장음표시 사용
461쪽
αstoriis stiit λεγο εα. Vlpianum vero testem esse locupletissimum, vel ideo noti negaueris, quod eius tempore adhuc exstarent, et ius Papiriatium , ex quo multo post fragmentum bene longum seruauit MACROBlvs Saturnal. Iab. III. ev. I i. et Granii Flacci in illud commentam , quos allegat aequalis Vlpiani PAvLLus in L. tqq. D. de verb. iis. Ex his , quid regum temporibus obtinuerit, facilias discere potuit , quam nos hodie . post tantum praestantissimorum monimentorum naufragium. Nec meo me gladio iugulas, vir clarissime, dum , quod iuris in Tribonianum statui, me quoque uti iubes. Dicam huic scripti. fateor , sed non quod Romanos inspectione των Lutiis usos esse scripsit: id enim cur factum negem , quum similia nobis domi nolirae occurrant in ime prou. Sax. Lib. I. art. qa. immo et hodie illa verendorum inspectio in ipsis seminis locum habere soleat , quoties vel degenerandi coeundique potentia , vel de intumescentia vieri , vel de
edito partu quaestio incidit paullo dissicilior t) sed quod ille tutelam
non prius olim finitam putauit, quam inspecta prima lanugine. Hac in re errasse putaui Tribonianum, non inuitis illis, qui alioquin Trib niani causiam agunt , et in his illustri BYNκERSHOExlo , cuius ea Verba ex Observ. Lib. III. eap. as. Quamuis autem Casiani in aestiman da pubertate naturam sequerentur: facile tamen adsentior iis, qui exis mant, non promiscue in quaestionibus pubertatis partes necesarias fuisse exploratas r nam eui id bono in finienda tutela , in eondendo testimento, et reliquis , quae virtute mastula non peraguntur ρ Non oportet hominum grauis orum sententiam deridieulo exponere. In nuptiis asia ratis es , non enim in his susicis pubertas , ut ita dieam , eruilis e qui virum se praestare debet, nec vir est, a nuptiis abstinere iubet ratio, rubet Cassiani et Iavolent auctoritas. Iam vide, vir clarissime , quam Triboniani cauila mea iit multo deterior. Ille pubertatem ob finiendam tutelam indocora inspessione exploratam este refert e ego curationem prodigorum iam sub regibus inualuis Ie contendo. Tribonianus nullo nititur test,
momo ; ego Vlpianum auctorem habeo. Ille ali uid refert, de quo tota silet antiquitas , quum tamen in tot Vlpiani, Paulli, Cati, ipso rumque Codaeum, Gregoriani, Hermogeniani, ae Theodosiani reliquiis , non posset non eius rei via vel vestigium occurrere. Ego meam sententiam Vlpiani et Paulli testimonio probo. ille denique non modo aliorum staragio destituitur, sed et a plerisque veteribus
erroris conuincitur, qaum terminum pubertatis, quem a luttiniano fixum refert Tribonianus, multo ante receptum ubique fuisse referant
Dio Cassius , Tertullianus, incrobius . ipsique Ioi in L. a. pr. D.
462쪽
Lus nother Sent. ree. Lub. IIL tit. S. I. Mihi nullus veterum aduertatur,nec ullus eorum interdictionem bonorum , resum temporibus notam tuisse negat, aut aliam eius prodit originem. Vide ergo, quo iure scribere potueris et quod ad elaris. Cuiarii, quam et irae probas , opinionem quod Attineι : qui posses probare, mirum mihi videtur atque ex ea ratione videre sequeo. qua Trιbonianum ignorantiam , quod veteres ex Indet ora atque in uesa nudi corporis inspectione dicit ρtibertatem indicasse, βιam prodere ideo arbitraris, quoniam id eos fecisse eo tempore partim c onstet. Argumentum itaque nune coutra te , iure , ut eodem , quod in alium statuis,
utaris licebit quod etiam non tonstet. saltim id aliunde id non μοbas in Ins lution bus tuis, quam ex hae sola laxe, id antea in usu Digbe , τι μιdigis administratio interdieatvr r id, inquam, aliunde non probas, μι regilvs consuetudine introductam fuisse. Reliqua, quia duriuscula sunt , non adscribo. Si vero, uti fateris, lege mea nititur sententia : cur, quae-la , negas, aliunde, quam ex Institutionibus meis de hae interdictione honorum conflare ρ et cur me territas edicto praetoris i quia quisque iuris in alios statuit, ut ipse eodem utatur ' quum ego Triboniano nihil probanti fidem denegem et tu me, Vlpiani nixum testimonio, imprudenti stilo usum arguas ' Sed transeant haec, ne quid imprudenti excidat. Haec ad prirnum epistolae tuae caput pertinent. Iam ad tuas coniecturas progredior. Duo autem tibi in mentem de lege nostra venisse ais. Primo enim τὸ moribus intelligis de moribus ipsorum prodigorum, ut sensus sit, interdictionem bonorum ex lege i a. tabularum descendere. eamque ob mores prodigorum introductam esse. Deinde vero , si hanc visionem, uti vocas, ferre nequeam , per moretius naturae et gentium intelligi, ex eoque interdictionem honorum deriuari posse. existimas. Prior interpretatio, ut ingenue dicam, ingenium quidem sapit, vix solida tamen videtur. Posterior, non multo solidior, si
Iluid video, tibi potius , quam mihi aut Culacio , quem sequutusum, aduersatur. Rationes, quibus te moueri dicis, ut priorem intem pretationem genuinam existimes, eodem me nescio , quo pacto retrahunt, quo minus tibi possim adsentiri. Nam I eam Vlpiani verba
non admittunt, partim quia τι moribus introductum est artis nostrae auctoribus semper usurpatur , quoties aliquid non iure scripto, sed tacito utentium suffragio receptum esse dicunt, partim, quod linguae Latinae natura hanc ablativi notionem plane respuit. Prius exemplis quam plurimis, vel, ut ex arte loqDar, inductione probare licet. ita dicitur aliquid moribus et consuetudine inductum vel introductum L. a. D.
463쪽
de pust. subsi L. 8. D. de rit. nupt. moribus constitutum L. 32. D. A l gib. moribus receptum L. 8. D. de his , qua μι vel al. iur. L. I. D. de
donat. inter vir. et υx. moribus ademtum L. I. g. I. D. M o C. Helleiam more riuitatis ransiturum. L. 8. pr. D. de adqu. vel omit. hereae L. a. D. de verb. Aenis moribus impeditum L. I a. f. a. D. M rudis. m re maiorum ita comparatum L. F. D. de iurisae moribus ciuitatis rem mercio exutum L. 34. S. I. D. de eontrab. emi. more, maxorum institu tum L. penult. pr. D. ad teg. Pompei. de parric. morιbus competere L. II. D. ad municipat. Numquam vero memini ea formula id lignificari, quod tibi, vir clarissime, videtur. An hoc uno loco ,lpianus formulae I Ctis paene quotidianae nouam subiecisset notionem l Aneam illi tribuisset signascationem, quam ne natura quidem linguae admittit 8 Ablatiuum semper a praepositione suppressa pendere, prae clare docuerunt SANCTIus in Minerua , et Vos SIVS in labro de cons -ctione. Nullam vero praepositionem , qua caussa impulsiva externa exprimitur , casum sextum adsciscere, nemo ignorat. Quare et numquam moribus idem notabit, ac propter mores. Sunt exempla , ubi casus quartus eo sensu ponitur, quia praepositiones ob vel propter per ellipsin sublicentur , veluti apud ΤERENT IvΜ Andri Act. I. se. I. Magis id adeo, mihi ut incommodet. pro magis propter id. Et Eun. Ani. V. sem. 6. Nunc id prodeo , ut conueniam Parmenonem , pro nune ob id prodeo. In Heaut. A t. V. scen. 3. Id quod consimilis es moribus,
pro ob id, uti passim notauit DONATus in Scholiis. At ea sum sextum ita poni, ut caussam impulsivam externam designet, vix idoneo exemplo demonstrari posse arbitrori nec tam inconcinna loquutio cadere videtur in elefantissimum Vlpianum , nisi tu , vir clarillime . exemplis me aliud docueris. Saltim priscum illud ius , quod marito ob
mores retentionem dotis indulgebat , numquam ita describunt veteres, quod moribus fiat ea retentio , sed ob mores. L. vn. f. s. C. de rei uxor. adt. Proeter mores VLPIAM. Fragm. tit. 6. f. 9. morum nomine Idem ibid. S. I 2. 1ta semper loquuntur veteres: numquam vero ablativum eo sensu adhibent. Nec a. Paullus veluti manu ad eam interpretationem ducit. Non enim inter nos quaestio est, an ob mores prodigo boni v
464쪽
numerus tantum et fruges consumere nati, sed an eum sensum verba
Vlpiani admittant' Addis quidem eodem ferme modo SC. Macedonianum moribus . id est . propter mores introductum dici in textu PAvLLi L I. D. ad SC. Maeeae ted nec Paulli illa lex est, nec in ea . SC. Macedonianum moribus introductum dicitur. Id tantum ibi conqueritur senatus , Macedonem , improbum foeneratorem , saepe materiam peccandi malis moribus praesiti e. Iterum ergo largior, SC. Macedonianum ob peruersos mores filiorum familias suisse conditum : sed inde non sequitur , ά moribus introductum Iois idem esse, ac ob mores introductum..Porro q) et quae sequuntur , hanc interpretationem non admittunt. Quomodo enim cohaerent illa e quod ob mores quidem prodigorum ab initio Duroductum es e sed flent hodie praetores vel praemdes , si talem hominem inuenerint, curatorem ei dare , exempli furis i Ita Vlpianus duas propositiones eiusdem sensus inepte per particulam aduersaliuam sed iunxi isset. Ex mea vero hypothesi illas Vlpiani propositiones , in quibus ipse vir eximius, IAC. GOTHOPREDus frustra se torsit , facile hoc modo connecto et lege I 2. tabularum prodigo interdicitur bonorum suorum administratis , adeoque ipso iure prodigus honorum suorum administratione excidit, aeque ac furiosus , quia ei bonis ipsa lege , non a praetore , interdicitur. Id quod moribus quidem patriis , et ante i a. tabulas sub ipsis regibus receptis , ab initio introductum sed et iisdem moribus mutatum est. Solent enim hodie prodisi non amplius ipso iure vel ipsa lege iure bona sua administrandi priuari, verum praetores et praefides , s quem bona dilacerando disjaudoque
profundere animaduertunt, et ea fa eoenita bonis interdicere, et curatorem
ei exemplo furiose dare. Ita ex mea sententia leniter fiuit Vlpiani textus, quum contra tua paraphrasis pag. I. fingat, lege I a. tabularum prodigis ob mores bonis interdictum fuisse, praetorem vero eisdem etiam curatorem, dedi I se exemplo furiosi. At curationem prodigorum , aeque ac interdictionem bonorum, ex lege I a. tabularum eue , ex ipsis verbis legitimis patet, quae ex Cicerone , Festo , et Paullo , ita restituit laudatus GOTHO PREDus , Tab. V. SI FvRIOSUS VEL PRODIGUS EXSISTAT , AsT EI CusTos NEC EsCIT , AGNATORUM GENTILI vΜ-QUE IN EO PECUNIAvE EIvs POTEsTAS ESTO. Haec sunt . vir clarissime , quae me retrahunt , argumenta , impediuntque , quo minus
admittere possim interpretationem tuam priorem, quantumuis ingeni sissimam.
465쪽
Quod ad posteriorem, quam ipse priori anteferre Videris , attinet, non
inconcinne putas per mores intelligi posse ius naturae. Id Vero parum, ut dixi , aduersatur Culacio. Si enim ex iure naturae et gentium est curatio prodigorum e procul dubio ea iam ante Ia. tabulas sub ipsis regibus inualuit. At nec id facilius concesserim , is moribus idem hic este , ac iure naturae et gentium. Nam x. eam vocis notionem frustra ex L. 8. D. de rer. diuis probas , ubi ne vocabulum quidem illud Occurrit. a. γ Si, quod suspicor , memoria te fefellit, et in animo habuisti L. 8. D. de his , qui fui vel aL ivir. nego , ius patriae potestatis , quale apud Romanos obtinuit , ex iure naturae esse. Nec ibi Vlpianus agit de naturali parentum potestate , quae in directione actionum a liberis suscipiendarum consistit , quippe quam furiosi exercere nequeunt , sed de patria potestare iuris Romani , quae quo sensu ex moribus sit, iam supra explicauimus. Accedit, 3. quod aegre interdictionem honorum ex iure naturae demonstraturus sis. Naturali quidem iuri conueniens est, ut sub potestate aliorum sint illi , qui ipsi tueri se n queunt e f. penuis. Ins. de Attil. tui. sed prodigi possent , si vellent rnec tam eorum , quam agnatorum , bono inuecta est prodigorum curatio. Potius ius naturae dominis rerum suarum administrationem liberrimam' concedit : ius vero ciuile excipit prodigos , quia expedit rei Publicae , ne quis re sua male utatur. f. a. Ins. de his , qui sui vel atrur. sunt. Quare nimis laxam esse oporteret significationem iuris naturalis , ex quo Vlpianum curationem prodigorum derivasse dixeris. Superest , ut de L. 28. D. de probat. cie qua ἐν mηρενΘέm disseris, quaedam addam. Ait LABEo : si arbiter animaduertere debeat, an operis facti memoria exstet , hoe ei quaerendum es , an aliquis meminerit, id opus fallum esse Z PAVLLVs epitomator et scholiastes addit : immo quum in acturio quaeritur, memoria facti operis expet, nee ne ' non hoe quaeriιur, num aliquis memineris, quo die aut quo consule facJum si ' sed,
num boc aliquo modo probare possi , quando id opus factum bis i et Me
ita quod Graeci dicere solent ἐν πλαισυ. enim potes Me memoria nou teneri , intra annum puta factum , quum interim nemo fit, eorum , qui memi
nerit , quibus eos. id viderit. Multa , ut sit , in hac lege reprehendunt critici. Alii ferre non possunt m enim sine ullo praeposito pro nam
poni, quod tamen defendunt HVB. GIPI AN . in Indis. Lucret. Noe. enim. TAVBHANN. - Plaut. Diae M. V. sicen. a. v. 36. IO. FR. GRONOV. ad Liu. Lib. XXXIIII. cap. 32. et v. C. CAR. ANDR. DV KERus de Lat. vet. ICt. pag. 3 O. ROBERTus , sublata particula non , reponit num , hoc mouo : num enim potes Me memoria teneri intra annum t. RAEVAR-
466쪽
MRAEUARDVs: non enim potes Me memoria Mn teneri. Tu vero , vir clarissime , emendatione opus este non putas , si ιν π ad sequens comma reteramus , scriptumque dicamus: ἐν πλα- enim potes Me m moria non teneri. is πλα- enim tibi est non ad liquidum, adeoque sensum esse putas : potes hoe memoria teneri. Ingeniose, ut soles. Enimuero I. in nescio, quo tunc verba antecedentia referas, si ιν πλα- pe tineat ad comma sequens. Quis enim sensus erit verborum e sed num
hoc aliquo modo probari possis , quando id opus fatium D ' et Me ita , quod Graeci dicere solent. Deinde a. duae negationes quidem ads mant: sed Graeco illi si πλam nulla proprie inest negatio, nisi die
etiam in Latino LATE negationem latitare, quia idem sit, ac non μι- m. 3. Proprie ἐν πλα- idem est , ac late, cum quadam Iatirudine, et si πλά- aliquid memoria tenere Vere exprimit Germanicam phr sin : Sich einer Sache meitiae. tig erinnern. Ex quo sequitur , ut retenta lectione vulgari nullus exsculpi possit sensus alius , quam late
hoc stiri non posse, intra annum aliquid factum esse. Quod prorsus Paulliscopo aduersatur. Quae quum ita sint, nec Roberto, nec Raeuardo adsentior : sed ex regula geminationis, quam praecipuum esse nosti critices myst rium et una mutata littera ita textum integritati suae restituo e et Me ita , quod Graeci dicere solent .. πλατει. ἐν enim potes hoe m moria contineri, intra annum puta factum, quum cet. Sic sensus est planus. Dixerat LABEo e si arbiter animad ιertere debet, an operis facti memoria exstet ' Me ei quaerendum es t an aliquis meminerit id
opus ese factum Z Quum vero alioquin is demum aliquid factum m nil nisse dicatur, qui, quo tempore id factum sit, in numerato habete interpretationis caussa addit Paullus, tam accuratam scientiam rebus in antiquis non exigi, sed sussicere, si se meminisse dicat testis , intra
certum annum, veluti vigesimum, trigesimum factum esse opus, quamuis diem et consulem exprimere nequeat. Hoc ita eloquitur ICtus: immo quum in arbitrio quaeritur, memoria facti operis exset, nec ne enon hoc quaeritur , num aliquis meminerit, quo die aut quo consule factum D Z sed, num hoe aliquo modo probari post , quando id opus factum D ' et Me ita, ouod Graeci die resolent eo πλατω. Manifesto ergo Paullo G π τοι idem est, ac illud, quod praecesserat aliquo modo, quasi dicat: sussicere, si aliquo modo, vel, ut Graeci loquantur, ἐν πλοτει tessis sciat, quando id opus factum sit. Iam porro addit rationem, cur
tam accurata notitia memoriaque rerum antiquarum exigi nequeat et is
πλατει enim , id est aliquo 1nodo I potes hoc memoria contineri, intra D 1 - annum,
467쪽
.innum, puta trigeilmum , quadragesimum factum d quum interim nemo si eorum , qui meminerit , quibus consulibus id viuerit. Habes meam de lege vexatissima sententiam. Nec puto turbare posse eme
dationem contineri, pro non teneri e Phrasis enim memoria reminere
Latina et proba est : nihilque contingere flatuit facilius, quam ut C. in N. mutarint scribae imperiti, quum inter has litteras in codicibus vetustissimis magnam esse similitudinem, vel specimina a ΜAaiLLotiio et celeberrimo BRENΚMANNo exhibita satis ostendant. Sed vide, vir clarissime, quam amor sit sarrulus. Dum tecum confabulor , vix sentio olures a me plagellas litteris impleri. Ne it que verbosior sim , ad nnem propero. Facile tibi adfirmanti eredo , non te animo famam comparandi tua scripsisse : quid enim tibi s mam anhelanti nomen meum profuerit Z nec magis dubito , quin omnis γλονεικια, omnesque artes illicitae , a te alienae sint. Quum enim quilibet bonus praesumatur, donec aliud probetur : quid de te suspiearer, quem mihi iam pridem fama tamquam virum eruditum, bonum, atque honestum celebraunt ' Hinc etiam, vi iussisti, sententiam seripsi libere ; nec quidquam mihi excidisse arbitror, quod tibi molestum fore iudicem. Vt me sequaris, ut tollas digitum , ut victoriae praemium decernas, nec postulo, nec exspecto. De aliis rebus ad eommunem artem pertinentibus si mecum priuatim confabulari v lueris , id mihi profecto erit longe iucundissimum: et re ipsa ostendam, in luero me ponere, si per te proficiam. Publicam autem disceptationem vel eo nomine deprecor, quia eermolestum esset futurum, si vel quisquam , rei ignarus , simultatis aliquid inter nos esse , ex publico hoc litterarum commercio suspicaretur. Vale , vir clarissime. et iuris prudentiam diu ornare perge. Franequerae A. D. M. Sexti cIo IIGC xx IIII. Themis te resalutat, optatque mecum, ne quid in posterum luminibus tuis officiat, simul vero, ne epistolam tuam Vna cum mea recosam aegre feras, etiam atque etiam rogat. Debere id visus sum rei publicae litterariae , ne pagellae interescerent , sane perelegantes. Debere lectori, ne is ad mea legenda minus paratus accedat, sed tuarum litterarum gustu imbutus. Debere denique mihi, ne cui forte, ad quem epistolium istud tuum suauissimum haud peruenit , aut Andabatarum more, aut plane cumhlamis pugnare videar. Si quid noui parturit ingenium , quod ad illustrandam artem nostrum facit, eo ne Musas meas
carere patiarix. Vehementer a te contendo. Reddam , s uiuo , -M, mei πωων, aut si mauis , cum foenore. Iterum vale.
468쪽
S. P. D. E. A. o. C. ΡAGENS TE CHER.
id igitur ego fariam ' Non eam ' Ne nuns quidem , eum aerersor fAu ita me comparem potius: non velle me disputare magis , de vuον, eum mineerio ' Adsum, a te , ut adolem, vocatus , et quae tu plura vis aecepturus, clarit me idemque amicis e vir. Ne ego te laudem, vis, quin amice me obiurgas, quasi plus id satis feci ssem, Sed hoe non aeeipio. Si enim iusto liberalius forte αδ- mensus tibi laudes fuerim , factum id erit ido, quod anoumus antea ad te scribere , decreueram. Quod excidisse mihi , ais, aspera quae aliis ac inhumaniora videri possent, illud, proh dolors aecipio, perturbatus, ferme, ad unum ver bum quam esto. Idem enim isti d, inhumanae notionis verbum, ne asperum magis aliis paulloque inhumanius videatur, atque aliorsum quam quidem tu scri feras , accipiant, mi miseeci, valde ego vereor. AD rum, cogito mecum , videbitur ipsis , inhumanitatis mihi notam obiicere , idque, inhumanae significationis verbo , qui non eius auctor sum vel in minimo ; dum in litteris meis, animi erga te asprei vola non adest nec vestigium, inhumanitatis non eo quidem. Aut fi eiusmodi umbra aliqua fortean occurreret , quo pacto . ideo , tanti vitii , c inhumanitatis reum posulare me ' Quare tam atroci verbo , in , quem amas adeo, tuum Pa Utecherum insurgere , ac in aliorum animos , ut idem de me sentiant, tacite inducere in uHI Quo foedere , huius rei gratia, ut aism, exigere a me potuisti , die , vir amicistae r Atquin , te fatente imsemet , priuatis litteris te rogaui, ut , si quid fortean imprudenti si- is excidiset, quod fui iram interpretationem apud alios habere posset , id excusare tu velles. Quare , maiorem litigant caussam , eo nomine ego tecum habere p6 em , sed nou instiιιιam tamen. Tam, quod Mee non te ex animo dixise , coniicio, quam quod non ad rem Uyam faciunt; ita non , sed est emandum ludus. Qui, et ita
469쪽
te respondere ne ullo verbo acerbiore me laederes, nullius tibi conscius, quod mihi bilem possiti mouere , priuatis litteris tuis me certio rem fecisti. Ceu et ego certe, etiam citra hanc tuam contestatiquem , quae re pondisi , absique bilis Iussem. Praeterea eruditus olim, quod in meliorem partem debeat interpretatio fieri. Et sc eam quoque toties recipiam , quoties per verba liceat modo, deteriorem numquam , nisi inuitus eligam , eo , inquam, in casu , ubi omni adhibito studio, benigniorem elicere sententiam, nullo modo rissum. Sia lex inter nos iam conuenit an rea: amicitiae perpetuae, fallentis , opinionem illius, uter prior ce dat, amicum vel latum unguem ab amicitiae eonstantia decessisse. Hanc tu mihi, ego tibi denuo polliceor. Eatque Adeo nune pullata tur ba ignobilium, quae quouis vento circumagitur.
Quod illi, qui deuorato nee quidem nu/ digesti , id addere μυο
aliquo artis compendio, ad Gallii manes eoniugiunt, cet. tibi displiceant, id equidem credo. Itaque et hoe accipio. Ego, praepuιiato1 enim non pluris facis , quam ancillam illius , quae latrinam lauat. Quod grauatim, tandem, mihi non auriculam oppones: id utique accipia. Neque ego tibi pedem struam. Nee esset velim , qui in ius vocatum vindicit. Age iam, in ius am lemus. Caussam conscito , addicito Ib mis , silitem nobis. Rerum , s placet, mutuo eruemus confictu. Q. T. L I. C. A. A. F. Una is , elarissime minecet , a quo mandatum ego Culacii petam ' Annuisi illud , litemque mecum adfirmatiae contes
rus iam es. Tria a nobis agi, recte animariotis. Primo , Glacii , quem secutur es , refello sententiam a tempore , nimirum , regum , Inter
dictam prodigis administrationem bonorum fuisse. Secungo , meas debac re coniecturas expromo. Tertio , de genuina L. 28. D. de protat. lectione, inter nos est disceptatio. Haec Aria inter nos agi, idem qui
Nise ad primum quod attinet , non tam L a J Culaeti illam et tuam sententiam refutaui; ae s b J quidem, illam a te ex hac sola lege ex verbo ibi: moribus, probari non posse , dixerim. Duo igitur quoad pri
470쪽
administrationem bonorum , tempore regum, prodigis interdictam fuisse. Idque ,
. secundo , . te ex hac sola nostra L. I. D. de curat. furi ex Verbo ibi e moribus, probare posse. Primum, credo, facile inmeris. Sed et alterum ideo mecum agas, quia hoe modo lis inter nos contestata es. Ceu et proprer hanc ratιonem inter alias, a te , elarissime vir, ex bae lege sola id probari minias posise , meo vertebam animo, quod Qse s iseris, ex υ Iolo isto, aliquid o tinuisse antea , non constare satis I ceu certe non, s ob αι ei alia. Me itaque nune licet se res habeat nostra , tamen et in ceιeris defendere tecum in arenam , libet. Ac a J eam inter nos agitatam qua stionem , siue Culacii , quam secutus es , sententiam, non tantum,
a te non , sed nec ab iplo Culacio nec ab ullo homine alio, Γ b Inon tantum, non ex hac lege I. sed nec ex ullo aliquo alio loco , probari posse , dissiputare tecum adhuc misi animi superes. Sed , ordinis caussa, videamus primo, num ex hae no a lege probari ita posit y Id quad dum ago, Themidi bane enim cognoscendi iudicandi que eausa accipias mecum, velim, eiusue adaectu arbitris, litis nostrae causssam proximam fundamentumque aliquod , ponamus antea , tale elegem nostram primam, in verbo : moribus , eo modo quo putas
proditis scilicet tempore regum adminifrationem bonorum interdiolam non tantum ita NB. posse, sed ita NB. debere intelligi. . Id ideo, vir eeliberrime; quia s solum prius probaueris, legem, inquam. ita posse intelligi , no etiam quod ita debeat intelligi , aliud utique nihιι tum euiceris , quam IVB. p e se verum , jubregibus olim prodigis admini rationem interdictam fuse , non seriam , quod re vera ita fuerit. Id quod a Frmas tamen, et titem mecum de hoc contesatus es. Cui contienienter, mons nae onus denuo tibi incumbet, A B. alio nullo modo , quam solo illo tuo , ltam noseram in- resisti m e. Fac hoc. Atque nunc, coaretemus nosram causam, h. e.
ad unum primo redigamus caput; illud: Iegem primam Pandectarum de curat. furios in verbo: moribus,