De nomine, auctore, emendatoribus, et authentia vulgatae dissertatio typis Taurinens. Italice edita a Josepho Brunati professore linguae heb. et sacrae scripturae in Seminario Brixensi

11쪽

randum est, uno temporis cum antiqua Apographa Versionis ieronymiana de- ess non poterant, Alouimi Saeculi sui ornamentum, urgente Carolo Magno ejus lix ipulo aggressum sis Re ad Vulgatam juxta antiquam Lectionem revocandam et

Anno DCCCII opus suum perfecisse, quod et Auctoris et fibritate et Caroli Magni voluntate moventibus, ubique receptum fuit, et cuius autographum in Vallicellana Bibliotheca Romae asservari utatur. Λωno MLXXXIX. Lantraneus Monachus primo et dein piscopus Cantuarisnsis idem aggre&Ru egit opus quod magni habitum, et in Britannia, Galliaque libenter admissum suit '). Horum exempla Stepha nus Cistercii III. Ahbas secutus aliquorum

Hebraeorum ope textum hebraicum eoni

lit, ejusque opus, quod certo nimiam i-hertatem redolet, universo Sodalitio suo praescriptum suit. In adom Cistercii Bibliotheca autographum illius asservati

12쪽

iit δ' . Anno MCCXXXVI. Patres Dominicani arisienses seu Galli saeta su per odioes antiquos AIcuinianae Eclitionis

ne mori super teritum Hebraicum et super Versionen LXX. Interpretum Vulgatae revisione, in margine, tuae emendatione i cligere putabant, indicarunt opus Occe, quo comeelo iam inscribitur, omnibus ejusdem Familiae tit exemplar propositum sui illiusquo codex originarius Parisii in Birutiliotheca memoratorum Patrum adservabatur. Vulgatae Correeiore alii in Bibliothecis plures reperiebantur, in quihus filucliose notabant quae plus minusve docte iis corrigenda esse visa sunt, quos tamen a Bogerio Bacone in Tractatu suo ad Clementem IV severa censoris nota signatos o fiervamus δ). pographia inventa lahores omnes hu usque Pro integritate Vulgatae exantiatitere exigui momenii habendi sunt. Inde ab hac epocli plures operam suam navarum Vulgatae ad antiquum statum revocanda de quo tu Bihliotheos Lelongii sustus ira ta , Di iligo b c oc

13쪽

- ab tur. Unum alterumve tantum ex potioribus

recensebo, inprimis quo Cardinalom imo nes, Vel doctos viros, qui auspice eo laboraverunt, qui quo Anno MD XVII. in Poly-glottis Complutensibus Vulgatam revisam

ver multa exemplaria raenerandae antiquitatis

typis luci publicao qnarunt ) Rohortus

Stephanus, quamvis erga Novatorum otrinas non omnis studii expers, paucis adiutus eo dicibus, iteratis laboribus in emendatione Vulgata desudavit, exindequen

his plutos odii tonos dedit, quarum prima Anno DXXVIII. publice prodivit. Anno LXU Isidorus Clari iis antea Ahba Ca- sinen is de in Episcopus Fulginii, Vulga

tam a se Rup r textas originales recognitatam Venoliis vulgavit Pectuti vero ips a liquis anus uriptis usus non lactrat, quo proprius a priscam lectionem Vulgatam reduceret, et ex alia parte aliquantulum usio liberio rom in suis mutationibus se prae huerat, sic teAtum eius, Vulgatao Editionis verae textum non esse, Indicis ridentinae

14쪽

tum nemo textum Vulgalae Milionis esse ex alimel. Praeterea Pro1ogus jus d prohibitus in quo leguntur expressiones vim is vehementes minus quo aulae ). Post Ι-rium maiori cum laude et accuratiori, thodo, ut, quam molius fieri pos et ad prium aevum eius statum redactam nostram l-gatam daret, ovantonsis Universitas, et Joaime sinenthenius pra saetim adhibitis

triginta quatuor Conicibus operi se acciu-xit; in Annom DXLVII. Vulgata Lox niensis in Iucom prodiit, quae quidem iuposteriori hus Editionibus ope aliorum Codicum, et sollicitudine aliorum doctorum,

virorum Eliorem formam consecuta est β .

Insignis etiam Parisiorum Universitas Λnno DXUI. putilici Juris secti sua Biblia

Sacra munis et Noo Testamenti ab aliquM Theologis Parisiensibus accurate recognita ei emendata cum Praefatῖone Iacobi Fabri Doci ris Sorbonici, et mollis Ioannis Beneia et aa.marginem. At e Praefatione illa colligero

non licet, utrum Vulgatae Editionis hujus causa manu scripta exemplaria consuli Di iij sci' GOrale

15쪽

morint. Quidquid sit, Omnes labores hos saporarunt illi, tui sub auspiciis ontificum Romanorum deinceps suscepti suerunt. Sessione IV. Concilii Tridentini sub

Paulo III. octava di Aprilis DXLVLhabita olom Decreto, quo auctoritas et usus Vulgatae declaratur, praecipitur , ut posthac Sacra Scriptum potissimum ero haec ipsa eius et M at Edisis quam emendatissime imi r matur. Quapropter sui, Odom

Pontifico nonnulli Concilii Patres ride lina ipsa in urbe manum operi admoverunt sest ipsius Pontificis jussu ibi uspe sum et melius commodiusque in tempus dilatum Pius IV et Grogorius XIII. 7 negotium tanti momenti haud neglexerunt. Sed imponero sinam Iahor huic sollicitudinibus Sixti V. raservatum orat Ipse postquam Anno DLXXXVII. c letirem suam Εilitionem Versionis LXX. Intorpretum edi dissol doctorum suisque coris, usu aliquorum veterum Codicum Vulgatae, antiquorum Patrum o Doctorum, nec non exemplarium hebraeorum et graecorum, ubi Di iij sum, Omle

16쪽

Latinorum leotio ubi et obscura esset, doctissima ulla praemissa δ' suam Editionem Vulgata Anno ΜDXC. in vulgus dans potuit. Sed negligentiis quibusdam

quae in ea irrepserant, notati S memplaria ulterius Endi vetuit, opusque e G-gnosci, iterumque imprimi mandavit. Quo consilio non imploto nec ab ipso nec a Gregorio XIV. qui post Urhanum VII. illi successerat, quique Viros doctrina praestitos operi praefecerat ' Clemens VIII. post Innocentium IX. ε morati Gregorii su cessor feliciter glorioseque illud perfecit

praestantissimorum hominum studio et cura, qui propterea nova examina exactissima suscΘperunt; hinc MDXCII. lucem aspexit ejus ditio prima fronte Sixtis nomine insignita praemissaque ulla ejus,

quam Praemolis ad Lectonem sequitur, quae

Cardinati Bellarmino tribuitur eui alia

iterum revior Clemonii VIII. Bulla suo cedit Ohgervandum tamen est, quo si attente et juxta accuratioris criticae r gulas inter Vulgatam Stat V. et inter il- Di iligo by Orale

17쪽

Iam Clementis VIII examen instituitur;

Nulla est in utroque Pont fice repugnantis, ut

Bullent opus ait ' nulla in ut isque Bibliis

alis credendi aut agendῖ, ulta substantialis dioersitas, sed accidentalis solummori , quid

insolentissime objiciant, sicut facile deprehondi potest etiam e collatione praecipuarum variarum leotionum, quae in dua-hus ditionibus notantur, quas his duobus scriptoribus non infensus Hodytis collectas exhibet ' . Professor Ioannes Bernardus Do-Rogki si sic in re nostra suribit: Bu-keuiopus collegit in libro suo tuae de tueari omnes disserentias quae Sixtinam intoris et duas Clementinas catinorum MDXCII. Me sequentis reperiuntur, quae criticam tuentur odiosum Consilium quod Iam esse et Amam in iis colligendis habuerunt. Tali modo historia originis et Vicissitudinum Vulgatae seu Auctoris et Restitutorum exposita a Decretum ridet, tiliae

18쪽

son suo congequentiis statim animum convertamus materiae ordinem secuturi cubus, aminis praecipuus sinis erit detensio Decreti eiusdem, quod sic sonat 7 . , Sa--ufilii alia accedere posse Ecclesia Dei, si ex se omnibus Latinis Editionibus, quae e reumue

seruntur, sacrorum librorum, quaenam pro a

, thentica habenda sit, innotescat stat αἱ est de elarat, ut haec Vetus et Vulgata ditio, , , quae Iongo fot saeeutorum usu in ipsa Eeci Asia probata est, in publicis Iection ua, dispu- talionibust, praedicationibus et empositionibus,,pro authentie habe aliari et ut nemo illam re- , dicere quopia raetertia ait deat ei praesumat.

Hoc decretum Ecclesia Catholica qua D cretum Fidei et oecumonio Concilii Opu veneratiunda respicit. Quod si Sarpius narrat Oh stupuisse extoros 'Duhi audierunt, consensum quin quo Cardinalium et quadraginta octo Episcoporum in theologi is rehus non adeo praestantium articulum tani momenti dos nivisse, cum Palla vicino re-

19쪽

-viros Conoilii illius steprimere. Illius ast latus Onantur ea, in quibus plura jam ,,pridem hahit a Concilia convenitant acta sessu ectrum quae iam asservantur ad latus eorum Ponantur, quae Episcopi in ri a sedeminis Sessionihus clixerunt, quae om nia non modo in ontifici orare hi vi sed tot in Bibliothecis muliorum divi lum spar-

sa inveniuntur; et quanam ex parte do--ctrina praeponderet, videbimus. Quadra--ginta octo tantum suissct piscopos, ne-

mo inficis ibit; at Antistii es illi ei sto -Italiae, Siciliae Sardiniae, Galliae et Ηi--spaniae a summis Principi hus Cli rixit auis

missi suerunt. Praeter hos erant et EX Dal- matia, Graecia, vecta, et Scotia. Tres MLεgati gregiis dotibus fulgebant, Gosque, into duo in litteris et in iis linguis qui--bus doctrina ab antiquis concredita suit sepraestabant: quarumque in citiae Suavius se Sarpius trihuit momoratum decretum. se Cervinus praesertim, qui scientia pru--dentia, virtut , et fiducia Pontificis, ceu auriga currus erat, per totam diem va-

20쪽

seria dubia quae a graeca linguae scientia pendebant, eum Guillelmo Si leto postea , Cardinali, tunc Custode Bihliotheeae Vati- canae, cujus praesectus ora Legatus, comis municabat. Imo in eadem Bibliotheca vo--lumen Epistolarum mutuo scriptarum de , ,his argumentis habetur. Legati praeterea aderant Cardinales Madrancius, et se, , cechus aderant quoque aliqui Ex claris--simis Et cete horrimis viris quos vel Ge Amania, vel Hispania ha huerit. His junge--bantur tres Abbates Cassi ensium nomi- n , quibuscum simul quinta G nora oles ordinum Mendicantium erant, omne fi magna scientia praediti, sicut pluries sa--tetur Saavius ipse incaute horum in sensetentiis citandis , quando vel eas narrat, vel contrarias Decretis in Concilio san-- otii effingit. Et si ullius momenti vio a seria legatio habenda est, parum ne iis to--rico illi ora id adsuisse Concilio, praeter alios Proceres omnium rere Regu Iarium Familiarum, quae adeo spεotabilem a se tem colesiae Constituunt, et denique Di iligo Orale