장음표시 사용
571쪽
IURA CONSULTO CELEBERRIMO. POTENT. PRUSSOR. REGIS A CONSILIIS SECRET IORIBUS, ACADEMIAE HALENSIS CANCELLARIO, E TIvRIVM AC HISTORIARUM PROFESSORI EXIΜΙΟ, DYNASTAE IN BENDOR FF ΕΤ GATER STEDT
ΙAm pridem tibi hoe ossicium debeo , vir illustris , ut, quanti pra
clara tua , quae in utramque rem publicam exstant, merita, quanti inusitatam , qua polles , eruditionem , ac sinceram in primis amicitiam, qua raro exemplo et absentem me prosequutus es, et faciam, et facturus sim perpetuo , publico quodam monamento testarer. Quemadmodum enim ex pristinae consuetudinis nostrae memoria incredibilem c pio voluptatem , neque umquam istius temporis sine oblectatione re
572쪽
VIII. EPISTOLAE DEDICATORIAE. I 3s
eordor, quo te collegam salutare, et non modo amore ae consiliis tuis, sed et aliquando bibliotheca illa locupletissima , et quae iam
pridem priuati sortem excessit, quin et in secretiore illo museo tuo, colloquiis iucundillimis frui licuit e ita non potui, quin absens magnopere delectarer testimonio illo praeclaro , quo studia mea in palatio regio es prosequutus, et cui praecipue acceptum sero, quod rex potentissimus me in academiam suam splendidioribus, quam quisquam prae- uidisset, conditionibus reuocare decreuerit, Quum itaque de conclamandis vasis , ac suscipiendo in patriam itinere hoc ipso tempo re e gitem , quo hic libellus praelo exit, neque iam aliud prae manibus sit, quo animum erga te meum testatum ad posteros faciam e hunc ipsum libellum , vel hoc solo ornamento commendabilem futurum , illustri nomini tuo ex veteri formula , dare, dicare , eonsecrare .sustinui. Cui enim potius ' quum et ego totus in aere tuo sim , et tu ipse soleas meas esse aliquid putare nugas. Tuum erit, vir illustris, leue, aridaque pumice expolitum munusculum aequi bonique consulere, meque, te amantem , redamare. Quod ut facias , non quod de voluntate tua dubitem, sed , quia mos est ita rogandi, etiam atque etiam rogo. Va Ie . vir illustris, rei publicae litterariae bono , quam diutissime. Fran querae Frisiorum x. Κώ. Sextil. cio II ccxxv II.
573쪽
REVERENDISSIMO. ILLUS TRIS SI ΜΟ, ATQUE EXCELLENTISSIMO
POTENT. PRUSSOR. REGIS ADMINISTRO CONSILII SANCTIORIS,
ΡRimum hoc est opusculum, quod in lucem prodit, ex quo rex potentiismus, te potulimum auctore, me ex Belgio in hanc Viadrinam Ionge elementissime euocauit. Quod dum oculos tuos subit, caussam simul inrelliges procul dubio, cur in eius fronte splendidissimum illud Domen tuum praefulgeat. Quemadmodum enim auspiciis tuis factum . excellentissime vir , ut tam praeclara regiae munificentiae exempla ita
574쪽
VIIL EPISTOLAE DEDICATORIAE. r 3
me exstent : ita dies noctesque mihi in id elaborandum esse animad-
Nerto, primum , ne ulli partI muneris mei defuisse vadear , deinde , vi huius ossicii ac laborum meorum omnium rationem tibi ita probem , ne te spei de me meisque studiis 'conceptae , Vmquain iure poeniteat. Et eo quidem conlilio iam has lucubrationes tibi consecrare sustinui, vir excellentissime. Neque enim tam rerum ignarus sum , ut Vel eas persona tua dignas existimem , vel me tanta facundia ac scribendi facultate praeditum arbitrer, qui tuam virtutem, ac spectatam inter cultissimas Europae gentes prudentiam , merita denique in rem publicam innumera, quibus nouus quotidie cumulus accedit , non. dicam ornare Iaudibus, sed vel enarrare tantum possim. Et te, excellentissime vir, scio reliquis virtutibus tuis et illam inprimis adiungere, ut facere laudanda, quam laudes tuas legere, et conscientiam actionum tuarum testem, quam quemquam mei ordinis laudum tuarum praeconem, habere malis. Quare amplissimo hoc campo eminentioribus relicto ingeniis, te , vir excellentissime , ut hunc libellum, primum Viadrinarum lucubrationum specimen , explicata, uti soles, fronte recipias, neque gratia ac praesidio tuo in posterum quoque non indignum iudices, vehementer etiam atque etiam rogo. Erit sane , nisi me fallit augurium , quum incredibilem, qua te prosequor, venerationem diligentiamque, qua Spartam meam ornare contendo , indefessam luculentioribus argumentis testatam posteris faciam. Quam votorum meorum summam ubi fuero consequutus, tum demum fructum Vigiliarum mearum ac totius ante actae vitae cepisse mihi videbor multo vnerrimum. Te vero, vir excellentissime , rerum omnium a
biter , Deus, regi, rei publicae, familiae splendidissimae, academiae nostrae, ac mihi denique, quam diutissime seruet i Scribebam e V drina a. d. V. tauiam ApriL GaIICcxxv m.
575쪽
x38 VIII. EPISTOLAE DEDI CATO RIAE.
VIRO ILLUSTRIS SIΜΟ ATQUE EXCELLENTISSIM
QVem libellum , ante hoc decennium primum in lucem prodeuntem , viro illustrissimo , Marquardo Ludovico de Prinzen, m
Te maiorum consecraueram, eum nunc, tertium praelo exeuntem, non alii me debere arbitratus sum, quam tibi, quem insignis non minus re-Tum . s-eda. iret. Antiqv. Rom. I
576쪽
rum scientia , quam natalium ac munerum splendor omnibus mei Ordinis hominibus venerabilem reddit. Non potui sane ego , quum ex Belgio euocatus in hanc prouinciam venissem . tuoque conspectu ac colloquio coepissem frui, quin vel maxime mirarer incredibilem illam, quam tibi peperisti, non modo rerum ciuilium , sed et Omnis elegantioris litteraturae notitiam , bibliothecam omni librorum rari sinatorum genere instructissimam , ipsam denique domum tuam , commune tot prouinciarum oraculum, ad quam non modo ciues litibus impliciti, rerumque suarum incerti, verum etiam litterarum paullo studiosiores omnes quotidie confluunt, nec umquam inde redeunt, nisi laetiores. S ne, si recte olim indicauit Plinius , esse hanc sapientiae pulcherrimam partem , agere negotia publica, cognoscere , iudicare , promere atque
exercere iustitiam , quaeque nostri ordinis homines docere oportet , in Vsu haberer nemo, vi opinor , facile dubitauerit, quin tu, vir illu-urissime, id, quod in mascula illa ac ciuili sapientia summum est, tantpridem fueris adsequutus. Quibus caussis communibus, quae bonos Omnes in tui admirationem rapiunt, quum et propriae accedant , inusitata nimirum , qua studia mea qualiacumque prosequeris , heneuolcntia, Musasque meas a malevolorum insultibus tuendi studium : occasonem hanc mihi non praetermittendam esse putaui , hoc qualecumque meae in te venerationis monimentum statuendi, concipiendique simul voti , ut Deus te utriusque rei publicae bono in multos annos
sospitem seruet atque incolumem. Id enim est , quod a Deo immo tali precibus ardentissimis quotidie Magito.
577쪽
VIRO ILLUS T RISSIMO ATQUE EXCELLENTISSIMO
POTENT. PRUSSOR. REGIS SANCTIORIS CONSILII ADΜINISTRO, SUMMI TRIBUNALIS ET CONSISTORII PRAESIDI, RERUM E C C L E S IA STICARUM DIRECTORI, OMNIUMQUE A CADEMIA RVΜ REGIARV ΜCVRATORI SVPRΕΜO; . NEC NON VIRO ILLUSTRI ATQUE EXCELLENTISSIΜo
POTENT. PRUSSOR. REGIS CONSILIARIO INTIMO, CONSISTORII ET DIRECTORII RERUM ECCLESIASTICARUM PRO- PRAESIDI, REGIARUM ACADEMIARUM CURATORI. MAECENATIBUS I NDV LG ENTI S S IΜI S.
QVamuis, ex quo me vitae academicae totum consecrare coepi ἰnihil omnino mihi reliqui fecisse videar, ut Spartam hanc pro variti
578쪽
virili quotidie ornarem : tamen, posteaquam in illustrem hane Fridericianam redire iussus sum , nouo me veluti sacramento adactum existimaui , ut munere hoc multo maiore cum cura , Omnique animi contentione fungerer. Nam sicuti hoc antea ipsa cxistimatio mea exigere videbatur, ne tot laboribus quaelitam otio ac torpore amittersm: ita
iam mihi operam dandam video , primum , ito longe sementissimum potentissimi regis de me studiisque meis iudicium umquam fefellisse videar et deinde , ut apud vos, academiarum constituendarum duumviros, Otii mihi constet ratio: denique, ne ipsius studiosae iuuentutis oeini nem , spemque de me conceptam turpiter destituam. Sane, nisi ipsa natura mea mihi ad colendum hoc ossicium boni viri incitamento enset, vel hae solae rationes non possent non me multo ad id reddere alacriorem, ac igniculos veluti quosdam subiicere , vi nullos labores , nullasque vigilias , quibus illustri huic academiae prodelle ullo modo possim, defugiam. Huius vero incitati Tini studii mei primum hoc specimen vobis, viri excellentissimi, offerre iam sustineo, ut simul pignus si deuoti vobis obstrictissimique tot beneficiis vestris animi, quem quidem Vm , quoad vixero , numquana, mihi credite , deponam. Vobis enim cum alia quamplurima, tum et id in primis debere me fateor, ut, migrationem ex Viadrina in hanc illustrein Fridericianam nullum rei meae familiari detrimentum adlaturam , non solum sperare, sed et considere posse videar. Est quidem hoc omnium nostri ordinis hominum
fatum, ut quum Virtus fortunaque vos, Maecenates, aliis omnibus antetulerit , non nisi chartaceo aliquo munusculo referendae gratiae ossicio possimus defunni: at ego tamen cum illo coniungam animum tantorum in me beneficiorum perpetuo memorem, neque umquam , dum spiritus hos reget artus , vestra de me merita laudibus concelebrare . Deoque Optimo maximo vitam atque incolumitatem vestram flagranti iasimis votis commendare desinam. Valete , viri excellentissimi , remque publicam feliciter gerite. Halae Ma debur . ipsis Kal. Octobrib cIIIo CCXXXIII.
579쪽
VIRO ILLUSTRISSIMO ATQUE EXCELLENTISSIMOSAM VELI
ΜAgnopere peccare mihi viderer in humanitatem tuam, vir illu-ilrilsime, n te aegre laturum se icarer, quod iterum iterumque idem tibi praestare ossicium, et illustrissimum nomen tuum. Hi alus , ita huic etiam, quem nuper adornaui, libello praefigere non dubitem. Quum enim beneficiis tuis tibi me iam pridem totum obstrinxeris, et etiamnum nihil , quod ad me ornandum tuendumque aduersus malevolorum insultus pertinere videatur , praetermittas ; mei
autem . . s P mus edit. Wim. Tom L Hem. iar. Germ. 1
580쪽
VIII. EPISTOLAE DEDICATORI AE.
autem ordinis hominibus , praeter chartacea huius generis munuscula , nihil prae manibu, sit , quo gratum animum patronis testentur . malo ego et hoc qualecumque meae erga te venerationis fratique animi exstare monimentuin , quam immemoris beneficiorum animi sunpicionem turpissimam apud ipsos Posteros incurrere. Et munusculi quidem leuitatem facile pensabit in lignis animi tui magnitudo, qlite non aliud sibi virtutis praemium , quam ipsam bene actorum conserentiam K magnopere deposcit , & hanc. lam omnibus encomi;s laudibusque , quae tamen virtuti numquam deesse pol sunt, longe putat anteponendam. Id unum autem vereri poteram, vir illustri Ibine, ne i. ipsum hoc meum iuris patrii reliquias colligendi consilium , tibi paru n gratum sit futurum , adeoque nec libellum Eccepturus a me iis,)roiuc serena, qui totus in illo inutili , uti.videri poterat , argum ciato versatur. Neque enim ignoro, te magnopere abhorrere ab coisipa sententia . qui, explosa iuris prudentia Romana , veterem illam G crmanicam in usum reuocandam, id est, pro frugibus repertis flandibus iterum vesicendum esse, arbitrantur. Enimuero a consilio illo. sto nullum copi posset stolidius, si quisquam alius , et ego prosecto vel nia Mineabhorreo, satis quippe gnarus, iura, a maioribus nostris constituta , nec legum aequitate, nec auctoritatis pondere, nec utilitatis uberi
te cum Romanis esse ulla ex parte comparanda. Et si quis sorte malevolus , cui ne perspecta quidem fuit. instituti mei ratio, tam litate ominatus fueritide consilio meo : nae eum et ipse: bl illus , et satis verbosa, quam illi praemisi, praefatio errorisQfacile convincent. Regnat omnino in soris nostris I liemis Romana , et regnabit , niti nos fallit augurium, quoad res Germanica fleterit.zAc praeter illa, quae t sibus Romanis definiuntur , in foris Germaniae supersunt quaedam auris patrii reliquiae, quae, tantum abell, ut ex iuris Romani principiis
possint explicari, vi Romeni ne sinit diuidem quissiluam in re publica sua habui sse videantur. Et hae vero . sani qms hoc libello potissimum
sum consectatus , quasque ex fotui biis suis deriti re pro virili mea parte studui. Quod quum et alii vi octi ante me iacere conati sint , et inprimis olim in hac academia vir celeberrinus. Samuel Stryhius, quem
ego praeceptorem veneror, praestare voluerit in Uu Digestorum, ceteroquin ad demonstrandam legum Romanarum utilitatem unice ccmparato e nec mihi sane vitio quisquam v crtet , quod , paullo maiore instructas adparatu, rem eamdem adgressus sim , opi ramque hanc rei publicae litterariae nauarim , nec ulla noxiam , et multis haud inm-