장음표시 사용
491쪽
die obtinentium , cap. 39. f. q. quamuis enim alii ' Latine I quentes , non illud dicant , tamen lex 'piani hoc verbo utitur. Ita argumentante in iuris sui grammatica , titulo, inquam , l. IOI. D. de verbornm NB. significatione , Iusiniano xi ostro. Non sequi :id quod nostrι ICti habent , apud alios nou invenio , ergo non esse Latinum, probat Duherus in tractatiι, quem de ICtoruin Latinitate elegantiori scripsit integrum. Es de Codice ecl. id non libenter asti marim x tamquam conscriρω a non eiusdem modi Latinitatis studiosis. Hirum simul inde I 2 videas, quam parum stringet id, quod ex l. Vn.
R F. ais , Cod:cem numquam moribus, sed semper On mores, pro
pter mores retentionem dotis concessisse. Praeterquam a P quod iterum non sequitur, lex dicit, ob mores , euo negat , moribus dici pose ' Atqui unius, putaui semper elo, inelussionem non satim esse ex clusionem alterius. Neque 3 conneniunt, ob mores retentionem con cedere dotis; et ob mores interdicere administrationem alicui. Dius runt; aliquid retinere , et introducere aliquid, verbolenus resensu. Ne, quaeso te vir clarissime de nomine amemus triumphum. Hae lege I Ciel ad tertiam tuam obiectionem progredior , quam facis coniecturae meae. Vide supra pag. 68. v. quomodo enim cohaerent illa , eet. Probabo autem I eadem lenitate textum legis nostrae primae ex mea senten ria fuere, qua tu eam ex tua sententia fuere putas. a Recte autem
ita me ; 3 te minus recte verba Vlpiani ita connectere. q ὶ Quod humanum es , erraisse te, tu referendo meam sententiam. s Sensum denique quem ego Deio, legi nostrae Diesse, et ex illa debere suere. I9Ita vero et iuxta tuam h*pothesn, ad sensum quem ego tu verbo . m ribus , puto, verba connecto r lege XII. labb. prodigo interdicitur bonorum suorum administratio , adeoqiιe ipso iure prodigus bonorum storum administratione excidit. Id quod moribus quidem, talium luxuriose υ rtentium hominum, ab initio I a. tabularum lege illa, introductum; sed solent hodie, eer. a in Recte autem ita ex mea sententia; 3 male, quemadmodum tu intellieis, cohaerere , probo, quia illi obsat nihil, huic
multa. Obsat tibi: a uod ita ripianus bis idem dixistrio lege La.
abb. prodigis interdicitur bonorum suorum administratio. Quod moribus t h. e. lege eadem I a. labb. 9 ex tua interpretatione , ita intro
ductum. Obsat b P denuo , quod ita Vlpianus dixisset: lege I a. labb. interdictuin sui s se prodigis ipso iure , simul ae'. non Uso iure interdictum iis Disse, sed praetores eis curatores dedisse. Si quidem v. sed
solent, cet. etiam idem ius I a. tabularum intelligis. Viae supra pag. 69. v. sed et iisdem moribus; item in v. at curationem prodigorum
492쪽
aeque ac interdictionem , qua de agis , et quam putas me inteli ise , faciendam per praetorem. Sic autem iterum e obsaret tibi, quod δε- eemuirali tempore praetores tales nondum habueritit. Me obstaret d)denuo adhue, verιum, quo Vlpianus utitur: hodie. obsat, e quia
iuxta tuam explicationem , legi mutia verba quae addis, sed quae lex non habet, inserere debeamus, v. g. iisdem moribus mutatum est: enim, cet. Vid. dist. pag. Contra, meae sententiae obsat nihil. Licet enim
quidem tu dixeris vir clarissime, duas ita me propositiones eiusdem lensus inepte per aduersaliuam particulam: sed, coniunxisse , sed et
negasse me, olim ex Ia. labb. habuisse curatores prodigos ; attamen
neutrum me dixisse , video. Quoad prius enim , ubi duas ego propos-tiones habeo, eiusdem sensus ' Prima mea propositis habet: lege I a. labb. ita interdictum fuisse; altera, quare , liue . quo modo, qua caussa, moribus scilicet ipsis luxuriose vituentium , ita lege II. labb. introductum fuit. Quae iusterunt; et quae quare per particulam: sed,
connectere non liceat' non video. Vbi autem, porro , ego =rexauid lege
I a. labb. prodigorum curationem nullam fuisse ' Verba mea haec sunt: lege I a. tabularum prodigis interdicitur administratio, idque propter mores eorum introductum ita esse ab initio dicta scilicet I a. tabularum lege. 9 Si vero hodie talibus moribus inueniatur homo , solent tunc praetores ei curatorem dare. Vel, ut poseriora haec, in priori editιone habui : non bonis interdicitur tantum , sed et curator ipsi datur. Ex quibus hisce verbis , de sedes ex animi pilentia , probari poterit : me negasse curationcm prodigorum ex ia. tabulis esse innocenti verbo : interdicitur ' non potest. cui cum V iano dicit, pro-iligis honorum administrationem inter/ictam fuisse, non negas : in curatione prodigos fuisse. Contra , alios prodigo adminifratores atque curatores fuisse, fatetur cum Vlpiano. Quia alias id iam esset, aes cum Vlpiano dixisset: quod prodigus nec semet, nec curatores pro eo, de ι vis suis diisonere potuissent, se autem nullo modo, ad necessiratem vitae fusentandae βιae, bona laberet prodigus. Sed quare magis ex verbo :interdacitur, ita ineptum concludere vis ex Inca sententia , quam qui dem ex tua I Contra, ex tua, ita posse iure potiori concludi vidimus iam. Sed nec ex verbis meis : curator δatur, uti vis , concludere poteris, qua si 'regauerim, ex la. tubb. curatores datos fuisse prodigi S. Neque enim
emphon habuι , in verbo: curator , sed in illo: datur. Et quod quoniam
tu non habes, o iuxta par.iphron tuam concludam omnino, ιd, quod tu de me ponis , ex Iete 1 2. tabularum curationem prodigorum non obtinuisese. Sensus verborum meorum hic es: ex lege I a. ivbularum prod:-
493쪽
sis tantum interdicebatur bonorum administratio, h. e. erant ex ipsa alia lege in curatione quatorum I sed solent hodie, praetores vel pra sides, eis curatorcs dare. Emphrasis scilicet dixi, verborum meorum es, in verbo illo: datur. Vt - ε ὶ nunc viaeas, meam, quae es,
vere te non dixisse, sententiam. Meam autem exρlicationem , ex ve bis legis leniter fuere , probant verba, dum ita nulla alia inconcinna intermixtione vel ope verborum indigent. Ceu ex tuasententia contra vidimus. Sensim quem in lege esse ego dico , 6 vult, omnino adhue. sia talem , relatum, ad v. moribus , aduertas animo. Sicuti ab initio, mores ansam dederunt, ut ex lege I a. tabularum, prodigis inter ditta
fuerit administrario, De Oratores φω ex lege fuerint, ita vero, hodies talem moribm inuenerunt hominem , solent ei praetores curatorem . dare. Hune sensum probat T nomιnatim ei dem verbis, g. 3. Inst. de curat. Et quomodo dixi , si attendisses: το dare, in lege nostra , non tantopere tanto verborum adhibisorum Brmate , de selisu quem fingis . fuisses sollicitus, ut probare eum potueris. Atque sc nunc Probaui etiam, argumenta quae opposuisti meae circa legem nosram primam de curat. furios sententiae , ei obstare nihil. Et quare I P scuti nune esse tu iterum contentus posis, ita vero ut plus satis tibi faciam, meam in I . nostram sententiam veram esse probabo adhuc. Ita vero a ad hoc, nos Paullum sua quasi manu ducere libr. 3. Sentent. recepi. tit. T. supra vidimus per argumenta multa. Ceu et hue facit . l. 3. D. ad SC. Maced. dum eodem ibi ferme mari dicat, mores fliorum familias improbos ansam dedisse Macedoniano. Nee definit elle, ideo quod a Patilli illa lex non sit, nec h) ibi dicatur Macedonianum mori fus inductum fuisse, ceu tu mihi haec opponis quidem supra. suoad prius enim, quia Paulli non , sed Vlpiani lex es, se ero maris faciat, ad alteram , eiusdem Vlpiani , legem nostram primam j miti modo interpretandam. Quod secundo, in ilia l. I. D. ad SC. Maced. dieatur: Macedonianum moribus inductum fuisse , et bi hoc ego ἀ-xi ' nullibi: sed haee mea verba sunt supra pag. s. quod simili ferme modo Macedonianum dicatur introductum. Mens hare es : sicuti mores filiorumfamilias eo tempore ansam dederunt huic SCto, ita eodem modo, mores luxuriose viventium ansam dedisse lesi scriptae in I a. tabulis. Quaeso vir amicis me , non captando Terba teramus tempus. Neque enim ego , ex ilia fota l. I. D. ad SC. Maced. meam explicationem tam probare volui, quam firmare quidem, et quidni illa modo, quem dixi. Sed quare non , iis claris me , et in re
494쪽
liquas meas probationes omnes insurgis ' Quales fuerunt ad ue v. g. quod ipse VLpl Atius vi et moribus, in Die ibidem per ipsos prodigorum mores. per verbum o moreS, nominatim explicat, et quae plura bac in parte adduxi supra pag. ι T. Ita volunt alia , quae adduxi postea , et in sequelitibus passim. Ita vero palam adhue iubet , non tantum iesum illud in lege nosra verbum : mores, ut dicere iam anteuerti, sed omnino ita vult, s velimus attendere , dum , ab iisdem moribus M. cessantibus, mnem eurationis ibi VLPl AN vs probat. Si ti nimirum , mores luxuriose viventium hominum, ansam dederunt eurationi, siue, moribus ita introductuin es, ut sint sub curatione prodigi, ita ergo ansa illa vel ea sacessante, cessare quoqMe debebit essectus , curatio ilia. Dum , mores cessantes, VLPIANus dicit , eatissam esse cessantis curationis , Fortravitque etiam habuerit, mores tales exstantes , caussam introductae datat que curationis fuisse. Quaeso , quis , qui legem nosram ita nunc vel obiter inspiciat :lege I a. tabularum prodigo interdicitur bonorum suorum admini st ratio. Quod moribus quidem ita ab initio introductum est. Sed solent hodie praetores vel praesides, si talem hominem inuenerint, qui neque tempus , neque sinem expensarum habet, sed bona sua dilacerando et diisipando profudit , curatorem ei dare exemplo turioii. Et tamditi erunt ambo in curatione, quamdiu vel furiosus sanitatem, vel ille sanos mores receperit. Quo euenerit, Use iure desinunt este in potestate curatorum. Otiis, inquam , quaeso , qui ita legem vel obiter intuetur, et verum amat, dubitaverit , mores Vsos hominum exsantes luxuriosios , et ansam iutro ductae curationis dedisse , atque cessantes , ea am finitae eurationis fuisse, VLpi ANvM habere ' Minus autem adhue dubitaueris , si animisuertar . qnia sicuti in initio , ubi de solo prodigo agit, et se solo etiam verbo cmoribus, utitur, ita vero in altero commate, ubi tam de furioso, quam de prodigo subiicit , verbo : sanitatem , de furioso , verbo : mores , de prodigo vlisur repetens. Ita vero magis adhuc tenueris , s attenderis , ad verbum illud: talem ; quod enim verbum , talibus moribus hominem, iuniitare debebit. Adde . quod σή : talein , in sequentibus , fuis moribus explicat: qui neque tempus, cet. Minus autem dubitaueris ; legem uo fram habere ita quemadmodum dixi, vel obiter intuens, s addideris, i iam alias dubia habere maxima sque addideris reliqua araeumenta , quMesipra vidimus , illam heurentiam volunt. Et se nune probaui , explicatio nem meam in Ie e , qua de agitur, veram este ; fc autem probaui ergo in ut, tuam quam putas, veram esse non posse. Et quod probaui aliis Ar gumentis adhue furia pag. iunet. Pu 8, et pag. IO9. seqq. cet. v. g
quod tibi refragantur omnes , tu ais , mutus veteres illi , qui dicunt. Heineccia opusc. Syllog. IIII. H euria-
495쪽
eurationem illam debere primam originem Ia. tabulis. Nu iuuantibus te, argumentis , quae hac in parte adduxisti , pag. 38. seqq. Qvιbus adde. quod adhuc in mentem venit , argumentum d dum inquam in lege prima nostra iidem mores , qui astad ΡAvLLUm in Sententiis receptis intestigendi sunt, PAULLUs vero, suos quos habet mores, ad praetorium tempus referat, VLPIANVS contra, moribus suis praetorium tempus opponat, apparet utique , quod tempus aliquod, per m : moribus in nostra lege intelligere non possimus ; sed mores prodigorum , significare deleamus rquemadmodum illi scilicet ab initio ansam dederunt , ut curatio eses legitima quatorum , ita hodie si talem inuenerint hominem , solent praetores ei curatorem dare. Tam inconueniens tua mihi videtur uiuio, ut pprima mea explicatio non esset , de ipsis prodigorum moribus, malim tum secundo , per mores , Usum ius naturae Huscare. Non , as hanc , priori illi anteferrem, ut iu putas, eredo, quia illam veram vidisti, quin contra potius , si prior non et , tum, me maIle, dixi, ipsum ius naturae
Non inconcinne quidem , ais, per mores, me hic, ius naturae significare, at parum tamen id aduersari , existanas , simul Cui ACio. Si enim , ita argumentaris, ex iure naturae et gentium es curatio prodi- forum , procul dubio , ea iam ante Ia. tabulas, sub regibus inuauit. Resp. Negando, illud : procul dubio. Nego hanc consequentiam :hoc est iuris naturae , ergo, sub regibus fuit cautum. Nou eam valere , hine consat, quia sub regibus inualuere mialta , quae a iure naturae abhorruerunt. Atquin , non omnibus naturae itis , semper liquet. CLCERO ait: naturae iura a vulgari intelligentia remotiora sunt. Si tua cons quentia valebis, tum deberemus dicere : omnia ilia , quae sunt larsi na- rurae , sub regibus etiam obtinuisse. Sic omnes leges in iuris nostro corpore scriptae ; se omnes aliae leges, quae cum iure naturae couueniunt , deberent etiam tempore regio scriptae fuisse. Hi videas , claris me vir , tuum et procul dubio , non ese, , procul dubio. Hi et tertio consequemia non valet , quae sunt iuris naturae , olim obtinuere sub regibus , ergo per mores in dicta lege I. VLPIANus consuetudinem intellexti l Ego qua
to ita argumentor potius : quoties vox e mores, occurrit, toties, naturaetur , si non alia obstam, explicare licet. VLPIANus utitur in lege nos , voce , moribus , nec quidquam olsat , quod tu allegas. Ergo , cet. Maiorem probo, quoniam pessim uastra iura haue notionem ita eruerunt. Aoido autem Praeter cupra citata loca , nou tantum quod et ilia dixisse nostras iuris interpretes postea videre mihi licuit , ad i. 8. 3O. D. de Tir. nupt. Sed et hue facis l. I i. D. de condit. instit. arrument. ibi, generalitor: eo tra bonos mores , coli.t t. not. nostr. ad leg. vlt. D. de rit. nupt. ad v. haene. Forte ei MINvcivae FELlCEM Me resecre liceat, quando ex poeι
496쪽
eanit : virgines sine more rapuisse Romanos, coli. ibi A B. facinore, et ibi in notis M. iniuste. Ex eo forte capite : quia trilin matrimonia ambiendi , inferre nονι licet aliter , quam si copia mulierum aliunde , quam ab iis , a quibus petita sunt, haberi nequeant. PVH NDORI ivs III. 3. II. H bacilenus er o peccauerit Romanus populus. Alias namque petendarum mulierum , sunt termis a bella. VITRIAR. II. a. q6. Itaque probaui vir clarisime id quod volo ; quod liceat ius naturae in lege nosra per mores intelligere. Ita debere intelligi , s prior mea explicatio non es et, volunt anteleta. Sed et, quod, quae ex iure sunt gentium ae naturae, discuntur Obtinuisse M. ab initio ἰ loquutione , qua nos,a lex utitur. Conss. a. Inst. de iur. nai. gent. et clu. V. ab initio , itinet. s. II. lnss. derer. diuis. v. cum humano genere. Testor veritatis sud:sum , an non,
dum. I moribus, ius naturae, leges nosrae significant e ae a de iure illo naturali , aiunt; quod . ab initio introductum illud sit : an non, dum si in lex nosra prima verbum o nioribus, eadem locutione, quod AB. ab initio introductum sit, esserat , ius ibi naturae explicare liceat i In primis , dum q M. quod ibi moribus es introductum , iuri sit natur conueniens ; ar sin lex alias , si per o moribus , vis consuetudinem in testieere , falsum ideo narret , quoniam , id quod habes, originem debet, non consuetudini, sed scriptis 1 a. tabulis sD ; em contra , s ius natu rae vis significare, dubium omne sit sublatum , dum dicere ita liceat: quod .
quamuis aliquid caueatur Iz. tabularum iure, recte tamen et idem iure naturae introductum esse ; vid. S. 2. Inst. de rer. diuis Quaero, an omnιbus hisce eollatis , per ra: moribus, significare ius naturae, non liceat, inquam, si prior nostra , de ipsis prodigorum moribus , non adesset y Hcredo facilius ita nunc eouces eris , τὸ ζ moribus idem hie esse, ae iure na turae. Nam I ita ratiocinaris, liceat, eam vocem frustra ex l. 8. D. de rer. diuis ego probem , ubi nec vocabulum quidem illud occurrit. a) Si quod suspicaris, memoria me sesellit, et in animo habuerim t. 8.D. de his , qui sunt sui vel M. iur. citare . neges tamen , ius patriae potestatis , quale apud Romanos obtinuit, ex iure naturae esse, supra
pag. To. Sed heus vir elari sime Mi Aut es suspicatus, me fefellisse meam
memoriam, et prima tua Proposivio , tuum animum non adeo erga me benevolum , sed a 'erum magis signi,cabit , eritque haec memoratio non nisexprobatio euicis nescio , tutes, in me vitii; aut , id non es suspicatus , ac tunc riseriorem , nullus dubito , re*onsonem omi ses. Sed es recte suspicatus, vir celeberrime, et non redie tamen. Verum est, me non ad hanc rem, recte allegasse, I. 8. D. de rer. diuis bed asse aut illam , norata sus memoria, sed properans , vel quod rem imam attendi potius. Neque
doleo propterea magnopere meas vices. Indicium namque id ipsum erit, et alias animi mei rem spectantis , non verbum : rei veritatem unice animo
497쪽
quod dis tem ἔ titulum an et quem estaui, ipse saepe nescius. In H;
quod non ex Lentulorum sim natus alicuius familia, aut agonum insursilum toties debeam vertere, verbumque anxie stillem post unum aliud: non postilantium mihi placere adeo Ieeta potest. Non explico, quod alii habent eo litam ; ut hodie rem concipiam . die erasina in chartam con liciam , die sequenti relegam , tum deponam iterum , posea re enusiam semel. Quid es tempus perdere, si non Me est ' Non Me permittunt mea negotia , quibus sum occupatissimus in foro et in cathedra. Aut se permittant aliquando , non tamen id animus meus mihi permittit, ut faciam. Rogetur πρographus, roga sis collegas meos, interrora i sos , quos ad mensam habeo aliquando amicos, quaere ex ipsis amanue ibus , an Umquam Nix ille interrum a me scriptum folium accepit, an non contra potius, per
schedulas scriptas saepe in teso consortio, in ipse prandis , quin saepe verba
quaedam typothetae apud memoriam deponam, quae ille Ἱρis edas. Non hie me mea memoria fefellit : contra haec Deo g. precario mihi olim paruit ad arbitrium , fine cunctatione resiluit , quae apud eam semel depo*i . Mnae fidei es. Quare , si qui eiusmodi oecurrunt errores , vertendi illi erunt, vel properationi nimiae, ae in rem magis inquirenti animo , vel 'thetae negligentiae , vel silo auditoris denique. Prius quidem tibi non obedire tuam memoriam, eo signi,cas; quando pag. ys. eodem modo tibi mecum vere placet , quod ego lusis memoria , loco legis 28. laxem e taui aO. D. de probat. At ubi ego ei aut legem m. Haec fiunt mea Ter ba supra pag. 4s. in lege credo vigesima M. septima. Erio re tua I fesiis memoria , quod I ) dicas , me allegasse l. ao. cum legero a . dixe rim , magis sa quam me mea e quia numerus 2O. a 27. 'remotior est , quam hic a 28. c 3 9 quoniam meam epistolam ante oculis habuisti ; ac illico , eius quod modo videras , in scribenao partim memor fueris : sed et ε eorrigendo , praesentia Imrraphi , altera vice, legisti, reco nouisti , cum contra s No, legem illam, diu erat , quod non euolueram ἰ nec Q valetudine hoc es, ex mente HE IN ECClI . ob valetudinem ) oculo rum, eam quidem videre eo temρore ρoteram ; atque 7 ob id issum dixi ; non esie illam te m a . ; sed me id credere; consequeniter me meam memoriam fefellise, dici non bene pote i. Sed nee 8 absentiat purubi , iterum quae stri eram recor sere, mihi licuit. Haud Pa rum 9 adhue memoriam labilem tuam indicas pag. Ta. quando te mu tare unam non nisi litteram profiteris , cum duas tamen mutas nin c M, e in i , loro Non t Enere , Con:Inere restituis ro x Idem
Deis pag. II dum legem citas 38. D. qui testam. Iutor. dar. poss. eum, non totum quidem illum Pandectarum tittilum qui tellamento tutores dari pollunt, tu mea editione iuris corporis, imιeniam. Ceu nec xtos lia
498쪽
sum. Non magis, quam VLPIANVM , quem supra pag. sT. allegas, Da ι centem deprehendo , in aliegato a te tit. VII. et quae a suc plura λα- recte allegasi. Vsque adeo vera est ea principis sententia: omnium habere memor tam , et in nulla penitus errare , diuini magis es , qtiam humanitaris. Non baee attigissem quidem , vivi primo obtutu mihi obvenerint ,
quanto minus tantam eorum mentionem facere , nis tu hic teri a nunc vice tauta memoratione ita me Vpugnat es. τη εμη mςει Nou autem me
fefellisse memoriam , quantum a i hane l. 8. quia attinet, puraphus nereit, testis σιt, collega noster P Aso R. Cui cum in consortio inter alias', l. 8. D. de his , qui sui vel al. iur. contra te allegatam , proponebam , atque se hanc legem non a me allegatam non leti se aiebat. Donone eum viro contendere voltii ; me legem illam tamen cita se. Tam et eo, inquam,
persis eram mihi, alleges se me legem 8. m. de his , qui sunt sui vel
al. iur. As tua pace , venerande senex . quod hic tuam auriculam tangam; molitire enim velum μνειον . x per nostram amicitiam poses, clarissime HEi NECCl , faceres me ferme iracundrim in te , quod hisce tempus pretis illimum , ita perdere debeam ; rem nobis faciamus in sequent bus sa). Me in d. l. 8. D. de his, qui sui vel al. iur. ia: moribus, j xnificare posse, ius naturae, ita argumentaris o quia ius patriae potest iis, quale apud Romanos mit , ex iure naturae non est. De sola au-lcm patria potestate iuris Romani, non de naturali parentum potestate, quae in directione actionum a liberis suscipiendarum consistit, VLPIANVM agere , inde probas , quia ibriosus qua is scilicet ditia lex agit directionem actionum exerccre nequit. Ordine agamus denuo atque decenter A). Nego,. VLPIANvΜ in V. quo de est quaestio : cum ius potestatis moribus sit receptum , de furioso patre, deque sola patria I testate Romana agere; quin contra potius , de parente in genere, eiussite in genere potestate , ilium ibi tractare video. Quia scilicet ius potestatis patribus competrer ex moribus est, hinc, nee in furiose illud desinere debet. GI, vi de iure Romano , furis si potesatem Patriam retineant , ratio est, quia ex moribus est B . Recte autem ita VLPIANVS concludit , et ego contra te cum V LP ANo affirmauerim , ipsi,quoque furisso patri de
iure Romano . quiu et de iure naturae, ius aeruendarum actionum manere, sed eo sensit, quo VLPiANus tu habet: non ita , aes dum furiosus est, eas ipso eventu diruere possit, quod velle dicere Duum esset, sed Eoc Gnsa, vi ius dirigendi ipse falaum maneat arque dirigere ipso essediu iterum pessiit. si compos mentis fit factus , vel aelurida habeat fortean interualla. Cons in lege no Pa r desinere, item : ius. tacet furiosius pater , dirigere iam actiones nou 'sit. t.: men ius dirigendi retinet μ). Sed et alios iuris Roma ii
pintriae potesatis efiectus , ex iure naturali .rd Patrem Perιinere , muten
G, v. g. quo de VLPIANus agit, et in me huius Mu se. explicat: ius
499쪽
acquirendi D . Sed et in se furiose patre, in ipse quoque exereitio, eo
remsore dum fit risus es, ex iure naturae , ii s illud aequirendi, saluum manere , tenuerim. Dum enim iιιs Romanum , hoe commodum , simul patri conces erit , quo modo , hoc ipsi ob superuenientem furorem adimere ρο- ιerit ' Ideo , quia infelix es t GI, quod i emet sibi de commodo acquis
r H magis iam non pro Picere Poteris ' Ego contra , hisce argumentis Pu to E . In genere autem ius potestatis patri in liberos competere, ita δε-ctores probant . quia quod ex re mea semine meo in superes, meum es, et ad me pertinere debet. Consentientem Mium V Lpi ANUM puto, quanis de M. iure respondens exacte ua scribit: qui ΝΒ. exime nascitur, in mea potestate vilia debet. Hae l. q. D. eod. tit. Nee mutat, qiιοι semen P qu a me abiectum est, non magis meum fit; missis aliorum enim responsombu , dico, a me abiicι. non animo perdenssi, derelinquendi, sed aequirendi. dea dicam de hoe alibi ex professo F, Si autem ita vis, habeas , ex primo iiιri naturae decreto aliquo, patriam potestatem, eamque, qua de VLPlANVS uit νῶn competere ἱ sea, ergo nec ex remotioribus ' Negatur consecutio. Muιιμ , omnia ferme, ius naturae agnoscunt, non pro parente quidem primo , αι ramen pro artia, vel proailia , ulteriorique alisuo parente G . Sed demus adhuc , patriam potesatem, vel eam, qi a de VLPIANus habet, nullo modo ex iure naturae fuere, quid enim, ergo et Vsipi ΑNus ita senseriι ' acio, illum habere in l. 3. D. eod. ius potes ut is patriae , proprium est e ci uium Romanorum , sed quod in Institutionibus a Ius riNIANO ita in terpretarum legimus , quod scilicet nullae aliae gentes sun , quae m. x lem potestatem habent , qualem Romani elues. Sed hae interpretatist qnon indgemus quidem. Ita adhue VLPlAMus dixerit . proprium ello m. ciuium Romanorum , ut sciamus , m. non riuibus , hane pote satem non competere, via. l. s. D. ibid. Numquam autem hoc sen D id esse dixerit, proprium ciuium Romanorum , quasi , iuriS natu rae ita non esset. Contra, nihil a Iciis Romanis babitum pro iure puto, quod non illi etiam putauerum , ex iure naturali mauare. Ceu in specie de illa potestatis patriae essedi ι , eommodo acquirendi per filios , ut hoc dpatrem pertιneat , ex aequitate naturali esse , et ab omni inuidia remo tum , pasim nostrae teger habent. Mna erit ero quaestio . an patria pote fas , ex iure naturae si I alia , aiι non ita tamen VLpi Nus putauit 'Dum ULPIANVS putat , qui ex illo et sua uxore nati sit ut , de ure , it sua potesare es , qYare id illum hic in uostro versiti negasse dicemus i Et se satis uerum dedi H3. Probabo autem ulterius . iνι vero nostro, furio sum patrem smul et Per mores , ius 12. labb. intelligere nos usu pol e ,
quia de iure a. tabularum ius Patriae Potestatis in vita nec eque con sistebat. Endo liberis ius vitae necis venundandique potestas elio , habenta estisti iri. At non tamen id fine ratione patri illos concesisse, confat. Vn
500쪽
de et patres , mas stratus domestici, audiebant. Domestici, ego inter ε-tor , propter palmam illam potestatem , quam , voce , domus Agnoilare s Iebant. 5Iagistratus , quia iuriVdictionem quid in in liberos habebana, sed illam vi magistratus secundum iustitiam exercere debebant. Quo modo au tem nescio , pater furiq6us , de caussae iusima tu cabiι , cui motum es e
rebrum termino cI P. Ius naturae, et non I a. tabulas in v. moribus VLPIANvΜ Agni Oue, ita probo , quia nauci esset decidendi ratio : ius naturae potestatis ante sub regibus , postea ex II. tabulis competiit ; ergo, furiosus illud retinere debebit. O suavis VLPiANi ratio, se haberet animam s Ita valet: quia ex iure naturae, est patriae potestatis ius, ergo , ob id , 9uod furoris calamitas ad illum peruenit, ipsi adimi non
debet, sed retinebit, quatenus per furorem retinere potest, v. g. com modum acquirendi. Ratio decidendi, valet. Neque enim id, quod patri fremes de iure naturae competiit, me voluntate sua auferri postea ipse debet,l. II. D. de rit. nupt. sed nee ius naturae patitur, ob superuenientem cala mitatem furoris , patri commoda acquirendi, aliaque auferri, quae ad illum ut furiosum pertinere posunt K ). Sed habeas, in lege hae 8. D. de
his , qui sui vel al. iur. M : inores itis naturae non Aguificare, quid enim inde ' Ergo in lege mira, qua de agitur , illa erit Z iterum nego. Nec mutat , quod L) ad hanc rem allegas : aegre me interdictionem bonorum ex iure naturae demonstrare posse. Posum enim illud peroptume. Ba vult i in amor ille, quem homini, homo Ebet, ne eum perire patiatur ; ne evidini deditus trisem ille exisum sentiat, qui pose dispersum patrimonium exspectare alias eum si uet. Cons. l. vlt. C. de bon. quae laber. Id a sagitaι naturalis cognatio illa , quam inter omnes homines conglutinauit natura. Conf. l. 3. D. de iustit. et iuri c 3 9 Ba vult, societatis custodia , ad quam tantum non valent, illi, qui bona Dia dilapidauerint. Ba q) suadet, suprema lex naturalis ilia 2 construationis , et incrementi ci P. Ita dicit, satus rei publicae, in eo consistens , ut homines habeat , diuites , quos aiIiduos voeabant veteres, qui aves Us duere cdar possunt, rei publicae neruum. Cons. l. I. ρ. IO. D. de qua it. iunci. a.
Inst. de his , qui sunt sui vel al. iur. Idem 6 denique , verbis probabo , ut superuacuam mittam rei certae probationem : iuri naturali esse conueniens, ut sub potestate aliorum sint, qui ipsi se tueri nequeunt, in s. penuIt. Inst. de Attil. tutor. Regeris quidem a , paragraphum hane mui ob re ideo , 3uoniam , prodigi, si vellent, tueri se postent; b quod.npia tam procligorum, quam agnatorum bono, inuecta sit
prodigorum curatio c . Potius aus naturae, dominis rerum suarunt liberrimam administrationem concedere. Argumentum primum tuum , tribus iterum et uno qui abundat, laborat terminis. Quicumque , argu
mentaris , tueri se possunt, non debent sub potestate aliorum esse , S.