De nomine, auctore, emendatoribus, et authentia vulgatae dissertatio typis Taurinens. Italice edita a Josepho Brunati professore linguae heb. et sacrae scripturae in Seminario Brixensi

2쪽

AUCTORE, MENDATORIBUS,

DISSERTATIO

INPIS TAURINEXS ITALICE DIV

4쪽

ros illos, qui asstante et dacente Spiritu Sancto, conscripti fuerunt, quorumque interpres Errori non Ohnoxia, et custos nullo tempore oratura ah ooque divino Spiritu posita, Sancta Ecclesia est, sundamentum et normam Fidei morumque nostrorum habendos esse, perspectum eXploratumque est. Verum enimvero cum ver siones eorum Variae inveniantur, scire juvat utrum ex textu originali solummodo

vel etiam existis ceu rivulis ex eodem so te manantibus haurienda sit veritas , ac utrum omnium versionum aequalis usus sit faciendus. Fuit itaque sapientissimum eo

silium Patrum venerandorum S. Concilii Tridentini, quod ediderint decretum, quo notiis patescat, qui sint libri divini, vel canonici, nemp illi, qui in Vulgata latina conlinentur, quaeque hujus sit auctoritas. Di ii ipso by Orale

5쪽

Λfrica, tu igpania, in Gallia, et in tota Latina Εces est a Vulgaris evaserat tum alia

Versione Latina adoritata, de qua nobis sermo erit, ipsa a Saeculo VI in oblivionem pedetentim venit, et posterioribus saeculis penitus obliterata fuit, donec obilius tragmenta in antiquis Latinis Patrihus, qui earis fuerant, sparsa hinc inde collegit, et B.

Cardinalis Thomasius, Martianaeus, Bian-ohinus, Et Sabatierius studium contulerunt suum, ut eam nobis ex codicibus variis, etcta citationibus antiquorum Patrum quasi integram restituerent. Quemadmodum vero Versio nostra tempore Concilii Tridentini jam a novem Saeculis in universa Ko-olesia Latina communis facta saerat, siciora metus et u a tu uilio nuncupabatur.

Quod editionis nomen, idque hi ter dictum sit, idem v let ac Librum sius Calaiamo, si vo typis expressum, sive originale,

sive translatam. Transeamus nunc ad Vulgatae nostrae

6쪽

tiam Baruch in Vulgata nostra esse Ontendit ex versione Itala ad fidem textus Graeci aliquantum emendat ah ignota manu, prout et ipsius Italae Auctor ignotus est. Consonat Sahatierio etiam Bianeliinvs

cum in dioiig Vulgatae Libris inveniat It Iam ad fidem Extus originalis revisam; a Divum Hieronymum ipsam emendasse conjicit, perind ac si ille a proposito L hros Antiqui Foederis, quos in hebraico

textu non legehat, intactos relinquendi recessisset, cum et quoad auctoritatem Li

hri Iudith illum sententiam mutasse sol mus D. Inter Vulgatam cum adduamentis ad Caput III. Danielis et Antiquam Versionem Latinam a B Thomagi et a Sabatierio datam discrepantiae sunt item in historia Susannae quae a prisca Versiqne Latinaclis crepat, quamque idem Sahatierius odidit idemque dicere possemus de Vulgata quoad hiktoriam Beli et Draconis, si aut μqua ejus ersionis Latinae fragmentum allia quod, quo cum conferri posset, nobis rem Di iij Orale

7쪽

di lamentorum ast aput III. Danielis legi eph haec, quae a Divo Hieronymo posita

vid ntur. Hucusque in Hebraeo non habetur, et quae posuimaea, de Theoctotionis cui ne trans

lata aurei. In principio autem Historiae Susannae, quam in Danielis Libro Historia Belli se Draconis sequitur, legimus quae

sequuntur usquo adfinem Libri de Theodoti ni editione translata sunt Hieronymus

affirmatis in Versiona su Daniεlis ista glodicta additamenta holo praefixo admisisse, non tamen lare dieit, se ea recenter ex heodotione vertisse Attamen nemini

melius quam D. Hieronymo labor isto a acri hi potest. rNeo minus Vulgata additamentorum in Libro sther inera ab antiqua Versione Latina, cujus B Thomasius, Blanchinus, o Sahatierius copiosa nOhis fragmenta praehen . E quo inferres licet D. Hieronymum etiam particulas has Vulgatae noto Obelo Praemisso, perficere potuisse ad sidem Vorsionis LXX. Iuterpretum, quae ad distin-Dj iij sum Orale

8쪽

etionam Hexaptarisaeditionis κοινῆ seu Communis vocatur 3.

Eliam VuIgata nostra Librorum Tobias et Iudith Latina Versio antiqua esse nou potest, cum ah ea discrepet sicut e fragmontis quae Bianchinus et Sabatiorius' a nobis dederunt, coΙligimus, Sed est Versi horum Librorum quam Hieronymus ex Caldaico extu on tacerat, sicut ex Praemationibus ejus in eosdem innotoscit. Vulgata Psalmorum inter tres exegeti' Osdahores , quos Hieronymus super Psarumos exhausit, locum obtinet. Ipse lariasso Roma supra ditionem qua otorio seu communis appellatur antiquam Versionem Latinam Psalmorum, quae paucis immuta tis, in Ecclesia Ambrosiana, tacit Et in S cel Io ritus mosarahici nostris adhuc diebus

aenitur quaeque reperitur inCodicibus nonnullis et in operibus quorundam Patrum, cujus reliquias Divi Augustini pertim Maurinus Editor β et Sabatierius collegerunt, ante omnia recognovit Hieron mianus labor iste primus extat in saltu

9쪽

rio Romano a B. homasio Μartiana Eo, et Vallarsio edito q), et, huc hodio in B silica Vaticana est in usu sicut etiam Venetiis in illa D. Marci Repul,lica tante,

canebatur 7 . Post hacte praelaudatus Doctor Maximus veterem latinam psalmorum

versionem 'Diuxta editionem Horia plarem rursus emendavit orighnianis interpositis actaitamentis cum asteriscis, set obelis, ut sic, quod in Versionε praeter Originat he -hraicum erat indicaret. Et iste Iictronymi Iahor simul cum obelis et steri cis in psalterio Gallistano habetur et inter εjus-ilem opera operiri potest D. Idem secundus Hieronymi labor super salmos sinctobelis et asteriscis in Vulgata hahetur Tertio S. Hieronymus ex integro in latinum ex hebraico textu salmos transtulit et

Versio haec in operibus ejus egitur ' .

Sententia mea haec de tribus Iahoribus D. Hieronymi super psalterium lusius eriplicata et comprobata apud Calmetum et apti cloctum operum D. Hieronymi Veronensem Editorem raperitur 3. Di iti Orale

10쪽

Evangelia, uti in Vulgata Novi Foεdaris Ieguntur, videatur esse iuxta antiquam Versionem, quam Hieronymus ad fidem graecam Evocavit et de aliis libris iuxta sententiam Venerabi 1is Cardinalis Bella mihi Τ) militi et praelaudati Veronensis Editoris haut aliter aeutiendum esso mihi porsuasum os uo etiam idem D. Doctor his verbis testari videtur ' , Moum

Testamentum graecaesdei reddidi. illius,

ro qui per triginta annos in sua editione

Novi Testamenti Graeci laboraverat, e Rionem Italam variorum Librorum Novi Foederis variarum manuum Opus esse arbitratur, considerata stili diversitate, quae

juxta illum deprehenditur.

Boiuli si paucis quidquid do Auctore

Vulgata nostrae verosimilius uotum mihi est quae materia apud plures, qui talia tractant, incerte, diversimode et consas ni mi evolvitur. Videndum modo, quinam diaversis i mporibus praesertim ab erroribus Lit, rariorum mendationi Vulgatae Nostrae inoahuerint. Et initio statim conside-Dj iij Orale