De Branchidis ..

31쪽

Zλ εγκα fu nai θεοπίηια- Sed hanc sententiam jam Hoechius ' refutavit. Cui in hae una re a-sentire nequeo, quod Iovis cultum antiquiorem, quam Apollinis esse stafuit, una Apollo Onum deus sit Verisimila enim est, jam antiquis temporibus Graecorum gentes Lydiae Cariaeque litora inhabitasse. Ineptas denique etymologias, quas veterim nonnulli de voco, quae est Asibi inu, pro uterunt, silentio praeterire mihi liceat. Recto Plinius de Branchidarum oppido locutus est. Etenim, etsi praeter sacerdotes et aedituos nemo Didyniis inhabitasse videtur, tanta tamen sui templonini abundantia, ut bono oppidi

nomine Branehida Orntirentur. Stiabo enim refert, mumini, qui delubrum circumdabat, vici totius habitatione excepisse atque intra et extra muriam lucos Sse amoenos praeterea etiam alia ess sana se sacelli set hilssii si oraculum.

Τ empla vero, quorum apud Branchidas mentio fit, haec sunt: 1. pollinis maximum debi brum. 2 sedes oraculi, quam Strabo apertis verbis ab Apollinis templo distinguit. Eodemmodo etiam Herodotus templum

4. Cabirorum sanum. Sed uno de singulis Branchidarum cis eorumque acer dotibus agere nobis liceat. Ovis anum nul,quam Commemoratur.

32쪽

Et cum ipse, Apollo, 6 6011 i, nomine ornati, arctissim inter socohaereant, valde probabile est, cellam quandam in magno Apollinis dolubro Iovi patri, sicuti rechtheo sacellunt i Minervae Poliadis semplo, conse rutuni fuisse. υε νυ igitur eos fuisse exiStinio. Unus Hul oxstat locus, quo de ovis Didynia se facetis agitur Astertur enim ab Athenast, ex Nicandri, Clarii sacerdotis, primo rerum Aetolio

rum libro, hederae bilis libamenta Iovi patri data esse. Nunc vero ad Apollinis splendidissimum cultum nos convertamus. Iam antea Strabonis ' locum attulimus, qui memoriae prodidit, Milesios ranchidarum sanum, a Persis incensum, de integro condere coepisse Aedificandi autem descriptio tanta suis, ut numquam ad sinem perduceretur Templum magnificentissimum iπαρυ, δεκαστυλιμ ordini oribendum est. At hristi an et Mahomo ni in destruendo Branchidarum sacro summum studiuti collocarunt Chandlerus enim memoriae

prodidit, ' christianam colesiam jam suo tempore devastatam. sex asdis Grasca colu ninis lapidibusqu aedili Oiit RIn hise et Ma-homedanos vicino templo lautumiae loco usos ess p. ita ut sex pristina magnificonlia quatuor modo coluntata incolumes reni RD-sorint fluas tradorus quidem vidit Chandi seri aut m actate duae

jam corruerunt, ita ut et in Ionicis antiquitatibus et in graphico itinerario, quod illustrissimus comes de Choiseul conscripsit, duae modo columnas delineatae sint. In templo signum pollinis tuis aeneum excelsa magnitudine, quod diligenter a Plinio descriptum est.'

33쪽

-Canaelius Apollinem ntidum, qui Philesius cognominatur, in Didymaeo, Aminetida aeris temperatura secit, cervumque una ita vestigiis suspendit, ut linum subter pedes trahatur alterno morsu digitis inlaeque retinentibus solum, ita vertebrato dento, utrisque in partibus, ut a repulsu por vices rosiliat.

Odoi rediis Mullertis praeclare domonstravis, exempla quae dam illius statuae usque ad nostram aetatem pervenisse. Nam Apollinis nolin ulla signa, prisco votorum artificum more ficta, Apollinis imagini simillinia sunt, qua Milesii nuuinios suos signaverunt, atque a probabilitate non recedit, in nummis illis ipsam Philosi Apollinis offigiem, a 'anacho fictam esse expressam. Verum, ne quae Muellarus Optime disseruit, denuo reputam, hoc loco subsistam.

Praeter linium et uua Pausanias Apollinis Didymaei simi lacrum commemorat. In libro octav ' reseri, Xerxen Milesiis, quod illi do itidustria navali contra Ailionienses in Graecia praeli commisso, infeliciter pugnassent, aeneum, qui Brauehidis su ris, Apollinem ademisse, multis vero annis post Seleucum Mil sit remisisse. Similiter in primo libro summis laudibus offert Hleucum, piissimum regem, qui pollinem a barbaris obatana in Modorum terra1n brat isti artulia Di. si Erdotibus rQDiiserit. Atquo de Is- u Pui Thebaniri uni luill in disputans, ' qui io uti Philosius a Canacho fictus si nil iniser κε, disserro duas illae statua allirmat, nisi quod lini, unus iuuirinus Milesius contra uiui seu sis

Sed cum de tempore, quo vixit Canachus artifex, antea nil pro certo constaret, hiersolitus primus probavit, duos distinguendos esse Canachos, quorum alter circa Olympiadem CV, alter vero multo ante eam Olympiadem Orueris. Verumtamen miror, Solitanum, qui et O. Muellerum et O mil. vleris Soli insin II pag. 42 e nos i pis Gaa e not.

34쪽

Thiers tum commomoravis aeneam Apollinis statuam a Canacho, Polyelat disdipulo, fictam esse Husere. Nam quomodo erxes vel Darius simulacrum subducere potuit, quod ab artillae, his regibus aselate Diinore fictum est 's' ruam statuam, quominus aliam luisse putemus proli ibent et semian iustimonia qua diluci de probans ApDdii Mim Lirinini. Janaelii Opus et simulacrum a Persarum rogo altropi, In linunt denique esse.

Si vero de twnipore, quo illa statua ficta sit, nobis agendumost, Sol lani o Urlichesii sententiam missam faciam, qui jam a Dario rege abreptum Aponinum esse statuunt. Nam in eis, quae antecedunt, probasse mihi videor, narrationem de Branchidarum suu a non stabula instar abjiciendam esse. Nulla ergo caussa est, cur repudiatis veterunt luculentis testimoniis, a Xerx rogo simulacrum subductum esse negemus. Itaque ante pugniam Salaminiam simula immo uni botietum esse necesse est. Sed nil aliud eertis argumentis enues riposse bono monuit verbookius 'Nam utrum Hilii iiii Dis alato Dariu in an Post urbis om-plique ilicondiu in statii licitat it clijudicare non OssumuR. rhi et sellius vero, qui orentissimis Milesiorum rebus multis ante Ionum sedition 'in annis sitiam osse do imaginom sensuit. sub divo coli,ssum suisse arbitratus est.' Sod consolatient Ur-lielisi hunc hierachii sententiam resutavi Brunnius, qui ipsius tompli simulactum a Canacho actum esse censes. Neque tamen ei concedendum est statuam, postquam delubrum a Dario incen- sum os de restatum est, a Thebanis Philesio do dono missum

Cur seri non potuit, ut a saeordotibus simul terum, jam antea sic in in hoc rerum discrimino serustretur '

35쪽

Verum ne in plane incertis longius aequo commorer, hic subsistam. Nomo iam dubitabit, quin tanta auctorit 1is anuin Diagnas acordotum caterva frequentatum suerit. Quorum ii numero principeui locuIn Obtinuit ι σθε γαυ ρεορος, cujus in titulis saepissime montio fit. S ut sartas esse tuis liteti di x Brit. Diui Poto pro sae Hrdoto inberi illum τε ραυνὶ ρόρου Etenim fere in omnibus Cariae urbibus, Mylasis ' Stratoniosae, Aphrodisiado Ia; i. Halicarnassi stophanephori magistratuum munere unguntur, 't αρρουτε ξρου- , , 16ι sunt. Accedit, quod sere omnibus titulisti Issiacis steph

nephori nomen tamquam summi magistratus scriptum est. Verumtamen in contrariani partem hae dicenda sunt. Primum enim summus apud Milesios magistratus, teste Aristotele prytanis nuncupatur. Atque in titulis commemoratur Dei nusquam, nisi in saeris titulis, qui ad templum Didymaeum sacerdotesque spectant, tephan ephori mentio fit Itaque quemadmodum in Acarnanum titulis praeter civilem ponymum

etiam sacer commemoratur, ὁ εραπολος, ' qui vocatur, et sicuti Oropi epotiymus civilis Ἀρχεο, sacer Rutem ὁ ou Asa. ὸ ζαράου ἱέρευ fuit ita otiani , ranelii darum suorum pDnymuni StBPh nephorum fuisse Enspo ideo jus Omsen in sacrorum titulorum initio exstat. Quamobrem fiam tit inmus, s Micis pollinis dios celebratos esse ex decreto praetorum et stephane phororum, uti

civiles et aeri magistratus una id navarent. Tum vero in titulo

C. d. G. 2715. c. a. s. 2766. c. a. m. 2673. 2074 2675 2677 ete. Newton Diseovines II, 24 g. 703 ri 12 α. Aristi it Polit. VIII pag. 203, 16 in Bevher. C. J. G. 288 et 2878.

36쪽

quodam nominatur τε ραυσὶ ρόρυ του θεου. Quo e nomino manifesto apparet Apollinis eum sacerdotem sitisse. DBniqu etiam aliis in urbibus στεφαwνὶ ρόροι inveniuntur, qui sacerdotum munere lancti sunt. Ita apud arsenses stephanephorus Herculis face

dotio ornatus suit. Pari modo Magnesiae tephanephorus Minervae saceidosiuit. Videmiis igitur tephanephorum apud Branchidas templi Apollinis antistitem fuisse. Secundum deinde locum propheta obtinuit. Quamquam non ipso vaticinatur, tamen Vatidinia interpretatur, χρησμρῖ cu ebit in m. Proprius vero poeta, qui oracula versu inclusit, o quam commemoratur. Nam salis a Soldano et misto' tulit, quidam explicatus est. Ibi enim invenimus: προιητε υτο δὲ

sus pepigit, sed Antipatrum adoptavit ' Oracula vero ipsa uti Delphis Pythia et Dodonae ν Πελε ste, Didymis semina fatidica edidit. Cuius quamvis neque bonae aetatis scriptoros equo tituli mentionem faciant, tamen nulla caussa est, cur Origeni et Iamblicho dissidamus, quorum alter cum

Wolrdo nov. orac aetat pag. 11. C. J. G. 2855. Bookhius annot ad C. I. G. 2880. origonos tr. Colgum I, O pag. 30 ed. Lommatzsch. λελέξεται

37쪽

nthia Milesiorum prophetidem omparat, alter autem accur fissime vaticinandi pud Branchidas ritus et caerimoni is

scripsit. Is vero reseri, feminam sati clieaIn sive virgam manu tenentem, a deorum aliquo traditam, sive in axo sodentsem, si vo pedes aut limbum in aqua tinguentem, sive ex aqua Vaporem haurientem deur suscepisse et sutura cecinisse.

Sed multis demum caerimoniis, lavacris, jejunio per triduum servato, recessu in adytum prophetidem eo pervenisse ammat, uti parato animo deum susciperet. Prophetis igitur, uti Clarius vates, Θρηι Luiu, ordini amnumeranda est. Ex aqua nim vaticinabatur.

Sed inulto majore auctoritate propheta fructus est, qui inter Didymaeos sacerdotes insignem locum obtinuit. Cum ergo summa ejus dignitas esset, non ex omni popula, sed si certis quibusdam sacerdotum familiis eligebatur. Quam rem Menander propheta sese At 'in ἀρχιερέω , - Ψαγη*ιρuav, προ ργὶ is me praedicat et pariter . hisius am eas sese ex Mephanephororum et prophetarum gente rogo tum dioit

Eodemmodo Laginensis sacerdos. Aelius Neon, Cum magna gravitate enuntiat, se et uxorem ess repet ἐξ ερε us ' et Ulpia Euodia udiane Dianas plaesiae sacerdos, ex sacerdotum et κυσμ. TElpti v gente Proc reata sest. Itaque in titulis saepe adem nomina inventutitur. Commemoratur amas quidam propheta, ' in alio vero Dama filius; '

38쪽

sti iam Antipater et alio loco Antipatri ' filius, Posidonii filius

et alius recentior Posidonius. Menandri ad Ol3ti tufii ' set alius recentior aluinns ' nominantur. Qua re probatur, certas quasdam familias prophetiam capessi risso. Iam anto de primordiis Branchidarum disputantes, nomnullarum sacerdotum iamiliarum mentionen iecimus:

1 Branchidarum 2 Euangelidarum. Tram litarum. Sed exstant aliqua apud seriptores festimonia, alias quasdam praeter jam commemoratas sacerdotum irentes Didyniis suisso.

4 Cleoolidu/ ex doctis Apollonii Rhodii soboliis certiores sinus, Apollinis et Aria silium suisse Miletum Ariae patrem Cleochum nuneupant, atque clemens Alexandrinus' Clearchum quendam in Iridymaeo sepultum esse tradidit. Apud Arnobium autem, qui Clementem exscripsit, recte Cleochus nominatur. Sed in templo Merdotes sepeliuntur Atque mihi verisimile est, Cleochum, auctorem gentis Cleochidarum, eodemmodo in Apollinis templo sepultum esse, quo Cinyras et ejus progenies in P

phiae Veneris delubro. 5 Bacetiada8 Apud Iesychium' invenimus, Bacchiadas non olum Milesiam, sed etiam Corinthiam gentem suisse. Cum pro Eprio se iamus inter Clarii sani Sacerdotes Bacchiadas fuisse, probabile est, otiam Milesios Bacchiadas pollinis fuisse sacordotes. Nam Clarium et Didymaeum delubrum arctissime inter se conjuncta sunt. c. J. G. 2855. C. I. O. 2857.

39쪽

6 rt,6 ἀπ' Αἴα,:6: in titulo apud Lebasium Philidas, Her leoni filius, propheta, se philosophum epicureum et ex Macis gente prognatum esse gloriatur. 7 Flavianus Phileas, ' Didymaei Apollinis propheta, se esse

ergo, nobIlissimas se antiquissimas Milesiorum iamiliae quae ex Athenis originem duxerunt, sacerdotii honorem summo studio petivisse. Propheta per annum munere suo sungebatur, uti liquet ex

prophetarum catalogo, quem Newtonius Britannus juris publicis it. Ibi enim propheta quidam reconsotur hilidas filius, atque additur, eodem anno filiam hydrophoria unctam esse. is nus' aperte de anno dignitatis propheticae intellegendus est. Prophetae o certo andidatorum numero eligebantur. Qui vero semel munere unctus erat, raro denuo propheta saetus est, ita ut in titula, qui in honorem Claudii Damae scriptus est, blucide notaretur, eum bis hunc honorem esse assecutum. Qui quidem propheta, unum et octoginta annos natus iterum propheta creatus est, et patrios ritu e caerimoniasque in templo

restituit. Quom istem titulum alii mutilatum esse, magnopere doleo. Nam Claudius Damas propheta, qui antiquos ritus renovavit, Om gravisSimus et magnae apud Milesios auctoritatis fuisse vid Etur. Quin etiam ter prophetam dignitate sua fructum esse, titulus elegiaco metro conscriptus, testatur: 'Εὐμδiui, M.' tet, Ioο ε th sivie, ρις σε λαχυσα

40쪽

Ex voce quae est κρίσι, apparet, qui de prophetia sortirentur, antea Probatos esse δοκti laeta tot oliqua, quae die Iitem, parentes, innocentiam, integritatem pertinebat. Quare πρόκριτο lacti sunt,

quibus acultas est de sacerdotiis et similibus muneribus sortiendi. Quo o titulo docemur sacerdotali vitta prophetam aeque a Mephanephorii redimitum tuisse. Idem quoque sequitur ex titulo quodam detruncato, qui versibus elegiacis Heracleonem, Meiada filium, prophetam celebrat. Αἰ- A) hinc ἀδε τυ .... Ἀρυ, is ione εο m e ni o .... Nonnunquam autem Milesiorum senatus prophetam inmissis sortibus, ex suo arbitrio constituit. Alius deniquo titulus, a Cyrillo metropolita neglegentissime

nil certi de Apollinis antistite nobis traditum sit, satis erit eum

commemorasse.

Ad celebrandum Didymaei Apollinis cultum dies festos magna cum pompa et cum splendor magnifico agebant. Prophetarum vero munus suit, sumptus vel maximos sustinere. Quinetiam praeter debitas largitiones aedificia construxerunt, quas populi usui destinata suere ' quotannis dies sesti Apollini delebrabantur.