Chrestomathia rabbinica et chaldaica cum notis grammaticis, historicis, theologicis glossario et lexico abbreviaturarum ... auctore Joanne Theodoro Beelen Notas miscellaneas complectens. Notae in selecta rabbinica

발행: 1841년

분량: 331페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

NONE MISCELLAI EAE IN C. I.

Parisiensis in sua Isagoge ad legenda et intelligenda Bebraeorum et orientalium sine punctis scripta. - opusculum hoc utilissimum, ac in eo genere litterarum primum, nisi fallor, dedicatum est Sixto Quinto Pontifici maximo. In epistola dedicatoria de litterarum Orientalium studiis hoc legere

est Genebrardi et aliorum judicium : cessum ea Ecclesion utilitati, veterum inte retum splendori,ao Vulgatoe editionis illustrationi. Pag. 2. V. 10.

IriR l . Paulo dissicilior quam praecedentium

hujus narrationis phrasis est et sententia obscurior; quare non abs re erit hic transcribere interpretationem Latinam quam in suo Flori legio huic loco subjecit Planta vitius. Est autem sequens Iet Vir quidam pius omnibus hominibus honorem exhibere solebat. Rogatus autem, cur id saceret, respondit se ideo omnes omnino homines honore asscere, quod neminem cerneret, qui non haberet supra se excellentiam fratione cujus a se coli deberet . Si enim erat sapiens aut bonis moribus instructus, aiebat illius praestantiam manifestiorem esse s quam ut quis dubitare posset cur illum coleret . Si erat sortior, aut statura procerior,

aut sanior firmiore valetudine), aut locupletior seipso, cogitabat illum esse magis unitum Deo I ,

si) Interpres praetermisit vo- laudetur, quod Dei nomini au rabulum Van' Benedieatur ei, jiet solet apud Rabhinos. Distiiroo by Gorale

12쪽

NOTR MISCELLA EAE IN C. I. 9quandoquidem meliorem sortem nactus esset ab Eo quam ipse. Si erat minor aetate seipso, cogitabat iniquitates illius pauciores esse suis. Si vero se nior, cogitabat illum plura merita habere seipso 1). Si pauper aut aegrotus, cogitabat illum majorem occasionem liabere excusandi se, quod ob paupertatem Vel morbum ejus cultui divino, et obsequiis proximo debitis non satisfecisset, quam ipse liabere posset. Si seipso indoctior, cogitabat illum magnam excusandi materiam habere super iniquitates suas, quod eas per errorem admisisset. Si denique seipso infirmior , aut statura brevior, aiebat in illo minus esse materiae, atque

adeo minus se ob illam gloriari debere 2 . n

Pag. 5. V. 2. UR,. Ita Planti vitius quem hic sumus secuti; ambigo tamen an iure, recte cum N scribatur; certe non recordor me Infinitivum hunc Rabbi

nicum aliter quam cum ua,) scriptum umquam vidisse. Caeterum Iu , est Infinit. verbiIure cum praep. , , qui in S. Codice semper est

Pual .a at seribendum suisset quocirca seias solennem esse Ilabbinis anomaliam generis. 2ὶ An non melius sie reddi-

disset Plantavi lius : Aiebat in illo minus esse earum rerum quae expeti solent; nee fore adeo ut illis statura procera et valetudine torporis, quibus caret superbiat.

13쪽

NOTAE MISCELLANEAE IN C. I.

muκ, isti muκ 7. Obiter hic nota phrases Rabbi cas: secundum dicere se quasi dicerem, diceremus, diceret, etc. - rixin vult dicere, quod tamen per compendium sere scriptum invenias : SI ; u , dici posset, etc.

Pag. 8. V. 3.3 I ruri rea, DI ,2 h. e. verbolenus et quinquam -ne) deest palatio regia sui non statim conpipium strui possit ' - Aba Π yn nabayrraro quid' num sorte convivium Paratur abs- quo multo labore ' Dessauer in suo : VII lio, Leschon Rabbanan) oder sedrangtes , volatandisses aramaiach-chaldaisch-deutaches Nan orierbuta Erlangen. 1338 vocabulum Germanicereddit : et wa, vialisicht; id non satis recth, mea quidem sententia. Ca,2 notat aliquid, quidquam. Ita Aquinas in suo lexico quod inscribitur ' Muram Muri Pag. au 3 I. h. V. . a Xu, 's .ci ba, avm Ν, : ua ; Iu Ru γ' .u3, h. o. lba significat: aliquid . quidquam, ut: non reputatur ad quidquam - nihili rwutatur. Porro absque particula negativa aliqua si pissimh invenias in sensu interrogativo eo, quo v. g. Latinorum quid Z interrogationi inservit, ubi quis negare vult quod interrogat. Quam is ci ,

14쪽

NOTAE NI SCELLANEAE IN C. I. II

significationem ulterius demonstrare juvat, dando bina exempla, quae occurrunt in parabola satis sestiva , legenda in Τalmude. Cod. Sanhedrine. XII in Gemarii. Ex qua simul colliges antiquam

Synagogae doctrinam de corpore simul cum anima hominis transgressionum poenas post mortem luituris; nam in hunc finem parabola quam citaturus sum ibidem exponitur.

15쪽

Quod ita verbolenus reddo, quantum quidem per Latini sermonis indolem licet. Dixit ei Antoninus f sc. Rabbi Iehudae : corpus et anima Possunt liberare sese a condemnatione. Quomodo Τcorpus dicit : anima peccavit; nam a tempore quo Separa Vit Se a me , ecce ego abjectus l sicut lapis mutus projectus sjaceo) in Sepulcro.

Anima vero dicit : corpus peccavit; nam a tem Pore quo separavit se a me, ecce ego in aere sicut

avis volito). Dixit illi : proponam tibi parabolam. Cui nam rei in res haec similis est regi carnis et sanguinis mortali cuidam) cui erat hortus

amoenus, erantque in eo praecoces fructus) pulchri. Collocavitque in eo duos custodes, Unum claudum, et unum caecum. Dixit illi, claudus caeco: praeeoces fructus pulchros ego video in horto; veni et lac me equitare sin dorso tuo et adseramus eos ad manducandum. Itaque eques insedit elaudus super dorsum caeci, et attulerunt eos et manducaverunt. Post dies saliquot) venit dominus horti illius. Qui dixit illis : praecoces si ructus pulchri ubinam illi sunt Τ Respondit illi caecus :quid' sunt -ne mihi oculi ad videndum p respondit illi claudus : quid' sunt -ne) mihi pedes adeundum si is 3 Quid fecit Dominus p equitem imposuit claudum super dorsum caeci, et judicavit

16쪽

NOTAE MISCELLANEAE IN C. I.

illos sicut unum simul). Etiam Sanctus ille, henedicatur ei, adducet animam et sparget eam in corpus, et judicabit ea sicut unum simul . nPag. 8. V. 4.rnpis. Universh hic nota sequentia : vocalia puncta non habent expressa Rabbinorum libri praeter paucos qui in rudiorum gratiam conscribi solent. Qui desectus analogia, usu et peritia Linguae sanctae saei se suppletur; verumtamen ubi dissicilior conjectura posset esse , tribus litteris = κquas r X PI P EN matres lectionis Vocant, lectorem juvare solent. Itaque l. re notat hametr. V. g. pro iturpitudo apud Rabbinos invenias =Naa; sic pro α B redemit eos legas ΣΝ Is . in quibus N vocalem humere seu a longum compensat. N etiam patach notat, ut

schena tam compositum quam SimpleX.

17쪽

NOTAE MISCELLANEAE IN C. I.

sed hoc rarius. At vero Π sussixum 3. pers. sing. Chald. constanter scribitur π per Dd, ut : Ita in eo, pro Pla; ri a filius ejus, pro PDI et sic perpetuo ad distinguendum assixum tamininum

ma sitius ejus seminae .

3' Seqol, sed haec vocalis rarius per jod exprimitur; ut : stre possibilo pro 'nut M. 40 Scheva simplex, ut : n atrat, in haeresin pro P Iub. 50 Sohena compositum, ut : hominea Pro III. Littera indicat cholem, habula et hametr-

m II sacerdotium pro ria P. 3 more-ohatouph, ut : Un B, ad explicandum illud, pro PB,. Vid. G. Othonis Synopsin institui. Rabbinic. et C. Cellarii Rabbinismum. Conser hic etiam vol. 1. P. I. p. 52 notam ad v. 4. Obiter hic, quandoquidem sermo fuit de matribus lectionis, notare juvat ex rationalistarum grege non deesse quibus matrum lectionis usus frequens in libris Paralipomenon certissimum argumentum est, quo probent, pessimo certe consilio , eorum librorum digestionem incidere in

18쪽

NOTAE HISCELLLNEAE IN C. I.

Seleucidarum vel Machabaeorum demum aetatem. Frequentior, aiunt, est usus scriptionis plenis

in Chronicorum libris , quam in libris ante exilium exaratis; factumque id, ita asserunt si , in gratiam

rudiorum a Babrionica captivitate reducum, ut eis hae ratione facilior esset vocabulorum intelligentia. Audio; et jam si colligere velint ex frequentiore illo matrum lectionis usu in his libris conspicuo , eosdem non ante sed post exilium esse exaratos, equidem non refragabor; sed non ita adversarii, quibus placet indδ conficere non nisi mullo tempore post exilium , Seleucidarum putavel Machabaeorum aetate eos libros esse exaratos. Ita-ne vero Scilicet opus fuerit scriptione plena

secundo ante Christum natum saeculo, non opus

suit quinto 3 probationem desidero. Quamquam

ne hoc quidem probatum est, causam introductae scriptionis plenos eam esse quam Supponunt ad

versarii. Quid si scriptio plena sit peculiare quid non alicui aetati sed alicui scriptori 2 Certi in

Betomela i de seriptione plena

19쪽

NOTAE MISCEM.L EAE IN C. I.

libris aliquibus ante exilium exaratis neu liquam infrequens est usus matrum lectionis, quas vocant. Τum, liercle, nescio quid emolumenti rudiores ceperint ex scriptiono plena vocabulorum

i=ri David, et CP,οτν Ierusalem quae duo exempla adversarii potissimum urgent); an sorte si dempta littera Dd T in scriptum vidissent, Salomonem intellexissent, aut α' πτυ legissent Babylonem '

pro-- Pluralis masculinorum etiam purioribus Rabbinis, et caeterum a Clialdaismi aemulatione alienis , non tantum in ta re

finitur, sed subindὲ etiam in it, praesertim in Participiis, ut: castigationes; hinc prohibita sunt; sic: Cyria ro mi Cuba ,ο vvla n. nno Q, h. e. Discipuli Bileami hon- reditate accipiunt Gehennam et descendunt in foveam perditionis. Imprimis id usitatum est in participio l p pro tam p) τocαntes, vocant, quo Judaeorum purissimus quisque uti non vereture. g. 4, i p vocant eum Iesum I). - Cel-

1J Sanelissimum Dei-hominis salvatoris nostri nomen a verbove ' salvavit, hebraice scribendum est y χν' non ero dempta V littera, Ut , uti scribitur in Talmude Hierosol)mitano. Id tamen , quae est quorumdam sententia , non videtur tribuen-Disii od by Corale

20쪽

larius. CL etiam quae dicta sunt vol. I. p. 23. ad v. 8.

dum malitiae, qua, in odium JesuNazareni, nornen ejus Talmu-disue corrupte seribere assectassent, sed dialecto Hierosolymitanae, cujus ea fuit indoles, ut litteras gutturales a fine vocabulorum per apocopen omitteret. CL Lehrgebilude der aramui-sehen Idiome mit maus aut die Indo - Germaniaehen Spraeheneon Iulius Fursι. Chaldaische Grammati . p. 17. 3 17. Leiprig. 855. - Suadet hoc etiam Evangelistarum seriptio ἔ quod quid aliud est quam cum terminatione voeabuli Graeca Τ Ni hilominus tamen saeile addueor ut eredam, deinceps a posterior bus Rabbinis, hane saeratissimi nominis seriptionem Talmudi eam retentam esse maligne, ne est a salvavi ι Seribendo, honorifico nomine Chri tum appellarent. Sellieet novimus, teste Buxtorsio, Lexie. maj. in voe. y apud ipsos

vulgatissimum esse 'et' a reviate significare: Vran ciet rin I quae blasphemia latinh sonat :deleatur nomen ejus et memoria UM. O miseram gentem l

SEARCH

MENU NAVIGATION