장음표시 사용
41쪽
per ministros obseruabat: de cum locus daretur,ipse praeter moram spe, eos vocabat, sacerdotiaq; committebat. Λe illud in Carolo multis admiratione suit,quod etiam de facie suos sere omnes,vel infimos essericos agnoscere videbatur. optima temporum condi tio; ad honore .caeteraq; virtutis praemia,Patiae, audatiae,ambitioni aditus esse tuteretusos: erobitati vero doctrinaeq; sic apertos, ut ultro etiam inuit*retur. Sic igitur faciendu iu, ita enim facile in ordinatus hic auectus L muli rum cordibus euelletur, ut soli viztuti lacuo relinquat .. Q. M
De temeritare illorum, qui imperiri leniunt ad euram animarum. Cap. VII
X hae praeterere concupiscentia honoris, di lucri temporali s in animarum tegimine id mali. de quidem grantisimi suboritur,ut nonnulli seipsos minime metientes artem hac omnium difficillimam, profiteri praesumant, quam ne de facie quidem norunt, cum tamen ars alia
nulla sit,ad quam digne tractandam et exercedam tamia in homine mentis praeparatio, di scienti tantusq; virtutum cumulus I δη PU- requiratur. Ab imperisis Passoribus ait D. Gregorius, maginerium passo v δ' rates Upilux in magna temeritate, quoniam ars artium es regimen animarum,
tamen Γερὸ qui nequaquam spiritualia praecepta cognouerunt, eredis se medicos profiteri non metuunt, & Rabbanus de clericorum institutione turpissimum, esse asserit tunc discere,ec studere velis, cum iam necesse est.docere, et periculosum est magisterij pondus eum subire ,qui nota scientiae prae dio fuItus potens sit illud sufferi e . . D Sane hoc primo loco repugnat humanae prudentiae, quae cum sit, te M . 6. ct ste Aristotile, humanarum actionum lumen, & regula, nequit sine ρο- v. Vi denti consilio, iudicioq; maturo consstere; haec aute praecipit, ne quis aggrediatur opus, cuius ex Rctam cognitionem antea no habuerit, nacenim,si fortasse careat, artem tamen sibi penitus ignotam temere consectetur, vix fieri poterit, ut meritam omnium derisione effugiat: ideo naturale homini ingenium tributumest,& acumen ad prospi ciendum, ne quid moliatur,aut agat, quod rationi prius non probetur, & virium suarum experientiam habeat, atque ad earum modulum, ut docuit ImcM., Cassianiis, quam libuerit disciplinam arripiat, quia quamuis omnes villas sint,tamen aptae cunctis cunctae esse non possunt. Impruden&e go sit ire necesse est, qui absque prudentiae regula adeo praeceps in pericu Ia ruat. Facit ad hoc illud D. Chrisostomi - Iam domum se aliquam
m. 4. δε adimaturum nemo a et polliceri, qui idem archirema non sit, neque agνorarina contingere corpora quisque aggreditur, qui messiciuam non didiaerit. At vera e tam multarum animaram ocra eredenda sis, nou Wim se sum exatanabit c Quin
potius, vel omnium imperitismua munus ipsam fuscipies e ct quonam illa pacto ββ νna eum illis inprehentaneum non constris pericalam e Si ergo ubi modicis rebus periclitamur, tantam solertiam adhibemus, ut incommoda eia fugiamus , quae impetritis uin imuOcnt, cur ubi alemum manet supplicium a
42쪽
in tantum nos comjciemus perieulum Deplorat hane ipsam Ecclesiae calamitatem D. Gregorius NaZianZentis, dum ait. oν - iam virtute magis,quam malitia, oe fraude facerdotis dignitas paratur, nec meliores, ἀεaut dioiores ibronis insedent, sed potentiores. Cumq; nec medici, nee pictoris nomen quisequam obtineatinis prius morborum vaturas expenderit, aut mulcos colores
miscuerit, varias' δε-- penicillo expresserit: Micisses contra faciti inuenitur non elaboratus ,sed recens quantum ad dignitatem simul satus, O prouectus, quDadmodum gigantes poetae finxerunt, Uno diesanctos finximus , eosq; Grsapientes, O eruditos esse iubemus, qui tamen nihil didicerunt, oe adsacerdotium nihil compulerunt , praeterquam velle. Quibus verbis nostrorum temporum miseri deflere licet,in quibus homunciones aliqui millo scientiae praesidio fuliati, nulla virtutum exercitatione sola honoris , ec lucri cupiditate ducti prodeunt in medium, S palam,id docent quod numquam didicerunt. Latiores aliquando inqint D.Bernardus quod virgas euaserint quam qκω meruerint prin g,. . i. eipulum. Recte igitur concludit Cassianus, valia ρericulosum esse imo ma--e. .rna praesumptionis O temeritatis de rebus remitὸ discusu , nec cera ratioκe colis lectis ac de earum natura proponere, O definire. Verum ulterius inest peccatum, di non leue in hoc, cum impe ritus Sacerdos,& imparatus pariter. huiusmodi tamen in se suscipit magisterium. Docent hoc differt8 D. Thomas , S. Antoninus, Ecquan- r. i qν s. arturimi alij, communiter sentientes, teneri quemlibet ea scire, quae ad L eo. .c.2.uum statum, & officium spectant, ita ut si quis huiusce cognitionis pers sit; teneatur eo se munere, aut/beneficio sponte abdicare . Cum ι ..., enim ignorent muneris sui dignitatem maxima cum obligatione cone iis . iunctam, nec etiam finem percipiant ad quem tota ars pastoralis diruetitur, eo fit,ut diuersum, imo & praeposterum scopum sibi ipss fingant. sua nimirum priuata commoda, vel familiae incrementum : Hoc autem prauo fine posito quid dignum,quid Ecclesiae, & animabus utile, expectari potest,nam cum ex amore studium,& desiderium nascatur, fit, ut eum mercenari j isti ingrediuntur in ovile, ad sua tantum commoda parati veniat,de animarum autem salute nihil omninoraborent. Hi nec, propterea euenit, ut gregem non curent, sed derelinquant, & daemonis
faucibus commissas animas interire sinant ; id quod & ipsi nefarii spiritus optime norimi. Qtii laeti propterea Rectoribus huiusmodi gratias agere non desinunt. Refert enim Cantip. lib. T. cap. ao. p. 8. Cleri
cum quendam in Synodo Episcoporum praedicare compulsum, valde angi solitum,quod quidnam coram tot Ecclesiae Praelatis diceret, non satis suppeteret. Cum veniens ad eum diabolus, dixit. Quid angu aris , inii Clericis praedicare' dicas eis Hud O ston aliud , Trincipes infernalium t
nebrarum Principes Ecclesiarum salutanι. Laeti omnes nos gratias referimus eisdem,quia cum psis Prslatis nobis eorum subditi deuoluunIur, vel seruntur peteorum negligentiam ad nos ferὸ pariter deuoluitvir cotus mundus. Inuitus quidem
tibi dico , quod dico sub d it d labolus sed altissimi tuisone coactus . F sondit
Clericus: Mibi quidem Cantipatram verbis utar) se haec narrauero non credent . runc diabolus tangens maxillam eius . ecce ait, signum,nigredo insolita facies . Hanc antequam Wxdices non contingas quia fruina poII praedicationem W-
43쪽
sibus cunctis in signo indiso faciei, in qua sibi toga sunt recitauis, edi adhonorem
maximum cunctorum corda permovit. Qua omnia anno Domini I 2 8. Demae Parist,s coram omnimpolo, ετ clero solemniter recisata. Propterea Paul us Thimoteu admonet cito nemini manus imponat. quod vere tunc accidit ut inquit Leo Papa, ctim a solum ante aetatis maturitatem, O aute teinporis examen, sed etiam ante meritum latoris,ante experie
tiam Asciplina , sacerdotalem dignitatem confert non probatis. Quod qpidem Pauli monitum S Carolus in initiandis a urate praestitit, uen aenii enim ad sacrum ordinem, vel ad sacra naudera pto mouebat, de cuius moribus, &scientia diligens disquisitio non praecessisset, se erunt hoc idem Aegi ptii, qui non aliter Sacerdotes suos ad sacordotium admittebant,nisi prius per multos annos liter arum stud ijs vacassent. ει peritis Mirucuasiss entqIiam ob causam adeo illustris , ct celebris fuit Sacerdotum illorum mentia, ut inulti ad ipsos confugerint, ut morum instituta,&disciplinam illorum perciperent, sic ai Babylonicis,& Chaldaeis, ut auctor est Diodorus Siculus, Sacerdotes ad cultu, & iniussietiuDeorum non deputabantur, qui Philosophi non essenti, di rerum uiuianarum notitia insignes . Quod ipsum & eersis in more suit. Sane & sacrosancta Tridentina Synodus huic tanto malo mederi uisa est cap. Lde rei rniat. ls. 23 .ubi ait. istandum est, ut j qui viscopale ministeriumsu- sua sint partes agnoscant,mq; in hoc 'astrιιm in admittendis Iciliceι ad sacros ordines, curam animarum, θι tunium de quorum integritate, oe doctrina perieulum iam fa ctum fuerio, ex bac enim dirigenti iritus e pendeι magna e parte postulorumsalu . lilii Inr a
uis sit 1iuis cura a musarum . Cap. VIII.
BI Praefecturae huiesce pericula, di difficultates hactenus tetigimus, aliqua hoc loco de fine illius subdere operaepretium visum est. Et quamuis ex supradictis fa- cile appareat curatoris antinuum scopM , quoniana tamen hoc plurimi interest, ne sit ille tamquam im--- prudens sagittarius, qui quia scopum oculas minimὀperlustrat,operam ludit,ideo res clarius indicanda est . ii Finis igitur, qui cuique Pastori animarum propositus esse debet, in
ad s-n. eo coiasistit vldocuit D. Bemardus ut in omitibus actis suis vel dictis, Archivis nihil suum,sed tantum, aut Dei honorem, aut salutem proximorum,aut in utrumque simul quaerat. Fidelis 2 sis , inquit, non requiriι populi datum, sed lucrum animarum I Acceptum Dientum Pariiων nummular8s, a quιbus , in uras recipiι ninsibi , sed Domino ; non babes foueam,ut vulpes, non ιamquam νωιatres mdutatimn loculos6uomodo Iudaδ. λύω νalti mi, Er proximi quaerere Iu-σra,qui propria non contem eris. , ,
In primis itaque ea mente esse debet Sacerdos, ut quidquid agit molitur , id totum ad honorem Dei, gloriamq; referat,nam si in omni-hus rebus Deus ipse finis esse debet, quanto magis in cura animarum, quae Dei negotium est,fe ad ipsius gloriam praesertim ordinatum. Neq; hoc animo sit latum,cum Iesimea animaru suscipit neccile est, sed etiadum
44쪽
nu etia, quoad fieri potest actiones singulas in huc fine dirigat ut optimc D.Petrus monuit. Unusiqui q:, sicut accepti gratia in alterutru illa admini- r. IIrates, sicut boni dii satores multiformis gratia Dei: Siquis loquitur. quase term xes Deior quis mini rat,taqua ex virtute, qua admimΩrat Deus. ut in cibus honorificetur Deus. Quata igitur erit Sacerdotis infidelitas, qui se Dei profitetur operariu,& copiosa mercede cocluetus est, ut Dei sui honore S seruitiuquaerat, s commodi sui magis, quam diuini honoris rationem habeat eQuis vel uno die cum famulum domi suae aleret , qui cuicumque alteri studiosius, quam Domino suo, a quo tamen victum,vestitum,& luculeuram mercedem habet, inseruiat ρ Fides in seruo primo loco requiritur,llaec autem in hoc posita est,ut domini sui semper obsequium non propriam voluntatem quaeritet: Sacerdos qui secus facit, ministerium suu deprauat, nec verus Dei semus, ac minister dicendus est, si D. Grego-1, ii Ario credamus. Qui de bono opere inquit ille temporalem mercedem ex Ret. c. r. petis, Deo in veritate nou struit, quem fesso propo in sua operatione diligit: qui autem in veritate Deo seruire cupiunt, totum cor in diuinis obsequus ponere iu- entur, νι sic qua Dei sunt,agant, ut quid quod contra Deum non sic non retineant. Et vere quid turpius, quam si animarum rector, qui dominum tam munificum,& liberalem habet, alio sectat, quam ad ipsus seruitium, di famulatum. Audite inquit Dominus per Hieremiam verbum Domini, do- re e e/Π- --mus Iacob, σ omnes cognationes domus Israel; Haec dicit Dominua, quid inuenerui in me patres vestri iniquitatis,quia et gauerint a me, ambulauerant posι vanitatem, oe vani factisunt f O non dixerunt, ubi est Dominus qui ascendere nos fecit, de terra Meguli, qui traduxit nos per desertum , per terram tisabriabilem, O in- uiam per terram sus, oe imaginem monis, po terram. in qua non ambulauit vis. Aeque hali uult bomne o induxi vos in terram Carmeli, νι comederetis fructum eius, O bona illius, ingress contaminiastu terram meam, hare talem meam, possistis in abominationem. Quae omnia optime Sacerdotibus illis comi eniunt, qui a Deo ex hominibus assumpti, ut illi soli inserviant, ipsi tamen diligura vanisatem, quaerunt mendacium. i insupcr hoc etiam maximae amentia est, ut docet D.Gregorius. La- L,ό.8νμιν.
ariola agere , O aura humana laudis inhiare , forti opere praeceptis celestibuMm csp, 2 .seruire,sed terrena retributimis praemium quarere,boc eόι,rem magni momenti risi inretio ven lem constituere. Ita Curator animarum, die noeteq; laborat, .astuat, angitur, quia tamen haud quaqtiam actiones suas in proprium, te legitimum scopum nempe Dci gloria vi collineat, sempiterna bona& immortale praemium in lucrupa marcescibile commutat. Quantasti
Iur co I lxulu D. Hieronymus apud Deum mcura ,s in praestuu praemium V i
i Ioraeter Dei gloriam, scopias Pastoris esse debetis' us animarum, ad quam totum ipsisS vitae curriculum ordinandum est, nam etsi salutis animarum primus, vi solus auctor Pit Deus, Augustino dicente. Volun- ratem hominis au malum quidem ρνιorem esse , vel bonum Pero posteriorem , prio- ea . 6. Iem autem voluntatem creatoris. Quod ει agnouit Apostolus. Quid igitur est i Coris. 3., olla ζ Quid vero Paulus f Minιsiri eius,cui cretuιsus. Ego aulam, Apodo rigauit,sed Dem incrementum dedit. Ita e neq; qui plantaι efι aliquid, net qui r g s
45쪽
aat Jed qui incrementam dati Deus. Opera tanten pastoris necessaria est i&ci metae eius actiones ad hanc salute procurand1 dirigendae sunt , quiae ad hoc vocatus est quemadmodsi ipsius Christi testificatione constat . 1. . . Sicut mihi me pater,inquit Apostolis. Ego mitto vos hoc est: steri ego amistre missusseum ripeccatores salvos facerem, o quaererem, quod perierat, hoc idem ct vos prestire deberis,hac eadem salus vobis prom*a sit. Quod Paulus se opina Co time prattitisse testatur cum dixit, Non quaero, qua HMasunt, sed νως noueuim βιν Hesauri int parentibus, sed parentes Mys. Ex quo loco optimum argumentum derum it D.Thomas sicut tota parentum cura est in ditandis fili js, ita tota Pastoris opera esse debet in ditandis filijs coelestibus diuitijs. Sed adhuc clarius ex Christi verbis hic finis liquet, cum Petro, se Andrea, Sin eorum persona, quibuscumque sortem huius ministerii M is,s . . sortituris dixit . Venite post me, faciam mos fieri piscatores hominum. Nodi honorismon Pecuniae,non inanis gloriae, sed animarum . Haesta sunt merces Pastoralis mercaturae, haec debet esseipsius negotiatio , haec lucra: Da mibi animar. Rex Sodomorum Abrahae Patriarchae dixit, cum ' interfectis Regibus spolia diuidendaerant e aetera tolla tibi, Sic & pro. bi & cordati Sacerdotis hoc votu sit, ut nihil praeter animarum ita cconcupiscat,& earum intuitu, quidquid in mundo est despiciat.
In eos, qui curam animarum assectant, it ditentur.
VM is igitur si curae animarum finis, facilὀ erit, quianam ij sint, qui ab ho e seopo latius deeIinant, agnose
re; Ij vero primo loco sunt,qui ad curam animarum ve niunt,non ut animas it quae Christi sunt,sed ut sua tantum exquirant: quique non zelo salutis, sed auri libi---dine coeci trahuntur. Quid Me tanta temeritatis, ct ins e Inquit D. Berrardus, λωβ,nee cu&culum ingredi, nisi Rue introduce
' praesumit,tu vero irreuerenter irruis, nee vocatus,nee introductus: trahe me ponte ait illa, nunc vero trahit sua quemque voluptas , or odorem turpis iuerisectantes quastum aestiman pietatem, νον- eertaes damnatis . Nam quis negare possit, quin Pastor animarum a Christo Domino institutus sit non utilit iis,& commodi sui temporalis gratia,sed ob spiritualem animarum s lutem,ita ut totum quod in ipso est, vel ipse sanguis, pro illarum salute, vel tuenda, vel post iacturam reparanda si ita necessitas tulerit effundi debeat λ Et tamen saepὰ fit, ut quis in Ecclesiam ingrediatur ad regendas animas,ut auaritiae studeat, di lucra temporalia sectetur, satis hoc declaratum fuit illis Domini verbis, eum Mηκε Panor, inqnit, animam Dam dat pro ovibus suis, O cum longi melior sit, anima, qua vivimus , quam quam is alia terrena substantia; si Pastor dare debet animam, multo magis terrena. Atque in hoc potissimum Pastor animarum LPastore muti gregis distin suituri in hoc enim oves sunt propter Pastorem, secus in pastore animarum. Hoc ipsum est de quo Bernardus D x r. Eugenium Papam admonuit. Si cbrisuo te mi exiIbmabum non ministro.
46쪽
sed ministrare invise, γ ministrare non forumsubstantiam, Red ipsam quoq; an
mum . Quod a Paulo optimo Pastore didicerat, qui libentissime im- ,.c., . pendi, di superimpendi cupiebat, pro animabus, sibi commissis.
Deinde etiam certum est Ecclesiasticos redditus sacerdotibus assia gnatos esse, non ut ex illis ditentur, sed ut decente vivant,& in altaris ministerio commodius perseuerent , propterea dictum en Petro, inquir, ji.-D. Bernardus, pasce oves meo, sied non muste , seu tonde, idque tertio repetitam . ι; u
est,quia non sint pascenda oues, ut vel tondeantur,vel mulgeantur , sed tondenda, mus. vel mulgenda, ut pascantur, non pascunt probi Panores, νι comedant, sita comedunt, ut pascant, & in eodem sermone. Conceditur, ut se altari desertiis, de a rari vivas, non autem, ut de altari luxurieris, o de altari superbias, O quidquid prater necessarium rictum, O venitum de altari retines, tuum non est, rapina en,
sacrilegium m. Quod etiam Apostoli testimonio perspicuum fit . Quis
militatsuis stipendθι νmquam Vbi necessarium tantum quaerit Apostolus, C r, mnon supersuum: neque enim dixit,.quis militat, & non ditescit, neque dixit,quis plantat vineam, S non colligit aurums' sed de fructu eius noedit, neque dixit,quis pascit gregem, & non vendit agnos λ sed de lacte eius non manducat, quia pauco lucro, inquit hie D. Chrisostomus, magia
Ner animarum contentus esse debet. Quae si vera sunt, necessario sequitur , Sacerdotem illum,qui hoc animo animarum curam suscipit, ut sua tantum quaerat, non pastorem vocZndum,cuius csh oves pascere, sed merucenarium ut ipse tamum pascatur, quin & furem, ut rapiat; Sic enim eos appellat D. Hieronymus in illa Ezech. ar. Principes eius in medio illius quasi lupi rapientes praedam adsundendum sanguinem , vi auare sectentur lucra rac propterea dignum esse qui a Pastorali officio repellatur, sicut filii Eli, qui quod sacerdotale officium obirent ad terrena potius, quam ad coelestia lucra captanda, a Deo punati sunt,ne sacerdotio fungere tur coram ipso. Quicumque enim immolasset victimam, veniebat puer Sacer--i,' dotis o habebat fuscinulam tridentem in manu sua, o mittebat eam tu lebetem, edi omne,quod leuabat fuscinula tollebat Sacerdos sibi. Fuscinulam tridentem ha hetis Sacerdos, qui non animarum, sed rerum terrenarum desiderio flagrat; Fuscinula namque tridentisagia catur triplex cupiditas, auri scilicet,honoris,& voluptatiS, Ex quibus intellige eorum amentiam,qui tam modico fructu, in tantum sese salutis discrimen conijciunt, maxime autem cum nec tales prouentu sex animi sententia possint prosundere,sed fideliter administrare teneantur,de illis exactissimam rationem reddituri. Ut recte iulud dictum sit a D. Bernardo. Quid tibi insipiens deluia sapiunt e quid diuisia Η.m. area
Ed cacos delectant oculor quibus mercaris Iam graue iussicium, tamdura temet --retii
sum obligas rationi. Est ergo hoc primum malum, ex Bernardi sententi ex hac habendi cupiditate, sed suppetunt alia. Quid enim turpius, &detestabilius, quam ut Sacerdos, cuius Domitans pars haereditatis est, tot tantisq; honorificis muneribus insignitus, qui omnia arbitrari de
hei ut stercora ut Christum lucrifaciat, terrenis tantum inhiet curiS.
47쪽
iam expertad,ctea, qua in coelis sunt, hoc tibi dissestὸ videtur iniurium tibi fueε-
I. ι. 3. da remsi proposito auro, pretiosis lapidibus plumb. tibi appetendil dicere. Si totum, νra ea. 33. familiare Senecae dictum erat γ mibi ex omnibus metallis pecuniam proferae, edi in medium projcias,quidquid thesauri tegunt, omnem Ham congeriem dignam non putem,quafrontem boni xiii non contrahat. Igitur si ex sententia Senecae quidquid in mundo est pecuniae, ne tanti lium quidem commouere debet virum probum, quid decet Christianum,quid Sacerdotem Pastore
Thre . q. animarum. De hoc ipso Hieremias querebatur illis verbis. Qui vescebantur voluptuosὸ interierunt in xjs, O qui nutriebantur in croceis, amplexatisura flercora. Porro illustre de terrenarum rerum contemptu exemptu nobisCam I. . S.Carolus reliquit,cui cum aureorum quadraginta millia ex ijs,quae ex Nou.ι ilo. agro Neapolitano vendito allata essent, ita illa exhorrescere visus est, .7 ut si anguis esset oblatus, cubiculoque egressus, ea itatim auferri, & in pauperes distribui iussit. il 'Huic habendi cupiditati accedit plerumq; stupor quidam mentis,
summa quaedam in suo munere rite exercendo negligentia, rerum temporalium studio animum in diuersas partes trahente, ex qua occupatione subrepit paulatim Dei obliuio; ex ea aurem caecitas.& contem plus oritur, cum non possimus duas artcs inter se longe dissidentes si mul exercere , neque duobus Dominis seruire. Inter caeteros planetas, sola Luna Ecclypsiim, S deliquium patitur, nec ob aliam rationem nisi quod omnium sit infirma, & terrae qua proxima ; sacerdotes astra sunt, ut alios irradient , sed si nimis ad terram accedant, Sistudeant auaritiae, splendorem ammittunt, & mentis deliquium in Dei seruitio procurando patiuntur. Et quod Dauidi cum Gigante decertaturo contigit, ut quo magis nudum corpus armis Saul onerabat, eo magis ad motum, S incessum se tardum sentiret, idem etiam penitus euenit Η mil. s. Sacerdoti. Hancq; fuisse causam recte iudicauit D. Chrysostomus, cur in Io. Apostoli tam breui annorum curriculo totum mundum unius Christiditioni,& imperio subegerint, quia terrenum nihil umquam spectariat, sed mundum ipsum cum suis praemijs penitus despexerunt. Quid est, inquit, quod Apostolos magnos ostendit, 'Pecuniarum contemptus gloria dest aua,ab ominibus huiusmodi negotise ereptis qua se non habuissent etiam si mortuos
suscitassent, non solum nullas iuvissent, sed etiam Aeductores exi imati fuissent.
Quare Chrysostomus maiorem adflectendos animos mundi contemptui, quam miraculis tribuit. Quantum ergo auctoritatis, & fidei, ad proximi aedificationem diuitiarum, despectus, addit; tantumdem dimit illarum cupiditas; Quamquam,& id addi posset affectum scilicet proprij commodi libertatem in dicendo,& arguendo auferre, nam
auarum animo pusillum esse oportet, nec potentibus resistere, audet, ne cui displiceat,ne diuitum, Bd aliorum amicitiam, ac proinde em I . Ret. I s. dumenta, S lucra deperdat. Qila in re auarus Sacerdos Saulem imit tu cui quamuis a Samuele preceptum esset, ut percuteret Amalech, redemoliretur uniuersa illius nec parceret, ei,& non concupisceret ex re bus illius aliquid ,tam e captus auaritia,pepercit optimis gregibus Ouid, di armentorum,di vestibusine arietibus,di uniuersis, quae pulchra erant ἔquidquid vero vile fuit, hoc demolitus est .:Sic Sacerdos non omn male Dissiliaco by Cooste
48쪽
Hὸ agentes arguit, non omnia scandala tollit, non omnibus proteriatiis fortiter se opponitMOn eundem se praebet pauperibus,ct diuitibus. sed est personariim accepto quia lucra,non animas quaerit. Ιmo quod detestabilius est propriis tantum incommouis mederi studet; in haec stomae abundus inuenitur ἔ Christi autem offensas, & iniurias no curati quod quidem peccatum uti proprium auari Sacerdotis in ministria antiquae legis animaduertit D.Chrysostomus hiS Verbis: Sacerdotes araiaritia pleni, si quis depopulo decima nam obι lisset, ita eum corripiebam, quasi ma4gnum erimen fecisset; Si νιι autem de populo in Deum peccabo, aut laribus ali-
qneminemo eurabas corripere cum,qina in Dcμm peccabal,quo nullam culpam Ii cisset. O miserandam sponsam talibus creditam paranymphis. Omiserum gregem talibus commisitim Pastoribus. Sι ιmlar mei qui ouis sum. argumentatur D.Bernaru us,PUor meu , cr Est curuui graduur, otium geri y - ναι deorsum, O terram resticiem, o Ab ν Iri, menu ι unuι pabula quarens , in ε, quo discernimuν Z Uebs veneris lupus, quia non erit, qui prouideat, Pi accurrus, ui eripias; Dieet ηὸ, Pastorem , pecudum more, Iensius incubare corporem. hinere infimis, inhiare terrenis, σnon poιius erectum stare, ut hominem calum suspicere,qua sursumsuno sapore, σ quarere,non qua Iuper terram pTandem quid clicemus de damno etia corporali auari Sacerdotis instar omnium, quae adduci possent,sint varii euentus,ijque deplora di, qui Sacerdotibus huiusmodi etiam hac nostra tempestate accide runt,qui dum sibi opes,& diuitias cumularunt, mortem ipsam sibi parauerunt, non quidem tantum ab extraneis, sed ab ipsis consanguineis, eo solum nomine, ut cumulata pecunia celerius potirentur: quare sacerdotes istos vermiculis sericari js rite comparauerim, qui ramusculos ascendentes, dum miro labore,&industria sera cum conficiunt, casulam pariter, in qua morituri sunt nescii construunt. Vnde Salomon . Enoe sv. r
alia infirmitus sma, quam vidi sub sole , diuitia conseruata in malum Domini sui. Ruod profecto malum,& habendi fames non in diuite tantum Sacer .
dotc locum habet, sed in misello quoque. Qui volunt diuites feri, inquit 2 '
Apostoliis, incidunt intentationem, o in laqueum diaboli, Cr desaeeria musta in utilia, O noctua,qua mergunt hominem in interitum Er in perdidionem.Quae qui dem damna, ut videre est, non opum abundantiae, sed inordinato affectui adscribit, qui tam in minimis rebus, quam in magnis facile alitur, 1 . Vnde S Petrus Damianus humanam naturam ita circa minima occu- 'ζ: ς' pari, sicut erra multa asserite Et Iudam non multum auri pondus, isdpauci admodum nummi cum magna cupiditate habendi in saluatoris Iroditionem praecipitauit. Satis itaque apparet, quam execrabilis sitaec auaritiae pestis in Rectore animarum, vi qui ct iplam, di alios ita in ficiar,ut vere de eo idem sequatur , quod de Moyse legimus, qui quo
usque virgam a Domino sibi traditam prae manibus habebat mira qui dam Operabatur quibus populum Dei tueretur; sed ubi eam in terram proiecisset, vertebatur illa flatim in colubrum; ita prorsus, si Sacerdos auctoritatis virgam Lbi a Deo concessam manibus tantum teneat a terra eleuatam,nihil nisi Dei gloriam,& sala tem animarum intendens, animas ex Aegyptiaca seruitute faciae redimet,& satanae regnum euer 'tet, si vero virgam, in terram decliuet terrena tantum spectans, fiet vim
49쪽
m coluberis bl scilicet pernicies, Be aliis scandalum . 1-n ν ' M. Quare firmiter animarum Curator ea exequi statuat,quae D. Grego rius ad Marianum Episcopum scripserat. Instanter, inquit, te admoneo,ut quod sit rectum bene eo Heres, ut non plus pecuniae, quam animabus studeas: illud a latere resticiendum est, ad hoe autem tota mentis intentione laborandum, ae vehementius exitendam bule rei operam , Alicuuinem impende , quia Redemptor AE t, . nosteηὰ Sacerdosis ossicio non quaru aurum, sed aκ mas, ec dicat,quod in Caninticis legitur TUAerum me eumdem in vineis, O vineam meam non stodiui iaNon ego animarum curam mihimetipsi arrogaui, non ego a me ipso a sumpsi honorem, sed posuerunt me custodem,vocatus veni, nec tamen vineam meam custodini hoc est meis utilitatibus non inseruitum, ut i terpretatur Bernardus hic cum ait. Illa idoneus, Opi dignus est, qui ρο- natur cvnos in vineia ,' quem proprid cura vinea d eummissarum animaram ct gentia Osolicitudine non impeditio reIardat, dum non quaerit qua suasant, neque quia sibi utile en, sted quod multis . Tale. minisci exoptabat Ecclesiae D. 37 Mi ministros &custodes animarum illis verbis idem Bemardus. Quis misidet antequam moriax videre Ecclesam Dei, sculindiebus antiquis,quando Aposta
si laxabant retia in eapturum, non argenti, O aura, sed in capturam animarum. AII. suam cupio illius te haereditare vocem cuius adeptus essedem. Fecunia tua tecur su in perditionem. O vox tonstrui. O x magnificentia, O inrtutis ad curne ter rorem confundantur,oe conuertamur retrarsum, omnes, qui oduunt Lm L
n eos qui curam animarum accipiunn, ut ditent confan
erimonio coiunctorum statum amplificenti di labidines expleant quod adeo locum obtinet, v d mallus sit, qui in hoc errare se intelligat , tum ' ι . proptermulisviam empla,tum p pter insitam suos augendi, di locupletandi propensionem p aetamen, omnino vincendacis, vis Deum offendendi, Sanimae perdendae perieulum tabest. Non tamenidcirco affines &propinquos a Sacerdotibus deserendos,potitus,& neglige dos dixerimwed ncm in hunc finem animarii curam lascipi edam esse, nisi Ique Deo antbponendum,nihil in animae suae.Ecclesiae & pauperum poniciem faciendum. Quid autem sit illud, quod de Evclesiasticisnedis ditibus in suos consanguineos Ierogarepoliri, paucis attingamus.. i Fuit hoc a sacrosancta Tridentina Synodo aperte. definitum , posse aliquid de prouentibus Ecclesiasticis consanguineis dari modo pau-
50쪽
causa, imo, quam maximὸ potest, eos sancta Synodus mo et, ut omnem Amanum , hanc erga fratres, potes, propinquos , camir affectum , unde multorum malorum . in Ecclesia steminarium extat.ρωιικε depoκam. Quod antea a Sanctis Ρatribus communiter traditum fuer3d quos pruuens praetereo , unius Ambrosij auctoritate contentus, qui id ipsum argumenti tractans, ita concluditis, Est etiam ur a quoque probania liberalito, vi proximos sieminis tui non usicias , s a. orauo egere cognoscata; melius est enim νι φβ-bueniassuis . non tamen, νι illi ditiorufieri velint ri neque enim propterea te Deo dicatii, ut tuos ditates facio, sied νι intam . a. . tibi perpetuo fructu boni operis acquiras, O pretio miserationis peccam redimutua. Putant se parum Postere, pretium ruum quarunt, fructum vita tua adimere contendunt ;Et accusant, quod eos riuites non feceris , cum se illi νelint aeterna vitae . faudare mercede. Haec Ambrosius , quae quidem licentia ne offendiculis fiat infirmis attentius cosideranda est ; etenim facultatom egestλtic sanguineorum de fructibus Ecclesiasticis subueniendi,tron autem illo rum eupiditates explendi meque illorum conditionem augend concedit; cuin enim pauperes lint, & Ecclasiastica bona sint Christi patrimonium , & bona pauperum , cur EIisa suo Sacerdote neganda erunt; ee ideo addit melius en enim, ut ipse pubuenias ruis: vult tamen Ambrosius, ivt in hae ipsa re Sacerdos ducatur sola charitate,non autem nudo caseinis affectu, ut sit vera eleemosua nec Careat aeterna mercede: Deind ad inngit, quos utinam inyis Sacerdotum qua de bonis Ecclesta impinguari , ditariqi, eoutendunt, consideraremi, scilicet, fraudare se Sacerdotem suum aterna mere ede dam ea sibi bona dari Procrarunt, qua si Sacerdos in pior us,uti debet, ii, 'ibueret peccata redimerae Ja; .cr mercedem sibi cumulareι is caelis. Hos Igis tur parentes,l: agnat , hostra potmS Sacerdotis libenter nominarim. Sic D. Bern ardus his ipsis verbis. Vsu sussu it vobis, quia me in bane sieculi i ix. Aeriam mistrum induxistis, quod in peccato vestro, mccatores peccatorem se nuinis quod de peccaronatum de peccato nutris is, esse etiam in videηio mihi m Me ricordiam. quam consequutassum ab eo qui non vuli mortem peccatoris, filium insuper Iebennae faciatu Odumm patrem. Duam matrem,stp4reates crudele ,γ.r ios qui me malunt perire cum em,tuam regnare sine eis. Neq; obi jcias loqui. hie lueetnardu de parentibus, qui filium a religione avocare nitebatur . nam maius damnum cuidentium: periculum aeternae damnationis, hic urget; in seculo enim, etiam extra religionis claustra, quis suam salute tueri potest λ at si parentibus de redditibus Ecclasiae a Sacerdote conucedatur, quod tuta conscientia daresnon pote it, notandilios est, ill uim in statu meram damnationis constituere.. sensit hoc opyimp Laumntius Iuthmianus primus Venetorum Pattiarcha, quem cuiN aliqua do cxsis, ebia sanguineis suisqaedam non admodum pauper rogaret, ut tara. iuuarorpro dote filiae, respondit Laure ultu'. considera quesio frater,si parum dedero non en, quo πω babes. si mitum, defraudabo myuos. νι νω seu a rixm; O peopterea qaidquid istudeI . certὸ ad Ecclesis ornosum, σad cιbum R.rint