장음표시 사용
41쪽
NOTAE NIS CELLA NEAE IN C. II.
20 In =N ex Piliet, ut =κ t justus imp Karinus, scripturarius, ad formam biblicam a)a fur. 30 In = vel = I) ut : tu ) diurnus vel DI a corporeus, disciplinaris ta 'ν γε-culatious, vel it 'an legalis, terrestris Iaa contrarius, quorum Deminina regulariter desinunt in ra= 2 ut ruu i diurna etc. Praemissis addenda ducimus ea quae circa sormas nominum in Mischna occurentium universi notavit Harimannus 3 . 1. Substantiva denominaliva hameg puro insignita, qualia sunt hebraica n, nauta; a auriga, in uischnti saepissime Occurrunt. E. g.
tari asinarius, , a camelarius. II, 10 I 4 ; Un neuotiator IV, 125. VI, 495; p ollarius
2. Status emphaticus, quem vocant Grammatici Chaldaeis et Syris communis . nec in scriptis V. T. infrequens 5), textui Mischnico familiaris s) vel ta ut I m spiritus:
legale. CL Landau. Gelat unduraehe der Hebruer nach dem xtoeylan Tempei v. Uori un-ssen. Prag. 1822. p. 77. 78. δὶ A. T. Harimann; thesauri linguae Hebraicae e Mischna augendi. Rostoehii 1825. Partie. prima , p. 20 sqq. εὶ Numerus prior ramum . posterior Paginam uischnae editionis Surenhusianae indieat. 5ὶ Qui Aran ismos in aliquo Disii tred by Corale
42쪽
simus dicendus est. Ex. gr. rent a creatura IV, 284. Intatrio mactatio V, 23; thus ibid.66; rinui, depsio ib. 79. In o combustio VI, 279. Inn)ns apertio VI, l79. 3. Status emphaticus Pluralis mascul. generis in desinens in Misclina deprehenditur, ex. gr. o vhi IV, 22I; et laniones IV, 260. VI, 81. N ia)U polluti VI, 205. N BD scribas III, 308.4. Pluralia substantivorum, quae a Singularibus media vara quiescentibus deducuntur, a vulgari forma recedentia atque ad modum scribendi Aramaicum ellicta ex. gr. Et ri spinast. 1 Sam.
13. 6. tam n ollis II Chron. 35, 13; Et paci platem Cant. Cantic. 3, 2. cim di boves XII, 12,
non absunt a Misclina ex. gr. leti hones V, 112;
5. Pluralia a singularibus monosyllabis descendentia nonnumquam litteram ultimam radi-
S. Scripturae libro oecurrentes pro eertissimo erilerio habent, librum illum post demum captivitatem Babylonicam eonseri intum, Ruti si ante, certe deinreps interpolatum fuisse, non videntur attendisse. alias praeter commorationem in Babylonia, hujus phaenomeni Grammattealis dari posse causas, de quibus, Deo dante. alibi, peculiari dissertatione, sum acturus. 1ὶ Si alia exempla non habeat auelor, diei posset praedictas formas non esse Miselinteis auctoribus proprias dicendas, sed ab iisdem ex S. codice retentas.
43쪽
calem geminatam, ostendunt: EX. gr. cimae um-
hron Cant. Cantic. II, 17. Ierem. VI, 4; eodem modo in cimae latera in Mischna VI, 308, 472.6. More Aramaico litteram I plurali a Mnu κanosiim insertam legimus in Saero Codice, ex. gr. in Job XIX, I 5; quod et passim in Misclina sactum. EX. gr. I re matres ceparum
7. Masculina in Iod desinentia nonnumquam in plurali recipiunt Almh: sic sing. =ΥΠ dimidium flectitur in lir xΠ V, 147. 8. Feminina exeuntia in Aleph et He saepius in plurali mutantur in Iod ex. gr. NDP transit in nuda aedilia VI, 459 et Izri cepa in nν Π I, 235, 238. Eodem modo Nehem. 12, 47, I 3, 10.n 'au. . 9. Feminina, quae terminantur in nq, modo in m=, modo in nν nectuntur; ex. gr. ne ramutatur in IIVPbu regna II, 350; n an in nulari tabernos II, 337. 10. Terminatio seminina in IV in plurali fit
11. Inter masculina in indesinentia reserendum est =NTI secretum, Ocoultum II, 194; Ii-
citum I, 7, 19. I 2. Substantiva cum praefixo Articulo Arabico
44쪽
NOTAE UISCELLANEAE IN C. Ir. 41
, qualia sunt grando, Ezech. XIII ,11; au3κri )xv nκ, I Reg. X , 12, quod II Chron. II, 7. scribitur lignum gantalinum ; apb N populus, Prov. 30, 3I, vocabulum idem significans Arabicum legitur in Pocockii specim. Hist. Arab. Oxoniae, I 640, p. 203, 204, Alcor. Sur. II, 54. 60. 67 , multaque nomina propria in Sacro Codice obvia, ex. gr. da, re Gen. 10, 26;1 Chron. VI, 8; Npn,N Jos. XXI, 23; ibid. XIX, 26, eoll. 44, reperiuntur quoque in Miselina, V. g. PVCp,κ umbracula a stia valia, I, 255. VI, 212.
13. Nomina quatuor et quinqua litterarum quae tam e duobus aliis conflata, quam vel in principio, vel in medio, vel in fine aucta dixe
de quo more consulendus est doctissimus Peiper
in Dissert. de maliaka Lehidi, Iordanimolae, 1823, p. 71 , et alia similia; talia et in deliciis habentur a Doctoribus Mischnicis : Ex. gr. yp p fundus I, 197; herbos a genera lactariarum I, 215; nutritio II, 33; U Lin B pes olla ibid.; Da ip malletis II, 48; C Ula V obturatus II. 6
45쪽
14. Substantiva semin. more Syris adamato in P - exeuntia, ut nYR Dan. I, 5. I au Ps. 63, II;
ri ad Ps. 132, 4 , deprehendisse mihi videor in
Mischna IV, 315, ubi naepta ex parte. Pag. 17. V. 5. Conser sententiam Salvatoris sua lib. XII, 25):
Omne regnum divisum contra se, dosolabitur :et omnis civitas vel domua divisa contra se non stabit.
plapri. Locus hic me admonet ut de abbrevia turis, quas Vocant, Hebraicis universe paucis dicam. Utar autem verbis Joannis Buxtorsit si qui peculiari libello hac de re egit. Sunt autem a/breviaturm aliarum vocum litterae initiales , in vocis formam conjunctae, et duobus
46쪽
apicibus supernh notatae, quarum singulae singulas dictiones alias eonnotant. Hinc ab Hebraeis vocantur ni in capita, initia vocum . Tan
topere hoc scribendi compendio Hebraei gaudent, ut nullus liber, nullum scriptum, nulla epistola , nulla pagina aut scheda eo serh careat. Hae salebrae sunt, ad quas incauti impingunt; prudentes vero eas scite ct impedite pertranseunt. Qui autem saltu eas praetereunt, Verum plerumque ac persectum loci sensum amittunt. Peperit eas partim scriptionis celeritas, partim usus celebritas. Caeterum litterae in hunc usum non sumuntur quaelibet, sed initiales tantum, quae totam Vocem suam indicant. Talia apud nos sunt I. U. D. Pro: Juris utriusque Doctor; S. P. D. Pro: salutem plurimam dicit. Interdum etiam ultimae vocum litterae pro abbreviaturis colliguntur, quod apud Cabalistas noti infrequens est, et tunc vocantur istae =L D
fines dictionum. Hinc Iuhach ipsis est nomen Angeli, hominum custodiae Praesecti, desuminium ex finalibus litteris harum vocum: VIR, in 'a
, Nam angelis suis praecipiet de te sui
custodiant te in omnibus viis tuis . Ps. 92. 11. Porro abbreviaturae sunt vel Propria , vel Impropriin, si Ve Perfectas, vel Imperfectov. Proprias, quando duae pluresve litterae conjunctae, Singulas integras dictiones alias significant : ut
47쪽
pro za nar memoria Φsorum ait in
Benedictionsm, i. e. Benedicta. , aere pro ' aenon est necesso dicere. Quandoque tamen duae vocis alicujus literae simul sumuntur, ad eam distinctius significandam : ut ore pro Benedictum ait nomen ejus : pri pro Wi pri ori DI sanetur Benedictus illa Deus. Proprios sunt vel Generales Vel Deciatis, aut, quod idem , Communes Vel Privatoe. Generales sive Communes, quarum usus ubi
que conveniens esse potest : ut, Π)N pro atri ut si juverit Dominus, Deo jurante. Speciales sive privatoe, quae in certo authore aliquo, certo libro, certa ac speciali aliqua materia magis usurpantur, quarum usus alibi incommodus esset. Sic Grammatici, Masorethae, Talmudici suas habent privatas abbreviaturas; sic in libris Pre- eum, in libris Ritualibus, in libris Cabbalistiois, aliisque similibus, certae ac speciales abbreviaturae
Litteras istas symbolicas sic conjunctas, Judaei brevitatis causa solent communiter per Parach legere, ac si dictionem per Se constituerent, Ut :
48쪽
proprim sunt, quando una alterave littera a sine vocis resecatur, et resecta indicatur virgula
obliqua, ad summitatem litterae ultimae posita,ut : 'lare pro Iure disit: pro , Η Ο = Israel. In monosrllabis hi litteris hoc abbreviandi genus Vix umquam contingit. Non enim licet ponere RPro DN, neque pro bν, et similia. Unicum excipitur Π pro 'I Folium, pagina libri. Hujus
pa re pro D 3pa A Onhelos, quod est nomen Paraphrastis Chaldaei in legem. Ua, id est, EMUI cum accentu sapud Masorethas ). Ba , id est, pIBI in capite Rab. . U, id est, DTu legit. ha, id est, ro a Lectio. Sic cum littera
si Explieantur hae abbreviaturae in earumdem voeabulario spetiali, quod habetur in hujus operis vol. III.
es pinnum seu Κabbata Iudaeo in
49쪽
ra , id est, Iu an Et reliquum, Et coetera. Post abruptum Scripturae locum usurpant tantum. 24, id est, et totum illud, h. e. et coetera, et reliqua. Usurpant, quando sententiam abrumpunt. Aliquando apud Masorethas Et omnia ista. DrI. id est, 'DI Defectivum suas. 3. t= pro nomine Tetragrammato Π Πν. Interdum scribunt =t. Prisci ut magni authores volunt notarunt per tria Jod, mTsterii, ut putatur,
nra Tit, id est ri,Mn ant Benedictum ait et exaltetur. Nomini Dei subjici solet, quod
numquam sine reverentia usurpant. Quandoque unicum tantum ponitur, quandoque conjunguntur , uti sit in libro anari II u. Soeph praeponitur V ut Iuci quod vel qui etc. D vel az id est, i aD sicut: idem valet quod Hebraice rui. 'ba , id est, C 2 vel omnia ista suas . . id est, 'ui, 2 secundum dicere, ac si diceret, verbi gratia Rab. .
sin Dei nomen hoe so) modo antiquo quod conservatur Bruxel- . lis in Bibliotheca Dueis Bur expres una ubivis Oeeurrit, ipse undia. ego vidi, in Machagor Ns. satis Distiiroo by Gorale
50쪽
I, , hoc est, juxta sententiam meam. id est, idcirco, aliquando πη B, juata e 98itisnem. Tu , , id est, ' ui, dicere. Infinitivus Rabbicus verbi mare pro TluΝ,. v, , id est, inali, secundum Ionathanem. Tau, id est, Graia a radice vel Themata
Gramm. . = a=u, id est, π, atra quaeritur ipsi Talin . . =anu, id est, NI 'anu traditio , doctrina Taim. . =ID, id est, iratan existimantur suas . . '=D , id est, σημειον, signum, caput libri Rab. . =B, id est, o B evositio, vel o B -- plicat Rab. . =o, id est, It D qui vivat, vel PII ci quivinant, vel VIn Et quod benedictum ait. Prius nomini viventis subjicere solent, posterius nomini divino, et sic etiam n in sine adjicitur Tito. π, id est, 'uκ D quod dicitur, sicut d