M. Tullii Ciceronis Opera ex recensione Christ. Godofr. Schutzii additis commentariis. Tomus primus decimussextus Orationes tom. 5

발행: 1827년

분량: 688페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

461쪽

ORATIO iam putavi. An ego querelas atque iniurias aratorum non in segetibus ipsis arvisque cognoscerem 2 Peragravi, inquam, Triari, durissima quidem hieme, valles Agrigentinorum atque colles. Campus ille nobilissimus ac seracissimus ipse me causam paene docuit Leontinus ; adii casas aratorum; a stiva ipsa homines as mecum conloquebantur. Itaque sic suit illa expressa causa, non ut audire ea quae dicebam indices , sed ut cernere et paene tangere viderentur. Neque enim mihi probabile, neque verum Videbatur, me, quum fidelissimae atque antiquissimae provinciae patrocinium PCCCpissem , causam tanquam unius clientis in cubiculo meo discere. λΤ Εgo nuper quum Reatini, qui essent in fide mea ,

Et diseendam Desiderantur in

Peragrasti Ego Meiliam rotam

quinqvaginta diebus sis obit,in omnium ρυPuloriam Prisatoriamque literas initiνvasque cognoscerem in Verr. Λct. I, a : Postulaverat autem centum et de

Campus ipse me causam paene docuit Leontinus. . Atque Fortunatianus Art. Rhet. lil. p. 9l: ime me causam comvis mene doctiit Leontinus. Legani iuhsnium ad Rufinianum. Ipse Cieero sic in Verr. Λet. v. lib. III. M: Meae diligentiae μensum magis in Leontino agro est eaigendum, πο- ter hanc causam, quod Fsi Leontini mistica non sane me mullum adiuMe

runt

Codex adnii. Locus corrupte servatus est iu Frontonis exempl.

causas oratorum.

A sti. a γ Loeum servaverat Servius ad Georg. I, i 4 his verbis ab stisamsa mecum homines conloquia antisr; de quo ita recte nuguratus suerat c . diebuhr p. 3i: α in lacuna quae inter 3 et 4 sectionem patet, ea olim locum habebiint vettia quae Servius attulit: ab ipsa attoa homines mecum coti quebantiar; aratores scilicet a Verre

Ea messa ae Ita res a me ngetur, ut tu eorum cousiliis omuibus notituodo aures homiuum, sed etiam oculi populi Romani luteresse videantur miti Verr. aet. I, u. 26.

Fidelissimae in De antiquitate etsdelitate Siciliae eopiose dixerat Ci-eeto in Verr. AeL u, lih. II, n. r; Act. II, lib. III. n. 26, et postrem . Reatini α Η is rebus aetis, Reatini

me ad sua τε mi duxerunt, ut asserem Causam contra Interamnatea apud cau-

sulem et decem legatos; quod lacus Velinus a M. Curio emissus, interciso

462쪽

me suam publicam causam cle Velini numinibus ot

cuniculis apud hos consules agere voluissent, non Oxistimavi me, neque dignitati praefecturae gravissimae, neque fidei meae satis esse facturum, nisi me causam illam non solum homines, sed etiam locus ipse lacusque docuissent.

Neque tu aliter fecisses, Tyiavi, si te id tui isti Sardi sacere voluissoni, hi qui te in Sardiniam minimo

ventro voluerunt, ne longe aliter omnia atque erant

ad te delata cognosceres: nullam multitudinis in Sardinia querelam, nullum in Scauro odium POPUh. . . .. .litu Aetnam ardere dicunt, Sic Verrem obruissem, 29 Sicilia teste tota. Tu comperendinasti cum, teste prO-

morae, in Narem destitat . epist. nil

cgcrat npud Ap. Claudium Pulchrum

consulem eodem anno V.C. 699. Lege etiam Varronem de ne rust. Cognoseerer Palet itaque Triarium nunquam iu Sardi uia querelas Saris dornm cognovisse, seu ab iis, qui sorte Romae eommorabant tir I qnne erat opinio Clameri. Diiare eorruit

Triarii in Sardinium prosectio , aute-qunm praetor daret in I uisitionis tempus; quod Huintithitis excogitaverat. Aeιnam Comparare Tullium suam

cum Verre contenti ueni eum Aetnae eruptione proutina Pst, et quemadmodum illo Cyclopum subrica totas

urbes obruerit arena, ita se Verrem tota Stellia teste obruisse. CRAM. Sie Verrem obruissem -- Producto in In cod. MS. legitiar corrupto sic Veris rem 'remissem Sicilia teste tota Itiacverendinastium tes e producto; veram lectionem restituti Heiutichius

tolatus Perendinastitimies te. Cl. IIui emendat σπι1Perendinantium; Cra me. rus tota; tu uno eo erendinatione teste prouuelo t Heinriehius. Probante Scinitaeio, sic Verrem ob nissem Sicitialeste Iola: at luco erendinasticino est yro lucio. Me vero male hahet duplex at intra breve NPnt in m re ur reus , qunte Acripsi tu comyerendinasti euna lesia Producto. Accusationis genus expeti deus orator redarguit Teia

riuin i. ' quod in Saluiuiam inquisitum non ivcrit, multa ne ipse sece- rah in causa Stelliae et Reatinoruiit; 2. ' quod primam actionem ita sub dole instituerat, ut causa comperendinata post habita comitia consularia disputaretur. Nam III Kal. Quitit. Geonius tu Argumeuto Scaurus Boiumn rediit ad consulatus petitionem; eoepit ergo invisere, preusare amicos, potetites adulari, corrogare sust agia; quod ut senserunt competitotis, dicam ei per Triarium infercndam curarunt; lite itoineu ad

463쪽

ORATIO

ducto. At quo teste , Dii immortales t non satis quod uno, non quod ignoto, non quod levi. Etiamne Va-lcrio teste primam actioncm consocisti, qui patris tui benescio civitate donatus gratiam tibi non inlustribus 30 ossiciis. sed manifesto periurio retulit 3 Quod si te

omen nominis vestri sorte duxit, nos tamen id more maiorum, quia laus tum putamus, non ad perniciem, verum ad salutem interpretamur. Sed omnis ista cele-

Apud antiquos omnino . . . . mos fuit, ut etiam ex nominibus sn-mcrentur auspicia. Vude apud eos consul factus si eoepisset colligere mi in lites et novum sibi exeret tum scribere, Iuborabat ni 11aee duo nomiua prima induceret: et si non fuissetit his nominibus homines, singob intur. Necesse enim erat, ut haec nomina Prima essent in exercitu Propter omela. Valerius, et Statorius. Ex Valerii utem nouit ne hoc omen trabel natur, ut unieret exercitus; ex Statori. ut staret. Dicit Cicero: sorte tuideo primum testem induxisti illiina propter omen, ut valeret aecusator. Et quoniam Iioe nomen faustum aenipera maioribus putatum, ad salute magia debere valere, non ad Perniciem. MLI L.

Praetorem detulit; praetor iuquisitionem dedit dierum triginta. Dum

ista transigebantur. ventum erat, uti

coniicio, nil idus Quivtiles, iamque Post die quin ictim immini baut

consillaria comitia. Triarius porro metuebat, ne, si ipse usus triginta diebus in Sardiniam se conferret, Scaurus ea Pecunia, quam a foetis abstulerat, emeret consulatum. atquc magistratum iniret, antequam de eo

iudieari posset Ακovius in Argumento , quod a Scauri patra laetum

Eeens memoria exstabat. Quide go ' Sustulit inquisitionem, Proses.sus se Romae causam omnem satile

cognoscere, quia illam in Sardinia diseereti Tum pridie, quam coinitia

consillaria celebrarentur. Triarius de .suvoveus prima actione, testem

unum Produxit Valerium, ignotumae levem, civitate donatum a Patre Triarii, utque, uti mea seri sententia, Sardum; salis, ut oppareret, se

Don verum iudicium instituere voluisse. Ohruisset enim reum multis testibus, uti Cicero Verrem in prima actione obruerat Sicilii, lesie tota. Valerio producto, primam actionem sustulit Triarius. Quod, qua rationaei securii, perspectum uou habeo; sortasse accusationem non dixit, quae erat longa ac perpetua oratio i vel partem tantum recitavit, causatus maiora, quae dicuret, Se habere . sed non in promptu; certe usus lege Glaiietareum comperendinavit, quin iudicessent euliam ferrent. Sed quum C milia Prorogarentur . necu aliouem laudein recitavit IV noti. septembris.

Amhrosianiim, atque adde Tullium ideo seripsisse Mestri, quia Valerii nomino ni'Pellabat r quum testis.lum accusator P. Valerius Triarius.

464쪽

PRO M. SCAVRO

ritas ac sestinatio, quod inquisitionem, quod priorem

actionem lotam sustulisti, illud patefecit et inlustravit. quod occultum tamen noII erat, non esse hoc iudicium iudicii, sed comitiorum consularium Caum

comparatum.

Hic ego Appium Claudium consulem sortis Simum, alatque ornatissimum virum, mecumque, ut spero, si-deli in gratiam reditu firmoque coniunctum, nullo loco, iudices, vituperabo. Fuerant enim cae part S, aut eius, quem, quum id sacore doleret, suspicio suncoegit, aut eius, qui has sibi partes do poposcit, quod aut non animadvertebat quem violaret, aut facilem si hi sore in gratiam reditum arbitrabatur. Ego tantiam 32 dicam quod et causae satis, et in illum minime durum aut asperrim possit esse. Quid enim habet turpi

tudinis Appium Claudium M. Scauro esse inimicum 7Quid7 avus eius P. Africano non fuit7 quid mihi ipsi

at. Coniunetam ) Hoe ipso anno v. C. 699 Cicero ait Lentillum acri Lehat: Certiorem te per literas aeri- ιιε esse Deltim , me cum Caesare et cum Appio esse in gratia . ad samil. I, s. Et ad Uiiiiiivin D. II, ia: De G. magen me . . . mihi et Per se. ει Per Pomponium biamlutir APpius. Hieitaque anuus sinem dedit simultatibus eum Appio, quae P. Clodii eausa susceptae, ad mullos annos fuerant Pro luet M. Nam anno 7oa haee Nilius in Epistola ad Appium c ad sam. Ill, i selibebat: α Persiciam proseineto, ut longi temporis usuram, qua earuimus. intermissa nostra Consuetudine. et gratia, et celebritate. et Miagnitudine ossicior m meorum sareiam. Sed amicitia refrixit anno Ma, quo Tullius in proWineia Ciliaciae proconsul successurus erat in locum Appii; eo spectaut Pleraeque epistolae libri tertii ad fami l. Set

Doleret Cl. Mai edidit de, ον et stivisio sua. Equidem depreliemii hane luententam lectionem silere auspicio sua : ntque ex ingenio sup plevi quom ob affinem quem tacite nlibrario praetermissum. Eo vero lubentius hanc leetionem amplector. quo magis comparata est ad simultates Appii exeusandas I illas enim gerere dolebat, quare nou exanimo susceperat, sed ex suspicione sola. Atit non animadMeriebat Taurinensis aut anima errebat. si gratiam reditum Tauri non sis reclitum in gratia. 3α. - Sie uterque eodex proa s. - IPsη porro res ex historia satis patescit. Appii enim Claudii. de quo in hac ortitione fi Tino sit,

465쪽

ORATIO

idem istot quid ego illi 3 quae inimicitiae dolorem

utrique nostrum fortasse aliquando, dedecus veroa a certe nunquam attulerunt. Successori decessor invidit, et voluit eum quam maxime offensum, quo magis ipsius memoria excelleret: res non modo non abhorrens a consuetudine, sed usitata etiam num et

valde pervagata. Neque vero tam haec ipsa quotidiana res Appium Claudium illa humanitate et sapientia Praeditum per se ipsa movisset, nisi hunc C. Claudii

avus aut proavus Appius ille Claudius est, qui consulatum anno Vrbis DCXI gessit. et Salassos gentem H pinam domuit. Is autem Appius competitor suit P. Africani minoris in Censura. quam hic. repulso Appio, administravit anno DCXII. Convi-eium Appii eompetitoris in Asriea. num refert Plutarchus in Aemilio Paulo sub finem, nee non in Praeeeptis gerendae rem. Od. Paris. t 62έ, t. II, p. 8 o. MAI. Quid p an At pius A leano non fuit Z Corruptam lectionem in ipso e iee dubiam probabiliter sic emendat Hei michius : Quid p an Grae itis Africano non fit. Nimirum rit intelligntur. T. Gracchus Pater T. et C. Graαλ-um. Scu.

Mihi imi Cl. Mai legit ipse. Equi. dem vidi i si in Ambrosiano , mi

suffragalair Taurinensis. Suecessori Sie Taurinensis; Am-

sionem in consulatu petenti invidit decessor Appius; atque adeo voluit illum esse maxime offensum, quo

leret. Enimvero successor, adepto consulatu. tilturus inimiettia decessoris solebat ei di eam aliqvam impingere, maxime in assignanda Proconsulari provincia et hane vero si nouimpegisset, eo magis exeellebat memoria deeessoris, utpote viri inculpati. Ingeniose simul, simulque cum

exquisita in Appium adulatione haec esse dicta quisque videt. Et se uia) Copula et abest a Taurinensi. Memoria exeriseret Sie Taiirinen sis; at Ambrosianus Per Peram ni moriam lacesseret. Eliam et Marde pereagala Ambrosianus eliamnum et Pulgata. Vtraqueleelio a Cicerone profecta videt ne nostra diligentior. Ita pro Plaue. soptimiis eodex Bavariens. aliique li-hri remissata declamatione legunt pro eo quod est in vulgaribus editioni spem migata declamatione. Neque -- - sere putabat: Hareservaverat etiam Asconius ici commentario legens: Neque Mero ham ima quotidiana - nisi Mne Claudii Motum eonstitulum erat, cum tuo.

Tum in Taurinensis lamen. C. Claudii farris aut Ecce praeter binos, quos adhue e vetustate novimus. Claudios . Appium hoe ipso

anno consulem , et Publium Ciceronisi nimieum, iam tertium fratrem certo tenemus Callim , tum quidem in Asia

dem Cieero invidiae eausa niit dicit, nut fingit, quemadmodum alter stater. ad plebem transitum cogitas,e, verae

466쪽

sPatris sui competitorem fore putasset. Qui sive pa

transiisse non dieit, quod nescio nureete dixerit Seholiastes. CRAM. Iam iste Caius innoteseehat ex argumento Λseoinii ad Miloniariam. Competitorem Praestat rini ver amhistoriam comitiorum consularium anni V. C. 693 exponere, ut seque usloeus de Ai,pio Claudio superioribus adnotatoribus nou heue comperius illustretur. Consulatiim asseetiabant Messala et Maurus patricii , Domitius et Mem --

Messalae savebant Cieero atque Caesae ad Quintum se. III. 3 et 8 .

Scauro studebat Pompeius, sed utrum fronte an mente dubitabatur ad Attie. IV. 36 ; res tandem perspicua constavit, quum Pompeius illum abiecit

men aedilitas eius memoriam non iu- gratam , eratque pondus apud rusit Eos iu memoria patris Plinei pis Se natus ad Attie. Iv, Domitius valebat ami eis cibid. . Nevi inius Commendabatiar Cnesnris militi hus et Gallia transpadaita ibid. I multam etiam spem h liebat in Cursare mox Ventum, sed frustra ad Qui ut D. Iri. 2 et 8 . in nullo erat, Pecunia enim omnium dignitatem exaequabat ad Attic. IV, 153. Am-hitus vero adeo ardehot, ut Dunquam suerit par, et foetitis ex triente thid.

Quintil. suerit hes thus ad Quint. se. lI, 15; nd Attie. Iv, ib). Vberior quidem erat liberalitas Mauri populo

tributi in domi suae xatissaeientis; gratior tamen videbatur largitio aliorum candidatorum , qui occupaverant ad Attie. IV, t 6 . Tantam porro

competitorum contentionem ineunte

mense Qui utili eoeptum haud otiosi

Pectabant consules Appius et Ahe--batbus, qui proviucias consulares non sortiri volebant lege curiata, sed quam quisque maxime optabat illum oblivere. Appius enim tu sermonibus primum dictitabat, postea dixit etiam in Senatu palam. sese, si licitum esset legem curiatam serte, sortiturum esse cum collega provinciam; si curiata lex non esset, se Paraturum cum collega, atque Lentulo tu Ciliciae provincia successurum ad Famil. I, 9 . Quare exeunte mense septe in bri cogitabat sine lege curiata, suo sumptu

in Ciliciam se conferre ad Attic. IV,

as . quam provinciam sibi exopta istissimam demum habuit post comitia. Quid ergo eonsules 3 Coitione sueta cum Memmio et Domitio paelionem ineunt, uti ambo HS quadragena consuli hus dareut, si essent ipsi Couinsules saeti; nisi tres Atigntes dedissent, qui se assuisse dicerent, quum lex curiata ferretur, quae lata non esset; et duo consulares qui se di eere ut in ornandis provinciis eousularibus seribendo a Tuisse, qliun omnino De senatus quidem suisset ad Attie. IV, i Sin. Suam ergo gratiam et auctoritatem Appius pro Cilicia eum Nemmio et Domitio Pa eius, fieri linud poterat, quin i uiuit et tiam Messalae et Senuro iudiceret,qnos n consulatu submovendos Persas et uetas satageret. Quid enim pAppium illum, qui, Pactione iniquissima bonis omnibus et Cieeroui ad Quinti se. III. exosa, leges

non latas ementiebatur, Lenatus consulta uuspiam scripta fingebat, corrumpebat porro augurea et consulares viros, ut consulatum veud ret, non censebimus, inquam, Λppium illum extremas quasque tentasse vias vel iniquissimas, dummodo ne Senu. rus nobilitate praestans et patiis uic moria coissulatum adipisceretur '

467쪽

Tcntavit enimvero; niuile, Me nimio . t Di initio conspirantibiis, dicam

Sentito Per Triarium inserenda in ear a Mit. C ira se equidem coliticio; at 'l' iacti Metiscitionem consilio suo rexisse, alictoritate confrimasse, omui illiu DPe tutatum esse nou auguror collicet ira, sed deelarat sequens Maiii ii, ne loeus. I ii quisitionem et Primam

cictionem uuico teste consectam sustulit niaxima celeritato Triarius , comi ereudianuit reum, comperenditiationem ad IU nonas septembris Prorogavit, inusitato accusationis ge-Here et subdolo est usus. Equidem Mniversa haec artificia auctoritate confiitiis composita et Persecta existimo coniti toruin gratia. Meruo itaque Tullio do vemsatiouia seuere comitio intum causa os Pto disputans mentiolieni inii eit Appii Claudii. Iam ad candidulos redeo. Appii Paetio mature ivnotuit Cieeroni, de illa e uim sin ud Atti eum IV, i S seribebat autedieiii V Kal. Sextil. : α Cum eo Meminimio) Domitiusti coiisules itit xrtu ut Iulia Pacliolio. Pistolae committore uoti nudeo . . Scilicet Cicero simul iri etimescens Appii Potentiam ni sileomicos , sitnulque se illi muxime Pr tiare studens, timcbat, ne, si epistola in alielans manus sorte iticideris Significaret tir Appio. cousulis o lium vix

Appi ii in declarant epistoliae lilita ter iii ad Familiares; liomin sim cui mrroilrint, itui malebat superbum patilia geniti in Ali ii negre novo Procon siili provinciam trade ulis, Congrcs sum studiose vita istis, iniquissimas querelas adhibentis, multa inito valitis, quam uti velim Daulo duriusculo

in Appi vita. Qu.iu quum ita si ut,

auiae celischinatis Cicero utina Pallo ci- , alnium causam M. Scauri voluisse

ii, quam Appii Pactio ueni iudieibus

ces . Mitverabo - Ego inritum dicam quodet eausae salis, e in illum mninae inviam aut asp 'um Possu esse. Neminim Possem equidem Appio obiicere coitionem cum Memmio et Domitiosiciam, possem pactiones turpissimas retegere, unde omitis Appii in Maurum inimieitia dimanat; sed nolo quidpiam durum aut asperum in consulem dicere. Illum nullo loco vitu Peratio, quamvis vituperrationi am-hi issimus pateat locus; dicam tautu in quod causau satis esse Possit. Iam causae facturus satis quodnam artisettim exeogitavit Tullius y Vtrumque

cavere studens, lum ne Appii luimicitia obesset causae elientia, tum ne, revelata Practione. umiciliam vi x re diu tegratam rumperet; excogi invitverisimilem liaue de Cato consida

tum Pete ut e liistoriam, ita ut Catiri Oiuiue imi ueret Memmium et D O- initium. Verisimilein, inquam, HUMveram. Ciceroni citiua res illorum eo-

mitiorum diligentissime exponenti tumultis epistolis ad Attic. IV, 3b, i 6, 17, 18; ad Qtiiut. se. Il, is, ε6;li I. i. a. 3, 3 iiiispi . in Caius conὲ

memoratus est, eiusque uomeu itarcti ut scri Ptores tiniversi, ut vix

inuolescat. Quid plurat Haec sibi obiteti Tullius at enim frater tiam nora

cius nomino seri, Appium Datrem.

quo maximu valere Poterat, aliis e-didatis studere. Quam obiectionem iit dilueret. sigmentis figmenta -- mutuus, ait Cuium a lota Asia in

468쪽

tricius sive plebeius esset, nondum enim certum

i centum Senatores ereaWit Romulus. mox totidem adlegit: postea Tarquinius Priscus addidit alios ceu tum eos qua conscripsit. Eone voeabulo

oscriptis patribus dicti sunt eo ascriptit Post placuit populo addi sa-

milias plebeias ad senatum, et sicli sunt senniores Plehel. Tria su ut ergo genera, quae Veneruut ad senatum: Primum patrum genu , secundum couseriptorum genus . tertium plebeiii m. Sed conscriptorum et patriciorumtiuum est meritum. Non licebat Patricium petere tribuniciam potestatem.

sed si plebeius esset. Petebilia Patricius senator fuerat Clodius qui reptiluia exsilium Ciceronem. Isti Claudii tres erant senatores fratres ; uniis qui modo consul est, aliua qui a stam tenebat praetorio imperio, tertius illis Gaudius. qui so de patricio plebeium secerat. Pontifices nou fiebaiit, nisi de patriciis. Certi pontifices ita saliatu mensam. et in ecteris quibusdam sacerdotiis. quae soleot administrare patricii, tibi administrassent haee sacerdotia, se ut consule . Lex erat autem favens eolonis, ut vittis seret de pallieiis, alius de plebeis. Lex etiam erat, ut lieeret duos plenem narrasse verisimilem historiam, quae ad clientis rausam Patrocinandam par momentum habebat, Seu, ut eius utar verbis, causae satis esse poterat. Declarabat enim, quod veri simu linerat. Appium aliis candidatis frateruo Plane amore filudere; hos vero quippe plebeios ante serri non P se Mauro nobili viro, nisi iste aliquo aut metu a iit infamia percelleretur, quare universam Appii inimicitiam euin Scauro comitiorum gratia susceptam esse. Quae si vera sunt, uti verissima equidem pro povo ingenii animi confidentia, elua v eeredemus Tullium proniintiasse, quo gestu ortansse illa verba : Ego tantumdisam quod et causae salis , et in i

me esse; tum alia de quo plura ramnon dicam; quam vim ea quae dixi non aecus dixi, quam si eius Irarer

Nondum enim J Ita Taurinensis et

Aseonius ; Ambrosianu 1 non enim. Nordet P. Clodium, qui , ut tribu tu Plebis cretiretur, e patriciis exieratria sevum Fonteiam itur adorti uuc m. Iam vero quamvis consulatus suisset plebeiis communicatus lege Licinia , patrieti tamen plebi praestabant, quia illum nobilitas inter se Per manus tradebat Sallusti Iug. 63. Caius itaque sive patricius esset ob seueris vetustatem, sive plebei iis ob fratrem Clodium . putabat sibi eum hoe Senuis ro contentionem fore; Appius vero putabat hoc Cato Scaurum maior emetiam , meminerat enim Patricium fuisse in Ponti si eatus petitiove, Saliatu. ceterisque. At Cnius ne patricius esse desierat, quia Clodius frater ad pletium migraverat ' Niim Appio riam gens Munrinno petiti redi hat quum generis antiquitate, tum meritis maiorum Z Tullius ergo tinee de se: nere patricio disputnus, revera timue bat Memmi timet Domitium plebeios homines, quibus adeo gravis erat eompetitoris Mauri nobilita . ut tie. eessarium soret hunc Percellere metit, aut in lamin, qua ah ius illa nol litatis commendatione deiiceretur.

Certum Ilii indu hie; quod ad

verbii instar occurrit etiam apud Π rati ii in Serin. L. I l. 6 , 27. quini mi obsiι aure eo tumque loculo.

469쪽

constituerat, Cum hoc sibi contentionem fore putabat; Appius autem hoc maiorem etiam, quod illum in Pontificatus petitione , in Salia tu, in Ceteris meminerat suisse patricium. Quamobrem, Se Consule, neque repelli fratrem volebat, neque ipse si patricius esset, parem Scauro fore videbat. nisi hunc aliquo ,- aut metu a It in mia perculisset. Ego id fratri in honore fratris amplissimo non concedendum putem ZΡraesertim quum quid amor fraternus valeat paene praeter ceteros sentiam 3 At enim frater iam non petit

esse, non li rei duos patricios. Ergo necesse fuerat ut uncis fieret Pleheius, unus Patricius. Priores quidem consules fiebant plebei, sed Pa-t ieius adivinistrabat iti si nita saeedotia, perveniebat ad consula lum. Contra vlebeius cito veniebati Seu melioris loci est Patricius consul . quaru nlebeius. Scaurus antea Pu tricius fuerat . . . Claudius, qui frater est Claudi cotisulis, aeque pati ictus fuit. Λmbo patriciis e fiam Hiis

διι ig VCraut . . . ant ad m . . Orare qui patricii erant. Clodius nondum . . . . aude bat competero .... eruam Putabat C. Claudio ut perven . . . . adliue ad Gusulatus Petitionum de gradu patricio. Scauro aut G. . . .

Erant . . . OS . . . m O . . . Claudi . . . Putricius isset uti plebeius si . .hat, nue sciebat quid .... nam fit Pec . . . . bat . . . . Patri ius chmelior erat . . . . o gradu Pctere Cousulatum On Pol erat . . . ut inve

niebat ante se Maurum. Ideo vole hat accusatiouem luteudere Mareo Mauro. quod ei nou lioterat competere nut ii vas patricius aut quasi plebeius. ID. n. invitis seu quaιtratis literis. uod scitolium adeo est obliterauim, et sui erinducti ue scriptur; e alterius obrutum, ut Clu Mai integruiu haud potuerit desci4bere. DLTR. 13 Fueruiit enim duae Chaudiae familiae t earum, quae Marcellorum appellata est, plebeia: quae Pulchrorum, patricia. Sed li Oc Ioeo urbane Cicero lusit iii Claudium, eum quo tu gratiam non redierati Nam quia Cuius P. Clodii erat fruter, qui ex p. itricia tu pia heiam familiam transierni Per summam iii Diniam, se Inoque dubitare ad liue dixit. Asc. Vulgatus autem textus habebat Nam quia is P.; amhr iariorum vero Codicum,inoue ille Cl. Mai. vlter Iegebat Namque is in P.; alle e nam pias is P. Iam Heiurichius adnotaverat pronomen is pertiuere ad Caiuui stat rem. I vero Mai emendaverat C. Clavilius; equidem Scripsi Caius. At Ditis ipse, Praeter duas sorores, duos Irastes iustu tur sibi esse apud Varro ue inde Re Rust. li I. 16, 2.

470쪽

PRO M. SCA RO

Quid tum 2 si ille retentus a cuncta Asia suppIice, si a negotiatoribus, si a publicanis, si ab omnibus

sociis, civibus exoratus anteposuit honori suo commoda salutemque provinciae. Propterea putas Semel exulceratum animum tam facile potuisse sanavi 2 Quamquam in istis omnibus rebus, praesertim apud ashomines barbaros opinio plus valet saepe, quam res ipsa. Persuasum est Sardis se nihil Appio gratius esse facturos, quam si de Scauri fama detraxerint: multorum etiam spe commodorum praemiorumque ducuntur: omnia Consulem putant posse, Praesertim ultro pollicentem. De quo plura iam non dicam. Quamquam ea quae dixi, non secus dixi, quam si eius a frater essem, non is qui et est et qui multa dixit, sed is qui ego esse in meum consuevi. Generi igitur totius accusationis resistere, iudices, debetis; in quo

nihil more, nihil modo, nihil considerate, nihil in-

Si a negotiatoribus Taurinensisianegotiatoribus. Putas semel extitieraram CI. Mailegit mrassem et exulcerarum, quod latinae aures respuunt. Ipsa Iegi in Ambrosiano Ptitiassemelaxulcerarum ἔmaximn vero assauitas inter Τ et Leditorem Ambrosianum fefellit. Tauri neusis habet putassenti elexuleerarum. vel etiam ροωsseni elexulcer lum; iam quum male me habeat putas aeni Mel exulceratum . praetuli Ambrosianam lectionem. 36. Persuasum-- detraxerinι ὶ

Tres lii versus e et editi etiam inter

fragmenta oratiouis huius, desumpti nimirum ex Arusiani Messi. seu verius Froutouis. ex Plia elocrationum, a quo libello olim iuedito multa sumpsit Simulus quuiu Tullii Dagmeuta congereret. Eum libellum denique uos edidimus euiu reli suis Frotatonis operibus, quotutu vide Pag. SO8,

in litera D. MAI. Praemiorumque) Ergo Apstius, qui de Mauri fama detractum volebat, ut fidem suam Memmio ae Domitio da iam facilius liberaret. simul sue ipsa

novorum cousulum ope Ciliciam sor. tiretur, multa Promiserat eoin moduatque praemia Sardis aecusatoribtis. Plura iam nomlicam Possem et, implura dieere, sed quae tu Appium essent aspera; quamquam ea quae dixi tauta dissimulatione Obvelavi. ae si eius frater essem Non is frater Clodius, qui et revera est Appii Da ter, et multa quovis tempore dixit imprudentissime; sed is frater, cuius. modi ego esse coiisuevi tu fratrem

meum coniunctissimus, eiusque sa-mae studiosus.

. Non secus Ambrosianus non

resecias.

SEARCH

MENU NAVIGATION