장음표시 사용
41쪽
mium pietatis studium nullo non tempore adjunxit mo ἰplane debebatur. Itaque in comitiis Ordinis Generalibus Astae anno M. CCCC. LXXII. coactis, quibus Sumnu Pontificis Sixti IV. Bulla Ad ordinem Christophorus
Martignonus praesedit, Baptista Mantuanus in Bononiensi Universitate jam Baccalaureus citaὶ Lector Bononiae designatus est ii 3 , & quidem, ni Vehementer erro, aut Philosophiae 314 , aut, quod minus probabile crediderim, Eloquentiae. Iam vero etti omnino non dubito, quin suscepti muneris partes quam sedulo expleret, iis tamen amplisi, mi ingenii, vastissimaeque eruditionis Vir haud ita occupari, ac detineri potuit, ut non multum ei superesset temporis ad alia quoque munia obeunda. Innuit eam rem apertissime Doctoris Laurea ab eo sub hisce temporibus, anno, inquam,
M. CCCC. LXX., die XXIV. Aprilis iis , in celeberri
it Q ιι Colla sua dotiri a a ando sem pre unita, e congiunta la picta. Edn esemplarita de' costumi. e quella, cile dices scienEa de' Santi; quindi e , ν che su applicato at go verno, e regoIamento degli altri. n Inquit venti mi-glia II Saeno O .lo Datiano lib. II. cap. I l. q. IV. iii Resertur ab Eliseo Monsignam Suliarii carmel. tom. I. 8ag. 29s. - Uti seribit La sueression chap. CCLV. pag. 383. Ludovicus a S. Te
ii 3ὶ Leetana Anna tom. IV. an. I 4 a. nn. s. , & 6. Habes hic & Mantuanorum ΡΡ. officia in comitiis non Congregationis, sed totius ordinis ad
ii Colligi id posse videtur ex adducendis seq. cap. Auctoris verbis Distar, hoc sortassis tempore. ad Iacobtim clava tum Urbinatem scripta . tum ex carmine De sciscepto Theolopa Mapsterio mox asserendo, quo Theologica studia sibi, per id temporis, veluti extranea fuisse pronuntiat: tandem conjici ide iam potest ex vertibus. quos hahet Auctor De morte Petri Nebularii unius ea Auditoribus suis tom. I. fol. I 36. Ipsum ego se enim Superi voluistis alendum suscepi. N docilis Duce me puer. atque Magistro Primitias habuit. linguaeque elementa l.atinae. Me Duce quicquid habet nova disciplina, Vetusque Hausit. & Aonii fundo tenus intima sontis In vada descendens se se immortalibus undistavit Attigerat autem Nehularius, quum Mantuanus Lector Bononiae creatus est, annum aetatis circiter XVIII. ii 1 Ita scribit vaghi lib. Commisatoriorum III. pag. 29 i. Unde & illum inter Theologos Bononiensis Collegii . quod . ut ici pro re nata moneam, RConstantinopolitanae Ecclesiae Patriarcha. nostrique ordinis decore eximio S. Petro Tlioma, sociis aliquot adhibitis, institutum est. recenset Cherubin
Ghirardacet Della I ria di Bologeta lib. XXIV. Pag. m. a ti
42쪽
nio Theologorum Felsinatum Collegio suscepta, de qua sic
ipse ad Carphorum Machia vellum Virum magnis opibus il-uistrem tom. opp. I. I 6 .
Consilium fuit, & Divinas volvere chartas . His didici quis sit, magno qui praesidet orbi, Et solum, summumque bonum, quo ducimur omnes, Primaque nascentis vidi primordia mundi, De nihiloque aliquid factum, nec vera locutos Phoenices, Persatque Magos, Druydasque. severos . Pocula Tantalei semper manantia saxi Hausimus, & magni calicem potavimus Esrae. His ubi me quidam satis invigilasse putarunt, Meque isto sudasse satis videre sub axe,
Consuluere una patrios non spernere mores,
Neve mihi oblatum parvi diadema putarem . His monitis longa tandem prece victus adhaesi, Atque ea, quae Doctos redimunt, insignia sumpsi . Saepe quidem dixi: non hoc me dignor honore: Non decet hos humeros tantae supponere moli: uoad potui, renui, Variasque opponere causaS, e fieret, studui : verum ars non profuit ulla. Τametsi quam esset rebus Theologicis attritus, aliorumque animis facultate illa plane Divina instituendis idoneus, tum ex resertissimis omni scientiarum genere scriptis suis abunde colligas, tum etiam ex insignissimis Theologis, quos habuit ipse Auditores, Antonio de Averaria iI7ὶ, Joanne
quam- Ο Fol. x 3. - x s. ubi tamen Machiavelli cognomen silet, quod memorat postea tom. III. lib. anum III. sol. 29η. i i ) De eo Villiers Bιblis h. carm. tom. l. col. i64. MIZEuchelli Sc. Ii8ὶ Si Ludovico a S. Teresia fides La Meeesson chan. CCLIV. pag. s8I. Huic Stephano, quum adhuc viveret, Eqitaphium inscripsit, qui eidem praemortuus est Mantuanus . quod habes & in ipsa Lugdunensi operum enudem Mantuani editione ab ipso Stephano adornata tom. I. Conseratur villier Bibl. Carm. tomo II. col. rto. . quo loci notat oblita Stephanum anno D. MDxVIII. nil tamen asserens de Epitaphii ilIius Auctore, quem etiam stet Gli Seratiori r mlia vol. II. parte t. pae. 33αὶ Marauchelli, qui idem scri-hit Stephanum a Mantuano Generalem Vicarium in Gallias mitam; unde S quae edidit illius opera Lugduni in Galliis edita sunt. ri 9 De quo nos infra cap. X., ac Villiers Bibl. carm. tomo II. col. ἔπι.
43쪽
quamquam de hisce hactenus. Quum ergo Mantuanus Do
ctoralem esset Lauream consecutus, iisque expeditus impli. catarum disputationum angustiis, quibus antea fatigabatur , nec interim, quae exercebat, Lectoris munia omne .ci tempus adimerent, in animum induxit libros aliquot per otium conscribere izo . Quum autem haereret adhuc soluta ne, an carmine expressa oratione uteretur, & quibus demum rebus pertractandis, consulebat frequens hac super re , priorique
illa potissimum Ioannem Baptistam Refrigerium inter Bononienses eloquentissimum oi , a quo id aliquando habuit
. responsi, ut conquisiuis sedulo in eam rem argumentis uter alteri praestaret Orator ne, an Poeta quidpiam, data opera,
scriberet. Morem gessit Auctor F., ac De ρωsidentia oratoris , O Poeta carmen deduxit, in quo quid consilii inie. rit
iose quinimo Poeta N. tomo I. sol. 334. earmine, quo eidem . non sane habet Lezana Annal. carmelit. tom IV. ad an. I tox. n. σ.ὶ anno cir M. D. VIII., sed probabiliter uti scribit eo loci Villiem circa an . M. D. II. defuncto parentavit. Equidem favere videntur Lerana . quae, eo in Nebulamum Epicedio canebat Mantuanus sol. I 36. Vixque quaterde nos vivendo excesserat annos;
Ast ego, bis senis , cui caligantia lustris
Verum haec a Poeta N. annorum ealculo non nimis attente subducto p lata suisse vel Leona ipse concesserit, quoties illud animadVertat, non potuisse Nebularium annos natum vix XL. fatis cedere anno M. ist. VIV., muanno M. CCCC. LXXIV., vix annum aetatis VII. at tisisset, quum tamen eo toto iam anno fuisse ab aemulis quoad Theologicas aliquot anemone ut clini. o te vexatum Leetana quoque tradiderit. Itaque illud ipse libentius delituam dicta illa a Mantuano, quum annum vix attigisset LV. . de Nebulario anno iam nato circiter XLV. , anno scilicet M. D. , vel M. D. II., praesertim quum legam apud N. Marianum Ruele dictum alias Gilascum Eutes densem in erudita tua Ioannis Cinelli continuatione: ia Baptiliae Mantuani Carmelitae PheOM logi in morte Fr. Petri Nebularii Threnos ad Illustrissimam Elnamhellanin Mantuae Marchionissam . Brixiae ad instantiam Amudi de Amudis. Id thus ιν Martii et so4. B Haec, inquam, leguntur Delia Bibliotrea Folante Sean a RAIII. DaE. Q. Hisce Mantuani auditoribus adjungere videtur Ioannes Maria ren at Teat o &c. pag. 86. virum alium doctrinae laude, poeticaque facilitate commendatissimum . atque eximium Sorbonae Theologum Vincentium uartium, de quo Villiers Bibl. carin. tomo II. pag. 863. , ubi illum vocans Theolo- eum Bononicniem erravit prohahiliter, ut merito suspicatur Desti Senitorid' Balia voL Il parte I. pag. 4xs. Nola 4. el. Mazruchelli. ino) Ludovicus a S. Teresia cit. Op. La Decesson &c. chRP. LA LV.
N. pelles inus Ortandi Nolitis deati Sericori Bolo res pag. 3 P.
44쪽
fit Vir clarἰssimus postremi eiusdem carminis versus apostr phen exhibentes, qua se Camaenis consecrat, opemque illarum precatur, manifesto suadent, quibus hosce demum iu nectit i 22 . Haec Baptista tuum super hoc certamine Vatem Sit cecinisse satis, Sacrae Mysteria Legis Dum docet, & parvis ingentia viribus audet .
Plura canam, quando multum quaesita labentur
otia, quando Deus, quando magis Astra favebunt. Interea, quod modo nobis observatum est. Auctorem Ν. musarum studio se devovisse, non id ita accipi velim . quasi nihil exinde amplius soluta oratione conscripserit: supersunt enim vero plures adhuc illius prota, ὸe quibus 8c nos suo loco. Quod porro attinet scientiarum genus, cui
navare operam deliberandum erat Mantuano, an eae scilicet sacrae essent, an vero profanae, id, inquam, omni prorsus caruit dissicultate, quum Nolani Antistitis Paulini sacra peris currere caepit, eaque Venus issima Poemata Quamvis enim ad rerum Ecclesiasticarum studia nonnisi aegre animum antea adducebat Mantuanus; tanti nihilominus Scriptoris &venustate illectus, & pietate commotus rerum Divinarum
studiis ardentius coepit inhiare, ceu ipse de se testatur Opp. Tom. I. ia 3 , satisque ex scriptis ejus operibus constat,
1aχὶ Tomo I. sol. 168. I 3., quibus versibus illud sortasse innuitur. mille exinde Auctorem N. ad habendas Sacrae Facultatis Lectiones promotum earmen illud sic exorditur: Dehita eui potior Iaus est. φiae gloria maior Rhetoris, an Vatis, quem praeterat Attica Pallas, Nostra Refrigerius, quae sit sententia quaerit. Ipse canam quicquid meus inspirabit Apollo . Quem minus ista juvant, edat meliora precamur τDelphica namque mei non sunt oracula versus.
ix3ὶ n Quum adhue adolescentulus essem, &a studiis Ecclesiasticis. morem illius aetatis, abhorrerem. forte in ea poemata incidi, & carminis suavitatam delectatus animum ad res Divinas paulatim appuli, & ex illo tempore sam crarum Literarum studiosus sui. is so-etico in Mastrophoros pag. 33. Ε testimonio utitur Ludovicus a S. Teresia La Ibee Mn chap. CCLV. pag. 384 , ut evincat Mantuanum eo sub tempore, quo De Oratoris, O Poetae prae cum
45쪽
quorum pleraque aut sacra penitus sunt, aut nonnihil sacri identidem miscent, ut merito in alibi jam citata Vita suae Epitome Multivagam scripserit cir : Multivagam Christo seci servire Poesim, Et Superis vires , ingeniumque dedi
Et mihi cura fuit nostros extollere ritus, Ac semper Veteres extenuare Deos.
Tum lib. Agelariorum I. ias et
Non ego Phoebeus Vates, nec Delphica novi Limina, nec Tripodas, nec pulverulenta recepi Ex nigris responsa adytis: sequor ipse Triformem Pane litans, vinoque Deum, Caeloque Tonantem
Ad Christum Stygio musas ab Apolline duco. Coepit exinde, quam sibi potissimum excolendam assum
pserat, sacram me sim exercere, aliquarumque Virginum digerere fastos, quos variis libris distinctos a G ca vocemρΘενος Parrhenices appellavit, quia vero, eas inter, Carmeli& Mater, & Decor Maria, ceu inter sidera reliqua Solp eminet, atque refulget; hinc tribus libris distincta priori Parthenice vitam illius carmine elegantissimo ost modulatus, quam duorum annorum lucubrationem I 26 Parthenices reliquae subinde exceperunt, quamvis nonnisi multo post. Sic
Parthenicen secundam citharinam libris III., & ipsam digestam
ita scripsit, Divinis quoque rebus animum applicuisse; at enim eum Auctoris locum malim ego referre ad Mantuanum multo adhuc juniorem, uti vox illa Adolescentulus sere cogit. tia Dιrome vita stiae dist. Io. , & II. Tomo opp. I. sol. 283. ix63 Uii habet Freytag paratas Lit. tomo III. notis ad g. VI. pag. 2 . quo etiam loci amrmat absolutum poema illud die III. Februarii M. CCCC. LXXXI. Revera saltem non esse ad propiora nobis tempora collocandum exin de erici posse videtur. quod ita ct im eo anno illius Parthenices editionem memorat N. Antonius Peregrinus oriandi OH ne, e progressi dilla Stampa par te II. pag. 287. . ac Michael Maittaire t Annal. Ἀροσηπε. Omo I. pag. 4et'. v qui rursus tibidem pag editionem appellat a Freytae. loco nuper cita to, pariter laudatam , ad cujus calcem iraec leguntur: Maoniae e ii. III. M. F. K Mccccc XI. -
46쪽
gestam absolv;t, quum denuo Romae esset, quemadmodum ex ipso aperte i 2 colligimus: Verum Chrono logiae resumamus rationem. Duodecim ab absoluta Mariana illa Par.
thenice annis, quatuor nimirum, anteaquam suos De pa-
tientia libros conscriberet 8 , alter ex iis Theologis est designatus, qui Georgium Novariensem, violatae Catholicae
fidei causa, Bononiae crematum examinarunt, inque melio
rem , si licuisset , frugem appellare conati sunt, Velut nar-Ε rat
11 is Beatissmae Virginis. & Martyris citharinae Vitam nuper Romae.. dum tu apud Innoc. Pont. Max. pro Repub. tua splendidum Ura totis mum nus obires, heroico carmine complexus sum. opusculum, ut mihi videturn pium magis, quam elegans Quadraginta enim, & non amplius is cliebus opus absolutum est is . Nuneupati tria II. Parthenices ad Pas itium Venelum Iuri consultissimum Rembum tomo II. fol. s . --38. Idque anno M. CCCC. XCI. . uti scribit Nuncupatoria suorum in hoc Mantuani Poema Commenta iariorum N. Lucius Belga. Quamquam Villiers Bibl. cam. tomo I. col. et ix Parthenices omnes alias statim post alias elucubratas censuisse videtur. Ea ad Bembum Dedieatoria scribit Mantuanus de citharina plane nihil locutum Eusebium, qua in re deceptum sortassis Mantuanum, & Catharinam eam esse Heroidem, quam lib. VIII. Dorotheam appellat Russinus obtervat ex Tillemontio, Natali Alexandro . Fleury, aliisque N. Villiem Bibl. carmel. tomo I. col. 123. , & rectissime quidem; veriimtamen omnino illud certum est, nihil de illa ab Eusebio dictum, qui . quo loci ad eam se referre putatur . nuda haee. putaque habet verba V1 Eces. Jib. VIII. cap. XIV. pag. 3ueo.
rem hic ab Eusebio indicatam Dorotheam vocat in latina sua Eusebii versione lib. VIII. cap. XVII. Rustinus, quamque eamdem esse ac Virginem, Deique Martyrem Catharinam putatum utique nonnullis: sic Tillemoni A1 moires potir servir a sHistolae Eecusiastique de Ita premi era seses. Tom. V. in S. Petro Patriarcha Alexandrino art. V. pag. m. . de S. Catharina scribit ris Eusebe ne nomme potnt cette person ne si illustre en toute maniere; maisn Rufin . . . dit, quχlle se nommoti Dorothee ... v Praeiverat Tille- montio Baronius, de quibus tamen ita eruditus e caetu N. Vir Petrus Thomas Cacciari in sua Eusebianae Historiae in latinum a Rustino conversae edi tione tomo I. lib. VIII. cap. XVII. pag. 4M. nota g. re Multi hanc exin stimarunt citharicam , vel, ut Graeci scribunt. Maealherinam suisse; sed is quum nullo antiquo monumento rei fidem faciant, quum etiam Russinus is ex primigeniis Eusebii archetypis Dorotheam appellet, non eis iacile crem de naum est. v Haec Cacciari ad Bollandianos inde nos revocans , qui &ipsi Baronii illa opinione discedunt, Dorotheamque aliam a Catharina suisse contendunt tom. I. die VI. Februarii. Commmentario historico de S. Donothean. 9. pag. m. πτ. . patet adeo an arguendus sit Mantuanus, qui sortasse graeca lotum Eusebii exemplaria versavit, aut, si quid ei super quaestione illa subolu t. nolebat tamen Rustino abscedere. Quamquam, ut recte adnotatum viro es. Theodorico Ruinari AKLi Martyrum sincera pag. m. 277. Us ista is absque antiquis monumentis dirimi non potest. is
47쪽
rat Mantuanus ipse De patientia lib. III. Iro, quo etiam
loci haec habet: - An nescis, quod quotidie concionamuris ad populum . . . ρ M Quibus ex Verbis illud rursum conficias sacri Praeconis munere saepe illum quoque defunctum, in quo scilicet exercendo plurimum equidem excelluisse debuit, quum orator esset & disertus, & vehemens id , quod ex ejus indole, ex ejus scriptis, ex aperto synchroni Au
ctoris Trithemii, Cuperi quoque , aliorumque testimonio i 3 o
ia' Ego quoad potui ab errore revocare sum conatus Georgium Novin Variensem illum, quem ante quatuor annos hie Bononiae, ut meritus erat, v ardere conspeximus postquam in Doctorum, ae praestantium vi π roruin consessu hujus a Notario lem sunt dogmata. dicentibus aliis eum is haereticum, ubi ad me ventum est saciebat enim ordinem dicendi ordon sedentili m), non haereticum. sed quod longe est detestabilius, respondim apostatam Huic nostrae sententiae eis primum visi sunt aliquan-m tisper quidam adversari; tandem tamen. ut intellexerunt, omnes assensereon paulo post ipse Georgius, ut audirem ipsam hestiam sua verba resonantum,m adductus est Quum igitur alii multa scite, apteque, sed certe. γε bonitatem malitia pers ante . inutiliter dixissent, statui & euo aliquid praeri ter ea. quae adducta, dictaque fuerant. subinferre . quo. etsi non illi ad n salutem, mihi tamen esset utilis ad meritum labor meus: sic ergo interra nos rertamen initum est. is De patientia lib. IIl. cap. XIII. pergit inde hoe loco, suaque e secretiori Theologiae penu deprompta argumenta. ac futiles viri nequam responsiones alterna serie allegat. ac solisse refellit. Merito autem Georgium hunc a Mantuano apostatam dictum exinde etiam fortasse coIIigas , quod in Iu laroriam iam obstinatus perhibeatur a Hieronymo de Bu sellis Annae 3. Bononis Itis apud Muratorium Rerum Italiearum serim. tomo XX lII. eol. soa. , qui v eat illum G. num de Mo . referrato. unde fortastis Novariosa agnomine, non patria fuit. Scribit autem idem combustum iuvenem anno M. CCCC. LXXXI. , ex quo & illud aperte sequeretur absolutos a Mantuano De parientia libros anno circiter M. CCCC. LXXXV. . quarto scilicet post erematum Georgium, ut ipsemet Auctor N. . quod nupermus, testatus est. At vero qui tune potuisset seribere eodem lib. VI. De patiensia cap. XXIX. ιι Agitur nunc a Christo annuq millesim , quadringen re te simus, nonagesimus cictavus is An illud afferendum a tempore, quo
Mantuanus XIII. cit. lihri III. caput scribebat ad tempus. quo absolvit caput ejusdem libri XXIX. annos XI., vel XII. intersiuxisse λ Quidni potius dixerimus cum Deutae s Anyarat. litteri tom. II. notis ad S XXCII. pag os am bustum nefarium hominem anno D. M. CCCC. XClli. , ut inae & illud quoque conficiamus t V. quae adnectimus infra ad Capreoli epistolam ablolutos De patientia libros anno M. CCCC. XCVII. Tunc vero & aliud hoc esset inferendum Mantuanum, inquam, adversus Christianae fidei apostatam illum XII. circiter a conscripta Mariana Parthenice annos, quod supra statuimus, disputasse. Illud hic tamen adverteris non quinque tantum . Vel sex . sed Nplures adhuc annos conscribendis De patientia libris a Mantuano insumptos: Iib. enim eiusdem operis I cap. XXXII. ait de Ludovico Morbiolor qui annosanru es vita, anno scilicet, ut ex nota a16. liquet , M. CCC trio, A N. Cupero sic eius inscripta sunt opera: α 3. Baptistae Mat manin Carmelitae Theologi, Philosophi, Poetae, & inmoris clarissimin Λ Trithe
48쪽
clare satis, ae nitide constat. Qua in re illud praeterea notatum velim Auctorem piissimum, Virumque optimum i3i divina, qua pollebat, dicendi copia in populi commodum,
non e sacris tantum suggestis usum esse, verum & privatis quoque consiliis , paternasque admonitionibus nemini, qui ejus opera indigeret, non praesto adsulta 32 , idque tanta leumaturitate iudicii, seu ingenii dexteritate, ac comitate sermonis, ut dignum cum habuerit Casalensis Antistes Agnel
atio autem dζctus est: α orator, & Poeta celeberrimus, ingenio subtilis, sis.. mone disertii A. ,, Da lauaιbas Carmel. lib. IL Non laic omittenda oratio , quam Auctor N. coram Sum. Ponti Innocentio VIII. , ac pluribus R. Mel hae Cardinalibus in Omnium Sanctorum solemnitate habuit anno M. CCCC. LXXXVIII. , cuiusque postmodum exemplar tradidit Bernardo Bembo apud Iaudatum Summum Pontificem Venetae Reipublicae oratori, qui eam recitanti Man. tuano intererat. cuique etiam epistolam orationi illi prauixam Auctor N. dedit, ceu constat ex opusulo XI .cod. ΜS. sec. XV .dquem penes se habebat Hieronymus Ba- rumidi. a quo di hunc novimus orationis titulum : F. Baptistae Mantuaniis Carmelitae Theologi oratio habita coram Summo Pontifice Innocentio VIII., is de ecetu Cardinalium in omnium Sanctorum celebritate anno M. CCCC.is LXXXVIII. n Haee apud D. Angelum Calogera Rae sta eoli tomo XXVI. pag. i s. , ex quo historicum hoc monumentum appellat suis ad Fa-hriclum Biblioth. mediae, O i' a latinisatis lib. II. pagia i o. adnotationibu Ioannes Dominicus Mansi. Quamvis ibi typothetae fortassis errore seribitur recitata a Mantuano oratio illa an . MCCCCLVIII. Varias alias, easque elegantes Mantuani orationes penes se olim habebat Ioannes Balinis d. Ilers Bibl. carm. to m. I. col. 23 a. n. 64. i 31 Virum , qui bonis moribus non sit, honum evadere pol se oratorem negat oratoriarum Institutisnum lib. II. cap. I. Quintilianus, & verius tortasse,
13αὶ Ludovicus a S. Teresia La successo &c. chap. CCLV. pag. 384. 1 31 Annati di Mantova lib. XI. cae. VI. pas. 848. 134 Lib. VII. epist. XIII. ad Sidonium Sul Ateium de antistite eius filio Himerio penes Iacobum Sirmondum O p. tom. l. col. 6o . edit. Venet. in folio I 28. Soleo iple commoveri. dum pecies Auctorem N. hanc recolo UO-minicae Pallionis hypotyposin De calamis. ιe . lib. II. lol. 34. I ine Pater omnipotens animos miseratus inertes, Atque imbecillas lenias . & pectoria tarda Immensum eoo reseravit ab aethere lumen, Piogeniemque suam summo demisit Olympo. Haec sunt illa , quibus Deus instaurare caducum Naturae labantis opus tentavit, & omni
Conatus studio veteres avertere moreos. Ut patrias sordes, crimenque aboleret avitum
a Legit inauditum fati genus. Illita suso
Sansui ne, & ardenti liventia verbere membra. Perfossumque caput, terebrataque tempora duris
Sentibus erunt milus Romanus in altum
49쪽
his commendaret: si abundat animi sale , quum consulitur ἰδε melle, quum consulit M. Unde nec mirum si certatim ab omnibus quaereretur adjutor aegra potissimum valetudine afflictis: nam hisce praesertim modis, quibus poterat, omnibus solabatur, doloresque lenire, animosque erigere nullo tempore desistebat, crebrisque Collationibus ad mala aequanimiter perferenda exhortabatur, cujus verbis non leve sortassis pondus exinde etiam debebat accedere, quod suo ipse prae iverat exemplo; etenim Odontalgiam, eamque, ut
ejus ipsis utar verbis i3s Et longam, O acerbiIsmam
pene usique ad rabiem constanti hilaritate sustinuerat: ut febres hic sileam. quibus non semel vexatus est, aliasque , quas sorti semper animo pertulit calamitates his aliquando versibus ab ipso commemoratas i 36 : Per mare, per fluvios ivi, per saxa, per alpes, Mortiferam pestem, bella , famemque tuli,
Sed superi casus mecum Venere per omnes,
Et mihi se fidos exhibuere duces. Hoc
Aera. Frigentes plantas , proiectaque longe Brachia. & humentes ociuos. & pectus apertum , Concretosque pio crines . barbamque cruore. Ingratae moriens plehi monstrabat ab alta Arbore. & insenti mortem clamore ciebat. Cuius ad interitum coepere elementa moveri. Sol gemuit, nigroque caput velavit amimi. Contremuit tellus, timuit mare, palluit aer. Et collisa gravi sonuerunt marmora planctu, Haee stat atra dies. & lamentabile tempus, Quum, subito media tenebris in luce subortis . Lumen in horribilem fugit sine nubibus umbram . Aurea quum vernus retineret vellera Titan , Longaque longinquae contraria sidera librae. Sic est parta salus homini, longaevaque primae Cum gemitu. & lacrymis deleta injuria culpae est Immemores tanti populus, patresque laboris. dc
liu) m patientia lib. II. cap. XXX. 36 Virae sua Epitoma dist. ar. 18. Imitatur hic Venusini illud lib. I. epist. L. Per mare pauperiem fugiens, per saxa, per ignem.
50쪽
3 Iloe i tur . quo ipse adiutus fuerat, caelitum favore,
bonitate, atque clementia miseris aliis proposita, eorum quo que erigere spem, fractumque laboribus animum exhilarare pro virili parte satagebat suetus:
Nec sibi , sed toti genitum se credere mundo I37 .
Eos inter, qui illius opera, atque consuetudine levabantur , vir fuit rei familiaris amplitudine, eruditionis vastitate , probitate morum spectatissimus Carolus Antonius Fan tuccius, obstinata jam diu podagra decumbens, ad cujus solam ea tres De patientia libros auspicatus est, veluti ex hujus operis lib. I. cap. I. eruitur a 38 . Quod sane Mantuani opus
non Vacat modo pluribus extollere encomiis, quum egregie de eo jam multa nobis reliquerit , sua ad Ioannem Tabe rium
i3n Lucanus Pharsalia lib. II. ir. 38t. 38a. Id, quod erpa eos potissimum. qui infirmitatibus premerentur, conandum arbitrabatur Vir N. cl. α Sanosn autem sibi vivere non licet, unoquoque in sui favorem illud Platonicum B usurpant et non solum nobis nati sumus, sed ortus nostri partem patria. n partem amici sibi vendicant. is De patientia lib. II. cap. XL. . quae eadem Platonig verba meminit lib. De of I. cap. VII. Cicero: extant vero apud Platonem Dis. IX. ad Architam. Sed libeat hic Mantuanum Fantuccio tuo haec memorantem audire cit. D. ratientia lib. I L cap. XXVI. α Si etiam, ut saepe tam moneo, vitae Christi portiunculam, quasi quotidianum animae panem pro u pinante memoria in cibum sumpseris. & eositationis assiduae sauci hus rumin naveris, erit scaturigo iugis refrigerii, & vitalis quidam liquor, quasi opo is balsami die. ac nose stillantis in animam. Habeto isti mer ante oculos dis is sionis Christi processum, & ordinem voranda . haec frequenter ad n exornandam mentem catapotia. Habes etiam plures , qui Deum assidue pron te orent, ex quorum numero & nos sumus, qui si, ut optas , non exau B dimur . memento , quia nee Paulus Apostolus vas elereonis , quum stimum tum Carnis rogaret a se tolli, suit exauditus. sed ei dictum est: susticit tibim eratia mea; quia virtus in infirmitate perficitur . Legimus in SS. Patrum hisis storiis εἰ c. n i 38ὶ - Quoniam opportunis, ac Dequentibus beneficiis huic nostro Bonois B niensi ecenobio magnifice, ac religioso collatis iampridem tibi nos devin-m xisti, Carole Antoni vir religiose . vereor ne, si te longo, & gravi po-m dagrae morbo Iaborantem consolatus non suero, de gravinimae ingratitudi-m nis vitio possim accusari . . Loco cit. opp. tom IV.; praemortuus tamen
est Carolus Antonius; hine, uti ex Nuncupatoria liquet, silio ejus superstiti Francisco Faatuccio opus dicatum.