Tractatus theologici quos in scholis sorbonicis dictavit D. Carolus Witasse ... In septem tomos distribuiti. Tomus primus septimus De sacramento ordinis

4쪽

TRACTATUS

THEOLOGICI

In Scholis Sorbonicis dictavit

SEPTEM TOMOS DISTRIBUTI.

UEN ET IIS, Μ DCCXXXVIII.

6쪽

O,In s. Pag, ART. I. De variis hujus sacramenti Nominibus . ibid. I, ordinis nomine De Nomine impositionis manuum.

De voce ne voee YM 3ra M

ibid. IvInam olim mulieres Per 1 Ordinationibus i fleas esse pataverint ART. II. An mulieres saeνIs ordinibus reipsa fiat idoneae. QUAEST. VII. De DissorisIonibus ad saeram ordina Ionem requisitis ART. I. De viti s aut defectibur natalium. corporis o animi. ART. II. De aefectibur aetat 3 ω eonditionis. ART. III. De defectibus morum er doctrinae. M ART. IV. De deffectibus saeramentorum a TART. V. De infectu vocat onIs . a io

QUAEST. VIII. De r tibus inter ordinandum adhiberi solitis. 2 3I

7쪽

QUAEST. II. De Presbrteratu. ART.L An Presbyteratus fit sacramentum . ART.II. De mater a Presisteratu . ART. III. De forma Prethte tui . QUAEST.III. De Diaeonatu. Λ R T. I. An Diaeoxatus fit saeramentum. ΛRT. II. De materia Diaconatus. ΛRT III. De Forma D acenam .

8쪽

TRACTATUS

Quaecunque de hoc argumento a nobis dicentur . ea duas in partes distribuentur: Prima de sacramento ordinis in universum; Secunda de unoquoque Ordine sigillatim agemus.

PARS PRIMALDE SACRAMENTO ORDINIS

in universum.

ARTgΜ hane octo Quaestionibus absolvemus. Prima de hujus Sacramenti Nominibus , Essentia& Existentia: Secunda de multiplici ordinum divisione Tertia de eorumdem Μateria & Forma rQuarta de Effectibus. Quinta de Ministror Sexta de Subjecto: Septima de Dispositionibus ad illud Sacramentum requisitis: Octava de Ritibus in eo observari solitis. Passe de ordine. A QUΨ- Dissiligoo by Cooste

9쪽

QUAESTIO ΡRIMA

De Nominibus, fidentia, ov j cI- sentia sacramenti Ordinis.

De mariis hujus sacramenti Nominibus.

DUO sunt apud Latinos, totidemque apud Graecos saeramenti istius nomina e a Latinis enim ordo ct manuum impositio ἱ a Graecis autem χώροτονία & χ ιραθεσία appellatur. De ORDINIs nomine. Ordinis vocabulum multifariam accipitur. Primo enim certam quamdam multarum secum invicem rerum com- Iarationem & concinnam earumdem inter se distributionem sonat ;icque vulgo definiri generatim solet e apta variarum rerum ac decora dispositio. Res porro illae aliquando sunt ejusdem inter se rationis , ut a bores : ita Cicero in suo de senectute libro , ubi Cyri minoris hortos describit, ait μ Lysandrum Lacedaemonium in iis admiratum esse se proceritates arborum & directos in quincuncem ordines &c. Aliquando res istae diversae sunt : hinc Augustinus lib. I9. de Civit. Deseap. I 3. Ordo est, inquit, parium dispariumque rerum, sua cuique loca tribuens, dispositio. Tunc autem maxime usurpatur hoc sensu , cum eae res certa qua dam graduum supremorum & inferiorum varietate ac distinctione sibi mutuo connexae lunt ἰ ut enim ait catechismus ad Parochos , Estri ordo , si praecipuam ejus vim & notionem accipiamus , dispositiose supremarum & inferiorum rerum , quae inter se ita aptatae sunt, ut is una ad alteram reseratur. Hoc modo ecclesiastica hierarchia ex Episcopis , Presbyteris & Ministris constans , recte ac commode ordo nuncupatur . Est enim illa admirabilis quaedam sacrarum dignitatum , & iunctionum complexio ac distributio, in eundem finem tendens , & ita ordinata , ut a minoribus ad majores gradatim ascendatur.

10쪽

sACRAMENTI ORDINIS. s

Secundo ordinis vox sumitur pro certo hominum statu pluribus communi : sic in republica Romana quondam triplex erat Ordo , I. Senatorius, a. Equestris; 3. Plebeius e sic dc apud nos tres Ordines etiamnum id regno nominantur. Frequentius tamen dignitatem significat, quae ita communis est multis , ut eadem tamen ipsis propria sit , illotque ab omnibus aliis distinguat e talis est ordo lenatorius apud Ciceronem pνo Cluentio ; talis Orcio Sacerdotum in quodam marmore apud Sel denum ad Eut G. Orig.

Hac ratione ministri Ecclesiae jam a primis religionis nostrae incinnabulis ordo dicebantur , quo a plebe ac laicis secernerentur . Hinc apud Tertullianum de idololatria, cap. 7. Ordo ecclesiasticus e de exhortatione castitatis cap. 7. Ordo sacerdotalis r ibid. Differentiam , in-- quit , inter ordinem , & plebem constituit Ecclesiae auctoritas rlibro autem de Monogamia , cap. II. Quomodo , inquit , totumis ordinem Ecclesiae de monogamis disponit , si non haec disciplinari praecedit in laicis, ex quibus Ecclesiae Ordo proficit. Tertio tandem ordinis nomen apud Christianos accipitur pro actione , qua quis ad ejusmodi dignitatem evehitur ; eaque ordinatio pro-srie Vocatur et haec autem in quodam ritu , certaque Uerborum sermL- a Posita est o qua de re postea . Sic ordinis vocem usurpavit olim Zolimus summus ponti sex epi' ad Hebcbium tom. a. Conciliorum , pag. Is 36. dum enim in eos Praesules invehitur , qui plures quam par esset Presbyteros consecrarent Hinc passim , inquit , numerosa popu- is laritas Presbyterorum , dum parochias extendi cupiunt , is aut quibus aliud praestare non potant , divinos ordines largiuntur .

Cum in Sacerdotibus inaugurandis praecipuum apud nos locum semper habuerit manus impositio , inde Ordinatio nomen impostionis misHuum apud veteres traxit : eoque vocabulo saepissime intelligitur. Achorum cap. 6. v. s. de septem primis Diaconis , Hos statuerunι , inquit Lucas , ante conspectum Apostolorum. , di orantes imposuerunt eis

manus. ν .. 4

I. ad Timoth. 4. v. l . Noli negligereratiam ρυ.e es in ta , quae data esstibi per propberiam, cum impositione manuum meis eris. ibid. cap. I. 22. Manus cito nemini imposueris; neque communicaveris pecca

tis alienis.

a. ad TimoLh. r.ε. Admoneo te ut resuscites gnaraam Dei, quae est in te perimpositionem manuum mearum.

Haec enim Scripturae loca de ordinatione accipienda sum. Cam autem in plerisque religionis christianae ritibus, & ita pluribus