장음표시 사용
21쪽
, Errs TOLAE tire,' ut non audeas mihi tua consilia concredere. Metuebas forte ne tibi in
itinere struerem insidias. Discedens hinc dixisti te non ultra triduum ab- suturum. Jam vero instar aviculae quae caveae clatras perrupit, exultas, ac hinc inde vagari immemor fortassis amicorum , nec satis praecavens periculis, quae in ejusmodi itineribus saepenumero occurrere solent. Laudo quidem generosum illud tuum studium videndi multorum hominum mores & urbes, lut loquitur podiat nam ea maxime ratione formatur judicium, & redduntur affectus nostri sedatiores, sed doleo te non habere cum quo in itinere de variis rebus sermones miscere possis, & qui te mores ac instituta ho minum ad quos venis , doceat, ad do ctos viros deducat, & interpretis ossi - .cio ubi est opus, fungatur. Musmodi itineris comitem tibi sorte procuravis
sim si me tui instituti conscium esse voluisses. Haec ideo scribo, quia de te sum solicitus: ob generosae istius tuae indolis pulcherrimos flores, qui lut
speroὶ suavissimos variarum virtutum fiuctus olim proferent. Doct. Purhix-chero venturo ad te Neapolim inon
22쪽
L A N G V E T I. I quidem illam Sirenum cantu nobilitatami dedi has literas, ut tibi praeberem occasionem meditandi in itinere, qua ratione amicorum accusationes diluere possis. Conistaeus tuus jam transvolavit Alpes; nam ante octiduum discessit a nobis. Bene vale., & ad nos redi. Viennae 22. Sept. IUanta cura &solicitudine, immo quanto metu me liberassessi semel at'ue iterum ex itinere ad me scripssies. Non requirebam operosistiteras, sed quae tantum continerent. Hoc die huc incolumes pervenimus,
vel aliquid simile. Meministi quam obnixe id a te discedente petierim. At inquies,parum tua refert id te scire. Ubi pervenero Patavium vel Venetias,tum demum ad te scribam. Potuisses & illud alterum praestare, & si id fecisses, magno me beneficio a te affectum esse judicassem.Malo tamen credere te in neminem incidisse cui literas ad nos perferendas traderes, quam vel te paru c
rasse quid promiseris, vel jam remissiorem esse factum tuum erga me amo-
23쪽
E P i T s o LYAEa nobisdiscederes, testatae sunt illae tuae Jachrymae, quae vix permisciunt ut milii valediceres. Hoc facile condonabo, de quicquid postea adversus me com- ,
mittes, modo caveas ne cupiditas mulata discendi& explorandi te in aliquod periculium pxaecipitet .Mentinisti quam saepe, & quani sanete mihi promiseriste fore in ea re cautum. Id si non feceris , accusabo te q)iod non constanter
observaveris ea de quibus inter nos conueuerat, nec poteris' inficiari te contra jus amicitiae nostrae tueatό fecisse. Parum quidem esset me offendere, at cogita quam graviter peccares in praestantissimum tuum parentem, qui spes omnes suas in te conjecit, qui quum adhuc sit florente aetate , sperat
se visurum maturos fructus variarum
virtutum', quarum se fore feracissimam tua indoles omnibus promittit. Fremit jam Sathan , quia suum regnum labefactari videt, quum nec in Gallia , nec in Belgio res ei ex animi sententia succedant: quare non est dubium , quin ministros suos ad Levitiam sit excitaturus, nam hactenus existimavit se ea sola ratione posse suum imperium tueri & defendere: quare
24쪽
quare non dubito si rei istorum fidei commiseris : quin id cum majore tuo periculo facturus sis, quam superioribus annis forte fecisses. Ignosce meo erga te amoli qui. cogit me hoc tibi saepius in mentem reducere.. Sed c seria omittamus Mitto ad te epistolam Petri Bitori Perusini, ut in admirandam ejus eloquentiam . perpetuo intuearis, & eam tibi imitandam proponas. Jam intelliges quam imprudenter seceritis, quod tantas virtutes non estis fatis admirati : nec eo honore quo decuit prosecuti. Invidistis vobis Tm mortalitatem, cui vos hic sua eloquens tia consecrasset, si vestra fortuna uriscivissetis, & occasione quae vobis offerebatur, bene merendi de tanto Viro.
Manto rectius in os Saxones qui lina hora plus sapuimus quam vos totis quindecim annis: Statim enim inibileximus quibus artibus comparari possit ejus benevolentia, & occasionem arripuimus. Proser mihi aliquem tuum' popularem de quo tam magnifice sentiat, quam de eo sentit ad qucm sci in sunt literae , cui eas surripui, ut te bea-
rem ac exhilararem. Vide igitur ut ita utaris ne crabrones irrites, & nobis tur- A 3 bas
25쪽
bas excites. Tibi tamen licebit fores aliquos decerpere, quibus ornes tuas literas, si quando scribes ad authorem, quem judico maxime dignum qui suis coloribus depingatur. Misi tuas literas ad Mag. Dominum Suendium, de petii ab eo ut rescriberet, quod spero
eum facturum. Bene vale, & tuos meo nomine saluta. Viennae I9. Novemb.
III. M lior quas causas poteris adferrem
pertinacis tui silentii si de te comquestus fuero, ac te negligentiae accusavero: nam adhuc nefas esse puto, vel quidem suspicari te ram cito mutasse animum, dc alieniorem a me esse s ctum , cum non sim mihi constius me ejus rei causam aliquam tibi praebuisse. Cum praeterierit mensis a tuo discessu, nec dum quicquam literarum ad nos dederis, non possumus non esse tua causa solliciti, dc metuere ne quid ad- veisi tibi acciderit. At hoc est inter i ges amicitiae, uti amicos nostra gausa sollicitos, quantum in nobis est citra de
sollicitudine liberemus. Si scirem teso pervenisse quo contendebas, essem
26쪽
L,in N G v E T I. 'animo quietiore & tranquilliore:nunc vero mini perpetuo obversantur frigo-xa, pluviae, montes, flumina, ipsae denique Alpes, &quicquid tibi in itinere molestiam aut periculum adserre potuit. Cum jam te mea Oper uvare. non possim, idque unicum mihi supersit ut tibi bene precer, id sane facio ex animo, & tuam incolumitatem arden-.tioribus votis commendo Deo quam meam. Sed vide ut & tuam & meam existimationem tuearis apud eos quite hic noverunt & amant: cum enim confisus tuis promissis, ipsis dixerim, to quaecunque tibi in itinere accident, ad nos scripturum , & etiam quicquid de tuis rebus constitues ubi in Italiam perveneris, & videant te nihil eorum facere, rident meam simplicitatem, eo quod crediderim metantia te fieri, ut ejusmodi molestias mei causa suscipere velis. Non tamen possunt haec convellere vel labefactare meum judicium de tua constantia, etiamsi non ignorem eam esse ingenii & ciaditionis meae tenuitatem , ut nihil sit in me quod ad mei amorem te invitare potuerit, nisi forte id unicum quod sciveris me admirari & suspicere illam sum
27쪽
mam spem, quam apud omnes qui te norunt, de tua virtute concit s. Sed facessant suspiciones, quas omneS delere poterit vel unica lineola ex iis liareris quas adhuc spero te ad nos daturum. Interea libet credere leadhuc esse nostri memorem, ac scire me hic propenso fuisse erga te animo, & cupidum tibi gratificandi, & inserviendi. Ubi certo scivero quonam perveneris, de ubi decreveris consistere, quaedam interdum de rebus publicis meis literis aspergam, quamvis tibi versanti in illa lucourbis Venetae, nihil possit esse
ignotum eorum quae ubique terrarum geruntur. Volui te de quibus tam monere antequam a nobis discederes, sed quia tam certo assimabas te ad nos revellarum , judicavi satius esse ea in tuum reditum disserre: Ubi vero sciv se te mutasse sententiam, scribam ea si nanciscar aliquem, cui meas literas tuto committere possim. Bene & f iciter vale, d fac ut aliis possim persuadere te adhuc est e nostri memorem, nam quantum ad me attinet, ego de ea re nequaquam dubito.ASaluta amico Viennae 27. die Novemb. III 3.
28쪽
T Ernas antea literas ad te dedi, quae si sunt tibi redditae, ex iis potuisti deprehendere quam anxius tui causa fuerim, & quam impatienter tulerim, quod de tua valetudine & successu in itinere nihil scriberes. Non potui me cohibere , quin te accusarem liberius forte quam decuisset me facere: sed quia intelliges me variis affectibus aestuantem , ik tui causa perturbatusti ineas, accusationes prorupisset , Apero te facile condonaturum quicquid a me in ea re cst peccatum iHoc enim tibi pulsuadeas eo progressum es e meum erga te amorem, ut non solum te diligam ι. sed etiam tui causa omnes qui isbi necessitudine aliqua sunt eonjundis & quamvis antea mihi fuerit chararua patria, in qua aliquandiu suaviter
vixi S multorum benevolentiam erga me sum expertus , meuS tamen erga ipsam amor tale jam incrementum cC-pit, uti, si quid stoliciter ipsi contigistud idiam, non minus asiaciar ac gaudeam, quam si id patriae meae contigisset. Sed quid me tam anxie excuso, cum adhuc acriores literas meditarer quum
29쪽
mihi sint redditae eae quas sub tuum
adventum in urbem Venetam ad me
dedisti, quae illam animi nubem discusaserunt,ac me plane bearunt, cum ex iis intellexerim te incolumem ac mei memorem eo pervenisse quo contendebas. Mihi etiam perplacuit, quod promittis te nullam ad me scribendi occasionem praetermissurum. Sed vide ut praestes id quod promittis. Gaudeo te expertum Vera eue quae tibi de Comitis Hanaviensis & eorum qui apud ipsum vivunt, humanitate praedixeram. Volui meis literis tantum tibi praebere occasionem conveniendi eos quos judicavi virtutem in quolibet nomine amare & admirari, non dubitans quin huis moribus eos tibi facile conciliare posses: nec quocunque pervenies deerunt boni viri qui te benevolentia complectantur , si modo a te ipse non desciscas, nec in alium hominem tran sermeris. In prioribus meis literis scripsi decimum septimum diem Januarii dictiti MCraco viq.Iam do operam ut tibi amicos ibi conciliem,ut, si sorte animum nontiondum mutasti, qualido eo venies, non
30쪽
Resint qui humanitatis ossicia virtute tua digna tibi exhibeant. Existimamus Poloniis Regem ad fines Imperii jam pervenisse, sed tamen id nondum
possumus certo assirmare. Misit huc legatum qui Imperatorem ac regem Hungariae ad inaugurationis celebritatem invitaret. Peto a te ne quid
apud me dilsimules, & si quid aliud de
tuis rebus constituisti quam hic constitueras, ut id mihi significes. Non expeto ut quicquam in mei gratiam facias quod tibi non sore jucundum
aut utile existimes : necavolo te ulla mihi facta promissione esse obstructum, praeterquam ea qua pactus es te habiturum diligentem curam tuae si lutis & incolumitatis, nec obsecutu- um tuae cupiditati, aut e una sermonibus qui elevabunt pericula in quae te conjiceres', si venires ad ea loca de quibus saepe sumus collocuti. In hac'. unica re summo jure tecum agam, &nisi id quod promisisti praestiteris, conquerar de te apud communes nostros amicos, apud quos tibi grave esset tuae existimationis jacturam aliquam sacere. In aliis rebus de meo jure cedam quantum voles, & ero erga te indul-