Iosephi Ripamontii canonici Scalensis chronistae vrbis Mediolani Historiae patriae libri 10 Iosephi Ripamontii canonici Scalensis Historiae patriae libri 8

발행: 1648년

분량: 657페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

631쪽

s procul ab istalis absti ius id certiusque m

ni mentum erit, quam muniri in procinctu, ac sese protinus expedire ad resistendum. Potest homo resistere semper quidem: sed non semper ita resistit : Occasionesque rarae , non possunt habuetus essicere illos, qui nusquam nisi ab frequentatione gignuntur . Fomes quin etiam ipse, re inditi a natura igniculi nobis, contra nos in eo discrimine pugnant. Est enim hoc homini naturale quiddam, ct nullo modo potest ab naturae deprauatione separari . Superare homo fomitem, non separare potest.., Didium aliquando Comiti Duci est, magnum ,, ministrum maximi Principis loqui parum com is mode de ipso, ct detrahere palam. Ad ea Cori mes Dux . Merith detrahit, inquit, meritti cena, set nos esse ineptos, praesertim in comparatio-a, ne ipsius, cuius tanta fama tam late diffusa est, α, cuius tantopere virtus pollet. Detrahere aemulis, aut bonitatis magnae est.

aut magnae infirmitatis. Nisi Zelo , studioque Scharitate id fiat: ob inuidiam fit: conditio an, que natura inuidiae fatetur inferiorem esse qui inuidiat . Qui sentit se esse superiorem, laudat aemulos, tum uti eos attollat, tum ut ipse attonlatur: dc quanin extulit eos altius, tanto magis ipse effertur. Non ille loco flat alto magnusi que est, qui supra paruos eminet, sed qui max mos magnitudine excedit. Comparatio pessima.

dedecus minuit: laudem verb non affert. Ty:

632쪽

r,nitorum ille, eui semidia voloniis atque consiliorum in eo suerat, ut viles faceret abiectist, naosque subiectos erubuit postquam vidit factos

esse viles . Sensit enim sese vilem. . Homines , qui artem scientiamVe aliquam discere cupiuerunt, non ill ico artem scientiamVesbi proponunt, quam adamavere: sed artificem

philosophumve sibi proponunt & spectant

cum, non qui maximus omnium sit, std qui pro ximus . Humani desideris acies infirma est. nonnis vicina prospicit: mirumque prosectb, quduhomo idem ille, qui animum habet , ne maXImarum quidem rerum adeptione quietorum, rursus eiusdcm tenuitate animi credat minimis

etiam sese rebus posse acquiestere, atque ibi fore contentum.) Artifex verh sue philosophus ille, Ubi primum quemque est assecutus , alium quaerit, Suubinde alium, nec desinit Vn, quam in sui generis disciplina hominem quaerere

ac spectare unum , donec homines uniuersos si ipse longo interuallo antegressus . Tunc ubi in summo constitit , desinit retro conuertere oculos, neque respicit amplius eos, quo post se reliquit. Cumque toto stet animo erectus atque intentus,non iam ad apicem sue princi patum inter artifices philosophosue consequendum, sed ad scientiae vel artis excellentiam Vere consequendam, haud artificem ultra ullum; ipsam tantummodo artem intuetur, magnitud,

nemque eius, Tunc iste, dum, neque loquitur

633쪽

de ullo, neque cogitat , manifesti signa praebet , omnes ab ipso esse superatos . Ac si de artifice

sorte Uno mentionem iniecere alii, laudat, qui artem ille elegerit, sibi quoque electam: Vituperatione abstinet. quia, ne se quidem eum facit , eum Ve esse ex istimat, quem caeteri as qui

non polsint, sed ei parem, qui ne ipIe quidem

summa assequutus sit.., Nulla pertinacia Comiti Duci in sententia de- , sendenda, cuius sit ipse author . Si melior alia is ta est, quod rard incidit, Vt rectius alii sapientiu bis que iudicent; hanc S amplectitur libentissime,

di laudat. Sententiae suae tenaces aliqui esse consueuerunt, quia rectam esse Vident utilemque sententiam, idque constantis animi est. Alii, qui non vident consilia meliora, sequi ct defendere sua pergunt: idque faciunt propter animi ingernitque tenuitatem . Alii, quia nolunt aliena probare, sua anteponunt; eaque pertinacia dc obstinatio proprie nuncupanda Videtur. Res tutissima Privato, sua nonnunquam omissa, in sententiam ire aliorum , quotiescunque melior haec utiliorque visa erit Nam si comprobata etiam euentu fuerit, laus inde tota sequetur

ipsum , quia probauit ipse atque accepit . Improspere si siuccedat: desinit ipsius sententia esse quia non fuerat. Periculorum inexplicabilium, plena res, caput principemque fieri sententiae vel coasiij alicuius . Haec omnia ele,

ganter

634쪽

ganter vitata Privato , si ubi s ntenti

tuam erit suo loco exequutus, hauci ultra comtendet. Non omnia quae videntur consilia m liora fiunt. Neque enim res est Vsquequaque cum melioribus . Pendere animi semper inceditumque esse , tenuitas ieiunitasve quaedam existimatur, S sorsitan nobilitas animi ea est. Specitat id verum quod falsum esse nequit. Si in eo conquiescat, quod tam esse, quam non esse po, test: improuice egit. Caput primusve conlilia riorum ille quisquis est, non ideo ad consilia ea,put principemque se se offerre cogetur. Difficilius in eum locum lentiusque peruenit quam . ut in Unius rei consiliique aleam seque dc for tunam sitam dare debeat. Non discrimen, pre liumque periculi par eum manet. De re nego tiove aliquo ad Rege siue ad Consilium, ubi .

reserendum Diuato est, ita referre dςberet, Vt iomnes eius negotii constitque Vias tractaret at que explicaret. Distinguere ac notare calus omnes in quos incidere eius P negotii ςuentus . .

posset: omnes monstrare nodos din ultates,& nexus : dissoluere eosdem: ct cuncta dubitantis . instar, ut neque capi consilium ullum possit,

uod non ab ipsius ratione prosectum esse vi. .eatur: neque contra cadere quicquam, quia .

ab ipso proujsium atque praedictum. Ita, prosperi rerum exitus in laudem cedent glori inque is ipsus: simixtra citra pudorem dedecusve erunt. quia in dissicultates incurrere easdem, qu . Pros, i

635쪽

:pexerat spse dc viderat. Consilium veth ct sem

tentia, s magis Vna quam alia ei fortasse placu rit, eamque comprobari ct accipi cupiat: pot=rit eius sententiae partes delegare Uni, cui maxime confidat, ct cum eo composita atque communicata habere, quae is proponere debebit. Id Privato tutissimum erit. At excellenti viri te alius , cuius dignitas ct sortuna non sit adebillustri loco posita, postquam ipse siecum omnia secreta aestimatione pensaverit, poterit semel periclitari si volet, atque id subire discrimen, ut faciat alicuius sententiae se se authorem, S c put. Non enim periculo quam spe maiore id faciet. Et magna tentare debet, qui vult reddere sese insignem, nec insigne quicquam nisi quod

anceps atque periculosum.., Quo primum die Franciscus Contrem Prae secturam iniit, Comes Dux ita eum alloquutus

est . . 1

., Iamdiu mihi in hac Regia aetas agitur: anni- ,, quo multi procedunt. Toto hoc tempore speci., tacula magna Vidi . Principes viros, aliosque ,, nobilissimos, ob certamina habita cum forensi ,, ministerio cum circitoribus, ct satellitibus,2 scri- ,, his, aliisve, qui Iustitiae insignia secures fasces,, ve praeserrent, in exilium agi: conjci in vincuι,, la: spoliari sortunis . Neque Videre memini sa. is tellitum horum quemquam adhuc e surca pen is dentem. Non tamen adducor ut credam, ho- , minum horum inter ea , quae dico certamin i. causam

636쪽

, causam per esse meliorem. Nam , nequie natalium, S animorum conditione sum illi com- parandi : semperque plus oneris ad aequitatis. & ossicii iura nobilitas sustinet. Credibile se :πι clan sint isti homines , qui ducant in Vincula. M quaestiones exerceant. tabulatque conficiaillara etiam tenere artem facultatemque habere exia mendi sese criminibus, ct irretiendi, illaqueau-ν dive caeteros. Proinde Excellentia risera rem ., Suae Maiestati gratissimam utilissimamque mi Reipubl. secerit, si aduersus talia excubabit inub' tum, atque videbit. ne in posterum fiant. N. que hac eb dicta sint, tamquam debeant cuma, iustitiae detrimento quid impune tulisse priminui res, sed ut satellites inprimis ministrive isti de prehenso scelere suspendantur . Oratio C. si mitis Ducis haec. sicuti Optimam ipsius mentem. animumque declarauerat: ita Nobilitati uniue is laesitatium ingens fuit. Monarchias Prouidentia dc magnitudo diuina fundauit, ut in hoc Mundi totius S genciis humani theatro ceu colossi maiores starent. Has duae vilissimae foedissimaequecolumnae hon auribus habitus sit, carnifices satellitesque sustentant. Sed quid ρ Horim etiam passim videre est, floribus . herbis, plantis, amoenos atque frugiferos, ct omni gratiarum ac Venerum siuauitate scatentes, eosdem fundamento insistere perinde spurco ct pecudum excrementa esse, quae Ven , gratias, ct odores. dc gratissi-

637쪽

poma illic alant. Sinon: in tyranicos pediuersosque dominatus Monarchiae degenerauissent: s Iustitiam zelus S pietas vera administraret: reperiretur S aliquis passim intersector . Nabi Samuel: S qui falsi Prophetae ilia ventremque soderet Helias. Ideo erubuere homines honesti turpe mini sterium, ac necesse suit iri ad quisquilias infimae plebis, ut carnifices inde satellitesque peterentur. Et quoniam abiectis simi vilissimique homines, ubi ad munus accessore unum, vilitatem S sordes quas non ibi reperere inserunt : sagacissimi Principes etiam duxere operae pretium, defendi istos impensaeque foueri. Nam, si tantae Vilitati contemptionem t insuper ipsadiecissent, futurum erat, Vt conuulsa contumeliis in eum modum S proculcata basi, ruerent dominationes ipsae simul, atque eodem labefactatae motu collaberentur . Sed ct ars quoque Principum in eo suit, Vt munera eius-- modi penes vilissimos esse mortalium vellent. Truculentiae tantum ea munera habent, ut si asperitati dignitas etiam adiuncta nonnulla esset,/ ipsum quoque Principem interdum, non modosiubiectos conterrefacere potuisse Videantur . Nunc ab omni alia parte contempti , atque imfames, unica principis indulgentia ct fauore subleuati, non possunt eum ostendere, dignatione scilicet ea quam ab ipi acceperunt. Reddunturque vices, ct creicit semper, tum eiusmodi

ministrorum obsequium erῖ Principem, tum

638쪽

fauor & tutela principis erga ministros. Censent principes, non eos debere puniri, quorum Opera nianibusque ad puniendos alios ipsi utuntur: ac fere persuasum ita habent; Vim author,tatemque dominationis, quae toto horum genere S classe subnititur , in eorum etiam aliquo stare subnixam : quasi nimirum , Sycophantae collum unius esset idem Principatus S Imperi j collum Sed quotidianum istud tralatiumque, prostitui Iustitiam . ut dominatio intacta

conseruetur.

Amita Regis Elizabeth , quam nullae satisse Vnquam litterae commendabunt, clim Ariscotiis Ducem in Regiam ex Flandria misisset, sicutiri scripserat ad Regem, integra fide egisse eum in ea se consternatione, quae per Comitem Henricum se aliosque rebelles moueri coepta erat: ita adiecerat etiam, poste ex ipsis cognosci, ct quinam Messent participes coniurationis consiliique eius, vi quaenam communicauissent consilia cum eo, vi tunc, ctim ad causam eandem ipsum traducereri frustra tentassent. Manabant iam indicia non se nulla coniurationis, S compressa diu seminari motus eius erumpere incipiebant . Cumque , , Ducem, prout Infans Amita monuerat, interro se gauisset Rex dc ille respondisset, nihil se posse dicere amplius , quam quod Infanti Serenissi- is mae aperuisset: id in tali negotio responsum, adi. que ea tam praecisa negatio, satis habere causaeis Vita est, cur Dux carcere attineretur . Tunc

639쪽

ν Comes Dux , animaduerso , non staude dolovem ullo, sed religione quadam eos prodendi, qui D caput, ct talutem suam sibi commisissent, ita

,, respondisse Belgam, a Rege petiit, uti interro- νγ gare Vellet iterum , interimque sua ipsius fides M pro custodia esset. Est nonnullis ita persitasum, dummodo ne faciant ea quae fieri nefas est: fas iusque sibi esse reticere quae sciant. Sed quod fieri est nefas, id

faciunt,cum ea quae sciunt dicere nolunt. Inter occulta coniurationum, capitalius est reticere

quam coniurasse. Nam coniurasio detecta di sbluitur. Coniurationi qui se se non immiscet, consciusque t men est ipse coniurationis, ct silet, timoris certui, ambiguus amoris est. Pro

certo ego habeo Ariscon Ducem, qua ingenita animo nobilitate: fidem suo Regi debitam vio lasse noluerat, eadem fuisse indutium, ut amicis quoque suis consulere Vellet, Sed quaenam fidei vincula, ct iura possunt esse erga eum, qui

iam sesellit ipse rupitque fidem: qui nos vult facere infidos: qui iam pene fecit hoc ipsis , quddtentauit atque appellauit Z Quale illud amici

tiae genus, in praecipitia coniurationis trahere voluisse amicum , expertumque esse Inimicus iste quidem est: dignitatem existimationemque contrectat: ad infamiam dedecusque Vocat. Non acute sed vere loquor. Uerissima res est :ct multi tam in eo turpissime errant dum specierς i in falsum ruunt. Errorem hunc, sicuti cae-

640쪽

tera peperere tyranni, quorum Geuitia statute infamiae poenam ei per quem reuelata coniuratio estet: gloriam tulit iis . qui feliciter coniurare potuissent. Sed& Principum ista labes, per quos nempe eilaetum, Ut coniurasse gloriosum haberetur , quotiescunque perditi ipsi iniustique essent. Quantb satius meliusque suisset, ita viuere atque agere dominantes, Ut semper impium id ac detestabile haberetur, quam relinquere in hominum animis incertum dubiumque hoc, ut de Principe prius, tum de coniuratione, iusta, Vel iniusta, statuere , ac iudicare deberent.

Sanctissima nostra Fides Religioque Unica, ct diuina, ne istud quidem reliquit absque remedio malum. Qui Christi Uicario authoritatem

hanc abrogare Voluerunt, nepotestatis esset tu

ditiique eius definire , quinam tyranni est erat, idque portenti S flagitii genus notare siua infamia, ct monstrare Mundo: hi, vel ad tyranni cem adspirant i consilia suae dominationis illuc versa habent: vel arbitrii sui esse vellent, tyrannidis assumere licentiam, quandocunque maturum opportunumque esset: Vel alsumpsere iam

ct tyranni facti sunt. Ignorant refractarij contumacesque isti, quid si illa, quam unice colunt Ratio Status : Ipsas dominandi regnandique artes plane ignorant. Nam ea Ratio, eaeque artes, etiamsi, non Religionis lege, scuti par

fuerat, inducti, veritati, huic assentirentur, sua

SEARCH

MENU NAVIGATION