, 197 et, ut videtur, Lyit. II. IV. - σπενσί o Drer. 42,

b) Vocabulis singularibus ι ex j natum probatur hisce: περισμούν 2534, 143, quod

vulgari respondens περιστερε ἄν fictum est auxilio suffixi l . eui multitudinis notio inhaeret. ) - δῖαν τὴν pii εραν vocabant Cretenses teste Macrob. Salum. I, ID, quod ortum est ex hctν antiquiore οι ur, Curi. p. 2l3, 502, itemque dictv A' cod. M MN, emend. Dueniger. in Euhui diar. XII, 26) πολ χρονιος fie. lles. - ελαχici ' Dcwη Ke. Ples. , quam glossam optime interpretatus eSt Voret Esellius cum Suspicatur in Nor vestigium exhibere

antiquae storisti II fieturae. quam j v Vel jctu fuisse, ex rad. T in ἰέναι) ortam, primus statuit Curtius in libri qui inscribitur Tempora et Modi p. 329. η)C. Similem rationem, qua Semivocalis j in vocalem sui goneris transit Cretica Dorica

verba in ι 0, vulgo in εm, uesinentia secuntur. Quae verba e nominum stirpibus derivata primum exibant in - 0 0, deinde aut eiecta semivocali in - εω, aut commutata in vocalem iu - mo, quam formationem carmina Homerica Servaverunt, veluti in verbis οκνεί - νεικεῖ 'denique apud Dorienses cum et non multum diStaret ab ι in - icis, ) cuius e retentum estante i , et o proximis. In his Creti in Sunt: cirrori 1M co ' cereo Ic istu Ri. Iles. , i. e. are ροιν ω, - εl: omλμε, tit. V, 2 abbas Italus male εlet remus ιεν, restit. Naber.), 7l, 22 κ μιαινι ιεν, C. I. 3u47 κ γιε ι 'οιιεν), - ἐ. twoκλιι εν Ven. 72, hira rei κλvr ι Ibyti. II, IJ, - κοροι tortior Ven. 4,

απελ-ε-Gω elisa conS0na prolecta eSSe exiStumo, ) licet Vorctgsch. p. 29 secutus Ueburunt et Frankium haec sutura rationem formandi a vulgari alienam prae se ferre

28쪽

Suspicetur, deinde κόσ/ιιος, quod a κωνιε - Ιος ductum, praeter κοφιος, formam apud ipsos deinde κιαεαι in Ven. 22. quod non differt ab Homerico κεὐrαι, denique coniunctivum ovi ricis ιεγα in Lyti. II, 12 pro meu se εθα vid. Voreiaseli. 1Ierm. IV, 27bὶ, quem com

Prorsus aliter de omnibus his explicandis sentit Ahrensius Dor. 2li, qui nisus larmis εριι re Dura ς, ιιεrριοιριενοοῦ, 'λιε ηιενος, quae pro ε ιιιεπρίοι ες, stεrριήιιενος, Asti φιενος in nonnullis leguntur titulis, verba in - εο desinentia nec minus sutura Dorica, de quibus modo dixi, contractionPm quandam Subiisse conicit vocalium ε 3 et εο in cliphthongos m et O. quas diphthongos ut saepe η et ει, sei et Ot, in scribendo qui lena, minime vero in pronuntiando inter se diversas cum Theotiscae linguae diphthongis tu et io comparare liceat. At hae diphthongi prodierunt e voeali simplici ii vel, ubi contractione ortae Sunt idque Perraro, i - ο et i - u eiecta consona coaluerunt in diphthongos, nunquam eo et eu in io et i ii conversa Sunt. Nec Praeterea constat Di et tis diphthongos fuisse in lingua Dorica. Nam si quid Video, δειμereo pro se με'i'ιες utc. ex alio fonte emanaverunt, ex antiquiore horum Verborum forniati otio in - εm, io, quae mutata syllabarum quantitate abiit in ilia pariter atque γλς in σώς, βωσιλῆος in βασιμος, ἔλ&ος in γλεως alia. D. Exstant deinde suturi et verborum contractorum in - εω desinuntium formae br Viores: διαπολεtim se an sis It γλεριε ut ες tit II, 10, - επιορκοννι ibi l. li, - κπtot κονοες 2555, iue, - καιοι κονει ς V, ii; 64, 24 : 73. 2η. - κο inrt ες ut κοσΠήγρουν 2556, 40. 6 l. 69. 77. ) - cir ινητες ibid. I 0. - νεωλώπος ibid. I 4, - .iρομει DPer. 118. 123. πρεσβεi συνε&ς 2MT Is, 4. - σννιελονεες ibid. 15 - rem; ρει πι ιεν 77, 22, 7 I, 23; 78- l . - βοα σο/iεν 3052, 27; 77, 29, - λαιφνλαμ εν 73, 33. - cicut inui γε bναι VII i, - ε&rri Lyit. I. A - ε no J Io εὐ 3052. 29. - μιι lecti iv μεν IV, 3, - Πειρο σοιιεν 75, 3b, - πειρασ/ηιεμα 3047, 29: 73, 26; 77, 3l; 78. 18 rest. in tit. 64. 22 ex .rει lociis α ιεγρο), - rtecipii Mi 64, 14: 72, 16. - styr o Gos εν 3052, 20. - I ινμεγο 73, 17. τε λ ἡ ω Drer. 63. In quibus Ormis non dubito quin ι vocalis. DoStquam denuo induit Speciem j semivocalis φ) omissa sit, quia Graecis deerat littera ad Significandum j. Quo probato nemo mirabitur quod non Solum in syllabis, quae conSOna clauriae Sunt, ut putat Ahr. Dor. 212, verum etiam quae vocalibus finiuntur, D evanuit. E. Denique ι in nominum, qu0rum stirpes in t exeunt, declinatibus retentum est hisce: αιρεσιος is, 2b, - καλερουσιος MA2, 18; 73 9; 76, 1 l. 27, ιμπνοι- ePist. Epim. , -

76. 4. 12. 28. 34. 48; 77, 3η; I. 6l. 63; VII, 5, - σιώσιος Drer. 60, - σννιαριος I, D, - Πολι IlI, 2; Lyti. III, 9, - ΠJGιες Lytt. H. 14 - σιρνι-ες I, 9 l. - 0ιι ανιος Drer. 78:2M5, 23: II, l8. 24, - πολιας 3 353, 5, - διιπιμι - I, 6l, - ποιων 76, 46 ; 77, 36. Nec tamen negandum est, vulgares easdem formas et contractas et solutas suid. g l2)in unoquoque sere titulo Cretico legi, non mirum, ut ait Ahrensius, Pro eorum condicione. 4. De o vocali. IIanc Vocalem, quam ex re vulgari prodiime vidimus p. 24, Pro ε positam legimus in συνέγοντο, tit. 2554, 2, Sed eam SuSpectam cs g Ιἄ).

29쪽

5. De ii vocali.

a) Ι,ocum ci vulgaris, id quod apud Aeoles saepius laetum constat, ) u in dialecto Cretica non obtinuit, unica tamen vox ei g,ν dJec Ke. lles.), quacum Schmidlius apte contulit glossam Hes. 9 I 1J cu ' ξισυ im, Si vere cum radere comparatur a Voret 2Schio

bὶ Pro ο vulgari Cretenses in adverbiis quibusdam usi sunt v vocali, qui vocalium mutandarum mos Aeolum imprimis Proprius erat. ) uuae adverbia sunt: νI S. D. II, Isi. 22;III, l6, - rio ' ευδε Ice. Hef., - ΓΛtι Ven. 68 c, Cum vulgaris sermonis proprietate CrotunScs concinunt, apud quos v et ι, perraro quidem, inter se commutentur, δ) quo pertinent: cui πιυς Dro ciλινές, vid. p. 23, - ἰδικεω pro ιβν .r , vid. p. 7, - 'Fon ureti et ' rausis nomina in tit. 2554, I 06 et 127. quae procul dubio composita sunt eum rura ος. In quibus explicundis valde erravit Voretracti. P. 27, qui Cretas Px antiqua Dominis solatia αμπας, SanScr. aqvaS, IVι ιος finxi SSe buspicetur.

Notum est omnium Doriensium linguam eo praecipue disserre ab Ioniam et Atticorum, qu0d saepissime a praebet ubi horum lingua Qua in ro cum Cretes Doridis indolem nequaquam deserant, exceptis titulis recentissimis, Optime roi consultum videtur, si eundem Seetitus ordinem quem constituit Ahrensius D. 129 Sqq. - singula enumero. l. Primo loco n0minanda sunt vocabula quae re ox re antiquo natum praebent. Cui generis sunt: sti omnes eastis num. Sing. declinationis, quae vulgo prima dicitur, veluti ia, Κλε ira, due, Λογνιος, in titulis Πως' ο ιερεὴς πυρὰ Le. Hes.lse praeterita verborum retinent. a litteram Ρriticipem, ex. gr. ωκs cita 2503, 3, δι Προκον xctvtεν 62, 5. e) itum verborum quorum Stirpes in re eadunt, declinatus, veluti Ven. 67,ενε Iri κήδεες 2556. 76, irasco Me I, 76 ιει vos ενοι 3048, 26; 3058. 7 s74, 2 l); 72. 27; epist. I liuen., εἰρύκοι 1 εν Ven. 7l in quo Verbo opus est ut sumamus stirpem in εἰρα auctam .d nomina ct verba derivata aut composita, quae originem ducunt a stirpe verbali Veln0minali ex unte in G, qualia sunt ex Fr rei log H Diως tit. 2570, 4, quocum conseras tiri NEt. M. t 96, 36, ονδροβα εος ' στε vii Odυς. H S., MNugae /ιον tit. 2554, 137 a radice go, in

30쪽

e) voeabula composita. quorum alteri parti a erat in fronte, veluti αλλόλοις 25M,

34, αρχαγεταν 75, 2O; 80 12. 23. - ξεναria' σννωγμα .raeci Λρ. κροὶ ὁ περιεών rost υνξεναγω, Iles. Behk Ann. Gr. 284, 1i, - 'με-ue 2563, 1, - M'ύυερον II, 2 nomen quod sine dubio significat diem sestum D Omnia verba et nomina prosecta a radicibus, in quibus inerat α, ex. gr. πεμμιν I, 28, ) - ἄγονμένως ibid , - ωδίς in scia. Hybr. v. 4. 2. His norinis obstare videntur nomina derivata a Verbis, quae Vulgo ci ostendunt in stirpe, haec: ἐν rνσιν 2556, l3. 2M8, 8, item in titulis Teio-Creticis, - χρνυιπια Vet Gort. 3. l0; Dior iis, χρι ita Drer. 84, χρυ σι ια 2554, 220. χρνυώνω ibid. 60, rex φιευν7η, η, - Drer. 12l; 72. 22: I. 95, unde corrigas It λαγος 3048, 2 l. Sed vere AhronSius ovinia haec e stirpibus prodiisse Atatuit, quae in ε desinentes apud Dorienses antiquitus in usu fuerinti Noe alia res est in κεκλυιαι tempore Persecto, Hybrias v. b, oraclinici, quod plurimi praebent tituli, ne isti μ' Hybr. v. b, quippe quae n0mina originem ducant a stirpibus κλε et με. φὶ 3. Tum ci pro ni vulgari suppeditant certis regulis circumscripta haec: ain Prima persona noristi med. ex. gr. σννεο- αν 25M, 22.bὶ nomina seminina plus quam bi syllaba, quae vulgo desinunt in vos veluti lactare αvel Actora αία, quod saepissime legitur in titulis. excepto εἰρi να Ven. 9. 68 in); II, 9;25M, 198 ; 256l , 6l: 2,M, Ii cs addend. ad C. I. II p. li 0r , quodsi in tit. Cyrenaeo

C. I. 5l43, 13 et apud tragicos poetas idem legitur, conici posse mihi videtur, ex hyperdorismo quodam natum esse εὶρ Nur, quod reperitur in Severioris Doridis fontibus, ex. gr. in Aristoph. Lysistr. et in titulis Tei Cret. 75, 41; 77, 26. cin nomina seminina abstracta declinationis, quae tertia dicitur, in - Tvς, veluti

d) adverbia, quae vulgo desinunt in ex. gr. κοινῆ b idiu in tit. 2556 aliis. 4. Dunique quae certis legibus subiecta non Sunt liaecce: Gβίλιος et αλος, de quibus vid. p. 7. 24, itein quo 'ALος nomen in titi. I, 2: Dreri 28, inutu derivatum videtur mensis nomen DBαιον Drer. l08. - κί δ I, 88, βυλικιωτος, Vid. p. 7. --- ὁριψα in titi. 25M6. I. V n. Drer. - ὰμίς - reiς titi. - ' σκ aratim in titi. 2AAT. 36D2 mi. 72. 76. - Uuo rui vel ὁ VIa ιιεύεαι, ut Vocabantur Se i, qui agros Cretensium colebant, testibus Strabone, Athenaeo. Hesychio, Eustathio suid. Hoech Κreta III, 36) cui nomini conserre licet Hesychiana: ἀ IV ιως ' etciς ἀγροικίας, - δεφυιονντας

ὀγσἰκ νις, - ἐφνγιλι ' προί obscurae adhuc Originis. Nam 1 Iim verbum, quod conseri Heyi'. l7. in Cretica non solum dialecto Verum etiam Dorica univoma Mi Moat. - curae intit t. 2AAT. 2567. 2599 et isos cir ωρ' ὁ eth mimi ισος he. Hesych. Cretas in matris nomineci retinuisse docent. quare genuina habenda non sunt: αμ, ire ' κιο ισώς M. Hes , ELM. 82, 15. qu0d prosectum est ab rite citharoedi nomine, ) et si vi eQ, ut Cretas patriam dixisse tradit Plato de republ. IX, p. 57DI queni Secuti sunt alii. - dcisi is eiusquo nomina composita et derivata, in titulis. - ἐλαχία, vid. p. 26, quae sorma, cum ceteri sontes dial.

Creti in subministrent in aor. pMS., urbis cuiuSdam dialectum antiquiorem Praebere Videtur. -υ Πανις, a 3ζιωνις ductum, titi. - tιm titti, δω ιι 72. 74. VII. - κῶπος probat ὁιιο-κα εο ς, quo nomine Cretes eos, qui in eadem domo habitabant, appellasse narrantur ab Arist. Polit. I, I, 6. - κλῶρος unde κλ ti Piso Jν Ven. ω et κλαρωται ' δε λωτες, Servi,

qui agros colebant sorie sibi traditos, vid. Athen. VI, 263Ε, H. M. 660, 124, Ηes. alios,

quos citavit Our. Mueller. Dor. II, 48. - κρανα Drer. 34. - furtis deae nomen, in titt.

ὶ To ἡρηέ nomen I in quo inest rad. res. ah Ionthus sumpsisse videntur cre . - Do viritus apud Dorienses Lations vid. Ahr. p. 35 sqq. - ' Cons. AM. Dor. p. 132. - ' Vid. Athen. xlv. 838. in eundemque loeum Meinevi analecta erit. p. 310.