Iosephi Ripamontii canonici Scalensis chronistae vrbis Mediolani Historiae patriae libri 10 Iosephi Ripamontii canonici Scalensis Historiae patriae libri 8

531쪽

primos illos , ut . quod animis deesset opi-

Dus diuitiisque expleretur. Benignius atque munificentius sortuna cum eo decidit, quem intra secundum locum aliquandiu continuit, ut deinde assumeret in Primum, quam cum eo, cui locus statim hic obtigerat . Nam diuitiae , si praecurrerunt atque antecessere Virtutem, saepe fiunt impedimenta Uirtutis: ubi subsequunt ur, adiuuant.. Maternum uterum qui aperuere priores , his sere persiuasium est , posse ipsos decora , splendoremque maiorum retinere sipiendo re auri , tamquam scilicet alimenta ignorantiae csta debeant opes Ita praemia laborum, quae suerant olim , inuitamenta seu miseria otii haec fiunt saepe nequitia otioque

primogenitorum. At secundi, cum praere P tam atque occupatam sibi fortunam Videant,

ne saeuire ultra ct insultare haec pergat insnum atque complexum sese contulere Uirtutis S laboris. Hoc praesdio superant antea deiecti afflictique . Saepe documenta mortalibus ips fiunt : iniuriam in nascendo sortunae, summam este fortunam.

o Paulo post , decessiit ei Pater etiam . Inde

is necessitas, omissa dulcedine contemplationis, . rem actionemque capessendi .

Studia, otium sunt. Si negotium haec di cere Velis: oti, negotia dices, libido quaedam essent, nisi mentjs animique essent . Emollit

libiD haec infringitque animos : re luit debilitatque

532쪽

hilitatque corpora. Damnuntisinterea siuaue quia non sentitur . Intra librorum aceruos iacere demersum : id ver5 nihil est aliud, quam mori inter Uiuos; Viuere cum mortuis: α qui sic uiuit , moritur omnibus : ac ne sibi fortasse quidem vivit. Veterum Reruiup. institutum suit: nulla, nisi rigidae atque actito 1ae Virtutis opera honore presequi ac si secus feret, rem fore perniciositimam censuere . Ab delicijs ct languore scientiarum , ut

animi abducerentur, videbant, eas, scuti sne fructu essent, ita sine gloriae praemio elle relinquendas . Gloriam mortalitas Vniuersa expetit, nisi si qui stolidi vecordesque sint. Clim . que tempora haec, ct mitior aetas, tam scire, quam agere, rem esse gloriosam velit, ac prae nata Virisque proponat, ct ijs scilicet , qui oble tamentis otioque litterarum, iis , qui periculis ac labori sese dediderunt: pars maioreb decurrit, quo naturae ipsus ductu, atque ordine rerum inclinat magis . Nam omnes homines, ad contemplandum prius, quam ad agendum moliendumve quippiam apti sunt, atque feruntur illuc, ubi principio etiam adhaesere. Fortasse omnium csset ea via , nisi prouisu ac dispensatione naturae , iuuenta, sicuti agendo inhabilis cst , ita ab studio abhorreret . Si quis , obtentum S Velamentadesdiae quaerens, studia, rem esse laboriosam

ait, idque causatur: aut ego fallor : aut ipse fallitur:

533쪽

sallitur: aut sallere vult. Studium non vo

luptas est, non labor : dolor quidam est sine molestia, sine aculeo, haud intrans sere materiam continuumve dissoluens . Proficistitur in Regiam exculto iam sapientiae studiis animo, non autem bonarum artium se rudis. Non Aula litterarius ludus est. Nec dan. tur ibi prima alimenta: nec prima etiam ele menta traduntur. Non lacte diffluit mensa illic, sugiturve lac . Raro gignit: expolit sane S limat. Non inter se congruunt studjalitterarum, & ossicia, seu munia seruitudinis:

ut recte seruire possis, studuisse prius ac didi. cisse debes . Saepe Principibus Ministri sa..pientes desunt, quia, non faciunt, gignuntue taIes: facerentque S Veluti signerent prudentes sane seruos, si quidem seruienti una etiam studia pro meritis acciperent. Nunc, qUO. niam ita mos & conluetudo seri Aulae, ut seruiendi S benemerendi idem initium sit,

contra Vero. mereri, quam studuisse posterius, id nimirum causae est, cur aetatem eam, quae

litteris S muss dicanda suerat, homines iuuenes dicare principi malint . Inde postea fit,

Vt ipsorum merita , annorum numero , non

actionum pondere aestimentur, talique aesti matione saepenumero postponantur necesse est, sericco Vni, qui prior in Aulam Venit.,, Legatio Romana ei offertur cum haudis dubio

534쪽

stir - clubio promisso, re propediam, uti Magna-i a tis quoque titulus adiiceretur , quUIN hono-'' rem ipsus Patri destinatum interceperat mors, a V siue distulerat. Legationem abnuit ConκS, a cursiai suo remoram inde prospiciens nisi prius ..titulum eum adeptus fuisset . a I - α, ' Nusquain hominis est consistere ac maneret re, Sub celo desit: in Mundo habitat, cuius mo- -

a les perpetua Vertigine circianaagitur aci rota, .

t tur. Si nUn progreditur homo, retrogradum vertit: si non illuc, ubi fuerat prius, certeisi illuc, qud mente & cogitatione spei larat .s Semper in itinere atque in cursi mens hum,na est: ad selicitatem propere contendit hanc u sbi scrutatur', neque reperit Vsquam'. Nisi, reperiat, inquietatur': di nequit inuenire nisi moritur prius . Aded naturale homini est, moueri ingredique semper , Ut si procederei non possit, retrocedat non taedio, sed desiderio selici tatis,quam seustra exquisuit: ct inquiren .i di adhuc cura, saepe se quidem esse praegressum, illam Vero post terga relictam putat . Etiam aqua suopte motu Vergens inclinansque deorsum, interpolato cursu, potius quam ut

' sistat iter , salit, atque expectation i impedi- .l mentisve obiectis diu colluctatur , donec ini suae quietis ledem contrario motu deducta denique est . Ne quietem admittat naturaui suae alienam, praeter naturam vitro moue

tur id elementum. I i

535쪽

Licet Coines, nulla quem quan3 iniuria la-- cessisset Vnquam, neminςnaue oondisset ait,ri men ita accidit. LatroneS armRth quatuor in is aedium i psarum vestibulo, occidendi destina, istione substiterunt donec rediret domum ipse, A expectantes . Iterum sis treis ins asionem occidendi eius intentio, carpentum in quo fio.', iis Veliebatur, diu sequuti suerunt, Insidiasi,, α periculum Vtrumque, i b insiclo, benigni., tas diuina discussit. , Fortuna per totum Vitae iter limpida , ct serena, rarissimi sunt qui utantur. N md rarissima astra radios usquequaque sinceros serunt. Ne sydera quidem ea, quae , praercipua benignitate mortalium Vitam adspjcmat, vicientiae portiunculam abdicauere . Hinc illae felicium quoquo calamitates , siue mista calamitatibus gaudia, qu e passim cernere est Gaudia felicitatemqu e lymeram, frustra, nec iusse optaueris in Mundo, qui insilia concrettione con dit omniam mi et: Ubi, ne eicimenta quidem pura reperias . Aerumnosii

ct triste quiddam illudi quod in omni quoque

magna fortuna reperitur, ab nescio Qua na, stitur ea particula malignitatis qua stellae ma tores etiam insuscatae micant.

se Cum Regina Sponsa ex G illa ad Princi

is pem deducenda esset, atque nuptiarum earumis expectatione, delectu Procerinii Aula supple is retur , inter Cubiculi Pro rci GuZmanui, Olm.s assitusquee'. Mo-

536쪽

.l Modesth dictum sit. Illa , qui timc: Aula potiebatur , quiue R egi proximus , habenas

ct gubernacula rerum tenebat, aut contio uanridae sibi, gratiae parum anxius curisiusue fuit: aut gratiam Virtutemque Comitis minime in. trospexit:waut errauit in eo lapsusque est,

quod pro nihilo duxit, admouisse Principi ta

lem Virum. Circumdare alienos ei, cum ad moueretur, vanum irritumque foret. Nam Virtus , cui latera cingit prudentia custos fiVnum habet inimicum, a quo extingui Scadere possit, ne pe mortem. Conlultius su rat , specie honoris ablegasse Virum : man dasse Prouincias , ct Imperia nonnulla et , quod honesti exsiij genus parum felici Virtuti iam inde antiquitus repertum fuit. Non pulsat ab elusinodi cxsilijs , ingentium rerum fama dominantis aures. Longinquitate locorum S itateruallo fatigam ea dilabitur, fitque minor: aut, s integra peruenit: diuertit ad Privatum prius : per eum Principi offertur .: ita, non qui gessit, sed qui nuntiat rem, in honore est, gratiamque rei , non deflorat ac delibat ille solum, sed occupat etiam atque

habet . iVirtus ad instar radii unius est i quem ta dium nullus occultabit unquam, nisi qui ex tinguet. Iis, Solem unum credi Virtutem. dicique fas est, suo semper sulgore micantet

g nubium quamuis obiecto livgre spargem

537쪽

tem incrementa.Iuc s. Non tanta illarunsidensitati obscuritas est, ut non luce su exsuperet Sol ipsasque perrumpat. Aut dissi, pantur halitu regnantis eae nubes , aut radiis absimuntur eiusdem, domumque conserenat. Verum, ubi extra nostri orbis vias deflexit Sol, longeque abscessite aut, non iam lucet ille nobis': aut si lucet micatue nonnihil : ra, dius ille tamqttam alienus adspicitur, qui, nec aduerso verbere serit, ae reflexus retusiisque languet. Posteaquam, Comes in familiam Aulamq; Principis venit, vidit sese numero circumse, ,,sium eorum , qui herilem animum auresque onerabant, ct alienare conabantur. Hominum generi haec dicta lex est , ut quamdiu mortalem hanc vitam vivunt, in aciem perpetuo adsistant. Itaque, qui siquis . aut, non dimicat iam : aut non est in pro einma ad dimicandum: vel non vivit icte, vel perperam ct peruersh vivit. Insensi atque alte. ni nobis homines, ubi circumstetere , nisi succedit, Vt obterant opprimantque, vim S incrementa addunt. Nec vero elidem, S prae

focare possint, nisi mollities atque debilitas ipsa est.'quam sumpsine obterendam. I nuis' iguusque calor , it durare queat, ea fore indiget alio, per quem parua illa stintilla alatur atque foueatur . Sin autem robustis iam summa viri s adoleuit: quo acrius atme Violentius

538쪽

violentius contra insurgat , insultetue quispiam et hoc validior ipsa ardet atque multiplucatur . Pugna illa naturae rerum . quae pili losophantium vocabulo Uulgata est, assignataque elementis, inter hominum quoque ce tamina simile quiddam edit: atque hic etiam confiuctu contrariorum sti enud prouocantur

eliciunturque Vires .

Inter tristia S amara pleraque diequo'm' 'dixit Comiti Princeps : iam ipsum sibi esse '' fastidio . Thincque supplicauit Principi Co

' nita, ut quδndocunque Vellet eiusmodi verberare Verbis, ne faceret in eorum conspectu,'' qui sibi emuli essent.

'' Inter paruulos filios equitantem arundine Agesilaum, cum legatus ille reperisset: petiit ambitiose ab eo Rex, ne, id quod ipse vidisset, narrare Vellet aliis, quibus filii non essent. Castigatur a Principe Comes. Supplicat, ne reiciscant beneuolentiae expertes homines. Assingendo finitima virtutibus vitia isti credidissent, incensium illum amore animum esse seruilem, & patientiae, quam pietas atque obseruantia faceret, stoliditatis turpe nomen imposivis ent.

Non ipie causam cognoscere auet, rationumve momenta contra affert. Quippe amoris sedes , non in cerebro, sed in corde est . Huius entimemata assedi sunt i assectus ipsi, amor . Sed ne cura voluptatem quidem,

539쪽

amanti est dolor ex eo quod non ipse res metur . Si amare ipsem per se iucundum est: quo flagrantius quisque amet. hoc maiore iucunditate perfundetur. Ac s pro. amore res datur odium : crescit amor, si amor ille in . Forsitan etiam ita fit, ut, Vel praesentia non credantur, Vel certe sutura sperentur. Dumque sese amari dissidit aliquis, ita sperat amo, rem in posterum, Ut sperando, mereri etiam ct sibi conciliare possit. Puncta haec S momenta amoris dum induco ego sic atque perpendo , de amore loquor co , quem Virtus mouet, non de eo, quem Venus. Est Vterq: tamen alteri finitimus : utrique radices in

animo sunt. Ignobilior ille , qudd assicit titillatque corpus , id quidem non amoris natura , sed modo fit eo, quo Sol etiam extra iubar orbemque suum, lucem radiosqpe dis sundit. Alioqui , corpori , quod quisque dilexisset, illata vis, amanti satisfacere posset. Senserat illico Comes, Principis id verbum, non dictum fuisse, sed dictatum. Exterruerat

eum vox : sed momento eodem , oculorum lumina solatium exterrito attulerunt. Neque Princeps ipsum confirmare supersedit: idque constantissimi amoris pignus . Tunc errorem1uum agnostere ac reputare coeperunt te poris eis potentes , Ut quiique validissimus in Principis animo erat.

Remisis vias tentavere : inprimisque illam,

540쪽

si seris auulsum Principi Comitem ad Regis

. ipsius ministeria traducere possent. Sed non Comiti pretuim fuit, pro oriente Sole tectari

occidentem.

In Principem incidere posse vacuum adhuc, optabile in primis est. Nam si velit quis eos

dimouer , qui iamioccupauere locum , ne Virtuti quidem negotium facile erit. Astutiis ct sagacitate experiri turpe atque indecorum Et, uue hac, siue illa via peragatar res , aut serte tentetur, nusquam sine nota malignita.

tis fiet , In vacua qui venere ficile locum onustequς habe,int.

Non ariete incussis machinamentisve admotis , hunc murum quatere aut superare est. Suggerunt Principi. per quae patientia C mitis tentetur. Manet inconcussus atque imperturbatus, ct sua merita constantiae magnitudine auget. Tentant honoris illecebra, nouisque inuitamentis . Cuncta recusat, ct carecusatione approbat Principi suam fidem . Demum, Ubi s pes exempta aemulis est, pos emolem dei si hanc. ac posse ipsos calcare ruinas ; mmimenta supergredi tanta conantur.& fidei statas in id arripiunt. Sed frustra . iam altius educta moles erat, quam ut praebere cuiquam asinasum posset. A In ea rerum varietate fluctuata fortuna Co-- mitis est ad id usque tempus. cum orto interis aemulos dissidio . cerri , ct firmi aliquid adis c qn Madam inuenire coepit. δε-