Exercitatio politica de ciue et ciuitate in genere considerata quam aspirante divino numine sub praesidio viri amplissimi atque clarissimi Hermanni Conringii ... publicae disquisitioni subjicit Augustus Milagius ..

31쪽

usque ea ad vitam civilem degendam est neeessaria; inda

omnes in vita. civili degentes ad horum aliquod genus i ferri possunt. Taceo iam . quod omne ius scuiusun civitate plus est longe maximus in societateconsistat r. ut adeo civitatem societatem quandam esse fateri oporteat, , siquident in ea iuri concedere locum velimus. Parum ivero genere abludit idem Philosophus s. Posit. ι. quando eam per multitudinem civium seu hominum iudiciorum

suffragiorumq; participum desinit. Similiter Augustinus,

eam appellit coetum juris consensu de utilitatis communione sociarum, quia nihilominus restringit genus remotum ad societatem aliquam, cujus membra ad commune civitatis bonum suas actiones dirigunt, quum re communi florenyc res privat0rum qus ης

benς se habeant. . XXXVI, Haec foetetas ex pluribus pam seu vicis n*n

enim moramur eos, quos inter Besoldus I. Polit. XII. n. . qui persuadere i ubis conantur, vicum latine nunquam'

pro aliquot inter se conjunctis aedificiis, sed tantum via publica aedificiis utrinq; cincta usurpari in ortum immediate trahit. vici autem cum duorum sint generum, alii quidem primae ac simplicis formae; quando una familia ita a

petur, ut vicum constituere ponit, alij missa , quando vi- celicet e variis locis homines nullo alioquin naturali vin- lo tibi obstricti, tanto numero habitandi gratia conventiunt, ut vicumsonstituant, ex utriusque generis vicis civitatem constare posse censemus. Cum enim primitus ii mines in lusuriis atque etiam antris habitarent, di jura quisq; natis daret & uxoribus, ongrega enturque, prout eos vel animi libido ferebat, vel commoditas aliqua , ut litasque communis conciliabat. in Diac de r. r.

v. dist. postmodum ad supplendam viue indigentiam, o

vitam

32쪽

vitam feliciorem digusiori societate opus sia sore cense. bant mortales. &natura quadamenus hi mulante in unum coetum frequentes coibaiar. Vnde non suffragamur ijs, qui causam initar eximiae hujus societatis vel ad ni tum potentiae lubidinisque tyranhicae, vel alia mortalium scelera solummodo referunt: Hoc siquidem posito necessario sequeretur, homines si in statu integritatis permansissent, nullam inter se societatem habituros fuisse; vide Diss. de Vrbib. Gerni sub praesidio iaces lentissimi Domini Praesid. hab. tam is . .. ad s. quanquais inficias non eamus, easdem causas instinctum illum naturalem, qui in hominς

erat , magis excitasse.

XXX Vil. Antequam vero ad aratranseamus, duo nobis notanda veniunt. iὶ Rectius Aristotelem ex pagi, sive tam illis constare civitatem velle, quam hominibus, quia cives non tam homines simpliciter,quam Patresfamilias esse intelliguntur. sa Aristotelem, qui pa sim alibi in coli. bitatione seu communione locorum civitatem minim: E consist ne docuit, nihilominus sibi consa totaincis hic plurium pagorum conjunctionem ad civitatem constitue iratam rxquirat. Nam nec bic per vicos simpliciter aedificia, sed ipsus simul familias vicis comprehcnias inici igit, quod c. o. 'siquido patet,

ubi civitatem dc scribit , πιλις εονη-κομων κοινωνία et ,

obitas est sese affamilio uino virorum. Dciride non ne- sat A stote les iantacap. e. cohabitationem & communionem loci ad civitatem requiri, quin id diserte affirmat, liqui in civitas ad peiscctam ac abunde diasti uctam vitam commode con equendo in contendere velit: sed disputat contra eos , ut in comunione loci summum civita

33쪽

te civius, opus est et certe nimis longum locorum intero vallum finem civitatis impedit. Id quod ex eo Aristo - . . les probat, quod per hane cohabitationem amicitia inter cives ,quae congressu, sacrificiis , affinitatibus , sodalitiis dic,

aestimatur, rectius aliter, ac indigentiae melius succurru ' tur, etsi sertassis unius atque alterius civis absentia mus. tum in commodi non afferat. Rursus vero certum est , eivitatem unam eandemque longa terrarum spatia posse compecti, atque adeo finem civitatis primarium non estis scommunionem arctioris cujusdam loci, multo minus p

sta cohabitatione civitatem statim poni, vel jus civitatis. Vnde fortassis mentem Aristotelis non satis assequuntur. qui κομῶν vertunt vicinitates, quasi e vicinitate ultimu civitatis finis penderet. . .. xx XIIX ae jam de ortu civitatis exsuribustis sive familiis diximus, ea de prima & naturali civitatis alicujus constitutione intelligenda veniunt. Alioquin enim ex historiis compertum habemus, uno quasi momento civitates quasdam extitisse, quibus non tam murutitudo pagorum, & naturaIis quidam instinctus, quam sis. pergitus hominum in civitatibus numerus, & ex vallis ac dispersis familijs congregati homines originem praebue- , runt. Sic Carthaginienus profitebantnr se Tyriorum c lanos n. lib. s. & tamen diseris a Tyriorum civitate, sui iuris erat civitas Carthaginiensis. Ita quoque Parili niati spartae e diversis familiis prognati in unam societ tem occupato Tarento coierunt nec pluribus pagis, vel

integiis familiis c de quibus Aristotelis definitio loquiturin

originem suam debuerunt.

XXXIX. Sed audiamus porro Aristotelem ovo de

civitate a rmantem: eam persa --: Nec in

acta

34쪽

net, ob quod offines aliae seclitates eontrahuntur ea est persectior omibus. Etenim ex fine perfecti nem sis ius rei in anibus & Philosophia practica metio ur. Atqui

civitas id , ob quod reliquarcontrabuntur, continet. inia, quum reliquas locietates primas ad indigentiam S imbecillitatem humanam sublevandam unice propemodum institiitas reperias, haec in isto fine nondum acquiescit, sed

animo etiam succurrit, eidem que ad perfectionem squae in virtutum exercitio consistit oblinendam magno est adjumento. Quin, si maxime in pago etiam indigentiae siccurri potest, civilis tamen societas longe maloii copia atque facilitate id assequitur, quod aliis societatibus maximo sumtu majorioue labore stetit. Ergo civitas est perfectior omnibus reliquis secietatibus. Notanter dico, persectiorem esse s nam haud raro contingit, ut civitas etiam rerum ad vitam beatamque vitam necessariarum penuria labrici: Nec enim omnia sert omnia tellus,

interim hoc lassicit ,si & reliquis est perfectior, & praeterea aliunde ea liceat'. porta re, quae praeter domi nata & s

cta ad fineni obtinendum desiderat, Ex his quoque ru

tis fit Acciarulo a. dubitanti . qua ratione civit perfecta vocari queat, quum adhuc a republ. introduces da peiseelionem exspectet. Nam diverso modo civitas perfecta dicitur. si Ea persectione. . ma se habet, si) Ea, quae ipsi a republ- iupet additur. Nemo enim tantam cis vitati persectionem tribuerit, cui non aliquid interventu Reipubl. accedere eat. Sed tum civitas tuam persccti nem de qua iam obus sermo erat assecuta est, quum e sa promptu habet, vel aliunde importat, in quibus disponendis, de ad vitam beatam dirigendis dum versatur Respubl., cam re agi, magisque pcrscit. Ves , quod perinde

35쪽

ani etiam ratione sui materialis maxime omnium idonea est persectionem lairmam consequi. Adde quod civitas Ddeo a Republ. abstrahi non soluerit , quin in definitione aliquis ad eam speratam exinde perfectibnem respectus includeretur , proptcrea qLod Respcbs. non forma tantum, sed& finis sit Reipubl. . e. ineuntes hanc societatem statim aliquam sibi prop0stam habeant Rempubl., opor . tet, nisi frustra de obtinendo utroque civitatis finc laborirare velint. X L. t iterum eur Civitatem πυ- ιχειν, mnis stoicientia terminum habere. Scilicet tantorum honorum autor fuit, qui civitates primus instituit δε Pol. a.

vi nihil sit, quod ultra civitatem aptius humanis necessim talibus remed exi possit. Atque hoc sepla civitatis summam, sive finem susscientiat complecti dicitur, quod in ea felicitatem humanam terminari oporteat, ita ut, qui e ntra eam in his terris alias, quaerat, ad divinitatem quan cum aςcederς Aristoteli Aut enim ipsa-.WUt ea habet , quibus pra sentibus civitas, aut tarimen inter omnes reliquas soci intes aptissima est ad perecipienda e longinquis textis ea . quibus redditur ἀυταμπαλωτέρη μου vero Aristoteles in civitate tantopere nec eis

ri*m iudicat, ut obit; tu nimiam civitatis parvitatem da

Lus cras os non ensibis uim . Civilin autem ea verus ribet aliquid sciens, A in δεκουαε autem hic ita interpretari mur, ut a tan tym designet, civitatem bonis omni a o :mnium optimς. esse insti uetam, u sibi sitsciens ςsset queati: Sed prstere stiam, cum desiant quaedam , civita MIQn3x x eqiu laburam eqrum ferrei atquei sarcire pos-is lGMea supplicefac compositas. At

36쪽

que postremo etiam sensu a boni, scriptoribus vox bare accipi consuevit, & hic ab Aristotele hoc modo tum tam

fuisse, exinde recte colligunt Interpretes quod in fine definitionis cautelam quandam adhibuerit, επις ἐιπέ ν qua generaliter dicta restringere solent Philosophi , latine pene . ur ita dicam inummatim,) quali diccrer , se hic in sum mogradu atque persectione civitatis definitionem iradidisse, propterea tamen, si sorte civitati cuidam quaedam eorum non aeque adsint ex his, quae in definitione expressa sunt, eidem nomen civitatis ideo negandum non esse. Perti' net huc, quod . Polit. c. . postquam paucitatem civium civitati inutilem fore demonstrasset, magnitudinem iri dem& multitudinem nimiam reprehendat hoc argumen' tori od nimis. magna civitas ἀυτάρκης πιν i ta vis eοις , , ἀλλ ου ωσπερ πόλις : Quae verba planun faciunt, Philosophum per τὸν τά κωω non simpliciter quemlibet omnium bonorum cumulum in una civitate requirere, sed cum tamen qui ad vitam civilem est neces sarius.

XLI. Nune ad sinem societatis nostrae pergamus quo recte assignato definitio nostra recte se habebit. Is autem duplex est, quorum primus impulit homines magis ad iungendam inter se societatem & ad alterum tanquam ubrimum refertura Alter, societatem facile alioquin interlituram simul conservat. Et ille quidem est vivere simpli citer, sive indigentia humana, sub qua di mutua nostride'

fenso dc permutatio comprehenditur. Iste est beate, M'λυμ νῶς vivere. Esse vero hanc Aristotelis mentem, nec pei in commodam, sed beatam vitam designari facileeli 3. Polit. c. o. apparet, ubi de Oligarchicoruni & Demo crata corum jure disputans tandem in virtute , remotis

37쪽

estneum morali Philosophia tam arcte eoniunxerit, ut na

men etiam Politices eidem saepe numero tribuerit, hoc pistissimum fine, ut ostenderet, virtutem maxime in civitate locum invenire, omnesq; Virtutes in ea illustriores persectioresq; reddi iuxta vetus istud;Magistratin virin ostendis. Et vero si civitas societas est omnium persectissima, .non poterat in simplici vita ultimum suum tinem collocare, selias nihil impediret, quo minus & servorum esset civitas . atque animantium . quibus a natura inditam vim ad sc t enda atque sustendanda deprehendimus. Sentit e,im vim suo Auam , quaρσι abutit Cornua aota tritu visu, , quam frontibω exta-Atqui est societas omnium perfectissima, uti supra dem stravimus. Ergo non potest ultimum suum finem in sim.plici vita c0lloeare. Accedit his, quod nec primum finem diu liceat obtinere, nisi mediante altero: Vnde sic argiumentamur. Quicunque in socieratem aliquam in multos annos duraturam coeunt, illi necessario sibi honestam αfelicem vitam debent habere propositam. A. qui civilem

societatem contrahunt, ij ineunt locietatem in multos annos duraturam. E. Majr ratio est, quia sola Virtus constans est & durabilis , reliqua bona omnia aut a fortuna aut ad exiguum tempus commodata videntur. Maxime veris

omnium vim suam Virtus in societatibus exserit, ut quod memorabili latronum exemplo declarat philosophus, neque'nt consistere, vis virtutem yro ultimo fine habetant , idque in tantum verum est, ut ij etiam, qui virtutem Miloquin & vitium juxta estimant, aliquam tamen virtutis speciem, qua scelera tegant , mentiantur. Minor per se patet, quia quilibet maiori desiderio ad bonum aliquod

constans di durabile, quam caducum ti fluxum fertur. V

38쪽

talibus hane laetetatem ut quam diutissme duraredi autem ipsum nemini Micius contingit, quam qui beatam Mue vitam cum primo civitatis sine habuerit consum laecum si'u principiis innitantur, agnosciis

mus i laborare Platonis definitionem, p/i cm civitatis meoponit, uti communicent presenti viri imal abyein res, cui vi opus HI. Mirum autem id cuivis videri pos-Mt, quoa Plato γενομένης πλοῦ-mλιως eundem constituat Gnem, cum ipsemet alias accurate haec a se invicem disti xerit juxta familiare ipsi de decantatum illud; facile ridem fore, Virum bonum esse,suri autem Virum Mnum sint e dimiac'mum. Removemurica Eos, qui finem civitatis in bel lica societate vel eommunibus commercijs positum esse centiebant. Nam Tytrhenos interdi Carthaginienses vasto mari disiunctos pacta de commerciis de permutationibus, de bellis mutuis viribus propulsandis inrercedebant, nec tamen eos recte unius ei vitatis cives appellaveris csi, quod civei Ios habuerint Magistratus ac iudicia, tum quod Tysetneni de viiijs inter Carthaginienses grassantibus solle ita non erant, nec hi in illorum mores animadvertebant, s tis contenti, si sua pactis conventisque fides constaret, cuius postremi argumenti vim ac consequentiam egregie

stendit Philoseph. y. Pota his verbis. taui ratem de Marci

ratis destri loriaborant,de Virtute o visio civili ω dent. Are o intestigitur, rimirati,-vere hoc homlaesit

reuanis, non qua nomine fantum talis eP, curam virtutu esseritere. Res his argumentis ineludi potesti Quicunque sunt cives unius eivitatis, ii salutem sillius civitatis omnibus modis promovent. A. rtheni Carthaginiensis civitatis sacIutem non promovent &α E. Min. probatur: Quicunque

39쪽

yromovent salutem civitatis. A. Tyrrheni carthaginietis

sum,&hi illor i&c. E. Exi sdem funda meruis iefutantur ij , qui jus connubiorum veram coimn nicatae civ ta tis notana esse existimant, ,3 XLIll. Et hactenus quidem es vitam desinitionem . per singula membra excussimus. Coronidis loco addi mus, quod tametsi finis civitatis sit vivere 'simpliciter ουσης beate vi vere; scopum tamen ratione variarum c vitatum&diversorum, quibus initur civilis societas, mo

dorum Ionge elle diversum. Hi ne illam videas reliqus rum Virtutum incuriosam uni fortitudini, dilatandisper ςani finibus incumbere, adeoque pro 'ujtimo fine glo- triam& sortitudinem bellicam habere: Quam ipsam veteres Romani usque adeo sed tabamur , ut virtutis nomine i fortitudinem intelligerent. Alia rursus di

lius aut voluptiuibps studet, pro ut magis minus a vero sine aberrat. Neque vero cxinde imperfectionem defini lionis nostrae eviceris; nam Philosophorum est, universa- lesdcfinitiones easque in genere suo perfectissimo concisi. . , inare, non ad si gularia di speciales civitat s d .scendere: - Iam vero talis est civitas ortu suo persecto. qualem nobis definitam reliquit Philosophus accuratior omnibus istis, qui ab universalibus praeceptis abeuntes in nescio quam de Germansrum vel Romanorum civitate doctr. nam co vertunt Politices disciplinam, di tam arctis finibus inclidunt scientiam ait stillimam de maxime ηωακτονικην. XLl V. Post quidi nunc, quantum instituto nostro satis eis, quid sit civitas. explicuimus, quomodo constiti atur, pauci, videamus, Ec quidem non una omnium hac de re sententia est. Plato eniim ejusque sectatores mero li istituto hilarino secietatem civilem introductam esse an l

40쪽

ultimum civitatis sinem ει σύ siripi Iter ponebat. A. tistoteli & praeclatissimis alijs litices scriptoribus ni-

mis humilis, & minime generosus, ut Cie. de Amicit. in Gmili plane argumento asseverabat, hic ortus videbatur, quapropter primario a natura intendi civitatem existimabat, ita ut reliquae societates, nomen suum amittant, vel saltem aequivoce tueantur, nisi ad societatem civilem constituenuam ordinenturi secundario vero indisentiam bu- manam caussam eius putabat extitisse, quemadmoditin Eccivitatis primarium finem in naturali & propria hominis perfectione, secundarium vero in commoda vita collocarat. Huic opinioni accessu postea etiam Tullius ti . i. Hossicimita in hunc modum contra Platonem disputat: Nec verum ect, inquit, quod dicitur a quibindam,propter neces ratem vita, quod ea, quae natura desideraret, consequi e aliis cis icere novossemuW, idcircosam esse cum hominibus communitatem ocietatem; Pods omnia nρbis, qua ad victumsculiumq*epertinent , quasidivina virgula i, e citra operam --

amsuppeditarentur, tum ne objicit sibiὶ optimo quos ina nio negotia omnibus mi u totum se in cognitione e scientia coolocaret i Nonis ita ,respondet, nam ct tu inςm fuero ,or secium diuq ereret. Haec ille. X L V., Ne vero quem coRsundat ambiguitas vocis,

per sataram hic intelligimus principium illud caussam motus S quietis, de quo in scholis Physicis, non vero jus

naturae: Nam praeterquam , quod diversissima sint a nat ra, & a jure naturae eis, utique extra omnem conti oversa est,civitates iuri naturae esse convenientissimas: Eam enim sMictatem, quae amicitiam auget de propagat, ius omne s vel,& denique pro scopo habet beatam vitam, nemo i mere a jure naturae dixerit discreparό. An vero a jure na-