장음표시 사용
31쪽
minus Chaldaeo Syrum, itemque Trostii Lexion Syriacum, necnon Georgii Crucigeri Professbris Marpurgensis Harmonia quatuor Linguarum Cardinalium, Radice IIIo. quoniam plures Sy
nonymias nunc afferre non vacat. Gy
g. X. Caeterutri huc referri posse videtur, quod osculum mirin Ebraeis significat reum mortis gemis,scilicet placidissimae. quae e Srra inra Hom orari πηm quasi extractio pili ex lacte, hoce it, tam suavis, tam lenis. βα--σm Lerico Majori Rabbinico Nomudico, fol. I os. ex Moed. Eadon. Eleganter eamdescribit Rabbi Maimonides in Aore μυ-im, siveDoctore Perplexorum. Lib. III. cap. II. pag. 322. sequentibus verbis juxta Buxdorssii versi , , nem. Quo magis facultates corporales debilitantur, ignisque ,,cupiditatum extinguitur, tanto magis intellectus roboratur, lu- men ejus augetur, adprehensio purificatur, & de eo quod adpim hendit, laetatur; ita ut cum homo perfectus ad maturam aetatem M pervcnit, & morti adpropinquat, supra modum apprehcnsio, laetiistia ex apprehensione ort a, & amor rei apprehensae augetur, ut ani- ,,m a a corpore quasi separetur, tempore voluptatis illius. Huc re-rispexerunt sepientes nostri, dum de Morte Mosis, Aaronis es, Midam aiunt,quod isti tres mortui sint ni,ia, hoc est in osculo, et per osculum,ajunt enim, quod dicitur: Etan ortuus est Moles,,l ervus Domini in terra Moab, his ad os Domini, id docet, quod ,,in deosculatione mortuus sit. Et sic dicitur de Aharone; ad os MDomini, & mortuus est ibi. Sic dicunt de Mirjam,quod binsthin--hala, hoc est in dcolculatione sit mortua : Sed tamen de illa nota dici tur in Scriptura ad os Domini, eb quod fuerit mulier, atquc ita
,,Parabolica ista locutio ei non convenerit. Sensus autem esus est, quod prae nimio amore mortui sint in apprehensionis illius volu tate. Phrasin quod attinet, desumserunt eam Sapientes nostri ex Cantico Canticorum, ubi apprehensio Creatoris cum summo amore DEI conjuncta vocatur Neschihah osculatio, sicut dicitur, Osculetur me osculo otis sui. Speciem vero istam h usus mortis, riquae in rei veritate est liberatio a morte, nemini alii evenissem ,,morant dicti sapientes nostri, praeterquam tribus :stis personis,
32쪽
DE OSCVLO IN GENERE. Moli, Aharoni, & Miriam; sed alii Prophetae & viri sancti in in
seriori fuerunt gradu; omnibus lainen corroboratur apprehensio intellecius prope mortem,sicut dicitur:& ibit coram te iustitia tua, gloria Iehovae colliget te; posteaque remanet intellectus ille inae ternum in uno eodemque statu, quia ablatum est impedimentum qillud, quod nonnunquam distihguebat inter ipsum S ejus intelli gibile, & subsistit ita in voluptate illa magna, quod nequa- quam est ex voluptatibus corporalibus. Ex Devarim Rabba laudatusFuxdor in l. c. asteri verba: num Suaa mpn plua MV moram mmaa. Ea ipsa hora osculatus est ipsum DEUS, dc accepit animam Mus per deosculationem oris. Haec ille. Gregorius 'senus homitia. I. In CantIcum, osculum oris D EI praebitum interpretatur Mosi,quando loquebatur ei ore ad os, facieque ad faciem; quam vim divinam quia ferre in carne non poterat, super illud os divinum osculumque animam emavit: siquidem negavit DEUS fore, ut videat ipsum homo & vivat, Exod. XXX. v. Lo. hinc ita ratiocinatur Michaiel Ghisterius commentar. ala Cantic. cap. I. v. a. pop. m. Ia. Tanta est istius rei veritas, quod ab ipsom et ore divino nullus sit, qui in vita praeienti osculari queat, quin illico mortem obeat, quamvis suavissimam, ut etiam ab antiquis gentium Theo...
logis praeclariis mo idipsum significatum sit Hieroglyphico, im agi ne e.
nimirum Endrmionis, quem Diana in monte altissimo, composi- te tum somno exosculetur. Asserebant enim Dianam, quatenuste siderum vim, quam recipit, ad inferiora transmittit, esse reginam c. ac Dominam coelestium proportionum & intelligentiarum: En-redymionem vero animam hominis pii significare, cujus amore fla- . . grantes D Eos, ut illam sibi perfecte conjungere possint, divino..
eam exosculari ore, dum est in alto monte, nempe dum cogitatio ιι nem ac mentem in coelum attollit , sicque iplam altissimo mortis e miro rcddcre compositam. Francrseus Georgius Venetus Proble. et matum in ScripturamSacram Tomo Vsic I. g. m. I. 28 I. facie. 2. Cura.
Salomon ait: osculetur me osculo oris sui, quia meliora sunt ubera tua vino ρ Nonne videmus hic, quod non contentus Salomones sapientia impetrata, quae vinum dicitur, ad meliorem adspirabat , cequam
33쪽
, , quamScriptura plerisque in locis lac vocat, exprimendum vid
,,licet ab uberibus illis, de quibus infra dicitur; Veni in hortum me. Mum,S dabo tibi ubera mea: quod sapientiae genus lac denomina tum cum non possit haberi per studium ac diligentiam humanam, ted per revelationem divinam, quae fit purificatis, raptis&men- iste suolevatis quem excessum antiqui Theologi vocant MOR-LTEM OSCULI, de quaPropheta canit, pretiosa in conspectu is Domini Mors Sanctorum ejus ideo flagitans ipse Salomon hu- usmodi osculum, diccbat: osculetur me osculo&c. quia videli-iscet melius eli lac propinatum ab uberibus ex ccisis, quam vinum, id est, cognitio rerum inferiorum. Sed haec hactenus ... g. XI. Nunc pes movendus, de juxta Dialecticorum scita ab ipsa re Dissertationi fores pandendae. Osculiq; dc finitio investiganda. Aleana jecit Iohannes Herrens id in osculologιερπ.6o.&osculum sic definire conatus est; osculum itihil aliud est, quam duorum amantium inter se mutua inhaesio, qua summa innuitur amicitia & familiaritas. Quid enim, uti in hanc sentcntiam loquitur Lornrannus, Libro dicto, pag. 78. homo homini pretio uus possit porrigere osculo i Cor iplum tradere nequit, multo minus animam; os igitur ori admovet, ut ibi anima, quae dicitur una in amicorum duobus corporibus,tanquam in Confinibus & termio is territorii amicorum conveniat, susque suum tribuat utrique. Cujus commatis quoque sunt illa Rhavorini apud Stobaeum, sermone 6M Quid aliud faciunt, qui ora mutuo tangunt, quam animas conjungunt, si modo corporis sui torminum transire possent, quod cum nequeant, circa corpus veluti fores, supplices adstare videntur. Franc . Georg. Henetus Problem. in Scriptur. Tomo 6. feci. . g.
I 27.fol. 6ssiac. 2. Cur in amoris signum dari solet osculum
,,An, quia sicut OS in natura vela creum penitus est, S amoris portio, , ,sic dc in operatione osculum An, quia per os & osculum, oscuritantes se invicem,ssatum,spiritum, & vitam mutuo communicant:
ut nuper dictum Nulla enim major communicatio fieri potest, is quam ea quae fit per osculum ec seminis communicationem.
34쪽
DE MCVLO IN GENERE. 17 Hinc utroque gaudet Venus. Quae quidem Venus cum bita ria sit ut Platonici docent) bona videlicet & mala, bifarius esse
potest uterque actus ibonus videlicet & malus. Hinc Paulus vo cat matrimonium sanctum, & osculum sanctum. Ludovicus Cre cisSin Amstagogi Lib. 4. cap. 6.fect. 2. p. 8'o. Cum amor sit motus animi, se unice & potςntissime cum alio sociare cupientis , ui, de oriatur ea conjunctio, quae e duobus unum efficiat; huncis ipsum motum vix prodere alia ratione potest, quam rem sibi ca oram osculando. Qui animus delitescit in corpore, nec objici-ιstur hominum luminiis, e sinu cordis, velut e penetrali hono. Grato atque regio, subit in os prospiciens per cancellos. Ibita' quamum licet, videtur, ibi loquitur atque resonat: Ibi tan. re quam in salutatorio consider,promptus & paratus ut rem dilectam. ad se venientem excipiat, vel ad eandem se ejiciat & contendat. re Sic enim omnes natura duce populi existimaverunt, os nostrum esse animi ostium,& aditum sacrosanctum, quo divinitus vel adis uos intret, vel ad alios egrediatur. Og XII. Nescio sane an non D. Ambrosius Hexaemeri Lib. VI. cap. 9. mg. 87. etiam ausius fuerit quidditatem osculi exprimere
quando sic infit: Osculantur se&columbae, sed quid ad humani Mosculi venustatem, quo amicitiae insigne humanitatisque praefui. get, in quo plenae charitatis exprimitur aflectus. Leg. neoph. R0- ιnaudus in optima vitasnepessimo, cap. II.pag. ς ς. Verum enimvero metus est haudquaquam inanis, ne quispiam his ambobus si modo osculum in genere definire voluerunt) auriculam de Leagibus definiendi neglectu vel licet; occinatque has descriptiones nimia laborare angustia, quippe quae tantum conveniunt osculo in specie, nimirum illi, quod signum charitatis est, & oti figiatur . Cum tamen praeter hanc plures Osculi species reperiantur,ut
ex iis quae paulo post sequentur, liquidissime patebit. Neutram ergo ex adductis descriptionibus admittere licebit , de alia
veto cogitare opus erit. Non tamen dissimulandum, tantam
osculi esse ambiguitatem, ut vix ejus aliqua possit produci
35쪽
descriptio, quae ad amussim Logicam per omnia exacte quadres. Ne autem hic plane nullus sim, requiro ad osculum primo, ut sit contactus oris, seu, ut osculaturus labella sua applicet rei, cui osculum modo isto notorio libandum est. Secundo ut idem hoc contactu certos animi conceptus potentiae intellectivae manifestare intendat. Ex quibus forte talis descriptio osculi elici poterit: quod sit contactus oris objecto certorum animi conceptuum manifestandorum gratia factus. - Quam quidem descriptionem loli osculo competere,ad omnesque Mus species extendi posse confido. Si tamen quis perfectiorem aut adcuratiorem proponere velit, illi ego Lingua animoque favebo.
L. Osculorum divisio maria, commodissima autem in osculum se erum se profanum. II. Sacrum, sanctum is religiosum quid' Rariis gavaeus gni caris. Sacri vel sacerrim homines. Cornelius Agripparer fin. III. Profanum quid' profanus pro Diabolo. Profanare. IV. Osculi sacri subdivisio M'sticum quid ' H. DE-
humanam carnem assumendo osculatus es homines. Fabula de Narci accommodata , νI. Canticum Canticorum explicatussissciae,propter summa ibidem contenra MVena
6 I. π π Bi jam eo accedo ut ex amplissimis Antiquitatum hor- tulis decerpam flores, qui suavissimae quasi osculorum
coronae nitelam atq; ornamentum Conciliaret possunt, tanta prosecto pulcerrimarum rerum varietas, copia tam delecta. bilis assurgit, ut unde incipiendum, quid prae reliquis eligendum, ac ubi Diuiligod by GOrale
36쪽
DE OSCULORUM DIVISIONE. I ac ubi tandem finiendum sit, non possim non dubitare. Ne tamen usu mihi veniat, quod illi apud Theocritum Lignatori, qui in latissimam aliquando sylvam delatus, prae nimia omnium cupidine tandem nihil legebat, oesine utendum,& justa inquirenda est divisio, quae instar Mercurii Euhodii in quadrivio constituto viam rectam virgula monstrabit. Multi diviserunt osculum ita, ut aliud ossiciosium,aliud Eharriativum, aliud luxoriosum,prsiiuro mon aliud fecerint. Quemadmodum amor quandoque est verus&virtuo lus, quandoque falsus & proditiosus, quandoque Carnalis & voluptuosus. Laelius Bistola Horarum subcisisse. Lib. VII.
eap. XIII. Petrus Bera horrus in Dictionario, Venetiis M. II 8 s. excuso. Nec pauciores dispescuerunt illud in osculum amoris o timo-nu. re υerentiae ct honoris, reconciliationis sepacis,hypoc eos ct proditi nis, lusimia denique deprocacitatis, velut Philologorum hu)us seculi facile Primipilus, Celeberrimus Dilberrus, Elector. Lib. II.
pagina I 36. ex Gabriele Biele in canon. Jnsecae lectione gr. commemorat. Verum utut receptissimae hae sint divisiones, non tamen- videntur ad Logicorum leges latis exalciatae: dabuntur si quidem nonnullae species osculorum, quae utique sub toto diviso continentur, neque tamen ad ullum membrorum istorum dividentium re
ferti possunt. Hinc de divisione alia circumspiciendum erit, forte minus erraturus sum, si initio Osculum inscrum 8 rosentim dispescam, postmodum Vero utrumque secundum suas species examinem. Cons Maximilian. Sandam Neolog. Mystic. Exercitat. XIII. pag. 6 3 f. II. Ne autem haec allata divisio ullam in terminis foveat obscuritatem, in primo statim limine ambiguitas tollenda erit. Sciendum itaque aliquid scrιππ dici non uno modo: Aliquando enim accipitursricti me, atque contra distinguiturs iacto, ut&religioso. Isidor. Etymol. 6. ιρ. Sa rum est omne quod nomine DEorum habetur. Unde Hirgilius, quoties sacrum vocat, additionem fere DEorum facit. Aeneid. III. v. 4. Sacra Dionaeae matri, divisque ferebam.
Vel, quod publica auctoritate DEO rite consecratum est, ut sacriC 1 Luci,
37쪽
DISSERTATIO ILLuci, templa ,ornamenta,& omnia quae publico civitatis instituto, aut permissii Principis, DEO, sive in agro, sive in civitate dedicata
lucrunt: unde consecrare,obsecrare,resecrare & si milia. Cari Rhodi-on. tiq. Lection. LIb. XII.cap. II.I2. . Trebatius Libro I. de Retigion. Sanctum proprie dicitur quoa ab injuria huminum defentum atque munitum est, etsi DEO non sit consecratum, ut muri, portae civitatis, imprimis vero Legati sive Caduceatores ; tractum a Sagminibus herbis, quas Legati populi Romani ferre solebat ἰne quis
eos violaret; sicut Legati Graecorum ferebant vel Manciendo, quoniam capitis poena in cos qui condet: qui sient, constituta erat. g. 8. 5 Io. Institui. de rerum divisione. Lib. VI. g. 3.L. 8.&9. T. eod. in Auth. ut null. Fabric. orat. Dom. Coll. F. &in
Auth. de Eeciesia, g. Si quis autem voluerit & Si quis aedificarionem. col. 9. Ulpian. ad Edict. 68. Alciat. Parerg. a. q. Hinc L ges sanctae, ut apud Horatium,Sanctarum inscitia Legum) quae no debent poenae sanctione corrumpi, ut loquitur apud Macrobium Trebatius;& illa pars Legum,quae poenam corrumpenti constituebat,sanctio nucupata, testsustiniano institui.derer.divis. g.Sancta. Scipio Gentilis Origin. ad Pandectas Libro singulari. pag. m. 2O8. Edit. Alior itin. in 8. An. I 664. Religiis audit, quod a comunibus hominum usibus remotum est, quod homini facere vel adhibere non licet,ut virgo Vestalis,Thymiama, Exod. XXXVII .v. 37. Latius autem τύacrum accipitur, quando opponiturpris ,&sancta atq; religiosum includit, notati ita omnem rem, quae solenni in jorum instituto ab usibus profanis remota, DEoq; dicata, & Lege aliqua positiva inviolabilis reddita fuit; sic Festus ex ElioGallo declarat. Qi Macrum est,idem Lege&Instituto Ma)orum 2nctum est,ut volari sine poena non possit. Idem etiam religiosum est,quoniam est aliquid, quod ibi homini facere non licci; quod si tamen faciat adversus D EI voluntatem facere videtur. Iohann. Ludovicus etae Religione Gentium circa festa, pag. 9 . seqq. Non raro μ- erum dil sanctum indisserenter accipitur, argumento L. IL T. Ne quid in Loco Sacro fiat. Johann. Maria Catanaeus Schol. ad Plinii Ep. IO. L. LMancinellus in Sat. III. Juvenalis. Sacra via est Locus in urbe Roma, ubi Romulinec Tatius foedus fecerunt, cujus meminit
38쪽
Cicero in orat. proPlancio, hac triumphantes in Capitolium i hant: tendebat autem a regia usq; in arce in. Ibi vendebantur poma ,flabella, tessem, tali,& incolae Mus vocabatur Sacravienses,o- nunquam sacrum ponitur pro templo, PaulusICtus f ad Legem Iuliampeculatus. I. Sacrilegi capite puniantur. sunt autem Sacrilegi, qui publicaSacra compilarint: at qui privata lacra, vel aediculas incustoditas tentaverint, amplius quam fures,minus quam sacrile , merentur. Sacrum quoq; magicum quoddam notat ad compesc das detrahentium linguas: Ovidius Libro II. Fastorum. Ecce anus in mediis residens annosia puellis, Sacra facit tacite, nec tamen ipsa tacet.
Antiqui sacros homines vocabant,quasi execrandos & detestandos, ex XII. Tabulis sumptum vocabulum,quod more Gallorum Servius translationem esse ait. Nam cum Massilienses peste labor rent, unus se ex gentibus offerre solebat annum integrum alendum publicis cibis & purioribus, postea verbenis estibusq; sacris
ornatus circumducebatur per urbem cum execrationibus: precabantur enim, ut in eum omnia mala civitatis incumberent se incuderent,sicq; projicebatur. Petroniin sub finem Satyrici. Plautin m Mostellaria Acru IV. Scena 2. unus istic servus et sacerrimin: M in Prologo Poenuli Ienonem vocat homine acerrimum, id est omnia hus modis execrandum & scelestum: vid. Macrob. Lib. III. c. 7
Saturnal. Festus,sacer, inquit,homo est, quem popuIus judicavit ob maleficium. Neq; fas est immolari, sed qui occidit, parricidii
non damnatur. Nam lege Tribunitia prima cavetur: Si quis eum,
qui plebiscito sacer sit, occiderit, parricida ne sit. Inde sacratas leges dicta,ut ipse .ibi autor est,quibus sanctum subetur esse alicui
DEorum,quidquid adversus eas fecerit,sicut familia pecuniaque. Sacrare caput idem est ac diris devovere, Rhodiginus. . c. confer Taub manu in Coment. super allegato, Plauti locos, Mureti Co mem .adcitustam. Servium adLib. . Aeneid. Demi ridicula esinen-riciornelii Agrippae, aliasScriptoris,distinctioLib II. de Occulta Philosephia c. σ3. qua sacra appellari perhibet, vel quae ab ipsis Dus,aut Daemonibu3 assistentiis suis sunt sacrata,tanqua aDiis ipsis nobis
39쪽
nobis dedicata, quomodo daemones, mysteria, & preces quaedam sacrae nuncupentur; vel quae ab hominibus D EO dedicata &consecrat alunt; quemadmodum vota, de sacrificia, simulachra, delubra, idola, statuae, imagines &c. ritus, observationes, gestus devoti&c. Sacerdotes 5 c. tempora. f. III. Simili prorsus modo etiam etὸ profanum dicitur; vellarius nimirum, vel rUMmer, Strictissime acceptum est id, quod extra fanum gerendum, extra fanum relinquendum, attestante Macrobio Lab. I. Satur l. cap.hfocoo. Festo profanum, quod iani religione non tenetur. Fanum a fando, quod illud Pontifex per certa verba dedicat. Profanum simpliciter usu vulgatum significat; Tacitus Lib. XlII. Annal. Tegmina corpori direpta iniiciunt, quantum magis profana & usu polluta, tanto magis oppreusura ignes. Profanus Servio dicitur, sacris non initiatus, qui fanum intrare non poterat. juxta Virgil. 2Eneid. VI. . -- Proculo procul este profani,
Profanus simpliciter vocatur omnium malignorum spirituum malignissimus, Diabolus. Falgere non potess milites Christι malitia
ρω ani ct Imposioris. Sic profanos pro gentilibus, paganis, perfidiς, nequi nimis, hostibus, dicit Albo de Obsidione Lateriae, apud
Barthium, Adversar. Lib. LII. cap. I 2. . agoo. In eodem signifi- .eatu profanum accipit Aurelius Prudentius hymno ad opnes horas
Quid tibi, profane serpens, profuit rebus novis, Plasma primum perculisIeversipelli hortamine' Profanare sonat ex sacro humanis usibus promiscue facere, Livius Lbest. Macedon. Dies festi,sacra, sacerdotes quae ipsius majorumve eius honoris causa instituti essent, omnia profanaremur. Eodem sensu Trebatius loco dicto profanum explicat, nempe quod ex sacro&religioso in hominum usum conversum fuit, opponiturque adeo religioso. Latius dictum est id, quod neque D EO dicatum, neque lege peculiari sancitum, neque ab usibus profanis remotum est, & sic opponitur sacro late accepto. Iam quando diu, Digitig Cooste
40쪽
divisum est osculum in sacrum & profanum, σε sacrum&pros num non dicuntur ex significatione stricta, sed latiori, ut adeo msculum factum illud mereatur dici, quod vel DEO rebusque divinis libatur, vel quo res divina significatur, vel quod sacra lege sancitum fulta, Profanum autem quicquid extra hos dictos ulus adhibitum est. g. IV. Ne verb uno spiritu justo plura hauriam,& consula prolixitate de Lectorem, & me obruam ipsum, profano in certis quibusdam dissertationibus suum locum assignabo, in praesentiolculum sacrum explicaturus. Hoc a quibusdam in M icum, Adorauivum, & Charitativum subdividi solet. Mysticum osculum quid & quodnam proprie sit, non uno omnes S eodem modo interpretari legas. Aliquando luxta nonnullos eo significatur amor, nonnunquam delectatio, interdum conjunctio cum DEO,& seequenter unio ipsa Mystica. Maximilian. Sandam Theolog. N. di sisit. I. Multi quos inter & ille antecitatus Herrenishmis
diur, osculum mysticum appellant omne osculum, quod signum est rerum spiritualium, sicut etiam B. Glas in Philolo ascraob. II. Traa. m. secI. a. p. m. 2δρ. obseri at, vocem mystici ita accipi.
Nam rusticum dicitur, tum de re abstrusa absolute : tum relate det eo, quod usticum est, & de eo, quod significatur aut obsignatur per Upum, uti Sacramentum & res sacramenti ambo mystica idicuntu r. Martinius ιn Lex. Philol. Gerhaia. Iohann. Hossius in Et mologico Linguae Latinae,p. 337. Hinc ad osculum mysticum qu que referre gestiunt lamstum osculum, sive Christianum, quod inferius Charitativum appellabo. Verum quia fatente Glassio m. Mysticum ita accipitur minus proprie, idcirco alii per osculum Mysticum intelliguntactionem quandam externam sive osculum Corporis, quo ex intentione osculantis fignificatur Christi in E
clesiam sponsam suam amor&gratia.
g. V. Hoc est illud osculum, verba pono Petri Benhoris ex Dimonario ) id est, ille amor, & illud vinculum, quo D Eus osculatus fuit humanum genus, carnem assumendo, Λ se ei intime approximando & uniendo, quando Icilicet, misericordia & veritas obvi