장음표시 사용
171쪽
D terque consensit in copulam coMugalem, nou autem exores, E in re lum carnalem, nisi sub conditione, quod Deo placeret. Ad hoe igitur ut subsistat lissi stantia Matrimonii, sussci , quod consensus ad copulari carnalem sit conditionatus , Hunc consentiam conditionatum praestitit noster Venerabilis contrahendo Matrimonium, .eo quia conditionatuinsuit illius propositum se abstinendi a copuIaricarnali: est igitur: etiam dicendum idus Matrimonium s iuverum, S ualidum. Alio, do
comprobatur nostrum assumptum juxta nientem pariter Angelici D ctoris. Ex doctrina ejusdem constat Matillunam Virginem, antequini contraheret suum Mattimonium emiside votum conditionatum militatis; & secundum mentem ejusdem S. Doctoris B. Virgo praellitii co seu um ad copulam carnalem, necessarium ad validitatem vinculi co iugalis; Igitur cum voto conditionato castitatis talvatur consensus au copulam carnalem necessarius ad valorem Matrimouit et Igitur pπ' propositum conditionat , servandi castitatem lia stat coniugali a nostro Ven. Apparitio emissum, non remansit exclusus consentus ad empulam carnalem , qui necessario requiritur ad v aliditatem, de legatim te in Matrimonii. Aut alio modo ad. ntem paritet ejusdem Sancti Doctoris. Illa circumstantia, quae in uno contraheuti uini relinquit lia rum totum dominium, & potestatem petendi debitumi. & in atro Coniuge servat facultatem solvendi tale debitum matrimoniale , ma ponitur consensui ia copulam carnalem, qui necessario requiritur , ct est de essentiata Natrimonii; Propositum servandi castitatem supos bile foret J relinquit liberum in uno Conjugatorum dominium, & testatem petenda, S in illo qui cum tali proposito contrahit, servat facultatem satisfaciendi, S reddendi; Igitur contrahere cum tali pro posito conditionato , non opponitur cum consensu ad copulam car nalem , requisito ad substantiam, & valorem Matrimonii. Minor, ulvtraquam quod in textu D.Thomae est certa, explicari pote st hoc modo; Ille, qui proponit servare castitatem, solummodo in casu quo sit ei pos sibile, non vult illam servare in casu , quo ei fuerit facta petitio lolven di dubitum matrimoniale, ad quam solutionem mutuo sese obligaat Coniuges in contrahendo Matrimonium et quia in tali eam non est
possibile licite se eximere 1 tali petita solutione debiti et Igitur propositum servandi castitatem, s si possibile foret I relinquit liberam faculta
tem in uno Conjugatorum petendi, & servat liberam facultatem , ct potestatem reddendi, Sc satisfaciendi in illo, qui cum tali proposito contrahit; quia sicuti restat probatum, non est assignabilis ratio, cur simplex propositum conditionatum opponatur huic facultati, & dominio, si totum hoc optime salvatur, & subsistere potest cum voto conditis nato castitatis, ante Matrimonii cel brationem emisso .
38 Antequam hunc Textum Angelici Doctoris xlinqvmus, cuisis: by Cooste
172쪽
Doruina valde concludit in t Hora m neri Ven. Apparitis, nonnullam
reflexionem requirunt aliqua vel ha , quae adducit S. Dcci Ur in corp. alet. I. pari. quaest.28. art. q. cum quibus eodem tempore ostenditurni illas, quae re peritur in uno e Argumentis in contrarium adductis. In, hoc negatur, quod Maria Sahetissima emiserit Votum castitatis, zantequam contraheret Natrimoni uis; sed est: stilod ipsa semper habuit desiderium se conseivandi in statu Virginitatis : Mater Dei noucreditur autequam desponsemeta r THepti, ab lolutξ mrginitatem vovise δες sed licit eam in de siderio habuerit oeci Ex quibus verbis sic conficitur Argumentum: Aut desiderium servandi callitatem opponitur, ct repugnat cum consentu, quem requirit essentia Matrimonii, aut non; si primum, erit necessarium negare verum fuisse 'Matrimonium inter
ineatissimam Virginem, S Divum Joseph; quod est absurdum; si seeundum, non erime duae voluntates ad invicem oppofitae, una scilicet qua
deiideratur servare cassitatem,' si possibile foret I & altera, qua praestatur assensus ad copulam carnalem: de in eventu, quo non sifit opposine, haec est illa , quae requiritur in Matrimonio ad substantiam , Se validitatem ejusdem. Igitur non poteli inferri contrarietas voluntatum in nostro Venerabili ex quo contraxerit sua Matrimonia cum proposito servandi Castitatem Ui possibile foret . illita quam quod, propositum iri vandi eassitatem s si possibile forer I quale morale impedimentum
Iuperaddit desiderio servandi illam , quando Deci non displiceret virginitas , quae desideratur igitur si desiderium obtervandi castitatems si Deo placeret I non impedit consensum, qui requiritur ad substantiam
contractus, neque propositum servandi eastitatem sypossibile foret Iimpedit eonsensum requisitum ad veritatem Matrimonii . 3o Optime posset defendi, Ze fundari validitas Matrimonii Uen rabilis nostrae Consultationis robustissimis rationibus desumptis a magno Parente Augustino in lib. de bono Conjugali c. I.& 3. & in lib. 23. contra Fauli. cap. 8. ubi defendit Ddoseph li dictaminibus minus rectis, propugnans in illo cunctos veri Sponsi honores. Et in lib. 2. de co sensu Evangelisti, ubi manifestat veritatem Matrimonii inter Beatissimam Virginem, & D. Ioseph, tanto magis persectum, quanto plus r motum a licentiis vinculi Matrimonialis. Sed omnes isti Textus D. Augustini admittunt facilem explicationem , dicendo quod in ipsis S. Doctor tantum negat quod spectet ad eFntiam , & persectionem Matrimonii , usus dominii, & potestatis conjugalis, cuius intelligentia est literatis: quia in omnibus Textibus citatis declarat Nuptias esse magis per laetas,quando in ipsis nulla adest commixtio carnalis inter sexus di L ferentes, in qua commixtione consistit usus dominii, S potestatis . Eadem explicatio admittitur 1 D. Ambrosio in lib. de Instit. Virg. ad Eusebium cap. 3. de haec si at sua verba: No enim destoratio Virginis
173쪽
ris ocit conjugium, sed pactio conjugatis. Denique eum iungitur P ella , conjugium est, non cum virili admixtione cognoscitur: Ex quo tantum deduci potest , substantiam Matrimonii non consistere in commixtione carnali, quod est omnibus notum ) sed in pacto coniugali, in quo etiam dubitatur an in eo includatur consensus mutuus, S reci. procus ad usum matrimonialem; licet remanere possit iste eonsensus suis usu praedicto .go In eodem sensu pariter intelligi potest Doctrina S. Petri DNmiani in Epistola xi. scripta ad Clerum Faventiae, cuius Argumentum est impugnare opinionem asserentem, Coniugatorum concubitumis spectare ad essentiam Matrimonii, di sine ipso coccubitu non adesse Natrimonii denominationem. Conclusionem , quam ibi defendit sub his verbis exprimite Nos aurem 8 diversio liberὰ profitemur , Gηω- bitum posse μὰ nuptiis fieri, O sine concubitu reiad nuptias appellari. Et facta exacta observatione contextus suae doctrinae , vix aliquid aliud potest concludi; quia esto tanquam possibiles admittat Nuptias virginales, quae sunt illae, in quibus Sponsa cum Sponso conjungitur cum pacto dotali, itaui ant eposito desiderio coelestis Thalami, nullo . modo interveniat carnalis accessus: Totum hoc tantummodo probat majorem Matrimonii persectionem , quando in ipso Conjuges se abstinent a licentiis matrimonialibus, quae eis permissae sunt, sed non coamcludunt, neque nostrum convincunt intentum; quia non dubitatur de validitate Matrimoniorum nostri ven. Apparatii, eo quia in eis defuit usus, sed quia videtur uniri non posse cum proposito servandi casti talem consensus implicitus ad copulam, qui requiritur ad valorem, Ssubsistentiam Matrimonii. Neque ex hoc quod S. Petrus Damianus earappellet nuptias virginales , suadet, ex hoc titulo excludere voluisse omnem consensum ad usum ipsius Matrimonii et Quoniam concedendo D. Thomas in 3. parta quaest. 29. art. I. ad I. sicuti jam dictum est,c eonsensum implicitum, & conditionatum in Beatissima Virgine; de Kndit pariter hujusmodi consensum, nullatenus praeiudicasse illius vir ginali puritati. Consideas de divino auxilio, quod numquam ad carnalem copulam deveniret: Hoc tamen divino commisit arbitrio; unde in nulls detrimentum pasta est virginitas. Igitur esto nuptiae dicantur virgina' les , in ipsis concurrere debet consensus saltem implicitus , ct condi tionatus, quem consensum admisit D. Thomas in nuptiis purissimi
Beatissimae virginis. I Si quemadmodum nonnulli opinati sunt ex his authoritatibushene probaretur, D. Augustinum, D. Ambrosium , & D. Petrum Dymianum e usisse Omnem consensum ad copulam carnalem ab essenim Natrimonii, cum hoc tantum comprobata remanerent Matrimoni in
' Ven. Appantiu attamen quia non intendimus aliquam ex dissiculi libra
174쪽
nosrae Consultationis omittere, neque ita facile credimus hanc tui Iementem D. Augustini aliorumque Sanctorum Patrum, cum D. Th mas qui ita fuit circumspectus in uni sormando suam opinionem cum
illa omnium aliorum: fidelissimus Discipulus D. Augustini, clari defendat , Ssentiat, sicuti supra diximus) Matrimonium magis purum , quale suit illud Beatissiniae Virginis , & D. Ioseph , non fuisse sine co
thiasu , saltem implicito , ct conditionato ad copulam carnalemias: Uterque eo ensit in copulam conjugalem, non autem expresse in coinpulam earnalem , nisi sub conditione, quod Deo placeret. qa Locus in quo Sanctus Docior ex prosesso tractavit de consensu ad copulam carnalem necessario requisito ad valorem Matrimonii, est in q. sent. dist. a 8. q. I. ait. q. ubi quaerit. Utrum tonstUus, qui facit Matrimonium, sit consensus in earnalem copulam J Ut magis promptam illius doctrinam producere valeamus, necesse eli adducere responsionem, quam ipsemet Sanctus Doctor asteri in corp. art. quia nullum adest verbum , quod ad nostrum non conducat intentum . M-
pondeo dicendum : quod consensus , qui Matrimonium facit, est consensus in Matrimonium; quia esse Ius proprius voluntatis est ipsum voliarum et unde sicuti sie habet carnalis copula ad Matrimonium , ita consensus , qui Matrimonium causat, est in carnalem copulam . Matrim nium autem , ut supra dictum es, non es essentialiter ipsa con uiatio earnalis , sed quaedam asciatis Viri, O Uxoris in ordιue ad carn lem copulam , O alia, qua ex co equenti ad Virum , . Uxorem, pertinent, secundum quod cis datur potestas in invicem, respectu case. natis copula : O haec associario, conjugalis copula dicitur, unde paret, quod bene dixerunt illi, qssi dixerunt, quod cousentire ιn Matrimo-nιum , est consient ire in carnalem copulam implicite, non explicite: Non enim debet intelligi, nisi sicuti implicite continetur lectus in sua causa, quia potestas carnalis copula, in qua consentitur, est eausa carualis copula ; Sicut potestas utendi re sua, est causa usus. Ex hoc infertur, quod est expressa doctrina Divi Thomae, quod consensus implicitus in carnalem commixtionem , attinet ad essentiam Matrimonii; essorisariando ex ipsis Iimis verbis Sancti Doctoris hunc Discursum: Consensus, qui Matrimonium facit, est consensus in idem Matrimonium: Consentire in Matrimonium , est consentire, cesto non explicite a implicite an copuum carnalem et Igitur consensus , qui Mati monium causat, quique est ad ejus veritatem, & validitatem necessarius, est consevius implicitus ad copulam carnalem.
3 Nunc videamus, si illud propositum servandi cassitatem, si posbile foret, cum quo contraxit sua Matrimonia Venerabilis Apparitius , opponatur cum hoc coniensu implicito, eique repugnet e s
quendo explica;ion m 49sdem Sancti. Propostum, quod. ab um restrita
175쪽
essentia, G ile necessit.ite ad valorem tu atriaronii , non, ponitur eoas lui implicito, qui cu raula Mμruuiniis ἔ. Propositum scrvallis cas' talem, est solum propositumse asilinendi a copula carnali , quae iuxta metatem D. Thomae non est esseuti aliter Matrimonium: Matrimontis autem, ut so pra dictum est non est essentialitιν ipsa toxIunctio caritalis, igitur propolitum servanda castitatem non Oppi tur consensuito, qui causiit Matrimonium. 1'rol.quamur iucundum eaplicatioue a D. Thomae. Matrimonii essentia contulit.in lbcietate , S contortio iditer Virum , & Uxorem in ordinu ad copulam carnalem: sed i. ait l . dam obciatio Viri, oris in ordine ad carnalem copulam . Propinstum servandi callitatem,si mobileforet , clare videtur, quod non re pugnat, neque opponitur societati, &consoriin spmrali miluni, seque ordini ad copulam carnalem, qui ordo, seu consensus implicitus nequibritur ad va rena Matrimonii; quia talis ordo , juxta D. I honiam , nil
aliud est , sam potestas , S domiuium, quod habet utrasqunq; Conjl
sum utendi pro suo libito corpore alterius Coniugis. Potestasit νῶι copulae,in quam consentitM. igitur si propositum larvandi militatem,spossibile foret, non opponitur, neque repugnat huic dominio, seu pote. nati, neque repugnabit societati, sicu commercio, inter virum, S uxo rem in ordine ad copulam carnalem et neque assensui implicito in ordine ad eamdem copulam, quem includit, haec societas. . inod autem pro positum servandi cassitatem, si possibile Dret, non opponatur, neque re pugnet potestati, neque dominio, quod mutuo, in se invicem acquirin: contrahentes, jam probatum est, re ulterius hoc modo explicatur In duobus casibus est impossibile , quod vir te abstineat ab usu copulae: unus est quando Sponsa illius petit debiti solutionem ς S alius, quando Sponsus ipse est in periculo incontinentiae. In primo casu Sponsa utitus iure suo, & dominio, petendo debitum. In secundo casu Maritus prinpriam exercet potestatem sibi concessam per contractum matrimonialem . Igitur ille qui proponit servare eastitatem, si ea possibile erit, relinquit in suo dominio consortem , R sbi ipsi reservat libertatem sibi concessam; Igitur cum tali proposito remanet salvum dominium, S pintestas, in quibus D. Thomas ponit essentiam Matrimonii, esto lacu dum opinionem ejusdem Sancti Doctoris, in ipso remaneat inclutus consensus implicitus ad copulam carnalem , qualis copula est talis dintainii usus. ratu Ad veritatem, & eisinciam huius probationis superabundabat eam esse literalem DcThomae; hoc tamen non obstante Cardinalis Tur-requemada tom. 3. super Decret. casus 27. quaesi. a. magis illam ill frabit; cuius authoritas digna censetur, ut hic asseratur: haec enim ut verba praecisa ejusdem: Ad contrahendum Matrimonium non e i
176쪽
-M us tonsensus explicite is id, quod uin est de essentia Matrimonii
Sed carnalis eopula non es de essentia Matrimonii; Patet; quia pinquam aliqui Matrimonium contraxerint, etiamsi postea perperub conti--erent, inter eos verum Matrimonium erit, sicuti patet in Matrimonio inter Beatam Virginem, O PUeph. Contrabendo ergo Matrimonium , non est ne te Iartus consiensus in carnalem copulam expyicite,sed bene impliciiλ, ut dicit S. Domas, sichardus et quia in eoMugali societate , qua nomina tur ipsum Matrimonium, im=licainr mutua potest is commv-mcat Ioenis, non tam tum bonorem ,std etiam corporum, cum utrique de
tur potestas in invicem, respectu carnalis copulae; sed hoe non est confini De in earnalem eopulam explieitd, aut etiam tmesicit8 abfblute , sed sub edinditiove, si scilicet Conjux requireret, er debirum exigeret, De
ii Cellent concessapotestate, ut dieit Magister chartas . In uno verbo in Thomas nobis explicavit veram intelligentiam,'& eonfirmavit per mam mchmam noli rum intentum, eamque ilhistravit authoritate M sini Richardi I S. Victore. Dicit enim non esse necessarium ad veri tatem Matrimonii, consensum explicitum ad copulam carnalem', quia hac non est de ejus essentia et neque' requiritur cou sensus implicitus ab insolutust sed solim implieitus conditionatus, videlicet, si Sponsa dehi tum petat;'Igitur ille qui contraheret cum proposito servandi castitatem lisbeonditione, sipossibile Dret, ver8 de realiter legitimum Mastimonium eontrahit et quia clara non sit possibiIe observare callitatem ,
quando Sponsa debitum petit, consensit implicite in non se abstiuendo ab iisti coniugali, sub conditione , quod Sponsa, utendo sua potestate. S iure, velit petere. Neque intelligendum est . quod quia nujusmodi consensus implicitus Ven. Apparitii ad usum coniugalem fuit solim com
ditionatus, quod ipse absolutό non contraheret Matrimonium, quia non reperitur principium magis certum in toto Iure , qu6d quicumque vult aliquem contractum sicuti est in se, absolute contrahit; Cuni igitur contractus matrimonialis non requirat consensum absolutum ad usum c pulae, sed silum conditionatum, ides si Conjux requirerer; hinc insertur , quod esto consensus nostri Ven. Apparitii fuerit tantum conditionatus ad usum matrimonialem , nidulominus contractus ad Matrimonia fuit absolutus.
. que Adductis igitur cum D.Τhoma essicacioribus probationibus, qui-biis ostenditur nihil defuisse Matrimoniis ven. Apparitii, ex his quae sunt de substantia validi ,& veri Murimonii, solum superaddi possunt'
nonnullae aliae rationes, quae inservire possimi ad maiorem explicationem totius, quod restat suffcienter probatum. Et prima ipsarum sit. Propositum quod solum requirit eastitas, quando Matrimonium illud permittit, reddere non potest Matrimonium invalidum; Tale suit pro
positum ven. Apparitii; igitur nil repetitur in illo quod repugnet, & op-
177쪽
ponatur valori, & veritati Matrimonii r Minor probatur sier Matfimo nium permittit, quod Conjuges se abstineant ab usu copulae; una semel quod possint se ab itinere;& ulterius etiam Apostolus ad Corinth. ep. I. cap. 7. hoc idem consulit, tamquam laudabile et bonum est homini mulie rem non taugere. Propositum nostri Venerabilis solum fuit se abstianendi si ei possibile foret; igitur voluit castitatem servare, in quantum ipsum Matrimonium permittit. Unde ergo probari potest , quod redderet invalidum Matrimonium voluntas, quae in nullo opponitur obligationibus status matrimonialis Ulterius : In nullo statu est necessario intentare absol ute finem, ad cujus executionem non remanet abloluto ob igatus ille , qui talem finem intentat; quia intentio, est voluntas exequendi, aut assequendi finem , & habet importare quadam obligationem ad illum procurandum; ad similitudinem promissionis, & spincialiter in solemnitatibus contractuum. In Matrimonio, nullus Coni gum remanet absolute obligatus ad usum copulae, nisi soluin in casu, quo alter eorum petat ἰ igitur ad valorem, & veritatem Matrimonii non necessirio requiritur abBluta intentio usus. 46 Ut relinquamus, absque ulla oppositione bene fundatam resoluistionem nostri intentus, remanent solum solvenda argumenta in contra
rium adducta. Ad primum respondetur, quod totum id , quod D. A u-gustinus assirmat de Srensia, etiam de Sponso intelligi debet, & sicutillia debet in Matrimonio quaerere successionem in iscunditate Matris, ita vir quaerere debet unum ex bonis Matrimonii: quod est proles, iaordine ad quam dicitur Pater; sed in verbis citatis non debet intelligin Augustinus quod ipse Sanctus Doctor loquatur de intentione exapressa, cum qua est contrahendum Matrimonium , sed solumodo de ani mo qui debet imperare usui illius, ad hoc ut si honestum . hoe est dicere , quod in usu matrimoniali, Conjuges non inducantur ad talem usum, allecti I carnali concupiscentia, sed ob finem propagationis naturae . Et hanc missie mentem D. Augustini, elarε deducitur ex verbis,
quae immediatε antecedunt ea, quae proponuntur pro argumento lib. I contra Faultum cap. 26. Verumtamen d vobis ex vestra erroris sacril ga vanitate quaero et eur displicear dimittere uxorem, quam non ad Ma
trimonii finem, sed ad conscientiae crimen habendam eo censetis la tuo loco clarε loquitur de concupiscentia , quae est delictum, S quam
olum quaerebant Haeretici in concubitu suoium Matrimoniorum. Haec vituperat, & re sarguit Sanctus , cum sint peccaminosa, & concludit et Matrimonium , quippe ex hoc appellatum est, quod non ob aliud debeat Demina nubere, quam, ut Mater fiat. Assigilavit finem, a quo copula cohonestatur, non iam intentionem habendi illam et arguebat id, quod erat peccatum in Matrimoniis illorum, fle conclusi in animo, S in intemtione qua copulae usus redditur in illis irreprehensibilis.
178쪽
v vituperabat enim illam vitiosam delectationem , de qua quaerit
D. Thomas in A. dist. 3 a. quaest. I. art. 3. Utrum aliquιs pectet morta ster, coguosseus Moerem, non intendens aliquid Matrimonii bonum , sied
solam delinationem p Cui respondet istisverbis: Dicendum, qu)dsi d lectatio quaeratur ultra honestatem Matrimonii, ut scilicet aliquis in conjugem non attendat quod conjux est, sed solum quod Mulier est ἔ idem
paratus facere cum ea, si non esset Comux, est peccatum mortale, in ta lis dicitur arctutior amator Uxoris, quia scilicet ardor ille extra bona Matrimonii essertur. δε autem quaerMur delectatio intra limites M trimonii , ut sicilicet talis delectatio in alia non quaereretur, qudm in Conjuge , sic es veniale pereatum. Videtur igitur, quod in usu matria moniali quaerebant primas delectationes Haeretici, contra quos exclamabat D. Augustinus, & hujusmodi delectationes dictae fuerunt a Divo
Thoma ibi ad I. Delectationes meretriceq . Tune voluptates mererr ceas, Vir in more quarit, quando nil aliud in ea attendit, quam quod iumeretrice attenderet. Hoc tamen non obstante , quando delectati mes filissent etiam secundae speciei, quae sunt peccaminosae tantum venialiter, iusse S. Augustinus eas reprehendebat ἔ commonefaciens eo ut in usu matrimoniali attenderent ad honum successionis, & non ad carnalem voluptatem. Et non ob aliam rationem ait S. Augustinus
quod ideo nubit Mulier, ut Mater fiat, scuti S Vir, ut Pater evadat. Nec intelligi potest, quomodo contradicere possit huic doctrinae, ille qui Matrimonium contrahit cum proposito servandi castitatemet quia qui desiderat se abstinere , quantum ei possibile sit, ab actu, valde distata
quaerendo in usu matrimoniali sensualem delectationem. 68.Ad secundum Argumentum respondetur concedendo quod omne Matrimonium verum, est perfectum distinguendae tamen sunt duae persectiones, sicuti eas distinguit Divus Thomasin 3. pari. quaei . 29. art. a. in corp. Disendum quod Matrimonium, sive Conjugivis, dicitur merum ex hoc, quod Ram perfectionem attigit: Duplex es autem rei
perfectio , prima , O secunda: prima quidem rei perfectio consistit ini a forma, ex qua speciem sortitur; secunda vero perfectio consistit in
operatione rei, per quam res aliqualiter Dum finem artingit. Forma autem Matrimonii consistit in quadam indisisibili comunctione animorum , per quam unus cinyugum indivisibiliter alteri fidem serΦare tonetur : Finis autem Matrimonii es proles generanda, in educanda, ad quorum primum pervenituν per concubitum eo Malem , ad secundum per alia opera Viri, in Uxoris, quibus invicem obsiequuntur ad prolem nutriendam. Matrimoniis Ven. Apparitii defuit secunda persei ctio, quia se abstinuit ab usu Matrimonii, ob quam causam prolem non habuit, aut successionem , quae es finis copulae carnalis c suis autem contractibus non defuit primaria persectio formae constitutivae Matri
179쪽
monii, quia adsuit in ipsis coniugalis concubitus, in indivisibili animorum unione : Cum hac sola persectione. silvatur a Divo Thoma vilos,& vςritas Matrimonii Beat illimae Virginis cum D. Joseph. Sie igitur . dicendum es,quod quantum ad primam perfectionem omnis verum psit Matrimonium Virginis Deiparae, O Ios b. Licet in hoc castissimo Matrimonio, solus desectus, seu usus deficientia, obstare potuit ope rationi, quae consummat idem Matrimonium, non autem proli, qua. suit fructus benedictus callitatis, & virginalis puritatis. Quantum pes ad secundam Perfectionem quae est per actum Matrimonii , hoc refer,
tur ad carnalem concubitum, per quem proles generatur, non fuit illui Matrimonium consummatum; Habuit tamen illud Matrimonium etiam secundam perfectionem, quantum ad prolis educat inuem. Ex quo deducitur in Matrimoniis ven. Apparitii adsuisse persectionem formae, quae constituit essentialiter Matrimonium: & solum defuisse in operatione, quaedam persectio secundaria, quae neque exigitur ad Matrimonii va- . lOrcm,neque est de illius essentia. Eamdem doctrinam adducit D. ho- . mas in q. art. quaest. I. in q. sentent. dist. 27. Ubi distinguit in Matrimonio ad consorinitatem istarum periectionum, duas etias integritates.. Dicendum , quod duplex est initaritas , una quae attenditur siecundil perfectionem primam, quae consistit in ipso esse rei; alia quae attenditarsecundum perfectionem secundam, quae consistit in operasione. Quia ergo carnalis commixtio , est quaedam operatio, sive usus Matrimonii , per quod facultas ad hoc datur: ideo erit earnalis commixtis de secunda i tegritate Matrimonii, O non de prima. Qualis igitur integritas acipersectio essentialis defuit in Matrimoniis Ven. Apparicii οῦ quandon que illorum consummatio, neque proles , sunt persectiones constituentes essentiam Matrimonii. Αρ Ad tertiam objectionem , quae est Argumentum D.Thomae' in η.sent.dit Las .art. . ad I. Adducit idem Sanctus Doctor so itionem per ista verba: Dicendum, quod Illa condisio explicita , non Diam actes, sed potestati contrariatur carnalis copulae: γ ideo est contraria Matrimonio. ille qui contraheret Matrimonium , hoc pacto, quod Coni non sit usurus Matrimonio, privaret illum ea potestate, quae ad talem usum requiritur. Non ita se gessit Vcn. Apparitius, quia quando in illius proposito adfuisset aliqua contrarietas,aut implicantia ad copulam carnalem , c quod non admittimus non potuit tamen talis contra. dictio adesse in ordine ad facultatem, & dominium, quod consert
vinculum coniugale , ad hoc ut secundum voluntatem , a ratione regu
latam possint Conjuges mutuo, & ad invicem uti tali dominio, & libertate . quam habent ad invicem; quoniam, sicuti jam diximus, qui roponit observare castitatem in Matrimonio quantum illi possibilest non proponit se abstinere ab usu Matrimonii, si Sponsa ipsum re Di iti od by Corale
180쪽
quirit pro debiti satisfactione. Is itur tale propositum in nullo oppo 'sevi potessati, δἰ dominio, quod habet sponsia supra corpus sul Spon-
neque hie adest ulla ex illis contrarietatibus, quae invalidant Ma- trimonii contractum ς Quia ex parte Venerabilis solum fuit simplex cessatio actus conjugalis, absque eo quod interveniret aliqua turpis conditio, aut ex illis quae referunt Matrimonium ad finem opposi tum , sicuti esset impedire propagationem , procurando sterilita-xem, aut abortum&c. quae sunt illae contrarietates, quae in altera obiectione reputantur contrariae, & oppostae Matrimonio, & substantiae ejusdem. so Ad quartum dicendum est , propositum servandi castitatem, si postsibile foret , non opponi, mutuae corporum traditioni, quia nullum asteri praeiudicium dominio unius Consortis, quod alter velit se abstinere , si illa minimε petit. Hanc mutuam corporum traditionem invenit D. Thomas in Desponsoriis Beatissimae Virginis cum D. Ioseph , absque eo quod obstaret propositum, aut votum conditionatum, quod ipse admittit in eadem Beatissima Virgine, servandi, si Deo non uere , suam virginitatem in thalamo, quale votum couditionatum fuit factum ab ipsa, antequam esset desponsata. Quod ex parte D. Josephlaliquo modo fuerit talis potestas, seu dominium in ordine ad usum ma- trimonialem , clar8 dixit Magnus Cancellarius Parisiensis in q. parti oper. ser. de Cast. sub istis verta Postpb dictus fuit Pater per curam ,
oe gubernationem , ω quia Corpus Dominae Nirae aliqualiter suum
erat per Matrimonii translationem, ut uteretur eo, fecundum Sancti Spiritus voluntatem. Notate, quod 'tum Domina Postrae non impe
divit ; nam erat factum ab ea de servandosemper sapientem Dei ordinotionem . Responsio majorem non requirit extensionem , quam illam , qua ad Uen .nostrae Consultationis reducantur verba supra relata. Corinpus Uen. Apparitii aliqualiter erat suarum Sponsarum per Matrimonii translationem , ut eo uti possent. Et notandum est, quod illius propos tum nou impedivit dictum dominium : quia ipse semper in animo habuit manere in statu virginitatis, si sic Deus ordinasset, hoc est , si
3 I Confirmatio, dicet dixerimus esse Argumentum Gratiani) etiam ei se opposuit D. Thom. in φ dist.28. quaest. I. art.q. sub his terminis romnia quae sunt in matrimonio, inter Virum , in Uxorem, po sunt esse licite inter fratrem, oe sororem , excepta carnali copula ἔβdnon potes licitὸ inter eos feri consensus matrimonialis; ergo consensus matrim nialis, est consensius in carvalem copulam. Magis hujus Argumenti secura solutio, est illa , quam adducit idem S. Doctor: Dicendum, quod inter fratrem,oe sororem non potest esse potestas in invicem ad carnalem