Stanislai Orichouii Rutheni, De lege coelibatus, contra Syricium in concilio habita oratio. Eiusdem Stanislai Ad Iulium tertium pont. max. supplicatio, de approbando matrimonio à se inito. Item, De bello aduersus Turcas suscipiendo, ad equites Polono

181쪽

turi tam opes illae sacerdotales , qudnti tandem erant a me Aciendae, quae in sacerdotijs meretriacim mearum erunt esca atq; cibus O' praeclarum

illam diem, qua primum mentem hancμβ i, ut illas insilices opes deberere, ac motu quodam ania diuino ab cerem Quaesiquis, Minuci is utuntur homines, consideret, quid quaeso aliud flunt quam illecebrae libidinum, ac ipsim siuperbiae a cillula quaedam atq; comites Itas mihi ex murulis diebus,quos in uita celeberrimos latifimoschuid ille dies clarisimus fuit, cum nuper Praemisse Ine amistis,propinquis, atq- alynibus conuocatis, multiss nobilibus uiris accersitis, acerdoti s omnibus ultro abdicaui me, illas indimi excesi e uiata, quae tum foeda est,tas abieriti, ut quaeuis pase peries sit prae hac homini no auarisimo perquam

optada. Mem ergo quis neget actu esse praeessere,quod ex illo Cocilla,coetus corti unico excesserim uiuus atq; saluus in que coetu: me iuuene a ripuerat luestituis quaedi,siue potius autoritas eius patris,qui dum illas gratius Romdnu, illarum actu3stupens miratur, haec perditora hominum praedam esse fuerat oblitus. Qitapropter ut eo, unde huc declinauit oratio, revortatur,vides Iuli,quam nihil sit tibi relictum,

quod nos retineus,si uxore nobis negas. Non enim

alitoritas illa, non dignitas, non religio , non opes

182쪽

opes denis ipse tuae ad retinendos nos tibi fusci

unt. conticvcirant enim haec omnia,nustini, sed cadunt,sublata pudicitia. quam nobis praestit haeci ti uxor quam tantopere ais te flagitamus: ut si haec denegetur abs te nobis,caetcru tua quantumuis ni gna atq; expetenda nihili aciamus. At tu hic fortasse decurres ad illud extremum 4 s ultimum uestrum praesidium, ac dices Excommunicabo te. Quid hoc fur rei, siue vel bift,uia deamus paucis. Excommunicare siquidem nihil aliud est opinor Iuli, quum ex cortu aliquo quc mopiam riris δε tu e cere. Q uaero igitur, ex quorum hominum coetu cum uxore me ei tes s Nam ex fornicatorum, adulterorι ν At magna etiam habebo tibi gratiam, quod me inter impudicos' cu uxore pudica habitare nolusi. Restit igitur, ut ex honesti rum maritorum cortu me e cius. At

f nevbunt, ad teq siupplices accedent, abs res petem, ius matrimonij quod illis mecis coimne est, in me violes prosiccnt uxores, ostentabunt tibi liberas, tes per lares patrios ac deos pe teς obicitibuntur, ne me uxorems meam ab idisse greges licere enim ad uitandam fornicationem,' bolems procreandam,dicent, uxorem ducere: turale hoc ius esse, bo unis inuentis non cedere:

postremo injhtutum ipsius Dei, dis sanctum illud esse,perseuerabant: ita me illi complectentur, nec dimittent,

183쪽

. aimittens, sita fumira vi retinebunt cum uxore uniuers:negocum etiam tibi Acessent,ac te anath mapropterea dicent esse,quod daemomorion do Minis adductus vimini sacramenti lim inter homirenes viola Tu vero interea quid ages Iulis aut qua in partem te uertes uides enim,quam omnis excomunicatio haereat tibi ad metas, Cr quam quo diagiturni prostra non habeat. Ut enim ex impudicorum coetu me ei clas,ego Cr uxor oramus te obiisexe ut uero ex pudicorum hominum communione

me expellas,uides tibi per hos ipsos homines pudicos non licere, quibus ut adverbere, non est hum nitatis tuae: multo minus etiam eius expectationis quam de te flammam habemus, ut te pontifice climpietas ipsa ais religio,tu uero pudor atq; pudiciria renascatur denuis. Remota igitur excomuniacatione, restit exiliv. At ne hoc quide Iuli,si me audies, unqua coiitra me tentabis. Primu enim cu exilium calamitate habeatino culpa, nihil quod ea calamitate metui,a qua abcst culpa. Quam enim quaesio culpa habet, uxorem duceres eade opinor, quarti habet nasti, quamq- ulucre. 1ccirco uerea re,ne cis calamitatem mihi irrogare cogitas, ip-s tibi cuilpa inocear, ut ego calamitose, tu uero iu/uidiosus propterea permaneas. Deinde cis quo

homine res tibi futura si etiam dis etiam tuli cos . Non enim curi suis, b d cura huthesio : hon

184쪽

eum Pontificis,sed cum Regiae pote tis homine

*tura res tibi est, in qua potest te omnia certis Iegbus geruntur, ac certis etiam imperijs continentur. Non ide tibi licere in Polonia Iuli puta,quod tibi licet in Italia ex qua tu uerbo in exilium homines fria*c potes e cere. Nec mirum. Seruit non Italia cum filijs suis,cius uidetur veteris m-perj dare poenasiut quae olim Regibus, Dγiustis et .s Tetrarchis impcritaueτit,nuc uissim Osticialibus, copistis, ac caeteris impuris bomimb. cu sua urbe Roma struiat. At in Polonia siccus est in qua Rex ligatus legibus,struus legu est: qui no id Aest quod uult,sed quod legibus uere cogitur. No protinus rex Polonus,ubi tu digitis concrepueris,auta inuisi i upiscatoris inuerteris,mihi iussus abs te dicet Stanislue Orichou mandat Iulius Tertius, ex meo regno in exiliu abi. Hoc ille nunqua dicet: nec si uellet quide,potest. Quid itas quia lex in Polonia uetat quenquic caut uinciri,aut prostriabi, nise lage regni conuictu . Quare ubi me tu pro scripsstris,hoc non erit regi, meo satis,fed dies dicetur etia ab illo mincres integra in comitia deferstur, ut omnium ordinu stilleti s de eo queratur,siit me mandato Pontificis Ro. Stanistius Orichonius,homo equestri loco ortus,propterea ex Polonia pcllendus,quod is contra mundatum Pontis

cis Romani ex lupanari sacerdotali proterit,

185쪽

uxore duxerit. Quid futurum censis Iuli aut qua

comitiorum sententiam expectas s Iam enim e tibι praedico, me omnium ordinum benientiis ab

timu nuptias: imperat etiam Graecis, inter quora Iacerdotes honorabile esse mirimoniunt cognoscunt:uestrum uero coelibutum Romanum tanquasodomam atq- Gomorram ita dete tintur, ut nulla comitia anniuersaria in Polonia stre habeatur, in quibus de minuenda urbis Romae intempera Itia non deliberetur. Cuius deliberationis ita est summa: Indignam cunctis ordinibus uideri fructibus regni fornicationes urbis ali. Ex hoc e

vi conium ipsisu reatu sc u interiis, quam sequos in Polonia contra me sis habiturus iudices, qui ut cernis propter insemiam urbis capitali te istident odio. Sed Acproscribiabs te,ac exulam esse me. Quid tu postea s solum enim tantum

1ωn etiam mentem uertam. In quo illud fluminui uerit lucrum, quod a uobissita uoletis, me Deo uim prosimam, nsiecus quam pro uni olim Lot ὀSodomis, ante interitu uestrae ciuitatis cuius es morem, qui ascendit ad Deum, iam exaudio. Suuphur etiam dis ignem pluere de cocto tam conspiciosiuper Sodomam iitim uestrum Romanam, cum ais, praecipitem tam etiam angelus mincuti Rides, missu est, qui me Gnctantem ac distimulo m a rem

186쪽

tem apprehensa manu eduxit, ac posivit extra pereruntem ciuitatem vestram.

In hoc tanto, tamque praesienti vestro periculo,

quid uis ut abs te deprecer m damnsi, num ex comunicationem num publicationem num exiliam imis uero Iuli per omnes te deos oro,si cun bor, ut omnibus me iratis adiis Sodommiam hia relinquere,ac inde csi uestigo in ultimas te rus quamprimum excedere, ut ultra Sauromatus, ac glacialem oceanum, maritus potius saluus de gam, quam ueliti ipsius Iovis musicortator perea. . Nunquam, mihi crede, poenitebit me eius uitae, quam comitabitur honestes,Cr quam literae Graecae atq; Latin in quascus terras fuerimus profecti, ubsequentur. Quas cum ab ineunte aetate mo siempcr studio colucrimus,eam mihi opinor itila uel in ultimis terris referent gratiam, quod non

praesenti solum, sed etiam futuro seculo testibinitur, me, autore Pontifice Romano, patriam ct

risima, quam vitam pudicam,relinquere millisese:idems mihi accidisse cultori suo gloriabuntur, quod olim Aristidi Athenis acciderat, qui ob eum causam expulsus erit patria,quod praetcr modum iustus essct. Vt mihi quos alia causa non fuerit exiiij fi pellar abs te, quam quod in tuo regno praeter modum uolabam iustus epe. Nudu ergo Iuli,mbi tantu dolore miret ve

187쪽

M. conficientia praeclari mi facti non plus gaud

am, quam dolem- Magna res est, ateor, amittere patria,di edere ab amicis,necessarijs atq; propinquis, inter qsos natus,cum quibus etiam educatuε fueras . Nec uero in exilio calamitas inesset ulla, nisi haec molam essent atq; grauia. Sed tameu quoties cogitabo cur haec amiserint,toties mihi uemet in mentem, quam turpιtudine reliquerim dulteras nempe mulieres,incestu colam rura monachus, corta item cuiusq; generis lectos, domos ac deos inos penates, nil quorum conspectu nostra sepeprofusa libido est. Huius tantae, ta tetrae, lasfoedae turpitudinis facies, quoties uersabitur ante meos oculos,qui tantus dolor amissae patriae pote rit exilise, qui no tantorum flagitiorum odio obruatur praesertim cum in meis oculis sempe, habitauerit uxor casta uis pudica, cuius opera ex taprofuso atq, foedo libidinum Romanam caeno mcliberatum esse meminero non tu me alterum Lotu fore tum censes,qui cum Sodomorum urbem florenti'mum, ac omnibus rebus liventem moeres,

ac ut Mosita strιbit di semulans relinqueret, illius urbis lateritu postea Fotitus est exilium suum. Eam enim urbem fumantem paulo post uiderat, in cuius horribili flamma libidinis, ni mature exisset,paulo ante illi fuerat pereundu. Sic ego cuppes uestras liquero,cum patria amistro, cum uo

188쪽

333 At dices: Vicit caesar Germanos, cuius victoria impunitatem nobis peperit. Homines, luti,frforte ignoras, Caesar deuicit, non hominum illora animos. Suppressis in his, mihi crede, non extis ctus lutet doloriqui erumpet aliquando flumina cupernicie rerum comunim,ubi tempore conualuerit, occasiones ad erumpendum vim ac robur conceperit. Ac mea quidem siententias caesaris ar/nia nihil aliud spectarunt, quam ut conscelerata Roma fornicationum suaru potiretur,istisq; pem frueretur quiete ais octobe, dij omen auertiter sed tamen ipse quos caesar vereatur, ne amissa msemper ui beneuolentia, imperium quos amittat. Neq; enim tanti Aunt arma caesaris, tantae uia res, tantus illius est potentia, ut ei odio,quo omnes gentes atque nationes urbem Romam oderunt,po iam obsi lire. Peribunt, tabi credriac una in teribunt,σ Roma Cr Romanus Imperator, si sceleris societate fuerint coniuncteSed absit haec tam dira cupido a Carolo Cesare optimo, at post hominum memoriam clementisimo Imperatore, e iusq; Austriaca domo nobili,dis Imperiali,ut ille patriam suam Germaniam, linam prae caeteris terrisfloretissimam, maximes liberam prouinciam,

tot periculis atq; bellis ciuilibus sit ceptis serua Ro manarum libidinum esse coegerit: ut Germania irti nobilis ac imperios, copillarum nunc linguism scrutat,

189쪽

semat, quae olim ipsis Romanis rem dominis strvire uoluerit quorum uno die m imis caesis racerritibus,ac linguis illis consanicis exactis,silas mperas Romanus fibiure ri Germania inperpetuuuetyerit. Hus viperas ta tetrus, tamq; noxias ab Darseris bello reuocame in Germania Caeserstuduit, ut scilicet Romana adulteria maneant,ut μrbis semoniastorea ut sacrilegia osticialium uiuunt sui connionalia, fraudes, uniones, doli, gratiae, praestigiaedreis illae indulgentia in alas Iubilaeorum obruant Ecclesiam Dei, in Germania bellum in ciuibus caesar fuscepit, gesi ac costriis Quid

minus credibik,aut aptum,conueniensq; est caesarisquem diuino munere natum esse omnes consi tentur, ad constituendam chriltianam Rempub. qua armis Turca, Roma autem Dpocricti demolitum. quam Romanam inquam bγpocrisini cu fumma Germanoru ingenia, excellens etiam illorum doctrina de uirtus eximia immoderatius ferret,

nescio quomodo caesari etia ipsi infensiores pro pterea Germani fuerat, quod illa ficestra in sua urbe Roma, quae illius inperq est sedes,uersari impune pateretur .quae deinde in caeteras prouincius ad hominium pcrniciem, postremaci peste profluerent. Qua de re cum caesar purgatum feesse omnibus uellet, er illa legatione quam ad Paulu Te

190쪽

ctis atq conuentis quibus res incertas ipsius religionis ad suturum concilium costituit, aperte docui se non pro co tibilienda hae isti istolerabili potentia urbis Romae , sed pro retinenda repub. bellum ci ciuibus vfι Je,quae delabi uidebaturi sce inimicitijs,quibus fiunt incensi in urbem Romam mortales uniuersi. Itas aliud quaere Iuli, quo te consolere:hoc autem istim usuram huius

uictoriae missamface. Non enim tibi,sed sibi ut suluium in Germania praestiret imperiu, omnibus iulis bellis caesar quaesiuit. Et si a me scire uis, quod huic tantae uestrae Innuidiae remedium afferas, dicaquod sientio. Fac haec duo in primis conjhtuas, integras Romae esse iubeas. Primo naturae ius, dein legem Dei ut ad haec duo,tanquam ad aliquam certam normam,omnem Ecclesia dirigas, Quod et feceris,lum ita duo nobis restituas, quae abs te non iam precibus, sita apertis conuicijs efflagitari sentis,ut uidelicet plebs calic sacerdos uerbsuam habeat uxorem quod altero horum fides nostra,altero uero uita pudica cotineatur. Quae duo quoniam tum oblinate abuperioribus Pontifico. sunt nobis denegata, exacerbatis hominum uniamis, vides quae mala sunt propterea conbecuta. Nec uero arbitrare,nisi isce duabus πbus re pitutis, te pacatiorem Ecclesiam habiturum. non Hercules, etiam si tanto centies plus posis, quan-m s tam