장음표시 사용
21쪽
ritu, quod Romano ritu sacrificium feminae cum faciunt, capita Velant. de l. l. V 133 Laena quod de lana multa duarum etiam togarum instar ut antiquissimum mulierum ricinium, sic hoc duplex
vocatur Doliola ad Clua-Cam maximam, ubi lonlicet despuere, in doliolis sub aerea. Eorum duae traditas historiae, quod
alii inesse aiunt ossa Cadaverum, alii Numae Pompilii religiosa quaedam
post mortem eius infossa. Quae cum ita sint, recte uterque eodem modo explicat
Varro Aurelio opilio se debere. 289 19: Rica est vesti'
mentum quadratum fimbriatum pur pureum quo flaminicae pro=palliolo mitrave utebantur, ut existimat. Titi us autem ait, quod ex lana fiat sucida alba vesti mentum dici ricam, idque esse triplex quod coni iciant virgines inge nuiuae, Patrimae a trimae, VeS, quod coniec tum lavetur aquase renni et tingendo fiat caeru leum. 117,10 Laena vestimenti genus habitu duplicis. Quidam appellatam e istimant usce, quidam Graece, quam χλανίδα di
urbem sacra in eodem loco doliolis reposita fuerunt. Qua de causa in eodem loco ne despuere alicui licebat. fortasse ea glossaS, quas exceptis sane iis quas confitetur, quippe quae
22쪽
ex uno auctore descriptae videantur, ad Aelium Stilonem referimus. Varronem autem ex compluribus scriptoribus sua hausisse iam ante dictum es Restaenstein enim, cum
l. VI certa capita Aelio Stiloni attribueret, in quibusdam aliis vestigia grammatici operis invenit eaque, Sunt autem grab-έ0, 79 86-95, 36 ac fortasse etiam 4 45, 50 69-74, 6 - ut commentationis cuiusdam de verbis scriptae reliquias Cosconio dedit, cuius nomen hoc loco bis 4 3 et 89 laudatur. Similem rationem Varro in . VII componendo Secutus esse videtur. Huius paragraphi 6, 7, 12, 72, 73-75 Stiloni debentur. oto autem fere libro id
agit, ut verba a poetis posita explicet atque ita, ut primum de locis, dein quae in locis sunt, tertio de temporibus, tum quae cum temporibus sunt coniuncta, dicat Laudatur vero in his paragraphis sex locis urelius opilius, atque in iis semper quae a Stilone aliena sunt
g 50, 6, 7 70, 79, 106. Huius igitur libri Varro nonnullas paragraphos pilio debet; quod ut suspicemur hac quoque deliberatione adducimur g 10 in explicauda voce Iesca impugnat eos qui Nonas scripserunt, quod templa Iesca sancta significare contenderint id dicit esse falsum,
errorem autem eo ortum esse, quod Romae pleraeque aedes Sacrae templa essent eademque sancta, et quod loca quaedam agrestia, quae proprie esca dici oporteret, alicui deo Sacrata essent. Haec Varro Festus autem p. 356 4 certiores nos facit Aurelium opilium dixisse esca loca ad augurandum consecrata l. e. sancta esse. Videtur igitur Varro sententiam Aurelii pili refutasse, cui cum exscriberet non assentiebatur. Quoniam vidimus quibus doctorum virorum scriptis Varro notitiam vocabulorum pontificalium debeat, iam quaeritur, qui esto praeter Aelium Stilonem ea tradiderint Postquam Religenstein libro illo quem supra laudavi Odoiredum silierum eosque qui eum secuti Sunt, quaenam
23쪽
ratio intercederet inter Festi quas habemus reliquias Verriique quos ille compilavit libros, falso explicassera monstravit, illas ut Verrianas accipere et de illorum scriptis, e quibus vocabula pontificalia Verrius hausit,
nonnulla proferre possumus. Verrium autem Flaccum ipsum ea legisse et excerpsisse comprobatur Primum, cum ex uno eodemque scriptore multa et magna fragmenta inveniuntur eaque ad verbum prolata, deinde cum tituli numerique librorum, quibus usus St, nominantur, denique cum glossae ex tali quodam libro Sumptae alia aliam sequuntur vel inter se vicinae inveniuntur. 3 Sicut iam supra dictum est, et grammaticiet iurisconsulti Verrio notitiam vocabulorum pontificalium tradiderunt; et re vera laudantur utriusque disciplinae
scriptores grammatici Aelius Stilo Cloatius, Veranius, Sinnius Capito, Aurelius pilius, Cincius, Titius iurisconsulti Aelius Gallus, Antistius Labeo Ateius Capitα
De Aelio autem Stilone cum iam ante satis multa verba iacta sint, initium faciamus ab eo, qui artissimo vinculo cum illo coniungendus est, a Cloatio, quem pleno nomine Cloatium Verum appellatum esse Geli. N. A XVI 12 nos docet Librorum eius duo laudantur tituli a Gellio et macrobio Gell. l. c. dicit in libris, quos inscripsi verborum a Graecis fractorum laudatique huius operis librum quartum eodem loco Hypsi- cratem quendam affert, cuius libri sane nobiles esse dicuntur super his quae a Graecis accepta sunt, quo Cloatius sine dubio usus est. Eundem titulum legimus apud
Μacrobium Sat. III 18, B: Cloatius Verus in libro a Graecis fractorum. Idem alium Cloatii librum laudat Sat. III AE. I Cloatius Merus ordinasorum Graecorumi Religenstein Verrian. Foracluni P. 80. Eundem Varro de l. l. V 88 nominat et apud aul. p. 8
V. Aurum pro Hippocrate ponendum eum esse iam Scaliger probabiliter conieCit.
24쪽
libro II doce . . . e. q. s. cf. Sat. III 18 8 Cloatius in ordinasorum Graecorum libro quarto.
Festus Cloatium 6 locis laudat p. 141 25 v. Molmcrum, p. 189 25 v. Obscum, p. 193 4 v. Obstirum, p. 213 29 v. iacularis orsa, p. 309 26 v. Subucula, p. 318 24 v. Sacrima.
Ubique verba interpretatur, quae ad res aera pertinent; ea autem ex uno vel altero librorum supra dictorum hausta esse cum vix sibi quispiam persuaserit, nihil aliud restat, nisi ut tertium librum de vocabulis priscis vel talem quendam eum Composuisse statuamus. Fortasse id quod
apud Fest. p. 141 25 legimus eo nos adducit, ut suspicemur, qui fuerit illius libri titulus legimus enim:
Cloatitis utilem et Aelius Stilo se in libris sacrorum, molucrum esse aiunt Eoum quoddam quadratum, ubi immolatur, Festi verba, cum hic locus paululum corruptior sit, ita reddidi, ut restitui textum oportere uis . Illud in libris sacrorum non proprium libri titulum esse apparet, praesertim cum duo laudentur auctores immo vero tantum conici potest illum commentarium quendam sacrorum Vel tale quoddam composuisse. Unum autem mirum mihi videbatur, quod tam saepe Cloatium una cum Stilone laudatum inveniebam;
nempe p. 141, 20 v. Molucrum, p. 193 4 v. Obstitum, p. 277 17 v. Re isa faba, p. 309 25 v. Subucula. Ad
hae duos me locos addere posse existimo: p. 174 16 Novalis ager quid sit secundum Aelium exponitur textu hoc
loco mutilato tantum cognoscitur, praeter Aelium alterum quendam auctorem ad rem demonstrandam citatum fuisse. Cum vero in sequentibus versibus Graeca exstent vocabula, Cloatium, quem libros verborum a Graecis tractorum et libros ordinatorum Graecorum scripsisse antea Comperimus, post Aelii Stilonis nomen restituendum esse puto. Altero loco, quo Cloatium una cum Aelio citatum esse conicio p. 318 23 v. Sacrima, est verba adeo lacerata sunt, ut Cloatii nominis . . a ius modo litterae agnoscantur.
25쪽
Cum vero res, de qua agitur, ad sacra pertineat et Cloatius Saepe una cum Aelio in his rebus nominari soleat, a Veritate forsitan non nimis abhorreat, si hic quoque Stilonis nomen suppleamus'). Itaque quod Cloatium, ubicunque Vocabulum pontificale explicat, una cum Stilone laudari animadvertimus, hanc rem ita expediri puto, ut illum iu componendis suis libris Stilonis scriptis usum esse statuamus. Adiuvare hanc sententiam videtur, quod legimus p. 309 5 Aelium Stilonem et Cloatium iisdem fere verbis dicere . q. s. Utrum alii quoque ScriptoreS, quorum supra mentionem fecimus, Stilonis libros adierint, etsi verisimile est, ex iis, quae habemus, fragmentis diiudicari non potest. Aurelius quidem pilius et Cincius saepius una cum Stilone asseruntur p. 68,1 v. Dativum
Aurelius, Aelius; p. 173,21 opilius Aurelius, Aelius; p. 182,32 Opilius, Aelius p. 317,22 pilius, Aelius Stilo; p. 359,26 Aelius, Aurelius; p. 166, Cincius, Aelius; p. 170,24 Cincius inelius; p. 174,16 Aelius Cincius; p. 193,έAelius, Cincius p. 277,13 Cincius, Aelius; p. 29,18
Cincius - Aelius); cum vero et Aurelius et Cincius omnibus his locis, exceptis p. 359,2 et 170,2 - opinionem proierant, quae Aelianae contraria sit, quaenam inter eos intercedat ratio diiudicari non posse existimo.
i Quod si recte fecimus, fortasse nobis licet alia plura VOCabula, quae ad res sacras pertinent, ad elium referre; legimus enim: p. 317 22 Sanetum, Aelius Stilo p. 317 31 Sanqualis t. t. augurum p. 317 34 Saccomorum
p. 318. I Saurem porcum t. t. pontificum p. 318 23 Saraim - . t. pontis sec. Aelium Θp. 318 29 Sacri culus rex, ad res sacras pertinet p. 318 a 33 Sacellum, ad res sacras pertinet. Ex his 'res illam glossae Sanqualis, Saccomo um. Sol a nostro negotio alienae sunt reliquas, ut ad res sacra pertinentes, in quibus bis Aelius laudari videtur, ad illum retulerim.
26쪽
Paulo fimuiore, ut ita dicam, via ingredimur, si ad Veranium pergimus Dium Festus novies citat quattuor locis de vocabulis pontificalibus ema lassit, quae cetera affert, ad disciplinam auguriae pertinen Etiam de hac eum librum confecisse Fes p. 289 23 nos docet, bilegimus Veranius in eo qui est auspiciorum de comis sca hunc referenda sunt, quae p. 25M au et Ρ 348 20 v. MDntio sumere leguntur. Liber Veranii, cui notitiam vocabulorum pontificalium debeat Verrius, nusquam a Festo appellatur ille enim Iocus, in quo olim titulus libri positus fuerat p. 198 2, mutilatus Statque ita mancus, ut id, quod maximi momenti erat, numquam certe restitui possit; nam quod Mulla scripsit Verani, in IIbro, quem inscripsis priscarum vocum=nihil habet, quo defendatur. Apud Macrobium autem titulas invenimn libromm, e quibus, quae VerriuS vocabula pontificalia ex Veranio sumpsit, hausta esse
possunt: acrob. a III RAE: Heranius A pontificalibus quaestionibus III 6, 14 Veranius pontificalium eo libro, quem feci de supplicationibus III 20, 2 Veranitis de verbis pontificalibus. Duos his Iocis libros nominari puto; primo eomm fuit titulus quaestiones pontificales, quarum quem fecit librum de supplicationibus unum volumen effecit est rum de verbis pontificalibus scripsit Videamus quae apud Festum invenimus pontificalia vocabula, utri attribuamus. Fest. p. 158,28 qnid sit muries secundum Veranium exponit Sequitur glossa v. Mormae pecudin qua docemursaminicas mortuae pecudis soleas habere vetari. um legimus glossam Ennianam, ni adiunctae sunt quae sine dubio ad res sacras pertinent: p. 161 10 Minorum ponti um. v. 15 Malismum. um post glossam auguralem, quae fortasse Veranii illi operi adscribenda est, Antistii Labeonis Verba v. Mortis causis θ posita sunt. Itaque non dubito tres illas glossas supra dictas ex Veranii quaestionibus pontificalibus sumptas esse affirmare, etsi illius nomen
27쪽
appositum non est. Similiter . 250 complures glossae ex Veranii libro haustae esse videntur. Interpretatur enim Festus p. 250 9 secundum Veranium significationem vocabuli prodiguae hostiae. Sequuntur hae glossae: Ironia amnis glossa auguralis, quae fortasse Veranio debetur). Anereale sacris sum. Furi, robi, pro ni sui
Neaporca, ut ait Veranius Fuferam fers vere, in aeri . . Pastiuum . . in sacris Ut praetermittamus illud conem, quae glossa alio quodam modo hunc in locum irrepsisse videtur, quominus ceteras, quae omnes ad res Sacras
pertinent, Veranii illi libro deberi putemus nihil impedit. Sinnium Capitonem Festus vicies semel laudat nusquam libelli titulo addito. Complures eius nominantur alias libri Geli. . . V 2 19 epistulae quae ad quaestiones grammaticas pertinent, quarum Geli. l. c. nonnulla exempla praebet fieri potest, ut quae Fest. p. 138, 18 v. Monstrum exhibet, ex tali Capitonis epistula hausta sint. Praeterea liber de syllabis ab eo compositus esse dicitur Pompeius Gramm Lat. V p. 109, 3έκ.ὶ.Lactantius diu instit. VI 20, 35 Sinnii Capitonis librum de spectaculis nominat, ad quem quae est. p. 177 20 v. Nuces, p. 326 17, p. 364 1 v. Tensam, p. 285 11 v. Retiario dicit, referenda esse viri docti' nos docuerunt. Praeterea cum Festus multis locis p. 261a,
145a 282b, 322b, 325b, 334b Sinnio Capitone laudato
de proverbiis verba faciat, proprius liber de proverbiis ei ascribitur. Quod vero Hieronymus in Gen. 34. 319 Vall. de antiquitatibus eum scripsisse indicat dicens: eramus Varronis de antiquitati s libros est Sinni Capitonis et Graecum Phlegonia ceterosque eruditissimos viros vi ad proprium huius nominis librum referendum est. Rerum Sacrarum appellationes tribus tantum locis ab eo discimus p. 318 18 v. Prodigium, quod ortasse haustum est ex illis epistulis grammaticis; p. 309 6 v.
28쪽
licium, quos eodeni rettulerim p. 364 1 v. Tensa, quam glossam sine dubio ex libro de spectaculis scripto excerpsit Verrius Flaccus. Utrum Capito ille, quem Lyd. de ostent. 3 αὐτωνος τε φημι, Mati Moηίου et de magistr. prooem. αὐτων - ωοντηιος laudat, noster sit an alius, id quod
Wachsmuth Lyd. prae alter edit. p. XXVI voluit, diiudicari non posse puto, cum nisi nomina nihil habeamus, quod ansam nobis praebeat. 5rs innocus real II p. 19073 iurisconsultum Ateium Capitonem dici existimat; sed hoc melius in medio relinquamuS. Sequitur Aurelius opilius a Festo octies decies nominatus; quae p. 141 30 v. Molucrum, p. 317b 22 v.
Sanctum, p. 56 4 v. esca dicit, ad res sacras pertinenti Titulus operis a Festo non laudatur. Praeterea, ut Varronem omittamus, Gellius N. A. I 25,17 et III 3,1mentionem eius facit. Distinguendis vocabulorum significationibus eum inprimis studuisse librumque eius lexicii)modo institutum fuisse apparet ex fragmentis, quae seriPtores supra laudati nobis tradiderunt apta ad haec sunt, quae Suetonius de gramni. c. 6 de eo dicit compos i variae eruditionis aliquo volumina. Atque ut grammaticorum seriei finem faciamus tractandis iis, quorum satis firmam scientiam acquirere non poSSumus, a Paulo sive Festo haud paucis locis, XXIII me numerasse puto, Cincius quidam nominatur eiusdemque nonnulli libri laudantur, id quod viris doctis satis magnam interpretandi difficultatem praebuit. L. enim Cincium Alimentum, praetorem a. 211 a Chr. n. qui ut annalium scriptor saepius laudatur, his locis dictum esse ut putemus fieri non potest. Nam tum cum paene nullae essent litterae, commentarius de verbis priscis scribi non
potuit. At tamen laudatur huius Cincii commentarius de Verbi priscis Festo compluriens p. 21ε, 31 i.
ii Varro de l. l. VII 10 qui glossas scripse s. Supra P. 12.
29쪽
emere, p. 265 3 v. Rodus, p. 277 3 v. Reconduit p. 330 33 v. cenam mi quoque huius auctoris tituli nobis occurrunt: p. 2414 21 v. utricios Cincius in libro de comitiis praeterea p. 241 8 Cincius in libro de consulum potestate p. 173 9 v. uncupata Cincius i. II de officiis iuris consulti; idem titulus invenitur p. 321b29 et p. 347 2. Denique legimus p. 363 30 Cincius My Stagogicon l. II, quin etiam Geli. N. A XVI L 1 librum
eius de re militari affert. Cincius Alimentus omnes hos libros non scripsit verisimile est eum ne unum quidem eorum composuisse. Existimare igitur nos opus est Cincium quendam fuisse alterum, qui paulo ante Verri Flacci aetatem vixerit librorumque ante dictorum auctorsit. i De vocabulis autem pontificalibus, quae huic debemus, ita res se habere videtur, ut ea ex libris illis duobus de priscis verbis scriptis hausta SSe putemus. Nam cum p. 330 33 v. cenam apertis verbis dicatur huius vocis interpretationem Cincii illius secundo libro deberi, cumque quae Serv. ampi Georg. I 10 11 deiano profert, etiam ex Cincio hausta Sint reliqua quoque vocabula pontificalia, quae Cincii nomine addito laudantur, ex hoc libro sumpta esse videntur. Sunt ero est.
p. 193 4 v. Murum p. 218 17 v. Praecidanea porca: p. 277 17 v. Reinrisa faba eodem pertinent quae p. 329a18 de Saliis virginibus dicit. Ceterum cum Verrius nomen
eius titulosque librorum tam saepe nominet, ipsum eius scripta legisse verisimile est. Haud multo ultra procedere possumus in Titio,
quem a Festo bis laudatum invenimus p. 205 2 v. endices et p. 289 19 v. Rica. Utroque loco de vestimentis quibusdam sacerdotalibus verba iacit. Ceterum nusquam nisi apud acrob. Sat. III 2, 11 ubi vitularii Quod Leop. Cohn in novis annalibus philologicis III 1900
p. 323 annalium scriptorem et grammatiCum unum atque eundem esse Contendit, iis de causis, quas supra exposuimus, fidem ei denegamus; aes etiam issoWa in Encycl. real. III p. 2555.
30쪽
verbi significationem exsecutus est, Titium quendam nominatum repperi. Utrum ertius ille, quem acrobius Sat. III 11, 5 de ritu sacrorum multa disserentem facit, idem sit atque noster itius necne, equidem diiudicare nequeo. Cum a Verrio tam raro nominetur, hic eius librum non ipse excerpsisse videtur, sed eius sententias apud tertium quendam inventas una cum huius explicatione
protulisse. Si suspicioni locus est, fortasse Veranius Titium adiit, nam p. 203 2 Veranius post ilium laudatur et p. 289 19, ubi alterius scriptoris nomen casu infelici excidit cum deinde itius legatur, Veranius forsitan restituendus sit. Medium fere inter grammaticos iurisconsultosque locum obtinet Aelius Gallus, cuius libri qui fuerit titulus est. p. 219 20 docemur; legimus enim Gallus Aelius in libro primo simi casionum quis ad ius ' HincnLEundem titulum Gellius N. A XVI commemorat. Galli opus qua fuerit forma atque indole etiam nune
apud Festum videre possumus. Erant enim definitiones verborum significationum in eandem iere semper speciem redactae ei. e. g. p. 162 9: Necessarii sunt, NI Gallus Aelius dicit, qui aut cog nare aut ad ne sunt, in quos E- cessaria ossicia conseruntur praeter ceteros. Ad hanc Aelii Galli definitionum tenorem bene aptae Sunt ceterae paueae
reliquiae, quas Dig. L 16, 157 et apud Geli. N. A XVI 5,3invenimus. Vocabulorum sacrorum duae nobis explanationes ex Galli libro traditae sunt Fest. p. 278 1 v. Religiosus, p. 318 20 v. acer, quae cum Gallus inprimis scientiae iuris deditus fuisset, ex commentario quodam iuris pontificii excerpta esse videntur. De eius aetate tantum licet suspicari eum paulo ante Verrium Flaccum vixisse, cum is libris eius frequenter usus sit; nam XXII locis Galli nomen afferri docuit Religenstein l. c. p. 82. Antistius Labeo a Festo XVII locis laudatur, quorum X vocabula, quae ad re sacra pertinent, tractantur m Labeonis scriptis, quae nobis maxina momenti