장음표시 사용
31쪽
Illius cognomen quod attinet, dictum jam cap. p c. cum a Patre, qui utpote Hispani viri filius, Hispanus appellatus est, Hipanioli cognomen sortitum, quo etiam patronymico & Datrem ejus Ptolemaeum a Mario AEquicola 6 designatum invenio, unde & corruit P. Villiere 6s suspicio, ptolemaeum scilicet nonnisi uterinum fuisse Baptistae N. Datrem , id , quod & ex superius citato ad Ptol maeum ipsum epithalamio falli revincitur . Sed & Ηιθα-nioli cognomine alterum ex fiatrihus suis Fridericum ipsemet Poeta Ν. appellat operum suorum Tomo I. 66 . Quin & id de reliquis Mantuani fiatribus testatur Ludovicus a S. Theresia 67 . Porro hoc a natione, qua oriundus Scriptor N. erat, ducto cognomine libenter hic dimisso, ut & nihil de agnomine alio Gonraga hoc loci subji. ciam , quo semel, atque iterum cap. praec. appellatum vidimus Scriptoris N. Datrem Ptolemaeum 68 , unum illud observes Auctorem N. a Mantua civitate, quam pa triam sortitus est, Mantuanum dictum , veluti ab Ascra Boco. tiae vico Hesiodus, a Stagira magnus ille scholarum, ac
Peripati Coryphaeus Aristoteles . ab Arpino Tullius, a Wal-den Thomas Ν. Waldensis. Ut adeo duplex saltem Heroi
N. cognomen fuerit: Mantuani, ceu nuper dictum, atque
a Patre Hispano Hispanioli, quo sere pacto a Minone Patre Homerus 69 , atque a Laerte Ulysses o Maeonidis, ac Laertiadis cognomen est assecutus; scilicet longe jam,
Biblioth. Cama. tom. I. COl. 216.
663 Carmine De morae Frideriei Dagnoli fratris fui. 6' La Dceesson chap. CCLIV. pag. 38 . 68 Non id lamiliae , sed uniu Ptolemaei cognomen mit, qui dicitur a
mantuano ipso Dialogo eontra detractores tom. iV. pag. 36. vi ob singulam rem fidem, atque industriam in Gonragarum familiam privilegio adscitus. Hinc & Hispanisti passim . & passim Gontara appellarus. Atque hinc factum fortassis, ut Ptolemaeus non ejusdem cum Auctore N. parris ab aliquibus crederetur etsi immerito. 69 Ex Homeri Biographi, Henricus Stephanus Thesauri sineuae Graeca pom. Il. col. m. ret93. V. OΜEPΟΣ
Ο Conferantur Horatii Scholiastae ad ejus illud: o Laertiade quicquid dicam aut erit. aut non. Lib. U. Sat. V
32쪽
9ae late obtinuerat usque a taculo Ecclesiae X., ae praeseristim XI. id moris a Ioanne Mabillon 7lὶ commemoratum, . ut ab arte , dicterio, a patro, matre , t O , urbe , regio,
Brevis hic attexenda esset Vatis F. prosopographia, ni ejus passim icones circumferrentur. Quam aeneo ichemate N. P. Carolus Caporali expressit, quamque recudit Venti-miglia 71 elegantis eum formae prodit, editae frontis, ac latioris, aspectu hilari, gravi tamen, ac decoro ; etsi eam haud veram esse ejus essigiem , nec recte satis ab Iconographo caelatam assereret Thomas Wolfius , qui Epistola Iaco-
ho Wimphelingio data Argentinae VI. Kal. Martii MDRI. haec inter alia scribit 3 . Fortasse hic scire desideras
si qua statura. & forma sit ipse Mantuanus Baptista . . . .
si dicias id rectissime posse de Baptista dici, quod Homerus, si & caeteri Vates de Ulysse retulerunt, qui corpore par-- vus, & forma indecorus, sed ingenio maximus, & ani-- mo speciosissimus fuisse perhibetur. Verum est illud Pod.
Μ Non uni dat cuncta Deus, sormosus ut idem, Sit simul, & prudens, ac multa laude disertus, Viribus eloquii, quo fit, mirentur ut ianum. NHactenus Wod fius, quod ejus de Mantuani specie iudicium assumpsisse item videtur Freviag 74 . Sane Mantua ni essigius, quam in Lugdunenu illius operum editione an. MDXVI. ponendam curavit ipse ejus Auditor Stephanus Bassignana , eum, etsi non deformem, certe non nimis venustum exhibet. Conferatur interim Chalcograptica Iani, Iacobi Boissard Bibliotheca s . Nobis alio nunc conten-C 1 dendum
33쪽
dendum: etsi autem disseruimus haec fortasse pluribus; facile tamen ignoscat aequus rerum aestimator, quum probe illud intelligit de Mantuani stirpe, ortu , aetate non eandem omnium fuisse sententiam ; ex quo igitur semel dicendum de iis fuit, rem clarius explicare adgressi sumus . Quamquam, ubi nulla recurrit, quae secus exigat, peculiaris circumstantia, equidem satius fuerit illustrium Virorum gesta conseis stim exordiri , unde aliquid in legentis utilitatem . & commodum derivari possit. Quae sane scribendi methodus &veteribus Biographis probata est, & nuper Viri ingenio . doctrina, atque non incondita , Vacuaque, uti assolet, sed plane singulari, exquisita, penitissima eruditione spectatissimi EANDI in Regia hac Universitate Geometriae Antecessoris exemplo commendata , qui ci. P. Ioannis Baptistae Beccaria memoriam illustraturus fere statim a primis illius in Laterariam Rempublicam meritis opus suum est auspicatus.
R AprisTAM MANTu ΜυM ingenue fuisse, ac liberaliter
educatum nefas est ambigere, utpote apud Nobiles Parentes , & morum probitate, ac civilitate conspicuos 6 . Itaque rationis usum vix Auctor Ν. attigerat, ut illum continuo ad grandia editum, ac literis, natura ipsa devotum adverterunt parentes, gentior in primis, cui nihil fuit antiquius, quam puerum iis omnibus cumulare subsidiis,
Q Argumento utor Antonii Graecioli in S. Caietam Thienaei vita. Cap. I. n. m
34쪽
quibus In virum, ut doctgna, sic & potissimum pietate
excellentem evaderet, quod ipse Auctor N. suo confirmat testimonio 77 . A teneris colui Musas, milii semper ad artes
Ingenuas calcar cura paterna fuit.
Atque hine, si id suspicari nunc liceat, ortum habuit di-
Iectio illa, ac cordis in patrem affectio, quam Mantuanus ipse eundem patrem suum alloquens, conceptis hisce verbis, testatur 8 : - Qui te mihi charior sit, inter mortales habeo neminem, . Unde & illius vita jam suncti satis utique memor vivebat, ut ejus quoque verbis ediscimus 79 .
Propterea manes ejus reverenter adoro,
Et precis assiduae sedulitate juvo.Quum Grammaticae operam dedisset optimo usus Magisterio 8o Gregorii Tiphernatis Grammatici sua aetate celeberrimi, cujus Marcus Ant. Coccius Sabellicus 8i , Ra
phael Volaterranus 8a , aliique 83 , ne ipso Mantuano
mia sua Enitome dist. 4. tom. p. II. Mi. 38 . Huc reseras, qua idem habet De prodentia Oratoris , O Poeta tom. I. i Ol. 1 3. o mihi Castalides gratissima Numina Nymphete, Quae puerum quondam me suscepistis alendum. 8 Epistola . qua eidem suum De vita beara opusculum nuncupavit tOmo IV. sol. 138. . idque anno, ut colligit N. Leetana Annalium tomo IV. ad an. C. t 464. n. 6. ὶ MCCCCLXIV., qui probabiliter annus fuit Tyrocinii. quo labente. vel certe iam absoluto haec scripta sunt, quum ibidem tol. 2o8. aperte dixerit: ιι quoniam nos In Carmeli tartim tribu numeramurn. ' Epirome visae sua disticho s. hum, uti & Avum sibi cephalaea abreptos queritur Auctor De putentia lib. II. cap. XXX. 8οὶ Teste fratre ejus Ptolemaeo ea , quam pro eodem Mantuano scri psit , Molopia tomo eius Opp. IV. pag. ia3., ac I. A. Fabricio Bibliotheca media, O infima latinitatis lib. VIII. 8. Tomo II. Enneaciis X. lib. VI. col. m. 9 Ο. 8αὶ Aniam logia lib. XXI. col. m. 6 o. 83 V. Tiphernatis Elogium penes Calogera Numa merasta d' Opusiolitomo XI. pag. 3 7.
35쪽
excepto 84 , meminere, Humaniorum Literarum curriculum Mediolani 8s emensus est, ac inde Patavium profectus, ut Philosophicis disciplinis in celeberrima illa Universitate, quod & ipse quodam loco 86 , testatus est, imbueretur , quo tempore Octo Priores Eclogas suas est modulatus 87ὶ, in quarum V., & Vli I. personatum Candidi nomen ab Auctore adscitum ad albicantem Carmclitarum habitum , quo esset ipse indutus , alludente existimavit Io
8 Non uno operum suorum loco. vehiti Ecloga V. V. IOI. Haec me jampridem memini didicisse sub Umbro
Atque Eelua VII. V. I Magna canam, nobis quae quondam tradidit Umber. Scilicet Gregorius Tiphernas ille erat Umber, ad quem se se reserebat his locis, ac praesertim Ecloga IV. Poeta N. . ut Tlaomae Wolfio ipse aperuit ab eodem interrogatus, quis demum esset Umber ille . quem in Eclogis i inpense adeo . adeo frequens laudaret. id , quod Iacobo Wimphelingio est postmodum a Wolfio renuntiatum, Epistola ad eundem Argentinae scripta VI. Kal. Martii an . M. D.Ili., quam, ut olim iam monitum. appellat Freytag paratus Litterarii tomo II. notis ad g. XXC. pag. 947. Nimirum, quod toto vitae hujus contextu pateat, vir erat Mantuanus, ut Virtutibus reliquis, tum vero grati animi sentibus magnopere commendabilis. 8s) Mantuae scribit Ludovicus a S. Th. La Dee . chap. CCLIV. pas. 382. Quum tamen asserat Mantuanus ipse Epistola ad prane istum Pleum Μ ran tu . lanum inter ejusdem Pici Epii . lib. Epistolarum II. pas. m. aro'. ausi iste se Praeceptorem Georgium Merulam , qui, ut lego notatione quadam ad ejuidem Merulae prae ationem in Rei Rusticae Scriptores Appendice ad Bibti ιhecum Sm thHanam Venetiis in 4. editam an. Irss. pag. CXli I. 3 Humana' Litteras Mediolani X. annos docuit, exinde Graecas, atque Latinas Litteras Venetiis annos VIII. supra X. . unde Mediolanum anno MCCCCLXXXII. reversus supremum ibi diem clausit an . MCCCCXCIV. XV. Kal. Aprilis, jam illud manifesto eruimus Poetam N. , qui an. MCCCCl.XV. suam jam Prosessionem emiserat, quique . ante aquam Religionem intraret, Patavii philosopliari incoeperat. Mediolani Merulam audisse . quum , in p.ret, annorantum M CCCCLXIV. Mediolano Venetias transmiserit celebre illud Ale
xandriae N. decus. atque ornamentum.
86 Dum in Gymnasio Paduano philosophari inciperem is inquit pras in Eclogas in Paridem caeresarium Tom. opp. I. sol. 14 Qui vero illum philosophicis disciplinis instituit . fuit is fortasse Paulus Bagelardus Patavinus, quem adhuc juvenem Philosophiam in patria sua docuisse tradit Scardeoni. atque, ex ipse, Ioannes M. Minuchelli Seritiori s Italia voi. ll. parte t. pag. 42. Obiisse autem MCCCCXClV. . di quidem iam senem scribit Com- neniis Papadopoli toria Gumn.rnu Pinaria tomo I. lib. III. sect. I l. cap.
36쪽
cloeus Badius Ascensius 883 , etsi immerito, quum nondum esset tunc ordinem ingressus, ut vel ipse quoque Mantuanus scribit operum suorum Tomo I. 89 γ . Errat igitur Ascensius, nisi serie candidi nomen assumpsisse dicatur Mantuanus, quum Religionem jam amplexus Eclogas illas emendaret anno , ut ex Mantuano ipis eruimus so
MCCCCXCVII. labente , ac ineunte MCCCCXCVIII., ruae sane conjectura ex eo fortassis firmari possit, quod uisus Eclogis IX., & X. postremo adjectis candidi no
men assumitur. 88 Epistola ad Ladislaum, & Clementem Eclogis Auctoris N. praefixa
89 Citata ad Paridis Gresuritim in faus Eclogas Maiasione . quo loci haee habet: ti Intellexi apud quemdam literatum virum esse quemdam libellum N meum . quem olim ante Religionem, dum in Gymnasio Paduano philos B phari inciperem ludens excuderam. & ah illa aetate Adolescentiam vocaveisti ram. Carmen est Bucolicum in VIII. Eclogas divisum. n so) Citata ad Paridem Epistolis, quam ei Alictor dedit anno, ut ipsa praefert MCCCCXCVIII. . & qua de suo hoe Eetitarum opusculo ita scribiteti Hoc igitur se eastigatum . duisus aliis AEglogis, quas in Religione lusi, in is calce subiunctis, tibi, o Pari lihentissime dono ..... Vale Ka- ,, tendis Septembris. M. CCCC.XCVIII. . , logos hahent omnes fere editiones ab a ξ capra . .e, nec prorsus immerito , seu quod de Caprariis frequens inibi iniicitur sermo, ut Gloga IV. V. st . a I. Conductus mercede puer praesectus ovili Assidue pascebat oves. caprum, atque capellas. seu quod, licet de ovium tantum eus odibus loqueretur earminibus hisce suis Mantuanus, Caprarii tamen, atque Opiliones promiscue invicem confundi solent, ut ipso noc recitato Mantuani loco. Vioesis, quae ex Virgilio
37쪽
IN ORMELI RELIGIONEM INGRESSUS.
Vio de seculari Mantuani conversatione ultra adjiciamus non plane suppeditant, quae de vita illius prae manibus sunt, qua Veterum , qua recentioruna monumenta, nisi unum hoc fortasse, quod adolescens erat, ut optimo, ac praecoci donatus ingenio, sic & magno exaestuans virtutis , pietatisque amore, quod & ipse ingenue aliquando fatebatur si . Quinimo solitudinis studio incensus, quo& pietatis exercitiis, & scientiarum cultui impensius a seculi strepitu , hominumque frequentia semotus incumberet, atque ejus, quae post funera manet, vitae desiderio 91 flagrans de capessendo Religiota persectionis statu deliberare coepit, quumque SS. Dei Matrem singulari devotionis assectu veneraretur, & coleret, obvium fuit, ut quem in Dei parae cultum speciali quodam modo institutum noverat Religiosorum ordinem, hunc piissimo animi motu optaret. Florebat per id temporis Mantuae Carmelitarum illa Resorismatio , quae postmodum ab hac celeberrima Italiae Urbe Mantuana est dicta, cujus exordia a Martini V. tempor,hus , anno circiter MCCCCXXV. repetit Ioannes Maria Pensa 93 , quamvis Congregationis illius magnorum Virorum foecundissimae parentis levia quaedam initia posita
ssi) n Dedit enim mihi honorum omnium dator Deus, ut a scientiis indisin solubilem , se ad bene, Mai eque vivendi curam constantem animum. nSub finem Aooti siet in Mas eophoras tom. opp. I. ο,) Id alii ex gelopa ejus Vli. Ego ex eius vivendi ratione coniicio. ς ) narro detii uom .i pia iussit dem Famum carmesi una di Minuos a.
38쪽
Sylvarum conventu auctore B. Angelo Mara inglii 9 Huic igitur Mantuanorum P P. Congregationi nomen dare& poposcit, & obtinuit Hispanioli, qui, relicto lare familiari , Ordinis Mariae specialiter consecrati habitum in patrio suo conventu induit anno, juxta LudoVicum a S. Teresia, Ventimi glia, ac dubitanter id afferentes Villieta , & Niceron , M. CCCC. LXIV., nimirum aetatis XVI. Id , quod , anno tamen haud designato , ipse de se scribit his ver
Relligio placuit iuveni, placuere cuculli, Vitaque claustrali semisepulta domo. Cum patribus vixi, quibus a genitrice Tonantis
Nomen, & Eliae sub ditione fui. Erat per id temporis in Mantuae Carmelo Prior 9 0 P.
Bacca laureus de Vapingo, Novitiorum autem cura ἡeman
data Viro, ut sanguinis nobilitate, sic & pietatis laude commendatissimo Ven. Bartholomaeo Fanti, sub cujus disciplina situm ab Auctore N. altioris perfectionis tyrocinium scriit Ioseph Maria Fornari 97 . ac Marianus Ventimi glia 98 , qui rursum observat Mantuanum N. tanto usum M1gistro eo persectionis brevi devenisse. ut dignum illum habuerit ejus ipso Sanctissimus Moderator, ac in rebus spiritualibus Pater, quem sibi ceu absolutissimum verae pietatis speculum imitandum proponeret . Quod & Philippo a SS. Trinitate 99 , & Villieta ioo adnotatum. Puto hinc, D nec
q' Huius res gestas, pressiori calamo, enarrat Ventimi Ita II Gem cum melo Irahano lib. II. cap. I. g. x. Fusiori autem do vitae illius m. , quem in laudato Sylvarum eonventu adservari inuicat P. Villier Babiloth.ea cari
39쪽
26 nec fortassis immerito m. coenobii illius PP., ac omnium maxime laudatum ΝΟ vitiorum Magistrum, quum propius adolescentis virtutem spectare datum est, in magnam futurae illius & singularis doctrinae , & eximiae pietatis spem veni sese , ut adeo haud facile di Vinaverim , qui ardentius optarent, an Mantuanus se Deo solemnibus votis holocaustum cito offerre, an PP. illi religiosissimi tantae virtutis, peroptimae. quo indolis adolescentem individuum sibi comitem, atque exemplar virtutum absolutissimum, nexu Religionis perpetuo,
adsciscere. Utcumque fuerit cessit res a Mante Numine utrinque ex voto. Itaque exacto summa cum omnium admiratione probationis anno, votisque solemnibus Deo tot nuncupatis, ea , quae adhuc secularis studiorum gratia inchoaverat, incoepit rursum itinera ab ipso his verbis tot
aliquando commemorata: Me virtutis amor multas perduxit ad urbes,
Et Sophiae varios fecit habere duces. Romam igitur studiorum causa missus est, inquit Ludovicus a S. Teresa io 3 : quamvis aliquot antea Prof Jorii, ut dicimus, annos illi adsignare videtur Venti miglia io ). illud interim Omnino certum, quod, ubi Romam petere licuit, magnam confestim sui admirationem omnibus fecit, multosque sibi necessitudine devinxit, quos inter Ludovicum a S. Teresa io 33 praecipuum nominat Falconem
Sinibaldum Romanae Urbis Patricium, Curiaeque Apostoli
tot Non ultra anni M. CCCC. LX v. initium, quo videlicet a Patribus Ferrariae ad Congregationis comitia coactis X xv. Iunii designatus est Auctor N. ad inationem Capitulo sequenti habendam. tesse Carolo vagia. tim/niariorum lib. II. pag. D ) Miraris Lector id muneriet Auctori N. annum aetatis
XVII. vix attinsenti collatumr nee tamen unus est Mantuanus, qui ad dicendum coram Patribus ad comitia congregatis adhuc junior accessisse legatur: quin memorat N. Marianus Ruele Orationem a N. Ioanne Stephano Chirroia quum XVI. esset annorum coram Reverendissimo habitam in comitiis veneralthus Placentiae coactia MDLXXV. XI. Kal. Iunias. Delu Billisaeea - cinia Scanetia XXII. pag. 334.
40쪽
cae Protonotarium , utque a Mantuano ipso vocatur io6 Romulaei Patrem Senatus, qui Poetae Ν. perpetuus Mecaenas fuit, & ad quem Mantuanus, Romae scilicet manens tor , ut gratitudinis ossicia, quo poterat modo, persolveret, Epigrammata identidem nunc Sapphico, nunc Elegiaco , interdum Epico, nonnunquam Hendecasyllabo carmi. ne conscripta mittebat, quae videre est operum eius Tomo I. io8 . Quinimo & in Falconis honorem IX. talogam, quae est de Curiae Romanae morihus Falconem inscri
QUAS PRIMUM OBTINUIT DIGNITATES,QνOSQUE VARIOS SUSCEPIT LABORES.
JUIeum hie nemini videatur, si vix annum aetatis XXIV.
attingenti gravia statim munia demandata sunt: id enim acutissimo illius ingenio, quocum herculeos labores, atque ex, D 1 mium
ioQ carmine ad ipsum m De rilabo tonio I. I. roi. io Id. quoad aliqua saltem, ipse indicat Poeta N. De patiensia lib. II. eae. XXII. inquiens: ii Verum est id, quod ad Falconem, quum Romae es. ιν lem, scripsi hoc disticho: Plurima virtuti laus hic, at praemia nullar Nam Deus illius praemia lotus habet. Haec reperias tom. I. sol. MO. t Fol. . - 8. io9 Ε:im Romae ab Auctore scriptam fuisse colligi posse videtur ex ejus scopo . atque contextu. Id si verum nutat OZanae opinio scribenti Annal. an n 6 E logam illam ab Auctore compositam annom CCLXIV. quippe is Tyrocinii annus probabiliter fuit, ceu notatum s ροι ius, capue lioc ipso, quod illustramus,