M. Tullii Ciceronis Opera ex recensione Christ. Godofr. Schutzii additis commentariis. Tomus primus decimussextus Orationes tom. 5

발행: 1827년

분량: 688페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

601쪽

ORATIONUM

Caninum re ocemus. Si laudatu Mee Illius formam , tu huius contra: deni QPar pro pari referto, quiad eam moraevi.

rtim eausa iusta sit Ialendo non sede ingerui fama. sed dis side esse sollicitum. Et quidem orationis Pro atinio Ciceronis meminit Meonius initio expositionis sitae tu oratiouem pro M. Scauro. Quo ex loco intelligitur habitam esse eam L. Domitio

Λhenobarbo et App. Claudio pulchro M. Id quod ipse significat etiam episti ulti lib. II, ad Q. fratrem: Ego, inquit. eodem dis, quo haec seripsi,

a vivio a tri nis aerariis de pram Maneatione Druso . aderam Post me

ridiem Vasimum defensurus. Erat id autem, ut apparet intia, intra Quintilem et Sextilem menses, ante Scauri iudieium. Sie enim ibidem Cicero. Marari, inquit, tu licium statim exemcebitur, ςui nos non deerimus. Cuius iudicii summum diem a. d. Iv NoqSept. suisse Asconius prodidit. Ex his autem praeterea Cieeronis liseis colligitur, de ambitu illum tuosi a cusatum suisse. Sie enim paulo arae

Cicero: De ambitu, quum atrocis . 4inis ageretur in senatu mutios dies, quos ua eram progressi candidati MIerendum non esset, in sMagia non

fit. Quod item alguiseatur Lib. IrPP. ad Fam. ep. s, ad Lentulum scripta. Quod si est, tum faue.et Calvo accusatore, et Cicerone defensore usus est Vatinius. Id quod i esse ex horum duorum locorum collatione coα- lat. quos addRcum. Cicerouis Primum illa epistola. in qua sic ait: De Vatinuo aulem μι munι reuuias inte=cesserat in gratiam per Pompeium , stillim vi illa ρι uetor est D. cti , guram quidem ritu petitionem graDissimis in senatu gententiis Ofρος Mem , neque tam iliatis Iaedendi causa , quam defendendi a tiae ornandi Catoms. Deiade Quintiliani, qui aliquot Calvianae illius Meus tionis fragmenta adducit, Vt lib. VI.

sciunt. Item lib. VI, cap. 3: Pe fida forigem, at die is digniorem, qui pravior feres, quum Catonem. Sive igitur rei ipsius veritate, sive Caesaris auetoritate ad defendendum Varitinium adductus fuerit Cicero, certe inimitatias postea cum illo resum- Psisse, easque ad extremum usque exercuisse videri potest ex his quae a Macrobio lib. II inter iocos recitantur. Nam quum Vatinius hie eum Caleno, ut Dio testatur, exitu anni 7O7 ut habent marmora Capitolina usui saetus esset, paucisque diebus

Consulatum gessisset, notabi vis, inquit Maerebius, Ciceronis tirbani a ci cumfere diar, magnum Ore ritiam, in quientis. anno Vatinii factum esse, quod uis consule nec Mer, ncto aestas, nec autumnusserit. Queretiti autem delude Vatinio, quod γα tua esset domum ad se in malum renire, respoudit Cicero, id se quidem in e muratu imius fia re Mestiisse, seria nocte o pressum fiasse. Idem autem apertius quodammodo exigimari

potest, ex iis quoque, quae a Quiatiliano lib. VI, cap. inter iocos quidem relata sunti Primum . quod nuntiata ipsius morte, cuiu1 Parum certus dicebatur auctor, inimum, iR-

602쪽

Sic peto a vobis, iudices, ut quoniam quidam nobiles homines, et de me optime meriti, nimis amant inimicum meum , neque inspectante, saepe eum in senatu modo Severe seducunt, modo familiariter

atque hilare amplexantur: quoniamque illi habent

suum Publium, detis mihi ipsi alium Publium, in

quo possim eorum animos mediocriter lacessitus, leviter repungere.

quit Cieero. usura si uar. Deinde. quum Ovinium libertum ipsius interrowset, recte ne Omma, et is recrerespondisset, Nimirum mortuus est'

inquit. Quamquam ea quidem ex ad verso non paulo firmioribus argu mentis stihmi videatitur. desumptis tum ex tribus epistolis quae exstant inter epistolas Cicerotiis lib. IV ad Amiliares vltro etteoque ab iis seri-Ptae , tum una praeterea ad Atticum

II, s. Neque vero loetis ex Philipp. X. etsi Dioni et Velleio lilitori elare pugnare videatur. ad confirmandamta inea Ciceronis bonam de Vatinio rei nionem praetermitti non debet.

Viderint igItur alii, quid et quantum de illorum amieitia existimaturi sint. Nam in epistolis quidem ad Familiares et Vatinius Ciceroni, sustylica otionis oblinen e causa, et Cicero vicissim Vatiῶo recuperandi Dionysii anagnostae fugitivi gratia , videri

potest suis se adulatiis. Epistola autem ad Attieum non magis Marco . quum Quiuio Cieeronibus invieem subiratis amicum fuisse Vatinium ostendit. Immo utriusque etiam fortassis ini-ini eum, si sorte Q. Cicerotiis. Probro ram Pleuissima epistola M. Cieeroni Iecla, itas magis et odia illoruit, Mistendere . quam mitigare voluiti Et tu

Philippiea X, quae dicuntur, quum

rei gestae veritalem vix habeant, alit similla te. aut eo terie consilio ut Bruto, cui tunc obsistere dicebatur, amicior redderetne. dicta esse videri possunt. Iocia autem rursus qnoque in ipsum aut mutuae amieitiae fidue ianui certe iratus adhue, nec dum re-eoneiliatis temporibus usus suisse Cicero existimari potesta Attamen quum nobiscum Perpendimus ea quae scribit tu oratione pro Gabinio. et item in epistola ad Appium Fam. II. de

religione et omeso gratiae reeonciliatae. magis in ea opinione sumus,

ita illum eum ipxo etiam vatinio iragratiam rediisse, ut xe esse non m civirum bonum, sed etiam n mi ei liae eius eonstant et studiosum ad extremum declatarit. Praesertim quum illi ad eam rem a Q. Fratre. et ceteris stimuli assidue adderentur. Orati nem quidem pio Vatinio, quod attinet, eius sic meminit Hieronymus in nrologia adversus Rosnam sub sinem, quum prius inentionem feeis et Cieeronis. inquit, pim Vatini Matiunculam , et alias, uti sodalitiorum mentio sti. Quum autem oratiunculam appellat. nimirum innuit exiguam fuisse. Quum autem inquit lege. significat et a Cicerone editam svisse et suo tempore exstitisse. PATR.

603쪽

ORAT ID

1 iERON. ol. aduersus Boinum J Ego quum omnes

i) Cinero onuuum . Maum ambiti a reo, quiae causa est sive causarum, quas acturus esset , in ο mmentariis c. nam his eum a senis memoriae commentarios scribere so da in Pros mPeta loquentis pro reo uti. litus suit. Quas autem se maxime ex- tur. Pro eodem reo remetiandam n e polire videbat Posse, eas posteaquam iam exemplis. Vt autem Mauri causa

egisset. diligentius scriptas edere, de ambitu exstitit in commentariis, sic quas nou probaret, in commentariis etiam A. Gabinii. Ptoditum hoe es relinquere consuevit. Quod idem de literis a D. Hieronymo in apologia se ait Cato apud eum in libro de Se- adversus Rufinum his verbia: tinis egnectutis e. II: Causarum iuustrium Tullius in commentarias pro A. Gal quascumque defendi, nunc quam ma- mo. Ego, inquis, quum omnes amι-xime eoisscio orationes. De quibus cuias mendas semPer Pinari et c. Fue- commentariis xi e video scripsisseΑseo. rat autem Gahinio inimicissimus,nium in commentario orationis in quippe quo consule civitate erat pu loga candida e Praeterea m et me, sus. Post autem eum eo reversum in quod quum stat commentarii Cicero- gratiam eundem in iudieio defendissonis suarum etiam infensionum . com- ipse testatur in oratione pro Babitio mentaritim tamen firmius defensionis Postumo 8bia verbis: Iia Gabιmiam. aliamne/ρium tiniatim in emarn. Apud ut regem reduceret, im disti. Non Quintilianum autem lib. X. cap. ex- patitur mea egiam fias da Go ni tremo ita: Plerumque autem musta grainus agere. Quem enim ex laritia agentibus aecidit, ut maxime necessa- inimicitiis in gratiam re tum summoria, et utique initia scribant , cetera antidis defenderim , hune .i m μω- quae domo Verant, cogitωione com- lare non debeo. Quo iatim Manete si a Placetiantur , subitis ex te ore Occum Cn. Pompeii ametraritas in gratiam

rant. Quod fecisse M. Tullium ex non reduxisseι. ntine ipsius for eommentariis limi pares. Sed tuna reduceres. Et Valerius yb. IV,

feruntar aliartim quoque , et inMenti c. 2: Cicero A. Gabinium repectin Iorte, in eos dicitarus quisque comm- rum reum summo studio defendit, qua suerat, et in libros digesti, ut μι-- eum in suo consulatu urbe expuleratrum, quae sunt acine ab meod' Eosdem vero etiam commentarios aenius tres Orationes exstant. Sed hi, Diomede intelligi arbitror, quum ait: de quibus loquor, commentarii ita Cicero causarum XIII. Re Meridi .auna exacti, ut ab ipso mihi in mem - iterum e la. SIG.riam posteritatis Mideantur comi Osui. εὶ Ex Quintiliani verbis lib. XI.

Nam Ciceronis aderaesens minio tem- cap. i : oxit Cicero pro Gabinio et pus amatos liberius Tiro contraxit, P. Vatinio, inimisissimis antea sibi quoa n m ideo eacuas, quia non Pro- hominibus, et in quos orationes etiambem. sed ut sine magis admirabiles. seri'serat, Cicerouem prius in Ga-Εt lib. IV. e. x hoe modo : Cicero μι O binium dixisse quam pira Gabinio

604쪽

amicitias tuendas semper putavi summa religione et fide, tum eas maxime, quae emcnt ex inimicitiis re

vocatae in gratiam : Propterea quod integris amicitiis ossicium praetermissum, imprudentiae, veI ut gravius interpretemur negligentiae excusatione defenditur; post reditum in gratiam, si quid est commissum, id non neglectum, sed violatum putatur, nec imprudentiae, sed perfidiae assignari solet.

PRO P. QVINTIO VLyra N. J Τurpis occultatio sui.

e codice manuscripto Vasscario. i. Hoc sibi quisque proponat, quo minus lacatis capiatur ossiciis.

constat; id quod ipsum hoe etiam Dagmentum indieat , quod unteum ex Hieronymo allatum esti Dio lib. XXXIX extremo existimat Gabinium L. Domitio Ap. Claudio e s. desun- sum esse, sed de qua defensione I quatur, quum multarum rerum Et a multis lactionibus pox tutatua sie it, is demum expedire poterit, qui diligenter Mid M. Cicero libro epistol rvm tertio ad Q. fratrem scripserit. attenderiti Seribit et Valee. lib. VIII, e. I, de quodam iudicio Gabiniano:

enm vide. Eum autem nee accusatum

nee defensum misse a se in quodam indieio ipse Cicero indieat. Derihens ad Q. fratrem lib. III episti hoe paeto: De Gabinio, illum ego neque ursi. neque lae Mi. Hiram autem ni de hoe eodem iudicio loquatur, cuius me minit Valerius. PAT Persdiae Maignari solet in Unde Cieero ipse scribens ad Appium Fam. lib. III ep.r Post gratiam Misiscet

conciliatiam ait se diligentiorem esse fertim ad beni lentiam deciarandam. Vetere enim simiaitate sti-lari, ut ea κω ne mi aiasyicionem

sietae reconciliatae gratiae daret. Et in orati pro Milone e. 8r timuit, in quit . ne rideretur i9ῖrmior fides reconciliatae gratiae. Tum in orat. Pr Rah. Postumo de eodem Gabinio loquens et Nori alitur, inquit, meas et .

605쪽

3. Qii id enim tam simplex apertumque est ' Atqui non tam in alto Iatet aurum argentiamque. 4. Hasce ore advorso inuri cicatrices ac notas virtutis accipitis, ne quod accipiat fama vultus perhorrescit, quem nunquam incursione hostium commo

vere.

5. Erat mecum autem ubique inveniri sine ullo labore , sine ulla investigatione.

quod illi venenum esse arbitrabuntur. Quin T. I. 6, c. 4J Mater tua, dum vixit, ludum, Postquam mortua est, magistros habuit. Auva LA J Frumenti maximus numerus e Gallia, peditatus amplissimae copiae e Gallia, equites numero

plurimi e Gallia.

Cetera . in ea, quae inter reliquas omtiones exuat

ORATIO

DE LEGE AGRARIΛ MI. Ian. Deest principium GELL. l. 22, c. io Praedam, manubias, sectionem,

iti Gisimo agere. Quem Mim fendendi Gaisimifuit reoonciliatio gra- ex tantis inimiratiis r emum in gra- liae. Neque Dero me merulei, morω iam summo studio defenderam , Mna les inimicitias, immortales amicitivis licti,M Oiolare min debeo. Et ibi L habere. Para. uoti ita multo post: mihi eausa de-

606쪽

FRAGMENTA

castra denique Cn. Pompeii, sedente imperatore, X viri vendent. Gει L. ibid. J ex praeda, ex manubiis, ex auro CO-

Auv. J Veniet igitur si h praecone lola Pi oporalis atque Hellespontus: addicetur communis ora I. VCiorum atque Cilicum ; Mysia et Phrygia i tom conditioni legique parebunt. C Ris. J Imberba iuventute.

Cetera , in ea, quae exstar, in senatu habita. I

IN L. PISONEM ci Qui NT. L 9, c. 4J Proh dii immortalesl qili hie

illuxit dies. OMED. u. Sem. J Quae te beluam ex utero, non hominem fudit. Ascori. J Insuber quidam fuit, id est, mercator. et praeco: is quum Romam cum silia venisset . adol scontem nobilem Caesonium, hominis sortissimi siliitui. ausus est appellare; filiam collocavit. Qui NT. Ib. 3, ωρ. 5J Quum tibi tota cognatio an

sarraco advehatur.

Q omluonem ut Pisonem habuit Ochro ab eo laeessitus in senatu. Vi,de intilianus lib. tu. e. s dixit edisum in L. Pisonem liborari rit e-

lιonem conlinere, et lamen in senatu baiam esse loco sententiae. Si G. Hu

itis orationis non habemus principium. desuui aulean inde, ut ego ex Aseotiio colligere videor, versus plus ruiuiis centum. Haec laeuna aliqua ex parte repleri poterit iis quidem fragmentis, quae omnia ad iuuiam pertinenti PATR. Proin dia immo, et Da Quintiliano itemque Diomedes eum his verhiae se exorsum reseruiat. Qi,intilian. lib. IX, ita et Veratis Iera ea, itine. til in yrinia o statim oratioma ire L. Pisonem: Proh dii immortales. eris illuxis dies. Diomedes lib. Il a lxi- metro eum coepisse uit. tim tibi tota eognatio in Myracleo a Mintur Quintillati. lib. VII l. e. 3: An cimum dieit in Pisonem C. νου, rquum tibi tota eognatio in Mimois aduebatur, incidisse Mideltu in me δε-

607쪽

Ο RATIONUM DIOMED. I. a J Proxime Pompeium sed obam. Laun. addit ex Quis T. J Caput opponis, cum eo

coni scans.

EX COMMWARIIS LIB. XIII.

Diov. J Re vendita, iterum empta.

etiam nomen, non eo eorum tum hominis, quem dest cetram volebat, a

xia sep Atque hoe ipsiam est, quod iam significavit Fortii tinnus, quum dixit: Vulgaria Merba. Pitas utitur Uiis. Λ . rillius et sarraeum et rem di ere non dubitas it. Hoc autem verho usiis est etiam Sise a libro IV hixtoriarum, teste Nonio: μ-

μedimenta. Inqiiit, collocant Omnia, coris triarant earros, et sarraca res m

dἰιρonum. Sis. Proxime Pommium sedebam Diomedes lib. I ubi de praepositione agit,haee eitat ex Cieeronis orat. tu Pis nem, quum ostendit, quo Paeto Prae-iMisitiones cum accusativo iungautur. Cisero, inquit, in Pisonem . et Oximem etiam sedebam. Idem autem est at ibidem eundem Clemonem in epist lis ad Atti eum eandem praepositio nem Prope eum dativo casu coniungentem. Quo in Ioeo, etsi verba non referat, nihil tamen dubium est, quin sint illa ex epistola lib. l: Proximus Pompeio aedebam. Infra autem quae verba addueit pro exemplo Propius gram sim accessi, sunt Cornelii Nepotis de viris illustrihus. DAT .c tit - coniseans Iloe fragmeu tum assertur a Quintiliano inst. orat. VIII, 3. 2 . De verbo orari aua vid. Ind. Latinitatis h. v. MN.

DE DRATIONIBvS CICERONIS DEPERDIUS

PATRICII adnotatio.

608쪽

mii, Q. Mucio de ise agraria Mevia , et si quM Minteiusmodi aliae. Et orationis quidem pro L. Corinno mentionem at eclam acere ridesiit Q. Cisero fratre Mares. in libeo de petitione consulatus: Hoc bierimo, inquit, quat-r in uitaus virium ud ambietionem Mntioιι ιι ι .rum evi Migaui. M. Fundanii. Q. Gallia. Cn. Cornelii. L. Corvini ιet horum in uis mi is din dis quidaam eorum sodalea receperint intcoufirmari ι scio; num imm . Quo quidem ex lueo tempus etiam eo flat hahitae elua pro Corvinci orati mnis. imbila ext enim illo biennio ante confiniuium M. Ci mula. Deo in inain deporam Priari eis locus ille voti inius testatiar Eliisu ad Λit. II, a. qui consulares Orationea recitat. ubi Laee quoque inter C leon numeratur. nea ita bubeti Cisero et Ani ει tua CO M. quum provineiaa sortitiae on1. Ciceroni meedonia, Gallia Autouio evenit; postea in gratiam Autovii Maeodoniam illi eoneesait Cicero. Gallia te repta; in quam tamen et ipsam prosectus non fuit. sed Metellum Celerem mi it eum imperio.

Testatur Dio lib. xxxv I. de quare exstat etiam quiddam sub initiume'ist. a. lib. v. ad Famil. Sollu.tius in eou iuratione Catilinae do eadem re ita habet: Cisero, inquit. μα-

eo habita sie seribit Taeitus lib. de

torem Cn. Domititim in foro a QMin. maximo conM-ω. Iutelligendum estauram laetassi. Beatia ia qui Cos. Cicerone trihunnium se. gessit; et qui, αι aer ibit Sallustius in Caiil. queri ia orione de aetionibus taeet ovis horuliquu gravissimi invidiain opitino Coa.

ad Bruttiva. ilia quideri oratio sua habita M., reeinuo et Philippo eoas.

Ellectum autem non fuisse conse

tum , calendit Civito Philipp. xl, s. Quo ex uinci inrallisi euain sinissi

Laetantii eap. 18, lih. IV. qui iunonnullis exempluribus ineudoai N

609쪽

me emeem Gabinianam pro Goia nam habet. Respicere enim locus debet ad Vetria laetam crudele . qui P. Garitim non Gabinium ertici amera. De quo vide orat. V in verr. eap. 6 . Orationis pro C pio meminit ipse Cicero in or. pro Plancior ale laterensem alloquens: Atque etiam elam a Laterensis. Quotisque iam dioisynital in civis resecisti . absoluta iam sum Preos tuae. De Cis o --hina tu obiicies. quem ego de . e bene

meritum, quia te leste cran Meram.

e eodem auriore defrid. ρ ae ei dises Quousq-; quem um , quod Pro Cispio contenderit, impetrare potuisse P Nam istius verbi Quousque harepoterat esse invidiar datus est tibi ille; eoodonatus ille, non facis finem: serra non possumus. Et quidem qui pro uno laia oravit, eg imum id non ossicini erit dita Quousque, irridentia

magis est, quam rem n uis. Nisi forte ego unius ita me gessi in iudiciis, ilia et eum his et inter hos Miri, is in causas Pareontis, is in republiea seis et stim ec semper fui, solua vi a te eonstuvar, qui nihil a itidie a εω- Mam unquam impetrare. Et mihi Iac mulam Cispiani iudieii Gievias. Me enim dixisti: Vidi ego tuam la-

erymniam. Utile quam ma verbi etii Poeniteati Nori modo ιανγ mulam. sed mia a later mini. et fregum cum simiadu indere otuisti. An ego, qui

meorum lacrymis, me absente commotus , simultaus quas mecum habe bae de Osuisset . meaeque salutis non

amodo non προγα- in immιei mei inarant , sed etiam defensor fuisset. huius in miscvito non dolorem meum

signimarem ZEx hoe loco intelligitur.

Cispium a Cieerone cum contentione defensum , elimque tamen absolutum reon fuisse. Pro Q. meis etiam illum dixisse constat ex fragmentis orationis in toga candida. Accusatus nimi. rem is erat farii a L. Caleare De Me. vi tina quae de lege. quoque suit agraria sic ipse eodem illo iam nominato lota. L It ad Att. Stant mae

erea duae bre-s quasi ἀποσπασυά rix Iegis agrariae. Exstat autem una, alteram desideramus. Defensos autem et Meusatos esse eomplures alios a M. Cicerone sunt, quae testentur,

tum ipsius, tum seriptorum aliorum monumenta . in primis quod ipse in Oratore ad Brutum de se profitetur:

Nemo oraetoriam mutia ne in Graee vindem αιω aer sit, quam multa sunt

nostra. Desendit enim praeter ceteros Antonium. Ollegam suum , quod ipse fatetur ita orati pro domα De fendit etiam C. Pisonem consularem, ut ait in orati Pro Flamo cap. 3s, ubi et A. Therorum bis a se eodem anno defensum esse narrat. Defendit et C. Mustium uti meminit Verri eis M, et Caesarem Vopiseum . uti x-ptrum exstat Philipp. XI, s. Egit et

Reatinorum causam contra Intera.

innates apud eo utem Appium et decem legatos. Defendit idem Messium et eodem tempore Drusum lib. IV ad Att. ep. IS. Et uem Iiti,t-nium Cottae Brut. 6o, et Scamandrum Cluenti x . et Atratimvn Cael. 1 , et Asellium Cae . ro. Defendit

item Mustium his primum lege Pompeia, mox Plautia de vi, ut Asconius

in Milonianam; et Po illium Lae--tem . a quo Post occisus est. rat nem in deelamationibus et alii seribunt. Et mulierem Aretinam apud deeemviro . ut ex oratione pro Caecina patet. Pugnavit etiam pro Crasso in senatu, ut constat ex lib. I ad Fam. episti et ex lib. V ep. Defendit 'aeterea Dolabestam re Aellium amis a hia capitis arensatos. lib. IlI. ad Fam. ep. Io, et lib. VII. ep. et Caninitim Gallum lib. III, ep. 8.

610쪽

VULGO FERUNTVR

AD M. BRVTVM

M. BRUTI AD CICERONEM

EPISTOLAE

SEARCH

MENU NAVIGATION