Insignium orbis christiani universitatum Sorbonae, Salmanticae, et Patavii responsiones ad consultationem, ... eisdem universitatibus propositam. Adstipulante, quo ad Salmanticensem, pietate regis catholici, quoad reliquas autem duas, eminentissimoru

발행: 1722년

분량: 189페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

161쪽

i Ad tertium respondetur, dissentiones Parentum suarum voti sarum non esse imputandas ad culpam notisi ven. Apparitii, qui novi tenebatur in Matrimonio se gerere ad arbitrium, & voluntatem dicto- lrum Genitorum, sed potuit.licite uti jure suo, tractando Matrimonium omni cum puritate . Hoc idem ius mutuo habent spons adstabstineadum, dum non fuerint 1 Conforte requisiti pio solutione debiti, quod mediante matrimoniali vinculo contrahitur; quod clara convincitur ex verbis eiusdem Apostoli ad Corinth. I. cap. . Ut qui habent Uxores, tamquam non habentes sint; Cuius consilium intelligendum est in o dine ad se abstinendum ab usu, & libertate, quam Matrimonii status permittit, quando justitia non instat ad debitam dandam satisfactionem. Reum igitur iudicare nostrum Venerabilem, di ad illius culpam ad salis fere has exortas dissentiones, idem est dicere, quod i ad eisectum illis

evitandi cedere debebat suo iuri, quod habebat, uti Naritus, se abss,nendi ab usu suae sponsae, aut pos ponere D. Pauli consilium c in cujus

executione actum heroicae virtutis exercebat voluntati suorum socerum, qui in eorum litigiis non aliud perquirebant,quini temporalium νbonorum augmentum , in successione filiarum sitarum . Ad effectum convincendi majori cum claritate huius argumenti falsitatem, de inerucaciam , supponamus, quod ven. Apparitius contraxitat sua Matrimonia cum eadem intentione , cum qua regulariter contrahi solent, puta, cum animo deveniendi ad illorum consummationem, & quod postea se abstinuisset ab eorum consummatione, sicuti facere poterat. In tali casu suspensa remanebat occasio dissentionum, quia aequaliter luccessio deficierit: cujus deficientia, earum erat motivum; oc hoc non O,

sanie , nemo dicere poterit, quod se abstinere ab usu matrimoniali fuisset illieitum,. immo ab opposito, ad actum heroicae virtutis reisem dum est et Igitur Parentum Sponsarum dissentiones non possunt reputari ad culpam nostri Venerabilis , qui in se abstinendo ab usu dominii, & li hertatis consummandi Matrimonium, non solum liciis secit id quod sacere poterat, immo plus quam iacere debebat. Quia ejus spiritus is restrixit ad persectionem consilii Apostolici, nec quaeri debet aliud mintivum mole stiarum suae constantiae oppositarum, quam illud, quod adducit Apostolus ad Timoth. a. eap.3. Omnes , quipla volunt vivere is

rivo 'ub , persecutionem patienxur.

8 Ad quartum , neganda sunt pericula ex parte Sponsarum, orta ex stequenti, & affectuoso commercio cum ven. Apparitio: quia ipsas non ostendisse ne minimum quidem indicium, quod sibi displieeret sui Spons honesta circumspectio, persuadet, quod gratia in earum animo irregularem interiorem pacem afferebat, & quod subjectas habebat rebelliones appetitus. Et credendum est , quod dum Sponsae hujus viri justi, nulla exteriori licentia ostendebant desideria permissionis , aequaliter

Corale

162쪽

liter bene se habebant, & contentae erant in puritate coinmercii. Hec olutio tanto est securior, quanto est expreta doctrina Divi Thoriae an q. sent. dist. 32. qu st. art. a. Quςrit Sanctus Doctor, an Sponsus teneatur matrimoniale solvere debilum suae Sponsae λ Et sub hae serma secundum Argumentum proponit. De quolibet debemus praesumere meliora et sed melius est eo*ugibus continere; qum Matrιmonio uti, ergo msi expresse debitum petat, deber pro ere vir, quod ei placeat utruere, O sic non tenetur ei debitum reddere. Responso Sancti Doctoris, est etiam nostra. Ad secundum dicendum, quod vir potes ratem praesumptionem de Uxore habere, quando in ea lana eontraria non videt;sed quandemidet, esset stulta piesumptis. Talia signa Tuae Praelumptionem magis piam impediunt, numquam visa sunt in duabus onsa nostri venerabilis; Igitur prςsiumendum est ipsas voluisse abstineri a carnesi concubitu ἔ Et ab huiusmodi voluntate valde remotia. Iuni pericula, quq in Argumento supponuntur. 1s Tum etiam quia juxta mentem Divi Thoms in hoc eodem artia, solutio debiti mat Onialis est ordinata ad evitandum incontinentiae periculum consortis, quando tale periculum timeri potest per

apparebant, di de facto non aderant, non est unde talia pericula essent timenda, quibus teneatur Sponsus occurrere . Sed tamen quando peris

RIutionem 1 Spon non postulassent, & per tale signum earum deside-

doctor'. in art. cit. Vir tenetur reddere,

l: nament voluntatis debiti reddendi.

Pericula , quibus remedium praestare madent, seu evitare Doctrinae Sanctarum 1'atrum, sunt extra nostrum propositum ς eo quia ab insisrum I'atrum sit solum praecavere perieulosissimas, & uuasi inevitabilea , . a d ςς Mur ιο eorum doctrina comprehensum,

163쪽

Ze per eamdem prohibitum domessieum , & familiare eommere limia inter Coniugatos , in quibus licentia, dc Matrimonii ficultas evanest re facit omne periculum. dici Ad intum Argumentum, quod impugnat Factum Venerabilis Apparitii, in ordine ad secundas nuptias ab eodem contractis, responsio petenda est ab usu universaliter recepto in tota Ecclesia. Et respondit Divus Thomas in toto integro Articulo, in quo defendit licitas esse secundas nuptias. Sanctus Uoctor ita quaeritis dissim quaest. 3. art. I. Utrum secunda nuptiae sint licita λ Et sub illis verius respondet. Respondeo dicendum , quod visculum matrimoniale uondurat, nisi usque ad mortem, ut patet. Rom. cap.7. O ides moriente altero eo Mum, vinculum matrimoniale cessis; unde propter praeectus Matrimonium non impeditur aliquis d secundo , mortuo Conruge, orsienonsolum secunda, sed tertia, oe sile deinceps nuptiae sunt licitae . Ex uo insertur , quod si defectuosum non fuit primum Matrimonium, ob causam propositi, cum quo fuit contractum a Venerabili P neque secundum et quia secundae Nuptiae non sunt malae, neque reproba . Neque Textus D. Pauli , cum quo praesumitur authorigare Argumentum, probat in contrarium et quia ibi Apostolus consilium praebet ac I quendum id , quod est persectius, sed non intendit reprobare, quod est licitum. Eiusdem verba hoc clare manifestant, & commentant eius d

ctrinam . Ad Corinth. I. cap. . Si autem acceperis uxorem , noaepe

casti: Et ille idem , qui secundum Matrimonium excusat a peccato , illud defendit tanquam licitum . Et idem Apostolus ad Uertit, quod in suis instructionibus, iubere, S praecipere non intendit, sed solum mn-stium praebere, ad Corinth. ubi supra. De Virginibus' aceptum D mini non habes, consitium autem do ino. Et in praecisis terminis eo eludit de secundis nuptiis ad Corinth. ibi: QMd si dormierit vir ejus, liberata ess,eui isti nubat, tantum in Domino: beatior ramen erit si sie permanserit secundum meum eonsilium. Ubi quamvis non conoedae secundis nuptiis persectionem majorem.docet tamen illos posse eas heire celebrare, qui per mortem primae Uxoris remanserunt in statu libero. . ar Neque ex divisione sui obsequii inter Deum, & ejus Sponsam , neque ex inferiori animi solicitudine erga Deum, ille qui Matrimoni iungitur amittit propriam libertatem, aliud inferri potest, nisi melioris conditionis status , ita quo reperitur, qui manet in statu libero, ac ille, qui Matrimonii vinculo est alligatus, ut Ver viam persectionis inc dat. Deus tamen neminem voluit sub pricepto adstringere, nis ad illam solicitudinem , quam importat suae Divinae legis observantia et Ec in eodem tempore , quo Matrimonii Sacramentum instituit, nuru latenus reprobavit illam divisionem solieitudinum , εἰ obsequioruin , quibus pro sui status obligatione singuli adstringuntur . di

164쪽

-ga' Adailtimum respuodetur, quod pericula, quihus noster Ven rabilis se eamflui., ncta suerunt pericula incidendi in aliquod pecca-aum, sed solurn non servandi puritatum in thalamo , quod sibi permisesam erat ratione vinculi coniugalis a neque erat illi aliunde prohibitum time . alterius obligationis, ct in haec non contrahatur per eropinsitum; taque si obligatio sequendi consilia ..Ab illis vero periculis , quae ς ducunt ad deplorabilem Animae perditionem, valde fuit distans animus , S. executio hujus Magni Herois, inveniendo sua coelestiali Prudentia medium , quo omnia illa cautelaret; dum Elegit statum, in quo etiamsi licentiis appetitus uti vellet, non erat ei illicitum, & in quo aballarum usu se abstinenda L ad praxim reducebat actum heroice vir uolam . Haec status electio demonstrat adsuisse in nostro Venerabili quantumvis illiterato, illam sapientiam, quam cum Aristotele dixit O. Thomas inveniri in Virtuosa, ne errent in suis operationibus , D. Thou . I. pari. quaest. I. art. 6. ad 3. Contigit enim aliquem judie N, uno modo per modum inclinarionis, sicuti qui habet babitum virtutis, rectὰ judicar de his, qua sunt secundum Virtutem agendam, inquantam ab ilia incliuatur: Unde in Io. Etleb. dicitur, quod virtuosus est mensara , oe regula. actuum humanorum. Et concludit Sanctus, hunc judicandi modum speetare ad sapientiam , quae inter Spiritus San- Dona ecimputatur, secundum D.Pauli dictum ad Corinth. I. cap.a. quod visu alis homo Iudicat omnia. Ex quo evanescit Imprudentiae nota, de qua accusari posset noster Venerabilis in eligendo ubi statum ς jugalem , tempore, quo secerat propositum servandi Castitatenis Virginalem; eo quia medio matrimonio licita sibi faciebat ea, quae pxtra matrimonium ei fuissent spiritualas ruinae. Non emittendo v tum castitatis, licita, & honesta fuit matrimonialis status electio; abilinendo se ab iis , quae illi licitε permittebantur in statu conjugali, illius Virginitas extitit insignita praeclarissima victolia , tanto gloriosior, quanto dissicilior. Et hoc est omnia iudicare, ut ait Apostolus: spiria tualis bomo Iudieat omnia, ut bene se custodire valeret 1 pericuIis, quae ad peccatum inducunt, S ut ad excellentiisimum persectionis gradum virtutis Castitatis aetum transferre posset.. 23 Neque negari possunt, neque negare intendimus pericula, quibus exposita remanserunt illius bona propo sita, sed qualem culpam ille commisisset in eventu , quod contra sua proposita operatus suisset Est enim indubitatum principium, quod qui moralem habet libertatem laciendi aliquod , illud facere potest sinε culpa, cum executio dicatur usus dominii, in quo nulli gravamen insertur; Et sie, supposito, qRodis libertate Uenerabilis esset contrahere Matrimonium a quoniam simplex propositum observandi Castitatem hac morali libertate non privat, quis unquam vituperare poterit illius matrimonium , quod dice

165쪽

batur usiis alit executio liber* lacultatis. imiam Jainebat,aia posse illud eontrahere λ Neque bene intelligitur fundamentum volens. de re transitum ad secundas nuptias, sui se tentare Deum , ni si condemnetur, ut vitiosum, intentum operandi illas actiones virtuosas , quae propter earum arduitatem, maiori cum gloria exerceatur, Squibus resplendent vires divinae gratiae, quibus initiantur, vi pes

a Um conclusum sit eum D. Thoma huius nostri Uenerabilis a Matrimonium fuisse conveniens, in cujus resolutione remanet probatum, fuisse licitum; remanet videnda, & resolvenda maior dissicultas, & est eadem, quam S. Doctor proponit in 3.parti quaest. as. art. a. quaestionis, quam sequimur: Utrum fuerit verum Matrima nium λ An Matrimonium contractam a nostro Venerabili,cum propinsto, s sipossibile foret I servandi in eo perpetuam castitatem Virgia. Iem , quam summopera diligebat, fuerit verum Matrimonium . Suhhis terminis tractanda, & agitanda est hujus prae sentis dissicultatis res lutio: quia sub iisdemmet illius animus procedit, uti constat ex Consultatione, quae fuit nobis proposita : Sociam sibi qwerere cogitaviti, talem quidem, uti dictitabat, eum qua s si polybile Dret a visere liceret in easto, sin virginali eonnubis; ut supposito, quod in Saeramento Matrimonii, sicuti S in aliis Sacramentis, cum vero coincidit validum, his terminis indiscriminatim utemur, ut in Resolutione totum id Lom prehendatur, quod requirit praxis unius Sacramenti, quod est validum,& licitum sas Sequendo igitur in hoc Articulo, quemadmodum, S in amtecedenti eamdem methodum, quem D. Thomas observat in suis, videtur, quod Matrimonium in praesenti propositum, non suerit v rum Matrimonium , quia secundum mentem D. Augustini lib. I s. contra Faustum cap. 26. Matrimoniam ex Me appellatum es, quod non ob aliud debeat Demina nubere, quam ut Mater fiat. Et cum haec eadem ratio dici debet mutua, & reciproca inter utrumque Coniugem, dicendum est Sponsum debere celebrare contractum conjugalem, ut Paterfiat. Venerabilis Apparitius hune finem habere non potuit, ci que hanc intentionem in contrahendo Matrimonium, dum illud comtraxit cum proposito , & deliberata resolutione servandi in eo perpetuam castitatem virginalem ς igitur non fuit hoc verum Matrimonium . Aut alio modo: Qui celebrat contractum matrimonialem cum animo, S intentione servanai in eo castitatem, illum celebrat cum intentione opposita ei, a quo secundum mentem D. Augustini Matrinon iuritisuum n

166쪽

Iltia quod eum tali intentione essie ut ' . te . si vis Secundo quodeumque Saeramentum vasidum , est persectum ςinatrimonium celebratum eum proposito servandi in eo eastitatem, non est per um, quia cum excludat naturae propagationem, ei deficit stim qui dieitur persectio contractus coniugatis ς igitur Matrimonium contractum cum tali proposito non est validum . x Tertio si vir diceret Mulieri: volo, & assentior esse tuum Spo sum, sub hac tamen conditione, quod nunquam a me debitum petere debeas matrimoniale, Matrimonium non subsisteret, ob interposi-

rana conditionem repugnantem consensui, quem ipse contractus matri

monialis requirit; haec conditio solum repugnat consensui in ordine ad usum Matrimonii; igitur tale Matrimonium remanet invalidum, stante huius eonsensus desectu ; cum enim in eoqui contrahit eum proposito servandi virginitatem deficiat huiusmodi consensus, dicendum est Matrimonium V . Apparitii non fuisse verum, neque validum . Idem conviseitur ex east.' n. de condit. Vposita, in quo resolvitur, quod quaecumque conditio, quae repugnat substantiae Matrimonii, illud invalidae; inter quas conditiones, secundum communem intelligentiam Doctorum, comprehenduntur illς, quae Opponuntur aliquibus ex bonMMatrimonii, quae sunt, sicuti defendit ex sententiarum Magistro D. Thomas. in Φ. dist.3 I. quaest. I. art. a. Fides, Proles, ct sacrameu- tum et eam ergo propositum se abstinendi ab usu matrimoniali opponatur successioni, quae est bonum prolis, videtur , quod contrahere Matrimonium cum animo, & proposito se abstinendi 1 supradicto usu opponatur Matrimonii validitati. 28 Quarto quia reciproca corporum traditio ob finem generationis

spectat ad essentiam Matrimonii; te haec est illud dominium, de quo loquitur Apostolus ς quod acquirit unus Coniugum in ordine ad alium ad Corinth. I. cap. 7. Mulier sui corporispotestatem non habet, sed vir. I milito vis potestatem non habet sui corporis, sed mulier. Ille qui

contrahit cum animo, & proposito servandi castitatem, non potest elligi, quomodo possit velle hanc mutuam , & reciprocam corporum traditionem , quia in tali casu duas haberet voluntates contrarias , S ad invicem oppositas: unam, qua vult dominii usum in corporibus ἔalteram, qua vult, & intendit i tali usu se abstinere; Igitur nostri Venerabilis propositum opponebatur cum essentia Matrimonii. 19 Hoc idem confirmatur Argumento Gratiani . Nisi spectaret adessentiam vineuli Matrimonii ob finem generationis, mutua, & reciproca eorporum traditio, tota Matrimonii essentia reduceretur ad solam unionem per narum diversi sexus, in ordine ad convivendum in bona, de fideli societate, uaa cum mutua, S reciproca bonorum

167쪽

'ccim nunicatiotra ι S: Obligatione permaneodi in dii Gione et & muttis . obsequio, & reverentia reciproca ; eo quia semel quod excludatur finis propagationis, nil aliud status conjugalis requirit. In toto hoc non salvatur essentia Matrimoniic aut dicendum est posse Matrimonium , contralii inter' fratrem ,& sororem , inter quos adest dιsterenti2 sexus, vi saepe videtur inter .ipsos bona S dilecta societas . . etiam facile est

inter eos admittere mutuam honorum Communicationem, S reci ommm amoris eorrespondentiam , obsequii , S rev entiae a igitur ultra istas rationes, quae initivis concurrere debent adlegalitatem contra ctus coniugalis , requiritur etiam mutua, S reciproca eo mum tra ditio ob finem generationis, cui, si opponitur, c scuti videtur proba' tum esse, propositum servandi perpetuam eas litatem in Matricioni concluditur, quod illud , quod cum tali proposito celebratur, no ast verum, neque validum . 3o omnis contractus , in quo quisque contrahentium remanet ili sus, dicitur nullus, & invalidus. Ita sentit D. Thom. in dist. 34, quaeli. I. art. a. in terminis illius, qui habens impedimentum propriae libertatis, aut servitutis vellet contrahere , ignaro altero e iste talis impedimentia Si autem nescit, tuae eantractus uultas est. O icto stigia ditas , qua eausu talem impotentiam, ut homo non post de facto Ditere debitam , O conditio fervitutis perquam homo non potest de facto libere reddere, impediunt Matrimonium , qxando alter eon gum sta rat hae, quod alius non potest reddere debitum . Ille qui e trahit eum proposito se abstinendi ab usii matrimoniali, uni semel, quod Ume ignorat tale propositum, remanet haec delusa, ct decepta, eo quia iatali casu dominium, S potestas in corpora non datur utrinq ue mutuo, re reciproce ς & consequenter non subsistit contractus in tali Matriae

3t Τandem, Matrimonium, & idem dicendum est de quoeumque

alio Sacramento annullatur ob defectum materiae necessariae; Haec materia necessiaria defuit in contractu matrimoniali nostri Venerabilia', eo quia huius Sacramenti materia remota , sunt corpora contrahentium ad generationem apta ἰ materia vero proxima est horum corpor Laruulua . & reciproca traditio ad finem generationis; S talis mutua tra ditio non salvatur , quando unus Contrahentium emisit propositum se abstinendi ab usu matrimoniali; Igitur contractus , quos noster ve nerabilis celebravit cum iam supra relato proposito non fuerunt vera Matrimonia . - 31 Ad oppositum Argumentorum, quae adducuntur ad impugnad G n valorem Matrimoniorum Uen. Apparitii extant i Sanctorum Pa trum , & Theologorum Authoritates , R Sententiae , qui defenduat s&suitiaent, tam ὀuam verum, validum, ac legitimum Matrimonium. Bea. Diqitigod by Cooste

168쪽

Beatissimae Virginis eum D. Ioseph ; cum aliqui sentiant Beatissimam

Virginem, antequam esset desponsata emisisse votum absolutum castitatis et eum qua doctrina clare convincitur contractum nostri Venera-

talis fuisse verum Matrimonium ἔ & ratio est urgentissima , quia magis opponitur uni ex bonis essentialibus Matrimonii, puta bonum prolis uotum castitatis, quam simplex propositum servandi illam ς & ratio est quia votum reddit illicitam debiti matrimonialis petitionem in ordine ad illum, qui voti ligamine est adstrictus ἔ & e contra simplex propo situm non opponitur potestati petendi huiusmodi dehiti solutionem ἔIgitur si salvatur valor veri, & legitimi Matrimonii, quod contra

hιtur inter personas, quarum una voto absoluta cillitatis est adstricta . negari non potest validitas illius Matrimonii, cui tantum in uno contrahentium praecedit simplex propositum servandi eamdem casti

tatem.

33 Quia tamen nostrum intentum non est concordare textus, &sententias Sanctorum Patrum , &.horum primam sequendo, videtur omitti difficultas nostrae Consultationis: & quia eupimus eam resolvere ad consormitatem Doctrinae D. Thomae , quae sola reddere potest in gis dissicilem resolutionem ς sentiendum est, tamquam expressam Sancti Doctoris Doctrinam, Beatissimam Virginem non secisse votum absol tum castit alis , antequam contraheret Matrimonium . Haec sunt verba illius 3. parta quaest. 28. art. in eo . Verkm quia tempore legis opor rebat generationi insistere, tam mulieres, quam viros, cquia 'cundam camis restinem , cultus Dei propagabatur, antequam ex illo populo Christus nasceretur Mater Dei non creditur, antequam desponsaretur

si , , absiolatὸ virgisitarem Φοι4se et sed licet eam in desiderio h

Meris . super Me tamen voluntatem suam divino commisit arbitrio r'Postmodum accepto Sponsio, secundum quod mores illius xemporis exis Mur, simul cum eo votum virgivitatis e sit. Ubi expresse declarat suam mentem, votum absolutum castitatis a Beatissima Virgine emissum, . di quod fuit neeessarium, sicuti ibi Sanctus Doctor defendit ) ut magis laudabilis suisset in ea , servata virginalis puritas , non fuisse ante sponsalia illius, sed postquam suerunt contracta ἔ & tune de communi consensu, & reciproca determinatione ambo purissimi Coniuges , talemtum emiserunt. Idem exprimit in hoc articulo in solutione ad tertium Argumentum, quod conficitur ex verbis D. Pauli, qui damnat, sponsalia in illis, qui fecerunt votum castitatis , S etiam improbat in illis voluntatem contrahendi r Dieeudiam, quod Verbum illud Apostolies intelligendum de illis, qui absioluti eastitatem vovent, quod quidem Mater Dei non fecit, antequam 7Ueph de1 Umetur et sed pin desiponsationem ex eommuni voluntate, fimul cum Sponso suo vorum virgini

169쪽

3η Quamvis literatis sententia D. Thomae clarE dicat, votum abs lutum castitatis emissum a Beatissima Virgine, non fuisse antecedens , sed subsequens, & posterius illius castissimo Matrimonio ; hoc non o flante, sentit quod in ipsa Beatissi na Virgine piracessit votum castita tis conditionatum ad fidelem contractum sui honesissimi Matrimonii. Ita exprimit in praesenti articulo respondendo ad primum Argumentum . Ad primum ergo dicendum, quod quia videbatur esse lege prο-hibitum , non dare operam ad relinquendum semen super terraM ; ideo non simpliciter vovit virginitatem Dei Genitrix, sed sub conditione, si Deo placeret; Postquam autem ei innotuit hoc esse Deo acceptora,

absolute vovit, antequam ab Angelo annuntiaretur. Εjusdem opini nis est in η. sent. dist. 3 o. quaest. a. art. I. in corp. Virginitas autem sqMamvis in se optima , tamen pro tempore illa , ei Matrimonium pra- ferebatur, propter expectationem benedicti seminis per viam generati is venturi, O ideo Beata Virgo vovit virginitatem, tamquam optimam , O sibi aceeptismum , non tamen simplieiter, sed sub conditione

hoηestissima, hacIciliset, nisi Deus aliter ordinarit: nec istam conditi nem apposuit, ut dubitaret, an vellet Virgo permavere , sed an deberer . Et Boe est, quod Augustinus in sit. dicit, quod proposuit, se permansuram Virginem, nisi Deus aliter ordinarit. Hoc supposito, dicere debemus secundum ejus doctrinam, Beatissimam Virginem ante Matrimonium fecisse votum castitatis, sed sollim conditionatum; S quamvis doctrinas magis rest ingit D.Thomae sententia , ex ipsis tamen e

Eaciter concluditur nost a resolutio.

33 Dieendum est igitur Ven. Apparitii contractum eum proposito te animo factum servandi castitatem cDGUileforet fuisse verum, &validum Matrimonium. Prima ratio est, quae deducitur ex D. Thoma, iam supposita, observando similitudinem , & consormitatem terminorum. Si Deo placeret: si positatis foret; ubi videtur, quod sicuti vo-tnm castitatis emissum a Beatissima virgine fuit conditionatum, se pariter sub conditione fuit lactum propositum ven. Apparitii; hoc su

posito ita convincitur intentum. Contractus conjugalis , cui antecedit votum castitatis conditionatum, est verum Matrimonium ergo S co tractus cui praecedit simplex propositum servandi puritatem, est contractus, in quo salvatur veritas Matrimonii. Concluditur antecedens ex doctrina D. Thomae, qui defendit , ut diximus , Beatissima vis Virginem emista votum conditionatum castitatis , antecedenter ad

sponsalia, & quod inter Virginem, & D. Ioseph, fust verum Matrimonium. Consequentia evidenter insertur ; etenim, cuinam fini, aut hono Matrimonii opponitur propositum conditionatum servandi castitatem , quando votum sic conditionatum ulli fini, aut bono Matrim ait contrariatur Aut alio modo et votum conditionatum castitatis Obligat 'Disitigod by Cooste

170쪽

EMMANUELIS GENERELO. ras

gat conditionate ad non petendum debitum conjugale ab altero Conium geἰ Sicuti votum absolutum, & quamvis relinquat facultatem solven di debitum, impedit tamen libertatem ad petendam talis debiti sol tionem . Propositum smplex observandi callitatem, sive sit absolutum , sive conditionatum , ad nihil obligat in conscientia , quia cum tali proposito emisso , ne quidem tollitur libertas petendi debitum εἰ Igitur si votum conditionatum castitatis non obstat validitati Matrim nil , a fortiori idem dicendum est de proposito conditionato. 36 Attamen idem Sanctus Doctor delandit etiam suisse verun Matrimonium , illud quod contraxerunt Sanctissimi illi Consortes ita

3. Part. quaest. 29. art. a. in corp. Quia arerque consensit in copulanis Mugalem, non autem ea presse in copulam carnalem , nisi βub conditione s si Deo placeret in cuius causali notandum est, Sanctum D

ctorem solummodo ponere consensum conditionatum erga copulam

carnalem, ut reddatur validum, & verum Matrimonium ἔ ven. Apparitius, in suo contractu, hunc eundem consensum habuit; ergo fuit verum Matrimonium . Minor, in qua est dissicultas, convincitur ex factor

cum qua si possibile Drer) pivere liceret in easto, oe virginali connubio et Et explicatur veritas huius facti hoc modo. Ille qui proponit ObterVare castitatem , aut se abstinere ab usu carnali, dummodo si sibi possibile , assentitur copulae, si non fuerit sibi possibile servare purit fem; noster Venerabilis proposuit se abstinere a copula, solum in eve tu, quod potuisset se abstinere; Igitur praestitit assensum copulae, in eventu. quod a tali copula se abstinere non potuisset: eo quia si curro consensu conditionato in ordine ad copulam carnalem salvatur veritas,& substantia Matrimonii, non intelligitur ob quam rationem negari possit validitas Matrimonii nostri Venerabilis. 38 Dum enim tota dissicultas, quae opponi potest in ordine ad substantiam, & valorem huius contractus conjugalis, reducitur ad desectum consensus in ordine ad copulam carnalem , qui desectus vid eur opponi uni ex bonis Matrimonii; suadere oportet, in Matrimonio Ven. Apparitii adfuisse totum consensum, egentialiter requisitum ad

valorem taIis contractus. In textu supra relato D. Τhomae disti guuntur duo consensus , unus ordinatus ad copulam conjugalem, qui consistit in communicatione , & in amicabili societate contrahentium, vivendo eum mutua , S reciproca benevolentia , & unione , S animi eoncordia ' alter directus ad eopulam earnalem, qui consistit in usu pintestatis , S dominii, quod unusquisque contrahentium acquirit in coriapus alterius: ait D. Thomas, quod in Matrimonio Beatissimae Virginis , S D. Ioseph ambo supradict i consensus adfuerunt et consensus directus ad copulam conjugalem, supponit quod fuit absolutus,& explicitus rconsensus autem directus ad copulam carnalem, suit conditionatus δR -π- Diqitigod by Cooste

SEARCH

MENU NAVIGATION