De sacris, troezeniorum, hermoniensium, epidauriorum

31쪽

H0rmionae cultum Dianae ' ρ ISMEας invenimu8, quod cognomen Dianae nullo alio loco additur. N0quo tamen id mirari oportui, nam tota fabula Iphig0nia se ad Dianam spectat. Pausanias narrat Hesiodum Stesichorum quo tradidiss0 Iphig0niam voluntate Dianae in Hedaten mutatam

immortalem factam esse. Hecate autem quam propinqua cognatione cum Diana coniuncta fu0rit, nemo raro

ignorat. Euripidos Iphigeniam inducit partes Ilithyiau sustinentem ', quod numen et ipsum a Diana non diversum eSSe plerumque Videmu8. Pausanias narrat Α0girase intemplo Dianae votus fuisse Simulacrum Iphigeniae, unde

concludit tum plum ipsum iam indu ab initio Iphigonia0

declarent, cur ab Hermionen Sibus Diana 'l ρι ευεια appullata sit. Alia addoro possum Megara et Lacedaemone arceSSita. Quantum e verbis Pausaniae coniectari licet, simulacrum Noptuni in tum plo Dianae vel iuXta positum erat. Quorum numinum societas haud saepe invenitur. Iam

supra monui Corinthi set Lacedaemone Neptuno Diana sequusocietatem cultus fuisse viduri δ). Epidauri multa se species Dianae inveniuntur. Inscriptio in ruduribus Ausculapii reperta docui ab Epidauriis Dianam cultam fuiss0. Cuius dono templum non longe atomplo Aesculapii sexstructum erat. Cum Diana Hecate luseplerumque coniunctissimae eSSent, nonnullis locis utrum quo numen in unum ita confundebatur, ut una eademque deae880 crederetur, id quod Epidauri evenisse vid0tur. In consimili soci0tatu Dianam Hecatu quo Athonis of Doli fuissu doc0tit inscriptiones Atticae Doliaca0quo ε). Diana l Hetaei cognomen 'Ea Z00ς habebat, quod Ephusi quoquo Dianae additum invenitur h). Quo cum cognomine

32쪽

Id cognom0n significat illam deam portas custodire, quod munus etiam Hoeatae tribuitur. Dianam Il=0θυγαια, ab Hesychio commemoratam esse invenimus ε). Eius similitudinum hab0t Diana IJ οπυλαζα, quae Eleusino colebaturq). Diana Oρθια in inscription0 Epidauria, quae in luco A eSculapii reperta est, commemoratur. Cuius cultus multis aliis locis invenitur. Laeudaemone eximia religione colebatur et ante aram eius iuvenes Spartiatarum flag0llis caudebanturq). Α Schol. Pind. aliau sedes eiusdem deausenumerantur'): mons Orthosium in Arcadia situs, Elis, vicus Athenarum, qui Κε αν εικος appellabatur. Etiam

sacra eius deae inveniuntur.

In monte Cynortio invunta usi inscriptio Diana0 d0- dicata. In 00dom monto A pollo Mαὶ affetας sudum hab0bat; lidos igitur colliguro Apollinem ut Dianam ibi coniunctos

Dianam Παν υλα αν apud Epidaurios cultum fuisse docut titulus, quom supra attuli. Apparet id cognomen a Παγ ρυλ0t derivatum esse, quo nomine hominus ad tribum quandam Epidauriam portinentes Significantur. Isti: pu ot

33쪽

In ipso oppido Epidauriorum describendo Pausanias cultum Dianae commemorat ita ut suspicari lic0at inter eam Bacchumque societatem quandam religionum fuisse, id quod haud sa0pse invunitur. Quamquam enim Apollo et Bacchus artissimis vinculis iunguntur, soror Apollinis in Societatum Bacchi raro v0nit. Α0gina se, in insula Epidauro finitima, tradit Pausanias ' trium templorum, quae inter Senon longo distabant, unum Apollini, alterum Dianae, tertium Baccho dedicatum fuiss0. Patris duo illa numina adfinitatu quadam iunguntur per Eurypylum, qui Sacra

amuntia liburatus esset Dianae g audem sexstruxit et in luco Diana0 supultus sest. Idem dicitur mor0m Dianae 4 μ κλαγια hominis mactandi sustulisse. Quanta fuserit Patris sociosas intur Bacchum Dianamque, Vel optime apparet emoribus sacris ritibusque, quibus feriae Bacchi Atetur νγ 60 colubrari solsebant. ProXima nocte virgines pueri JUe coronis spicuis rudi miti sex oppido ad rivum Mειλιχον procede bant. Unde postquam coronas Dianae Τρικλαγ 3 dedicaverant et coronas hederaceas capitibus imposuerant, in oppidum ad t0mplum Bacchi fitetur 9 et00 redibant. Etiam Braurone sacra Dianao eum sacris Baccheis coniuncta fuisso viduntur ').

VENUS.

34쪽

HERMIONAE.

EPIDAURI.

35쪽

Opinor, casui tribuendum est, si invenimus Venerem Καzα-σκοοttαυ et Apollinum 'Eπιδα ou in uodem luco tompla habuisse. Animadvertas velim ea numina ita quoque coniuncta fuisse, ut templa eorum a Diomede dedicata osse

traderentur.

Apollo ut Vunus otium Doli r0ligio no iunguntur φ). Ut Diomodos illis numinibus Trougseno templa dedicasse crudobatur, ita fabula ferebat Theseum, cum Dolum tia Vena

Venus etiam aliis locis sacra communia hab0bant, ut Cnidi, Bassis, Patris, in promontoriis L0ueata ut Aetio β). In eodem luco, ubi Apollo Ut Venus a Troogoniis colebantur, simulacrum Aesculapii fuisso tradit Pausanias. Societas sacrorum Apollinis, Vonoris, Aesculapii non raro invonitur. Ut do Epidauro non dicam, ubi in luco Aesculapii tompta Apollinis ut Vonoris 0xstrueta erantq), Sicyone in ludo Ausculapii Apollo Καρυε op et V0nus colebantur h); Rhodi tria illa numina communum ludum habuisse docet inscriptio nuper reporta q). In portu Cyll0n0 cum Aesculapio

consociata fuisse Venus vid0tur'). Altura Vonus Tro0goniorum 'AZγαια appellabatur, quod cognomen etiam Iunoni ut tuo Minervae saepius additur.

36쪽

Ρlerique scriptores rerum mythologicarum contendunt sacra Voneris 'AZγχιας Tro eZenem HalicarnaSSO, quae erat colonia Troegeniorum, tranStata esse. Quae quidem reS mihi incerta esse videtur. Nam utrum Vorba illa Pausaniae

mercium Sacrorum) recepta Troegenem importu Verint. Venus cum Iside consociata raro reperitur. Licent

Optimo, ut mihi quidem videtur, iuro Koliter ') conclusit, in tumplo Vonoris fuisse simulacra Mercurii Panosque atque prope templum eius Isidem atque Nymphas cultas fuiss0. Athenis igitur societatem seandum Veneris Isidis iuuin v0nimus atque TroeZene. Quae reS confirmat ea, quae de commercio Sacrorum inter Athenienses Troogeniosque intorcsedente iam Supra adnotavi. Deli quoquo Isis cum Vonoro coniuncta colebatur δ).Τ0rtia Venus cognomino Ν03 ρια a Troegeniis colebatur. Quod cognomen ad nymphas res rondum esse facile qui Spiam SuSpicetur, pra080rtim cum Vonus et Nymphae suopissime consocientur. At tamen adducor ut crediim cognomon illud Ν9:17ζα ad Vonorem deam nuptiarum Spectare. Conferenda esse eenseo cognomina Iunonis Νυ: 'ρε00 LSνη, llα δεῖνος alia , quibus eundem sonsum inesse constat. Hanc ad confirmandam opinionum nonnihil valore videtur ea fabula, quae de t0mplo Vonoris Νυγ ριας condendo adfertur.

37쪽

Id 0nim tomplum a Theseo conditum eSse credebatur, cum Helenam raptam in matrimonium duxiss0t - id quod mihi quidem testari vid0tur hanc deum olim apud Troegenios munere duae nuptialis functam esse. Cui rei perbene convenit, quod apud Hermionen Ses, Vicinos TroeZeniorum, ad quorum sinus templum Vonoris Ν0Miας situm erat, Venus dua nuptialis erat. V0110r0m Νυν ρια, iuxta Iovem sedem habuisse, docet Pausanias. Eam consociationem fortuitam fuisse cave eXistimes. Iuppiter et Venus etiam Lacudaemono') ruligionuiunguntur, ubi in aedificio rotundo Simulacra eorum una posita erant ). Monere velim neque Troogene neque Lacedaemone Iovem cum alia dea quam cum Venere coniunctum

fuisso videri. Proprium eSt Iovis, quod ea Societas, quae inter eum et aliquam duam initur, speciem et formam matrimonii habet. Quam r0ligionem, ut est animis simplicibus atque rudibus maXime accommodata, a remotissimis temporibus repetendam esse recte iudicarunt viri docti, qui rebus mythologicis inv0stigandis operam dederunt. De nuptiis Iunonis et Iovis, quae multis locis celebrabantur, Supra Verba feci. Itemque societas Iovis et Proserpinae speciem matrimonii induit. Quibus diis ferino, quae θε0Io Mα, IVIZIλDοῖ-

et appellabantur, Thebis, Cygici, Agrigenti celebrabantur, ut iustus sunt Pollux δ) ut Schol. Eur. Pho0n. ε). Et haud

Scio an amores, quos Iovem cum feminis mortalibus iunxissu fabulae narrant, principio eundem sensum habuerint β).

et IOVem, quae numina tamquam IIoλιουχοι Sacra communia BaeΡiSSime habuerunt, matrimonium non fingi, monere Velim enStitatem MinervaO, cuiuS opinio apud Graecos vigebat, prohibui HSo, ne fabulae in eum Sen- Sum fingerentur. Accedit quod illa numina consociata e8Ae Videntur

38쪽

His rebus consideratis nemo me reprehenderit suspicantem inter Iovem et Venerem Ν0 3 ριαν eandem rationem

intercessisse. Quod si conceditur, id cognomon Venoris aptissim0 0Xplicatur cognominibus similibus Iunonis incomparationem adductis. Tum etiam cognoscere licet, cur cultus Iovis seo loco saxo ingunti et rudi adnexus fuerit, nam si origo sociutatis Veneris et Iovis ad ea tempora refertur, quibus deus et dea, qui sacra communia habebant, matrimonio iuncti esse fingerentur, ea colendi forma facilis ostad intolligendum. Titulus docui apud Tr00gonios Venerum ἐν β Izαις venerationem habuisse. Vocabulum J IIαι a grammaticis verbis υδρηλοὶ etsast redditur, unde sequitur Venerem ξυ

δαIIαις cum Vonoro ἐν 2λει, ἐν χαλα 0ις conferendum eSSe. Hormionao Venus Ποντια vel Ληιεν α colebatur, quae cognomina deam maris nautarumque Significant. Eius nu

minis cultus late patuit. Ut alia omittam, Venus Et πλο α

Aeginae, Patris, in portubuS Corinthiorum, ad mare sitas

fuiss0 v0risimile est. Eodem Spectant cognomina Veneris 'Aκ α α et Κα*GZGπια. Attora V0nus Hermionensium nullum cognomen habuit. Ei virginus Hermionensium sacrificare solebant anto nuptias celebrandas, unde cogno Scitur ei Veneri nuptias curae fuisse. Eodem munere Venerem αν apud Lac0- daemonios functum esse invenimus'). Adfinis fuiss0 vi lotur Venia S, quae in Spelunca quadam a Naupactiis colobaturq), a qua cum Virgine8 tum Viduae nuptiaS precari sol0bant. Eo dona russerunda esse videtur VenuS N07. ρια Tro eZeniorum, de qua mentionem modo Dei h).

posterioribues temporibus, eum Graeei iam coepiSSent Oppida condere, quorum numina tutelaria Iuppiter et Minerva per Saepe erant.

βi Lieuat mihi hoc loco commonere est, quae a P. Preller-Rob. Gr. Myth. I: 350 n. 3 do Venere HermionenΗium adferuntur, minuS recte

39쪽

De ea societate, quam apud Epidaurios Vonus cum Ausculapio habebat, modo verba feci. In Aesculapio Epidauriorum orant templum Dianae, simulacrum Epiones, templa Vonoris set Thumidis. In ipso oppido Epidauriorum doscribendo sumpta Diana se ut Vonoris componit Pausanias. Num indu concludi licuas ea numina inter se coniuncta fuisse, pro certo a dfirmari non poteSt, quamquam probabile est rem so ita habuisse. Eodem modo in oppido Naupactiorum doscrib0ndo Pausanias Dianam et

In luco Ausculapii Vonus ut Thumis roligione iunguntur. Eandem rationum illorum numinum Gythii fuisso reperiemus, Si quidem probabitur emendatio, quam ad Paus.

quod habunt MSS. ut oditoros, in Θε μιδος mutato. Itemque Athonis ) Vonus ut Thomis coniunctae erant; Rhamnunte iuxta tomplum Thumidis urat templum Nemesio sy), quae dea Veneri persimilis oratq). Tanagra0 V0nus ut Thomis una cum Baccho, Apolline, Diana, Latonaque inveniuntur β).

40쪽

TROEZENE.

C. I. G. 1221 . . . z0υ εγεα 'Aγε ως 'Eυst λt00. Mars ut in arto ita in cultu Graecorum minuS quam colori dii deauque prominet. In religionibus Tr00Zeniorum et Hermionensium cultum Martis altis radicibus d0fixum fuisse, nemo iure contenderit. Quod vel ex eo cognosci potest, quod in nulla fabula Troegenia vel Hermionica reges vul horo os indigonao Marte orti esse ferebantur, id quod cum in aliis rugionibus Graecia0 tum in Thracia, Thessalia, Boseotia usu venit. Licet enim Mars Troegenius cum Theseo, horoe illo gentili Troegeniorum, consociatu8 fuerit, pater Thosui non erat Mars, Sed NeptunuS. Prope eum locum, ubi Theseus natus esse ferebatur, Γευεθλιου quod vocabatur, Marti templum eXStructum erat, ubi Th0suus Amagonas proelio vicisse crudebatur. Ut fabula Thesei Tro0g0niis cum Athenisensibus communis erat, ita Mars cum Theseo coniunctus Athenis quoque reperitur: Prope templum illud, quod Athenis Marti exstructum erat cum alia signa tum simulacrum Thus ei positum fuissu tradit Pausanias φ). A magonus otiam aliis locis cum Marte componuntur. In Areopago Ath0niensium A magonas castra posuiSSe Durrat Aesehylus, qui sine dubio veterum fabulam Sequebatur. Praeterea A magones a permultis scriptoribus filiasi Martis