Ulrici Huberi ... Opera minora et rariora, juris publici et privati. Edidit suisque animadversionibus illustravit Abrahamus Wieling ... Tomus primus secundus

발행: 1746년

분량: 540페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

malidam non habemus thi ophiam, areae positiones nostrae omni praetextu inanium objectionum cavillorumqΗe liberentur, vocesqueseritissae is κρεαρυγεται excludantur; quod nescio, annIIa unquam demonstratio in qnavis parte doctrinae adsecuta sit , aut praestare potuerit. Di sententias suas ita collocat, ut avreis solidisque obestionibus eas vindicare veritatemque consu-bilire O adyerere queat, eum diligentis rectique praeceptoris of cium implevisse, tames, ne cavillais oppositionumfactaIactiten. mr, impedire non potuerit, existimamus. A lterum, quo crupuistam movisse percipio , est. id qxodposueram in libro tertio cap. nono posit. I9. Metum alienaepotentiae. bellumque a rege populave praevalidos cepitim, curus victoria nobis ob eventum miciniae sit formidabilis , non mirieri per se justificam esse belli a nobis adversas

ψsum movendi rationem. Videndum enim, ne non haecpstio kis . habeat periculosam, Patriaeqne yuri commodi que adversam Ego vero in hae siententia olant olim posita, ct in hac Epito me sectione tertia cap. 9. n. 9. repositas, libenter esse arque manere cupio. Exceptiones autem , sive cautiones, quas ut in Pine Civili amat feri, aliquo ubjecimus, Patriae nostrae ratimes, ni gallor, satis extra censurae conspectum removent, s modo in uni-ojμ disciplina bonis Professiribus eo sipectare regulasque artis ad incium boni civis redigere fas es. Nam si arderis antea percussobligatis, s facultas auxilii innocentibus ferendi , causae nosmeeausam tircumdare non possi, is No non sum, qui cuiquam mort lium auctor esse velim, arma umque aliis inferendi opterea,

quod res indubitate suas vel injurias sibi fuisve illatas Dam ejusmodi aliquidsupponitur) vindicare instituerunt, id venulla aliaraus, quam ob incertam mali nobis eventuri expedarionem; nee enim minus in Publici quo in Privat Uuris aestimatione veri mum est, alienum jus attemius incommodo non mutari, vel impediari Sed haec aliaque dicendi materiam aliassuppeditabunt. Haec Vobis in antecessum exponeuda judicavi. Valete. Im

32쪽

INSTITUTIONIS

REI PUBLICAE

V LIBER, SINGULARIS

34쪽

A Respubliea, quid Civitas

πολεως, ordo ci-

yitatis, consistens in regimine summae pin ellatu, de subjectione reliquorum, per medios Magistiatus. Arsoteles lib. 3. polis. cap. 6. a . a. Unde liquet, Rempublicam disserre a civitate, vel ut concentum 1 chordis. vel ut animam, corpore. Plus. de trib., fom: Reip. . p. ἔ- M. Seph. rom. 3. Sen. lib. I de Clem. cap. 4. Isocrates, in Panathen. p. SIS M. I olf ubi, σωροιτι- b 3. civi Tas definiatur, Caetus perfectus familiarum juris suae , vitaeque felicia nava. , . . eodem summo imperio Iociatus. Dixi lib. I.

. 4. Caelum dicimus perfectum,

non eui nihil desit, sed qui nimero ct facultatibus sitis sit -- lidus, ad defensionem, comminnemque utilitatem. d S. Familiarum: quoniam ex his proximo componitur Civitas, ita sicut Aristoteles civitatem vocat,

κοινωνι αν ταῖς οικίαις s

maelib. 3 politis. c. o. . e o. Iuris fisendi: hic enim mnis praecipuus est eorum, qui civitatem constituunt, ut bonis 3, taque sua, beneficio tutelaqua Iuris, quod alioqui bellis iniurissique turbatur, frui possint. 7. Vitae ue felicis gratia: id madisus ex Aristotele L loe. θηης--, -- κους, vitae perfectae, sibique sumientis , qualis extra civitatem in solitudine haberi nequit. of 8. Beatitudo illa civilis est du.

35쪽

plex, quam cicero utramque de

nem civitatis non pertinere ; Oiam δουλον ουκ άυτάρκες, servilis conditio minime beata, sed omnino paenitendae conditionis est. i ita quod tamen non impedit, quominus despotica imperia, in quibus herili potestati homines ni ieiuntur, recte Civitates dic tur , ut ' disputavimus contra Grotium, lib. I. Digress. cap.

II. Denique est in definitione; ηιismo imperior quale si ' non sit, ni e civitas per se , sed alterius civitatis pars constituitur , etsi CAP. I. sorte conformationem distinctam: habere videarur. in Fh i fi Ufleuitque simrx tam imperim est . ibi civitΗ .existb; aeque ac dorpus, ubicunque ma est Ues pluries Uri odi oredines, ibi &plures civitates, m. Respublita, satelliguntur. in

I 3. Proinde Helvetiorum , atque Belgarum , per me licet addas, Germamnem, Imperia, non singulas sed plures constituunt c, vitates. n I . Porro neque una est Civitas , ubi unum quidem caput, sed non unum corpus; penes unum

quidem est summa potestas, sed non eadem subordinatio potestatum inferiorum. o is. Hinc talpaniarum , dc M gnae Britanniae, Imperia non una, sed mutiplicia habenda sunt. υ d. L l. 8 d O. f. s. k f. t. I 0 μου. f. 16. m) ibid. ry. Ο IMA

Ex desnitione nurPuBLICAE si-qdet, ordinem civitatis , ademque totam Dris Publici diseiplinam consistere in iure imperantium, atque eorum qui sudem sunt. a

a) Vid. Auctor in P. Acin. d. l. cap. N. I. I.

36쪽

2. Quae cujusmodi sint, ct quo. modo pariter consistere debeant, plena semper difficultatis visa fuit,

L est disquisitio. b

s. Dum alii potestatem imperantium in infinitum extendemtes, genus humanum libidini paucorum ut mancipia, imo ut bruta animalia, neque enim secus loquuntur tanquam jure subjiciunt. Messus de Cive cap. I 2. in p. s

4. Alii, Imperantes nihil fere aliud quam ministros populorum sic etiam loquuntur reputantes, in hoc sunt, ut levissimo momento status civitatum, Ordinesque, inter se periculose committant. d S. Paucis curae suit ita rationes inire, ut inter abruptam civium Contumaciam, ct effrenem do. minandi licentiam, medium iter periculis utrinque Vacuum, aut minus infestum, reperiaturi se 6. In summa autem, prima Imperiorum disserentia est, quod umlantaria sint, aut involuntaria. f

bello. aut volentibus quidem, sed necessitate aliqua majore subactis, cujusmodi actiones philosephi mimias appellanti so M uid. l. t. o Z L 4. seqq. d AE

8. Sic olim Campani a Sinini. tibus ad extrema redacti, se, urbem, ' os, divina humanaquoeomnia, in S. P. Q. R. ditionem trudiderunt. Livius lib. 7. e. 33. cos. Vo taris Imperia ex comisensu multitudinis orbinem habuere. Nasci enim illa 1mmediatira Deo, ut in rebus humanis nihil sit, quod vel secundae causis ferre queat nomen, quomodo n vissime Gras Melius operose di putat, incondita sententia est, tu tradi. de Dr. Maj. c. I. N 2. nec non Demaci tract. de summa potes.

Io. Ratio nimis manifesta in contrarium est, ut ex suprk ditas intelligi potuit. Etiam hoc, si non quemque res ipsa convincit, quod populus, si velit, imperii facu tatem ipse retineat, nec in unum: vel paucos conferre cogatur. k II. Sed contulit ideo, quia sinciordine certo non poterat confusici levitari. nec Commoda univers γrum aliter invi rem communicabantur. l

I 2. Maxime, cum ob serim. tem, pravitatemque hominum . dictata rationis negligerentur, inn tumque omnes Valere vellent , A et quam M d. i. I. 26. i d. t. l. 27. d. Ll di ov. I. f. 3. '

INSTITUTIONIS REI PUBLICAL

37쪽

quantum viribus. possent: palam est, .opus suisse, ad bella evitanda, conjunctione multorum. qn

. I 3. Neque Vero tamen consenso in. Dedus, ad tollendam con-Lisionem sussciebat. n . 14. Necessaria suit ejusmodi

ratio, & modus, per quem Omnium voluntas una fieret. o S. Neque enim aliter communium actionum exitus ad concordiam obtineri poterat. p GIS Haec est unio illa, quam vocamus REMPUBOCAM. Et multitudo hoc modo unita Civiae

, II. Voluntas autem una ista

nihil aliud est, quam IMPER iuri Civitatis. HI 8. Consensu tali priscos populos a dissipatione generis humani, saltem aliquos, in unum coaluisse, dubium non est. ss - I9. Complures tamen ut bessita sub imperium aliorum fuisse .redactos , sacrae literae, & experientia rerum humanarum, do-

. : o. Poteratque . haec origo Crub

ratis esse justa, si, qui hac gratia

C A P. I L

quicquam dignum admisissenti se

ag Proinde S rebus suis, ouis nique jure. privari poterant; quia quos honestum est occidere, eos moliare non potest esse inhon stum. cicero lib. 3. es cap. 6. θ 23. Sed ut potentior imbecilliores , nulla alia causa, ad obsequitam cogeret, id naturalis facti non juris habendum, secus ac HOMbes voluit. a 24. Intelligimus inde Gustatis constitutionem nihil aliud esse, quam

recessum a statu naturali; neque aliam ejus causam esse post Deum, quam voluntatem singulorum, omniumque conventionem , quod praeter Grasen elium negare neminem recordor. a 23. Unde liquere videtur. in cujusque populi potestate suisse loquimur de imperiis non violemtis modum statuere, quatenus , naturalibus recedere vellent.. b '. 26. Tantumque juris in Imperantes suisse transsatum, quantum populus in eos transferre voluit. c 27. At Hobles ex eodem principio colligit, cives tantum juris transtulisse in Imperantes, quam tum potuerunt, ut nihil exem rint, de cive, cap. 6. I. I 3. d 28. Nec quidem potuerint ea,

38쪽

INSTITUTIONIS . REIPUBLICAE.

mere ς eo quod per unioRem imperii omnium voluntas una sis

. 29. Et quia populus. imperio

ad unum hominem , vel concilium delato, nihil, quam singuli, ct ditatuta est multitudo. Unde nec ullum jus, quod est qualitas personae competens, populo post imperium transatum tribui possit, A cap. 6. pr. Sin not. f)

ii 3O. Nos, ut fundamentum naturamque hujus rei clare detegumus, primo. statum Imperii qui minime a Naturali recedat, considerabimus , qui est Dmocraticus,

in quo ius imperandi penes populum eth universum. o Q.

. 3I. Forma ejus est, foedus omnium cum omnibus, cujus summa sit, ut qua consensu majoris par ris statuuntur , ea cunctos obligent. Idque in perpetuum , quia norunt , quo tempore abit rerio eummuni recesserint, nemin salutis suae fore ' certum, pnuitaque pessum 'itura, quod eos. mi

e velle manifestum est. ih

32. Plurium fustragiorum praerogativae ideo necessaria est, quod 'asioqui publicis consiliis exitus nullus dari posset Scilicet ita, ut. quod plures voluerint, hoc omnes di singuli velle censeantur; neque minus id ips- tollas poe

-33. In eiu modi consensionem demoeraticam populi Deile descendunt, siquidem omnium in eo faedere conditio, spe3, ctr tio, par est; nec quiaquam m3gis se superatum iri, quam alios superaturum praesumere potest. k 34. Neque dubium, quin scederati , suum illum consensum de omnibus rebus, quae ad salutem utilitatemque communem 'lip mindo pertinent, thtellectum ueunt: etiamsi contingat, ut saluti commodisque paucorum aliquid avivetietur ; salva enim res communis esse non posset, si ratio ejus non vinceret, viilitatem privatam. l) '3S. Adeo, ut ne vitae quidem, rebusque singulorum propriis, honi communis causa, parci velle videamur. In hoc enim pulcherrima consensi' gen*usjhumani re 'luce ut tant': quisque melior ci vis reputetur , quanto libentius vitam opesque pro patria sua e ponit. νώ. Grosium lib. I. cap. 4.

36. Proinde talj casu eveniente, ipmei, in quem sors incumbit, non. fit injuria, quod absque suq --rito patiatur malum I an hoc enim

A a cum

39쪽

37 Nec quicquam restri, quod ad vim obligandi attineat, utrum rectius an pejus major pars senuat ; alioqui lis super hoe judiciorem identidem ad primam reduceret confusionem, quam ut omnium malorum maximum cives

1uper omnia vitare voluerunt. o 38. Quod si tamen , coitione, pars major palam id ageret reliquos non modo superarent semper quod in rebus mediis serendumst sed etiam vita .honisque pro lubitu exuerent, dicendum videretur, pauciores separare se

posse a proinde & resistere: p)

39. Neque enim consenserunt in id, quod' seopum societatis insalutae penitus everteret. q s. Immo sortean nec singuli plane, si qui ad mortem manu sem injuria vocarentum. vi primae consensionis ad serendum te

I. Enimvero ingentis boni communis causa, posse extendi o, ligationem expressam usque Minonis patiensi , ratio juna id nea I x quae prohibeat, 'nulla N, Drtur. 0 i λ - . i

in Minis abhorreant, non dio test dici, quod primi cohes escivitatis, commune isdus; quo pars minor populi tenetur eo quod plures volunt, ad mortem sine ulla causa ferendam durare voluerint. Vid. Gratius d. lib. I. cap. 4.

43. Concludimus igitur, in De. mocratia, sive populari imperio . singulos teneri ad serendas injurias totius populi, exceptis biice duobus eoius, qui commemoratrsunt, g. 38. 'Tu dices: pars minor semper coluendere potest, aliquem ex his

casibus esse commissum, θ' sc vis illius foederis enervabitur. Quadi non

vana in omnes opiniones versari po ut Livius alti Hoc agimus, ut sano judicio termini statuantur,. non ut detorsiones ineptae evitentur, quod nulla ratio praestare potest. γ - 43. Plane ex his sequitur, cla tarem , id est , mallorem populi partem, adversus singulos heri posse ream injuriae. sy . 46. Pod enim mentem fidem

se passi egreditur, non potest: n injursum c stri; Respubliea'

autem per conventionem de vit1 '

40쪽

INSTITUTIONIS REI PUBLICAE τ

bonisque omnium defendendis constituitur, quae conventio itam tauris gatio permittit. d

violari, quam servari potest. 7. mura dicit, non esse pa- .ctum inter pauciores & plures, praetextu universitatis eludi nulla. Quod si nulla foederis ratio inter Plures , qui cpnsentiunt, &reliquos etatis. scire et*erem, quatenus hi corpus constituunt τ' quin impediseqV gismimιs major

Ied inter singulos cum singulis: ideo- ' pars suo consensu disὸluere pestoque pluma i mim singuli non sint. l-is ut e luae si jus. omnium praeros uva sus i in eo ab Iotestate , docet iplo

fragiorum nacti, haudquaquam iid ue vi foederis primis ex pacto teneri. Habes de Cive livi, cap. 6. se cap. S. I. I- V cap. 7. g. 7. S g. Ia. Ad tueri nostra itu ratio est: a 8. Non est dubium, quin Omnes in reciproc1 stipulatione ac stonsione, eum imprimis casum spectaverint, quo unice obligati

nisi usus erat futurus, nympe, φη. de rebus communibus

multiludo vocaresur. G . . Dum itur ad sustragia, ne mo in superiore numero est, qui non ex pacto reliquis teneatur, Singem eum maa ne*ymum,

Ubi nemo ρbligatio in inguis, ibi universos obligari oportet; vinctam enop personale fi-qω, vinea, obsta u. sunt ,

SEARCH

MENU NAVIGATION