장음표시 사용
301쪽
a 8 Ap. V. DE ONVENTIONE Mutilii Marcilio adL.XV. sic visum,heredem, sacris adstrictum hereditatem, fid
cia interposita, vendidisse, seni capulari
Acherontico, ut eo cis paucos dies mortuo reciperetur hereditas, jam ut res emta, non ut legata, aut relicta eoque sacris adstricta. Gutherii JacobusGiltherius iure ira.a. e. s. sic conjicit Coemtionales senes ut familiis emtores certis conditionibus emisse hereditatem, ut scit pecuniam heredi legatariisque solverent, quam testator illas habere
Vellet, quo pacto pecunia ex stipulatione debita legatarios sacrorum onere sublevatos esse. Addit Gutherius d. c. . filisse&aliud genus coemtionis, quo domestica sacra occiderent. Nimirum in conventione in manum coemtione, uxorem cum sua marito heres esset, ejusdem securam esse sacra, non aeque maritum sacra uxoris, quippe cujus bona coemtione sibi acquisiisset, ut non pro herede sed pro emtore possidere censeretur. s,lmas Salmasio Plaut. placuit,mEmtion te proprie dictos es, quos interimen dorum sacrorum causa JCt aahibuerint, nec in aliis emtionibus locum habuisse. Eos quiadem aliquot res hereditatis velut mancipia coemisse,in siccum viderentur hereditatem ipsam coemisse, sacris etiam cum hei editate
conjunctis obnoxios factos, sed cum capular res
302쪽
IN MANVM co EMTION e. 4s res essent, ipsis mortuis etiam sacra illa inte emta fuisse, nec ad heredes transisse. Janus Vincentius Graviniae Origine rarina Iur. νέγ.-.Scaligeri sententiam de interemtis imaginaria venditione sacris sec tus, sic ejus rationem explicavit, Jure consuutos excogitasse translationem quandam here ditarii nominis per simulatas venditiones in
senem decrepitum ac pene mortuum, cui h res futurus esset nullus, in quem senem Caderet nomen tantum hereditarium, dominii titulus absque re absque bonis ullis, una cum onere sacrorum,in quorum sumtus pecuniam ab herede caperet, ut ea curaret, quoad viveret. Quo sine bonis moriente, acrio familiaeque nomine cum eo una pereunte,
ius quoque sacrorum exstinctum sitae, bon
2 tum libera permansisse apud possetarem
lorum, auuibus ea de causa ille familiaen menvi dominii titulum divellerat, ut translata in senem eum emtum, quem propterea coemtionalem vocarent, morte illius occiderent,vi cum dominii titulo familiaeque nom, ne sacra etiam interirent. Qui de Iurisprudentia Mutiana commentatus M.
Balduinus in Scaevola P. 7. Aq. Balduini Scaevolam existimat consuluisse, ut legatarius, qui sicris alligari nollet, novati ne quadam facta, heredem obligatione testamentaria sic liberaret, ut eum stipulatione ob
303쪽
stringeret imaginaria coemtione interveniente meminisse enim etiam Justinianum mbro a Inst stipulationum emite& vendita haereditatis, quae inter haeredem Megatarium Dartiarium interponeretur, in stipulationi bus sive obligationibus intervenisse ima a riam venditionem h. e. sin libram docente Scaevola apud Varronem L. VI de Lot Linguis Scaevolam vero simpliciter non consuluisme,ut solvat sive liberet heredem legatarius, sed ut soluta testamentaria obligatione stipulatione eum constringat ut pecuniam legatam non ut legatam,sed ut stipulatam deinde petat,neia que jam dici possis ex testamento eam capere, sed ex stipulatuo propterea faeris non allige tur. Sic enim conjungenda esse tonnectenda, quae Cicer,sparsim disitaute libro ado de legibus attigerit. Nihil autem de se
nibus Balduinus putat enim non mendi suspicione carere vocem illam senes, cum in Iliabris antiquidivarie legatur
Manutii,Scaligeri, Marcilii, Gutherii, Salm si ad examen revocatas explosisset, aliam te lavit explicationem. Accipit autem ipse tes&libram, quae in quovis testamentos in hereditate etiam intestati, atque adeo inquin
304쪽
IN NANUM COEMTI Nq. as iqui sacras alligarentur, adhiberi posset atque
usitaretur, post aditam haereditatem interhe redem comparatum hominem senem, qui haeredem solveret. Subornasse autem her redem hominem sinem tanquam graviorem audiorem arg. Lis s. d. Fideicom Liberi eidemque ut in legitima mancipatione, advocato libripende ac testibus vendidisse haeredit tem non ut haeredi, nec pro haerede, ut test tor familiae emtori, sed ut possestari alieno,si nem dato dicis causa nummo sestertio eam coemisse, non secus ac sectionis emtorem,
possessbrem liberam eam, nullisque adstriactam sacris suam fecisse postea rem in stipu- latum deductam N emtorem ac dominum fiduciarium stipulato heredi quasi ex sponsu eandem tradidisse, sic exstinctum nomen iis redis haereditatis,s sic etiam sacrorum haereditati adnexorum lucrosiore titulo possedisse, qui graviore prius, ut haeres, possede
Coemtionem autem imaginariam vimean νdem obtinuisse, quam in emancipationibus liberorum 4n donationibus interdum ii jusmodi donationes interpositas, ut ea non donatio,sed emtio venditio videretur,ut Cum Serviliae amplissima praedia ex auctionibus hastae nummo Gesar addiYit, teste Suetonio. Eancym Grono vii sententiam secuti Abraha-
305쪽
as CA V. DE CONVENTI NE .mus arierchraades jure pare &litiscus in
S. XXIII. Nihil senes Plane nihil omnino Cicero
eoemtionalec eo loco de coemtione in M. - ' ' ' nun conveniendi modo. vardi argumentis superiori si responsum. Manutii motomanni commenta confutavit d. L Gronou. In Siccama nihil video nisi ratiocinationem perpleXam, quantum intelligo, quamvis uxorem putat in familiamin sacra mariti transisse, & si recte eundem capio, cum senes mariti obiissent,iiise tercidisse communionem sacrorum, eademi ad Qtos agnatos pertinuisse. De uxore tam tum salsum est, illam in mariti familiam tran iisse, nec inter eam &marirum fuit vera ac
propria communio GCrorum,. U. c. s. s. aa in . Uxor autem, quae in manum ConVenerat, fuit agnatain consanguine atque her*s bonorum S sacrorum. Neque est, ut cuiat Gutherio existimemus, sacra uxoris coemtione intercidisse, utpote cujus bona coemtione sibi maritus quaesisset, ut non pro haerede, sed pro coemtore possideret. Non bona uxoris coemit maritus, sed uxorem mancipio accepit, bona ejus acquisivit non ex coemtione sed ex patrio jure quo per hos, qui in nostra sint potestate, nobis acquiritur. Uxor, quae e patris potestate exiit, inque mariti manum
306쪽
IN MANUM COEMTIONE. 3 convenit, ejusdem sacra deseruit. Sui juris foemina cum capite fortunas quoque suas in familiam ac domum alienam mariti transtulit. am L. II. g. a. d. Bonor Pu se Tab. Quod si autem Pontifices pecuniam cum sacris co junctam voluerunt, iisdemque ferias &cer monias adscribendas putarunt, in quas bona
transirent Cic. d. LL. a. c. N. ao consequens est, uxorem pecuniam suam cum sacris com
iunctum ad maritum transtulisse, quemadmodum etiam in arrogatione pater ita adoptare debebat, ne quid de sacrorum religione munueretur Cic.pro Domo c. II. M. Quicquid autem hujus rei sit, id certum. Ea quae des nibus coemtionalibus Orat pro Mur. d. c. ἔα attulit Cicero, nihil omnino ad coemtionem in manum conveniendi modum attinere. f. XXIV. De senibus coemtionalibus senes Coemis apud Ciceronem censeo, nihil posse ulterius certa atque induta , gniti.
bitata fide affirmari, quam idem quod Cic ro significavit, Jciorum ingenio eosdem
repertos esse ad coemtiones faciendas sacrorum privatorum interimendroum causa, rationem faciendae coemtionisin sacrorum interimendorum, cum ex veterum libris non
habeamus penitius cognitam atque persee-dagandam eorum ingenio opus est, quorum
307쪽
as AP DE CONVENTIONE cautionibus senes ad coemtiones faciendas reperti, ut adeo inanem operam insumserint, qui ex suo ingenio eam quasi divinando assequi tentarunt. In sene capulari Acherontico cito morituro rationem interimendorum sacrorum sibi videntur animadvertisse Alciatus,Marcilius, Salmasivso Gravina, licet non uno modo illam expediant, in comminiscen
dis artifices, implicent magis quam expli
mamitian Argumentum Alciati ex L. o. ' Iη ς' pr. RS eductum, plane incon D QR gi uum ait Paulus paucis specie has haeredis appellatione proximum contineri, veluti insubstitutione impuberis, in lege AElia
Sentia, ct operarum exactione, idque sive ex sententia legis sive voluntate testatoris .QU modo autem inde recte colligas, bonis sacris adstrictis in senem translatis obligationem sacrorum cum ejus morte intercidere, nec in ulteriores haeredes transire. Heredum Ca se justissima. Nulla est enim persona, quae ad vicem ejus, qui e vita emigraverit, propius accedat Cic. ALL. II. c., haeredem e iam per multas successiones accipi clandum
Matellii Marcilii sententia imaginariam vendia tionem hereditatis iacris adstrictae cum senu
308쪽
IN MANUM COEMTIONE. assane se contractu fiduciae de illa remancipanda initam supponentis, quamvis in illum, ut solet, invehatur Grono ius, quasi quid, vi x monstrosi peperisset, hactenus tamen non mulium abest ab ipsius Gronovii conjectaneis de quibus insta dicetur, nisi quod
Marcilius de suo jecoreo parum caute senem cis paucos dies moriturum comminiscatur, remancipationem ex formula fiduciae stmorte senis citra necessitatem suspendat. Videtur autem Marcilius remancipationem ab
heredibus faciendam supposuisse, a quibus ut
res emta hereditas reciperetur. , Salinasii duo commenta,unum,se Salmasinum aliquot rebus coemtis universam hereditatem una cum sacris, quibus obstricta esset, coemisse videri alterum, in sene, cum capularis esset, sacra intercidisse, nec adhaeredes transiisse, quasi ab homine sene adhaeredes sacra non transirent, &iptimorum am store, dein juris ratione destituuntur, confutata satis ab ipso Gronovio. g. XXV. O .. Doctissimi Jureconsulti Jani Examinatur Vinc Gravinae conjectura vio 'i' ς' i' lenta nimis, in qua sunt, quaere yyymπ' prehendas Nusquam prodiderunt Romanae leges, translationem nudi hereditarii nominis& dominii tituli absque revi bonis una cum onere sicrorum in senem decrepitum,
309쪽
qui heres nullus futurus este Equidem hereditas juris nomen est L. IN. d. V. S. quae et iam sine ullo corpore juris intelleehun habet. L.Fo d. H. P. Sed non alia ratione quam qua hereditatis appellatio universitatem quamdam ac jus successionisin non res singulas deo monstrat. L. aonae HS Giph MI. II ad te m.
orae Aleander Oisel , Schulting. MC sinu. II r. I. a. quo quidem jure successionis cum destinctum repraesentent quoad commoda & onera Theoph. ad Tis. I. de Reb incorp. iuris ratio refragatur, ab heredis nomia ne bona resque hereditarias divelli Et quid quaeso impedit, quo minus jus sacrorum a s
ne, etiamsi res hereditarias non habeat, in haeredes possit transmitti, cum juris nomen sit hereditas, cuius appellatio etiana damnosam hereditatem continet. 1 .d VS de famuliae nomine a bonis divulso, una cum sene pereunte, quod addit Gravina, non satis in . telli o. De sacris haec erat una sententia, ut coeservarentur semper, & deinceps in fami illis proderenuir bona cum familiae nomine non erant conjuncta, quiquo se arrogandum dabat, is cum capite&Iortunas ita alienam se
miliam transferebat , quamvis suam familiam deseruisset,is insolens plane ac inauditum
erat apud Romanos, familiae nomen perimasinarias venditiones in alterum tran feraru
310쪽
Descaligero jam monuitGronorius ealigeritis ejusque innae aman
crorum interimendorima Causa faciendas tradum,non apparer andem rationem quae in filiosibila, utpote qui ex lege Romuli, nisi tet
ve Ilus eliet, non poterat a patre Neri u ner.
Quod autem rationem non evolvit Scaligeri
ad coεmtiones faciendas interciderent privata sacra, eo nomine cro vio notari non debuit , postquam ne nunc quidem de intem emtis sacris pro re comperta, inquisitaque aut allatum quidquam aut afferri potest. Gutherio senes coemtionales aci spe susteriiciem semiliae emtorum redigenti, qui pecuniam heredibus legatariisque solverint, respondet Gronorius, nec verosimile,.emtores familiae Ciceronem signifidasse, alioqui in omni testamento per aes clibram heredem solvissent sacris.
Balduinus, qui Ciceronem Oraim Balduinim C. I. p. bro Mod L. e. ao ct ar de sacris ex cautione Scaevola interimendis docuerat, cum plus alicui legatum esset, quam sine religione licerei, non dissimulavit, lucum Cic. LLL. esse maxime obseurum, cum nec Cic. satis rem totam exposuerit, in hac parte nonsolam mutili