장음표시 사용
11쪽
experientia docente, quantum ponderis, ae momenti sit Ila salute adiam arum procuranda, si quae sua sint officia, quae studia, quo se diligentu,
ac strenuos in ivo munere praebeant, animatum Rectores agnouerinς. Vt enim stomacho ineolume, totum corpus validum est, eo vero aegrintante, i plum quoq; corpus videas necessὸ est, macie confectum, marci dum,attenuata faeie, compressis oculis, manibus,genibus di lutis,o
nibus deniq; membris contabescentibu ι; ita si sacerdotium integrum . . iserit, tota plane floreset, s mancum, ae mutilum,tota deflorata iacetaeis Miati Ecclesia, ut sapienter dixit D. Chrisostomus, di sol ipse quanto magis preis ista ei. sesplendet. tanto etiam magis res eceteras suo splendore illustrat, se qua eis I seu instrumentum perfectius est persectius etiam opus euadit. U- am igitur utilis i ibor hic meu& futurus sit, fidus testix tempus erit. sed si diuinare licet, multa benEsperare me iubent.. Primo quia multis , disi praesto est ingenium doctrinis omnibus expo litum a saepe tamen, vel non suppetit librorum copia, vel imbecilla va letudo aduersatur, di si neutrum impediat,deeit quandoq; tempus libros legendi, &euoluendi ob innumeras, easq; fere assiduas occupationes, quas Sacerdos, si diligens, ac solicitus sit in animarum cultura, declin re nullatenus potest; quare paruus hic liber multorum librorum loco eis
Deinde eo usq; vita est inclinata pallorum, ut multi quidem numem sat in Ecclesia Dei, pauci autem merito; multi qui pastoris nomine glo'
eientur, atq; pinguibus Ecclesiae redditibus fruantur, pauci uero pilas ctisv verum pastorem reserant. Quo fit,ve ad hunc errorem corrigendua nihil esse rear utilius, quam oculos nostros ad praeterita tempora coia uertere, di ex tot sanctissimis pastorum dictis, di faei is absolutissimum quoddam veri Pastoris exemplar expromere; quo tamquam iustissima regula vitae nostrae possimus obliquitatem agnoscere, sententiam. Magni Gregorii secuti,qui illud apud Eetechielem considerans Fili hominia onen. de domui Israel tem um, νι cons dantur ab iniquitatibus suis , cor metiantur fabricam, O erubescant. Templum cinquit est visa perfectorum, qua tunc
tiuit, δε culpa sua cuμditatis erubescit. Ad haec; tanta e it artis Pastoralis praestantia, ut qui eam ritE exercere velit,necesse semper habeat. ut animum suum intendat in magn/, quo facilius scopum suum consequatur. Vt enim sagittarius sentiens arcum neruo remissum, i agittam altius collimat, ut signum praeliitutum attingat ita Sacerdoti v talissimum erit ideam quandam veri regiminis ante Oc las ponere, in quam frequenter intuens euadat in munere suscepto per sectior. Huc etei im sensu Xenophon Imperatorem describens, hanc
quasi effigiem rusti I mperii, Imperatoribus, ac Regibus ad imitationem propol uita Idem spectauit in sua Republica Plato, idemq; Cicero, dum
plenum,ac periectum Oratorem descripsit . Ratio huius est, nam qui mais gna affectat, magna etiam consequitur 3 qui vero paucis contentus, maiora fastidit, tua nis semper, S pauper in abiecto delitescit. Idem nos docet Apostolus. ΦAemulamini charismata meliora.
12쪽
Aecedit, quod omnino sperandum est, si Curatores animarum attem.
tius nouerint dignitatem suam dubio procul eos adductum iri, ut a cura. tius eam vitae teneant rationem, quae tam insignem vocationem decet. Cum omnia mala, quae in regimine animarum passim Occurrunt, inde po
tissimum effluant, quia Curatores,quae,&quanta sua sit obligatio, di per- lanae dignitas, non aequa lance perpendunt. Deniq; quis est, cui non futurum liceat auspicati, ut idem fructus sperandus sit, quem D. Bonaventura in prologo de sex alis Seraphim cuius d ctrinam,& sententias non minus frequente quam libenter sectatus sum sibi his ipsis verbis pollicebatur. Da occasionem apienti,oe addetur ei sapie tia . cum ex leui sepe ocea e sapitem maιeriam sumat altioris sapientia, qui pi, etiam per alterius stultitiam fit eruditior; quin etiam legimus aliquando sapientes etiam ex naturali quadam animalium solertiasumpsisse considerationis industrium, Sic quamuis mihi satis fuit, veri Curatoris animarum imaginem primis
adumbrasse lineamentis, eandem alij fortasse, quod summopere velim, ' quibus industria maior, di acriores ingenij vires suppetent,expressis c oribus absoluent. I Quamobrem non aliqua mihi excusatio adhibenda videtur, quod rudi stylo, haec a me conscripta fuerint, malo quippe cum Salviano,rerum, ad quam verboru amator esse, utilia, quam plausibilia sectari; neq; id quae- ρνιvid. ro, ut inania saeculorum in nobis ornamenta; sed salubria rerum emolumenta laudentur. Et in scriptiunculis nostris non lenocinia , par visum est reperiri, sed remedia, quae scilicet, non tam otiosorum auribus placeant, quam aegrotorum mentibus prosint, quia qui veritati dat operam.
eius omnis fimplex esse debet sermo, res ut potius, quam ipsa oratio, se ostendat. Deinde haec, quae dicta sunt, ad eos diriguntur, qui sicut muneris ratione mihi sunt coniunctissimi, sic pasiter amore; quare facile imperitiam meam excusabunt, & omnia meliorem in partem accipient . Seria enim, & quae vera sunt propterea negligenda non sunt, quia male Optato calamo scripta sint. Si enim magni cuiusdam viri, inquit D.Cregorius P susceptis epistolis legeremus ψerba, eaq; , quo calamo suissent scripta, quaereremus; ridiculpm profecto esset, si non, & epistolarum au ' ctorem scire, sensumq; cognoscere , ted quali calamo ea verba impressa fuissent, indagare studeremus. Verum, vi aliqua ratio instituti mei reddatur. Principio tum d dignitate, & difficultatibus artis pastoralis, tum etiam ab ipsius praesidijs, o solatijs initium sumendum duxi, vi unusquisq; tanti muneris pondus diligenter expendat , ne tam facild ei oneri humeros supponat. Et
quoniam Sacerdos animarum Curator, dum earum curam suscipit, peculiari quadam ratione triplicem contrahit obligationem, Primam cum ipso Deo, a quo tamquam nobilissimum instrumentum assumitur,ad saluandas animas, secundam cum se ipso, ut tanto alijs sanctitate praecellae, quanto locus, in quo a Deo possitus fuit, omnibus eminet. Tertiam cum
animabus ipsis suae fidei commissis, de quarum salute, quantum in se est, 'sque ad extremum vitae spiritum maximE sollicitum se praebeat oportet; ideo qualem Orga Deume getat,ut se idoneum instrumeatum tanto ope
13쪽
ti obeundo commode comparet. secunda pars operis indicabit; multuplicem virtutum apparatum, quibus optime muniri debet, ne cum suo spirituali dispedio, alienis tantum lucris incumbat,sed sermone,& exemplo Deo, et Ecclesiae fructuosius seruiat, Tertia pars praescribit. Quartam deniq; ijs offitiis pastoralibus dedimus, quibus salus animarum,dum peregrinantur in corpore, potissimum procuratur, ac quibus poli quam morte interueniente, humanae naturae debitum persoluerint, nutum iamodum in poenis adiuuantur,si tecreantur. Et cum haec tota tractatio ad spiritualem eorum tantum utilitatem durigatur, qui in magisterio animarum positi sunt, adieci ad calcem cuius partis certa quaedam capita,pro meditatione, quibus,quae in ea parte dncuntur a sacerdotem ulum, te praxim deduci possinr; nec enim sola tractione, sed meditatione pariter,& usu imbui, & formari oportet spiritua te mammarum magistrum. Illud moneo amantissimos collegas meas, ut si quid erit in hoc opere, quod eos sancte instruat, spiritualiter aedificet, ac spiritum veri pastoris in ijs excitet id quod maxime exopto totum Deo imprimis,tamquam bonorum omnium datori, et auctori acceptum me cum referant,nec non. et Sanctis Patribus, alijsq; clarissimis auctoribus. ex quibus apum exe-M Was plo carpsi quidquid boni in hoc' opere reperitur ; Ingenui siquidem Oi . μ. hominis est,ex Pliniano dicto, fateri per quos ipse profeceris. Si quod autem erratum fuerit, vel incomposite dictum, vel inoria o tedina id conscriptum, id totum imperitiae meae adscribant. . τι i. νClementissimus Deus haec mea vota in ipsius tantu III gloriam, de spiritualem animarum salutem collimata sua gratia . ' di dirigat. l t
14쪽
Ad eos, Diis eura animaram praese pars Tertia. De Cura Anima nconcupiscunt,non vero prodesse. Cap. ' de iri quae Curator debet 3 . qa sibi ipsi Depregulasi Dei patrarinis, in Panoresa imarum CV. I 3. Urator animarum βammo, mox De peculiari tutela B. Virginis in cur aliena fututi nudeat. cap. I. I Q lores animarum. cap Iq. 69 De regimine sui styus, cui curator an De Sanctorum tituιarium patrocinio in marum praesuὰ indoe debes.
15쪽
De castitate, quam curator animarum De Telo salutis animarum. ρ a. 183 seruare debet caps. IOI . Curator animarum riccata populi: sui
De aliqua eorporis castigatione pruden- ἔ apud Deum precibu , o pumirentviter adhibenda Cast . Iis delere ustudeat. cap. 3. 10 De temperantia seruanda in ictu cap. Anima an saluatim inspedientdie ara De inutili mulierum co
Quam periculsum sis, Demriinniti pru
Quomodo se gerat mortis sua tempore' quo vitam bane salutari, or exemplari fine e eludat. cap. IS 167.adiumematertia panis. ITA Pare quarta. De Cura Animarum. De ijs, quae Curator debet Animabus sibi cominmissis.
O .. amor Panoris esse debeas in gregem sibi commulum. p.
excipial cap. II. . 1 Is 31 orientibus adpit cap. II. a 2 lauomodo spirituali morioratum neres in lavsuccurat. V. II. II De auaritia fugienda in funeralibur. p. IA.
16쪽
B artis huiusce nobilitate initium stimendum est, ut
hoc quasi fundamento iacto, & eommodius animaris praefectus ad popriae vocationis praestantiam contem plandam attollaturi di inde intelligat, quIbus moribus, qua solicitudine, ac vitae sanctitate esse debeat, qui ria --te tantum munus exercere cupite seq; deincἡps ambitiosi , R mercenarii Iongius arceantur , boni vero, & fideles Pastores instruantur, magis magisq; in sua vocatione confirmentur . . Et quidem aci eius artis dignitatem satis declaradam auctoris maiestas potis erit: Non enim ab homine, neq; per hominem fluxit, sed ab ipso filio Dei, qui & eandem instituit, & exercuit, atq; veri regiminis Hemplar in seipso expressit, cum suo met ore ait. Ego sum Panor bo M. D. t..σ cognosco oues meaa , in cognoscunt me mea, Sicut iam antea per EZechielem praedictum fuerat. Suscitabo super με Pastorem unam, qui pascat eo struum meum D id, in ipse eris eis in Panor . Dubitandum autem non est , quin id omne , quod tanto, tamque sapienti artifice profectum est, praestantissimum, ac perfectissimam sit. Verum praeter auctoris nobilitatem, ipsa muneris necessitas, personae dignitas, quam Curator sustinet, & sublimitas finis, ad quem haec ars dirigitur, illius 'praestantiam plenius demonstrabunt. Atq; ut eiusdem necessitas primo loco cognoscatur, considerandum est, omnia, quae a Deo creata sunt, ut in suo officio contineantur, alia quo rectore indigere . Hinc fit, ut inferiores, orbes, a primo mobili re aris. νἐ- --
gantur. In mixtis corporibus unum elementum est, quod caeteris do-i' Ominatur, in corpore humano omnia membra cordis adminiculo m . uentur, & multae animae potentiae rationem sui moderatrice agnoscunt; 'quod & in mutis animantibus, qnae societatem inter se retinent, S. ae m. prianus animaduertit, dum in apibus regem unum, ducem unum in uam .gregibus, & in armentis rectorem unum esse asserit. Sed neq; Salom nem haec veritas latuit, cum ait, ni omnia corruere , ubi deeri gubernator. Prouam ii.
Quod quidem adeo humanae naturae congruit, ut non solum post peccatum, sed in ipso etiam innocentiae statu, ut sapienter D. Thoma SseM Pri. ἔ.ar. .
17쪽
st, esset, & qui regeret , & qui regeretur.
Caeterum cum E duabus partibus quarum una corporea, spiritualis altera, homo consetur, propterea sapientissime Deus duplicem potestatem d ist in xit, alteram temporalem, quae mortalis vitet bona dirigeret, spiritualem alteram, cuius circa illa bona versaretur operatio, quae hominem ad caelestem vitam possent transferre Sed quo anima corpore praestantior est, eo etiam sublimior eorum dignitas existimanda est, qui ad regimen a nimaru Issiam unturi quacumq; secullari, ac politica po- ουν. βιci testate ia Ha e ratione motus D. Gregorius Nan Zian Zenus Sacerdktale dignitatem supra omnem secularem eminere perquam egregie demonstrauit. Lex Christi, inquit, alloquens Principes seculares , Saceta tali vos subjcis potestati, dediι Principatum mulio perfectiorem Principatibus νγ nris . ian vero iustum videtur ,s cedat stiritus carni , si a terrenis ealesua supe- με - in V. remur, si diuinis humanu praferuntur & D. Chri stomus in illa Isaia: Vidi Dominum . Regi inquit corpora commissa sunt, Sacerdoti anima, rex maculaa corporum remittit, Sacerdos peccatorum, ille cogit, hic obortatur ille necessitate bie consilio, illa babet arma sensititia ne spiritualia, ille gerit bellum cum Barbaris ; hic cum Damcntibus. Maior hic Principatus; propterea rex capulsubmit tit manui Sacerdotis. Quid igitur Sacerdos ἰ Vide libertatem, vide linguam talos attingentem, vide libertatem in coercibilem, vide hominis corpus, O Angeli mentem, vide humi ingredientem O in esto versorem. Vidisti Ruem, nee mdisti diadema. Sed & appositae Hugo de S. Victore in hunc scia sum illa Genesis
Geπ. N. intellexit. Fecis Deus duo luminaria magna, luminare maius, νι praeesset diei, O luminare minus, νι praesset nocti. Sunt inquit in Ecclesia Sancta firmamento. a Domino creata duo magna luminaria, Sacerdotium scilicet, O Regnum, Dux, O' Episcopus, Pi inceps, o clericus, dies spiritualia secularia non prefigurar. Ita luminare maius scilicti Sacerdotium factum est, νι prasit diei, iden spiritualibus, laminare minus regnum, νι praesit nosti, idest facularibus.., Quin etiam i quod magis huius artis necessitatem arguit iter viri tis , per quod hon. ad suam aeternam felicitatem dirigi debet, tant caligine circuiniuium est, ita hostium excursione infestum, ut nihil magis necesse habeamus, quam ductorem, qui rectam viam praemonstret, di se socium itineris committens, quasi manu duoat in portum Salutis. - - Hane ob causam ille hominum creator, & custos, inquit Paulus Dedit inter bomines quosium Amnolos, quosdam Prophetas, alios vero Euangelistra, alios autem Pastores, o Doctores ad consumationem Sanctorum. Isti sunt Dirces, &Rectores animarum, isti Ecclesiae lumina, qui tenebras ignorantiae depellunt, isti sunt Pastores, qui oues Christi pascunt, horum omnium caput, &Princeps est Summus Romanus Pontifex Christi Vicarius, cui prima omnium cura commissa est, quiud omnes acies Ecclesiasticorum moderatur. Episcopi sunt particularium cohortium Drices, Episco . . pis, reliqui minores Ecclesiarum Rectores tanquam substituti,ac adiu- . tores accessere, quas milites sub vexillo suorum Episcoporum dece
tantes, ut commissa animas a Daemonii impetu tueantur. quas paruae lucernae, quae a maioribus luminaribus lumen mutuantes, populos sitos erudiant, re tanquam matres filiorum curae, Seducationi propius assi stant,quinimmo spitituales illorum patres appellandi sunt, ut certe n minauit,
18쪽
minauit D. Crisostomus, isti enim sunt, qui spirituali nos amore partu. 3 d. 'Min. riunt, & generatione baptismatis patris munus exequuntur. Per ipsos Christum induimus, per ipsos coniungimur Dei filio, per ipsos membra beati illius capitis efficimur, i etiam ostendit plus ipsis deberi,quam ipsis parentibus secundum camem . Sicut ergo in humano corpore varia sunt membra. ει varia illorum officia,ita in mystico Ecclesae corpore voluit Deus,graduum esse vati tale ut clarius diuina illa sapientia elucesceret, effcaeiusq; anima isaltata consuleretur. Quomodo enim posset unus Epucopus quantum uis industrius, ac diligens, omnia munia obire, quae pro totius gregis sibi commissi salute necessaria sunt Θ ne ceste ergo fuit, ut scut in corpore naturali per maiores in minores venas,alimenta tribuuntur, ita in corpore Ecclesiae ab Episcopo, tanquam ab eo, qui post Romanum Pontilicem in sua Ecclesa, & Dieeces apicem tenet, per Sacerdotes tamquam per membra maiora, in reliquum corpus spiriuialia alimenta
ι Atq; hinc manifeste conspicitur, quanta si Curatoris animarum diagnitas,di quid sit, Apostolorum, & Episcoporum partes agere,& quod admirabilius est, ipsius Christi personam referre e sic enim D. Basilius. Hibit aliud est Antines, quam is, qui personam cunnifustiaee, σ sequestir en τε diribis s. reter Deum, σ bomisti, eorum qui in officio i ικε μι μκrem saer6-s Dea . i'. tq; hoe d chrino im docemur, dum Petrum per A P. rem constituit, Ferre
enim, inquit, ac me plus his e. omnibue diamen Pacto uae, σMagistris eandem tribuiι pote narem. Cuius quidem rei signum en, quod omnes simulter L. geant , ct soluant. Sic Baslius, ει Petrus Blesensis , 'eum appellat regem Serm. r. animarum, coadiutorem Redemptoris , quae dignitas maior inueniri potest ἐOmne issiciam dedit Pater filio, inquit D. Chrisostomus me omnifarium ρ - εβει .renatem a filis Sacerdotibua concessam, rideo. Quamobrem optime Paulus, Qui bene Prasoteri praesunt, inqui t, duplici is honore habeantur. loquitur hic pri. T-ον. sue praelatis animarum, in quibus duas excellentias D. Hieronymus Inrri, Timo. agnouit, alterum ex dignitate ossicij,qua caeteris praeficiuntur, alteram ratione doctrinae,qua populorum Doctores sunt, siue ut placuit D.Tho-- r.3. mae, qui in rectoribus animarum, duas personas consderauit, alteram propriam, alteram Dei, Ratione propriae perionae, magna est eorum dignitas insignes virtutes, quibus fulgere debent, ratione posteri ris, magnam habent exces lentiam, quia Demn reserunt, et eius vicem gerunt. Testamonium 1 me est ipsius Christi, qai vos aadu, inquit, me με. Io.
audit, sat vos spernit, me spernit, qui auum mei'ernit , spernit eum, qui me misis, Quae verba non de solis Apostolis accipienda sunt, sed de omnibus C ratoribus animarum,si quidem di in istis,atq; in Christi discipulis similis est docendi, atq; animas regendi potestas. sicut ergo, qui spernit Christum S patrem spernit, a quo missus fuit, ct cuius pcrsonam repraesentat, ita qui spirituales Pastores contemnit, Christum ipsum a quo
missi sunt, cuiusq; vices gerunt contemnit. Summam igitur omnIum dignitatem hanc latcri necesse est . Vnde R D. Chrisostomus, Apost
Ii munus, inquit est benis infinitis exundans graivs omnibus M. uius cc dona cumcta complectens. Luid chim umstiua diaerimus, quam id, qώod christas hoc ipsum
19쪽
vomus remmiferit, quod nobiseum,dum inueret, ipse fecit λ id, quod Pauliu exinelamans, Apostolorum: dignitatem extollens, ais ρνο Cbrisio, legatione fungimur tanquam Deo exhortante per nos. Me en tarini vice. i Arguit deinde huius artis nobilitatem sublimitas finis, ad quem diri gitur, cuius certe dignitas tanta est,quanta non verbis modo explicariyled ne mente uuidem concipi possit. Quis cnim potis est, ut intelligat, quam honorificum sit, ipsius Dei gloriae inseruire p ad quam manifestandam, & quaerendam se venisse, Christus non uno loco, suomet oro testatus est, Ego non quamglariam meam,sted eius, qui me misit, & ad quam re fertur quicquid molitus, ει operatus est Deus, ut scriptum est, Omnia propter stimum operarus en Deus, unde & in Psalmis. Caeli enarrant gloriam Dei, o opeνa manuum e- amunciant firmamentum, cumq; nullum alium praeterseipsum, finem habeat, eo fit, ut homo, qui nullum finem, praeter hunc eundem sbi proponit, ad eiusdem finis participationem euehae tur, quod summae cuiusdam dignitatis est. & cum procul ab omni controuersia sit quod nobis potissmum, ac summum bonum est, aut esse possir, Deum esse; satis apparet quanta sit illius hominis praestantia, qui totus in eo est, ut ad pleniorem eius numinis cognitionem, & cultu ominnes euehat. . Iam vero squod ad alterum finem spectat animae nobilitatem, cuius saluti proxime curator noster studet, quis potest pro dignitate explic rep per coniecturas quidem ad illius cosiderationem D. Augustinus nostravit. M di hians iustitiis ornatum quis poteri explicare inquit ille. at manis
dum banem ornatum creaui Deas propter hominum corpora , humani autem comporis mirabile di asapientia, artificium. quod in eo eluceι, suis Aemem inusi sis p eias patebris inem quis missi enarrare ἰ at boc corpus propter animaa ef xit min. Porro anima ipsius dignito, as nobiώμε quanta erue cum animas
propter se sapient mus, ac potenti mus cimaueris Deus. I taq; sicut Deo nihil maius, nihil praestantius est, ita nihil anima nobilius, quam creauit propter seipsum, quamq; D.Bonavent. vivam Dei imaginem merito a pellauit,& in Canticis bis palabra ex Christi sanguine vocatur , quia naturalis illius pulchritudo ex inaestimabili Christi sanguitus virtute mirum in modum cohonestata fuit. Cum igitur ea sit huius artis sublimitas. Nihil certe ad gloriam illustrius, nihil ad meritum utilius homini in terris contingere potest, quam si ad eam digne exercendam a
Cuius rei ει hoc inditio sit, quod multi ex ijs , qua desiderio insignis
cui vias sanctitatis,&persereonis ille 'i,s bimet duntaxlli vacabar hocen exercitationis genus, saepe & lubentes amplexi fuerint. Hinc Acatius Episcopus s Theodoreto referente γ Iulianum e spelunca luam tot annis coluerat, abduxit, ut saeuiente Arrianorum impietate, laboranti Ecclesiae, opem ferret. quo etiam modo ut auctor est idem Theodoreis tus Eusebium clarissimum anachori tam ad aliorum salutem procurandam traxit, hac ratione motus,nulliun esse maioris dilectionis in Deum indit turn, quam aliena salutis cura, &solicitudo, cum & Deus ipse ita
animarum des ectione teneatur, ut easdem di amari velat ab his, qui ab apis amari volu tis
20쪽
Ex his quae diximus id colligat Saeerdos, ut de sui status eelAtndine. - non superbiat, nam ut bene monet D. Chrisostomus, carae a non facu rae. 13. uvio. Sacerdotem, nee loeussanctificar hominem, Ata bomo locum, qui heia stederis supereathedram, honorem accipiet ab illa, Gr qui mali sederit, iniuriam facit eanes sed timeat,potius, an sortὰ comissarum sibi animarum depositum inc Iume exigenti Domino sit redditurus. Quid iuuat summos honoris gradus assecutum esse, si postea mores statui non respondeant. Magnum profecto esse debet mundi contemptor, qui alios docturus est mundum fallacem contemnere, magnus i nsectator vitiorum, qui alios docturus est vitia detestari, magnus denique, & insignis sanctitate, qui caeteris. sanctimoniae exemplar sese vult offerre, ut quod maximὰ perfectissimuin caeteris iudicamus, in vita spiritualis animarum Magistri, et Pastoris vix mediocre censendum sit. l ii. Docuit nos Christus illis verbis. Ego sam Parior bvinus, multa sibi nΟ- D. Immina Dominus tribuit, sed nunquam, ut hie,adiecit bonus, ut doceret, quales animarum Pastores esse deberent, non enim mediocritas satis est, sed bonitas integra,& perfecta requiritur in Pastore . Ne de ipsis illud dicatur . quod est apud Oseam. Audite hoc sacerdo- e. s. res, O virendire domus Israel, yuia laqueus ficti Gis jeculationi, Oscut recte ex pansum super Thabor. Similitudo sumpta est a ceruis, qui dum a canibus, vi a venatoribus urgentur, ad celsos montium vertices profugiunt, ubi si pariter retia offendant, fit illis locus refugi j in perditionem, & in ruinam. Sunt quidem Rectores animarum veluti mons in Ecclesia, ad quos subditi, cum a tentationibus, aut peccatis vrgentur, confugere solent, at si ibi etiam rete expansum vident, Sacerdotem suum,nullum diuini honoris , nec salutis animarum Zelum habentem, improbum, scelestum; quod alias profugium esset, exitium fit, prauo enim Sacerdotis exemplo conspecto, tu peccatis confirm-ntur, peioresque re
Suam perieulsa, c difficilis fir cura animarum, quia,
qui animas curat Vomo est . Cap. I L
Erum quo praestantior est haec animarum praefectura, e etiam difficilior, Bd tanto maioribus obnoxia periculis: cuius sane, difficultatis, S periculi ratio in hoc praecipue posita mihi videtur, quod, qui easdem animas reogit, homo est, adeo infirmus, di imbecillis homines,
regit, cum voluntate liberos, tum ingenio varios, ac tinui circa suam ipsius personam lant, de quibus omnibus exactissimam alioqui rationem est redditurus. Haec, ni fallor, quatuor illa sunt,quae ad impositi oneris grauitatem,& angustias aptius expendendas Eugenio Summo Pontifici his verbis proposuerat D. er nardus. Quatuor ιili, H oecurranι consideranda rectν,α. sua sub te. Qua circa u. Eo quae suna te saxa. Quae & si ad summum omnium Pastorem Romanum
Pocti cem diriguntur,cuius dignitatis stigio cuturienti nihil em,nentius