장음표시 사용
2쪽
madmodum omni illi, qui de Republica
ejusque speciebus dratre atque ordine disputare velit, necessario incumbit, aliquam de civitate ejusque natura praemittere tra-ationem , ita & nobis ingenii excercendi caussa de civitate ,l quod bene vertat Deus, acturis in civis ipsus essentiam fuerit in quirendum, siquidem & vestigia nostri Aristotelis hanc consequentiam s. Iulii. r. initio nectentis , & methodum ejus se. qui velimus, qui saris graves causs*s sui reddit instituti. Cum enim in ipsa de civitate traoations frequentes de civibus incidant controvςrsae, quumque civis definitionem civitatis ingrediatWr, utique nec haec accina xς ςon stitui, nec illae commodet componi, nis per coa civis natura possunt. II. Quoniam vero vocabuli civis ambiguitas ais paeiter ac indoctis jam tum ab Aristotelis aevo imposuit,& hodienum multis erroribus facem ac occasionem praebuit, de tollenda ea ante erimus soliciti, quam ad e
tritendam civis definitionem qu omnis de ri alisuscepta in tutio proficisci debet cic. ob. ι. de
accingamus.lII. Primb autem eivis nomine vulgo venit
3쪽
vhim numerum inquilinos di servos quos utique subditos este frustra quis negaveritὶ etiam reserant, tum quod
non satis civitatis naturam percipiant , unde cives appestationem'. nanciscuntur. Civitas scit. non denotat quamvis multitudinem hominum , sed societatem.quandam , cujus partes essentiales sunt c es. Iam vero non omnis qui vivit In civitate aliqua statim εe socius revera est, aut societatis particeps, esu per improprie vocem sociutatii usurpes. . t IV. secundo nonnunquam si tantummodo cives appellantur, vel appellari volunt, qui ex utroque p*rente cive prognati sunt, sed jus civitatis ab ava quoque & pr vo repetere possunt : Qui coeteros Patre tantum vel M .irnive ortos nothos appellitant. Haec significationis annitente Pericle ita invaluerat, ut in jus paulatim ver teretur,&spurij loco, referente Plutarcho ibi Themistieis esset, qui ex alterutro tantum parente cive nasceretur rquam legem non tantum Aristor. noster s. polit e. I. una cum Gorgi objectione, egregie resutat , sed & ante euro, occasione ejusdem Periclis abolitam fuisse memorat invita ejus Plutarchus. Hujus enim unicum filium ex muliere externa susceptum nomine Paterno in curia censeri senatus jussit. Et vero quaestio est politica num qui alie rutro Parente duntaxat nati sunt cives, in civium num ro haberi debeant, necne: cur item aliquis omnino peregrinus debeat admitti 3 Soletque decidi ex usu reipublicae cujusvis, quarum alii atque alij hoc vel illud convenit: nec enim' in his aliquid est, quod perpetuo & in om . nibus civitatibus habeat locuti V. Tertio denique civis nomen usurpare possunt pueri ex Patre cive nati, senes item depontanr, &ii, qui ad certum tempus ex civitate relegati sunt Polis. c. r. . Secte quum
4쪽
quum omnisau pro tempore secuitas fur agit serenda ει
iudicii administrandi desit, liquido patet, eos non λῶσι ita secundum qiud civium mererin0men. Pueri scit quod quando per aetatem licebit , iam actu sint socij i senes quod fuerint & sol aetate reddantur inli biles: exulesueui quod cum jus, civitatis habeant , in poenam cateant. Honorarii vςto ςjves tam longe i natura veri civis sum, quam qu dam is. qui odore c*rnium pascebatur, ςarnibus ipsis. autem praetex bos . pobis lim re- e sitos,b0ς nomine vulgo vςniunt ut , v. g. M pq ρ - Mi inis, et eos quia una litur e catalogo civium dς
lat Philosoplius eluito sepius eap. t. Idcirco nobis hic i, bit esse breviqi ibus. Haec illa Vocis hujus in signis ambiguitas in causa. procul dubio suit, quare a mus is hod, einis Politices hcriptoribus essentia veri eivis non indagata. , aut . extranea ferme admisceantur , aut vero civςs cum municipihus mire, confundantur. Qilod admiratione non egere ait Besoldusa. Polii. n. g. r. quum quilis
is ad hormam suae civisatis . vel usitatae etiam loquem di consu udinis accommodς; . Nunc postquam voce ab ambiguitate, quaptum 'instituto nostro sufficere arbitramur, liberavimus, ad in daganda ea . in quibus egeniueivis consistit, duce eodem Aridotele perrecturi sumus. vi. Sicuti autem in omni in universum s etate'ia socii demum appellationem meretur, qui sal*;em sincieta tis per te promovere vem & possit , c quod exςmei' a navigantibus p tito ostendit Aristoteles s. risit, c. s.) ih
nemo in et λιμαι- illam κοι,--., uti n simili e a mino Jad majus argumentatur Philo ophus i. Polii. o. admitti debet ,. qui tali facultate destituat ux , qua fi em civitati propositum pro viribus p0ssit adjuvarς. Quamvis a
5쪽
bant, eorum tamen summa genera ex Philosopho extitibebiuius, cujus praeelara verba dc ad nostrum propositum congrue accommodata ex .. Posit. ι . non possum quin adscribam. nes autem sunt omnes Reramp. partes in
quit , qaibwpraeclare constitutis nere se en o ejus steries eo . no interse dividi, quasnguia ba partes digerunt. -ουμ ex hu tribus/otibin una quirim versatur inpublicarum deliberationum fac.θater Secunda in magi ati M. Tertia injudistis. VII. Tametsi vero primam istam partem, i. e. Ω- eultatem dextre de rebus communibus deliberandi in cive suo expresse requirere non videtur Aristotelesi id tacmen nondum in certitudinis cujusdam istud. ex quo civis definitionem iam tradituri sumus, fundamentum arguit nam voce qua Aristoti in definitione civis jam ut tur, non magistratus tantum , sed & jus nigragia ferendi designari, Piccarius & Giphanius existimant. Quam
vis non desint, qui voce Quis; hanς deliberandi potes
' IIX. Cum itaque iam ea s nobis sint exposita , qua rum respe u quis maxime finem civilis societatis particia pat, non ultra dubitamus civem cum Aristotele definire ru ἀχειρ, socium civitatis,qui imperibe=juiciorum cisitatis istin ράrticeps ea vel esse pote R. s. Po- L. i. o δ. Hae semper observata proportione ut is ma, is vel minus civis dicatur , qui magis minusve de fine cisitatis participat. Quia enim imperium , suffragia & judicia in rebus publicis usque adeo variant, ut inde tot disyerisoriamur species, quid mirum fuerit, si haec definitio omnibus civitatum socij, ex aequo accommodari neque at , in qua Philosopho ad p.rissimum analogatum respieiendum fuit, est enim civis e numero eorum, quie di
6쪽
mum quodque in suo genere dc finiendum en, quod Imferiora magis minusve Participent. Ad haec veri civis essentialia respcxit Homerus , quando Achillem de Diiu,ria sibi ab Agamemnone illata se conquerentem inducit taliud. s. Milicet ρrgumenta muris a postvriori, quo/ , quoniam sbi
nullus ad honores aditus pateret, civis quoque loco non hab retur. Conveniunt quoque nobiscum omnes ii D
Oissimi Viri, qui Venetijs solos Patritios, in Polonia solos Nobilocives esse volu 't. IX. His ita recte intellectis facillimo negotio o eurri potςst Ioanni xodino, qui definitionem nostram ex hoc rapite rejicit, quod stante ea subditis hoc modo Eςivitate subi sis magistratus ossicium insuper eludatur. Ad quos enim, inquit, pertinebit jussus magistratus. si omnes cive ipsi mi magistratus participes Clarissimula Arniserus ad infirmandum Bodini argumentum ait, Ari soletem loqui deiicive reip. potestati nondum subjecto. qui aequali etiamnum jure cum reliquis civibus gaudeat. ut maxime ita de haheant, ros tamen aliunde quam ex ipsomet Arist. -mnsionem ad elumbe vodini ala
- ςnim quod iuppohit iste, hae posita de
finitione suditos e civitatς tolli, id nos pernegamus, qui non ilico ipso ady serit magistratum di iudieiis prae est, qui facultate ejusmodi munia obeundi est instructus. Nequς enim o pes una his osse s prae esse possunt, sed re mixitur, ut idem si aptus imperio civili eue velit 3 parere quoque didicerit, Hinc est, quod Arisbuelascivem s. o
7쪽
-1rendi virtute ora dirum. Praeclare, ut Alet, M. Tilm
sius i. a. de I L. Non serum magistratib-- ν
perandi modin Idocivom obtemperansi qui ne imperat .paruerit asiquiuis necesse ect,oquim e Pret, videtur,qui aliquando' arer inur e . In Rege certa aut tyrannide. ut di in Aristocratus nihil causae habe; cur timeat de minuendo subditorum numero B inus, unus in iis ves paucissimi tantum facultatem sintagiirendi de iudicandi explicare queant. In statu vero populari & Democratia, quidia, principaliter nostra multi comp tit, alternant parentium cuti diximus impera piseumnae ossicia, nec imperandi facultate ded certis quidusdam signis, & coercςndi potes te subditi ab bus distinguuntur. I. M t. Adebutiae quoque ituri: re isto nos liberatos esse videamus. Noli οῦ Mica in iam , uolnumerum subditoru- augeat inquilinbrum'& opificunt multitudo, ex quibus illi quidem subditi, cives anti hi vero partim cives sunt : pa nimion uti e
xi. ' mae illas de Atheniensibit,aiure fumagi.r
exclusis subj it Bodinus, ea quum doctissime a Placario. de translatibere super sedes nus. De falsi, e desniti nis Bodini, qua civem per libetari ho non potestati lienae subjectuin es finit . demonstranda magnopere non laboramus,sed ad ea, quae potio faciunt ad Vindicanci
nostrae dςfinitionis veritatem progrediemur.' XII. ludiciorum autem sit civem nostrum volumin
8쪽
interse diri nn Non autem audimus eos, quos aetas Aristotelis tulit, qui juris dicendi facultate instructo nomen magistratus non convenire, di hac de caussa hoc munus nequicquam ad ellentiam civitatis facere arbitrabamur. Polit. L Etenim, quocunque tandem nomine designes judicem, historiar certar documenta nobis ccrtissima exhibent, magni ab omni aevo habitum judicium in Rep. munus, neglectumque judiciorum rem p. in extrema pericula conjicere posse, ut adeo vel hoc uno nomine, si maxime niagistratus nomen minus recte iis competat, ad constituendam civis definitionem merito assumi dubeat juris dicendi facultas. Deinde, quod caput est responsionis nostrae, id, ex quo hanc consequentiam deducunt nimirum
iudices nihil cum ossicio magistratus hab e ςommune levidenti falsitate laborat s Fieri enim serme non potest, in judex omni omnino coercendi vi penitus dςsutuatur; nam chi jurisdictio data est, eidem quoque ea concessa esse videntur, sine quibus jurisdictio commode explicuri nequiit a. de juruae . in in Romana Rese iuris dictio jure magistratus competebat; unde manus militaris, di mandale iurisdict. mandare autem eam non poterat,
nisi qui jure magistratu habebat) in jure fit mentio, de quo late Suthobin Dissiri. de jurisdict. XlIL Mando si civem ex imperio aestimari volumus,mixtum liceat nobis distinctionem Romanis usitatam ad nostrum institutum transferre in non tantum, sed etiam merum imperium designamus. Illud enim civis nostri officium exhaurire nequit, cum nudae tantum jurisdictioni videatur inservire: Suib. de jurisae ih. υν si
vero id mirum alicui videri possit, quod id, quod summa nolesus sibi soli reservat, omnibus civibus commune vile B dic
9쪽
dicamus , is attendat , nos hic considerare civem nonduin summae potestati subditum, de qui & ipse aliquando summae istius potestatis particeps fieri possit. Sic εe majesta ei soli competit, ordinare magistratus & judicia, attamen propterea non sequitur, haec duo ad civis essentiam nece μsario non requiri. Attendat porro civem nobis maxi-ί
me in Democratia & statu populari constitutum definitum fuisse , in quibus Rerump. speciebus omnino per est necessarium, uti cives hac imperandi lacnitate sint aliquatenus instructi. Denique advertendum est , nos non singulis civibus exercitium meri tinperii exigere , sed facultatem illam atque illud ius quo aptus est, ad id,sicubi occasio serat, capessendum. XIV. Ius denique i 3 suffragiorum civi nostro ad- scribimus , sive id τῆ vim, sive cum Piccario coni-iplectaris. Est autem id usque adeo proprium veri civis. χυτήριον, ut officio suo nullo modo defungi dextre possit. nisi desiberationibus & suffragiis ferendis adhibeatur. M vincimus id hoc argumento i inicunque salutem civitatis ope consilioque pro viribus iuvare . tenetur , is adisuffragia In magni momenti negotiis admitti debet. Atqui omnes cives. E. momodo enim suppetias seret Reip. qui morbos ejusdem ignorat ὸ Et quomodo quis membrum societatis audiret, qui ad sententiam de rebus. ad societatem pertinentibus dicendam non adhiberetur Sane plebs Romana , antequam ad suffragia & honores admitteretur, conqueritur, sibi nec in consortio, nec cietate Reip. esse licere apud Livium VI. O p. 97. od tamen cum dicimus, non ita accipi sententiam nostram volumus , quasi omnes cives de quibuslibet negotijs sesere suffragia deberent, hoc enim & immensum laborem, .
di liberalius in quosvi promisque cadit, otium exu
10쪽
sIt) sed potesta civibus in quibusdam
ii in momenti negotijs aliquibus potestas definiendi &decidendi committi, qui ea autoritate armati universum populum repraesentant. Omnes autem is Doctissimi Viri, qui suffragiorum iura i civibus abesse posse existimant. videntur non tam rem ipsam,& dcfiniti ab Aristotele civis perfectionem , quam mores Romanae Reip. spectasse, in qua multi civitatem, sed sine suffragio sum adepti. Gell. I6. c.
r3.Liv.Cic. passim. Accidit nempe frequenter, ut a splendore de magnitudine Rei p. Romanae deceptis mores ejusdem pro communibus & universalibus praeceptis venditentur. De tribus autem his essentialibus notis latius di diastinete agentem vide Philosophum. . Potu. c. . V. I
XV. Visita positis, manifestum opinor 2 erit, priamo quibus ti causis Aristotelis noster civem in statu populari & Democratia maxime desinitum esse assirmet, nimirum non tam, quod optima Respublica, si introduci eosset, popularis futura esset, hoc enim ad Democratiam applicari nequit per ea, quae contra Platonem di-0utat Philosophus . . Polis cap. a. J sed quia in his speciebus nihil serme, quod alicujus est momenti, definiri solet, M.
su latente & approbante multitudine. In alijs autem P. busp. neeessitate tantum postulante concionea indicuntur, ac paucissimi ad suffragia de re communi ferenda adomittuntur, uno vel oppido paucis Rem p. occupantibus In hanc sententiam Cicero civem definit, quod sit, qui non rotenditieam insua civitatepotentiam, supra Mei melit. Quae certe definitio omnium optime statui populari & Democratijs applicatur. In tyrannide enim , regno & ol archijs legum claustra facillime perrumpunxium mae potestates.