De sacris, troezeniorum, hermoniensium, epidauriorum

발행: 1888년

분량: 96페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

NEPTUNUS.

TROEZENE.

12쪽

Nummi: Neptunus stans delphinum pede premenS Imhoo Blumer, sarditer Numismatic Commentaryos Pausanias: Hermione.)

EPIDAURI.

Numini: Neptunus nudus ad laevam Versia S, deXtra manu delphinum, laova tridentem fonsens Imhoo Blum ., sarditer Num. Comm. of Ρuus. Epid.).N0ptunus intur duos deusque Troegeniorum primum locum obtinebat. Quod testantur non solum ScriptoreS, sed etiam nummi fabulaeque Troegeniorum. Atque etiam ex nominibus locorum concludi lic0t, quanta religione cultus eius numinis mentes Troegeniorum imbuerit. Ne alia ad ram, flumen Taurius ad Neptunum pertinere videtur, neque aliter locus, qui Γενεθλιον vocabatur, cum cultu Neptuni cohaserere videtur. Qua de re infra disseram. In rebus Troegeniorum enarrandis Pausanias Neptunum LI DI is, commemorat. Quem duum Erythris φ),

Is dolis ut auctor sest Pausanias eXtra muros Oppidi Troe-gonis templum habuit. Qua ro commotus Wolchor q) locis Pausaniae II: 30, 6 0t II: 32, 8 cum Plus. Thus. 6 collatis

adfirmat Nuptunum Φυτὰ poto, eundem fuisse atque Neptunum ΒαItλεα vel Πυλ 69χου. Quod sequidem ei adsentirinia O p08Sum. Π0λ 0bχος t0λιευς, πολιας) cognominatur deus oppidi cuiusvis praeses, in cuius tutela civitas esse credebatur. At quaeritur, num qui deus Ll6λι00χος cogitari possit, qui HXtra muroS sedem habuerit. Certe Omnia numina tutelaria, quorum quidem templa cognorimu S, intra muro S,

13쪽

Saepissime in arce colebantur. Iuppitor Il οὶ issic Athonis in arce colebatur, itemque Minerva Πολιας vol li ολιουχος Athenis, Lacedaemone, Megalopoli, Troiae, Pergami in arcibus tompla hab0bat. Quod quidqui minime mirandum

HASe Videbitur, si reputaveris, quaenam fuerint primordia oppidorum Veterum. In Summo monte vel colle, ad cuius radicus homines dispersi habitabant, sudes deorum tutelarium instruebantur, quae ut ab hostibus tutae eSSent, muris

circumdabantur.

Qua re perspecta haud verisimile esse videtur, Neptunum IJολιοbχου ad Troegeriem 0Xtra oppidum templum habuisse. Neque qui Squam Scriptor antiquus testatur rem Se

ita habuiss0. Pausanias nihil dicit nisi N0ptuni Φm αλ: ob Tro egenu templum fuisse, Plutarchus autem festatur Tro0goniis fuissu Neptunum deum tutela rem lJολιουχου) cui primitias frugum libarent, cuius Signum, tridentem, nummi hab0rotii notum. Nihil igitur ob Stat, quominu8 putemUS,N0ptunum Φυταλμιου et N0ptunum li 0λιουχου diversa fuiss0

numina, quorum alter eXtra urbem, alter infra moenia,

fortasse in ipsa arce templum haberet. Quae cum ita sint, facito inducimur, ut Noptunum i l ολιουχου seundem fuisso atqu0 Neptunum ΒαIιλῖα Statuamia S, quae cognominu propinquam significationem habere nemo facile negaverit. Atque animadvertus velim Pausaniam h) curtamin se Minervae ut N0ptuni communiorato Minuruum IIολtὰδα vulquam in areo templum habuisse constat, cum Neptuno BαIιλει componere. Quo loco quae de Cultu horum numinum adferuntur, eo consilio scripta esse videntur, ut fabuladu certamine Minorvae et Neptuni arbitrioque Iovis, quo

ita discessum est, ut terram Troegenium communiter pOS- siderent, rserum testimoniis confirmaretur. Quod si conc0ditur, existimare oportet communi possessioni etiam Societatem quandam religionum respondisse. Quae societas nullo modo m0lius effici videtur, quam si statuimus utrumque numen in arce cultum fuisse. Cui rei conveniunt ea,

14쪽

in arce habitasse iam Supra monili. Huic opinioni aliunde subsidium arcessere poSSum. Constat fabulam, quae de certamine Minervae et Neptuni est, nisi Troegene et Athenis nusquam inveniri. Atqui Athenis in arce colebatur Neptunus, quamviA victus, ut fabula ferebat. Neque aliter rem se Troegene habuisse pro certo adfirmari poteSt. Ali putamus, d ro eZ0nios, incolas oppidi Nuptuno sacri, unde coloniae auspiciis Neptuni deducebantur, ubi illud numen fabulis celebrabatur, in cuius nummis Signum Neptuni, quamdiu libera civita8 erat, incudebatur, eXtra muros deum tutelarem coluisse γAtque haec quidem hactenus. Sed antequam ad alias

reS commemorandaS transeamus, liceat mihi de Noptuno Tro eZeniorum pauca addere. Iam supra Neptuni qλυταλ- μου, ΒαIιλε uc, Il0λ 00χ00 mentionem feci, quae numina ascriptoribus antiqui8 commemorantur. Quamquam nullus

alius cultus Neptuni a Troegeniis celebratus litteris mandatus sest, fieri potest ut verba a Pausania ) allata re vera ad cultum Neptuni referenda sint: καταδα ν00It Eat etGυπρις Κελενδc ει καὶ 60 SMI la ενα χ 0 80υ ἐIetiυ ο Γενεθλιουουο α 60It etεχ λὶ ναι ΘΥ Ιεα ἐνταb; α λεγοντες. Ea verba primum quidem aspicientibuS nullam Sia Spicionem praebent, hoc loco de Neptuno agi, neque tamen a Specie veritatis

abhorrui locum, qui Γενεθλι0V Vocabatur, nomen Sulam adultu Noptuni accepisse. Cui opini0ni non obstat, quod

a0tate Pausaniae vel auctoris eius nomen i 'ευε λζου ad Thesuum referebatur. Nam eodem modo SaXum, quod antea

ara Iovis E ,ευ 00 appellatum erat, postea mutato nomine fabulae Theseae applicatum esso doc0t Pausanias ). Ad opinionem meam confirmandam monere Velim prope I 0rnam, cui Oppido multae religiones cum oppidis in ea parto Argolidis, quae AZeth vocabatur. Sitis spraesertim Troegeno Hermionaque) communeS erant, Neptunum ΓευSItου tem

15쪽

plum habuisse in loco, cui nomen ΓευεItou orati). Aliud 0xemplum cultus Neptuni Γενεθλι00 adferre possum et ipSum e regione Sumptum, quae cum ea parte Argolidis, de qua hoc loco agitur, antiquam societatem religionum habuisse videtur. Lacedaemone enim Neptunus Γενεθλιυς templum habuit, ut tradit Pausanias '). Haec considerantibus haud absonum esse videtur suspicari Tro egenium illum locum, qui Γενεθλιον vocabatur, cum cultu Neptuni Γενεθλι00 quodammodo cohaerere. Accedit quod is locus

ad mare situs erat, Neptunumque ad mare praecipue cui tum fuisse inter Omnes conStnt. Intur duos Trougeniorum NeptunuS ΓεγαιGzιος numerandus esse mihi videtur. Quamquam enim neque apud scriptores neque in monumentis Troegenii eum coluissu narrantur, tamen concludere licet eum apud Tro0g0nios cultum ut venerationem habuisse. E titulo Tro0gonio δ)cognovimus tribum Troegeniam Γεγα πιαν appellatam eSSe. Quod nomon ad Neptunum ΓεγαυIzιον referendum esSe Videtur. In comparationem Vocari poteSt mensis, qui ΓεγαιGettoc vocabatur, quique etiam Lacedaemone, Calymnae,

Coi invonitur ε). Sacra Neptuni Iεγα Izλυ Troegeniis cum incolis Geraesti, oppidi in Euboea siti, communia fuisse viduntur. Ibi Noptunus templum habuit ut in honorum olus feriae Γεγαb πια appullatae celebrabantur β). Geraestus filius Noptuni sesso putabatur q). In prisca urbe Hermionensium Neptunus templum habuit, ut auctor est Pausanias '). In nova urbe prope tem-

16쪽

plum Diana0 l τίευειας statuam fuisso Neptuni altero pudodelphinum promontis scribit Pausanias g). Ea numina raro coniuncta invenimus. Quantum equidem Scio, nullo alio loco nisi Corinthi δ), Lacudasemone q), Hermionae Neptunus ut Diana consociati erant. In monte Didymis, qui mons utrum ad TroeZenem an Hermionam pertinuerit, non satis conStat, Apollini, Neptuno, Cereri templa exstructa orant. Cultum Ceroris cum sacris HermionenSium componere in promptu est. At tam on vidundum ust, n0 dii in illo monto culti ad Troogenem potius referendi sint. Iuxta tomplum Noptuni Φυταλ:1ζ00, quod extra muros Oppidi Troegenis exstructum erat, fuit t0mplum Ceroris ΘεI 076 60. Auspiciis Neptuni 0t Apollinis colonia Tro0geniorum Halicarnassum deducta ust ε). In montu Triopio prope Halicarnassum Neptunus una cum Apolline ut Corsero colobatur β). Vidomus igitur Sacra quae in monte Didymis celebrabantur cum sacris

Epidauri nullum cultum Noptuni a Scriptoribus antiquis commemoratum invenimus. Sed nummus Epidaurius, Caracalla imperatore Signatu S, Signum eius numinis habet. Stat Noptunus nudus ad laevum versus, deXtra manu delphinum, laeva trid0ntem tenet. Animadverterunt Imhoo Blumor ut Gardner, qui eius nummi fecerunt mentionem, illud signum Noptuni eis simillimum esse, quae in nummis Corinthiacis invuniuntur. Quam quidem imaginem Noptuni ad exemplar Statuae colo SSeae, quae ad portum Cenchreas posita erat, factam eSSe satis conStas.

17쪽

MINERVA.

TROEZENE.

HERMIONAE.

18쪽

Quanta fuserit inter Athenisenses Troegeniosque religionum Societas, e Sacris Minervae, quae ii S communia erant, facile cognosci potest. Quorum Sacrorum eadem ratio

si o0goniis atqu0 Atheniensibus fuisse videtur. In utraque urb0 Mitiserva dea tutelaris Il0λιας) 0rat, in utraque urb0 fabula d0 csertamine Minervae ut Nuptuni celebrabatur. Neque i Squam praeter has duas urbes illa fabula nobis occurrit. Accedit quod in agro Tro egenio Minerva 'Aπαz00για colebatur, quae dea seadem fuisse videtur utque Minerva Φγαῖρια, quae in Attica dea tutelaris gentium erat '. Praeterea animadvertas velim cognomen illud Ἀπατου ια indicare incolas agri Troogonii Ionicae nationis fuisse. Quod cognomen cum feriis Apaturiis componendum esse quis negat 3 Atqui illa se furia0 omnibus

Etiam ab Hormion0nsibus Minerva summa religione eulta fuisso vid0tur. Quod quidem praecipue in prisca urbe Hermionsensium factum 0ssu docet Pausanias δ). Ibi

huic numini duo templa 0Xstructa fuisse eX eodem Scriptore cognovimus. In nova autem urbe Hermionen

sium nullum Minervae templum fuisse vid0tur. Attamon antu tum plum Cereris Xθ6Vtour Pausanias commum irat duo signa fuissσ, alterum Minervae, alterum Cororis. Eo igitur loco duo illa numina coniuncta erant, id qu0d in Buporthmo quoque invenimus. Si Pausaniae sidos habunda sest, suspicari licet posterioribus temporibus Sacra Minervae et Neptuni, cum antea in magno honore

19쪽

fuissent, pristinam r0ligionem amisisse set Sacris Cororiscussisse. Quod ita non fuisse ut credam adducor Bursiano praecipue auctore. Is enim monuit in monte, qui Pron appellabatur, quique arcis inStar erat, cum alia templa magnae religionis atque sanctimoniae tum templum C0reris X ας fuiss0, cuius deae sacra priscae vetustati adsignanda esse videntur, quoniam eXplicare non ΡOSSUINUS, qu0modo posterioribus temporibus eius deae cultus Herinio nam importatus sit. Quare non possum Bursiano ' non adsuntiri suspicanti vutorem urbem Hermionensium umonte, cui nomen erat Proni, usque ad oram maritimam pertinui 8Se atque postea, numero civium deminuto, eam partem, quae mari adiacebat, ab incolis relictam esse. In prisca illa urb0 Hermionensium, ut verbis Pau- Saniae utar, iuxta tomplum Minervae fundamenta erant

demus igitur hanc duam ab Hermion sensibus cum Dioscuris religionu iunciam fuiss0. Quae societas raro Occurrit. In Argolido cultus Dioscurorum multis locis floruisse videtur, neque tamen si ab Hermiona discesseris usquam Minerva cum

iis componitur. Sed in fabulis r0ligionibus quo Laconicis

Minerva eum Dioseuris consocinia esse reperitur. Lacedae

li αλχtola ob circumferobantur, nomina Dioseurorum inserta osse vid0mus. Cuius templi aedificationem Tyndareus exorsus eSSe dicebatur, quo mortuo opuS persecutos esse filios eius,d0inde Lae0da0monios ad fastigium perduxisse. In templo

perfecto aere eXpreSSa erant facta Dioscurorum cum alia

multa tum raptus siliarum Leucippi. In oppido Lacedaemoniorum, cui nomen erat LaS, tvmplum Minerva0 ΑΠ ας a Castore et Polluce exstructum esse ferebatur ε) His ex0mplis o Laconia sumptis aliud ad-

20쪽

icere possem, si constaret tria illa signa pilleata ex aere facta, quae Brasiis iuXta simulacrum Minervae erant, Dioscuros fuisse λ). Sed cum Pausanias dubitet, utrum ea signa nomine Dioscurorum an Corybantium nuncupanda sint, hic

locus haud ita multum valet ad id quod iam dumonstravi

confirmandUm.

Sed haec quidem hactenus. Ea eXempla quae adduXi satis demonstrant in Laconicis, ut in Hermionicis religionibus, inter Minervam atque Dioscuro S Societatem quandam intercessiSSe. Epidauri Minorva KtIIα α cognominata in arce colebatur. Cui vocabulo qui insit sensus, non Satis constat. V0risimile sane est cognomen illud a Verbo octII0ς derivatum esse, sed cur Minerva Epidauriorum ita appellata fuerit, nondum liquet. Quae cum ita sint, sufficiat mihi adnotare eodem vel simili modo cognominatos esse Apollinum et Bacchum. Bacchus K Izος Acharnis in pago Atheni0nsium colebatur, ut tradit Pausanias, qui simul Minervae In-ας ut Triειας ) montionum facit, unde collig0re licui Minervam cum Baccho societatem quandam habuisse. Aliud eXemplum eX eodem Pausaniae libro sumptum docos Athonis in ipsa urbe sacra Minervae religiones Bacchi attigisse. Signo enim Minervae TI ειας commemorato pergit Pausanias : δ) 'Esri δε λ Moc Ου αλλ' 6I0υ κα Η ε Iodit 1M-κ ου αυδρα ἐπὶ etobet ' λε700Iιν, lula α ΔιονυI0ς γ λθεν ἐς τγ υ

Vidomus igitur in Attica Bacchum cum Minerva rr εἰ ) societatem quandam habuisso. Etiam aliis locis Minerva cum Baccho religione i ungitur. Olympiae Minervae Ναγκαιc . a Narcaeo, filio Bacchi, tomplum dodicatum esse ferebatur.'). Narcaeus eiusque mater sacra Bacchi instituisso traduntur. In vasis piciis Minserva inter comites

SEARCH

MENU NAVIGATION