장음표시 사용
21쪽
CAPITUM OPUSCULORUM, HUIUS LIBRI
De Principiis Generalibus Theologiae Moralis C P. I De Novitae, Desinitione,ac Divisione Tbeologia.
CAP. XIX. M tariis rebus ad observantiam Praecepto-
22쪽
OPUSCULUM RIMUMDae id , sitiis oppositis
AP. I. Quid sit Fides, O quomodo necessaria ad salari
de teneantur eam extersus confiter . pag. IO. CAl'. IX. An ticeat adelabus Templa Haereticorum ,
23쪽
CAP. XVI. De Absolutione ab Haeres pag. III. CAP. v II. Deserisdictione Dominorum Inquisic rum, de Causis , O Criminibus , quorum cognsti adcillos pertiane . v. III.
CAP. I. uidi Spes,prout es Virtus Theologica.p. 8o. CAP. II. An deιur Praeceptum speciale herendi actum Spe . pag. I 82. CAP. III. uando obliget Praeceptum Frmativum de eliciendo actu Dei, pag. 83. CAP. IV De peccats Virtuti Dei oppositis. Desperatione scilicet, iraesumptione . ζ. 8S.
De Charitate Dei Proximi. CAP. I. Quid sit Charitas, Mamre iam obligetio
minem ad eliciendum actum amori Dei pag. m. CAP. II. Quomodo Charitas obliget nos ad amandum Pro-Aimum propter Deum ubi varia resoluntur de dilectione Inimicorum . pag. 92. CAP. III. Quis iam sit ordo Cbaritatis pag. 9I. CAP. IV De Prim Vectu Caritatis erga Proximum silicet de Correctione fraterna pag. 9T. CAP. U. De Secundo ejectumbaritatis erga Proximum Eleem Ina βιlicet corporali, pag. a 3. CAP. I. Quando nam , O quo obliget Praeceptum facienda Eleemosynam . pag. Oq.
CAP. VII. sui nam possint facere Eleemos nar ω de qu
24쪽
bus Bonis possint a fieri ubi an Πκον de Bonis Mariisti , Religiosus de Bouι Μοnaseris,'e pag. I CAP. VIII. De peculiar obtigatione , quam habent Cleriae Seculares Benesiciali facιenda Eleem Inar de supe fui Beneficiorum . pag. 2I6a CAP. IX. De praecipuo peccato Charitati Proκimi oppo to scilicet de Scandalo ubi breviter , ae dilueιd tota hae materia pertractata , omnes fer difficultate , quae
ιn praκisolent circa illam occurrere, resolvuntur. p. 222.
De Iuramento ac a P. I. Quid sit Iuramentum , quot
quirantur ad illius licitum usum . pag. 33. CAP. II De Dioisionibus Jurament , O varii Iurandi formulis . M a 3I, CAP. III muleeat exigere Iuramentum ab eo , qui creditur pejeraturus . pag. 37. CAP. IV. Vari Casus in materia Iuramenti resolvuntur.
CAP. V. An in Iuramento Iieitum sit amphibologii , AEquivocationibus ut . pag. CAP. I. an Reus jurialia interrogatu restondere posseum AEquivocatione , quando agitur de persculo pro priae vitae . pag. IoaCAP. II De Irritatione , Remissione , Relaxatione , Commutatione Iuramentι. pag. Iaa
25쪽
pag. II. CAP. H. Duaenam sit dicenda Consuetudo Alasphemanis nordine ad Reservationem sis de obligarsone talem eo suetudinem extruandi pag. II. CAP. III. De variis Generibus Blasphemiarum, ad quos pertaneat Blasphemorum punitro pag. a B. CAP. IV De obtigatrone denunciand Blasphemos pag. 262. CAP. U. De Poenis pro delicto Elasphemiae , tam quoad forum eκternum, qu quoad internum imponencs pag. M.
26쪽
CAP. III. Dum sit Mortale Dubitare de grava peccato
CAP. IV. Utrum Suspicio temera lido gravi peecata Pr κσmm sit peris mortalite peccaminua pag. 93s A P. V. Utrum necessitas , vel xistitas propria sint motι-ois eientia ad licit Suoicandum malum de Proximo. pag. 9I. CAP. I. An quaelibet mora in Suspicione temeraria degravi malo Proκιmi sit peccatum mortale pag. m. CAP. II. An DLeium Temerarium sit peccatum mort
les pag. 3OP. CAP. III. an Ddieium Temerarium disinguatur Specie a Detractione , itd ut sit tamquam quid diversum in Con. fessione es lieandum ' gaz-3 a. CAP. IX. αν- temer Iudiean iFitium Iuιtae , aut habere simiae defectus,neulpabiles peccet mortaliteri pag. 3Q3CAP. X. Quid sit Contumelia ρ pag. 3Qq.
CAP. I. Utrum peccet mortaliter , qui alium Contumelι ainei ob exereitium alicujus Virtutis P pag. aos. CAP. XII. an ille , qu Libello Famino Contumeliam fecit, debeat ι Confessione explicare 4n quo genere Proximum anfamavit; cui etiam an peccet, qui alicuius hominis Cadaveri, murni, Statuae , OG Contumeliam Dei stpag. 3OS CAP. XIII. Ihrum sit peccatum mortale infamare se 1 fum ' pag. 3ori CAP. XIV. Utrum ad vitanda gravia tormenta possit quis ne mortati sibi falsum erimen imponere i r an ob eamdem
27쪽
dem eausum possit qui alterius delictum occultum , auratiquod neretum aperire pag. 3O9. CAP. v. uid fit, O quot modis committatur etra-ctronis peecatum pag. 316. CAP. XVI. Utrum Audisn , vel Referens se audivisse D tractionem, gravor peccet ' pag. 3 IS. CAP. XUII. Ut m Irquando citum si ermen alterius Oeeuitiis moifestare' pag. 321. CAP. XVIII. An liceat aliquem, qui in uno Ioe d a matus es , in alio etiam ub Famam non amisit, Infam ν δ pag. 3 CAP. XIX. De obligatione resiluendi Famam pag. 3as. CAP. XX. In quibus nam ea bus vel differro, ve omitra passis Resiluis Famae . pag. 3as.
28쪽
De Nomine, Definitione, ac Divisione Theologiae.
cis Theos . ω Logos , quorum primum significat Deum, alterum verti significat rationem , seu discursum si spectetur tymologia est Sermo de Deo : si vero proprie, & generine sumatur , est Dei , rerumque Divinarum Scientia. Dicitur e , quia Deus ipse est principale objectum Theologiae , in ordine ad quod reli qua omnia considerantur. Dicitur rerum Divinarum scilicet de iis, quae sunt Divinae denominationi extrinseca, quia de ipsis tractatur in Theologi , non ratione sui, sed ratione Dei; ideoque Angeli Sacramenta, Actus humani, Gratia , Meritum , similia non sunt objectum primarium Theologiae , sed secundarium Divinae. erores, quae Deo sunt intrinsecae, ut Bonitas , Sapientia omnipotentia , Intellectus in voluntas , cum sint ipse Deus, sunt objectum primarium. Dicitur denique Scientia, quia est cognitio certa, firma.llo Dividitur Theologia in eam, quae est Patriae,&A in
29쪽
in eam, quae est viae Theologia Patriae est rerum Divinarum clara intuitiva cognitio: hanc habent Beati per lumen Gloriae. Theologia viae est Dei rerumque Divinarum obscura cognitiq. Haec, si habeatur per lumen Naturae, est naturalis, qualis est Metaphysica . si habeatur per lumen Fidei Divinar est supernaturalis, definiri solet Scientia de Deo, rebus Divinis per revelationemnae diate accepta. Dicitur Scientia, in sensi, quo Sapientiae ro dicit Spiritus Sanctus Dedit illi Sesentiam Sanctortimin Lucae primo: ad dandam Scientiam Distas plebi us is prima Corinthiorum. a. Atii per Spiratum datur sermo Seientra. Ratio est, quia, ut habetur ex Aristotele primo Topicorum ' secundo Posteriorum, Demonstratio, seu cognitio ex primo-veris est Scientia, sed cognitio Theologica est demonstratio ex primo-veris nempe ex articulis Fidei a prima veritate revelatis, ergo est Scientia : unde dicit Apostolus ad Hebraeos primo: Fides es argumentum, id est elenchus , ostensio, seu demonstrati , non apparentium , scilicet eorum , quae nec sensu, nec naturali rati une comprehenduntur nec refert,
quod Theologica cognitio non sit evidens, quia ad Scientiam lassicit, quod cognitio sic certa is firma tunc enim requiritur evidentia, quando in alio capite haberi nequit cςrtitudo, & firmitas assensum. Cum ergo in Theologia id habeatur ex Divina revelatione , cui impossibile est subesse falsum, hoc satis est, ut dicatur Scientia. Dicitur denique per revelationem mediate accepta, quia Theologia habetur mediantibus articulis Fidei , qui immediate, expresse fuerunt a Deo revelati.
III. Haec Τheologia viae quadrifariam dividitUr nempe in Mytticam, Positivam, Scholasticam, io,a
IV. Mystica est Dei, rerumque Divinarum cognitio infusa, mentem sapide assiciens , eamque intime Deo conjungens. Dicitur sapido afficiens mentem, quia per conitionem Dei , Divinorum excitat in voluntate gu-um, dulcem affectum tali pacto mentem ab omni inordinatione viam intime Deo conjungit is hac videri
30쪽
deri potest S. Dyonisius Areopagua in lib. ad Timotheum Episcopum Ephesinum
v. Positiva est cognitio Sacrae Scripturae,in explica.tio rerum Divinarum sine argumentatione operosa, qua nimirum aperitur sensus Sacrae Scripturae, theses co clusionesque Theologicae, sine argumentis convincentibus
vi Scholastica est Scientia ex principii Fidei ded
cens demonstrative conclusiones de Deo, rebusque Divianisci quia per bonam argumentationem colligit posteriores propositiones ex anterioribus. v II. Theologia Moralis est cognitio rerum Di Uinarum concernentium mores id est actus humanos , prout sunt conformes, aut difformes rectae Rationi, aegi Divinae: quare Theologus voralis non debet in subtilitatibus Me taphysicis, .novitatibus discursum suum fundare, sed eatenus decernere,, sentire, quatenus mores hominum conforme Legi Divina ,- hominem a proximo periculta difformitatis avertat , hoe est valde notandum, ne in opinionibus sectandis , aut firmandi nimia laxitas, vel nimius rigor obrepat. VIII. Conscientiae recci formanda duo extrema plurimum obstant: primum est nimia laxitas, secundum est nimius rigor in statuendis, vel applicandis regulis moin
IX. Nimia laxitas est recessus ab obligatione, quam Patres, aut Theologi probati m Christi Fideles communiter admittunt, quod faciunt illi, qui in casu particulari propter leves ratiunculas eximunt hominem ab obligatione alicujus praecepti , cui eum subiicit probat rum virorum authoritas, usus communiter receptus. Hanc laxitatem indicat Divina Scriptura nomine viae latat, Proverb. 22. versu a 8 de illa dicitur : Ne tranf-gredraras eterm nos antιqu- , quos possierunt Patres tui.
Haec etenim enervat Divina Leges, d ab eis aberrandi proximum periculum generat. Scioli namque illi , qui audacter magis, quam prudenter Legum obligationes in levioribus pro nullis ducunt, paulatim etiam in gravio