장음표시 사용
31쪽
Iaque nomine donati sunt, curae Vaca verint animarum . l
Ecclesia pacem adepta, Paroeciae distin
f. I. CEd ad propositum veniam ; quumque quid de Paroecia
rum origine ad Constantinum usque senserint eruditi viri, quoad ejus fieri potuit, mea quidem sententia explicuerim, ad ea tempora devenio, quibus de Paroeciis ne haeretici quidem dubitarunt. Omnino quum Ecclesia per Constantinum Magnum pacem nam fuerit, ita ut quocumque Romani imperii exierit Divina Evangelicae praedicationis tuba , templa , falso Deorum cultu contemto , ubique construenda curatum sit , Gentes ad Religionem Christianam , idolis destructis, manifeste, ac turmatim cucurrerint , necesse quidem tunc fuit, ut cuique pago, Vicoque , magnarum praesertim
32쪽
civitatum suus Presbyter pro re nata destinaretur; qui quum totius Paroeciae curam agaret spiritalem', Parochus, seu Presbter Parochi anus diffus est 1 3 quod Populus eum quippe' proprium pastorem suum et venerari , 3c audire debebat; propterea a sanctis canonibus proprius Sacerdos nuncupatus est . Sed quamvis quarto Ecclesiae saeculo caeperint erigi distinaee Paroeciae ; ta men neque statim ubique terrarum orbis Christiani, neque eodem tempore factum est. Quod vero rerum Ecclesiasticarum scriptores de distincto Paroeciarum amisbitu dixerint , id quidem est, quod
solum ex S. Athanasii verbis habe.tur si) : Mareotes , inquit , ager es Alexandriae , quo in loco nurai quam Epi scopus fuit, imo nec Chorepiscopus qui dem, sed universae ejus Ecclesiae Di scopo Alexandrino subjacent, ita tam ni ut singuli pagi suos Presbteros habeant.
33쪽
I4 Ex qua quidem auitoritate licet inseris .ri, Paroeciarum distinctionem Alexandriae primum factam esse; illinc vero ad ceteras Christiani orbis partes extendi caepisse . Hoc quoque testatur S. Epiphanius si). de Alexandrina civitate haec tradens : Nam unicuique Eccle- quae tum multae erant, hodie vero
plures sunt, suus adtribuebatur presbur : nec non et in haec scripsit: Guot.
quor Alexandriae catholicae communionis
ecclesiae funt,muni Archiepiscopo subjectae sunt, cuique praeposirus est presb-rer , qui Ecclesastica munera iis adminiseret, qui circη Ecclesias illas habi. En
34쪽
cavones.extiterunt. Eorum occasso
defer ibitur f. II. Sed quo uberiores fructus ex hacmet Paroeciarum distinctione pro. pter singularem cujusque Paroeciae curam ' propterea quod suum quaeque Ovis cognosceret pastorem, eo periculosiores, acrioresque Ortae sunt controVersiae, ita ut Catholica Ecclesia plures hac de re canones sanciverit. Sed quores melius intelligatur , a principio narranda est. Limitibus itaque cuique Paroeciae pro re nata praescriptis, caepit proprius Sacerdos fastidio esse filiis, adeo ut suam nihili putantes Paroeciam, tum Sacramenta recipienda , tum ad Missam, verbumque Dei au. diendum, ut par erat, alias atque alias vanitatis studio, non vero pietatis ais more, festis praesertim diebus lustrabant. Hac rerum confusione alterius Paroe-cia jam suis orbata, alterius filiis repleri cernebatur. Tunc enim vero Preis . -
byteri ecclesiarum pastores sane quam pro
35쪽
pro eo, ac debebant, que i caeperunt; eorum quisque suoS monebat , argue, bat, increpabat. Tot denique perturbationibus commota provida mater Ecclesia si), sancivit, ne in alienam Ecclesiam ullo modo reciperentur, sed omnino ire cossantur in suas tuorum Pa. ecias I ut ita suam quisque Paroeciam , & Sacramenta recepturus , &Dei verbum a proprio pastore auditurus , festis praesertim diebus lustraret . Immo in eodem Concilio Nicamo r illam Patres sustuleruhi consuetudinem, qua inductum fuisse videtur, ut de civitate in civitatem Episcopi, Presbyteri , Diaconique transirent ; snnulque praecipitur, ut Ecclesiae suae restitueretur, cui Episcopus, Vel Presbyter or
36쪽
-5bo pagorum populo , propter discultatem Paroeciae jussae sunt dioidi.
q. III. Interea autem temporis, fatis aucto pagorum, Vicorumque populo, atque prolato etiam civitatum po-m aerio, sic ut fideles sine magna dis ficultate non possent propriam Paroeciam adire , caeperunt Summum Ponti, ficem Romanum postulare , ut Veterem dividendo, novam juberet erigi Paroeciam ; ne quid de re spiritali paterentur detrimenti . Quo factum est , ut Alexander III. Pont. Maximus ad Ro-gerium Eboracensem Archiepiscopum rescribens, hac de re statuerit his ver
Ad audientiam nos, am notaeris pssse veni o , quod villa, quae dicitur Iutantum perhibetur ab Ecclesia Parochiali distare , tilitempore Demali, q&um
37쪽
pluviae mundavi, rou pusul Parochia. iii sine magna docuitato ipsam adire ;
clesiosicis interesse inciis. si uia igi- ixr dicta ecclesia ita dicitur reditibus abundaru, quis praeter illius villae promentus miniser illius cooveri rem valet fastentationem h rre, mandamus , si res
tio se habet , Etes Vi Vm ibi aedifices,
ea Sacerdot m, sublato appollationis ob culo,und praefentationcm Rectoris Eootesne majoris cum canonico fundatoris asseclis instituas , ad sustentatio, nem uti,dem villae obScntiones Ecclesiasticas percep rrim I provid us tam , t compniens in ea honor pro facultato ioci matrici feret 'tur i quod feri posse videtur quum ejusdem mulae domi uus viginti Wrras terrae frras rae v Iit iid ulus Sacerdotis conuecrrc . Si ve- Co pc ona matricis Ecci uiue virum ido,ndum praesentare disii ierit, vel opus U- Iud moluerit impodetre , tu nihilominus facias idem opus Iid perfectionem de δε- i, O mi onhm, an tiationis cessante disjugio , in sini re non omIttas ,
38쪽
'Hujus vero constitutionis ratione ad
Concilium usque Tridentinum dividebantur , s ita se res habebat, Paroeciae. Ex qua quidem constitutione tum Glos sa, tum etiam canonici juris periti
inferebant, opus esse ad Paroeciarum divisionem Pontificis auctoritate. Di Opi ex hac consitutione, Paro C asinUito Rectore sine Papae facultata non poterant:d υidere ante TVidentis,ium. q. IV. Sed, quo haec res magis magisque elucescat, operie quidem pretibum es cea describere, quae litteris consignavit celeberrimus Fagnanus: i) :Verum gloss. vis. in G a. 99. dis. fru-
νὰ , hoc seri non posse, insito RGo-rc, nis per Papam, Sel de illius man-kato, prout hoc factum fuit . Idem teneς flos, in verb. Obventiones, dicens, bos
39쪽
Pontificem fecisse de plenitudine potestatis propter animarum periculum , quod imminebat, G' quia praeter proventus illius miliae Rector matricis Ecclesiae poterat competenter fulsentari'. Sed Episcopus hoc sacere non pufer , nis de
consensu Re siris matricis Ecclesiae, ut cap. Ecclesiae, O cap. Quicumque I Qqu. I.; quia non potes jura illius Eo. clesius dare alteri. c. I. de reb. Eccl. non alien . & arg. c. Constitutum, iac. Praecipimus f. Si duo ead. catas. , rasu. Uuapropter dicebat hic remoυeri appellationem , quia fit ex mandato Pa
pae; sed sit feret ab Episcopo , liceret
40쪽
1II. 2 rati di tres Concilii de Paroreiarum
f. I. Venio ad Tridentinum -- Concilium, quae regula qui' dem est Catholicae Ecclesiae non solum in doctrina, sed etiam in disciplina . In primis autem plurimum juvat ea hic reserre, quae historicus ' Pallavicinus hac de' re scripsit I : uodem νo, inquit, de hoc articulo lego, s de Paroeciarum scilicet divisione ) id primum in Patrum Concilii animo Celmbatur, At locorum ordinariis potestas daretur novas Parochias erigcndi, cognitaramen causa . Sed inter Germanos Patres, Hispanosque multum hoc de araticulo disputatum est . Illi volebant ,