Ioannis Grammatici Philoponi Alexandrei Commentaria in libros De generatione, et corruptione Aristotelis ex colloquiis Ammonii Hermeae, propriisque eius considerationibus. Hieronymo Bagalino Veronensi interprete. Quae omnia ingenio ac doctrina periti

발행: 1558년

분량: 139페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

DE GENER A. ET CORRUR

& alterationem, huiuscemodi tradideriit semmones esse,ex sibus est Emped. ex quibus impossibile est alterationem seruari. nam qualitates, secundum quas mutatio secundum alterationem cosideratur,specificas ctias elementorum dixit, incorruptibilia &imutabilia elementa supponens. Hoc aut 'dicimus recte,

facile est cosnoscere. st & si suppositio ipserum gnationis & alterationis intellectum fateatur , & innuat, ipse sermonibus suis fistulit alterationem. deinceps ostensurus ' aufert alterationem p ea,quae dixit Empe. primum eo memorat quid est alteratio,'est mutatio ci ca substantiam immobilem manentem. Exempli

ilo autem usus est augmentatione ipsa P ea, idixit. I Sicut. n.videmus quiescete substatia, l& reliqua. Augmentationem aut ut manifestam, & ab ossius confessam assumpsiti nam &ad alteratione sorte sis male aduersari posset, ut Protagoras, dicens non esse alicuius nam terminatam, sed ad habitudine sensitivi diluinqualitatum sensibilium fieri. ad augmentationem in nullus contradixerit, est mutatio in vo subiecta suba immutabili manete: ex qua utiq; &q sunt ipsi 'alte rationis rocinari posset.

Ubilominus ex his,quae dictit,qui plura principia πω

faciant impossibile est alterari. rasom. n. perquas diciamus hoc contingere isserentiae elementorum sunt: dico autem ut calidum,mgidum,albio Urum, siccum pumita, molle num, O aborum πω uiassicus etiam inquit Emped. Solem quidem alba riderno calidum omniquas, imbrem Hia vi omnibus caliginosium, rigidam :. eodem autem modo determinat O:m reliquis.Quaresi non estpossibile ex igne aquamgenerari aeq; ex aqua terram req; ex ano nigrum erit aliquod, neq; ex molii Turum, eadem aut ratis oe in alis stoe autem erat alteratio.

Incipit doccre quo pacto plura principia

supponentes suis sermonibus destruunt alterationem fieri:passones.n. rmas elementon esse aiunt cum aut sint fornas scimp eis se cede manent, imutabiles.n.& impassibiles secundit ipsos sunt sormae.Non ous aut plura principia supponentes auserunt alteratione eis Empe.& apponens ea, P quae dicit Emped allignans igneo corpori,& Soli nam ignea coelestia putabat albedinem,& caliditatemiaque vero nigredinem,& frigiditate,ssimiliter,inquit, & dereliqs passonibus dicere ipsum, ut humiditate,& siccitate, & densitate, & ut bre uiter dicade aliis passionibus.Similiter aut,qa, liue ipis

elementorum sint,& specificent ipsa eade manentia. Secundum igitur Emped.non est alteratio,ut demonstratum est, secundum Anarra. autem similitudines partium his specificantur passonibus: secuduin vero Democriticos clementorum formar p figuras: alias vero passones non recipiunt, ut caliditat em & frigidit,tem, albedinem & nigredinem, & alias limoi: sed videri solum his participare composita ex habitudine ad nos.Harum aut passonum, i nobis quidem apparcnt,sed natura no insunt corporibus,quedam ad talem atomorum congregationem sequunt,ut caliditas in igne ex sphericis atomis composita apparet ' eternant aIstata. mobilitatem sphaerae: nam co, facile pmcet, quia in puneto est motus sphaere,calidum esse apparere facit, ut ecotrario cubus constrietione, & difficultate motus, Digidum. Quaedam vero seruatis congregationibus, positione,&mutatione ordinis atomorum apparentia mutationis tenent. quod dicebamus Sportionerfidere alterationi. nam idcin corpus qnq; album, qnq; nigrum, qnq; stigidum, & calidum

videtur,eo'ipse atomi transpositae, & ordine mutatae sint in composito. At ignis senip codem modo se habere videtur: eo st & si trino posita sint atoma illa ex ous constat,ga siphaerica sunt undecunq;, eadem semper ad nos habitudinem habent. q vero cx triangulis, vcrbi gratia non similiter se habebunt, extra quidebasibus existetibus, intus vero ipsis conis, aut econtra. sed oes in uniuersum passones, & qsemper seruantur, ut caliditas igne, & quae t terdum mutantur apparere solum nobis dicebant,sed natura minime inesse.

An manifestum est, quod νna sempersupponenda est contrariis materia ,siue mutetur sicundum locum, me secundum augmentum e decrementum, siue fecundum alterationem. Amplius quoque similiter necessarium est esse hoc alterationem. i. n riseratio est, &Abiectum unum elementum, est νυ mnium materia habentium inter se mutationem, cir si subiectum rium est alteratio.

Materiam quidem vocat subin secundum comi r unamquaq, mutationem,cum aut demonstrauisset quo pacto plura clementa dicentes auferunt alterationem, hoc deinccps ut corollarium inducit, Si .n. propter hoc no potest dicere Emped.esterationem, quia immutabiles sepponat primas subas:est aut manifesta alteratio: oportet igitur unum aliquod csse qd siustinet, & mutatur in contrari siue igitur sit alteratio, & omo mutatio, est unum suum: siue sit unum suum, necesse est oino mutationem essemon.n. fiunt oes ciuictim speciei res,vte uidelia ipsa testatur. cum igitur sit unum sulam, illud proculdubio est, ut ecundum cotrarias mutatur qualitates. Cocm aut in ta mutati ne sermonem fecit.Similiter igitur, inquit,est necessarium stibiectum coe ese, & alteratione. hoc est ut est necessarium coe supponi subiectum, sic & alterationem necesse est supponi : quia utrunq; ad alterum sequitur, & alte

ratio

12쪽

ratio coi subiecto ,& cois subiecti positio auterationi.Illud vero Habentium inter se mi tationem,l dixit propter coelestia.nam secundum locum solum haec mutari intelliguntur.

Texe.2. Empedocles igitur videtur contraria dicere ad apparentia, ct adstipsum irae. Simul enim nono uit, alterum ex altero feri elementorum aliquod, sed alia omnia ex his: . simulautem, cum comunxerit in νnum naturam omnem praeter litem, ex νno fieri rursis Mumuo :r ita vi ex

uno a uo,per differentiaa. quasdam separatu, oepassiones actum fuerit hoc quidem aqua, illud vero ignis rasorem. quemadmodum dicit' unm qaudem album est calidum, terram Hia grauem O duram. Ablatu igitur bis dissoremus csunt eram fasti tales, ut auferri possint maia festum quod necessees fieri oe terram ex aqua, er aquam

ex terras liter aut atiorum oumquo i, non tuc solum detiam nunc um in passionibus mutatur.P sunt autem ex quibus dixit,adu re separari rursus, profertims pugnantibus adhue inuicem secundum insum lite, era citraquapropter oe tunc ea Mogenita fuerunt

in. ignis quiaAut terra cum adhuc essentivm erat omne.

απια ii. Cum dixisset quid sequatur ad eos, qviiii

elementum supponunt, non discCrnere. generationem ab alteratione: & quid ad bos, qmulta, ut sequitur quidem ad suppositionem ipsorum noste differentiam generationis & alterationis: & si ipsi hoc non annotarunt, neq;. Eistinxerunt generationem ab alteratione: orsum quidem Anaxagora increpavit, ' &propriam vocem ignorauit, cum generati nem & corruptionem alterationem nominarit: seorsum quoq; rursus nunc Emped.carpit tanquam & apparentibus, & sibi ipsi contraria dicentem. ad apparentia quidem contra ria dicit, auserens alterationem manifestam existentem. ad seipsum autem, quia dicit immutabilia elementa, & ipse quidem non fieri ex seinuicem,sed alia ex his. Rursus quoq; dicit,amicitia superante unum omnia fieri, atq; sphaerum, & orbem consare qualitatibus carentem : ita ut in illo non amplius, neq; ipsius ignis, neque aliorum elementorum seruetur proprietas,cum abiiciat unumquodq; elemetorum propriam formam, Vtaciales stupponat elementorum specificas differcntias,quae auferri possint. Amplius & ex quibus dicit ipsis

senerari,inducit ' & separenturi dicit autem ipsas generari cum facto sphaero, & omnibus in ipso con3regatis lis iterum superauerit.tuc inquit ex sphaero uno existente, & indistincto

corpore firmi quatuor elementa,cum.sdii

rentiae quaedam, & passiones aduenerint aliae ali j eius parti, qbus adinvicem distinguunt, quae ex illo fiunt elementa. quare si generatae sunt,& auferri utique potuerunt:& praesertim lite, & amicitia adhuc pia antibus. quare &genita utiq; ex seinuicemnierint. Si.n.non di-

stinctium,neq; separatum in sphaero ignis compus, postea Mias assumes factum est ignis: drie quoq; , quae ignis sunt,ut in hac parte sphaeritaeta igne seceruntisic ergo & in alia parte eius poterant sectae esse, in qua, verbi gratia, driae aquae nunc & terrae & aeris Detae sunt: manifestissimum est st & ad seinuicem natae sunt mi tari. hoc.n.est posse elementa ad se mutuo mutari,in uno,&eodem subiecto successive, qnq; hui us,qnque alicuius alterius specificas drias fieri posse.Neq: enim est dicere q ipsum ignis corpus, quod spirat in pnatione sphaeri, ictum posterius drias ignis siuscepit,&factu est ignis. nam hoc fortuitum est: erat. n.sphaeriis indistinctum corpus,& eiusdem speciei ipsum sibi ipsi,& coe omnium subiectum. Si.n.quis dixerit non posse in quacuq; sphaeri parte cuiusq;. elementi specificas drias aduenire, proculudubio non indistinctum secit sphaeri corpus, neq; unum: sed alias in alia eius parte deponit proprietates, per quas in hac quidem ignis &nullum reliquorum,in alia vero aliud sid consistit. Si ergo indistinctum omnino sphaeri corpus supponit, & successive, quandoque quidem superare litem,& ficere clementa, qnq; vero amicitiam, & secere sphaerii, necesse est omnino secundum has suppositiones omnia elementa inter se mutuo mutari. Cum igitur, inquit,unum erat uniuersum,hoc est spluerus, neq; ignis erat in eo, neq; aliorum nullum secundum habitum.quia non amplius esset unu, sed. svnumquodq; elcmento destitit esse id, quod erat,& una siphaeri suba oia conssarunt.

Incertum quoq; est , ut principium forumponcnda Tex. e. 3. Hum aut plura, ico aut lup erra, his cognata. Qua tenus. n.νt Ieria supporumtur, ex quo mutata per motu fiunt terra ut ignis, umest elemcntum: quatenus yeia hoe quidem ex copositionem coeuntibus illis, illa Hia ex dissolutione agis elementa quatuor illa, priora natura.

Rursus aduersus Empe. inuehitur ut ea sup cdn. mponentem,q minime consonant. Incertum.n.

inquit est quale oportet ponere principium, tum est ex his,q ab eo dicta sunt,utru sphaeruipsorum elemetou, an hec ipsius spheri.

renus.n.ex sphaero,ut in materia quada inessecta, & csii subiecto p motu ab ipsa lite factium

mutata,&sormata fiunt quatuor et cincta, hoc

pacto visus fueriti principij,& maae rone spheruponere. Oportet.n.primu principiu expers esse qualitatu ed quaten' rursus ex componeruatuor corpOs,amicitia congrcsante,ipsum

phaerii dicebat fieri, hoc vero ex illius dissolutionei principii utiq; rone posuerit aliqs ipse

13쪽

ro DE GENER A.

cibus motibus,ut de augmentatione, alteratio .

cdm. 13. Cum dixisset antiquioru de gnatione opiniones,& eorum, qui in idem ducunt ipsam alterationi, & eorii, qui ipsam distinguunt, reddit ad propositum, hoc est ad sermonem de gnatione,& quaerit, an sit generatio,& modii, per quem est, necnon & de alijs naturalibus

mutationibus. est.n.maxime de his sermo necessarius,cum nullum antiquorumhabeamus,

qui de his aliquid dictu dignum dixerit.de obbus quippe naturalibus mutationibus nullus

priorum dixit.sgeneratione,augmentatione,&alteratione.

τ Tlato igiturAbim deg eratione consideravit, ct eo

ruptione Maopacto inest rebus. deghatione non es edde

ea, qua es elementorum quo autem modo carnes, aut offa, aut aborum aliquod latium nullam. Amplius nri: deest ratione , seq: de augmentatione, quona modo insunt rebus. Oino autem visis e cietenus de aliquo nullus prster D mocritum scutit . hic Nero νε quidem de onus curam h

verba De Duse ' er primipiasuppo rus , quae ad ola accommodari

et principia possunt, ad alios motus. Iam Hro in eo quod est quo ise Gibi. mo fert. neq; ande augmentatione melus aliquid dete mauit, ivi in mul. qui admodum dicimus ausi quodetia quicimq; dicereposset,ia cos.cta quod cum accessit,augmentatur semiti: hoc autem quo non simi. amphus aeq; de Milone req: de aliorum, Hira dicam alia

quo, vi de facere vel pati, quonam modo hoc quidem facit,

illud Hro patitur securidum naturales Deiones: Democritus autem,ct Leucippus facientes figura alterationem, generationem ex hisfaciunt disgregatione quidem, congregatione generat: -- corruptio mordine νer),oepositione teratio m.

com. 14. Nam ex stiperficiebus ipsa generat sed quo

pacto coposita ex horum fiunt compositione non dixit.Huius vero demonstratio, i, cum de gnatione elementorum dicit, non dixerit Plato uniuersaliter de gnatione,est non posse se moni de generatione elementorum subordinari carnium, & Ossium gnationem . nam elementa dicit genita esse exsuperficiebus triangularibus, cum autem proposuisset dicere deos sum gnatione,non amplius, neq; eam, quae ipsarum superficierum,neq; eam, quq est eos, quae fiunt ex superficiebus, dico. selementorum,copositionem causam esse dicit.Dicit. n. 2 terram sormans puram opifex & leuem permiscuit,& ligauit medullae,& post haec in igne ipsum ponit, post illum vero in aquam ipsimiliti Rit,rursus alit in ignem, & rursus in aqua, transfurcnsq; sic saepe in utruno; ab ambobus illiquefactile operatus est . medulla autem ex qua,& terra facit ossaMaeq; clementu est, neq; superficies: nam qualitatis, & passionis mutatio generat ossa, qualitatem vcro, & passione impossibile est ex superficiebus. generata iri. se.n progrediens dicet , passionem. n.exsu-

perficiebus nullam conantur gnare, quia et menta apud ipsum figuris, sed no passionibus,

aut qualitatibus formantur.Pretermittens a tem aduersus haec, quae absurda sunt, contradicere Ariiudicit, nihil oino ipsum de ossium

gnatione dixisse:oino.n incredibilia sunt ut ad appares,si sic dixitPlato.1i.n.medulla erat osse prior,&os erat ex necessitate, ossi gena quippe etiam ipse Plato medulla vocat, ut in illo esse

habete,quare antegos fieret,os erat.Amplius& si quam maxime illud primum os fecit hoc modo opifex, sed non hoc modo fiunt quae in

animalibus natura generantur . Plato itaq;

Blum de gnatione dixit. Democritus autem inquit praeter alios up Oium curam habuisse, principia supponen quae sibi ad ola accomodari possunt, & ad alios motus. motus dixit, hoc cst transmutationes nam gnatio ut ipse dixit in Physica, est transinutatio,sed no motus. Casu autem pro casu usus cst accusativum dicens pro ablativo:oportebat.n.dicere de alijs motibus.Est aute huiuscemodi figura & apud

antiquos,& apud Poetam. Lamentationes canere incipiunt & luctuosam vocem, pro zo,

quod est lamentationum. vi & Aristophanes in contionantibus. O aurifex monile , quod construxisti, saltante vesperi muliere mea, ex foramine glans cecidit. nam monile accus titium di xit pro eo,quod est monilis,ac si esset ex foramine monilis glans cecidit,saltante vespere muliere mea Id vero sin eo, qΨ est quo differt, P pro eo, 9 est secundum modum.nam etsi generationem, & alterationem supponat,

non in eo modo, quo nos: cum per congregationem & disgregationem putet este generationem , tran positione vero & ordinis iniit tione alterationem. De augmctatione quoq;

alij quidem dixerunt titi, quantum etiam quicunq; dicere posset, uadueniente aliquo fit augmentatio:sed quo pacto adueniat, nuquid

Per meatus,aut corpus,per corpus pCrmcans,

non addunt.nam haec ola dubitatione habent.

De Vero quoq; ,& pati, eaedem sunt dubitationes, quo hoc quidem agit, illud vero patitur.Quod aute neq; Democritus de augmen latione cnuntiauerit,neq; de missione descedens apponit. Sciendum autem-mistio, aut idem est temperamento: est autem temper mentum ut humidorum, cum appositis agentes in se mutuo qualitates se mutuo permea-uerint:aut est latior temperamento mistio. namissionum quaedam est temperamentum, Ut in mulse: quaedam vero iuxta positio, ut inoi. seminario:qusdam vero complexio,vt in m

teri λδε sorma. Indiget aute huiuscemodi se

mone,

14쪽

LIBER

mone, qui de generatione disputat, ad scien dum quo pacto quod fit fit, & an indigeat hos

aliquo ad generationcm,an non indigeat.

Quomam vero Finabamur verum mapparentra. co traria autem ct infinita sunt, qu ea parem guras in ι- tis fecerunt, vi mutatiombus compositi ipsum contrarium rideretur inret, 'alteri.

coma. 2s. Quoniam, inqui ocm apparentiam veram

dictit,& vnuquodq; ut apparet, sic etiam csse, apparere autem sepe de eodem cotraria quibus da,' quae sic de codem apparent vera sint, possi intex propiis principijs seruare Democritici, supponentes infinitas esse clementorufiguras, nam lis & ordine mutatae,& positione mutantes ex diuersa ad videntes habitudine,& spatio, alias aliam & in eodem, alio alia ap- parcntiam praebent. Sic quippe collia colubar occurrente ei radio solari diuersorum coloruapparentiam praebet:ad aliam.n.& aliam oculi positionem iis quidem viride apparer, alijs

vero aureum, alijs vero nigrum, & alijs alterius coloris figurae quoq; quadrangularcs D bicularcs procul videntur. circulum quoque procul positum,si per vertice aspexerimus, rectum videbimus. & mel teteritia patienti amarum apparet, sano vero,dulce. ipsum etiam Ead aliam & aliam videtis habitudinem, aut N, aut Z apparet. svi mutationibus compositi.l

illud compositi, non pro composito dicit, sed pro componente compositum,& mutatio compositi accidit.

Et mutariparuo admixto, omnino alterum appar

re no mutato.

G-.16. Non Llum transpositio, & mutatus ordo

atomorum mutat apparentiam eorum,que videntur, sed etiam ob defluentes a compositis atomos, & occurrentes videntibus alia quaedam sit li abitudo & diuersa apparentia.sic quidem Alexander exposuit. Forte autem quis dicere possci, et hoc mutationi, quae est secundum augmentationem accommodatur . nam

per defluxum & aggregationem atomoR augmentationem & diminutionem dicebant fieri Democritici. hanc autem non apparentem dicebant mutationem, ut alterationem ,& in defluxu paruo defluente totum alterum fit,ex

impossibili quippe si,im,auseras facis possibi

le: quare patuus defluxus contrarium, quod accessit,priori fecit.

iisdem enim Tragoedia fit, or Comoedia literis. V 27. Exemplum propositorum est hoc.nam ea dem clementa mutata taliter, aut taliter,mul

sum liter se differentes Tragoediam, inqua,& Comoediam essiciunt.

rexi.6. Quoniam autem νrfices Oibus alterum ese se rati

nem , O alterationem, O fieri quidem, O corrumpi quae

m regantur, quae disgregantur alterari vero mutatu passionius,debis inserientibus considerandum e subit tu Maes niabent haec Erniatis , O nationabiles. St. nc gregatio generatio, multa impossibilia accidum. Sura autem rursus alia ramines cogentes, Onon habentes fac lem solutionem, quod inn contingit aliter se tabere, o si non est congregatio e generati aut omnino non est gen ratio, auialteratio . ia n qtiamissithoe dissutiered se te entandum M.

Quonam inquit plures, Democritus citam, comen. 28.& Leucippus Anaxagoras,& Empcd.Opinabantur gnationem,& corruptionem secudum disgrceationem esse et congregatione, & hac separabant ab alteratione, sicut Dcmocriti, comemro. de his pertractare oportet: liabet.n.multas dubitationes sermo. Nam congregatione stipponentibus generationem multa sequentur in- conuenientia. nam & passiones auferemus,&corporum continuitatem ,& ostendentes rationes , 2 non contingit aliter se habere, nisi per congregationem generationem esse, non

sunt ad soluendum faciles. Amplius praeter hoc st validae sunt & ad soluedum dissiciles rationes,quibus congregatio generatio esse videtur , ctiam si suppostum fuerit non esse co- gregationem generationem, incertum est an omnino sitgeneratio,aut sit quidem,sed idem alterationi. igitur & hoc, cum ad soluendum dissicile si examinandum est.

Principium autem horum o uum, Hrum sic um, Tres e. oe alterantura augentur, qua sunt contraria his - riuntur, primis existentibus magnitudinibus indivisibit bus, aut rudia in magnitudo indivisibilis , dissert enim hoc plurimum.

Principium inquit propositae questionis, an c en.29. sit congregatio generatio,an non, est perscrutari,an possibile sit esse corpora inditu tua.Nasi sint huiuscemodi corpora indiuidua, & impassibilia, necesse est per congregationem es j e generationem: si autem non possint indiuidua supponi corpora, auseretur quidem ex necessiitate per congregationem, gnationem csse generationem, non in inducitur impossibile esse sic se habere .ctim. n. sent indiuidua corpora,necesse est per conpregationem esse generatibnem. si vero non fiat indiuidua,non omnino sublata est congregatio: possibile est .n.etiam si non sint indiuidua elementa p confregationem esse generationem, ut declarat inped. opinio. igitur non existentibus indiuiduis corporibus solum aufertur hocilaecessario per congregationem esse generationem: sublato autem necessario, locum habebit id, quod dicimus, rationabilius. iiii igitur ad positionem quidem atomorum sequitur D congregationem esse generationem: ad ablati nem vero ipsorum non sequitur destructio generationis

15쪽

nerationis per congregationem: merito plurimum & non omnino dicit differre ad propositum de atomis perscrutationem.

Et rursussi magnitudines indivisibiles, utrum ut D mocritus, oe Leucippus, corpora ha sunt,aut H in Tiamo superficies.

Ad considerationem de gnatione necesse est quaerere an sint indiuiduae magnitudines:& si hoc, deinceps quaerendum est utrum ut Democ.corpora sint,aut ut Plato,superficies. Deinde clim paulum meminerit de absurditate huius opinionis nam latius in sermone de coelo de hac dixit transit ad quaerendii an possibile sit corpora indiuidua esse, ut Dem critus dixit.Dicit quoq; hanc opinionem magnam absurditatem habere : in Platonis opinioni collata multo & probabilior, & naturalior est,si quidem opinio Democriti potest &gnationem seruare,& alterationem:quae autesuperficies principia corporum facit, gnationem quidem quodammodo es seruare,qualitatem vero,& passonem neq; primum aggreditur gnare.& addit cas,ob quas probabiliora his,quae in Timaeo Democritus principia supponebat. nam hi quide ex exercitio circa ma

thematica,naturalium experteS erantii nexpe

rientiae vero id, quod est versatos esse in natura, opposuit., hoc est in experientia eius factos esse. nam Democritici in rebus naturalibus exercitati principia supposuerui:quae maxime possunt concordiam ad ea, quae natura fiunt,seruare. Ad finem autem die torii astruit

DE GENER A. ET COR RVP.

eriti ad sermones Platonis iuxta id,quod probabile est:& horum quidem apertam esse a

surditatem,scrmones vero in rationes Demoeriti difficilem habere solutionem.

Hoc ititur san, ut oe in alis diu usurrationabile est Uq; adsvescies dissoluere.quapropter magis rationab is ea corpora esse indivisibιl a. Sedoe haec multam habent

irrat nubilitatem . nihilominus his aeterationem Ogn tionem contingit faciare cur dictum est,uersione O tactu, mutantes idem, colorum disserent A quod facit Dem critus quapropter colorem non dicit esciversio arae lorariai uidentibus autem in plana non amplius: HLmst praetersiolida ex compositis secundum latitudinem: passi neniat neq; posunt generare aliquao ex ipsiu. Causa amrem, cur minus possunt consim ridere, est inexperiema. Quapropter quicus Wr OG sunt magu in naturatibus, magis possum supponere talia principia, quebus mirime possunt coniungere: qui auu ex multis ruitionibus mirume comtemplativi existentium sunt, ad pauca rest mentes facilius e .ia enuntiant. Videre autem νιη: poterit aliquιs , Erex bis quantum disserum natura Deroe logice considerantes.

tamen. IL Aut hoc dicit absurdum est usq; ad G diuidere corpora, ut usq; ad superficies occur ramus.impossibile est.truin tua procedere diuissionem corporum, aut-absurdum in resoLuentes in superficies usq; ad hoc stare, & non resoluere has in lineas, & illas in pucta. quam .n.ratione habet ad corpus ipsim superficies, hanc & ad superficiem linea, & ad hanc punctum ipsi verunt ergo hoc pacto ola ex pui ctis. Verii huic opinioni etiam in Tertio Coeli est aduertitus. Illud autem versio, taetias, &rhysmus,dictiones sunt abdericae. quibus ut batur Democritus, rhysmum quidem vocansfiguram,versionem au positionem: ut si basis udem pyramidis sit deorsum, conus vero sursum, aut econtra: tactum vero ordinem: quia

sorte hae quidem priores sunt, aliae vero posteriores. Qu6d aut iuxta ipsem figurς concrctggenerationem, transpositae vero & mutatae, passiones apparentes operant dictum est pri'. nullum n.dicebant natura esse colorum, aut aliarum passonum, nam versione dicit colorari. Illud vero squibus maxime possunt coniungere,= P eo 2 est, quibus principiis utetes multa possunt coniungere, &assisnare eoru, i natura fiunt.s autem,pro qbus,sit scriptum, si ad ipsa principia oportet adiligere verbum illud postunt.hoc est a principia maxime pos . sunt coniungere .Rationes aut vocat disciplinas, quia in intellectu solo esse habent. Hi igii mathematicis inquit ociati inexperientia entium ioc est eorum, a subsistentiam,& evntia lint, qualia sunt ipsa nalia, facile de principiis ipsorum enuntiarunt, & io facile redarguunt.

De hoc enim quod indivisibiles sint magnitudines dii quidem auint, quod perse triangulus multu eris. Democritus autem risus Hique fuerit propriis, O naturalibus rati nibus persiasius fuisse, manifestum autem erit quod dici, mus, procedentibus.

His ronibus utens Plato.ostendebat esse , carim tidiuiduas magnitudines. Si ias, inquit, magnitudo diuisibilis est erit & p se triangulum diuisibile, quod est idea trianguli. & hoc modo erunt aliqua priora p se triangulo, in q diuiditur,quod est impossibile esse aliqd idea pri'. si ergo p se triansulum diuisibile no est,no ergo erit oti magnitudo diuisibilis.si igitur non oli magnitudo diuisibilis, sunt ergo 'dam indiuiduae magnitudines.Haec aut nulli bi up Plato dicere,quod sunt indiuiduae magnitudinis: nisi ex non scriptis eius colloquiis narret haec Arist aut, quod potius, ψ Oam eorum, Q se Platonicos putant, hasce rones proferebant. neq; n.decens est Platonem,q adeo i Mathematicis fidit exercitatus, & si nouerat ut possi

16쪽

LIBER

indivisibiles dicere magnitudines : nisi sic dis

xisset indivisibiles esse triagulos,m OuS co pora componebat, ut in alias figuras mutari, aut resolui non possint.oes.n.figurς rectilineqin triagulos resoluuntura quadrangulus p diametru in duos secat triangulos,quinquagulus aut in tria,& relique eodem mo,ipse vero tria gulus in alias figuras non diuiditur, sed in rectas. Erte igitur hoc modo dicebat elle magnitudines indivisibiles.Dicendum est autem ad haec dicentes, idea trianguli omnino,nec magnitudo est, sed ratio magnitudinis. quare hoc modo rationabiliter est indivisibilis. nos autem dicimus magnitudines esse diuisibiles. non necesse est autem, si ratio masnitudinis est idiuisibilis, & magnitudinem esse aliquam indiuidualem. non enim, ut se habent ratione necesse & res ipsas sic se habere impermutabiliter. . & intentio domus Sc ratio secundum quam facit iplam domificator, incorporea est,domus vero non est incorporea. Habet.n dubitationem :si quisposuerit corpus aliquod magnitudinem omniquas diuisibilem Q hoc posmbile. quid.ηaerit, quod iussionem subterfugit e St.n.omni-quaq; divisibile, hoc possibile: si simul fuerit hoc omniquaq; diuisum , cs si non simia diuisumfuerit, O si Mefiat, nullum utiq; erit impossbile: igitur secundum modium similiter dimian istometuquaq; aprum est diurae,et si diuisum fuerit villum eat impos ae factu vi neq: si in

decem mimia decies millies diuisa fuerint, nactum erit ι possibile: es si forte nullus unquam diu serit. Quoniam igitur omniquaq; tale est corpus, idatur Iuid igitur erit reliquum' magnitudoρ -L .ese potest aerat .n aliquia non diusu sed erat Omniquas duasibile t vero si nullum erit corpus, neq; magnettudo: dirim autem eriti aut expunctis erit, O non magnitudines,ex quibus compmturiaut nihil

prorsus Iu ire di si fiat ex nihilo, oesi fuerit compositum, O uniuersum itaq; ribi nisi parens.

Adiungit rationes, E quibus motus Democritus indiuidua posivit corpora: & opitulatur opinionis probabilitati, & ronabilitati, & ponit pro principio ide esse dicere in infinitu diuisionem ipsius cotinui fieri, & simul oiquaq; polle diuidi continuit quo absurdu concluditur hoc modo.Si.n. unaquamq; earum, quae

ex sectione semper fiui, unitatum possibile est rursus superdiuidere, manifestum v oiquaq; divisibile est corpus. si igitur oiquaq; , inquit, diuisibile est,corpus:hoc est si possibile est Oi- quaq; diuisum iri,etiam simul oiquaq; possibile est diuisum iri.oe autem,quod potentia est, hoc supponere in actu exiuisse no est absurdii. vliter.n. si id, quod potentia est, in actum exi-uisse supponatur, falsum quidem sequetur,noui impollibile.si ergo non est impossibile,supponatur omniqua se diuisa sit magnitudo. sed si omniquaq; diuitia est, non in magnitudia

nes diuisa erit magnitudo:sed aut in pucta, aut in nihil. si.n.in magnitudines, non fuerit omniquaq; divisa. si autem Oiquaq;, aut in puncta, aut in nihil erit diuisa, & ex his constans. Oc.n. in quae diuiditur, ex his etiam constat: constabit igitur ex nullo, aut ex punctis ipsa magnitudo, 3 est absurdum.no igitur omniquaq; pOtest diuisa iri magnitudo. si autem hoc,sunt igitur quaedam indiuiduae magnitudines. deductio quidem rationis huiuscemodi est. Cu at tem sequatur ad hoc dictum,quod est in nihil, aut i indiuidua diuidi magnitudinem, id quod cst ex nullo, aut ex planetis constare magnitudinem, ostendit hoc omnifariam impossibile csse,sex puctis situm gnari nam puncta quato

addita, nec minus,nec maius qtum operant.videmus.n.l quanto aliquo in plura diuiso, ita ut actu plura fiant pundia: sunt.n. puncta fines diuisi,& rursus compositunihil maius in compositione factium uniuersum, neq; minus in diuisione eo,quod prius erat, antequam esset diuisiim. si autem tot non coaugent magnitudinem, addita,eo ιν impartibile,& carens magnitudine non habeat natura constituere magnitudinem , procul dubio aeq; si omnia, quae in magnitudine sunt, in quae supponitur esse diuisa,composita adinvicem fuerint,facient magnitudinem aliquam. & oino impore est punctum puncto compositum facere aliquod ν

tuo composita puncta, aut sin quid tangi, sua quid vero non tanai. si igitur tin totum sibi

mutuo accommodantur, simul rursus omnia unum punctum erunt:si autem in aliqua parte se tangentia unita fuerint, in aliqua vero non

tangentia, parte habebit ipsum punctum,&non erit impossibile,quod est impossibile: nam auferemus notionem punctis. His ita dictis Iiteram agξrediamur. Si enim, inquit, potest omniquaq; diuisa iri,diuisa utiq, quandoq; fuerit omniquaq; simul. supponere igitur quod potest factum iri,in actum exivisse non est absurdum: non habet.n.sequens impossibile, ut dicit inserius descendens, is si supposuerimus in infinities infinita diuisam magnitudinem,

si nondum diuisa sit, nec sorte possit diuisa iri ob diuidentis impotentiam,non est impossibi sis, neq; absurda suppo. supponere igitur hoc non est absurdum, sied ad id, quod est oiquad. diuisibile, ut seques sumpsit simul omniquaq; divisibile esse. Et oportet nosse 'sin hoc fit deductio rationis, ut consequenter ostenditur. nam ad sermonem dicentem cotinuum in infinitu diuisibile esse, non sequit simul oiquaq;

diuisum esse. olao.n.in sermone dicente soctionem

17쪽

i DE GENER A. ET CORRUP.

ctionem magnitudinis non deficere,sed in infinitum augeri,non vi habere locu hoc, simul omni quad; diuisum esse. na diuisa masnitudine, necesse est deficere diuisionem in infinitu. sed hoc sidem in sequetibus accuratius discutietur, ubi ipse solutionis facilitatem exponit.

Illud vero sin medium, i sila.sdiuisibile,

declarativum est huius, omniquaq; fieri diuisonem. semper.n.quaecuq; ex diuisione pars fiat, polsbile est rursus sin medium iteratam diuisionem fieri. per hoc declarans & latius exponens,subiunxit,& omo,si omniquaq; diui bile, si diuisum fuerit nullum erit impossibile factum. nam ad possibile quidem suppositum falsum fortasse sequitur,impossibile vero nullum rvt possibile est in state pluere. si igitur supposuerimus in aestate pluere, falsum quidem fortasse supponimus, sed non impossibile.si aut non impossibile, posset utique & fieri. si autem potest fieri, & qnq; utique factum

fuerit in longo tempore.

Similiter atite. si ex punctis non erit quantumquam

do enim in ma tangebantur magnitudine, Memna erat

magmtudo, cir omnia simuleram inibit manu faciebat uersium diuisio in duo t plura, hil ninuo, neq; maias eo uniuersum π, qmod priM. quare, ct si omnia composita fuerint, nullam satient magnitudinem.

com. 34. Quemadmodum quod ex non entibus costat, non utiq; est ens, sic neq; si aliud ex punetis idem autem dictu est ex impartilibus, constat, non erit qtum: puncta. n.non sunt situm.

cun .n.simul erant in magnitudine indivisibili existente, & unita fuerunt, quod ipse vocavit tangere se,nihil ob haec ipsa magnitudo maior fiebat. Et ad huius demonstrationem addit qJseauitur, dicens continuo in duo & plura diuiso,& rursus coposito, nec maius erit uniuersum in compositione coeuntibus punctis, nec minus in diuisione. verum est aut & ambo in

utroq; dicere. neq;.n.cum coponitur maius,

aut minus fieri. neq; cum diuiditur, cui. neq; appositio punctorum consert ad augmentum cm. in. magnitudinis, nec ablatio ad diminutionem: igitur neque composita quantum, aut magnitudinem secerint.

.in vero Osi quid diuisio,vel ut ramentum, sit corpore, O sic ex magnitudine corpuis aliquod abit, eadem ratio L

lud quomodo diuisibile est. Si vero non corpus ,sed forma a1ρρουν aliqua ' nonsi arabilis, aut passis, qua neces res m bilis. Ivitudo, puncta, aut tactus hoc patientes,absurdum es ex

m magnitudinrbus magnitudinem esse.

cori. u. Sicut dissectis lignis fiunt ramenta. cormi scula quidem existentia, sed quae non postunt iterum secari, & sit uniuersum minius ex horum minutas partes sectione:si quis sic supponat etiam in his, quae diuiduntur, ut dicat diuisum

in ramenta absumi,eadem accomodabitiir G: nam ramentum etiam ipsum, sino sit punctu,

sed magnitudo, diuidetur & ipsium, siquidem omniquaq; divisibilis est masnitudo. si autem

non diuidetur, Democriti sermo verus, esse corpora indiuidua, quorum concretione alia

fieri dicebat: non omniquaq; divisibilis ma

gnitudo. Illud vero Insi separabilis i scribitur & separabilis i de sisnificat non separabilis, eam, q non potest p te subsistere absq; lubio,

sed semper in composito extatem, ut sunt oesmateriales sormae: si aut sit scriptum,separabilis,significat eam,quae apta est,& separari pol, subiecto corrupto:& est ide potentia utrunq-& de eodem dictum.Sed differt haec argum latio a priore, st superius sidem magnitudine sumpsit, & diuidens inueniebat puncta derelicta, ex quibus non erat possibile compositis magnitusinem aliquam factam iri: hic alit dicit,si supposuerit alios magnitudinem non ex magnitudinibus constare, sed ex pueris, spem aliquam, &passionem assumentibus in copositione,& facientibus sic magnitudinem, i forma,aut passio in diuisione separat, ita ut derelinquantur puncta, eade absurda sequent, non ex magnitudinibus facere alia magnitudine. Si aut aliquis quaerit quo hoc t abiurdum,c cludit, facere ex non magnitudine magnitudinem:nam&qui dicunt primam materiam formam aliquam assumentem constare corpus, X non corporibus corpus generant. Noscat

hic, in & si dicimus ex materia & forma constare corpora, non ex pexistente materia s orsum dicimus fieri corpus,rone.n.sola, materiam a sorma separantes, ipsam seorsum consideramus: cum nunquam ipsa seorsum possit subsistere . semper enim huiusnodi corpore in huiusmodi mutato fit generatio, & corruptio corporum.& omnino sunt de numero dictorum ad aliquid materia & forma,& neutrum potest esse absque altero. diccntes autem ex diuisione superesse puncta ipsa, mina separata,& ex non magnitudinibus,q actu

prae existunt non magnitudines,senerant in

εnitudinem , & in non magnitudines actu o se subsistentes resoluunt magnitudinem,qifestabsurdum. Prsterea etiam & si incorporea P-pria ratione sit materia, in cum omnino sit informis , potentia est corpus: puncta vero non sunt informia,neque potentia munitudines,

neque subiectum alteri esse possunt ipsa in-di entia alio ad existentiam: in linea enim es.se habent, cum ipsa seorsum existentiam non habeant. quomodo igitur in his magnitudo

subsistere poterit

Amplius

18쪽

LIBER

Amplius autem bier te immobilia, et tapum.

c.m. 36. Ratio haec potest & interrogatiue,& cnui riatiue proferri. Interrogative quide sic. luem

in . determinabis locum, aut que motum pum. ctis ipsistraeq;. n.superiorem, non.n.ssent,ignis, aulae eq; inferiorem,quia no sunt aqua, aut terra.& codem modo nec motum,nec imm

bilitatem ipsis assi nabis, nam si es lent immobilia non coirent diuisa ad faciendam gnationem.si aut mota supposuerimus, primum quidem absurdum est motum aliquid no este comi us: deinde quem motum determinatum ii

ebunt.est.n.eadem ratio cu ea, quae de loco.

Si autem enuntiatiue intelligis ronem, dices,qnecesse est ipsa alicubi cile. s.n. non occupabunt locum genita ex corpore reseluto,erit vacuum, quoci occupabat corpus in ipsa resblutum. ed & hoc rursus impote est.nam quo pacto incorporea,& indimusa omnino locale occupabunt spatium.

Tactu's per unis duorum quorundam, tanqua ex I te aluiuo praeter ractum, O diuisitonem, pim m. si itaq; quis ponit quodcunq; , aut quantumcunq; corpus esse omniquq dia bile, omnia haec accidunt.

σα ι . Omni quidem tactus extremum est, no oeautem extremum tactus: extremum.n. est non existente re tangente terminata, tactus autem

tangentiu solii erunt laetias.Quod aut alia sint, quae se tan unt,praeter ipsum tactum, aut pumeitum,aut diuisionem,idem. n. omnia signincat,

a 8. declarat unum quidem esse tactum, duo aute,

quae se tangunt. Postibile est igitur sic intelligere ronem demonstrantem quod impossibile est in puncta dissolui corpus:possibile quoque est de ad id,quod est, non posse puncta composita facere magnitudinem,intelligere ratione: uomodo. n.possunt coponi, cum non possint et Mutuo tangere quae.n. se tangunt in aliqua ipsoru parte se tanguli ut sint aliqua in ipsis p- ter tactum:puncta vero impore est in aliquo se

mutuo tangere.

Amplius si in diuisiere composuero Oreum taliquid ,rursu' qualear unum igitur ruod sic se habet mat estum est. fissi ero h num βα-dum quodcunq gnum,on quaq: Citur diui me' potentia. d igitur est praeter divi ne se enim ct est aliquamsit edquomodombri distatur sit ex his ut quomodostparatur Mespiare si quidem imposiibile est ex taι Idus,verpunctis essem rutudines, necesse es esse corpora indivisibilia, m gnaturines . vero Ohaec pon ntibus non minus accidit imo de. eonsideratum temen de his in ahis. Sed haerentan m est soluere, quapropter rursus a principio dicedam dubitatio.

Adhuc astruit haec,quibus usus est superius, .fex his fieri compositis, in quae diuiditur magnitudo . sumpsitan.superius,si in puncta fiat diuisio corporum. Nec rursus composita fac

re magnitudinem. od igitur hoc sic se habere necesIe est,ostendit & per exemplum. nam quemadmodum starum accepero lignum, aut aliqua magnitudinem aliam iuisero in aliqua

parte,deinde coposuerodit aequale priori, qdfex diuisiorum copositione fiuita, si omniquaq; ciuilem lignum, ut nullum aliud cli puncta se- persit sic.n.se habet, possit omniquaq; dividi: diuisionena mina vocat puncta,in quibus facta est diuisio,& sectio:opus erit,Hi priori sectione, pariesun quas diuisum fuerit, compositas, aequale priori insi fecissc. ita etiam, si Oiquaq; diuisero, ut nihil aliud sepersit praeter puncta, necesse est puncta composita facere aequalem priori diuisibili magnitudini, quae ex ipsis est composita. hoc autem impossibile esse ostensum emiaeque.n.infinita impartibilia composita qualemvis magnitudine tacere possunt. nsii situr contingit in puncta magnitudines diuisas iri.si autem hoc non omniquaq; simi diuisi, es magnitudineS.hoc.n.dixit in puncta ipsas dii usu ita. si autem non omniquaq; sunt diuisic i a stu nes, sunt ergo corpora indiuisibilia. Illud vero, i omniquaq; igii diuisum est

potencias propter excellentiam mentis breuiter dictum est.dicit autem hoc, si potetia est omniquaq; divisibilis magnitudo, & diuisa est potentiau si hoc actu. non.n.est impossibilis suppositio,vt prius dictum est,' id id possibile est,& adactum quadoq; peruenerit. hoc autem dato,sequitur dictum absurdum,ex punctis constare masnitudines ipsas.Id vero si.n.& est aliqua pinio,i rursus prius dictum resisemit.si. n.est, inquit, aliqua passo in continuo, quo pacto dissoluitur in hec magnitudo in passionem ing,& puncta Sc quo pacto ex his componiturZquo pacto etiam postibile est separari haec a seinuicem, ut extra passi em subsistat puncta. nam & si ronem materiae ad passione obtineat,& hoc sit ipsis esse,ut suppositio vult, t expunctis.& passionibus magnitudines supponi quoniam materia, inquantia materia est

ad aliqd existen seorsum ipLaab'; sorma esse per se non potest. at vero & haec ponentibus non minus accidit impossibile. consideratum aute est de his & in aliis. l de hocst sequuntur multa absilrda seppositioni stipponenti indiuiduas magnitudines, dixit sippe in Tertio libro de coelo:dixit quoq; in Sexto Physici auditus, nec no in libro inscripto de lineis indiuiduis,

quesitam Theophrasto attribuunt. Nunc vero, inq dubitationes Democriti soluede sunt, obus diuisionem magnitudinum in infinitu destruit.Notandu igii est, ν nunc non est Ppositu ei principilr ondere no esse indiuiduas ma- Io.Gra. de Gen. C gnit

19쪽

16 DE GENER A. ET CORRUA

gnitudines nam in dictis libris placitu hoc ip-

tum seorsum ut impossibile increpavit, redarguitq;: sed soluere inducentes indiuiduas magnitudines rationes. resumit igitur ratione Democriti breuiter,& distinguit magis, & sic redargutionem subiungit.

Omne iuii eorpus sensibile diuisibile ese secunda quo euml: signunt O indivisibile tussium est a surdum hoc eram potentia diuisibilia oc ino actu est. Ubie ausi simiammi qriaq; divisibile potentia imposiibile νidebitur νtiq; esse.

Proponit quidem breuibus dictam per plura dubitatione resumere,ut sic selutiones induc at. Distinguit autem primu quo pacto ad positum sermonem, dicetem corpus omniquaq; divisibile esse, sequutur absurda praedicta, quo pacto etiam intellectum nullum absurdum sequitur.& merito hoc pacto distinguit, ut cum ostenderit in quo significato omniquaq; diuisibilis absurdum sequitur, & secundum hoc se

lutionem inducat. Sunt autem, ut per capita comprehendens dicam,quae per uniuersam literam demonstrantur,huiuscemodi. Duo sunt

significata sermonis dicentis omniquaq; diuisibile esse continuum.vnum quidem in quavis parte ipsium esse diuisibile declaras:hoc est, noin aliqua quide parte sectione recipere posse, in alia vero no posse:sed indifferenter ubiq; nihil. n.est in continuo, quod diuisionem prohibeat . nam & si actu in hac particula prima sectionem suscepit, quae in altera parte potentia inerat,diuisio & si non tu facta, nihil minus ante iam factam poterat fieri. & ut breuiter dicain hoc significato, omniquaq; divisibile corp' dicitur,q3 omnes sectiones recipere pol. sed

ita omnes,Vt ex omnibus quis,no ut Omnes si

mul,ac si diceret quis omnium disciplinarum hominem participem esse posse: non quia oessimul persccte assequi potest, sed quia ex omnibus quis recipere potest, & non determinate hanc,aut hanc.In hoc quidem significato nihil dicit absurdum sequi, si quod actu indiuisibile est, omniquaq; inuisibile supposuerimus, ut in quavis parte diuisionem recipere possit. neq;.n .ad hoc significatum sequitur, taquaq; divisibilem esse magnitudinem, sed sic omni-quaq; dicenti diuisibilem,ut simul omniquaq;: hoc autem est fila significatum omniquaq; cs- uisibilis. simulon iniquaq; divisibile esse compus potentia,quod est impore.neque. n.potest omniquaque actu simul diuisium iri .cui autem

actu supposito impossibile sequitur id neq; potentia olao erat prius.Quod autem impossibi

te sit aliqd simul esse actu omniquaq; diuisum,

illinc est manifestum.si.n.diuiso in nota,&pu cto sit:non est autem punctum haerens puncto,

sed semper inter duo puncta sumpta est media magnitudo: proculdubio impore est simul omniquaq; divisibile esse. in hoc ergo significato

accipies omniquaq; divisibile Democritus ad absurdum deducit ipsum sermone, & ronem, dubitans aduersus propria opinionem,non ipsum positu redarguens.His ita dictis, ne es dubitauerit, quonam pacto dicimus magnit dinem potentia in infinitum esse diuisibile. inde. n. mptum est & id quod dicimus inquaq; divisibile,ut & in praecedentibus diximuSI.n. potetia in infinitum diuiditur, possibile est pinsam diuisam iri in infinitu quod autem possibile est factuin iri, si supponatur in actum exiisse,no est impossibile. inducemus ergo infinitu in actu, quod est absurdum,non ergo in infinitu, procedit continuoru sectio, sed alicubi firmabitur.erut ergo indiuiduae masnitudines. Sed

est huius solutio dubitationis facilis, si praediui 'rimus id , quod& in Physico auditu dictum

estos quemadmodum die instare dicimus,non

quia simul totus adest, sed quia sp pars eius discns est:& certamen actu adesse dicimus, non

quia simul, & palc stram, & caestum, & stadiu, di saltu,& caetera perfici, sed quia pars aliqua

ipsius adest, ut verbi causa, saltu aut palestra, aut aliquid aliorum sic & magnitudine in infinitum dicimus secari, non quia possint infinita eius secta subsistentia simul facta iri, sed qa accipiuntur infinitorum sectorum quaeda,& partes infiniti. quae igitur sumuntur semper secta ex diuisione continui terminata sunt: sed quia i sumuntur iterii diuidi possuntun infinitu dicitur diuiso fieri,quia non deficit unqua diuisio, nec pol aliqua pars sumi,quae diuisione recipereno possit.Sic& numeru dicimus in infinitu augeri, non quia possit quod augetur infinituactu factum iri, semperin. assumptus numerus finitus erit, sed eo st non deficiat eius augmc-tum,sed esse eo, qui sumitur, alium ampliore accipere. etiam ut manifeste determinates dicamus, in infinitum quide diuisibilis magnit do non cst aeq; potentia, quia no potest in in finita diuisa iri, quia neq; punctum puncto h

rens esse contingit: semper. n.duorum punctOR

media cst magnitudo:est in in infinitu diuisibilis, ea nunil potentia deficit sectio. Sic ergo &oiquaq: diuisibilem dicebamus magnitudine, eo st posseti quavis parte diuisa iri, & no esset aliqua assumpta pars, si potentia esset indiuisibilis.ob hoc.n.promiscue ubi vis diuisione posse facta iri,quia nulla sit pars potetia indivisibilis,sed simul oiquaq; esse diuisibile, & in infinita diuisibile, ambo falsaena ad illud qde sequii

in pucta magnitudine dius c ex puctis cost,

20쪽

LIBER

re ad diuisibile vero in infinita,& actu infinitu subsistere, quod est absurdiun. nam & infinituri id quod fit, est,sed ut subsistes,minime. Praeterea quoq; in Physica auscultatione dixit ipse

non esse linum lino coniungere, totum,& vni uersum infinito,nam totum,& uniuersum per- l. sectum est,perfectum autem fine habet,infinitum vero finem no habet. & totum quidem &uniuersum est,cuius nulla partiti est cxtra infinitum autem est extra quod est aliquid senis: non igitur est ille uniuersum & infinitu.Quare tum dicamus omniquaq; divisibile, ipsa voce ostendimus'non in infinitas dicemus magnitudines diuidi,sed infinitas: cu rursus quaelibet partium omniquaq; divisibilis sit sed videmur, inqui cum dicamus omniquaq; divisibile, ita , - dicere Omniquaq;, ut nihil lispersit ex diuisio

duristi diu bile quod est falsum,&contrarium,e ibiti. illi,quod dicimus nos in infinitum.n.diuisibile dicimus esse magnitudinem, & hoc pacto omniquaq; divisibile,ut omnis sumpta pars diuidi possit,& nun l. hoc deficiat. luare si hoc pacto diuisa ei let,ut cellaret sectio, eo st nihil supc esse quod posset diuisum iri, non amplius e set in infinitum diuisibilis.na id, quod dicimus in infinitu nunil deficit,quare si deficeret non in infinitum, neq; hoc pacto Oiquaq; , ut scinPdiuiti pars diuidi posset. I omne igitur corpus sensibile. t Sensibile quidem di xit, aut naturale,noniac si alia corpora non diuisibilia sint,na mathematicum huius emodi est: ed vide hoc sermonem habens: aut sensibile dicit qJ actu

est. quod.n.non est actu, liuisibile non est. hi iuscemodi vero est materia fila propriam ro-nem,nam & ipsa corpus est, sed non sensibile, sed potentia corpus. Proponens autem per capita Democriti dubitationem restimere, primum distinguit ad quod significatum Oiquaq; divisibilis non sequitur abii ardum aliquod,&ad suod sequuntur quaecunque a Democrito absurda conclusa sunt.&dicitqd dicere quidem omniquaq; divisibile, quod in quovis pucto potest diuisum iri, & si nodum diuisum sit, verum est,& nullum habet absilrdum sequens: nam & quod actu indivisibile est, possibile est

ita dicere omniquaq; divisibile . nam eo quod . possit in continuo ubi vis punctum sumi, manifestum cr&diuisio crit in quavis parte continui.dicere vero omniquaq; divisibile ut simul omniquaq; possit diuisum iri,absurdii est. quo pacto autem, & propter quid absurdum rursus apponit, resumens Democriti dubitationem,& tuc posterius solutioncm infer dicens, ob-

ratiocinari Democritum, non redarguentem

sermonem dicentem omniquaq; divisibilem

magnitudinem, sed significatum quodda omniquaque diuisibilis, quod sumitur iuxta illius

opinionem. Dissibile, ιιιι Messius. Uecundum quodcunqy

lo, hoc quomodo possibile'

Illud inquit absilrdum est dicere Oiquaque diuisibile simul esse potentiar est.n.est pota ti & actu utiq; factum fuerit. hoc.n.apcitissime absilrdum cst,& ratione non indigens, ide supponere simul & idiuisibile,& diuisum. sed hoe inquit, est, quod dico, quod si porentia simul omniquaq; divisibile est,& ad actum utiq; etiaeriuerit quandoq; , ut ipsum sit in puncta diuia

sum.hoc.n.significat in quovis pucto diuisium Quot vero sequuntur absurda ad suppositionein hanc,m puncta diuisam magnitudine consequenter subiungit, resumens Democriti dubitationem. sunt autein absurda quaecunq; &a principio dicta sunt. si. n. inquit suppositu fuerit omniquaque simul diuisi nihil supererit:

sed aut in incorporcum corpus corrumpetur,& in puncta,aut in nihil. & quoniam in quae diuiditur aliquid,ex his cti .un coponitur, infert,

i uod si quide sit in incorporea, hoc est in puncta diuisum, erit etiam ex punetis constans: si autem in nihil,crit cx nihilo.

vero quod diuidatur μή arabiles, si per m --nores mam dimes, o in distantes ,σ separatas man festum est.

Cum deduxisset ad impossibile sermonem com. i. dicetem, omniquaq; simul diuisum iri corpus, ostendendo sequi ad hoc,ex punetivitat ex nihilo constare magnitudines, nunc cx euidelia sumit,ut de Democrito sermonem facies,qd

diuisio semper in separabilia, hoc est in subsistentes fit magnitudines.na& si semper in minora magnitudine segmenta fit diuisio: tamen in siibsistentia,& quς per se subsistero pollunt. si autem hoc est manifestum, apertissimu est, . quod non sinul infinita qua loque sint diuisa, neque in infinitum diuiso, quia non sint infinitae separabiles partes ita nitis magnitudinibus. ia ruris semper vero non significat in his id, quod dici 'mus in infinitu: est enim vi a Democrito se mo concludente ea, quae dicta sunt:sed siemper in minora diuiditurdia luit,vsque ad hoc, ut insequentibus dicit,quousque diuisio ad indiuisibilia perueniat. Neq; itaqsucce due diuidenti erit infinita in minui upaertesseritio, neq; ulpos bilem diu sum esse fecundum omne puncturnomnio bile,sed quod q-ddante satecesseisi indivisibiles ine se magmtudines inrisibiles praeser IO.Gra.de Gen. C a tinie

SEARCH

MENU NAVIGATION