Ulrici Huberi ... Opera minora et rariora, juris publici et privati. Edidit suisque animadversionibus illustravit Abrahamus Wieling ... Tomus primus secundus

발행: 1746년

분량: 540페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

41쪽

Quo probatur , idem quod pars major potest in I --

eratia, etiam posse Reges , S Optimares. ACM Popularia Imperia. imprimis

Omajora, omnibus seculis plena confusionis S turbarum Hiere. Quas ut evitarent, pleraeque gemtes jus imperii certis hominibus, iisque vel singulis vel paucis, Concedere maluerunt. Unde Ari- foemsiae, aut plerumque Monam

R. vertaesus, inquam, . disco

inarum populus desinit velle ceditare sushagiis. Proinde Imperium ita idestret siis ι, ut mustitudo desummd Republis amplius 'Mη arbi- να-. b . 3.- Quod argumento est, Elamasicas semet ., amissa ratione uhiea exercendi juris suti '' 4. Hoe jus amissum 'nes ' est, nec potest alibi esse, quam penes eos, quibus id populus dutum voluit expresse es, tacite, videndo scilicet atque experien

. S. Nec omnino . ili'd JR . Ut minus, aut m useM potest, quam

suit apud multitudinem, praerogat, va suffragiorum, ad imperii vim discretam. e 6. Unde liquet salsem esse, quod populus uniuerssus semper suis principibus superior st; aut Rex fit quidem singulis major, at minor unb ersis. - . l7. Nam ut pars major populi nullam supta se potestatem agninstit, ita Principes sub ovibus optimater' comprehendo simpli citer recepti nihil habent supe rius. i , 8. Musmodi vim Imperii, qua ct singuli & universi constringantur, in Democratia nemo recussit Nee videas . illam homines neg re, in ejusmodi civitatibus , socraticis ubi 'ingens numerus Imperantium habetur, velut hin

die Venetur, S in Frisiis. h

e --9.- Nemo - dubitat, imis magnus Patriciorum Senatus Veneriis

idem jus habnat, quod olim Param es populi, cum civitas dena

42쪽

ervice regeretur, habebat; idemque in omnibus Aristocratiis laxioribus animadvertas. i Io. Sed qui summam rerum pauci admodum, vel singuli tenent , hi controversiam patiuntur. od argumento est, imidia infitenti in parendi magis, quam juris ratione, plerosque Humum gitari in contrarium. k II. Quippe vinculum obligationis in omni senere civitatis ,ruae simpliciter instituta est, eo-em modo se habere, ratio Vesbdissime evincit. l

in Democratia singuli cum singulis ineunt cives, quo se parti metu ri spondent parituros, id in diversis sermis super placitis Principum ct Optimatium fieri palam

REIPUBLICAE. 9

sint , quibus se parituros *ondent, nihil ad summam obligationis conferre, vel ex ea detrahere potest. n

tentia illorum evertitur, qui mintuam subjectionem inter populum S Imperantes existere volunt. Ita, ut populus universus rectὸimperantibus parere debeat; primcipes autem male imperantes populo subjiciantur, ut in castris ad Troiam:

id est, eodem metro,

D nos strissis si quidem bese imperem, Parebimus; sin minuι, non parebimur.

Euripides Iphigen. in Aul. v. 927. quod omnis confusionis initium &fundamentum sit oportet. Vid. Gratius, lib. I. c. 3. l. 9. o

Bo rationes contrariae examinantur.

tientes utuntur, quod is qui alium constituit , superior si cors tuto, neutiquam universale es. Fallit enim in his, quae primo volunta- is , postea sunt necessistis; ut in eo, qui se domino sponte mancipat , omnique die in matrimonio videmus, quo mulier eligens virum non desiinit inferior esse electo , idemque in adolescent, bus curatores sitos eligentibus L 2. A .g.

43쪽

2. Nec firmiorem II. illud na. bet sequelam, Reges sunt propter Dibditos , ergo H Iuης superiores, Brutus in Mnd. contr. Ur. qu. 3. quod vel pupilli & tutoris exemplo apparet , eX eorum genere esse, quae sis , non quae sem-Per obtinent, utcunque Apol sus eo quoque utatur Ep. I. ad Corinth. cap. D. 'pe iis , de quorum subjectione jam corsat, hac Trio bene inculcatur ; non ut inde

subiectio dubia probetur. b

3. Tertium argumentum: P

restas imperantium pendet atque pro-ncta est a uoluntate populi , quae non praesumitur baec est, ut unives univi

imperio stiliciosur. Brutus d. trae .

bis colliu debet; haec ues Indefinita sunt, Vol intem quoque universalem oportet accipIamus: populus transtulit omne aus suum; non potest Utur quaeri, an secerit, quod sa&m esse videmus. c 4. Quod autem IV. aliqui volunt, mandati obligationem inter populum S Imperantes intercedere, est injurium in summas potestates; quin si electio & mi a

constitutio regis mandatum mis aio Vid. Auctor in M. Mai. d. IIb I.

rat necessario, quid ni & marita lis , & Curatoria protestas , ad naturam mandati exigantur Os. Plus valoris inesse videtur petito ὸ sacris literis argumento, ubi foederis longe alia, quam nos collocavimus, ratio tradatur. e 6. Foedus este narrat ita Iunius Brutus in quas. 2. inter Deum, popatum , S Regem , quod fur uri mi populus Dei. Cuius sanctio sit: s persevera veritis in maluetia , tam vos, quam Rex vester C

mittendi , qui in Blidum singuli

obliguntur, Regem & populum; uti de duobus reis nota Iuris elit doctrina , tit. π. V Inst. de duo-l bus reis, nempe universitate hominum unius personae vicem sustinente. o . - 8. Regem igitur, si populus gem Dei violet, teneri ad han promissionem integre praestandam. Proinde ad cogendum quoque Populum, uti stet promita, puniendumque , si qui fidem rumpere sint ausi. lGl 9. Sic populum quoque, deficientem Regem quasi e fug1 I r

44쪽

INSTITUTIONIS REI PUBLICAE. H

retrahere, ct coercere debe

io. Ni faciat, fore ut populus delicta Regis luat, ut, exempla sunt in lib. 2. Samuel. cap. 8. Niat. Absurdum fore, si populus ad praestanda luendaque Regis lac, nora teneatur, ct impedire illa non possit ; cum ustra id quod p res nemo teneatur. k II. Ad haec nos ita: verum est, populum vi foederis cum Deo pucti, non debuisse Regibus obedientiam ; in tantum ut contra leges Iasius delinquerent. Sed nihil Prosertur, quare populus debemdi reus in solidum fuisse dicendus

12. Quippe in delictis, contra leges admisis, obligatio ad poenam non egreditur personas delinquentium. Quae tam juris divini, quam naturalis, ct civilis,

hotissima regula est. Deuteron. c. 24. v. I 6. Ezech. c. I 8. v. 2O. lib. II. Reg. c. 14. v. 6. m. II. ciron. c.

13. In juris quoque disciplina

ti) Ibid. s. 34. λ IMA s. 3s. s IMAE . 37. 39. inauditum est, duos reos in maleficiis per conventionem expressam

constitui ; accidit quidem, ut plures ex eodem delicto in solidum teneantur , sed hoc singuli suo facto, non paciscendo, vel pro mittendo, contrahere Blent, aut possunt. n I4. Populum utique inlimtem ob peccata Regum fuisse pun,

tum , nuquam probatur. Nam vix est, ut in exemplis modo proje-etis, S si quae alia publicae admini strationis delicta in plebem expiata sunt, sit esti se non par.

ticipes etiam committendo secerint. Gratius lib. I. c. a. f. Io. in

Is. Nihil etiam vetat respondere, pestem atque famem fuisse mala, quibus Deo placuit ad populum suum visitare, propter alia peccata, quorum materia non defuit ; ut necesse non sit, dicere, populum Israelis luisse meritum Regis, quod is maleficio persis. nati suo contraxerat. p na m. s. o. Q ibi .s 48.

45쪽

c A P. R. superin sestentia confirmatur ex Iure Romans, o Liseris Sacris. Praeet his rationibus, ex sana philosephia petitis, subjungere probationem sententiae superim vis, ex Iure Romano, ct e Sacra Scriptura; quae sunt duae praecipuae auistoritates, ovibus in hoc

genere liceat uri. a

Romano petita, est in verbis Ulpiani I. I. π. de Constituit. Hine. unde ita colligimus: Princeps Rae manus tantum potestatis habuit in populum, res imperii. quantum populus ipsemet antea tenuit, E e remit atqui populus Romanus, ante transatum in Caesares imperium, habuit liberam nullique subjectam p resatem ; proinde non potes feri, quin etiam princeps aeque postea I, heram , N absolutam , mullique D sectam potes rem habuerit. Prima positio in verbis Ulpiani:populus ei hyla eum omne suum imperium N ρο- tesatem tantulit,

gumenti est, quod populus antea li- heram S absolutam potesarem habuerit, tam evidens est, ut probationis non indigeat. c 4. Nec est in mundo, qui actiones liberi populi nam talem ponimus nullius alterius potestati subjectum impedire vel coarct re possit. Proinde nihil est, quod conclusionem impedire queat: princeps Romanus habuit liberam, Nabsolusam, nullique subjectam pol

S. Hae rationes ex Iure Romacno, rectaque ratione, propositae, Sacris etiam Literis conveniunt ;passim enim in Veteri Novoque Testamento sparsa videmus mon, ta de obsequio regibus, ct potestatibus praestando, non tantum bonis S aequis, sed etiam duris &disseilibus, Petri Dis. I. cap. 2.

vers. I 8. nee usquam limitationes Occumini, aut oceptiones, qui

bus liceat civibus se opponere dictatis regnantium. e c. Quin imo Principes simplLciter constitutos habere jus, id est, potestatem, singulos cives, juris

46쪽

utis praetextu, vita bonisque spintdiximus, ad patientiae legem. h llandi, ex autoritate sacra probari 9. Nam alterutrum necesse est; posse videtur; non ut injuriae ac aut Samuel hanc regis potestatem insolentiae principum, bonae ju- exposuit, ut populus sciret quid staeque fiant; sed quia cives obli-ipatiendum foret; aut hac mente santur ad patientiam , nec ideo fuit, ut animaret, ac instrueret se principum imperio subducere, eos ad oppositionem. i vel iisdem vi resistere possint. f) Io. seu posterius a scopo, quem 7. Probatio petatur e lib. in hoc textu habuit, alienum est; p. 8. vers. 9. ex loco illotid enim egit, ut populum, si po- celebri Samuelis. Populus Ista Mitis esset, a rege petendo absterrelis, qui adhuc gubernatus eratiret, quod assequi non poterat, si manu divina per Prophetas ct Iu-lpraemonuisset eum, quid a προ dices, coeperat lassilescere S a-inon esset serendum i sed ad illum versari illud invisibile fi eptrum, finem pertinebat, docere, quid quod mente sola venerari pote-lpatiendum foret. k

rant; regem petere vicinarum i II. Satis constat, ese non pam gentium exemplo In animum in icos interpreter, qui hunc locumduxerunt. Hac occasione Prophe- aliter reddiderint, quam vetusta jussu Dei proposuit universo interpres Latinus, Germanicus, populo, quae potestas regis, quemi& Belgicus post με. l sibi postulabant, esset futura; hoc Let. Nam Tremellius vertit: r. erit inquit Samuel, jus regis , quillio Regis , Scaliger I. vis. IS. vobis imperitabit, eripiet vobis sitas,idus Regis. Belgae recentes, de dip agros vestros, ac dabit servis suis,ise'MonitioI ut etiam Piscator, ac ita porro. 0 diligβ diei Sed sorte nihil. 8. Iam dixi, quale jus ibi sit opus est, a celebriori significa- intelligendum, non aequi piique i tione vocis , quae jus syregis officium, quod longe aliterinificat, recedere, eo quo dictum describitur in Deuteronomio, Cap. t sensu. m

17. v. I . F seq. sed consuetudo I 3. Hinc liquet, nullius mo- dominationis , quae tamen juris,menti esse objectionem, quae ab effectum haberet in subjectos im- exemplo Achabi adversus Nab perio, quatenus eos obligaret, ut 'thum , similibusque desumitur.

47쪽

Quippe jus illud Regium non tollit impietatem diritatemque s eientium injurias, sed tantum OL ligat ad patientiam cives; ut sci- rent, non modo parendum esse ἀγαγοῖς ἐπιεiη- , , τοῖς σκολιοῖς, non tantum bonis salvis, sed etiam iniquis, ut Petrus lin. I. cff. a. v. I 8. Bonus & aequus ad exemplum

C A P. V. Ulyssis, in Odasi δ. N. 689. IN.

si lis apud viseres ἀvau regnabaa

moralis regenia civitatem , elus acta nullius haemanae voluntatis arbi

trio infirmari poss*nt. Gratius lib. I. cap. 3. l. 6. in pr. a

to, pleraque dissicilia quaestionum, circa hoc caput moveri selita, suis quaeque locis conficiemus. b

statem Realem atque Personasem; quarum illa universo corpori civitatis, haec paucis vel uni Imperantibus conveniat. 9

sionem putamus, quoniam si Μ jestas sit jus summum, fieri nequit, ut duplex sit, non magis quam in una linea dentur duae summitates. d s. Potest quidem fieri, ut o timatibus, aut principi, aliquid detractum, vel circumscriptum, ordinique diverso datum sit; verum hoc inquam ad divisionem Majestatis Personalis reserendum.

S. Nihilo melior est distinmoMajestatis in Delgamem & Dei gatam: nam si illi, qui delegant

48쪽

INSTITUTIONIS

Imperantes, horum acta possunt intimare, planum est, quod dolegantes non transtulerint, sed retinuerint summam potestatem, imgatosque habeant, ut ministros. s) . Si infirmare illa nequeant, palam est, quod delegantes pote- tem summam habere desierint; Proinde, quod transtulerunt, hoc ε) - φ. II.

REIPUBLICAE. 1s

ipsis non recte amplius adscribb

8. Milicet, auctores harum divisionum tenent, in populo universe semper residere summam potestatem : quod cum ratione modo i robavimus, adeoque &divisiones illas rejici consent neum est. b : s ML s. 18. st uul. s. χα

Mox, Di aliis quoque rein bus . Querentiam jumma potes sis colligunti Primo interesse putant plurimum; qua Brma Reb

chia, vel plurium imperio 7 S in monarchia, sit ne despoticum, an civile Regnum Τ a)

si lauctuarium Τ pqpuloque vole te,. an invito constitutum 7 b

gaudeant Imperantes Τ tempo-- Talis, an perpetua sit potestas 2 0

vel magnitudine civitatum , jussimmi imperii visum fuit variari denique, nominum titulorumque species r minum . judicia tape

ad summitatam Imperii tollendam, augendam, vel minuendam sacere putamusia se, isi Nam quod ad formaim regi mmis attinet, hoc superius satis refutatum est. I f)7. Plus discriminis inter heriles sive Despoticas, ct civiliores monarchias ; ut S patrimoniales atque fructurias, consistere vide tur. fg 8. Sed tenendum, in hoc ca-' pite non quaeri, de majori minorique

49쪽

rique efficacia imperii; verum , an unum prae altero magis m,husve summum sit imperium, quod heic negatur. h

explum: patris in liberos potestas Iure Gentium, ct Civili aliquanto minor habetur, quam dominorum super servos; Patria tamen Iotestas aeque est summa S abs, uta, quam Dominica potestas. i

successionisque differentia, juris rationem, respectu summae potestatis, mutari, supra dictis consentaneum est, ct facile proba

quae quidem voluntaria sunt, initium ab electione habuere. Nec plane aliud est successio , quam suris initio ab eligentibus statuticontinuatio.

jestatis requirunt, ut perpetua sit potestas; quasi temporarium Imperium non esset summum ; sed hoc a philosephia, & a juris r tione, alienum putamus. m)

ralium , non a tempore, sed ab emis aestimatur , qui possunt iidem esse in brevi, ac in longiori tempore; quo facit, quod' ih d t. tr. i) d. t. s. rx. kJ d. t. is 3s. O α ι. d. ιι 6. I

C A P. VII.

nec in Iure Civili temporis adjectio vim naturamque dominii, aut obligationis , alioqui mutat. Dixi ad tu. st de eo quod cert. loc. n I AEque igitur summam, a Blutamque potestatem , habent Rectores annui Civitatum, quam perpetui. o IS. Magniturinem parvitatem que civitatum nihil facere ad diversitatem summi Imperii, modo superiorem non habeant, facilius intelligitur ; nisi quod enormis quandoque disserentia hominum

judicia distrahit. p

I S. Postremo. saepius evenire docent historiae, ut mimr summae potestati consueta tribuantur iis, ui rem nullo modo habent; quod e Regibus Laconicis , dc G amsolim; hodieque de 'Anis, ipsisque, pene dixeram, Caesaribus; ne de Venetorum, aut Genuensium Ducibus loquar ; adfirmari po

17. Innique , summam potestatem evidenter aut tolli aut minui putant multi, cum in Regno constitutum est, ut decreta principis non aliter valeant, quam si in aliquo Senatu recognita, ct a'

probata sint. r I 8. At hoc ejusmodi est. quod saepe talit, cum plerumque magis

50쪽

1NSTITUTIONIS REI PUBLIC F. 1ν

xie id prudentiae , quam juris sit decipiantur a stipplicantibus. Vid. institutum, aron ut inde Vis Im-il. unic. C. Ondo Imper. N G1ο- perii pendeat, sed ne Principe ixius, lib. I. c. 3. I. I 8. s ci d. L s8.

C A P. U I I I. Luatenus Samma Totestas ter Foedera mutetur.

civitatis adeo nihil de- s. In universum, est vel aequa trahit juri summae potestatis ,lle, Vel inaequale. Foedus uale non ut non alibi magis domina ejus officere summae potestati, per se conspicua sit, quam ubi singulisipatet; saltem restringit libertatem urbibus Imperia terminantur. olfaciendi, quae velis in ea re, dea. Sed per victorias, aut uti-iqua convenit, quod etiam in nulitate suadente, factum est, ut in turali , plenissimaque libertate , majora corpora plures populi coa- potest fieri. 9 Iescerent, quod vel per unionem 6. Exemplum praebet Respubli- civitatis, vel per modum ca Belgarum unita , quae foedere arcti, contingere solet. b Trajectino arctissime quidem est 3. Prior ratio extinguit sum- conjuncta, verum salva maiestate mam potestatem , ita ut qui prius singularum Provinciarum. is imperabant, nunc imperata sa- 7. De foedere inaequali plus eliciant ; nam quae antea fuerant c,idubii; inprimis distinguendtim ,

vitates, uam membra majoris ci- utrum Onus transitorium, an per-vitatis fati, nihil aliud, quam sub- manens, alterutri imponatur. g iem corporis partem, constitu- 8. Nam si qua ratio-unt. μ) ne sumptuum belli, redimendae-4. Foederis arctioris, ubi tamen Ve injuriae, uni prae altero injun- non fiat πολιτει ια, variae gatur, id palam est, non ossicere

sunt species, quarum nulla sum-ljuri Majestatis. h)mam poteitatem laedit. d) 9. Observandum est etiam, pos- C se

SEARCH

MENU NAVIGATION