장음표시 사용
271쪽
II CAp. V. DE CONVENTIONE quam quod mancipio datur, nexus appella tione Contineatur adeoquo quod per aes libram alienatur, mancipari quod eodem modo obligatur, necti proprie specialiter dicatur. Miror autem, quod testamenta Perses libram nexu non mancipatione neri tradat Raevardus, cum illo Κerchraad dejurae. satrio p so quae omnino imaginaria manci patione fieri diserto docuit Ulpianus Fr. XX.
a. Sic quoque Hotomannus Alntiquis Rom. L. a. p. m. locum Varronis in hanc sententiam interpretatus, ut Scaevola ne S no
men non generaliter ad omnis, quae per aes &libram gerantur, reserat, sed proprie acyraecipue ad obligationes sive rerum iersonarum, quae sint oppignorationes Nam idem, verbis Varronis,'iuod obligetur perlibram, neque suum fit, inde nexum dilatum pron ique liberum ac statum t. ta HotomannuS. Obligationem nexi, quem in modum fieri consuevisset, explicatum dare tentavit Sig nius i. antiquojure civium Romanor c. XL ex eo Pitiscus h. v. Manceps, inquit sipulabaturabaltero Darespondes inalterrespondebat spondeo, Amulque dicis euuso sponden
tem ALLIGABA ac NECTEBAΥ. Atque
haec eadem conjectura Hotomannici Lut m ris mille suspicaretur, ut qui stipularetur, dicis causa promisibrem necteret, quem deinde
se accepta distatueret, cujus quidem conj
272쪽
arae merito requirimus idoneas rationes, neque apud Festum in manceps est quidquam, de hoc nectendi dis luendique more. Nemliberationis exemplum aptistimum superesse creditur apud Livium VI. r. ubi de Manlio, Tem creditori palam populo solvente, temturionem creditori addictum libra aere liberante, narrat Centurionem nobilem judic rum pecuniae cum duci vidisset manum inserit, inde rem creditori palam populo solvit, L DBRAQUE ET AERE LIBERATU Μ ΜITTII
Qui nostra aetate egregie meriti de Romana auris prudentia Cornel van Bynchershi deI hin Mancipi e. r. Antonius Schulting. ad Paul. II Sent. II. g. 3 obligationem nexu ex doctrina Scaevota apud Varronem, intellis Uunt de obligatione ob evictionem, nimirumin mancipatione praeterquam quod res mancia pio daretur, mancipantem lenni formula V vvΜ EssET, se obligasse ad evictionem. Schulting. d. l. quia selennitas mancipatio nis auctorem mancipantem tam arctum, cteret constringeretque, ut ad evictionem obligaretur, inde evenisse, ut mancipatio traditio nexu diceretur Bynckerin. d.I. g. XI. Iane plurima apudRomanos Nem datio per es&libram expedita, cujus exuliber universam rationem hodie exta n
actius cognitam non habemus. Quomodo
273쪽
GAREΥvR Quid sit, Ex v ΑΥ io, nisi de ipsa mancipatione intelligas quid, Ex v LIBER ATIO, si fateri ingenue velimus, quod res est, ea omnia hodie ad liquidum fatis per ducta non sunt, in stipulationibus obligationibus interdum quid simile intervenisse conjicit magnus JG H. Balduinus, rationem atque modum non evolvit. Is cui legatum plus erat, quam sine religione capere licebat, prudentum cautione poterat haeredemi stamenti sive hereditatem per sin libram selvere, quo .autem modo adhuc quaerunt eruditi, infra In mancipatione mamcipantem se nexu obligasse ob evictionem, in rebus, quae mancipi sunt, periculum judicii praestitisse, qui se nexu obligasset, ex tacem
ne pro Muraena c. a. Paulo II Sent. 17. I. R.
manifestum, Megregie, ut selet, deduxit Schulting. ad aes.3. Sed haud scio, an locus Varronis deObIigatione nexu ob evictionem commode possis explicari, in an ibi ejus For
mulae, qua mancipans senem obligavit, haheamus verba. Scio locumVarronis esse in difficili, nec verba: PRAETERQSAΜ QUAE
esse omnino plana,Aab eruditis diversimode explicari, non improbabiliter tamen viri egregii Balduinus Maevaritus aliique acci pituit de his, quae peraeso fibram fiunt, ut obli-
274쪽
QS s v Μ I videant viri docti, an non possint idem significare, quod paulo antedi,
Xerat Scaevola, PRAETERQ Μ NON vae MANCIPI DENTUR. Certe speciatim de
obligatione ob evictionem nihil apud Varro
g. XII. Erat aliud quoque uine Nexus eredit Xus, quo debitores post triginta Ruis. dies, qui consessi aeris ac debiti judicatis da, hantur conquirendae pecuniae causa, nisi dis solvissent, ad Pinorem vocabanxur,4 ab eo, quibus erant udicati, creditoribus addice, bantur, nervo quoque aut compedibus vin ciebantur Gellius r. ubi verba Legis XILxecitat, quae illustrat Hotomannus Ant. Rom.L.3. s. m. δε Cic.pro Flacco e XXI Liv. VI./- ,3- Jus hoc nexus sive personaecaptio& abductio in servitutem Anno Urbis condiatae 428. Ob Lucii Papirii foeneratoris libidinem sublatum narrat Livius Lib. Vm ejusque a lictoritatem secuti Junius Rabirius de Auctio. nam ct hastarum origine, Ibm Iurantiq. Rom.p. ar. EZechiel Spanheta. de Orbe R mano p. s. Sed bene monet Graevius Proru et in Tom. LII. Antiq. Rom. legem post obs
lavisse&deis diue quasi ficishantiquatam,
275쪽
cum nexorum crediti causa apud scriptores, qui diu post vixerunt,multa ac frequens mentio. Et de sua adhuc aetate Caecilius apud Pellium dixerit addici nune es vinciri multos via demetu. Dabant semetipsos creditori inti xum, h. e. se sponte tradebant pignori creditori Liv. VIII. at sive, quod idem, nexum inibant Liv. liber, qui has operas in servitute pro pecunia dabat,dum solveresin
xus vocabatur, ut ab aere obseratus. Varro
de Lingu Lat. n. 3 vid. Pitiscus in nexm. Quida servo differat nexus crediti causa ex Quintil. V o. notavit Pitiscus in Addict. Vid. Sigo niuid Antiquo jure Cis Rom. c. M Gravina d.
ore juris p. An ad id nexi genus nexidatio, nexi liberatio aeud Festum, per ses&libram expedita, referri possit, quaestionis esse potest. Nexum crediti causa ab eo genere nexus, quod per aesin libram fiebat, separavit Spanhelm d. l. Exemphim nexi liberationisi
cujus meminerat Festus, apud Liv. VI. M. incenturione addicto putarunt Sigonius d. c. L&ritiscus innem, utpote quem sere&libra liberatum narravit Livius. Locum Cicer ius pro Caecina c. s. de Sulla, qui ita civitatem ademerit, ut, Ex reliquerit Pitiscus adjus nexus,quo debitores creditoribus addicebam tur retulit contra Spanheim. d. Linmot mannus ad orat Cla. d. cis Schulting. Apr.
276쪽
IN MANUM COEMTIONE. bram sive ad jus mancipii Sane in adddebitorum aeso libram haud interventile ex Gellio ibique relatis Legis XII verbis in nifestum, addictum quoque bivendo citra voluntatem domini libertatem consecutum fuisse, ex Quint. d. I. discimus. Dicamus igitur ipsa lutione liberatum Centurionem apud Liv. quidem aere libra eadem ratione, qua apud Gajum in L. 1f. commodati scriptum Saepe etiam ad hoc commodanis cur pecuniae ut dicis gratia numeratiotus loco
Erat autem mancipationis Mancipationis apud Romanos assiduus usus. VM 'siis. quidem Din omni ALIENATIONE RE-RvΜ ANCIPI Ulp. Pragm. a X.3. de qua Plinius XXXIII s. in has emtionibu' qme mam op sum, mamn amellisainterponisuri nimbrum cum enectu veri ex ure Quiritium dominii. Res mancipi enim alicui traditata eum, neque tamen mancipata ei neque injurire cessa, neque ab ipso anno possessa tantum in bonis emtoris, ex jure Quiritium aut em venditoris erat Ulp. Fragm. II1. vid. Schubting. Apr. Anto. p. IN TESTAMEN
277쪽
aa CAP. V. DE CONVENTIONEOM. per Μ ANCIPATIONEM. Theophil. d. s. I. Eoae per ΑΜ ILIAE EMANCIPAT IONEM. Gellius XVar. In quo testamento duae res agebantur, ἈκULIAE ANCIPATIO& nuncupatio testamenti. Ulp. XX.p. Fami liae mancipatio fiebat inter testatorem E miliae emtorem.Ulp. LI. verba familiae em ' toris, quorum s. U. meminit tap. quaeque referre supervacaneum duxit Theophilus, non fuerunt alia, quam quae retulit ex Fragni Caj uoeth in Top. Cic. L. 3. nimirum: AIO
AERE, HAC UITRA Schulting. ad Ulp. d. s. s. Familiae emtorem eundem olim fuisse, qui heres, postea cum in dominum haeredit os insidias comparare animadverteretur futurus haeres simulque familiae emtor, alium fuisse familiae emtorem, alium, quem seorii in Tabulis heredem scriberet, narrat Theophilus, ex eoque notant Ianus 1 Costa &Vi nius ad aes i. A. de testam orae pluribus exsequitur Vir. Huber disp. Eunaep. do me te iam Cic. tempore ita servatum fuisse, ut alius esset familiae emtor, alius heres, ex Oran. pro Milone d I colligit Huber. Quod qui dem Plutarch. Lib.a de sera Numinis vindicta
absurdum visum, Romani, inquit, eum testa menta scribunt, alios quidem relinquunt haere des, aliis familiam vendunt, quod absurdum via detur. Qua autemratione familia post mox
278쪽
IN MANUM COEMTIONE. astem testatoris ab emtore familne ad haeredem pervenerit, videant alii. Mense Huberus d. l. familiae emtorem haeredem repraesentasse. Gronovius depecunia veteri nomine heredis emisse. moto mannus emtorem semidiliae fuisse fiduciarium, ex formula fiducia mortuo testatore, familiam haeredi remancipasse, sed illud ex Plutarcho d. l. ad quem Hotom provocat non eolligi ur. Caeterum familiam rem mancipi fuisse, optima ratione, quod manciparetur, evicit Bynchersit de R hm Mancipii δ nec improbabile, quod addit, earum rerum mancipationem, exemplo immobilium, symbolo fuiste repraesentataim stamenta haec, quae per familiae mancipati nem fiebant, vulgo putant a Constantino
abolita L C. de Lesam. Cujac adiit qui te facere. Muretus, Marcii Giph Rittersti ad s. s. A de Te . Ordin quod ad L. in Theod. Eod prolixe confutat Gothost ratus,post A cadii tempora aetate Theodosii Jun jus civiale Praetorium in testam ordinandis inamam consonantiam coiisse, quem sequitur Schulting. Apr. Antei p. ω7. In E A N-
bus modis patr. potes L. VII. c. d. Emanc. .
279쪽
M6 CAP. V. DE CONVENTIONE habuimus supra g. 6 6 In DONATIO Ni-B d, cum donirent manciparentque seste tio nummo uia quemadmodum est in inscruptione Romae in sedibus D Octaviani Zeri
apud Gruter. p. st fg. n. . IIbo monumentum L. Tiburim Sabinis M.
Viro donavit L. Salvio Symphoro, Mancup viique sestertio nummo uno. Iterumque in alia Inscriptione Romae in vitinea Card Carpensis apud GrFerum p. 3ox. H. s. N. L. donationis causa manci Sic quoque Vitruvius L. L e. I . nummo femotio mancipio dedit. Interveniebat enim in mancipationibus sestertius unus dicis gratia. numerationis loco, quod significasse videtur
Cajus Lib. I. d. Heia OH , HL. . Commodati . Saepe, inquit, etiam ad hoc commodantur pecuniae, ut dicis gratia numerationis loco intercmdant. Inter virum4 uxorem autem Contemplatione donationis imaginaria venditio cometrahi haud potitit, Paulus II Sent M. g. . Sed tamen Justinianus verba solennia donationis, quae fiebant per mancipationem Seserari nummi uni ainam quatuor in donationibus poni solita, ut superflua censuit rejicienda, inius. Hi d. Donat quae omnia docte ad pri
Gudius, cui adde Cujacium a sU37. J sephum Averranium L Interpri juris ν.
280쪽
Schulting. ad Cai Inst. L. r. it. εἰ Putat Aleander ad cis Inst. L. r. it. si etiam alios modos, quos legitimam dominium perficere
docet Varro Lib. II. d. R. R. c. Is V. g. emti
nem sub corona, sectionemque bonorum, mancipationis solennitatem comprehendisse, cum, qui sub corona emit, videatur mantia pio accipere,in propterea manceps Vocetur, teste Festo. Sed rectius negavit Budaeus no-risprior a .p. . seroo, cumque illo Schulting. adcivum aeris es a mancipia, quae sub corona aut insectionibus i. e. proscripto-xum hominum auctionibus venibant, mancipio non data, sed periculo ementis accepta
esse, Gellius Ru . Plaut in Persa A LIT
Sed redeundi ad coemtionem Coemtionis . tempus est, ejusque indagandi ri Ritu tum ac formam, ne quid dissimulem, ratio coemtionis ejus, qua uxores in manum Co venerunt, hodie penitus cognita non est, nec res dissicultatecaret. Constat, uxor autOre patre, cujus in potestate erant, aulus&Papin. Coll. LL.M. 9 R. IV. a. 97. aut tutoriatius auctoribus vi quidem omnibus,Cic orat ro Racc in manum convenisse,& sic dubium non est, Coemtionem, sive patre sive tutore