장음표시 사용
321쪽
2s3 AD CAPUT π.rum est, si tales vel perexiguo vel etiam nullo alimento vitam suam ad longum temptis misere protrahant.
Quibus ita se habentibus in promtu jam est definire, quonam quadragesimalia illa ejunia in historia sacra oc- Currentia referri debeant utium videlicetu Moses Eliasti Iesus Christus fuerint corpore sano Sc recte valente jejunium illud, quod illi per quadraginta dies ac noctes continuos sustinuerunt plane miraculosum fuit quum fieri non possit, ut quis salva vita vel ad dimidium tanti temporis a cibo, potu abstinere possit. Hinc est, quod de Mose quidem Exodi XXXIV, 28. MDeuteron. II, 9, I 8 expresse scribatur, commoratum illum fuisse in monte apud Dominum XL dies v x L. noctes, nec panem comedisse nec
hibisse aquam Sc binis quidem vicibus. De Elia vero I. Regum lx, . illum quum cibum M potum divinitus sibi
Ribministratum assiim si et virtute illius cibi L. dies x L noctes fuisse iter persecutum usque ad montem Horeb. me Servatore nostro denique phad Matthaeum quidem, quod postquam x L. die totidem JUenoctes ejunassset, esuriverit apud Lucam vero quod x istis diebus, quibus a cacodaemone tentabattar nihil comederisi
sed postquam illi dies finiti esse iit, tum demum illum esuriisse. suae omnia videlicet peculiari iuramωe exprimendo gratia a sacris istis scriptoribus adjecta fui siue ne
322쪽
minibus per tantum tempus toleratUm NUanto santi recteque valens alis quis id ferre non posset, atque ita fui me nihilominus illos contervatos virtute plane supernaturali& divina . Claudemus hanc dissertationem verbis Hyeron ad Pammach. adu errores Johannis Hierosolym. Quale si autem iocirco dicere Dominum os resurrestionem
quadraginta diebus comedis cum Apostolis, ne phantima putaretur χ' hoc libum, quod comedit incarne, se in memoris mi ius est, in plantasmate confirmare Aut merum es. quod mi batur, aut falsum. Si merum en ergo mer comedit is vere membra bubuit. Si autem falsum, quomodo res falsas ostendere voluit, ut resurrebioim meritatem probaret' Nemo enim falso merum probat. Erso, inquies, nos pos resurrectionem comesuri sumus ' Nescio non enim scriptumen retamen A quaeratur, non puto comesturos. Legi enim,
non esse regnum Dei cibum D potum, repromittens nobis, quae oculus n0n idit, nec auris a divit nec incor hominis ascenderunt. AUG Elias quadraginta diebus emnamerunt, ac n0htibus, hoc hominum natura non patitur: sed quod homini imposibile en Deo impo iis non en Si ut vi futura praedicit, non interest utrum pos decem annos, aut os centum Iutura praenunciet, ista una es cientia futurorum siequi quadraginta diebus poten jejunare, vivere, imo non potest jejunare, sed vivit virtute Dei, aeterno tempore poterit abscesca potu ivere . .
Ad Matthaei IU λ. 3. 8 2 . Quanavi extra controveritamst, omnes curationesi sanationes morborum a Christo peractas plane ii Je supernaturales, simpliciter miraculosas videtur tamen de
ipsis illis assectibus non idem esse statuendum, h. e. qui asi
323쪽
Lili morbi tales fuerint, ut nulla horan o
potuerint curari. ridentur autem hanc nostram sentesitiam illa verba confirmare, quae amrmant, curavisse eurri omnem morbum omnem languorem sive infirmitatem. Ieneris videtur omnino eue assa curatio, qua Petri4 febre liberavit.Nec enim ex ossis indiciis conjecta-icet, febrem illam letalem uisse. Quinimo ne maIlgnam quidem eam fuisse colligi potest. Ut miraculorum vis in ipsa curatione ejusque modo saepissime uerit colloc taquod videlicet verbo vel etiam manus applicatione in morumento homines sanitati restituerit quod ipsum omnino
virtutis supernaturalis esse oportet. Et amsi vero non omnes morbi a Salvatore nostro em
rati tuerihi in semetipsis mectati insanabiles. quod tamen non dixerim tamen nihilominus plures talas fuisse extra dubium est. Pleraeque sane historiae curatorum tales sunt, quales morbos in scholis Medicis appellari solent divini. sint autem omnes illi morbi divini, non tantum qui ab ipsomet Deo immediate immittuntur, sed etiam qui ab ipso Cacodaemone omnes videlicet illi, qui non a causta
Atque hineJam patet . quare Christus sit ille Propheta, quem tui limia
u tot signa di miraculaeuum Deuti intibo, a,ia unde taut talia fiunisterem patratutum, vulgo aucrive Israe litat entu runt. Id sane colligitur in otin Joh.Vl 1 ,VIsai. Quo. ua pertinet legatio discipulorum Ioannis ad Chrustum Christi ad eos responsum Matth Mn4,l. Ex illa vulgo nota interpretati Eloquiis
tur etiam Philippu Joan. ,ε unde Christus ad opera sua provocat Iudaeis eum interrogantibus Joan. X. q. s. stem ad ipsiusmet Mosiste tim inium Ioan U, G in de gentilibus id non prorsus ignotum testatur inclamatio syrophoenisse Marth.xv,ar.Huc itidem respieit 'Martha Joau. XI, p. Inde Christum vocabant in agnum Prophetam. Di tiro b c oste
324쪽
naturalibus sed supernaturalibus , vel omni ex parte vel quadam tenus saltem dependent moriuntur. Deintro argumento proe omnibus aliis Hieronymi Iordani, viri doctissimi Scoptimi librum jam in programmate commendavi-nriis. Stant autem morbi divini, vel potius habent aliquid divini illi, qui vel solito solent saeviora symptomata secum
adduceres, vel etiam remediis alias experti usus frustra opinpugnantur, imo iis manifesto ex acerbantur, ceu eleganter illud ipsum observavit Amplis s. noster Conringius in epistolis suis, ad Iordanum libro id in volumine Epistolarumrpsius praemissi S. Ne tamen hic ortassis scrupulus alicui injiciatur, non alienum fuerit ab hoc loco paucis illum eximere. Possiet videlicet quis existimare, quasi omnes proinde morbi qui ab hominibus curari nequeunt, habeant aliquid divini: quodque propterea omnes illi, qui morte naturali sive ex morbo decedunt, mul tali morbi genere, quod caussas
supernaturales habeat adjunctas, intereant.
Verum prim quidem hoc nequaquam negandum est,
Non de debilis. qui aliorum debitittate imperialisermone sanabat. An debilis idebatur cumparat lico praecipuus Tolu irabarum tuum ct ambala. Sanitatα jam mandabat ullatum, cum adhuc ille remedium debilitatis ora. νιρ. um debilis DomInu virtutum, cum Euminaret caecos inclinatos ergeret, mortuos suscιtaret, votis nostru medicina praecurreret effecti rorans curaret Imbria mundarem tact. 8 Nisi forte ebι. itatem MIam impii ριιtabatis quando vulnera videlatis. Erant a videmida coris poris vulnera Sed non erat vulneris illiu ulla ebditis, ex quo vitae mutum prostuabat. Vnde Prophem dixit e vare uias nos Iana ιι
με min. An απι in vulnere debιlis an e=at erat in mustate ' quom sis do quero, cum Damomis imperaru siseu peccat dimitteret, aut eum
De morbis omnino quo aue simul tu intelligendum, quod Petrus
325쪽
16 UT IV. non paveos talium morborum, quos diximus, vi omnino intercipi. Deinde naturales illi morbi propterea tamen nihil habent divini, licet sint insanabiles Possunt enim morbi hi ab istis praecipue symptomatibus facile dignoici.
Naturales etiam morborum caussae si tantas vires habeant,
ut hominem possint e medio tollere, itidem , modo quis diligenter attendere velit, non dissiculter possunt deprehendi 8c quidem ex universi corporis habitu 1 temperie. Quod i enim sive senio, sive diuturno languore, sive morbi
vehementia, sive etiam externis Sc violenti de caussis temperies Se habitus corporis ex naturali statuita ne recesserit, non aliter fieri poterit quin mors tandem nominem occU-pet. Praeter haec tamen tertio illud quoque meretur ob 1ervari, non raro morbos ipso implicatos esse, ita ut su-
mines Is redigit, non est uniusmodi incurVati sane ac mutitas etiam diserte ipsi tribuitur. ccipiunt enim Daemones saepe potestatem ct morbos immittere, ipsum
sint ei talia suadentum consensuri. Suadent autem miro re inmisi, ubinmo M per istam sublilitatem suorum corporum corpora hominum non sentientium penetrando, sescet cogitation bine'rum ter quaeuam metinaria visa misiccnda sive vigilantium, sive dormientissm. Et post alia maluata s .m Dum iis itione , non iam voce prolatas, verum etiam caritatione conceptin cum signa quae an ex animo exprimunta rue .rpore Ota facilitate ιruunt c. Augustin. l. de iuvimatione ais manum e. s. qui tamen postremum improba l. r. retraD. c. o.
Qualido acii sem versi haec ita se habent, utique patet de iis juxta ac reliquis a Christo patiatis miraculis merito usurpari debere illud Hilarii uc. II. de Trinit. p 38,6, 7. Omne i mpit areo in homine sis Dci operibm explevit. De signivnιnes cmm Gicere: .:ntumisi ἐ
326쪽
Cacodaemon prae aliis soleat hominibus immittere. Ad Matthae V. 8. 3. Salis virtus unice consistit in acrimonia, Unde quoque omnes illius facultates sive in medicum, sive in culinarem, sive in alium usum petantur, dependent: Uas omne nemo clarius persecutus est toties laudato Conringio nostro Peculiari disputatione. Praeterea quo siccius sal fuerit, eo quoque S magis tale est, Se diutius qUoqile conservathar.
iii vero facile di sibivitur enim is est madidus, nec diu Potest durare, nec etiam salsedinis ratione cum illo potest venire in contentionem. Per humectationem quippe sive Potius madefactionem dissolvitur, atqtre ita vis illius acris per quam constituitur, exhalais dispellitur. Est videlicet illa posita in calidis Migneis particulis. Qii de caussa quoque ad conservationem salis non in locis subterraneis aut alias madidis sed siccis la calidis is collocari solet. Perinde videlicet hac in parte sese res habet atque in aliis AEUO
rum virtus in summisia tenuibus partibus haeret. tramvis etiam in sale hac quoque ratione magnUm sit cistrimen. Quo crasso videlicet ille merit sive ut cum barbare loquentibus scriptoribus& Joquamur glossior, eo quoque
nis sumtione hominem, Deum ιενο in i stis reuem existere. Debebant
igitur ista Judaeos convincere . qui nihilominus ad opera sua prOVoeanti Christo audent opponere, quanam opera sint illa cum ia
tura est ceu idem Hilatius Philippi Apostoli Patrem videre desiderantis cum christa sermonem expendens scribitu. Vt coli III,
327쪽
que diutius potest 'isere Mi Sc virtutem suam tueri. Quae-lis cumprimis ille etiam est sal, qui exRqua marina confici tυr, quo videlicetharen Blent condiri. De qua re omnicum primis lectu digna est paulo ante laudata a viri dispultatio.
Ad Matthaei V., 36. i. Pet ita . . Posset fortassis videri, quasi haecitantum populariterata. Acta sint non habito respe tau exactae veritatis, quum videra liget capillorum tinctura jam ostim non fuerit insolensesne, quid de nostris hodierni aevi moribus dicamus. Et seorsim quidem nigrum colorem pilis posse adscisci, videtur in vulgus quoque esse notum: tPote quum ceria uoque illius rei experimenta non desint. Quomodo e gIlli solent, qui sive naturae sive alio aliquo vitio ante tempus canos M, runt pectine plumbeo illos ita paullatim corrigere u sensim canities in contrarium colorem mutetur. QQuicquid autem de hoc aliisque cxperimentis sit dI-iegndum, nihilominus tamen Servatori illud pionunciam, tum non dubitandum est omni ex parte veritati maximn consentaneum. Licet enim sucus hac in re multum quomque valeat perinde ut alias ad externam corpori venustater Agentilibus illum morem acceptui retinuerunt Christia m. Inui Ecclesiae doctorum in eam rem invectivae inter quos Tertu Ilianus: quem imitatus Cyprianus in discipl. habitu virg. gravissime juxta ac prolixe morem illum persuingit, eccatorer apostatae veti,
oculas circumducto nigrore fucare, O genas mendacio ruboris ansiis taee, cymatare adulterin colorib M crinem , ct ea uuare omnem rueis capit ι τιritatem corrupte: μα impugnatione docueruui. E. post
328쪽
primo cum omnibus istis pigmentis ita est comparatum, ut naturalis color non omnino possit profligari. Id quod in canitie vera quam maxime apparet utpote quae acteonon possit omnis exstirpari, ut semper quaedam vestigia remaneant e sensim iterum illa increscat. Nam de adscititia illa canitie, qua hodie plurimi saudent, per pulveris videlicet alicujus inspersionem adscita, non est quod
quicquam dicatur, quum illa tantum non sit momentanea. Deinde saepe quoque tales artes non succedunt. D tio non nisi cum labore demum talis mutatio potest ac
quiri. Ut ita quidem artificia variis caloribus pilos inficiendi nihil quicquam huic servatoris adsertioni obstent Alias enim caussas hoc loco arcessere plane supervacaneum existimamusa neque recurrendum esse ad illud, quod nemo pius unquam negaverit, quod videlicet nihil omnino quicquam absque primae caussae concursu possimus agere; Utpote quum in omnibus etiam vilissimis actionibus illa necessario semper Upponatur. Ad Matthaei HX. Is. Quanam febri etri socrus laboraverit perinde est, quum ex nullis conjecturis illud ipsum possit definiri, etsi Lucas tu. 38. dieat eam fuisse detentam meria ι οὐ Parum quoque refert qualinam febre correpta fuerit,quum vis miraculi in curatione plane inusitata consistasiceu paullo
Est autem labris affectus omnium se e maxime se quens quamvis natura Sc caussae ejus usque adeo sint adhuc impeditae, ut vix ullus alius sit morbus, cujus omnium. naturam hactenus minus licuerit assequi. Certe quae vulgo in scholis de natura atque caussis febrium solenti
ceri, si quidem veritas ut omnino par est dicenda sit, i
329쪽
hulis quam veritati longe sunt propria. Danda tamen no- his fuerit opera, quo generatim saltem, quantum quidem ex illis quae insensus nostros incurrum in abdita penetrare licet, natura ejus Possit innotescere. Et illud quidem tanquam indubitatum est ponendum , febrium naturam proprie consistere in calore
praeternaturali. Qua etiam de catissa apud Graecos πυριτου, Zc nonnunquam πυ nomine arsicitur: licet, non quamvis febrem, sed illam, quam αυρο sive ardentem vocamus; proprie denotet .
Deinde notandum est, non quamvis calidam intemperiem esse febrim, sed illam, quae cordis calorem praeter naturam auget. Nec enim audiendi sunt illi, qui aliarum quoque Partium febreS, calore videlicet cordis non in consensum pertracto, statuunt. Qtiando igitur calor ille est talis, ut coidis calorem supra modum incendat, febri aliquem laborare recte dicitur. Quum vero Porro cor sons&Principium sit totius vitae, sedes etiam atque domicilium seu focus calidi nativi, ita ut reliquae Omne Partes, nulla ex cepta, cordi vitam suam debeant haec autem cum sanguine ipsis nunquam non quovi Scordi pulsu communicetur: non potest etiam aliter fieri, quin calida cordis intempe-xies universo quoque reliquo corpori communicetur. Solet autem a Vulgo labris definiri, quod sit calor accensus in corde unde portae a PleriSque omnibus ita solet doceri, quod sit calor aliqui non tantUm Praeternaturalis, sed etiam distinctus a calore sive calido nativo.
rum praeternaturalis quidem appellatio illi adhaesit ex Μ dicorum modo loquendi; utpote quibu praeternaturale illud audit, quod sanitati adversatur, la usus actionesque corpori quomodocunque Vitiat quapropter Philoso
phice liquendo cajor ille labrilis omninovi quam maxime
330쪽
est naturalis, licet a Medicis illo nomine non assiciatur.Num vero propterea ille plane distinctus sies calido nativo, non aeque constat quin imo si quid recte colligimus, contrarium potius fuerit mrmandum . Neque vero nunc, cat prolixas disputationes, quas inter alios tum Ludovicus Mercatus,tum Andreas Caesalpinusac lib. I. quaest Mediear. 8 lib. 2. Artu Medicae, tum M praecipue quidem. illi qui in Avicennam commentati sunt, hac de re instituunt, agitare, quum res paucis possit definiri. Constat videlicet calore nativo nimio plus aucto protinus illum reddi prete-
ternaturalem: cviceversa, illo praeternaturali ad mediocritatem redactoi contemperato, illum iterum reddi naturalem. Ut calor labrilis a naturali non disserat, nisi nimia copia,' quod modum excedat. Perinde videlicet ut igne quodam vulgari mediocri S corpus nostrum reficitur Malia omnia, quibus adhibetur, recte perficiuntur: s vero justo plus capiat incrementum , protinus Scio his Maliis rebus noxius est at incommodus Sicut igitur pabulo illi subtracto, vel eo ex parte exstincto, statim ad
mediocritatem reducitur 3 contemperatur vulgaris ianis rsia eodem plane modo cum calore febrili sese res habeta Neque vero ipsi met illi, qta tamen alias sententias defen
dunt, hoc ipsum pos Iunt inficiari, Quum autem ita hoc sese habeat, frustra peculiaris aliquis calor introducitur
Quandoquidem vero quarto calidum nostrum nativum verus' naturalis quidem est ignis, ceu luculentissime demonstravit CL. noster Conringius , ideoque differentiae quoque e qualitates quae alias igni Compellant, in calido nostro nativo adeoque ipso calore labrili deprehenduntur, Z quidem quam maxime huc Pertinet illa differentia, quae est inter ignem nammeum Seia a cum