Iosephi Ripamontii canonici Scalensis chronistae vrbis Mediolani Historiae patriae libri 10 Iosephi Ripamontii canonici Scalensis Historiae patriae libri 8

발행: 1648년

분량: 657페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

511쪽

pietate animam, velut dicta Inuiolabili lege, des

mere horas iere octo : impendere Regi, ac Reip blicae reliquum tempus : consumere per pietatis officia quod inde superesset. Indici commercij grande emolumentum,& Vna cum eo emolumento oblata a Rege donatiua alia, quorum magnitudine, quaelibet etiam una modica domus, fortunas, id domos , subito aequare , Vel anteire opulentiorum posset, alienato penitus ab hisce rebus animo repudiauit . Stipendia tantummodo legitima, di debita labori muneribusque suis inllituit accipere tamquam unus e multis ille sciliacet, cuius dispensationi, atque arbitrio cuneta permittuntur. Ex ea ipsa stipe munificus in omnes: in egenos praccipue misericors : fautor nobilitatis eximius. Ac si, qui urgente senio, haud ultra iungi muneribus possint, his vacationem honestam , α haud inopem requiem petere , 5c impetrare a Rc- se solitus est. Et nota, multumque celebrata res rvti Emmanuelem Menesium , classi apud Vlyspo- nem splendida in primis dignatione praefectum , falsoque accusatum, suo aere sustentarit, cum in causae defensione, ob res attenuatas ille pene se cubuisset. Celebre item alloquium eius ad Pr essedem Castellae Contreram& cohortatio plena inbtissimi sensus, quo die magistratum ille inibati ut nobiles innoxios aduersus petulantiam temeritatemque satellitum, & aduersus sori sellacias, quaqmultis exitio fuissent, defendere is meminisset. Iam promptus aditu i facilis alloquio: alloquijs e clusae mulieresi scripta libelliue earum accepti benignius, quam si adessent ipsae coramque supplicarent, Propirius etiam inimicia. Ac sicuti offen-

512쪽

sarum in Regem aliosve acerrimus sane vindex :

ita pene sine sense, si quis ipsum facto vel dieto,

vel etiam , uti nonnullorum lasciuia est, propositis publice libellis, carmineue offendisset. Tantaque

in eo genere mosse ratio , sue aequitas animi cius, ut, cum sorte diceretur : Magni Regis, magnum alium Privatum, non assentiri famae, quae rerum ipsius magnitudinem tantopere extolleret : serio tranquilleque responderit nilait in suis rebus csse magnum, praesertim, si, cum ijs, quas gereret ille, compararentur. Mitis in reos, ubi quidem crrores culpae aliquae mortalium, non flagitia in iuditium vocentur. Eaque indulgentia, Ariscoli Ducem, in magno illo Belgicae rebellionis negotio, ad Regis interrogata responsis ambiguis implicantem, siue ultro implicatum,ac veluti deprehensum adiuuit, ut carcere simul atque suspicionibus clementissime cximeretur, queis ille, sese onerarat. Nusquam in sententia sua defendenda pertinax r nulli sententiae inimicus, quam non ipse attulisset: nullius unquam

nisi necessarij belli suasbr : auxilia dominationibus

externis, nisi Religione discreparent, mittendi semper author sitit. Proseistio quoque Cardinalis Infantis in Germaniam , quae constituit, & liberauit Imperium , ac de rebellium vecordia praelio uno decidit, ea, per Prouidentiam destinationemque Regis ab Comite Duce manarat: N impedimenta omnia obstantesque dissicultates ille amoliendo, soluendo, rumpendo, bellum in occulto aliud, cum tanti negotij mole gessit, Haec summa rerum est: caetera de Heroe Mauu gus Heros Mroice exponet.

514쪽

LECTORI

Maluetius .

VNsi VAM ego, Letitia maior ianimi mei , sed ne pericido maiore quidem , usium stri H argumentum Fuscepi . Obtrectatores atque inimici Viri ipsius, de quo Hibere aine , me quoque destinabunt sibi inimicum. Aemuli, magnitudini eius adulatum esse criminabuntur. Amisi, imparem A umennitum dicem. Ar, mi ra verissim sese: alij minora esse quae scri t. Et erunt, qui ipsam scribendi auisviam damnem, atque insic- .

tentur.

Ab ipse Comite mee, atque ab omnibus , qui nomiani gloriaeque eius fauent, peto , ut tenuitan gnoscam: caeteri sciant, nihil adulatorie , nihilue similiter me esse facturum . Procul etiam obtrectatio in alienos livoreque erit. Lubrica sane atque ancem oratio de eo est, quem nescias, I alia, an ossio excet urus sit ea quae iuxeras . Ei mihi fides authoris que omnis abrogata erit ob eam fortasse causam , quia nulla politica praecepta concipi tradive posse videantur homine ab uno , m ipse in rerum siuarum usu, consuetudine vitae, piam expers insciplinae huius marique reperiatur. Respondere possem: cogandi quoquestae ,.instare nae equos, artes ebe, distis DI.

515쪽

distinctas principe eorum , seruilis artifici, similitudine foedari oportet: ne que magistri nomen Usumere ipse debeo illic, ubi ne tyraquidem artis sim. Respondere poteram si idem sint, paruar a domus, s magna Ouitas : ne Principis quidem, hominum singulorum eandem esse prudentiam. Sed, de gloria mala speratur, ibi excusationes haud thra quasve M. Sane fateor, nihil in me esse politicum quia, ne Vtilitatum mearum quidem ulla mihi cura est. Prodesse amicis, insemire Dominis, ea mia unica ut, litas,u cura unicas Per fuit. T alemq; ammi mei semsum , mores huiusmodi meos nouere quicunque meipsum . Ab incipiendo opere, posteaquam, partem absolu .ram exegeramque hanc, ab diuulgando es edendo, nulla re magis aliquandiu Aterrisus sum, quam quia zidebam. tempora esse plana adulationis, siensiumque eorum , qui, adulationem inuenere ipsam, V quibus adulatio seruit. Scilicet, haud nescius eram, e sius moribus de me que que iudicaturos , sua ipsorum visis , adulationem. causasque adulationis in hoc meo studio , ac labore citiidaturos . Verumenimuero, in hac innocentiae meae defensione, orationem ad te, Magne Private, conuerso meam testor Excellentiae V strae conscientiam e coram Ipsa, pu-

Mice profiteor et me , ut ista scribere flatuerem , studistantummodo veritatis, quae veritati socia est, grati imi pietate esse inductum. Nam, cs Excellentiae Vestrae inclyta facta , illustram euam, ac memoria nobilio re daebuere custodiri : mea quoque studia circa eiusmodi memoriam, acriora, D' minora esse oportebat,i

516쪽

tempore mihi isclinatam, α' viatam. veniasse, recor, si gloriam famamque fissu detrivero culpamenj, nihilue essecero quodUatum atque acceptum esu riseis. Et rursus tamen , si apud ean m Excellent e Vm, strae magnanimitatem atque clementiam , haec mea limgrantissima voluntas, 'aemio sontine aliquo dipna visa erit: praemia sint: Excelsentiae Vestrae gratia, ac de meis hisce studi' bberale iudicium imus , lausque nomnulti . Caetera, si quae inseversoria e d rentur, in comtumeliae pene locum acciperet Idus, atque repudiaret,s quod dicere nefas sit velut intrate data sorderent. Maiores mei, non flo, sedgladio, sanguine, non

atramento consignata praemia ex Cathosico Imperis r

tulere. Eorum ego veni' insipiens , passuque vadens eodem, non titulo; opesque reportare, sed pericula adire

paratus sum . 2 sen ego animum gero vilem ita atque abiectum, τι qualemcunque Itylum hunc habeam mercede ulla ven. lem . Non tantum assumo mihi, ut mortalium Mos meis

erudiri posse litteris credam. Sta ita modeste sobrieque

manus sum, ut nom aliqua laudis cupidine ducar , ινι- mihi debetur, si minus, quia meruerim adhuc, certe, quia mereri volo ; ac, si non dignus, certe auidus sum. Einque cupidini huic, si non habendus honos , ceris menta danda, quae scilicet cupiditas , nascitur una nos ficum

semper, raro ante nos extinguitur: 'saepe vitam hanc mitra mortalis aeui terminos profert. si omnibus peto , in quorum manus haec mea cura

peruenerit, ut, si unquam ulla sicriptorum meorum pam re sensere vel triste sibi leniri otium, τὰ conciliari adimises nos , referor facilem nunc mihi granam, credantque

517쪽

ες ea quae scripserim ad c mea , quae hoc tempore

Hribere institui , omni carere veneno, tamquam, vel ιν opum, vel homin m aliorum vili oblique obtrectame m luerim, aut velim. Scilicet, neque obseruantia mea unica erga eos, quos mihi ad obsequium cultumque delet, neque sensius t nerrimi amoris erga minores amicos, flexere flectentveetmquam mihi animum ab debita reuerentia in principes alios, ab iusto secio in omnes. Nulla musteria, nullae calfidulae ambages litteris hisce continentur : ac proinde tortuosa etiam interpretamenta abesse debebunt .

Spiritus unicus ille est, quo scilicet sipirant: noR more scribimus Aegyptio: sensiusique verborum idem qui fς senus est: ac feceris lemr amice humaniter, si ea, quae non posui disiue is , ne tu quidem a finxeris , erisses picatus. Ei diserte hoc palamque denuntio: si quis ob inter'

tationes, atque susticiones forte suas, capessere volet aduersu haec mea scripta pugnam, metatique Azentio cunc ta esse transe sumum, ut verberet ille scilicet ambitratu suo auras : neque 'lus unquam contra distringetur. . Nam, si ea, quae dixi quispiam oppugnabit: haec, ausinnocentia suam simplicitate defendentur; aut, ne d fendenda quidem erunt. Multo minus defendere volam ea, quae quisque sibi cogitatione depinxerit, erisue

falso, ac temere imaginatus. Caeterum, hic mihi commentariolus inchoatus tantummodo , non autem perductus ad finem absolutusque est, neque poteram de Operis fine cogitare, ut non simul, ω de illius sine cogitarem, quem unu e semper, ω ex ingui nunquam , publicae salutis interesset. Omnia , quae scribendo Est exsequar , ne credideris omnia esse,

518쪽

87 quae a Comite Duce gesta sunt in hanc diem , quaeue post gerentur. Sunt autem ea tot modo , quae ex mole pene infinita consiliorum aestionumve eius excipere atque nancisii miti licitum fuit. Et haec mea demera , cui, Mercurij alarum una aliqua pinna ad sulcandum febri volatu iter hoc exoptanda erat, diratum unum illius habuerit saltem, quem caeteris intendere adcursi possit. Fortasse enim liber hic meus , ceu musica manus siublata paulisper, cycno rum choros excitabit, Tt nobiliore aura

per spatia faustissimi celi explicent alas. Sed setota interim facienda erunt, ne inconditum simul streperumque melos signo motuque eodem excitetur illorum , quibus rustica importunia

s, pari mos veritatis , ac sapientiae latices sundere, ac Inm

520쪽

VIRGILIUS MALVETIVS EX COMITE DUCE EXPRESSAM PHILIPPO IV. REGI CATHOLICO DICATD Maiestatem Uestram, siue potius de Maiestate Vestra scribo. Scribo de Privato ipsius , hoc est de Principe amicorum, quod interioris gratiae nobile Vocabulum etiam apud antiquos Reges fuit. Tenet fama, traditumque ita est, in Montis vertice Mosen cum Deo suille collocutum : Angelique tamen Vnius id cum diuino Patriarcha potius suisse colloquium nonnulli

autumant. Representant celeste Numen intemdum Angeli nobis : Angelorum loco Principi bus intimi amici sunt: Et vim Maiestatemque diuinam, hominum generi Principes ipsi offerunt imagine quadam. Magnanimus ille, cuius Victoriae beabant victos, haud exuebant, tunc cum ad intimi sui pedes prostratum Reginae captiuae corpus sol te vidisset, sibi gloriosam duxit rem , quam fortuna sua exhibuerat

SEARCH

MENU NAVIGATION