장음표시 사용
561쪽
dibili erga omnes, in quibus est aliqua non alieni a Musis ingenii
significatio, beneuolentia, cel berrimum nomen tuum, tamquam hederam, illi praefigere sustuavi. Quemadmodum enim de poemate,' aut tabula aliqua, non, nati poetaς atque artifices, Ioue aequo, iudicare solent : ita, an quidquam petii his cultioris siti fundamentis statuendum videatur, tuum potissimum , vir illustras , erit arbitrium , quem non soluin politioribus litteris i in hac academia , praeesse, rus. sit regis sapientissimi auctoritas. verum etiam publica fama , ob sing larem eloquentiam, incorruptis laudibus iam ducium ad caelum extulit. Deinde, quum, quanti te semper fecerim , quantumque praeclaram illum eruditionem atque adcuratum iudicium suspexerim , ego mihi optime conscius lim : mea m teresse , putaui, ut et ianv publice exstet liquod obseruantiae in te meae monimentum. Denique id ipsum debere beneuolentiae tuae visias sum, qua tibi me , quavis occasione, ita
obstringis , ut, nisi testatam apud omnes esse vellem grati animi si- Amficationem, vix viderer ingrati suspicione af soluendus. Suscipe itaque, vir illustris, hunc libclium , ea humanitate, qua soles, quidquid a hortis pros scitur, suscipere , tibique persuade , quaeso' , si
ullo umqliam tempore e niat , ut officiis meis, quantum te in oculis
seram , ostendere possim , nemini me, qui id promtius, animoque alacriorae faciat , concessurum. Vale Halae VIII. Kal. Octobrat alaccxv III.
562쪽
OVum ante hoc quinquennium libellum hune primum in publicum
prodire paterer, illustrissime Amrqitarde Ludovice maximum ei spletidorem a Iromine tuo accessurum , non vano augurio coniihi -'ham. Et tunc quidem affectus erumpebat ii ' calanesifi, ut had te eli
563쪽
stola, si non comty satis ac polita, fida tamen animi mei interprete, adloquerer. Quod aliis , libellos suos emancipaturis , contingere solet, illu-sristae Pringeni, ut quem tu potissimum patronum , ac veluti tutorem , inueniant , ancipiti secum deliberatione disquirant : illud neque iam aeri umihi, neque umquam accidere posse videtur. Ecquis enim ese, eui me meaque omnia potiore iure debeam , quam tibi, cui id naturae bonitas, partaque tanto studis virtus attribuit , ut tumuis ρrouehendisque optimarum
artium studiis omnes mei ordinis homines suauis mo tibi vincula obstringeres ' Cui potiore iure hune qualemcumque ingenii mei foetum eo ecrarem . quam tibi, qui a tot annis. in me ornando adserendoque a malevolorum influitibus , tam luculenta dedisti inusitatae bea uitatis argumenta , ut ob mirificam illam tuorum in me meritorum magnitudinem ingrato mihi vivendum moriendumque videatur Cui denique potion e iure otii mei constaret ratis , quam tibi. qui iusis potentissmi regis non solum tot ecclesiis et
prouinciis, verum etiam academιae nosrae tingulari cura atque provide
tia inuigilas , nihilque facis reliqui, ut ea excelsissme floreat, et maioribus subinde auctibus ad summam , quam sperare licet , amplitudinem proue batur ρ me Dnt, illustrifffime vir , tum communes illae, tum propriae mihi rationes , quae omne , si quod fuisseι , ancem ransilium excusessent animo, neque palae essent, cui quam nomen huic opusculo praescribi, quam tuum, quod omnibus Iuterarum amantibus veluti sacrum es atque auoleatum miιm. Leue est, quod osse , fateor , et cui uis potius , quam ι- , conspectu dignum : sed non protritum tamen , et, quod caput rei es, sudiosae iuuentutis , cuius me usibus aurasissmi rexis voluntas consecrauit, su- diis Astinatum. Ex quo enim docendi munus elementissme mihi demandatum est illud semper obnixe eo, ut publicis praelectionibus non vulgaria qua
dam ae tralatilia , sed selecta et omnibus profutura proponerem. Hinc non modo praecipuas philosophiae partes, modo iuris prudentiam naturalem , mo do historiani iuris Romani et Germanici, modo antiquitates Romanas , quae ad itastrandam iuris prudemiam faciunt, adorate exposui. Et inter P stremas istas Iucubrationes natus mihi es tenuis, cuius priorem nunc par
rem osse , libesius, qui si nulla alia re, eerte illustrissimi nominis tuis endore sese legentibus commendabit. Quare accipe , quaeso , vir illustri me , eo Vultu . eaque fronte , qua soles Mnas omnes excipere , et incredibili illa benignitate, qua fortunam meam a uc prouexisti , etiam in posterum me ad quUuis labores rei publicae litterariae causa subeunaos alacriorem redde. Sane tu er Drιunae meae praesidium , tu misi in aduersitatibus Q um rutu ιmque perfugium praebuisti. Per te hic vivo , per te era, per ta Mnesissmo lare atque otio perfruor. Hunc unum , obse- ἔ. H 'o ,
564쪽
VIIL EPISTOLAE DEDICATOR IAE. an
ero, inni merabilibus hisce tu me beneficiis adiice eumulam, ut et in ps- serum me haud indignum ista gratia atque benignitate tua exisimes. Ego,
quod mearum eriι Partium , numquam committam , ut te conceptae de me opinionis , collatorumque in me tot ornamentorum poeniteat. Alid te potius precabor moderatorem rerum omnium , Decim , ut tei, bono priblua natum , quam diutissme si pitem , forentem , supersitem esse velit, ac fero δε-
mum intereste iubeaι beatissimae illi , ad quam omnes actiones tuar referro soles . aeternitati. Vale , sita ij me PrmZeni, iterumque vale. Ita vero eo tempore te compellaui, cum tuo potissimum suffrasio, tuaque auctoritate Halae docendi munere sunctus, nouos quotidie tuae in me clementiae caperem fructus, tuque nullam me ornandi prouehendique elabi occalionem patereris. Ex eo tempore tanta istorum beneficiorum tuorum facta eri accessio, ut . cui per omnem vitam plus, quam tibi, debeam. sciam omnino neminem , tua enim potissimum commendatione , tuoque suffragio factum nuper est, ut rex potentis limus me nihil tale cogitantem , luculentiore oblato stipendio , in Viadrinam euoc ret, meque ibi iura interpretari iuberet multo clementissme. Quid ergo , in nouo hoc constitutus theatro , prius mihi aut antiquius existimem , quam Vt partim pro hoc tuo de me iudicio publice me tibi aeternum fatear obstrictum , partim in id enitar unico , ut ne umquam
spem, quam de me concepisti, destituisse videar. Age itaque, vir illvitriis me, recipe libellum, animi tibi deuinctillimi oblidem, ea seonte,
qua soles , quodcumque a bono viro proficiscitur , recipere. Recipe opusculunt , pignus tibi futurum , me nihil , quod muneris ratio, et studiosae pubis exigit utilitas , umquam praetermissurum. Sane quum libellus olim in viam auditorum meorum concinnatus non sine plausa exceptus sit a quamplurimis, et hinc tam breui tempore inuenerit em
tores, ut iam altera vice exercuerit Operas : ego tamen omnibus Omnium iudiciis, quamuis honorificent illimis , facile anteponam tuum, quod et rectum adcuratumque esse solet, et mihi ad maiora erit incitamento. Ceterum vota , quae olim concepi, soluo , concipioque noua , ut
Deus te , bono rei Publicae, diutissime saluum fortunatumque interesse rebus humanis: illustrissinaeque genti tuae eam sortunam laudemque iubeat esse propriam ac perpetuam, quam tu a maioribus acceptam tuis innumerabilibus in rem publicam meritis mirifice amplificasti. Vale. Halae Magde Q. MI. Sextil. cIo Io ccxxxii.
565쪽
xas VIII. . EPISTOLAE DEDICATORIAE.
ILLVS TR I ATQUE EXCELLENTISSIMO
ICTO CONSUM MATISSIMO. POT. ΡRVSSOR. REGIS CONSILIARIO' 1 NT IMO,
EX quo me diuinum , quod res nostras moderatur, Numen in hac bonae mentis schol , tamquam in statione , collocauit : nescio , an cuiquam plus debeam, quam tibi, vir illustris, quem mihi et ducem et auctoreny a didioris doctrinae cultum , et patronum certissimum exstitisse, non possum non publice profiteri. Equidem quantum ex lucubratio ibus tuis eruditi mis quotidie prosiciam , quantumque olim ex publicis tui; praelectionibus fructum ceperim , ingratus estem, si dissimularem. Sed sunt tamen et alia, quae in me fratam beneficiorum tuorum excitant memoriam. Numquam mihi in quibascumque dii-vcultatibus consilium , numquam auxilium tuum defuit r semper inihi ex bibliotheea tua instructissina quodcumque expetii, animo lubeluiss-mo suppeditasti, et , ut paucis me expediam, tu sanh in iuuandb me facilior, quain ego hi exigendo postulandoque , fuisti: Patere itaque , vir illustris, et , quod' eognomen non adsperi aberis , rntegerrime , Ut hoc venerationi2 erga te meae p. simul Ne grati animi i publice exstet monii nomum. 'Patere , vi . quae adhuc mihi suamissima fuit en uolentia tua , eam ut in posseeum quoque Irii hi integram seruari . 1 1aximopere a te contendam; maxime quum Deo visum suerit, me ex haei latione
566쪽
statione in Viadrinam euocare. Ego sane quemadmodum te praesens semper obseruaui , et non foriunam , sed virtutem doctrinamque tuam suam maxime colui : ita et absens, ubicumque terrarum fuero , tam iucundum venerabor nomen , et serio summum precabor Numen , ut te in orbis eruditi emolumentum, decusque Fridericianae quam diutis, sime sospitem praestet ac incolumem , meque eum diem videre pati tur, quo luculentiore argumento testatius neri possit, quanta te ven ratione prosequar. Vale. Halae Kal. Sextil. CHIDCCxx II. . . . . . . . . vi.
AGRI FRANE QUERANI PRAETORI, Μ VLTIS LEGATIONIBVS SPLENDIDISSIMIS .' ET OMNI VΜ IN RE PUBLICA REGUNDA DIGNITATIBUS CUM L Α V DE PERFUNCTO, ACADEMIAE FRISIORUM ILLUSTRIS
mine tuo decus aliquod accesserit : et eo quidem consilio de-Q Memereri opust. ΘEu. IIII. ' R stinaui,
567쪽
stinaui, vir illustris, ut, si non alia re, certe hoc munusculo, quantate veneratione colam , quamque sancta mihi sit tuorum in me beneficiorum memoria, publice demonstrarem. Equidem si virtutes, quibus enitescis, si immortale decus , quod tibi perpetuis. pro re publica laboribus peperisti , si innumerabilia , quae in academiam nostram exsant, merita tua, ornata et copiosa oratione enarrare constituissem . nae ego mihi et modestiae tuae vim facere, et rem, quae aliud ingenii flumen , maioremque dicendi vim et copiam desiderat , temere in me suscepisse viderer. Quemadmodum enim omnia refers ad conscie tiam , et beatam illam , quae praemia incorrupta rependit, aeternit tem: ita non mirum est, te malle facere laudanda, quam a mei ordinis hominibus collaudari. Praeterea mihi , si me recte noui , nec tantum ingenium superest, nee istud litterarum praesidium , quod par sit non dicam exornandis , sed enarrandis tot praeclaris virtutibus , quas in te omnium laudandarum rerum auctor, Deus, cumulatissime contulit. Id unum ergo mihi, haec scribenti, consilium est , ut publice esset hoc qualecumque venerationis erga te meae , gratique animi , quem per omnem vitam seruabo , monimentum. Quamuis sane , qui virtuti tuae iustum statuant pretium , habeas quam plurimos: velim t men tibi persuadeas, me nulli mortalium in te admirando colendoque quidquam concessurum. Accipe itaque, quod offero, pignus, et conatum meum, ipsumque libellum aequi bonique consule. Id enim si fia ero consequutus, Ductum me vigiliarum , quas huic opusculo adornando insumst. cepisse uberrimum arbitrabor. Vale, vir illustris, et rem publieam nostram quam diutissime orna. Franequerae X II. Kal. mrta cIa I CCXXV.
568쪽
NOBILISSIMO AMPLISSIΜOQUE VIRO
EX quo praeclara illa, quae publiee exstant, ingenii tui monimen
ta diurna nocturnaque manu versare coepi , praeses amplissime , tanta illico nominis tui veneratio intimo pectori meo inhaest, ut eius nullam umquam accessionem fieri posse existimarem. At quum nuper nihil tale cogitanti ea mihi obtingeret felicitas , ut suavissimo congressu tuo Amstelaedami apud eommunem amicum frui, illudque OS Venerandum, quo ciuibus oracula quotidie fundis , illud admirabile ingenium , ex quo tantas doctrinae opes depromis, denique candidum illud , et ab omni arrogantia alienissimum , pectus coram intueri liceret: ad summam, qua te antea prosequutus fueram, venerationem tantus, mihi crede, cumulus accellit, ut iam demum amare videar , antea Iexisse. Et sane quum mibi iuris prudentia , non illa quidem umbratilis, et e variis interpretum somniis male consuta, sed vera ac mastu ia, et e suis sontibus hausta, unice cordi sit, et, quantum in me est,
569쪽
ita rationes meas componere soleam , ut ne mihi bene de illa merendi voluntas deesse videatur: quid te ipso carius , cui contigit, quod n scio an hodie nemini, ut . quod in arte nostra summum est , incrediabili ingenii bonitate cum summo studio coniuncta, adsequereris ' Nulla prosecto fuit aetas , quae uberrimum dederit iureconsultorum eximi rum prouentum. Tullius , culta temporibus ingeniis ad maiora nitentiabus amplissima praemia, cum ad honores , tum ad diuitias , proposita erant, iuris ciuilis magnum quidem usum et apud Scaevolam, et apud multos alios fuisse ait : artem tamen in uno Ser. Sulpicio. Et quamuis deinde diuina illa Iuliani, Celsi, Neratii, Papiniani, Vlpiani, Paulli,
aliorumque ingenia magno numero illuxissent e Theodosius tamen i
nior paucos semper rarosque exstitisse conqueritur , qui plena iuris scientia suerint ditati, et in tanto lucubrationum tristi pallore vix unum aut alterum recepisse ait soliditatem persectioris doctrinae. Quid de ii sequentibus saeculis di eam , quibus tristillima caligo iuris prudentiae incubuit Z Quid de aetate Cui acii, cuius summa eruditio vix paucos ad eamdem doctrinae gloriam sectandam inflammavit i Quid de nostris
temporibus, quibus omnis ad veram laudem impetus propemodum oblanguit 8 In tanta vero eximiorum iureconsultorum raritate quis iuris paullo studiosior te non ferat in oculis, amplissime praeses , qui solus sere hodie te ad veterum exemplum componis, nostroque saeculo Cu- iacium , ipso Cui acto , si viveret, fatente, restituis ' Equidem maximus hic vir , viso Biturigis Ioanne Hastelio , Iuliacensi . eius ingenium , tamquam Phidiae signum, semel adspectum ita probauit, ut in tersa ad Gregoriuin Lomellitium epillo la sateatur , tantam in IIasteno eluxisse
animi probitatem , tantam iuris peritiam , ut , eo loquente , sibi saepe visus sit parum aut nihil in iure ciuili profecisse : ita saepe sibi ab eo pudorem iniectum, aliter sentienti , quam ipse voluerit, ita saepe admirabilem illum eruditionem ostentasse, ut dicere deinceps non dubitaturus sit , unum se nosse Germanum iurecbnsultum , eximiae scilicet Ct spectatae eruditionis. Ioannem Histenutri r unum Italum , Gregorium mellinum. Magnifica sane laus , et fere inuidenda , a laudato quippe viro, Iacobo CLDacio , prosecta , eoque sincerior , quod ad hominem Italum scribens omnes Germano iuueni adulandi caussas procul habuisse videatur. Et tamen Ioannem illum IIussenum , qui ipsum Cui acium iri admirationem rapuit, fata ostendisse tantum terris videntur. Saltim nec lucubrationibus vllis , quod sciam, nec eximiis quibusdam in patriam meritis tam immortalem sibi gloriam peperit, ut hodie illum inter homi-
570쪽
VIII. EPISTOLAE DEDICATORIAE. a 33
nes filisse nesciremus, nisi Cui acius ipsi monimentum hoc aere pere nius posuisset. Quid vero de te iudicaturum fuisse dicamus Cui acium, praeses amplissime, si in saeculum hoc, quod te tulit, felicissimum incidisset si humanitatem tuam cum incredibili vitae elegantia coniunctam cominus perspexisset si praeclara, et veluti sub ascia dedicata ingenii tui monimenta euoluisset , et icit obscuris desperatisque iuris locis lucem a ae tam feliciter ammaduertisset redditam Quid illi antimi futurum suisse credamus , si diffusam eruditionem , diuinamque in
critica , et reliqua , quae in te sunt, reconditarum litterarum praeli dia, a te tamqn cum vita negotiosa et forensi ita coniungi intellexisset, vi siue doctis scribas , siue e supremo tribunali promas exemceasque iustitiam , id unum per omnem vitam egisse videaris ' Quid dicturum denique fuisse existimemus , si tam prope , ac nos , ab suis Ietab illo plausu et congratulatione, qua te tua virtute , tuis meritis ad amplissimam dignitatem euectum non modo ciues tui, sed boni ubique Omnes nuper sunt prosequuti Z Fateretur profecto , iam demum se tibi' parum profecisse videri : fateretur , te sibi aliquando pudorem aliter sentienti iniicere e fateretur denique , iam vinum stinosse iureconsul tum , eximiae scilicet ae spectatae eruditionis , Cornelium van BFnDrfhoe , qui tantum inter reliquos caput efferat,stiantum tenta solent inter viburna custros. Huius modi elogium ferres, praeses amplissin te, si vel te Cui acto , vel hunc tibi fata aequalem esse voluissent. Iam quum felicitati tuae id Vnum deesse videatur, quod non , ut olim Hasteno et Lomellino, ita et tibi Cui acius aliquis encomiastes contingat, non indignaberis, spero, mei saltim ordinis homines testatum ad posteritatein iacere, quanta admiratione prosequantur virtutes tuas , saeculis etiam venturis incitamento ad solidior em iuris prudentiam futuras. Et eo quidem constalio amplissimo Domini tuo hoc opusculum inscribere iustinui. Cui enim potius t quum et aequissimum esse iudicauerim, exstare aliquod amoris in te mei monimentum , et in eam spem atque opinionem ingressus
sim, si libellus tibi non plane displicuerit, non fore, ut ullius obtrectatoris inuidiam iudiciumque iniquius reformidet. Acciee itaque, quod
offero, ea fronte , qua me ipsum nuper excipiebas, tibique persuade , quaeso , nihil umquam a me magis ex animi sententia scriptum, quam quod milii de tuis laudibus non minus veritatis studium , quam a s crus flagrantissimus expressit. vale , o Belgii decus. Franssuerae Fr forium Kalend. Octobrib. cIo Io Ccxxv.