Sibyllarum in veteri Ecclesia auctoritas et historiae ecclesiasticae ac theologiae conjunctio opus p.m. Francisci M. Leoni ... Notis, & illustrationibus auctoris ejusdem auctum

발행: 1744년

분량: 88페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

DELLO STUDIO DI PADOvΛ.

zione det P. F. Pasto Tommas Manuelli Inquisitore delS. OEetio di Uenezia , net Libro intitolato : Historiae Ecclesiasticae Specimen P. M. Francisci Leoni Ord. M. C. Veronensis cum Disertatione de &byllarum auctoritate apud Christianos Veteres ejusdem Auctoris , non vi essere cola alcuna contro la Santa Fede Cariotica , e parimente per Attestato dei Segretario Nostro , niente contro i Prencipi e bucini costumi, concedemo Liceneta a Giambalista AsrisOO Sta atore di Venetba, che possa effere stampato, offervando gli Ordini in materia di Stampe , epresentando te solite copla alle Pubbliche Librerie di Venezia, e di Padova. Dat. li s. Giugno 174

Marco Foscarini Cau. Proc. Ris Registrato in Libro a Carte 3 I. at n. 228. 3sehiel Angelo Marino Segret. 3I. Luglio I . Registrato net Magistrato Ecceth degli Esecutori contro la Bestemmia. A se Legrent, Segret.

13쪽

Occasio scribendι . SI divinarum rerum studiis , qui sese dedunt non nimis cupida siti laudis , aut, quod turpius est, propriae uti

litatis aviditate traherentur , sed uno veritatis amore : jam omnis disputatio cum haeterodoxis , omnisque contentio ab theologiae finibus esset ejecta. Verum ea est hominum conditio vanissimorum , ut impetu quodam animi in transversum acti de de rebus ante oculos positis disputent , &contra ipsum mistorem naturae contendant . Quod sane eve

nisse iis , qui nuperrime ab Romanis institutionibus desciverunt , dubitare quis potest Z a Vix enim primi Christiaedes fulciri se velle jactarunt , cum non eos solos vidi

muS continuo manus admoventes ad opus , sed turbam repente ignotorum, colluviemque, ut ab eo die non munitionem Ecclesiae cordati homines, sed eversionem potius, atque perniciem portenderint. Quid ni ita est Quotus enim quisque est , qui nesciat, duces , de quasi signipheros, qui mox catholicum agmen adorti sunt , primo Pontificis Maximi jura invadisse ; deinde magnis sectatorum auxiliis susceptis , placita multa jam pridem in Conciliis sancita repudiavisse λQuis ignorat , non diu post totius catholicae Ecclesiae hostes consurrexisse , ac sacra templa penetrasse , ibique im- magines , delubra , aras , sacrificia , hostias denique , & sacramenta ceu amentes homines , furentesque inquinavisse , evertisse , dissipasse Z Quae prosecto eminus spectanti admirationem quidem movere possunt , cominus intuenti non possunt . Qui enim naturae arcana scrutati sunt , sic tradiderunt ; vera quae sunt , ita inter se conjuncta esse de copulata , ut alterum consistere sine altero non queat : ex quibus

a con-ta Floremundi Raemundi Historia memorabilis de ortu . progressu i ae ruinis haeresum XVI. Saeculi aucta & illustrata ex striptis R. D. Caspar. Ulenuinii Lippiens s. Coloniae Agrippinae ΜDCLV.

14쪽

dii est.

consequi tritum vetustate monitum illud intelligimus ; nis rimum eripiatur flagitium ab animo, primaque opinio fal

ax a mente, necesse esse, ut homo paullatim in summos rapiatur errores, ac maximis in tenebris vitae vertetur a). Et

sane nisi Lutherani , Tu ingliani , Calvin illae bellum Sanctis Patribus, atque Majoribus indixissent; Sociniani pol modum,

Episcopiant, Remonitiantes sacris litteris fidem certam eamque divinam .haud denegassent . Nil temere .dico . Ut enim primum pestifero vento invectae angues Venenato ictu conci-icere mortem innocuis hominibus coeperunt; ac tutum inquam phoedari .divina oracula nefario scelere conspeximus, sacros

que ivates interimi b) . Tunc siquidem Doctores moliri , ut

impediti cursores , coacti sunt, iterum a Calce ad carcerem reduci, quaeque priscis temporibus adversus Coellum, Porphirium , . Hieroclem Viri gravissimi Origenes , Arnobius , Lactantius prelliterant , rursus in lucem , de memoriam hominum revocare. Cum autem Religio , ablata Christi divinitate, funditus ruat, cumque ex vetustissimis prophetarum do cumentis illa vel maxime eluceat , divina Chri iti conjuncta cum humanitate natura , quid aliud videtur a nobis exigere veritas labefactata de convulsa, nisi ut haec oracula sancta vindicemus e) 3 Vindicabimus autem in veterem dignitatem sacros rites, rem a principio exordientes; simulque caput re ligionis sanctissimae sententiis Omnibus ulciscemur. CΑ-ta Μ. Τ. Cicero de Natura Deorum lib. I. & quaest. ac demtc., necnon S. August. de christ. doctrin. b siuet contra Ugonem Graium . Notae In Biblioth. criticam Riceardi Simon , quae est contra Bibliothecam Dupinit . Baltus de Prophetis . Crasset de Sibylla . e in Le Tableau du Socinianisme, ou Ilan volt T impurite & Ia saugete des dog-mes des S iniens . & ou llan dec ure les mysteres de Ia cabale de ceux qui veu-lent tolerer I'heresie Socinienne . Ala Haye ΜDCXC. supresso nomine auctoris, qui est Μr. Iorieu.

15쪽

CAPUT II

De Si liis prophanis Vatιbus.

Si quicquam ullo tempore fuit, quod religiosis hominibus

superstitiosi inviderint S: veluti ita aliena bona moeruerint prophetia certe fuit, quae divinitus data , non tam noctua Soli , quam fuco semper , & mendacio adversata est a Quemadmodum autem contendit aliquando Cicnis. Hi rundo nec pervincit umquam; sic quondam idololatria cum

vera, . sinceraque religione invitae fortuna contendit. Nam V - Micio.

1lris auribus accidere novum non potes h , Sibyllae olim tam ol ortum momenti, & auctori tatis fuisse tributum , quantum divinae cuique rei concedi potest b) . At Sibylla quid erat 3

. a Prophetas , is Sapienter is, Scribas Apostolos dieit . Prophetae enim erant , quia prophetaco spiritu erant repleti . Sapientes autem erant earde , ficat propheta dicit de eis Be eruditos corde in sapientia . Scribae autem erant eoiae , quia de thesauris suis nova , Netera proferebant . B. Ioan . Chry Ibs om. homil. 46. ex capitul. xx m. Hi ne eum homines dirigi divino arbitrio . crederent , dc interpretari propterea divinam voluntatem averent , ortam esse divinationem apud prophanos , tradit I. B. de Uico dei Princip, Δ una scienta nuova In Napoli CIIIDCCXXX. Unde certum est apud Ethnicos Prophetas quosdam censeri , ut paenes lib. v I. Stromat. Clement. Alexandi. Sic auctor lib. primi recognitionum scribit lub initio L PEDptum petam , atque ibi Merophanto vel Propistis , qui Aoris praesunt , amicus efficiar , pecunia invitatum Μagum precabor , ut educat mihi animam ab inferis . Fuerunt etiam Idaei Iovis prophete in Creta , de quibus Porphyrius lib. vis. de abstinentia . Notis uni etiam Propheta: Baal dcc. Frassen disquis biblicae . Sed di oracula prophana pro phetas persaepe habebant, atque Poetas : priorum erat dicta Pythiae interpretari , p steriorum stluta pede carminibus enunciam. Vandale de Oracul. δ Augustus. in duabus aureis capsulis sub basi Apollinis Palatini s Sibyllinos libros recondendos tradiderat Μorneus cay. 3 a. de verit. relig. christ. ex Sueton. in Augustia cap. 3r. SeJ multo ante Augustum Tarquinium reserunt in urna lapidea sibyllae posuit e librum . atque in capitolio tamquam in iacm asylo custoditum ab Duumviris voluisse , quibus 1 celerosum esset illum producere , dc qui eundem in gravissimis Reipubl. negotiis consulere possent ia Est autem procellis tem aris auctus Magistratus , qui & κ. virum & xv. virum fuit . Ellie du Pin Bibliot que pag. 34. Non est tamen omittendum quod habet Augustinus lib. xv xxx. de Civit. Dei cap. 47. Sed quaecumque prophetiae aliorum de Dei per rarisum Iesum gratia proferuntur possunt putara a Chrastianis esse eoome . Ideo nihil es fimitis ad convincendos quoslibet alienos , si de Me re contenderint , nostro ue fulciandos si recte fouerint , quam ut divina praedicta de Christo ea proferantur , quae in Iudaeorum scraripta sunt eodicibus . svibus a Pu s de sedibus propriis , is propter Me tesimonium toto orbe disper fis Christi quequaque erevit Eoelesta. Iulius autem ut religionem Roman rum in libros sibyllinos irrideat , scribit , observemias libros fi liinos : vocandus es bia reκ ahquis , fi modo salvi esse volumus ; ex quibus Schedius reprahendit Mor meum ,

16쪽

Una ne an multiplex E qua regione praeterea , cujus generis, quibus . institutis , de ex qua stilciplina es Profecto nihil in universa antiquitate tam obscurum est , tamque ignotum. Sunt qai illam ab arca Noe exisse perhibent , ac propter virginitatis florem vaticinandi dono ornatam, auctamque fuitie a ). Qui autem ita ajuiar, videam quaelo quanto in errore versentur. Scilicet octo dumtaxat ab universali cataclismo emersere, ac Numinis beneficio comune fatum est agi erunt, Noe cum uxore, tres filii ejus, & eorumdem uxores itidemrres b) . Ergo illorum alter vel sine femiua fuit, vel conjugis fraternae corruptor . Neutrum porro asseri potest , tum c...c quod Moyses egressos ab Arca , dicit , Noe , sitas ejus ,

iis uxorem ribui , in uxores starum ejus cum eo , ac tingu lorum proinde singulas familias refert s tum quod consanguineos atque sorores ipsas nubere interdum cogente necessitate, co cesianaeum , quI dixerit sibyllae libros patuisse nemini , quem tamen accusat Vandala tamquam iniquum reprehensbrem ae Orac. Ethnicor. p. 4Ia. a mιeta sibylla haec nominata est , habeturque hebraea ao Noe filia junior . L. Vives non filiam Noe facit , sedi natam Noe , quam urbem dicit proin se mare rubrum in caput dixi. lib. xv F. S. August. de C. D. Nusquami tamen hoc nomen Urbis, quamquam diligentissime quaestum , inveni . Inveni quidem apud Horritim hist. philoioph. lib. a. caput I. Sambeto ab Caldaeis vocatas essa Sibyllas , atque Erytream nurum fuisso Noe , & ipsam de se profiteri lib. I. cum illo se in arcam recepisse , qua in altum vectam ab comuni nece fuisse libera tam . Clemens Alexandrin. eam facit Orphaeo vetustiorem lib. I. stromat. p. 24 . vel 384. Seballia n. a Castilione in suis. annotationib. ad oracula sibyllina , t De habet . Praeterea in Ine libri septi, docet.se Iam ardoribus . O , aevo coufetiam essa , sed tamen a tempore consumptum rri ; neque semper victuram . Ex quibus locis patet , eam diutius vixi se , quam ferret comunis .etas hominum . Mae res Iocum fetaeit fabulae , quae ab Ovidio in I . Metamorpb. posita es , ubi Sibylli ostendit sibi a Pboebo prorogatam esse vitam , seque jam septingentos annos Σικιο , ad c tre n-

res duraturam.

De virginitate porro haec Hieronym. advers. Iovinia n. lib. I. sevid referam SAMIIas Errib eam , atque Cumanam , D' octo reliquas : nam Varro decem fucte auis rumat , quarum insignis virginitas est , lan virgιnitatis praemium divinatio . Servius etiam ad illos Virgilii versus a. AEneid. Tunc etiam satis aperit Cassandra suturis Ora Dei russu , non umquam credita Teucris addit , praecepto Apollinis , qui spe pronias coitur , concessa divinatione . Horatus su- futit idem vera dicenti . Vide Ovid. I 4. intamorphoc , nec non Petrum Petitura de Sibylla lib. I. c. xv. , di xv I. b, Egressus es ergo Noe, o, filii eius , uxor illius , ἐπ ωκores filiorum ejus, eram est Genet. Cap. VIII. IN FO ,. θ' sis , qui in carcere erant . spiritibus veniens praedica vit ἰ qui increduli fuerant aIiquando, quando expectabant Dei patientiam in diebus mecum fabricaretur arca , in qua pauci . ides octo anime Disse factae sunt per aquam. ,

17쪽

cessum fuit, moec latam vero facere numquam fuit .i . Igitur vetuitas non tam longinqua illam habuit , de qua in v stigamus, Sibyllam Praeter quam quod videtur ne vobis si mile vero Sibyllam ab antiquissima aetate Noe ad tempora Pri

t a Cum igitur genus humanum post primam copulam viri facti eκ puIveri re , dc conjugis ejus ex viri Ialere , marium iam inarumque conjun tione opus se haberet , ut gignendo multiplicaretur , nec essent ulli homines , nisi qui ex il-- lis duobus nati fuissent , viri sorores suas conjuges acceperunt : quod profecto is quanto est antiquius compellente necessitate , tanto postea factum est damnabi-M lius , religione prohibente ia Habita enim est ratio rectissima charitatis , ut i, is mines , quibus esset utilis , atque honesta concordia , diversarum necessitudiri num vinculis necterentur e nec unus in una multas haheret , sed stimulae sparis gerentur in singulos , ac sic ad socialem vitam diligentius colligandam plurima: Plurimos obtinerent . Pater quippe , & socer duarum sunt necessitudinaim no - mina . Ut eigo alium quisque habeat Patrem , alium fiscerum , numerosius ie, , charitas porrigit . Utrumque autem unus Adam esse cogebatur ec filiis , de fili is bus sitis , quando fratres , sbroresque connubio jungebantuP . Sia & Eva uxoris ejus utrique sexui filiorum fuit de socrus , de Mater .. Quae si duae seminae fuis- ,, sent , mater altera , & socrus altera , copiosius se socialis dilectio colligarer . se Ipsa denique jam soror , quod etiam uaor fiebat , duas tenebat una necessitudi-- nev , quibus per lingulas di stributis , ut altera eis et soror . altera uxor , homi - , , num numero locialis propinquitas augetur . Sed hoc unde fieret , tun non erat, ,, quando nis fratres , & sorores ex illis duobus primis nulli homines erant et fieri, ri ergo debuit , quando potuit , ut , existente copia , inde ducerentur uxores , se quae non erant jam sororeς , de non istum, istud , ut fieret , nulla necessitas es M set , verum etiam si fieret , nefas esset . Nam etsi nepotes primorum homi num , qui jam consobrinas poterant accipere conjuges , sororibus matrimonio jun- ,, gerentur , non jam duae , sed tres in homine uno necessitudines fierent , quae ,, propter charitatem numeros ore pmpinquitate nectendam , disseminari per sinsu-- Ias singulat debuerune . Esset enim unus homo filiis suis fratri , sororique conju- gibus δέ pater, dc secer, di avuncclus; ita de irxor ejus iisdem comunibus filiis reis mater , & amita , dc secrus: itidemque inter 1 e filii eorum non solum essent fratres, ,, atque conjuges , verum etiam, consobrini , quia & fratrum filii . Omnes autem istae necessitudines , quae uni homini tres homines connectebant , novem, , connecterent si essent in singulis , singulae , ut unus homo haberet alteram

serorem , alteram uxorem, alteram constari nam , alterum patrem , alterum avun- ,, culum , alterum socerum I alteram matrem , alteram amitam , alteram socrum eis atque ita se non in paucitate' coarctatum , sed latius , atque numerolius propit qtinatibus crebris vinculum lesiale diffunderet . Quod humano genere crescente. δε α multiplicato etiam inter impios deorum multorum . falserumque cultoros sicis observari cernimus , ut etiamsi perversis legibus lyermittantur fraterna conjugia , ,, dc melior tamen consuetudo i psam malit exhorrere licentiam : Ec cum somres ac- cipere in matrimonium primis humani generis temporibus omnino licuerit , scis aversetur , quasi numquam licere potuerit . Ed reliqua apud S. August. lib. xv. de C. D. cap. div P. Quibus adde , legem latam viventibus , & animantibus primis , minime seclusis penere humano : Crescite , multiptica ηι , replete temram , quae frustranea. suillat , si cognatio dc nuetiae interdictae fuissent conlanguineis , nisi velimus in erine praeadamitarum versari . Quae lex repetita cum fuerit familiae Noe , eademque simili suerit ad procreandos liberos necessitate compulia , de filiis quoque Noe ratiocinandum es h post cataclisinum , ac de filiis Adam

18쪽

sci Tarquinii valuisse perducere vitam a ) Z Mihi profecto non videtur Qui ha c ergo narrant, garriunt ut in scholis Plii lotosophi , & crysipaei interpretes videntur stoicorum

ratiocinatus est Aurustinus . Vide Tertuli. in antiget. cap. I κ. , item Arnobium tib v III. contra gentes , Theodoretum lib. I x. Therapeut., & alios apud Leon. Coquaeum in Iaudatum Augusini locum s a Septima Cumana , nomine A Itbea , quae ab aliis Demophile , vel ID- rophile nominatur , eaque novem libros attulit ad Regem Tarquinium Priscum , is ac pro. eis trecentos philippeos postulavit , Rexque aspernatus praetii magnitudi-- nem derisit mulieris insaniam . Illa in conspectu regis tres combussi , ac pro ro, liquis idem pretium postulavit . Tarquinius multo magis mulierem insanire pu-- tavit . Quae demum tribus aliis exustis , cum in eodem pretio perseveraret , m is tus est rex , ac residuos trecentis aureis emit : ouorum postea numerus auctus est

, , capitolio refecto , quod ex omnibus civitatibus & italicis & gnaeeis & praecipue is erythraeis coacti , allatique sunt Romam cujuscumque Sibyllae nomine fuerint .se Lactantia lib. r. de falc. relig.

Id autem refert A. Gelius Noct. Attie. In Tarquinium Superbum non Prisum . Sic enim scribit . In antiquis annalibus memorια super tibris si itinis Lee prodita est . Anus hospita atque incognita ad Tarquinium Superbum Regem adiit , novem libros fo ens , suos esse dicebat divina oracula . ω. . Ex quibuq colligit Petitus hane non suis e si nyllam , quot anus hospita vocata sit . quasi haec memoria in fronte voluia minis sibyllini ad auctorem ejusdem voluminis non pertineret . Plinius itidem in tempora superbr haec rejicit , non vero Priscι Inter omnes vero convenIt , ait ilis Ie , Sibsum ad Tarquinium Superbum tres libros attulisse . Ex quibur duo cremati ab ipsa , tertius eum Capitolio GlDηis temporibus combustus fuit . Ubi varius est Plinius ab Lactantici temporibus , varius ab Aulo numera librorum . Petit. de Sibylla

lib. II. C. IU

Uossit de libris Sibyllinis opῖnio plane singularis est , videlicet capta Ierusalem ab Pompejo Iudaeos finxisse Iibros si Dyllinos , atque evulgasse , idque propterea quod

existimaverint jam tempora Messiae suisse propinqua ex vaticinatioue Danielis : pe rinde ac si fallo scriberet Dionysius Halicarnaseus ex Terentio Varrone . Tarquia Ium Duumviros ex nobilium numero creau se , is duos publicos Μini fros ipsis adidisse , illisque horum librorum custodiam mandavisse , quorum alterum Μ. Atilium .mquam , quia visus fuisset non bona fide se gerere . ab alter= publico manistro parricidiι accusatum fuisse ire. lib. rv. Romanar. antiquitat, Et perinde ac si purum, putumque comentum redoleret illud S. C., de quo haec M. Tullius Cic. suamobrem S Guam quidem sensitam , is conditam babeamus , ut , id , quod proritum est a maν ribus , ιημussu senatus ne tigantur quidem libri valeantque ad deponendas potius , quam ad suscipiendas religiones. Vid. Isaac. Voss. de Sibyll. c. q. p. I9.

19쪽

VI I

CAPUT III.

De Sibilis pluribus . NEc velim quispiam existimet praeceptis , institutisque unius multas deinde Ortas fuisse Sibyllas. Perinde enim est , ac si quis putet ea , quae solo divino afflatu praedici

queunt, ac solo divino lumine percipi artificio , & acumine hominis poste obtineri; quod sane tantumdem horret a veritate , quantum a religione sa) . Verum ii quoque , qui Sibyllas astruunt plures, non valde de numero illarum conveniunt. Alii siquidem duas commemorant Erophilem, & Symachiam: Alii tres, vel quatuor: Alii sex, sed nomina variant: plerique omnes post Varronem decem , qui tamen pugnant persaepe vocabulis, locis, temporibus : nec defuit, qui post Varronem, serme ac si de divinantibus divinare liceret, eas summa confidentia fecit duodenas b . In re autem tam ancipib

a Futuraνum praeeognitio animae es , divino Spiritu ad eorum , quae peculia sunt fetentiam illuminatae , is non praeter voluntatem in corpore factae motionis . Ita Iustinus Μ. , vel si quis alius antiquus scriptor in lib. quaest. . & respons quaest. xxx. In respons Hinc orat. ad Gent. ait recte divinos eos appellatos fuisse , quos nune Vocamus fatidicos , is vates . Quod prophani quoque homines non sunt inficiati . Scribit enim Iamblicus ex versione Gala I : praescientia revera nibu es Memmibus , quae generantur , nec ad modum se cae mutationis scitur I sed nee imventa est , is excogitata , tamquam ad vitae usum necessaraa . In uniDersum nihil in se humani habet ; sed Luinum quid , is supernaturale est , caelitusque ad nos dimi situr , rueneratum quid , is aeternum est ., is sponte sua praeexsit -. Sest. 3. cap. I.& 7. Ac 8. Item Manil. lib. I v. Itemque Alcoran. Sur. XLI. & XLIV. Hinc Lactantius , Plato , inquit , qui de Mundi fabricatione disseruit , nec scire potuit , nec explicare quippe qui caeleste moerium , quod non in prophetis , ac Deo docente diascitur , Unorabat ire. de divino praemio lib. VII. , ex quibus conficitur non sutura modo , sed neque praeterita cuncta , nisi imbuente Numine , posse dignosci . Praeclare Clemens Alexandr. Propbetia , insuit , es praecognitio : cognitio autem es proin pistiae intelligentia ; veluti cognitio illorum , quae illis prius fuere cognita , a D mino , qui omnia prius manifestat . Cognitio ergo eorum , quae prindicta μηt , tripliacem ostendit eventum t aut eum , eur fuit olim et aut eum , qui jam es praesen/ : aut eum , qai es futurus . Deinde extrema quidem sub Me cadunt , tum eorum . quae sunt perfecta ' tum eorum , quae sperantur 2 ad confirmanda autem ambo extreω- , affert persuasonem praesens operatio ire. Stromat. lib. a. p. 438. , alius I 6s. Uide etiam Tertullianum in apologetico κ. ao. Et Hieronymum in caput alterum Danielis , ubi ait: confitentur magi, eonfitentvir arioli, is omnis scientia Iaecularis litteraturae praescientiam futurorum non esse hominum, sed Dei. I b Μartianus Capella duas facit Sibyllas Erophilam Troianam , quam alii Erophiritem

20쪽

vat Icipiti , tamque ambigua justa non carebimus repraehensioneptu demum , si certi quicquam asseverare voluerimus , quod dissidium patiantur omnia , omninoque pugnas creent haud lax facile dirimendas. Nihilo tamen minus si conjecturis locus est, eile autem in antiquitatibus rimandis amplissimum criticae ar-H.h: dis periri docent omnes ad unum, ) sic in re varia, & ince TH. ta mihi placet conjicere: Sibyllam videlicet neque ab unius Deia

phidis nomine , neque a considus Deorum denuntiandu nactam e stevocabulum ; sed ab voce phaenicia Sabal Sebulam nuncupatam fuisse , hoc est Othiam , quo nomine , non Delphici dumta-

Iem vocant , Marmoῖ- filiam , quam eandem putat eum pbruta , dc Cumaea , &Θmmaebiam finam Hippore 1 , quae Erythrae dicitur p enita , di Cumis vaticinata . Paec us Taurus aedit. pleb. statuam prepe rostra erexit Sibyllae . ibique postm dum duae itidem erectae fuere a Μ. Μesala utrum uni eidemque sibyllae , an tribus dubitant eruditi Petitus eidem assirmat , Plinius videtur innuere simulacra suisse si-hy uarum trium , .Ob quam rem Solisus eas nominat Cumaenam , DAPhicam , dc Er thream Heri item . A lianus autem in varia historia quatuor fuisse declarat Erythream, Samiam , AElntiam, sardianam, quibus a Iii duas addunt Iudaeam& Cumaenam, sic

que enumerant sex . Varro in libr. rem divinar. prursus decem . Graecorum sese om

nium sententia est, unam suisse Sibyllam, ut Herculem unum iaciunt, Μercurium, Iovem , quod non animadvertit Petitus lib. de GDIIa . Hinc de genere pugnant atque de satria , nam alii eam Apollinis is Lamiae filiam volunt . alii Aristoeratis Acwdolis , alii Grinagonis . alii The dori. Alii Erythraeam tradunt, alii Oculam, alii saris diricam, alii Gergeticam, alii Rhodiam, alii Libsam , vel Leucanam, vel Samiam . Di melle autem est persuadere seminam unam omnes civitates istas peragrasse, & in unaquaque moratam suisse , ut ii volunt , qui de una sibylla opinationem tuentur . Varronis autem Sibyllae X. ut a Lactantis recensentur hae sunt Persica , cuius meminit Nicanor in lib. de gestis Alexandri M. Eandem porro hanc fuisse cum Iudaea , uel Caldaea perisibent Sambetha nomine Patre Bersa nata . & Matre Erymantia , ejusdemque reseruntur libri quatuor dc viginti, diciturque vaticinata de Christo plura . II. Libsca , de qua Eurypides in Lamiae prologo . III. De Mea , quam Cosippus commemorat in lib. de Divinatione . Hanc Themim etiam vocant , a qua plura m tua verit Homerus , dc Delphis natam. Hanc Daphen orsae filiam appellat Diodorus quam arriτι Thebarum expugnatores praefecerunt Oracula D Ubico . ubi peritior facta est . Daphne etiam altera in Laurum converia Ladonis arcadis filia fatidica habetur . IV. Cumaea de qua Naevius de bello punico , dc Piso in annalibus multa habent . V. Erythraea de qua Apollodorus . Sed Strabo dividit Erythraeam in seniorem, di iuni rem . Laetam ius autem cum Babylone natam dicat ait maluisse se appellari Er tbream. VI. Samia, quae Dibo dicta ab Eratoste ne in annalib. Samiorum . VII. Cuin maena nomine Amalthaea, & a quibusdam Herophile , vel Demophile , vel etiam meis phile nominata , de qua scribi vir ad Tarquin iam venisse , novemque libros obtulisse Se. Cujus ex Solino sepulcrum est in sicitia . VIII. Eophiis Amphiaras conjux νwlles ontiaca Μarmis O nata , quam Heraclides Ponticus Selanis , & Crri aetate ponit.

IX. Phogia Anorae vaticinata . X. tandem Taburtina nomine Albunea . Haec ex Ramrone a Lactantio lib. I. divina r. institui. Addunt alii Colaphoniam Lampinam vocatam ct Calibante natam , & Sibyllam nescio quam Etissam dictam . Itidemque Cassa dram Priami filiam, de qua Virgilius II. AEneid. Multa alia invenies poenes con ruent. in lib. xv m. August. de C. D. cap. xx III. Ludovici Vives . Interim quid

SEARCH

MENU NAVIGATION