장음표시 사용
21쪽
Bacchi aspicitur '). Fiuri potust, ut Epidauri quoque Sacra Minorvae cum sacris Bacchi quodammodo coniuncta fuerint, ita ut Minorva inde KtIIαια appellata sit. In rudoribus Ausculapii Epidauriorum inscriptio involita est Minervae Iloλιαδι dudicata. Qua0 inscriptio docet Minorvam ita appullatam Epidauri cultum habuiss0. Hanc duam eandem fuisse quam Minervam K IIαἰαν, quae Epidauri in arce colebatur, vori simillimum est. Cui tu in arcu colobatur Minorva Iloλttic. Noque igitur non mirari possum, quod titulus ei numini dedicatus in loco inventus est, qui ab arce, sede Minervae Iloλιαδος, remotus est. In luco 40sculapii alia lumina involata est inscriptio-nsem Minerva0 Kαλλιε=I ' dedicatam continens. Id numen, quantum equidem Scio, nullo alio loco reperitur. Cognominis illius similitudin0m quandam habunt alia cognomina eiusdem deae, qualia Sunt 'E=Iανη, Sub quo nomine Lacedaemone, Olympiae, Thespiis, Sami, Deli colobatur Minerva,
22쪽
23쪽
que re cogno Scere, quam eXiguum commercium Sacrorum
Tro0g0niis cum civitatibus doricis fuerit. In plurisquo civitatibus Argolidis colobatur Apollo JΠυθαευς Πυλος),
praesertim Argis, quae urbs SedeS vetustissima et cul0- borrima sius d0i in Argolide fuisse videtur, TroeZene, quantum scio, nullum templum, habebat. At famon tanta orat Apollinis Il0 Ηου auctoritas, ut eam ne Troog0nii quidem detrectaro potuerint. Ludos, qui Πυλα appullabantur, a Troegeniis celebratos e880, Verisimillimum est, quamquam Pausanias TroeZenem Sedem eorum ludorum disserte non nominus. Alius orat Tr00κ0n0 deus, Apollini liud αει cognatus, Apollo Θεα toc. Eius dot cognomen cum Verbis 609 α, θε60 'ς cohaerere ut demonstretur, nullo argumento opus est. Hah090l autem legati orant, qui oraculum D0lphicum publice consulobant vel colubritati feriarum Graucarum intererunt. Quos viros 0Msri, magistratibus Lacoda0moniorum, qui Pythiam consulebant, similes fuissu ruetq
24쪽
monet Odo . Mulier. I si ειυς igitur v0rbo Fuc verbiS-que inde d0rivatis cognatum est. Addere velim Aeginae θεαριου Apollinis duriora fuisse, cuius mentionem facit Pindarus'). Rectu igitur collegoriant ii, qui Apollinem Θεαγιον, qui Tro eZeno venerationem habebat, cum Apollinq
Alia res adduci potest ad id quod proposui confirmandum. Templo Apollinis Θεαγ 00 commemorato pergit
duntur igitur Tro0genii existimavisse ea quae ad expiationem Orostis pertinebant ante aedem Apollinis Θεα fou
Fabula Orostis o Poloponneso originem duxit. Vetustissima forma eius fabulae expiationem Orestis non commemorat, nec con Stat, num SteSichorus eam fabulae par-f0m tractaverit. Certo Aeschylus tragoedia illa, quae Eb:1ευιδες inscripta est, ea quae de illa fabula ant0a scripta erant quasi Obscuravit δ). Quantum se testimoniis veterum cogUOSDere POSSU IUS, fabula de uxpiatione Orestis in Arcadia, Athenis, Tro egeno colobrabatur. Quomodo Orestes in Arcadia expiatus sit, Pausanias non satis plane tradit. A lii narrant Dianam in Arcadia Orosium expiavisse ε). Quae de Oresto apud iudicus accusato absolutoque in Arcadin narrabantur, ea etabula Atticorum Sumpta esse Videntur. In fabula autum Attica Orestus ab Apollino Dulphico expiatur. Qua re fabula Attica cum fabula Troeguntuconv0nit. Licet igitur concludere Apollinem Θεαγιον, ante
25쪽
cuius templum Orestes Troezene eXpurgatuS eSSe ferebatur,
eundem fuisse, atque illum, quem in fabula Attica id om fecisse constat, Apollinem Delphicum vel DA Ηου. Ap0llinem 'ibi 'ατη tου Troogene cultum fuisse narrat Pausanias. Id cognomen quamquam nullo alio loco inveniri potest, tamen quam vim habeat 0X aliis cognominibus Apollinis cognovimus. Huic enim numini persimilis esse videtur Apollo 'El1ἶἁIιος, quem ad Pagasas cultum habuisso doc0t Apollonius Rhodius'. Illi duo cognatus urat Apollo 'EκδαΠιος, cuius aram prope CyZicum eXStru tam fuisso apud eundem poetam eiusque scholiastam scriptum invenimus δ). Ab 00d0m po0ta Apollo 'E: 'cistoc cum Apollino Ἀκῖα ' componitur, cuius d0i sacra Parii inveniuntur '). Etiam in promontorio Actio in Acarnania ille duus sedem habuit, in cuius fututa erat foedus Acar-
Illis cognominibus β), quae quasi cognatione aliqua inter se continentur, idem sensus subest. Spectant enim ad Apollinum duum tutelarem nautarum. In Ρeloponneso,
TroeZene eXceptu, nullum eorum cognominum occurrit.
Nequo in Attica n0quo in Creta, neque aliis locis, qui cum Troegene commercium religionum habebant, illa cognomina inVenire possumus. Nondum igitur liquet, quomodo Ap0llo Em Θαet μιος Tro eZenem Venerit. Τρmplum seius d0i a Diomede Troogene exstructum esse scribit Pausanias. Quod mirandum Sane est, cum in aliis fabulis Diomodus ut Apollo nihil commune habeant. Quod autem scribit Pausanias ludos Pythios a Diomodo Troogono institutos esse, id ita 0Xplicatum Velim, ut ludos, qui in honorem Apollinis Iluit ou celebrabantur, Argis Tro0-
26쪽
Zenem tranStatos esse Suspicer. Nam cum constet Argos
quasi incunabula fuisse sacrorum Apollinis Il0M00, quae Lacedaemone, Hermionae, Epidauri aliis locis erant, verisimile est, ludos Pythios, qui Troegenu habebantur, et ipsos ad ArgOS referendos esse, praeSertim cum Diomede8, qui eos instituisse furebatur, fabulis Argivis praecipue celebratus sit.
Quanta r0ligione ab Epidauriis Apollo cultus sit, vel inde cognosci potest, quod Epidaurii Epidaurum horoaeponymum filium Apollinis osse putabant. Accedit quod in nummis Epidauriorum se diis praeter A sesculapium Apollo
Solus repraesentatus invenitur.
Apollo et Aesculapius ut pater et filius consociatiorant. Atque tam arta erat coniunctio eorum, ut ea quae ad ali 0rum portinobant, alteri tribuerentur, ut videmus incolumna, qua Series Curationum ope Aesculapii per clarum enarratur, praeScriptum esse: ' θ:λαῖα et60 Aπολλωνος καὶ του AIκλοnt ob h).
De originu Apollinis M αλεατου pra0claro disputavit Wilamowitg-Moll0ndorss. Ac ne rem iam tractatam retractare videar, mihi satis serit ad librum eius, qui 'Isyllos vola Epidauros' inscribitur, dol0gasse ) D0 Apolline Νο ', qui Epidauri venerationem habuisse cruditur, infra verba faciam. Apollo ac et foc se loco, qui Tatietα appellabatur, nomenaee0pisse videtur. Ttieta oppidum erat ad amnem Spercheum situm. V 0risimilo usi sacra Apollinis Ἀπατα ob indo Epidaurum translata esse. Quod quidem non est mirandum considerantibus nobis cultum Aesculapii 0 Thessalia, ad cuius fines rettατα situm 0rat, Epidaurum adductum ess0. Nihil igitur impedit, quominus eXistimemuS eum populum, qui sacra Ausculapii 0 Thessalia Epidaurum transtulit, otiam cultum Apollonis Taαῖα GD Secum tulisse. Apollo Λυκιος Epidauri cultus fuisso non diserte traditur. Licet tamen existimare sacra eius ibi fuisse, num
27쪽
verisimillimum est Λυκε tou, quod in titulo Epidaurio, quem supra attuli, invenitur, nomine illius dei appellatum esse. In inscription0 Epidauria Apollo 'Eκατηδελετη invenitur. Id cognomen Homericum Sonat idemque valetat tuo cognomina illa Homerica EZη Θολος, Eχατ διλος. Ρraoterea animadvertas volim Apollin0m Εκαet 'εὶ at unullum singularem deum fuisse videri. Intimo cognomen eius ut cetera quae attuli ad poetas Suo more Ornantes of amplificantes referendum eSt.
28쪽
καet' ζυγγ. Diana a Tro0Z0niis summa religion0 colobatur, id quod Vel eX eo cognosci potest, quod nummi antiquissimi signum Dinnao habent. Aecudit quod fabula0. quae ad Troe-genem maXime Spectant, huic numini sese applieant, ut Saron, unus ex antiquissimis regibus Tro0Zoniorum, The80US, ante omnes Hippolytus cum Diana artissime coniunguntur. Saron f0mplum Dianae Eet 0, 8ὀt dedicasso serebatur in l000, qui Φ0 'αὶα λιγ νη appellabatur. IS cum cer Umper Sequeretur studio venandi abreptus in mare proVectus ust, ubi fluctibus domui sus mortum occubuit. Ea apud Tro0κ0nios fabula obtinobat. Similom fabulam in Crota inv0nimus. Minos Britomartim per novem men SOS
29쪽
persequitur. Brito martis, cuna iam in eo esset, ut a Minoe comprehenderetur, a Summo Scopulo Sese in mare praecipitat. Quod in fabula Crotica Britomartis a viris Cydoniis
retibus e mari extracta esse dicitur, id eo consilio adiectum esse videtur, ut nomen Alic υνυα, quae dea Brito marti persimilis esse videtur, explicaretur. Neminem fallit, quanto perse hau fabulae inter se consentiant. In fabula Trougenia porsonam Britomariis vel Dianae Sustinet cervus, animal Dianae sacrum, ut persaepe in fabulis in locum numinis alicuius animal vel res eiusdem numinis sacra substituitur. Admodum igitur probabil0 0st Dianam illam Troegeniorum, quae cum Sarone coniungitur, eandem
fuissu quam Britomartim vel Dianam Crotonsium h). Adicuro volim Euripid0m in fabula, quae Hippolytus inscribitur,
Dianam AL 0υυαν nominare, cum verisimile sit eum maXime Dianam Troegeniorum ante oculos habuisSe.
Litus, ubi templum Diana0 Σαγ 0υ δος eXstructum erat, Dot Θαα λ lini appellabatur, antequam id nomon in Σο 90ως mutatum est. Quod cognomen ad q)οι Θυυ vel Φ0ι υ spectare patet. Sequitur Dianam, quae ibi colebatur, cum Apolline quodammodo coniunctam fuisse. Itaque minus recte, ut mihi quidem vid0tur, iudieavit Odos r. Mulier, qui Dianam Σα 0Mδα seandem fuisse conset ), atque Dianam, quam antiquitus colebant Arcados; cui deae nullum cum Apollinu commurcium fuisse ruete idem monet. Diana Sisitat et eum fabula Th0sui cohaeret, nam Theseus illi dotio templum dedicavissu dicitur. Und0 Diana id cognomen acceperit, non facile sest diiudienr0. Satis urit monore Dianam Σ0rtat diu multis aliis locis cultam fuisse, ut Megarae,
Idem cognomen etiam aliis numinibus additur, Veneri, Minervae, Proserpinae, nulli autem tam saepe quam IOVi. Animadvertendum sest ad roligiones Troegeniorum etiam
30쪽
sacra Iovis E meti Foc pertinuisse. Is Megalopoli una cum Diana E meta γη colebatur. Atque satis vorisimile esse videtur TroeZeno quoque Iovem et Dianam hoc cognomine praeditos aliquo modo coniunctos fuisse. Quod si conceditur,
nihil imp0dit, quominus existimetur illa Diana ea fuisse, quam Odola. Multor Arcadiam apellat, cui nihil cum Apolline rationis intorcedit. Quae opinio ea re confirmari videtur, quod Iovem et et et Dianam Turrat αυ Megalopoli
0xstitisse atqu0 Iovem Dianamque inter antiquissima numina Arcadiau fuisse Constat. Diana v0ro Λυο ε . Apollini adfinis ussu videtur. Quamquam enim nullum testimonium indicat illam Dianam a Tro0g0niis una cum Apolline cultum fuisse, tamen nemo fere negaverit cognomen illud Λυκε α 0 sacris Apollinis esse repetendum. Apollo Λυκειος Λυκιος) Argis insigni in honoro habebatur, cuius cultus inde a remotissima antiquitato floruisse vid0tur, indeque Sacra eius Sicyona, Epidaurum, Megaram, Athenas tranStata esse videntur. Probabito igitur est Dianam Λυκειαν, quam colebant TroeZenii,
ad roligionus illius Apollinis pertinere. Alia quoque Diana, ni fallor, Troegene colebatur. Quod ut crudam adducor, quod Schol. Apoll. Rhod. scribit,
carmina quaedam in honorem Dianae a Trougoniis cani solita esse eaque Olbet 770t Vocata esse '. 'tiric fraditur una se virginibus HyperboraeiS quae Vocantur fui88e, quas
una eum Apollino ut Diana Dolum ) advenisso tabula fort.r0 vera nihil aliud fuisse quam Dianam ipsam iuro cont0ndui se licui, ut in fabulis pervulgatum est cognomina numinis ipsius horoibus vol huroidibus assuetis addi. Ephosi Diana Ob Tic colebatur β), itum tuo Lacudauino nul) ut in Creta h). Admodum vorisimile est eandem fuisse Dianam,