Marci Tullii Ciceronis Opera quæ supersunt, omnia, cum Asconio & scholiaste veteri, ac notis integris P. Victorii, J. Camerarii, F. Ursini & selectis P. Manutii, D Lambini, J. Guglielmii, J. Gruteri, J.F. & J. Gronoviorum, J.G. Grævii, & aliorum quam

발행: 1731년

분량: 619페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

171쪽

- LV. SED Uae IN Scaevolam continuit ea CrasIus, atque illo altero genere , in quo nulli aculei contumeliarum inerant, causam illam , disputationemque t lusit : sie in Bruto, quem oderat, di quem dignum contumelia judicabat , utroque bene re pugnavit. Quam multa de balneis, quas nuper ille vendiderat,qua in multa de amisso patrimonio dixit λ atque illa brevia, cum ille diceret , se sine ea usa sudare : Minime mirum , inquit omodo enim existi de s balneis . Innumerabilia hujuste modi fuerunt, sed non minus e illa jucunda perpetua. Cum enim Brutus duos lectores excitasset , & alteri de colonia Narbonensi Crassi orationem legendam dedisset , alteri de lege Servilia, & eum contraria inter sese de Republica capita contulisset ι noster hie facetissime tres patris Bruti de 3ure civili libellos tribus legendos dedit .

Ex libro primo, FORTE EvENIT, UT IN PRINUER NATI ESSEMUS. Brute , testificat ut pater se tibi Privernatem iandum reliquisse . Deinde ex libro secundo ,

IN ALBANO ERAMUS EGO ET MARcUS FILIUS.

Sapiens videliset homo eum primis nostrae eivitatis , norarhunc gurgitem; metuebat, ne,eum is nihil haberet, nihil esse ei relictum putaretur . Tum ex libro tertio, in quo finem striabendi secit, tot enim , ut audivi Scaevolam dicere, sunt veri Bruti libri in IM TIBURTI FORTE ASSEDIMUS EGO ET MAR-cUA FILIUs . Ubi sunt ii fundi , Brute , quos tibi pater publicis commentariis consignatos reliquit 8 quod δε nisi puberem

xx. In SeaυοIam eontinuit ea. J Llber Oxon. ἰn Ieavola tantieuit ea. Ex his mutationibus cum primam quoque notet Lambinus incertum unde, puto admittendum , utpote ejus generis , de quo annotavit pater ad Senecae lib. I v. Naturat. Quaest. Praelationem de posteriore dubito. Gronou. ra. De colonia Narbonens. In provincia Narbonensi fuit colonia populi Romani, indigenis bello pulsis i de qua Cicero pro Fonteio r in eadem provincia Narba Martius, colonia nostrorum civium , speeti In populi Romani ae propu naevium , tyris ipsis nationibus onsitum re obiectum . Cum lex adversus illam coloniam serretur , di eam legem dissuaderet Crassus , in senatum adversarium , quo legis auctores Iabefactaret, invectus est . Strebaua. x3. Tres patris Bruti de iure civi Ii libellοι. in De tribus his libris mentionem facit Cajus Iurisconsultus in Pandectis , de Orig. Iuris. Idem

l . Nisi puberem te haberet. Impuberes filii poterant lavare in balneis Cum patribus suis. Puberibus autem ob pudorem id non licebat. Testis est Plutat chus in vita Catonis Censortii. Sunt a i

neis. Ata . t jucua da illa.

172쪽

se, inquit, jam haberet, quartum librum eomposuisset, ct se etiam M in balneis lorum eum filio , serip tum reiiquisset. . t diffs Quis est igitur , qui non lateatur, hoc lepore , atque his

facetiis non minus refutatum esse Brutum , quam illis tra-v cum goediis , quas egit idem , cum casu in eadem causa v cum sinere funere efferretur anus Junia Θ Pro dii immortales , quae fuit et xs ., iii , quanta Vi λ quam inexspectata λ quam repentina δ' cum , conjectis oculis , gestu omni imminenti, summa gravitate , di celeritate verborum , Brute , quid sedes s quid illam anum δε patri nuntiare viae tuo p quia illis omnibus,qns-νum imagines duet vides p quid majoribus tuis ρ quid L. Bruto , qui hune populum dominatu regio liberavit λ quid te facere λ eui rei , eui gloriae , cuἰ virtuti sutare sdidis Patrimonione augendo par id non es nobilitaris sed fae esse, nihil superesis libidines potum dissipaverun r. an juri ei vilipes

paternum. sed dicet, te, eum aedes venderes, 7 ne in rutis qui

dem O eaesis folium sibi S paternum recepisse, an rei militari p

tem puberes, qui attigerunt annum decimum quartum, quo tutela cessat, & matrimonium permittitur . Strebam. Is . In baIneis Iotum eum silio. Μ alui istud quam receptum ueκ-rum , quod Pal. pr. & sec. retinerent Ioeum , haberentque primum illud a manu fecunda quintus ac sextus; a prima tertius. Grui. I s. Patri nuntiare. . Existimabant animos hominum, qui relati non essent in deos, devenire in locos inferorum, agnoscere suos, Conferre sermones. Hinc illud Virgilianum in II. libro AEneidos e Cui Drrhus: Referes ergo hac, di nuntius ibis, Pelida genitori: illi mea tristia facta ,

Degeneremque Neoptolemum narrare memento . Strebaeus ,

1 . Ne in ruris quidem di eae sis Oc. Aliqui pro recepisse, reliquisse , libri habent. Alii, ut veneti quoque , pro sitim , sebum . Sed illa lectio vera mihi videtur. Nam constat in quodam jure civili,

confirmato apud veteres Romanos , usu fuisse , ut ruta caesa ira mancipio reciperhntur , veI de Topicis, ubi Cicero ait r in caemades fundumne vendiderant ruris eam reeeptis, die. Atque hoc dicit Crassus, ne tantulam quidem scientiam habuisse Brutum juris civilis, ut de solo paternarum aedium ruta & caesa recipere posset. Rees tendi autem verbum & ipsum iuris civilis est , quo significatur aliculus partis exceptio , quam de aedibus aut tundo retinere velit venditor . Plaut. Trin. Posticulum hoc recepit , cum aedes vendidit . Etsi situm profecto id etiam dixere , in quo honoratidi prudentes viri domi suae praesiderent , di de iis quae ad se Telata essent responderent . quemadmodum in III. de orat. dicitur , ut non Prorsus absurda etiam haec scriptura videri possit.

Camerar.

18. Paternum recepisse. Recipere hoc Ioco nihil aliud quatri excipere , quod & monet Non. r. num. I 67. citans hunc locum , ubi reeeptιtium θνυtim interpretatur, quein in data dote , aut du-n tione quis eaceperit, di idem quoque sentit Gell. x v II. c P. σω

173쪽

.; qui nunquam eastra videris . an eloqnentiae s quae x nulla x neque es in teio, quicquid es vocis ae linguae, omne in sum turpissimum ea lumniae quaestum eontulisi i . Tu lueem aspieere audes p tu hos intueri ρ tu in foro , tu in urbe , tu in e ιυium esse eo pectus tu illam mortuam, tu imagines ipsas non perhorreseis p quibus non modo imitandis, sed ne collocandis qκidem tibi ullum loeum reliquisi . LVI. SED H AE c tragica , atque divina: saceta autem & δὴ rurbana, innumerabilia ex una concione meministis. nec enim

concio major unquam fuit, nec apud populum gravior oratio , quam hujus contra collegam in censura nuper , neque lepore & festivitate conditior . Quare tibi , Antoni, utrunque assentior, & multum facetias in dicendo prodesse saepe , y & de- dc eas arte nullo modo posse tradi r y dc illud quidem admi- , ror , te nobis in eo genere tribuisse tantum , di non hujus p/ὰ- . Tei quoque palmam , ut ceterarum , Crasso detulisse . Tum Antonius, Ego vero ita secissem , inquit, nisi in- 22sterdum in hoe Crasso paulum inviderem . nam esse quam is facetum , atque salsum , non nimis est per seipsum invidendum e sed, cum omnium sis venustissimus & urba- missimus , omnium gravissimum , & severissimum & esse ,

di videri, quod isti contigit uni, id mihi vix serendum vi

Hie cum arrisisset ipse Crassus , Attamen , inquit Anto- azunius , cum artem esse facetiarum , Iuli, negares, aperuisti quiddam, quod praecipiendum videretur . Haberi enim di- 2 CXXX. xisti rationem oportere hominum , rei , temporis , ne quid jocus de gravitate decerperet, quod quidem in primis a

Crasso observari solea . Sed hoc praeceptum Praetermitten- quoadum est facetiarum , a cum his nihil opus sit . nos autem ει quomodo utamur, cum opus sit, quaerimus: ut in adversarium . di maxime , si ejus stultitia poterit agitari , in testem stultum , cupidum , levem ι si facile homines audituri videbuntur. Omnino probabiliora sunt, quae lacessiti dicimus , quam a I quae priores. n m di ingenii celeritas major est , quae apparet in respondendo , & humanitatis est responsio . Videmur

enim quieturi fuisse , nisi essemus lacessiti, ut in ista ipsa

-prque auctor reprehendit Verrium , existimantem receptitium servum est e qui ob vitium redhibitus sit : adde Festum in Recepti

tium servum . Goth. -

174쪽

concione nihil fere dictum est ab hoc , quod quidem saee is

tius dictum videretur, quod non provocatus responderit. Erat autem tanta gravitas in Domitio , tanta auctoritas, ut, quod esset ab eo obIectum, lepore magis elevandum , quam contentione stangendum videretur .

LVII. Tu M S ut pre Ius, Quid igitur ρ inquit , patiemur , Caesarem , qui quanquam Crasso facetias concedit , tamen multo in eo studio magis ipse elaborat, non ex-b dedu- plicare a totum nobis genus hoc joeanai, quale sit, & unde

c fatea 23 Ia nobis

totum a Pearcea

b ducatur 3 praesertim cum tantam vim & utilitatem salis di urbanitatis esse e fateamur ρ Quid si , inquit Iulius , ata: tur.Peaν- sentior Antonio, dicenti nullam esse artem salis γ ε' Hie eum Sulpic Ius retieuisset, Quasi vero, inquἰt Craia a Sus , horum ipsorum , de quibus Antonius d tandiu loqui

a s '''tur, ars ulla sit. observatio quaedam est , ut ἰpse dixit, e

rum rerum , quae in dicendo valent i quae si eloquentes s τ non vel cere possit, quIs esset non eloquens Quis en ἱm haee e vel non facile , vel certe aliquo modo posset ediscere ρ Sed ego in his praeceptis hane vim , & hane utilliatem esse arbitror, non ut ad reperiendum , quid dicamus, arte ducamur, sed ut ea , quae natura , quae studio, quae exercitatione consequimur , aut recta esse confidamus, aut prava intelligamus , cum, quo te serenda sint, didicetimus.

Quare , Caesar, ego quoque a te hoe peto , ut, s tibi vἱ-- ' detur , disputes de hoe toto joeandi genere , quid sentias , nequa sorte dicendi pars , quoniam ita voluistis, in hoe tali

coetu , atque in tam aecurato sermone praeterita esse videatur. Ego vero , inquit ille, quoniam ' col lectam a con-Viva, Crasse , exigis , non committam , ur , si defugerim , tibi caussam aliquam dem ieeusandi. quanquam soleo saepe -- mirari eorum impudentiam, qui agunt in scena gestum , A., I spectante Roscio. quis enim sese commovere potest , cu-MSS. jus ille vitia non videat ρ Sie ego nune Crasso audiente pri-

P. B. mum T s. Collectam a eonvisa exstis. IIecta dicitur, quae colligitur a multis , ut pecunia quae colligitur a convivis . Translationem hanc sic explico r Quemadmodum ii qui convivas non accipiunt ratis, exigunt ab eis collectam: sic tu ne me gratis habeas con-ivam , exigis pro collecta disputationem . Ludit opportune facetus homo, & addit: Non committam, id est non hoc admittam vitium, ut si defugerim, sicut illi fugiunt, qui nihil in earnam eonfer re volunt , tibi eatissam aliquam dem reetisandi alam quam exigam postea MIDctam . Stictaeas . De ea te Turnebus libro I ra. Advex L. cap. 6. Grurar. a.. Ve

175쪽

muni Ioquat de tacetiis , & docebo sus ut aiunt in oratorem eum , quem eunt Catulus nuper audisset , faenum alios a)e

bat esse oportere. - . :

Tum ille , Jocabatur , inquit , Catulus , praesertim cum a s ;ta dieat ipse , ut ambrosia alendus eisse Videatur. verum te, Caesar, audiamus , Q ut ad Anton; i reliqua redeamus . Et Antonius, Perpauca quidem mihi restant , inquit i sed tamen desessus jam labore , atque ἱtinere disputationis , di . . quiestam in Caesaris sermone , quasi in aliquo petopportu otici aci

LVIII. Α t et u i , I N LU t T Iulius , non n nimis libe a tale hospitium meum dices . nam te. in viam , simulae pera paululum gustatis, exit udam dc ejiciam ι Ac , ne diutius vos de morer , de omni isto genere , quid sentiam , perbreviter exponam. De risu quinque sunt, quae quaerantur: unum, quid siti alterum , unde sit: tertium , sitne orator; s velle risummovere e quartum , quatenus: quintum, quae sint geneta ridi euli . Atque illud ptimum , quid sit ipse tisus , quo pacto concitetur, ubi sit , quomodo exsistat, atque ita repente rumpat, ut eum cupἰentes tenere nequeamus , & quomodo simul latera, os, venas, vultum,oculas occupet, viὸet i De moeritus . neque enim ad hunc serisionem hoc pertinet ό Sc , si pertineret, nescire me tamen id non puderet, quod ne ipsi . quidem illi seirent, qui 3 pollicerentur . . . eentur' Loeus autem, & teg o quasi ridiculi nam id proxime alii. quaeritur ) turpitudine , dc deserinitate quadam continetur. asciliaee enim ridentur vel sola , vel maxime , quae 3 notant , α designant turpitudinem aliquam non turpiter. Est autem, ut ad illud tertium veniam , est plane oratoris movere ti- sum ι vel quod ipsa li laritas benevolent am cone illat ei, per quem excitata est i vel quod admirantur omnes acumen uno saepe in verbo positum , maxime respondent;s , non nunquam et Iam lacessentis : vel quod frangit adversarium , quod impedit, quod elevat, quod deterret, quod refutate vel quod ipsum Oratorem , politum esse hominem signi seat,

176쪽

sicae , quod eruditum , quod urbanum , maximeque quod tristitiam , ac severitatem mitigat & relaxat, odiosasque res saepe , quas argumentis dilui non facile est , joco , risuis

que dii tuli.

p 37 Quatenus autem sint ridie uia tractanda oratori, perquam diligenter videndum est , id quod in quarto loco quaerendi posueramus. nam nec in signis improbitas & scelere juncta , nee rursus miseria insignis agitata ridetur . facinorosos λ .him μ majoro quadam vi, quam ridiculi, vulnerari volunt rmet. ει- miseros illudi nolunt, nisi I si se forte jactant. Parcendum est autem maxime caritati hominum, ne temere in eos dicas, qui diliguntur. LIX. Η ne rGITUR adhibenda est primum in jocando moderatio. Itaque ea facillime luduntur, quae neque odi magno, neque misericordia maxima digna sunt. Quamobrem materies omnis ridiculorum est in istis vitiis, quae sunt in vita hominum neque carorum , neque calamitosO-t C XXIrum, neque eorum , qui ob facinus ad supplicium rapiendi videntur a eaque belle agitata ridentur . Est etiam deformitatis , & eorporis vitiorum satis bella materies ad iocandum. Sed quaerimus idem, quod in ceteris rebus maxime quaerendum est , quatenus . In quo non

modo illud praeeipitur , nequid insulse , sed etiam si quid per ridicule possis . sitandum est oratori utrunque , ne aut scurrilis jocus si, aut mimicus . Quae cujusmodi sint , facilius jam intelligemus, eum ad ipsa ridiculorum seuera

venerimus.

s o Duo enim sunt genera facetiarum , quorum alterum T tractatur , alterum dicto . Re , si quando quid , tanquam aliqua fabella, narratur, ut olim tu, Crasse, in Memmium x bi,' ',e eum taeertum Largiι , cum esset cum eo Tarraci tamen a I ad de amicula rixatus. m salsa , attamen a te ipso ficta tota te ipso M oratio. addidisti clausulam, tota Tarracina, tum omnibu'

. u.La b. . Cum n narra- serae dicunt; . atque ex hoc Ioco satis perspicuum est in epistola 4tio. e ara My. VII. ad Μarium polito scribendum pro politico Ursin. σε . 3I eae quammus idem , quod in ceteris rebias maxime quarendum est . quo enus, cte.) Est modus in rebus, inquit Horatius. μετρον , m dur optimua . In omnibus itaque robus maxime quaerendum est quatenus, Id est qui modus si observandus, & quatenus progxem Ni laceat intra limites atque metas decori , quod In genore DCC-tiarum si velix observatum, vidundum de quia insulse , id est sinu caustata dicas

177쪽

elint quaereres id , quid esset , senem tibi quenda in oppida anum dixisse, Laeerat Laeertum Largii Mordax Memmius .

Perspieitis , hoe genus quam sit sacerum , quam elegans , quam oratorium , sive habeas vere , quod narrare pollis , quod tamen est δο mendae ivneulis adspergendum , sive finia gas . Est autem haec hujus generis virtus , ut ita facta o de- o demona monstres , iit mores ejus , ὸe quo narres , ut sermo , ut vul- st QRx tus omnes exprimantur , ut iis , qui audiunt, tum geri illa fietique videantur . In re est item ridiculum, quoa ex quadam depravata imi- 2 Etatione sumi solet , ut idem Crassus , per tuam nobilitatem, per vestram fumiliam ι Quid aliud fuit, in quo eoncio ri deret, nisi illa vultus & vocis imitatio p Per tuas statuas vero cum dixit, de extento brachio paululum etiam de gestu addidit, vehementius risimus. Ex hoc genere est illa Roseiana imitatio senis i Tibi ego, Ani Ipho, p bas fero, inquit,senium est,eum audio. ν aio M . Atque ita est totum hoc ipso genere ridiculum , ut cautissi- Le C. me tractandum sit a Mimorum est enim et hologorum, si nitamia est imitatio , sicut obscoenitas ι orator surripiat oportet imitationem , ut is, qui audiat, cogitet plura , quam videat 1 praestet idem ingenuitatem , dc ruborem suum, ver borum turpitudine , dc rerum obscoen Ita te vitanda . LX. ERGO HAE e D u o genera sunt ejus ridiculi , quod , . . in re positum est : quae sunt propria perpetuarum facetia- tum, in quibus describuntur hominum mores , dc ita effinguntur, ut aut, re narrata aliqua , quales sunt, intera

ligantur : aut , imitatione q brevi injemi, in aliquo insigni q brevi-

ad irridendum vitio reperiantur . LO M

In dicto autem ridiculam est id , quod verbi , aut sen- x.

tentiaea . Mendaciunculis ad pertendkm. Aliae edd. MendacioIis, in ve

teribus mendaeis utis. Atque haud seto. an aliquis mutaverit v Cabulum , praeceptis Grammaticorum motus , quibus docetur de hanc formam esse nominum in o , ut Nirgunenla . tirunetiIus i Be illam nominum in iuras desinentium e ut rectoriolum , eraniolum

Camerara

as. Tibi ex. ι inusipho, ere. Videntur hare verba suisse senis e Iusdam arbores 1erentis, filioque suo dicentis ι se non tam diu vi eiurum este, ut eas arbores suam matur statem assecutas videate juvenem illum de vigentem oliin ex illis fructus percepturum . Tum quod addit Crassias, senium est, eum audi , hoc vult: ita perfecta est is a Rosciana senis tumentis, di fracta voce ac tremula mentis imitatio . ut non Histrionem imitantem senem , sed Ruinmerii piam videar audire. Pearer .

178쪽

iso DE ORATORE

tentiae quodam acumine movetur; sed ut in illo superiora oenere vel narrationis , vel imitationis , vitanda est mimo,. rum ex hologorum similitudo; sic in hoc scurrilis Oratori dicacitas magnopere fugienda est . Qui igitur distinguemus

P, B, a Crasso, a Catulo, a eeteris familiarem vestrum , Grais nium, aut Vargulam , amicum meum p non mehercule in mentem mihi quidem venit: sunt enim dicaces s Granio quidem nemo dicacior. Hoc, opinor, primum, ne,

quotiescunque potuerit dictum dici , necesse habeamus

dice ς ε

2 s Pusillus testis processit. Iices, inquit, rogare, Philippus p Tum quaesitor properans , Modo breviter . Hic ille, Mn ae-e abis i perpusiuum rogabo, Ridicule . Sed sedebat judex L. Aurifex , brevior etiam, quam ipse testis. omnis est ri-r ridicv' sus in judicem eonversus . visum est totum scurrile r judi- μφ' cium . Ergo haec , quae cadere possunt in quos nolis, quamvis sint bella , sunt tamen ipso genere scurrilia . 6 Ut iste , qui se vult dicacem , di mehercule est, Appius , sed nonnunquam in hoc vitium scurrile delabitur . canabo , inquit, apud te , huic lusco , sam ἰliari meo , C. Sextio. uni enim locμm esse video . Est hoc scurrile , dc quod sine causa iacessivit i di tamen Id dixit, quod in omnes luscos conveniret . Ea , quia meditata putantur esse , minus ridentur. Illud egregium Sextii, οὐ ex tempore, Manus lava, inquit , oe coena ν .i r Temporis igitur ratio ,& Ipsius dicacitatis moderatio; de temper ntia idc raritas dictorum distinguet oratorem a scur

ae. Meheretiti. Allbi Meheres ter. De quo nunc semel dicere vi stim , cum saepissime occurrat. Atque equidem verum judico Me-heνealea , vel liquescenter finali in antiqua pronunciatione , vel quomodoeunque alicubi detrito 1 multis enim in locis scriptura retinet . Hanc confirmat sententiam , quod de similiter dixere --φυρη , α ιες tua si tui i , ut desit amet , aut tu G a

a . Perpusillum retabo . In amb suitate verbi Perpusi ilum vis est ridiculi . Perpusillum accipere possia , brevissimum corpore , quod intelligi voluit Oratot Philippus . possis di interpretari perparumst quo voluit referri animos auditorum. Appius nomen est plurimorum . nic fuit homo impurus , di importune dicax , temporibus Crassi et qui cum vidisset C. 4extium luscum , id est uno ocul

captum, cornabo, inquit, apud te et uni enim Iocum video. νο Miν amismum distrahi in locum oeulo vacuum, di in .eum trietinii conviva β.

vacantem e ut sit haec significatio , Si quemadmodum uni oculoppud te locum video, ita in coenaculo tuo uni convivae locum Vim dςἔςm, cinnarem equidem apud tet. Sιrebaus.

179쪽

LIBER SECUNDUS. Is I

ra : Ec , quod nos cum caussa dicimus , non ut ridiculi vi

deamur, sed ut proficiamus aliquid , illi totum diem , M

sne eausia . Quid enim est Vargula assecutus, cum eum cania didatus Α. Sempronius cum M. suo fratre complexus esset p Puer abue muscas. Risum quaesivit, qui est , mea sentenistia, vel tenuissimus ingenii fructus. Tempus igitur dicendi prudentia di gravitate moderabimur e quarum utinam artem aliquam haberemus ' sed domina natura est . LXI. NON c Ex PONAMUS genera ipsa summatim , a gquae risum maxime moveant Haec igitur sit prima partitio , quod facete dicatur , id alias in re habere , at ias in ve bo facetias: maxime autem homines delectari , si quando risus conjuncte re verboque moveatur. Sed hoc mementote , quoscunque locos attingam , unde ridicula ducantur , ex iisdem locis sere etiam graves sententias posse duci.

tantum interest , quod gravitas honestis in rebus severe , j cus in turpiculis & quali deformibus ponitur : velut in ii dem verbis & laudare frugi servum possumus , & , si est ne quam , jocari. Ridiculum est illud Neronianum vetus in furace servo, Solum se , eui domi nihil sit nee δη obsignatum, nee Oeelusum: quod idem in bono servo dici solet; s sed hoc s &.Lam-

iisdem etiam verbis Mn.

Ex iisdem autem locis omnia nascuntur. Nam quod Sp. 24 Carvilio graviter claudicanti ex vulnere ob Rempublicam accepto , di ob eam caussam verecundanti in publicum prodire , mater dixit, quin prodis , mi Spuri λ quotiescunqtie

gradum facies , toties rioi tuavum virtutum veniat in mentem: praeclarum & grave est . Quod Calvino Glaucia claudicanti,Ubi est vetus illud t/9 num e laudicas s at hie elodie ax r 2.exxxit hoc ridiculum est ι & utrunque ex eo, quod in claudicatione

animadverti potuit,est ductum K Quid hoc I svio ignavius s

a8. Obsignarem, DoIIIst , Iagenti,. arcis, cellis , Romani signa annulo impressa figebant , maxime cum domesticis aut nihil aut parum fidebant. Id nunc faciunt regii ministri, si quid intactum

esse volunt. Strebausas. Num elati dicas p at hie elodieae. Sunt qui scribant hoc modor Num elaudieat i at hie et dieat. Alii sic: Non claudicat , sed elodieat. α sic interpretantur e Calvinus etsi claudicat pede , non tamen tam claudicat, quam clodicat, ic est Clodio favet. Istorum senistentiae non habeo fidem, quia Cicero confert exempIa duo , quae non sic sunt ex immutatione literae, ut ea quae sequuntur, lac ex eo quod signat claudicatio . Praeterea immutant codices sine ratione. Idem K 3o. H-Disitirso by Cooste

180쪽

severe Scipio. At in male olentem, s. Video me a te eἶνevra leniri, subridi eule Philippus . At utrunque genus conti-M6 net Verbi ad lite tam immutati similitudo . Ex ambiguo dicta , vel argutissima putantur, sed non semper in joco , saepe etiam in gravitate versantur . Africano illi majori, coronam sibi in convivio ad caput accommodanti, cum ea saepius rumperetur , P. Licinius Varus , , T li mirari, inquit, si non eonvenis. eaput enim magnu ram est i laudabile , & honestum . At ex eodem genere est e. d;d;ὸ;,. calvμs fatis est; quod e dicit parum. Ne multa: nullum Leon.Ald.genus est joci, quo non ex eodem severa & gravia sumantur. α, i Atque hoc etiam animadvertendum, δὴ non esse omnia ridicula faceta . Quid enim potest esse tam ridiculum , quam Sannio est Sed ore , vultu, imitandis moribus,vO- π ipso ce, denique u corpore ridetur ipso . salsum hunc possum ;άε u dicere , atque ita , non ut ejusmodi oratorem esse velim , P.. e. . ' sed ut mimum .

LXII, 33 QS ARE PRIMUM genus hoc, quod risum

Velao. Video me a ta ireum veniri. saepies quod erat In Pall. se.

ptem, & editione prima. nam Pr.& sec.heic deficiebant, uti etiam Gallicani, quos consulere solebat Gulielmius. Postea vulgati addidere de suo, non conveniri, sed circumυeniri s quod tamen neutiquam admisit victorius. Gru er. r. st ex eodem genere ι Calvus satis est , cte. Ego adstipulante vetustissimae editionis libro, legendum existimo : At eΝ --dem genere est Calvus : satis est , quod didicit parum . Ne multa e Nullum genus, cte. Camerar. ia. Non esse omnia r3dacula Deera , m. Faeetum dici potest, quicquid est decorum , excultum, elegans , gratum , venustum. Sic Horatius Uirgilii carmen mole di saeetum esse dicit . In ridiculis nihil est facetum , si ptoprie loquamur , quod non idemst liberale de decorum . Uerum est igitur quod ait , non eme omnia ridicula faceta . Alulta sunt enim scurrilia , aut mimica, quae non debent appellari faceta. Strebatis. 33. aeuure primum genus hoc die. Quatuor hic enumerantur, quae ritum movent , sed oratori non conceduntur . Primum genus & secundum interpretes fere omnes confundunt: sed hujusce loci verba se licet explicare. Primo , inquit Camar non licet nobis natura eme morosis , superstitiosis , gloriosis , &c. haec Cnim animi vitia essiciunt , ut orator non risum , quae quae Iit, λuoveat , sed ut ipse ridendus sit . Non sal hujusmodi orationis, sed natura ridetur e has vitiolas personas orator non sustinet, sed eas aliis deridendas praebet . Secundo , non solum non licet oratori esse moroso , &c. sed ne nimia quidem imitatione ex-νrimere vitiosas istas personas: ferri quidem potest imitatio , si breviter injecta sit, si non quaesita, sed ex re nata videatur , ali ter non est hominis ingenui di liberalis. Pearce . 3 . Greis Disitirsu by Cc

SEARCH

MENU NAVIGATION