De Rebus Gestis ac Scriptus Operibus Baptistae Mantuani

발행: 1784년

분량: 228페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

t Non aeque ac Ptolemaeus, & Alexander selicibus usus est satis germanus alter AEgidius, qui adverso Marte dimicans occitus periit clade, qua Mantuar Marchio Franciscus II. in vincula conjectus est, ceu ipse testatur, eo in fratrem Epicedio, Poc a N. 11 . Nos quoque tempestas ista, o Ptolemaee, redegit In luctum, in lacrymas, longa in suspiria, quando AEgidius frater nobis cum Principe raptus Ante diem, missus Princeps in vincula , frater

In tumulum

O Iuvenis miserande, domus, dum vita manebat. Grande decus nostrae, quam te fortuna repente Sustulit ex oculis, & funere mersit acerbolTe mea sperabam visurum funera, quando Tu validus, longo titubans ego tempore . . . . . :Unde & illud habes suisse Agidium Poeta N. iuniorem,

uti & alter fuisse videtur Fridericus nomine, cui immatura quoque morte praerepto funebribus hisce versibus noster ipse Auctor parentavit 13 . Taceo reliqua insortunia, quae me Sollicitant, reseram, quod me modo macerat unum. Impia mors nequeo lacrymas cohibere loquendo, Et gravitas sene digna labat. Constantia vires Hic oblita cadit, sensuque oppressa ruit mens . . . . Aspera mors claris de tot mihi fratribus unum, Qui decorare potis suerat sua secula solus, Abstulit Et florebat adhuc , & adhuc erat integer aevi . . . . . Ipse Magistratu non uno insignis honores Eximios foris , atque domi, subeunte juventa, Pubere vix major praecox sapientia tempus Venerat ante suum meruit

22쪽

Transeo ut externas Legatus adiverit Urbes , Et quali ad Reges, populosque OraVerit ore: Nam neque sola virum insignem facundia fecit, Fecit & excellens legum prudentia Nec vero minus historias , & grandia Regum

Facta, quot a prima memorantur Origine rerum ,

Terrarum, Caelique locos, quot Regna , quot Urbes orbis habet, quot sunt montes , quot flumina, ab ortu Solis ad occasum quot in aethere sidera, quot sunt Insulae in Oceano, vires, & nomina rerum Noverat ingenio Divis 24 aut altior, aut par . . . . Pegaseas intravit aquas, & in intima sontis Castalii secreta ivit

. . . Quam plurima chartis

Lucubrata diu mandans, studioque reponens Multa gravi, quae forte sequens mirabitur aetas. Porro haec nemo, quaeso , instituto extranea , rebusque Poetae N. Censendis aliena pronuntiet, quum cujus generis vir ille fuerit, qua domo olim viveret, quibus honoribu austa sit ejus familia, quamque praeclaris facinoribus illius stirps , ac gens inclaruerit, ac etiam qua Via tot procerum amicitiam, tot virorum Principum favorem sibi ipsa conciliarit appositissime ostendant. Sed enim quae Poetam Ν. attingunt propius , ea nos, prout instituti nostri seri ratio , ordinatim singula persequamur.

Servio Dii dicuntur aeterni: Dioi, qui ex hominibus assumpti sunt Sic Caesares Divi appellati. Adisis cl. Rivautella, & Ricolui. Marmora Taurianensia, issertationib., O notis illustrata. Parte I. Marm. XVI.

CAPUT II.

23쪽

CAPUT IL

mundi parte, qua imo Italiae urbe, quove coniugio ortus sit auctor, in cujus aetatem , vitam , ac scripta inquirimus, superiori loco adnotatum, iis omissis. quae apud Nuceriensem antistitem Paulum Iovium eo spectantia repe

rias: Baptista, inquit ipse 13 Carmelitani ordinis prin-

ν ceps ex Hispaniola gente honesta, verum ex damnaton coitu natus. Ea tamen hic omnino exscribenda censuimus: etsi enim hujusmodi sunt, quae de Poeta Ν. scribentem ne minimum commovere debeant, quum quae non fecimus ipsi, vix ea nostra vocanda sint, ut recte est Ovidio 16 observatum ; quia tamen, vel praecedenti solum capite, ex parentum nobilitate , ac etiam virtutibus Poetae N. laudes maj

res fecimus, & quia, ut idem hic Poeta Ν. modulatus est 27 : In sobolem transire patris, cum semine, Virtus Saepe solet, refertque satus quo quisque parente est. Ut modo sileam notam illam, apud nonnullos dedecori verti ; illud hinc quoque par esse videtur , ut . quam ejus genitoribus calumniam impingit Iovius , apertissimis saltem conjecturis amoveamus . Ac primo quidem virum esse Io-Vium non magnae apud eruditos auctoritatis scribit in suo Virorum LII. Dictionario Ladvocat 18 , atque ante ipsum

Petrus

16 Lib. Metamorph. XIII. 24 . a Alphonsi lib. i. tomo opp. III. sol. 8. li interim legant Deneste tis pia juges du pGI. suae Pho eur Tom. II. Chap. XXI. 28 n Les lavans ne soni pas grand eas de son histoire persuadεs, que san plume eloit venale, & que la naine, ou la faveur te faliolent ecrire.

24쪽

Petrus Bayle is ; sed & Genuensis vir ille sagacissimul Iovium sublestae fidei scriptorem traducit 3o . Quicquid sane de reliquis illius hinorici scriptis judicandum fuerit,

hoc mihi est indubium eum quod Mantuani res attinet osci tantiam suam aperte nimis prodidisse: ut enim illud omittam, nulla ab eo assertionis suae argumenta proferri 3 i ,

B a quod

16 Qui idem Lipsum quoque . Bodinum. Vossium, &c. adversus Iovium

appellat. Dis. hisor eritique art. Iove rem A., O F. 3o Luieo- mica lib. IV. cap. Il. 31ὶ Protulit nonnulla Petrus Nicer n. qui, ut Mantuanum thoro damnato susceptum Omnino evincat. haec memorat i Memorara νυν semir a this Dire dei homines illusites iam L Republique des utiles Tome XXVII. pae. io . ia It neu paruit pas , par tout ce, qu'on a de ses c uvres, que son pere ait et 8 ma- is rie plus d'une Mis. Constance de Maggi d, ne de meilleures familles do. Brescia est la seu te Mouse, qui tui donne. Cependant dans la septiemen Eglogue . qui est un ouisage de is premiere ierin esse, it se plaint fous Ieis nona de Pollux des rigueurs. & de Ia fierio de is helle-mere, qui ne peutis et re auire, que cote Constanee. D'ailleurs λn silence assecte fur sa proprem mere . doni ii ne parte en aucun endroit , ne tali, que imp connoitre. is quai n avolt Hen a dire sue ce sui et, qui put lui stire honne ur. v Verba. quae ex VII. Mantuani Ecloga Niceron appellat sunt istar Durus, Ec immitis pater. atque superha noverca Pollucem graviore iugo pressere iuventa Tempore, quum dulces animos nova suggerit artas .

Quibus praemissis actutum is a Mantuanus subnectit: Et quum iam invalidae Iongo sub pondere vires

Deficerent, nullaque odium mansuesceret arte.

Constituit tentare fugam Sed iam facta fuga, cunctis erat Mea nota. Fronde sub Herculea fessus maerore sedebat. Ecce puellari Virgo stipata corona ora, manus, oculos . hahitumque simillima Nymphae, Et tali affata est puerum sermone dolentem: Chare puer, quo tendis iter Vestista verte . . . . a contra Idalios fluctus mihi tollit in altum

Aera Carmelus viridi caput arbore cinctum . . . ἰSic effata leves Virgo discessit in auras, Tum sua juravit Pollux mutata repente Pectora , & extemplo victum exspirasse furorem . : zSie igitur Pollux in claustra silentia venit. Haec igitur de se Ioeutum Mantuanum existimant Badiu , Bernardus de IaMonnoyo, ac Niceron; sed vero, ut mea quidem sententia fert, immeritor

L eaim Alphum sic de Galbula Eclogae illius initio canentem inducit: Galbula quid sentis Pollux doctissimus olim Fistulicen, subito quodam quasi Numine tactus

25쪽

quod in historieo, qualis sibi Iovius visus esse videtur

haud sertassis immerito reprehendas, ubi praesertim aucto

Destituit calamos, tunicas , armenta . sodales ... - .

Quatuor ante dies in Relligiosa secessit. Claustra . Ea porro quum juvenis extra Religionem, ut insea eleemus, luserit, nee . nisi Ionse post emissam Religiosi status professionem, edi curaverit, qua de re iterum infra, illud manifesto liquet. Verium illum Quintior ante dias nullatenus de Manniano ipso debere. aut posse exponi, quin & tantae modestiae fui eum crediderim, ut se, vel perlonato sub nomine. Doctissimum H item a pellare non omnino auderet. II. Vocat inferius immitem, ac durum Patrem. Iam vero id ne de genitore suo typis consignasse dixerimus Poetam N. , quem audiemus capite vitae hujus III. ad eumdem Patrem suum ita scribentem: ιι Ego enim, qui te mihi carior sit, inter mortales habeo neminem. D& alibi canentem:

. . . . . . . . . . . . Mihi semper ad artes Ingenuas calcar cura paterna suit. Propterea manes ejus reverenter Edom.

an non saltem, si iuveni illa excidissent. suppressissee adultus, quum nimirum aetate iam . & Religione gravis emendavit, polivit. ac typis commisit Quod rursum haud satis advertisse censuerim De la Μ n e . quum ita obuiectioni illi Meurreret ad Mena ana tom. I. edit. Paris in a. ITI . pRg. 2 8. a Ie rεponds. qu il laut distinguer les rems . que dans lage. & dansa, la disposition Iesprit, Ou eloit Mantuan un peu devant, qu'il fit certe egisti logue, ennemi de Ia contrainte, enclin au plaifir il ne caecommodoit pas , autrement d'un pere si exact a te salse erudier; malis que Ies annees luiis ayant muri Ie iugement, in avolt dEpuis heni Cette severiti paternelie , is qui tui avolt Ete si utile. n IlI. Sed & novercam exinde incusat. Verum quis illud eredat potuisse Mant uanum ea de se modulari, ac typis etiam committere, quae υθεIαν suam aperte nimis indicassent, ubi, quod levi sane permotus ratione, post Dela Monnoye. sciscit Niceron, monogamus Poetae N. genitor fuisset. IV. An Constantiam Deo jam consecratus poemata haec recudendo supersam vocasset, quam plurimum se dilexita indieat illa ad Constantiae patriam Brixiam apostrophe, de qua iam capite praec. t Brixia saepe tuas, quum sis mihi gratior ipsa. Vel non grata minus Manio, genus unde Maroni Altiloquo, genus unde mihi ex quibus aperte etiam eruitur non potuisse aut Manto ipsa gratiorem a pellari , aut aeque stratam , nisi aequalia saltem fuissent, quae id postulassent, motio, quaeque inόicat abs dubio verbis illis r gentis unde mihi. V. Merito hinc VII. hujus Eclo ae argumentum in Bononiensi edit. in fol. MDII., Lugdunensi in 8. MDXXIII. . ac , ut sileam reliquas . novissima Antuerpiensi. non est de Mantuani , aut de ati ris , vel juὐenis , sed de eomersione juvenum ad Relisionem. Quod vero subdit Niceron nullibi Auctorem N. de matre sua locutum , praeterquam argumentum est mere negativum. potest insuper ex hie nuperrime , atque alibi dictis retundi facile, atque elevari. Quidni ergo m

liora a critico hoc nostro, quem plurimi tamq sacivius, deuders idoneus, aequusque rerum aestimator t

26쪽

res alii non suppetunt, qui id assirment; unum illud hoc

loci meminerim , quo turpiter instatus scriptor lapsus est, parachronismum, asserens Videlicet Poetam Ν., qui sexagesimum octavum vix attigit annum , octuagenario majorem obiisse; at vero qui propinquiora nescivit, qua, , ratione tem Pora remotiora novisse judicandus p - Infert

hic, & jure, ac merito N. Villiers 31 . Hinc vero quid

mirum

Oa Biblioιλ. Carm. tom. I. col xa'. post Petrum Luetum Biblioth. Carm. fol. it., de quo, uti & de Cupero legitimum poetae N ortum suadere conatis . ia Uun & i'autre , inquit Mimoires &c. tom. XXVII. pag. ros. Niceron: α L n & l'aut re a cru apparemment . qu'il eloit de i honneue deis leur ordre, de purger la naissance d'un de leurs Generaux de la tache .m doni elle eloit Quille par leti. Ils pouvolent cePendant satre restexion, quem quelque considεrable . que ibit la dignite de MneraI d' Orare , celle dam P. pe . qui est au4essus de mutes les a uires n'a eas emeechε les Historien m meme Florent ins d avouer, que Clement VII. etoit ias naturet de Iulierim De-Medicis. On ne volt pa , que Iove ait eu intεret a deerire la natia is sanee de Baptiste Mantuan. Un homme n) , comme lui, dans te volsinam s. de Mantove . & age de XXXIII. ans, lorsque Mantuan morat, potivoltis etre foret hien instruit de la verito Il ne falloit pas attendre trente annees is a te contredire. & cela sur des pessomptions. qu'il est alse de detruiram par d aut res incomparabit ment plus sortes. 13 Haec fidelis exscriptor Nieeroa ex Bernardo De la Monnoye , cui, postquam eadem hara: adnotaverat ad Mesragiana tom. I. pag. a 3.) subdit e vestigio de Paulo Iovior M on ne l. D pas accus. 4 imposture mur avoir dehite la mEme chola de Pomponius is Laetus. de Iason Maynus . de Christophie Longueti, & de Caelius Calcam eninus . . Qua ex re quid aut pro se essiciat. aut contra nos plane nocivideo. Ned ne dimittamus Niceron i qui. post allata nuper adversus legitimum Mantuani ortum argumenta, sibi illud , & rursus Duem ex Dela Monnoye Mon.re tomo citat. pag. x s. obiectat Minoires tomo citat. pag. roo. uisse Auctorem N. liberaliter semper a familia Hispaniola. Ptolemaeo praeserem ut fratrem non agnitum modo . verum & dilectum plurimum. Mexcultum. Qua observatione ut cito se expediat vir destiis continuo illud r ponit factum id eo, quod reflorescentibus vix dum in Italia literis , Auctor M. cujus doctrinae fama longe jam . lateque obtinuerat, nonnihil etiam decorix Hispaniolae familiae adjiceret. Verum etsi belle haec omnia, atque eleganter ἔVereor tamen, ne non aeque omnia exacter quamquam enim non illud constat studio partium in Mantuani elogio contexendo, ae describendo illius ortu abduci debuisse Paulum Iovium , ita tamen , nestio unde, succensum lineas illas Nuceriensem antistitem scriptitasse unus is neget, qui necdum legerit . quique non illud sciat Iovii fi4em non uno loco , nec quoad Mantuanum solum, pluribus fuisse , iisdemque selectissimis viris ex nota 28. 29. sublestam. ac dubiam. Sed enim ultro it Iud coneedamus egisse hic ingenue Iovium , -- non labi & ipse hoe loci potuit. ae caesi, itare uidem ex quo patriam Manin tua haud multum dissitam nactus est Iovius ipsum quoad Mantuanum falli haud potu isse concludere videtur Niceron ; at enim quidni ille errarit, qui Aeologiam a Mantuano pro universo ordine scriptam . ceu scriptam pro seipso, quod suo loco dicemus . existimavit, quique, ut & ipsi Niceron adn tutum , quoad Auctoris N. mortem supino rursus peccavit errore Ea interim Misis, quibus reliquas Niceronii animadversiones inserius excipiemus.

27쪽

mirum si nec desunt auctores, qui Iovio, hacee in re, adversentur, veluti, ne immensam huc advocem nostratium

catervam, Moreri quoquo animadversum est, claris moque Claudii Fleury continuatori 34ὶ , qui & in rem suam, ae nobis faventes laudat Vossium 3s , Dupin, quemque

nos omittimus, nostrum Petrum Lucium 36 , multum &

ν . ipsum 3, is Selon Paule Iove emit balard de la famille de Spagnoli a Mantove.

se in temoignage de cet aut eur est dementi par celui de diverses autres. is Grand Di reon. tom. XIV. art. Damoti pag. xx II. edit. Paris. MDCCXLVIII.

3 i. Ecet liv. CXXIV. n. CXXXIX. 33 De Historisis Latinis lib. III. Ouamquam unum hoe habet Vossius ibi cap. XI. pag. m. 664. Baptista Spagnotus Mantuanus X v. Kal. Maii,

is anno vel C ICCCCxLIV., vel potius quadriennio post e gente honesta. . sed, ut Iovius in elogiis ait, damnato fuit coitu natus, quod tamen ne-

ω gat Petrus Lucius Belga in Carmelitana Bibliotheca . n Scilicet unus Io.viuq est , ad quem se reserunt scriptorum complures Vossius, Gnig, Baillet. 38 Cit. BiblioιΛ. Carm. Hisce, quod nuper monebam addendus Antueristiensis Mantuani editor Cuperus, qui Epistola lom. I. Nuncupatoria appellat egitimi ejus ortus impugnatores ad panegyricum a Mantuano in Brixiam. ideo, ut ipse putat, digestum, quod inὁe esset ex matre oriundus. uti vel

recitatum cap. praec. . ac nota 3 I. illius initium utcumque etiam suadet. Uerum hisce haud permotus Niceron . M Cet ratis ement, inquit, loc. cit. n pag. Iat. post De la ΜonnOΥe cit. loc. pan a 6. ieroit plausibie, si dansis ce paninyrique ii y avolt la moindre chole. qua tendit a Dire croire. M que Constance linit Ia mere du Poete, mais comme ii ne se trouve pasa, dans cetis picce longue de pres m. vers , un sevi mot de Constance, niti de is maison, on peut tirer de i, une conseque nee toute opposce a celleis de Cuper. & dire, que . si te Poete avolt ete uis de Constance . il n'auroiem pas m nque une si belle occasion de feliciter la Ville de Brestia d'avoleis elevi dans son sein tes ancet tres de cette femine. is Verum dictam oraritionem illam a Mantuano eam sortassis ob causam , quod inde esset ipse oriundus priores. ut inquiebam, panegyrici versus utcumque suadent, quin nec constat quaenam alia Mantuano est e potuerit pangendi ejusce carminis movens, prohabilis causa. Siluit equidem eo loci Constantiam . at seu causa alia quacumque, seu forte ne pii lautiae postularetur ea praesertim recoquendo , quae alibi de Brixia, de matre Constantia, de Maia domo a Poeta Meopiose narrata observavimus cap. praec. Ceterum , ut illud quoque hoe loci moneam. fidit Niceron, & fidit nimium negativis id genus argumentis.

Sed pergit ultro De la Monnora loco citato pag. 277. haec de laudata a Poeta N. Maia gente scribens: α Il est urat qu'd ymave magnifiquem entis leur nobi esse. & leur merite dans I' Epithalame cie son Dere Ptolem ;. mais il est vilissile . que clast uni quement par rappori 1 celes-ci, de quiis Constance et oit veritablement mere. - . Constantia mater

Hinc Germane tibi nuribus praelata pudicis.. II lui auroit Etε facile de metirer Constantia nobis Hinc ninter germane aliis praelata puellis

28쪽

Ipsum pro nullis saltem firmata argumentis, imo probabiliter mendaci Pauli Iovii assertione elevanda. Hisce adversus Nuceriensem historicum adnotatis, & adversus eadem, post illum, effutientem Thevet, quem Ladvocat 37 credulum nimis, iudicioque destitutum pronuntiat, imo quem Nico

laus Lenglei 38 temerarium Vocat, atque ignorantem, ubdeamus nunc quo demum tempore vir ille clarissimus, nostrique ordinis eximium decus lucem aspexerit. Natus est

inquit Ventimiglia 39 natus est Baptista in Urbe ,, Mantua die XV. Aprilis MCCCCXLVIII. se Cosmas Uil. lieta o in natum illum scribit die XVII. ejusdem mensis an . MCCCCXLIV. Quum tamen ut Ventimi glia . Moreri, Petrus Lucius , aliique, ita & ipse Villieta i) obiisse illum censeat anno Domini MDXVI., XIlI. Kal. Aprilis, aetatis LXVIII. manifesto inde concludas anachronismum, qui, vel praelo currente, vel Bibliographi ncogitantia quadam h psit, corrigendum, patrisque Ventimi glia, quoad annum saltem . retinendam lectionem , quam & Leetana i , &

is Le nobis auroit puro la naissa e de tout umon. & aliis p lasa puellisis auroit iait mur Constance une lovange molns equivoque. 33 At I. Hic iterum nesativum argumentum ob ditur. II. Quum iam de patre quoad se etiam inibi disseruisset, veritus fortassis est Poeta N. . ne si & de matre, quoad se rursum loqueretur, non Datris, sed suas, arrepta ex fratre occasione, Iau des videretur prari inere. Ceterum ex panegyrico in Brixiam dicto conjici illud posse, quod ipsi eontendimus. iam supra est animadversum; praesertim quum secuet dicendum illud foret νοθείαν suam Mantuanum ipsum ipsis carinminibus suis testatam voluisse, hancque Patri, quem plurimum, ut notatum iam est , venerabatur, atque colebat, inurere humanam quidem . ai non asilio solemniter adeo patefaciendam immodicae φιλογυνίας dicam. Quod si omnino illud coneedendum sit aliam a Constantia matrem Poetae N. suisse, malim ego iteratas Patris nuptias. vel ex immani una aetatis discrepantia . quae Mantuanum inter . ac fratrem ejus AEgidium cap. praee. intercedebat, utcumque conjecisse. 3 Dimon. art. Thoet 38ὶ Methodepoti Audier u GDe rumis tom. I. distoura prεlim. s. XI. pag m. 3. 9 Historia ehmeologiea priorum Generalium Ondinis B. V. Mariae de Hometarmeli. Vita XXXI. pag. r67. 4o Biblioth. Ca mel. tom. Π. Coll. IIT. 232. i Ibid. col. 2 8.

29쪽

tinuator ), aliique fere omnes, uti scribit Ludovicus a S. Theresia 8ὶ exhibent, atque confirmant. Nulla hinc Chronogrammati illi adhibenda fides, quod sic a Laurentio Berti refertur 9 , ut annum exprimat MCCCCXLILCeterum natalem Auctoris Ν. diem non ante annum Christi MCCCCLVII. collocandum esse, quo nimirum Summus Ecclesae Pontifex Nicolaus V. die VI. inrui creatus est so . vel ex ipso Poeta Ν. essicimus, sic de se, quodam op rum suorum loco si , scribente: Istius accepi lucis primordia, quintus In solio Petri quum Νicolaus erat. Quandoquidem vero, ut nunc disseruimus, seculo ta-clesiae XV. labente, ac ineunte XVI. floruit, hinc ab aliis scriptoribus, veluti a Iacobo Gaultier s a , Iodoco C

4M Note ad Hadriani Baillet Iugemem des Marans t m. IV. n. rad'. quo loci Iovium carpit . quod natalem Auctoris N. annum adsgnarit

MCCCCXLIV.

curatus.

30쪽

landianis 18 inter seculi XV. scriptores, ab aliis, ut a Ludovico Elia Dupin 39 , a Ioanne Dominico Musan tio 6o , ab ignatio Hiacyntho Amat De-Graveson 6 i , a Berti , aliisque inter scriptores, qui suculo Ecclesiae XVI.

inclaruerunt, est adnumeratu S.

Natalis anni epocha restituta, pronum est de imposito Auctori N. nomine pauca dicamus. Qua in re levis alia attingenda nobis est de ipso nomine quaestio. Vocant illum nonnulli Ioannem Bapti sum; sed errore id factum contendit post N. Lucium si aliosque, Petrus Niceron. Sane scriptores complurimi Ioannem omittunt Badius Ascensius, Konig, Graveson, Ladvocat, Venti miglia, alii, quos secutus Cosmas Villiers Poetae N. articulum dedit Bibliothecae

Carmelitanae Tom. I. sub lit. B. Quamquam hoc controver

siae genus ei mihi non videtur absimile, quod de Mettius potius quam Aulus Gellius dicendo agitatum olim apud

s8ὶ Actis M. tom. III. Septembris, die eius niensis X. In S. Nicolai To-Ientinatis gloria posthuma g. XIV. n. I 87., quo loci vocatur secuti XV. exi.

so Bibliotheque des Aurora Gel. secie XVI. 65 In tabulis taxonolo uis aetatis VI l. tabula XXXV. sec. XVI. pag. m. a tr. 6i Nisi. Eeel. sec. XVI. colloq. V. 61 B bl. Carm. fol. i6. Florent. edit. Is93. . Ategreus Casanate Paradisusca melis iei Deoris ad ann. Ch. MDXIII. pag. m. 384. . Petrus Niceron ME-mostes Oe. pag. m. de Anti terplensi Mantuani editione haec habet: ti oti an mal a propos donne ici a Mantum te nom de Iean Baptiste, qu'il nla jam mais pris ne setant appelle . que Baptiste in Quod Niceroni judicium prohatur & Petri Villiem BobL Cam. tona. II. col. 114. At vero arguat nos in sua Eruestorum chartaraneria pag. m. 1l8., Menkenius, si vietis id genus , rancidisque observatiunculis tempus ne quicquam obteramus. D. Pa quier libro ad calcem suorum Epigrammatum reiecto, quem Dones inscripsit, Auctorem N. alio etiam nomine F sum appellat, hocque illi disti.

chon lacrat:

Mantua felicem generat foecunda Maronem, Haec eadem faustis me tulit auspiciis. Ego Fausti nomine designatum Auctorem N. nusquam reperio, veroque similem habeo clarissimi De la Monnoye eam in rem conjecturam ad Baillet Iugemenι 6 c. cit. n. 1247. pag. 324. nota 3.ὶ ιι Paquier se trompe, & son er-m reur petit Venir de ce que Mantuan s'est designe sotis te nom de Faustus is dans ses Eglogues. is Elii enim neque illud concederem , eo sub nominς latuisse Mantuanum; certum nihilominus est putatum id nonnullis.

ι63 M. ad Muret m, quae later Mureti alias est LXXVII.

SEARCH

MENU NAVIGATION