장음표시 사용
461쪽
Prop. IX . - Lucutio in lallibilitatis separatae recta est in aliquo satis obvio sensu, erronea in alio Tu Pron X . - Ex eo quod Papa insallibilis sit quatenus distinctus a P liquo Ecclesiae corpore, seu ex eo quod ejus insallibilitas sit, in e posito sensu obvio, Personalis et separata, sequitur in praxi Papalem desinitionem esse prorsus quoad omnes et Singulos statim obligatoriam, antequam constet necessisse aliorun Episcoporum
I 2. - Adnotatio do quibusdam tomi secundi verbis, desultas Galliae respicientibus; necnon de commodatis milii documentis a claris-
PrOP. I . - Duplex moveri potest, et de facto mota est quastio de potestato Papae in rem temporalem societatum civilium, videlicet, an sit et qualis sit . . 2Prop. II . - Ex eo quod doctores catholici inter se non consentiant de modo liujusce potestatis, et modus ille incertus sit, non sequitur rem seu potestatem ipsam non eSse omnino certam atque ut talem ab ipsis communiter admissam 2Prop. IIΡ. - Ut erroneus probetur primus o quatuor articulis gallicanis anni 1682, satis est certam probari aliquam Romani Po tisicis potestatem in rem temporalem statuum; non autem neceSSE
est ut potestas illa directa indirectave probetur IProp IV . - Praecipua et maximi momenti quaestio est an Romano Pontifici iure divino competat vera potestas in rem temporalem statuum. Qualis autem haec potestas sit, directane an indirecta, est secundaria seu minoris momenti quaestio 4 Prop. V . - Quibus argumentis Ecclesiae vindicatur potestas in rem temporalem statuum, iisdem et Romano Pontifici eadem potestas vindicatur 6 Prop. VI . - Opinio qtue omnem potestatem, id eret sive directam sive indirectam, in rem temporalem statuum Ecclesiae denegat, expresse damnata fuit a Pio Papa IX, in bulla ouanιa cura, prop0
SECTI0 I. - Argumentum ex unanimi eonsensu doctorum catholicorum, at empore Sancti Bernardi, seu a duodecimo saeculo, usque ad annum 1626. I. g l. - Doctrina sancti Bernardi. Inanes Bossuetii artes ad eludendam eius auctoritatem . Ig2. - Doctrina Petri cluniaeensis, qui obiit anno 1156 173 5. - Doctrina Petri Blesensis, qui obiit anno 1260. . . . . . . 18
462쪽
g 4. - Doetrina Hugonis a Sancto Victore obiit anno 1140 . . . . 20g5. - Doctrina Ioannis de Solishury et Alexandri de Ales. .... 25g6. - Doctrina sancti Ivonis Carnotensis Episcopi Ny I. - Doctrina sancti Thomae et sancti Bonaventum M 8. - Doctrina beati Augustini Triumphi tag 9. -- Metrina aliorum viginti trium e celeberrimis Galliae doet
g 10. - Doctrina cleri gallicani in comitiis generalibus anni 16l5. . . 51 g 1l. - iis etiam scholae doctoribus qui audaciores extitere in deprimenda Romani Pontificis auctoritate, aliqua Ecclesiae tribuitur potestas in rem temporalem statuum 60g 12. - Etiam jurisconsultis Galliae usque ad saeculum decimum septimum, indubitata fuit Romani Pontificis potestas in rem tempor Iem statuum 62g 13. - Anno dumtaxat 1626 coeperunt aliquot Iesultae Galliae necnon Sorbona adhaerere opinioni, qua Ecclesiae denegatur quaelibet potestas in rem temporalem statuum, quae tamen adhaesio non videtur fuisse libera, sed per vim et metum extorta g 14. - In aliis praeter Galliam regionibus, unanimis suit doctorum scholae consensus de aliqua Ecclesiae potestate in rem temporalem Statuum 77g 15. - sinanimi selioliae consensioni de dieta Romani Pontifieis pote late, accedit auctoritas, tum ex consessione ipsorummet regum et principum, tum quae praecipue notatu digna) ex ingenti numero sanctorum et Matorum qui eidem doctrinae adhaeserunt fremissi vo . 808 16. - Εx communi doctorum scholae consensu certa rigo se Probatur Ecclesiae potestas in rem temporalem statuum 8ls 17. - Inania Bossuetii effugia 8. SECTI0 II. - Argumentum ex conciliis cecumenicis quinquet necnon e pluribus sInodis particularibus 100 CAP. I. - Concilium cecumenicum Lateranense tertium, anno 11 9, sibi adscripsit potestatem in rem temporalem statuum 100 Cis. II. - Concilium cecumenicum Lateranense quartum, anno 1215, sibi dictam potestatem vindicarit . 102cip. III. - Concilium oecumenicum Lugdunense anni 1245, eamdein potestatem sibi vindicavit 10 cip. IV. - concilium Constanti ense eamdem sibi adscripsit potestatem . . l08 Cis. V. - concilium Tridentinum eamdem sibi potestatem vindicavit. . 1l 1 C p. II. - objectiones quibus tentavit Bossuet argumentum edictis qui que conciliis deductum eludere, prorsus inanes sunt 1121 obieetion de Bossuet. - Si les conciles ont exercsi uti pOuvole fur letemporei des Etais, iis ne rorat lait qu'en vertu du consentement des Princes liq2' objection de Bossuet. - Dans les decreis des concitos cites, it nyestpas question des Bois ni des Souveratns proprement ditsi mais seulement des laudata ires 120 δ' objection de Bossuet. - Le commen cement du decret cith dii δ' concile de Latran, ou il est dit que i 'Εgli se se contente da iugementecclesiaεtique satis Dire d'executions 3angiantra, Prouve que, Selon
463쪽
Ia doctrine de eo concite, la puissance spirit uelle ne s'etend pas autemporei des Elats 1254' objection de Bossuet. - Le concite gensimi de Luon ne prouue rien, parce que la sentence de deposition contre Frederic II a ete prohon-cee prmente concilio, et non pas apyrobante concilio 1255 objection de Bossuet. - Saint Louis et les Franchis continuhrent lire mer Frederic comme empereur legitime, apres que Gregoire Ixl 'eut depose, quantumvis a Gregorio ri fuisset ... Myωitione perculaus: dono on necroyait pas au poumir de l'Egli se de deposeries fouveraim, et la deposition de Frederie dans te concile de Lyon ne prouue Pas ce pouvoir 15lsi' objeelion de Bossuet. - dsicret dii conelle de Trento sur Ies dueis ne prouue pas que t 'gglise se soli attribue un pouxoir de droit divin fur te temporei des Elats. 155 cap. VII. - Mulla concilia particularia Ecclesiae adscripserunt potestatem in temporalia flatuum 157 SECTI 0 III. - Argumentum e praxi Romanorum Pontificum 145 cap. I. - Agapetus Papa, anno M6, sibi dictam potestatem vindicavit. 145 Cap. II. - S. Gregorius Magnus eamdem potestatem sibi vindicavit. . . 146 CAP. III. - Item Gregorius II, anno 426 120 cap. IV. - Ilem S. Zaccharias Papa, anno circiter 751 165 Cap. V. - Item Stophantis Papa III, anno 754 170 ε p. X l. - Item Leo Papa III. imperium ab Oriente in 0ccidentem trans- serendo, sub initium saeculi noni 171 C p. VII. - Item Gregorius Papa V, electores imperiales instituendo. . . 202cip. IIII. - S. Gregorius VII et viginti subsecuti Pontilices dictam in temporalia statuum potestatem sibi vindicarunt 207Cλν. IX.-Εx dicta prasi Romanorum Pontificum merito insertur Ecclesiae competere jus in rem temporalem societatum civilium 210 SECTI0 IV. - Argumentum e constanti Ecclesiae praxi 2 let CAP. I. - Synopsis chronologica 217 CAP. II. - Constans praxis qua auctoritas ecclesiastica Sibi potestatem vindieavit in rem temporalem societatum civilium, probat ejusmodi ρο- testatem ipsi revera jure divino competere 246 SECTIO V. - conlutantur Bossuetii argumenta e traditione divinoque textu deprompta 248
Ap. I. - Non valent argumenta e traditione a Bossuetio deducta . . . 248 CAP. II. - Non valent argumenta o sacro textu a Bossuetio deducta . . . 262ς P. III. - duam periculosum sit systema Bossuetii, ad verum Scriptura sacrist Sensum necnon ad priorum saeculorum traditionem provocantis. 272c p. IV. - duam potiori jure ad sacram Scripturam provocent propugnatores Pontificiar potestatis in rem temporalem statuum . 249 SECTIO XI. - krgumenta e rationibus theologicis 289 CAP. I. - Argumentum ex utriusque societatis sne . . 280S 1. - De societatis religiosae domesticae et civilis proprio sine, et decorumdem sinium subordinatione 280 Prop. I'. - Non potuit Deus homines creando alium finem ultimum sibi propon re quam seipsum tanquam Summum bonum attinget.-
464쪽
dum, per uniuscujusque hominis aeternum cognitionis et amoris actum 280 Prop. II . -- Deus voluit et instituit societatem civilem tanquam medium ad linem societatis domesticae seu familiae; societatem vero Umesticam tanquam medium ad finem societatis religiosae seu Ecclesiae: ipsam vicissim Ecclesiam tanquam medium ad finem ultimum, quam sibi homines creando proposuit . . . . 285 Prop. IIP. - Inis societatis civilis subordinatur lini societatis domesticae seu familiae, et sinis lamiliae subordinatur sini Ecclesiae. 2868 2. - Quaestio de possibili. - Non repugnat seu possibile fuit a Deo datum Ecclesiae rus aliquod in rem temporalem statuum 286 Prop. D. - Potuit Deus ambas potestates, ecclesiasticam scilicet et civilem, distinctas instituere, et simul vello civilem alteri certo modo subjectam 286 Prop. ν. - Potuit Deus, etsi ambas potestates distinctas instituerit, quoau casum quo civilis ecclesiasticam injuste praepediret, justis potestatis ministros deponendo 289 P P. III . - Potuit Deus, stante ambarum potestatum distinctione, EecIesue supremum judicium tribuere de praedicto casu, id est, an Civilis potestas ecclesiasticam injuste praepediat 289 'OP. Iν . - Potuit Deus, disi ambas potestates distinctas institu rit, velle ut in materiis mixtis, id est, ad utramque simul pertinentibus, civilis ecclesiasticae subesset . . . 290 Prop. , '. - Potuit Deus velle ad ecclesiasticam potestatem pertinere duclicium, an materia sit mixta, necne . 290 Prop. in . - Si Deus ambas potestates praedicto modo instituisset, sequeretur civilem esse ab ecclesiastica independentem quoad originem, non quoad subordinationem 20 cinctusto paragraphi. - Ergo possibile fuit a Deo dari Ecclesiae ius aliquod in rem temporalem statuum . . His 5. - 0uaestio laeti. - do laeto praelatum jus a Deo Ecclesiae sua collatum tuisse, merito colligitur ex utriusque potestatis fine. . . 29l Prop. D. - voluit et instituit Deus civilem societatem et potestatem tanquan medium ad sinem societatis et potestatis re Tigiosae seu Ecclesite ' 29 Prop. m. - Hoc ipso quod Deus voluerit et instituerit civilem p testatem Janquam medium ad Ecclesiae finem, voluit potestatem et Vllem reclesiae stivesse quantum opus est ut luee linem suum proprium convenienter prosequi possit et attingere. . talmop. III . - noc ipso quod Deus voluerit potestatem civilem Ecclesiae subesse quantum exigit linis Ecclesiae proprius, jus Ecclesia cniatulit ea impediendi Seu coercendi per quae societas civilis, non
medium sed impedimentum foret dicto Leelesiae sint 292μον. IV - De sacto jus Ecelesiae competit: 1 irritandi seu annullandi societatis civilis leges fini Beelesiae adversas; 2' obligandi ejusdem societatis civilis rectores ad cohibendam typographiae liber late.n, ita ut edi nequeant libri absque auctoritatis ecclesias-
465쪽
ticae lacullate; S' quoad juvenum instructionem sive litterariam sive scientificam ea exigendi circa lihros et magistros quae fini Melesiae necessaria, ea repellendi quae noxia existimabit; D reges quaestione; an civilis potestatis agendi ratio praepediat necne Pro prium Ecelestiae sinem v concluyio totius capitis. - De laeto Ecclesiae a Deo collata suisse jura quaedam in rem temporalem societatum civilium Pigorow colligitur ex utriusque potestatis fine Usis P. II. - Argumentum ex eo quod Reges Christiani non solum quoad actus Vitae suae privatae, sed etiam quoad regiae potestatis usum Spirintvali Romani Pontilicis regimini subsint, et ab eo puniri ac etiam deponi possint . 2AEP P. I . - Beges Christiani sunt et ipsi oves relative ad summum Ecclesiae pastorem Romanum Pontificem . . . . vh Prop. II . - Reges christiani subsunt spirituali Papae regamini, etiam quoad regiae suae potestatis usum a GP P. III - Auctoritas Papae reges dirigendi quoad usum etiam regiae potestatis suae. non est mera saeuitus dandi eis consilia, eosve monendi aut metandi; sed est auctoritas obligandi 224 Prop. IV . - Potest Papa : 1' leges civiles bonis moribus seu reli gioni noxias irritare vel de se irritas declarare; 2' pronuntiare anhellum aliquod sit injustum, et casu quo injustum judicet, probi- hero regi ne bollum istud inserat : 3' reges obligare ad praestat dum Ecclesiae braehii saecularis auxilium . 293 Prop. ID. - Beges per suum gubernandi modum Ecclesiae noxios potest Romanus Pontifex excommunicatione coercere, ac etiam si causa subsitin regno privare remissiud 500 cap. III. - Argumentum o materiis mixtis, seu quae simul utriusque potestatis interesse ae finem tangunt tremissi ve) JUSECTIO VII. - qualis sit Ecclesiae potestas in rem temporalem Statuum, id est, directane an indirecta 50lg 1. - De prima sententia quae directam Ecclesiae tribuit potest tem in rem temporalem statuum 501' 1' Exponitur. . 3012' Quinam ei adhaerere videantur 3055' Quid de ea sentiendum 504g 2. - De secunda sententia; quae propugnat indirectam solummodo PoteStatem; quae tamen per actus etiam temporales exerceri valeat. 5661' Exponitur . . . . . 5062' Quinam ei doctores adhaereant 5075' Quid de illa sentiendum b07g δ. - De tertia sententia, quae propugnat indirectam potestatem per
Solos virituales actus . . ' - δ0
1' Exponitur 5072' Quinam ei adhaerant 5085' Quid de ea sentiendum. 5
466쪽
DE POTEST TE PAPAE EUPHR CRNONES, ET ALLIA TUA T au DNINO PHRIR GATIVIS.' 1 . - Romano pontisci competit jure divino polestas supra canones. 509Prm. I . - Papa est supra canones a praedecessoribus suis conditos. 510 Prop. II . - Papa est supra canones a concilio-sine-Papa conditos. 510 Prop. ΠΡ - Papa est supra canones a concilio um-Papa conditos. Sit Prop. IV . - Papa est supra canones per generalem Ecclesiae disperiae acceptationem et praxim firmatos 511 Prop. V . - Papam esse supra canones confirmat Ecclesiae praxis. 111 Prop. VI . - Tenetur aliquo vero sensu Bomanus Pontifex ad observantiam canonum, licet potestatem habeat illos immutandi. . . . 513 Prop. VII . - Auctoritates quas Gallicani urgent tanquam praecipuas ut probent Romanum Pontificem subjici canonibus, nec posse ab ipso canones conciIliares abrogari, eorum intentum nequaquam
Prop. VIII . - Papae competere potestatem supra canon S, eo Senin
quod dispensare valeat in statutis universalis Ecclesiae, est de fide. Sizg 2. - Αliae praecipuae Romani Pontificis e iure divino praerogativae. . 518 Proe stativa I . - Romanus Ponti sex est jure divino totius catholica unitatis centrum 518 Prinrogatira II . -Εst jure divino universalis Ecclesiae monarcha in proprio ac stricto sensu . 518 Proerostativa ID. - Ipsi iuro divino competit potestas condendi leges seu decreta sidei et morum, quae cunctas Ecclesias constringant di 8Prrerogativa IV . - Ipsi jure divino competit poteStas censuris, cxcommunicationibus , aliisque poenis animadvertendi in eos qui leges ipsius transgrediuntur . 3I9Praerogativa V . Ex divina dispositione soli Romano Pontifici jure ordinario competit concilia generalia convocare, eis praesidere, eaque transferre, dissol Vere ac consi mare 520 Proerogativa VI . - Ipsi, ex jure divino reservandae sunt ac resere dae causae majores, ac proinde causae fidei et generalis disciplinae. 320 Proeroga ira VII - Ipsi juro divino competit potestas sibi reservandi in foro conscientiae graviorum criminum absolutionem :item potestas sibi reservandi dispensationes, collationes benefici rum, et munia ecclesiastica 521
Proerogativa VIII . - Ilomano Ponti siet jure divino competit potestas recipiendi Episcolorum appellationes a sententiis quibuslibet contra ipsos prolatis 522 Proerostativa IX . - Ipsi jure divino competit potestas Episcopos electos confirmandi, seu eis dandi institutionem canonicam; ita
467쪽
ut ad metropolitanum aut alios confirmatio haec pertinere non possit nisi ex concessione sedis Apostolicae Ira Praerogativa A - Ipsi jure divino competit p0testas Episcop3s de-Ponendi. non tantum ob crimen, sed etiam istante utilitatis causal nullius delicti reos. ae omnes simul alicujus regni praeSules. . . IN Pramosatira ad . - Ipsi iure divino competit Potestas novas diore ses constituendi et antiquas rostringendi vel etiam supprimendi .. 525 Proerogat ira XII . - Ipsi jure divino competit ordinaria iurisdietio in omnes mundi dioeceses 525 Proerogativa XIID. - Ipsi jure divino competit jurisdictio immediata in omnes et singulas mundi dioeceses 526Prrerogativa XIV . - Ipsi iure divino competit potestas certos homines ac etiam communitates et territoria eximendi ab qrdinari
Proerogativa XV . - Ipsi jure divino competit potest s in aliqua ecclesia seu dioecesi constituendi administratorem seu vicarium apostolicum 528 Pi mrostatira XTI . - Ipsi jure divino competit potestas tu provinciis ac regnis habendi Legatos Nunti ve jurisdictione quoad haec
Prinostativa XVII. - Ipsi jure divino competit potestas exigendi ut Episcopi relationes mittant de statu suarum dioeceseon, necnon e rum acta, si visum fuerit, improbandi ac rescindendi 529 Corollarium eae enumeratis Prinrogativis. - Ergo salsa et haeretica est doctrina Bicherii, Febronii, et aliorum novatorum, contendentium potestatem clavium immediate a Christo Ecclesiae fuisse coli tam, et ab Ecclesia Petro eiusque Successoribus commissam . . . . δω
DE FORMA CANONICA Hominum PONTIFICEN ELIGENDI SEU CONSTITUENDI. Bemissive ad tractatum de curia Romana, ubi expensas reperies hac de re quaestiones praeter sequentem Mica dir uxic . - De prae tenso seclusiroe jure dilProenotandum. - Quid sit Exclustra et a quibusnam scriptoribus de ea diseeptatum Sol Prop. I . - Exclusiva nunquam esse potuit jus dictis tribus guberniis intimeris quatenus sunt guliernia . . 112 Prop. II . - Εxclusiva non est jus competens tribus dieiis guberniis,
468쪽
quatenus successoribus populi Romani et imperatorum, qui olim suas partes habuerunt in eligendo Romano Pontifice 543 Prop. III . - Exclusiva ne privilegium quidem est dictis guberetis a sede Apostolica expresse concessum 545 Prop. IV . - cardinalium collegium non Sese obligatum existimavit ad deserendum eiusmodi exclusionibus per priusata gubernia tran mi SSis 541 Prop. V . - Exclusiva non nititur nisi meris lactis ex parte gubemniorum, et mera tolerantia ex parte auctoritatis ecclesiasticae. . . IMProp. m. - Batio tolerandae exclusivae hodiernis temporibus omnino desiisse videtur 544
DE CONCILIO OECUMENICO.cap. I. - se Concilii cecumenici natura seu recta notione 5458 1. - De conellii cocumenici definitione 554g 2. - Aia concilia secumenica sint i titutionis divinae vel ecclesia ticae 35lg δ. - An concilia Orcumenica sint neceMaria Vel tantum utilia . . . . 554Prop. D. - Quando reS aliqua necessaria dicitur. nisi simul dicatur aut ex adjunctis intelligi possit, ad quid res ista necessaria pronuntietur, locutio sensum non trabei 554Prop. ID. - Potest Papa sine concilio cecumenico omnes fidei controversias dirimere cum auctoritate Plena, Seu qua major esse nequeat. . 555
Prop. III . - contingere nequit ut Papa careat Iumine ad definiendam sine concilio secumenico aliquam fidei controversiam . ita ut necessarium sit concilium ut dicta coni Versia dirimi possit. . . 556 Prop. IV . - concilium incumenicum non est necessarium ad dirimendas aliquas fidei controversias, quas Papa non possit sine concilio cocumenico, cum plena auctoritale dirimere 35 Prop. V . - concilium secumenicum non est necessarium ut errores et haereses damnentur cum Plena Seu qua major esse nequeat, auctoritate 558 Prop. m. - Concilium ae menicum non est necessarium ut seliismata proprie dicta damnentur auctoritate plena, seu qua major esse nequeat . 158 Prop. VII . - concilium secumenicum non est necessarium ut ab sus et vitia proscribantur auctoritate Plena, Seu qua major esse nequeat 359 Prop. VIII . - Concilia aecumenica non sunt necessaria ad hoc ut Beelesia subsistat, Seu non pereat . . . 559 Prop. IX . - Necessarium non est concilium secumenicum ad hoc ut non violetur praeceptum Christi conciliorum secumenicorum cel
469쪽
Pron. X . - concilium secumenicum potest esse, non tantum utile. sol ctiam stricte necessarium, ad hoc ut haeretici vel schismatici ad sinum Ecclesiae de sacto reducantur, vel saltem grassari et Ecclesiam exagitare desinant MoProp. XΡ. - concilium cecumenicum potest esse, non tantum utile, sed etiam stricte necessarium, ad hoc ut de sacto evellantur aliqui errores inter catholicos exorti, quin errantes extra Ecclesiam projiciantur 562
Prop. XII . - Ad efficacem abusuum ae vitiorum emendationem, non tantum utile, sed stricte necessarium esse potest concilium ἀcecumeni eum. . 565 Prop. XIII . - Licet concilium incumenicum stricte necessarium esse possit ad effectus in tribus ultimis propositionibus enumeratos, vera simul remanet communis Bellamini et aliorum cathol corum doctrina, nimirum concilia secumenica non esse absolute necessaria . 565 Prop. XIV . - Αbsone a gallicani systematis propugnatoribus objiciuntur Patrum textus, qui conciliorum oecumenicorum necessita- tem asserere Videntur . 565
g 4. - Ad quem pertineat concilium cecumenicum convocare 565 Prop. I . - concilia oeeumenica legitime celebrari nequeunt sine auctoritate Romani Pontificis 565 Prop. II . Potest concilium cocumenicum legitime convocari ab alio quam Papa, verbi gratia, ab imperatore, dummodo Papa conwntiat. , 569 Prop. III . - Licet concilium illegitimum initio luerit ob laetam sine auctoritate Papae convocationem, potest legitimum fieri, superveniente Ponti seia rati habitione 569 Prop. IV . - concilium initio legitimum, si continuetur post pronuntiatam a Papa dissolutionem, statim evadit illegitimum. . . . 569
Prop. I . - Ab imperatoribus convocata concilia cecumentea, vel eum Romani Pontificis consensu convocata sunt, vel nunquam P cepta sunt ut legitima 569 Nota. - De casibus extraordinariis, Ob quos sine auctoritate Papae convocari posse concilium, non quidem periecie aecumenicum, sed tamen aliquo sensu generale, tradunt doctores catholici . . 37sfi 5. - duinam ad concilium oecumeni eum sint vocandi. . 375 Pron. I . - Nullus laicus est necessario ad concilium vocandus ut
jundex sit et suffragium serat I AProp. II . - De iure ordinario vocandi sunt et jus suffragii decisi i habent Episcopi omnes jurisdictionem habentes 379 Prop. III . - Ad concilium secumenicum vocandos et cum decisivo suffragio admittendos esse omnes Episcopos jurisdictionem habentes, est ius divinum, quod nulla humana auctoritas immutare pο-
Prop. IV . - Εpiscopi nondum consecrati, sed iam episcopalem inrisdictionem in aliqua dioecesi obtinentes, videntur ad concilium vocandi, et cum suffragio decisim admittendi du
470쪽
Prop. V . - Prohabilius non tenetur summus Pontifex vocare adeoneilium es admittere cum Suffragio decisi xo Episcopos qui tu lares Seu anulares seu in partibus nuncupantur 382 Prop. Ira. - cardinales, etiamsi careant episcopali charactere, vo candi sunt et suffragium decisivum habent. An autem ex jure divino, vel solum Pontificio, contrOVertitur ia . - . 585 Prop. III . - Abbates Pxempti, etiamsi jurisdictionem quasi episcopalem non habeant nisi in monachos suos, ad concilium sunt v
candi, et suffragium decisivum habent, ex privilegio et consuetudine 586 Prop. VIII . - Generales ordinum religiosorum Superiores, ex privilegio et consuetudine sunt vocandi et cum suffragio decisi vo admittendi . 597 Prop. IX . - Procuratores Episcoporum in conellio Tridentino non habuerunt suffragium decisivum. Sed dumtaxat consul livum . . . 3973 6. - Ad Romanum Pontificem perlinet jus praesidendi conciliis creu-
g I. - Αd Romanum Pontificem pertinet jus concilium oecumenicum dissolvendi et alio transferendi . 40688. - Quot requirantur Episcopi ad cpeum ieitatem 4 6 Prop. I . - Ad concilium generale peP Se necessarium est ut convocatio ipsa generalis sit, id est, ut omnes Episcopi Ecclesiae qui pastores sunt et jurisdictionem habent, quoad fieri possit con x
centur m Prop. II . - Ut concilium generale Sit, necesse non est convenire omnes istius Ecelestiae Episcopos, imo nee majorem eorum partem . . 408 Prop. III . - Ut concilium generale Sit, necesse est intervenire perso vel Legatos suos Romanum Pontificem. . .......... 408 Pron. IV . - Dari Dotest vera repri sentatio totius Ecclesiae. ac proinde concilium cecumenicum esse potest, licet adsint pauci simi ex occidente Episcopi cum multis orientalibus, et vice-versa. 408 Prop. V . - Sufficientis ad oecumenicitatem repriesentationis Ecclesiae certum argumentum est, ipsamet cecumenicitatis declaratio, a concilio cum Papae assensu, vel etiam a solo Romano Pontifice saeta . 409
Prop. m. - Licet impossibile sit privatis doctoribus Episeoporum numerum determinare, infra quem desciat cecumenicitas, in praxi tamen aut nullum intervenit dubium de uniuscujusque concilii oeeumeniet late, aut si contingat, larile omnino diluitur . . . .. 40939. - Episcopi in concilio non sunt meri consiliarii Papae, sed veri
judices . . . 410c P. II. - De auctoritate concilii Oecumeniet 414g1. - Quid requiratur ex parte Romani Pontificis, ut conellii incum=nici judicium circa sidem et mores infallibile sit et ad credendum constringens . 414 Prop. D. - Desinitio concilii Oecumenici circa fidem aut mores, pridie-