Vindiciarum Plutarchearum liber

발행: 1864년

분량: 239페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

71쪽

adρρω, των νυκτῶν, qu0d repetit II, 24 p. 244, 10 Eadomd πόρρω Vocabulo observatio admonet me loci Symp. IV, 1, 2 p. 62 a, ubi cum intolerabili hiatu legatur et olo a π0ρρωτέρω ζάγει θ χρείας, tutissima emendandi ratio verborum erit transpositio et oi TO G εξάγει πορρωτέρω τύς χρείGς. Item non opus videtur, ut ad emendationem edita l0ctionis confugiamus VI, 5 p. 69 14, ubi inquirens, cur lapilli et plumboa lamna in aquam iniectae frigidiorem eam sa-ciant, hanc ponit causam, quod aer lapidibus vel lamnis renitens ad refrigerandum plus virium habeat; o. γαρ ἐῶσιν αυτὰν

magis eiusmodi Vasa pervadat quam ilices, Suspecta Videbatur otiuishi ut quem hic in fraudem ei exit altWassero, infeliciter χαλαρύ temptanti, pro quo, Si recte id Stare posset ante κερ μεα, Otiu πολύκεν Vel μανύ dicendum fuisse crediderim non puto tamen quicquam mutandum esse. lutarchusonim haud dubie respexit ad Veteruam de aeris natura ententiam, quam ip8 lai verbis expre8Sit Symp. VIII 3, p. 721 c, εἰ φωνος δε και λάλ0ς ὁ χαλκῖς η πολύκενος καιογκον ελαφρὰς και λεπτὼς, Ου 0λλοῖς συντεγλιμμένος ἐπαλλήλοις σώμασιν, αλλ φθον0ν πω TO TV επιεικους και ἀναφους μεμιγμένον υσίας. Sud de aeneis vasis quoniam mentionem iniecimus, n0n aliunum fuerit monere, aliorum Va80rum e Cera factorum c0mmemorati0nem apud Plutarchum, Vel quicunque quaestionum naturalium auctor St, . lxc adeo contra ineptam videri

posse, ut primo adSpectu vitiata quis credat Verba noλλο ὁλκαι κηρίνοις ἀγγείοις ἀναλαμβάνουσιν TV θαλάττης δωργλυκυ διηθούμενον, ἀποκρινομένου του λυκου και γεώδους. Et Amon librorum lectionem tutam praestant haud lini si

hoc harum quaeStionum sum esSe auctorem conicere liceqaperto tradentis XXXI, 6, 70: tuam demissa reticulis in mare One ne e Cera pilae Vel vasa inania plurata dulc0m intra se c0nligunt umorem, unde in propatul0 8t Script0rem

72쪽

p0rverse memini SSe Plini loci, cum miro plane errore quae sua sponte conligitur dulci aqua in i Sti Vasis, per ceram quasi ei percolata videretur e88 aqua maritia. Videntur autem vigantes hanc poti8Simum Ob QSam cerea vasa adhibuisse, quod curam diutissime frigori vim retinere usu experti erant, vel, ut magi hoc recentiorum hySicorum accommodemuSplacitis, lentissime cal0rem propagare sibi informarant indu effectum est, ut cereae pilae Vapore e mari Scendentes Ondensando guttatimque intra cava conligendo eximi usui esse crederentur. Quam mirifici autem subagibus quantaque astutia veteres e deducti fuerint, ut coram potissimum ad

has pilas conficiendas adhiberi posse in animum induxerint, haud cito quis decernat. Itaque in his quid om si causa ad modoseratur diiudicem, Verissime scriptorem pro captu suo indi-cnSSe Sum Cereorum RSOrum. Quod admonendutii duxi, ut

de Strabonis loco meam subiungerum sententiam libro III, 155 - 240, 5, ubi in Lusitanorum morum deScriptione Ommemorantur VRS eadem cerea in verbi κηρίνοις ὁ ἀγγείοις χρῶνται καθύπερ ι Κελτοί, in quibus eatenus Moinuhio aliisque adstipulamur, ut qρίνοις nullo modo ferri posse credamus. Sud 1100 ramero bi fra suadente ridemanno Seribendum esse concesserim, nec magis einelii χηλίνοις . . vasis vimin bu ploaeis, iam pridem ceu patum Ioupio, ideo quo iur Straboni obtrudi potuerit. Mirum enim profecto, si in re tam simplice r eo quod ad mami erat πλεκτός, vocabulo adeo olitario et lare inusitato, nec cognito nisi ex Ρ0lluce' o sertasso Hesychio e λέξει ποι τι κῆ, Suru sui Sset geographu8. Nam quamquam non i Sum qui eiusmodi voces, vel quod uno in loco ut quod apud grammaticum solum legantur, indicta quasi causa e tot recusanda eXistimem, quis inquam sibi persuaduat fortuitum esse, ut in tanta rei colubritat adiectivum λινος - πλεκῖό nullum alium te- Stem aut Sponsorem habeat praeter Anacreontem apud Pollucem Ut si quis vasa viminibus plexa Xspectu aliquanto verisimilius sit Strab0ni sedder0 σπαρτίνοις γγείοις χρῶνται, quorum mentionem habes apud Polluce X, 191. coni Nill

73쪽

h0mm iter per Hispaniam II p. 435 et qua asserentur a me in Adclendis. Sud alia ni fallor suppetit medendi via minus lubrica et ab ipso Athenaeo praemonstrata. Qui cum V p. 52 c in Gallorum supelluetit de Scribenda commemoret

κύνε ξύλινα και λεκl , non prorsus abhorret a Veri Similitudin0, Strabonsem adcuratius materiae genu e quo OH-fecta potissimum laserint Lusitanorum Celtorumque vasa indicasse, idque mihi repperi8S VISu Sum conicien φηγίνοις ὁ ἀγγείοις χρῶνrcit. Haud enim erravero Si, ut in riSen Graecorum Romanorumque vetustat sagi virtus ad vasa cuiuscunque generis conscienda istud ind0gnita fuit'), ita Germanis Gallis ditis eis. I. Grimm Antiq. tur germ. . 506), qu0d laeti 0r multo illic sera sagorum proventus, frequentiorem etiam ad vasorum fabricam adscribendum dicam huius ligni usum. Atque fagum sagi ini silvaticam L. in montuosis locis Hispania ut tu fortasse setiam Lusitaniae '' h0dieque nasci

demonstratum reperies apud recentiores itinerim conditores

v0luti M. illhomm . . II p. 197), tiamsi de Strabonis

adtat nulli mi id confirmet veteris scriptoris testimonium. Tempestivum videtur huic loco tres alios eiusdem auctoris inSerere, de quibus aliter sentio atque visum est uin0kio Viro clarissimo. Leve est quod mone de loco libri I, 6 - 9, 22 in urbis 'εῖς δε ον μεν πλείω λόγον περὶ Ου κεανου και Των πλημμυρίδων εις Ποσειθώνιον ν&βαλλόμεθα καιωθ νόδωρον, κ&νῶς διακροατησαντας τον περὶ τούτων

λόγον, ubi, quamquam in Meinelii diciκριβώσαντας Plut Symp. III, 8, 1 p. 56 c vel dιασαφήσαντας Z08im I p. 32, χρῆγαρ επὶ ων προγμίτων ο λέγω ὁιασαφ Gat , nihil ropr0hendi posse crediderim, nisi quod non satis apte additum vidurip0ssit 2ονῶς, si scribendum dixero ἱκανῶς διερευνῆσαν

' His conserenda sunt praetor Plin. XVI, 8, 185 sagis pectine transversi in pulpa apud antiquos inde et vasis honos Manius Curius iuravilso ex praeda nihil attigis Se praeter ullum saginum, quo Sacrifieaiel, Theophrasti . l. III, 8, 4, quibu etiam accen Seu du τητωρ0 κο ηοMaeci , 5 Anth Palat. VI, 33 et quem omnes norun pueri nostri apud Ovidium opinclinii Deum et similia apud Tibullum. '' Hoc me alicubi legisse certa memoria loneo dubitanter lamen promendum erat, quoniam incussum quaesivi diseriam huius arboris commemorationem apud inlitum in itinere per Lusitaniam ita 180l.

74쪽

ας τον περὶ τούτων λόγον, forta8Se adsentientes habebo, qui porpondorint haec Similia apud Platonem Charmid. p. 166 καν ἐμαυτὰν διερευνώζν τί λέγω, 80Ρh. p. 26, λόγον πρῶχον

pti0110, ad quam affirmat Posidonium Bliodium adhibuisse, hasio hab0 III 147 - 226, 2 Ποσειdiario di 0 λ θος

κατοικεi haec Subiciuntur et staυτα μεν υν εν ραίω σχήματι εἴρηκε περὶ τούτων, ς αν ε με τύλλου καὶ αυτὰς πολλῶ χρώμανο ς m. Haec p0Strema non OSSe accipi de prolixo sermone, quo Posidonius in adumbrandis Hispanorum fodinis usus fuerit, facile adsentimur Moin0kio, in eo etiam verissime disputanti, si in hanc sententiam X-plicentur verba, cur opus fuerit ad di ha00 ς ν ἐκ μετήλλου και αυτὰς πολλW χρώμενος φ λόγω, rorSUS in ObScur e8Se. Nilii enim m0horci possunt significar aliud, quam osidonium nimiati suam loquacitatem Sumpsisse a metalleutis, tanquam ab hominum genere inprimis garrulo, quod quam ineptum Sit suo unusquisque sensu arbitretur. Neque ego magi Squam Moin0kius vir venerabilis, cum dulci iuventa aliquanti-Sper rei metallica operam navavi metalleuta eXpertus Sumh0mines adeo loquaces, ut vel alios quibuscum VerSarentur verborum tanquam flumine inundaverint imino per totum illud iucundissimum simpus ex quo praeter Sancti SSimam

praeceptorum amicorumque memoriam per tot rerum arietatus nihil sero mihi relicuum est 10di quam famosum istud Succinctorium, quo noscitur foss0 qui n0 0gnoscitur AES

75쪽

pulam Meinphio etiam in eo quod aliter Strabotion sori psissu intellexit. 1lillo amen anima Coniseetura eius o αν εχ ετ λλου κ&ι υιῆς πολλω χρώμεν0 D:λ υ σω, quasi qui et sy mugna ex fodinis conlegiisset divitias, diffidimus. Non satis enim apte opinor P08id0nili grati aliquam animi significandi causa ad esca ibenda Hi 8paniae si ina8, quippo ichom indo locupletatu8, conpulsus fuisse diceretur nisi ratior0vertitur ad ea quae Strabo breriter praemi Sit to citiseius vol rationis ista dulcedine, quales magno etiam viros facile a vero abducere do Coclem OSidonio pronuntiavit unoea in pistul mor. XIV, 2, 20. Atqui ad hanc Posidoni τορεia denuo revertiSSe Strabonem certissime ipsum illud GHαιον χ Ma denotare Videtur. Accedit quod r000pta uinulti otii sectura vi intellegitur quid opus fuerit articulo ante aio sigm, Cancellis Cilicet noluS0 a viro ruditissimo Quodsi seet dem0nStratum St. in 0Stremis serbis aliquid significari si,uissu de 08idoni dicendi genero, ab hac curtu parte non sollicitan in erat Straboni oratio. Nil illo minus v ba postulant emendationem. Enimvero lenissima sed idinaquod g00graphus Seripsit restitui n0bis videtur sic scribendo Ah

quasi qui et ipso e fodinis simplo huu8isset orationis divitia ornamento umque vi IS, UOd inprimi apte dictum opori diurii h0mine, cuius oratio in adumbrandis Subserran0is Hispnnino divitiis addo volabat e0pi080qu sidebat, ut rectissi 40 um

dum de rubus grandioribus Si qui loquitur ipsa r0 quasi vorba rapere dicuntur. 0nis igitur Subest usus in divitiarum

torra et orationi commemoratione, ut lan0 00dum modo

Gedro 6 Orat. I, 35, Hi lepide lusisse videatur in Crassi di itiis a dicundi ubertate, cum dicit S in oration Crassi dii uius atque ornamenta eiu ingenii per quae k ii inv0lucrastique in togumenta per Spexi88e esse. Quinci , , 3) volquod Claudianus de consulatu l. alli Thood i praudica

vit v. 10 qq. Iam nune canities animi, iam dulce l0qusendi Pondus, et attonita sermo qui duceret aures;

76쪽

Mox undare foro violris opulentia linguae, Tutarique reOS.

D cetero si quis operae ducat, haud inepte conparabit S. Chrysostomi verba ad pop. Antioch. p. 332, 22 πεὶ νυν κοιημ. ῖς χρυσίον εφομεν απὰ τῶν μετάλλων νελόμενοι ων ροποστολέκῶν, ου εις χωνευτήριον εμβόλλοντες, ἀλλ εις την διήνοιὰν της μετέρας φυχ ς καθιέντες. Ipsam quidem locutionum πλουτος λόγου praeivit Plato Euthyphr. p. 12, ubi habes τρυφας πῖ πλούτου ζ σοφίας, quocum Conpar dum onφίας Θησαυρός in hileb. p. 15 e'), quod in usum suum convorti simia Platonis Aristaenulus I, 1 d meretrico quae dicitur τρυφῶσα πῖ πλούτου ζ ευπρεπείας. Nec plane divorsi sunt enoris haec apud ThemiSt. p. 233 ip καῖον ἐγένετο φείσασθαι του πλήθους Ουτε γαρ ὁ π&ρῶν καιρὰς νεδίδου, ταχυτέραν παντῶν aκροτέθcti TV P ἐς μίαν, si modo πλῆθος recte intellegitur de sermonis abundantia, ac non OUUS, quo magis propendere videtur G00l ad Dion Chrys p. 84 d auditorum frequentia, quamquam λόγων

σωρός ad inStar ποταμῖς ρημίτω vel oυ σταλαγμός dixit etiam Liban duci. V. p. 139, 9 ali 0 ὁρμαθὴς των λόγων Thomist. r. XXIII, 2884 quod ac similibus quibusdam, quibus addiderim φρέαρ ποριῶν apud Annam p. 261 6 et πελαγος διηγημὰιων p. 264, 15 adnotavit Lobe h in Aglaoph. p. 43 di . Neque prorsus aliena Eunapi p. 105, ubi Oribasius narratur μόνον εαι τὴν χων αντὶ πύσζς υσίας καιτον Πῖ τῶν ρε τῶν πλου νων ἐπιδεικνύμενος, quae eodem modo copulata leguntur apud S. Chry808toum hom. in Ioseph p. 11T F. πριάμενοι το πλοῖτον τῶν ρετῶν,

producta ea iam a Boissonadio ad A thun Schweigh. 0m VIIIp. 466 sq. et ad Aristaenet. I, 1 p. 23 Sq. Eandem locutio

110m plurimi ut par erat deperierunt Scriptore Sacri, Omnium maxime Theodoretus, e quo Sati eSt enotari πλουτος παρθενίας, quod homini theologo audit uelibatus, et Zooro;άγνείa aliaque similia multa. Tertiu locus perquam memorabilis, de quo non inutiliter disputaturi nobis esse videmur, quoniam nondum ita pertracta-

' Nimis grave videtur quod Cobet Mnsim 1860 p. 370 laloni Soph.

77쪽

alia purielitati sunt. Sed parum placet ei uehi φθόν ' vix uni intuli0gitur quid opus fuerit ut Telchin0 fascinandarum

herbarum periti Stygiae a suae ad Sporgine Rhodiensium torrauvastitatum N invidia intulisse dicerentur perinde enim est, utrum quem dicas agκcia Ttκ ν χειν εξιν - θον τικὴν, neque quod alienos qui agro VeXaSSe perliibetur veneficiis,

id iam alia se otius 1 fecissu credibile est, quam quod alienae solicitatis sit invidus. Atque hinc quido Telchinibi s perpetuum fere etων φθονερῶν adhaesit non1013. rudentius ni fallor rem egit qui prium adcurat de selchinibus dissuruit Lobeckius in Aglaopham p. 1l 90 sqq. tantam eruditioni copiam expromotis, ut quod addatur nihil fere reliquerit. Is pro ' είφ substituit hίων, cuius tamen loco Strabonem potius

αγρῶν vel καρπῶν dicturum fuisse recte ObServa Ss credo Meinelitum. Nam parum apto opinor in tanta animalium plantarumque pernicie Solique VaStitate Sola Segete ac Sp0ciatim quid0m Stygis aquarunt adSpergine perpopulatas dicturus suissset. Quanto rectius Nonnus in iusdem Tolchinum facinoris commemoratione Diony8. XIV, 36 8qq. iam adlegatus ab odsem Lob0ckio και φθονεροὶ ελχῖνες

χερσὶ βαρυζήλοισιν ἀρυόμενοι ιυγο υdωρ

βροτ0φούρους ζλidας εν χωρα βαλεῖν CODl. V. 802 q. et explicatius etiam . 811 800 Herm. ubi querelis Eumenidum inserta sunt verba haec

78쪽

no repsetam quae obeckiu l. l. 0 Suida s. Θέλγε aliisque scriptoribus protulit de hoc Superstitioni genere, ex ultimi antiquitatis tonsebri ad 0Stram 8que aetateam propagato, quo aliuna agrorum selicitati insidias strui possu et olim cr0d0banto hodi crodunt aniculae, qua de re inprimis vidundus est I Grimm myth. germ. p. 1026 et 1040. Sed quid tand0mportunioso ill θείφ faciendum est Equideam nihil mutandum iudico praeter unam litteram; tonim pro E DI po nondum autumo si DN, qui genetiVia suspensus Sila articipio uici inque scribitur. in Sentotitia omnibus partibus aptissima vadit haec, Telchina Stygiae quae adspergine sexcantasse Oxalo RhodienSium, quae Si quis conparaverit

is pr0rsus nobis ad Sentietur, nihil amplius As in Strabonis loco qu0d dubitationi obnoxium sit. Ho unum addam νειος intollogendum esse non tam de arxi quae intermissa culturualiquod per templa quieVerint, quam de terra, quae veluti caesa Vetere Silva nunquam ante e erta Sit vomerem cis.

Plin. h. n. XVII, 5 39 talis fere est terra Odor in novalibus

γυ), vel de pratis quae interdum frumenti causa Xarautur, quia, ut auctor 8 Coluimella II, 19 18), 3, tali ager, novam quasi vitam auspicatus, post l0ngam desidiam laetior0 adsert Segetes, ut recto graece dici potuerit ει νειὴν ἀρόσαι, voluti apud Geop. III, 6, 7. In pr0rimis cum in omnibus codicibus

legatur cirαρρέοντας, reStitutum hoc euis rumero pro recentiorem correetione agaρραίνοντa dubitanterque defensum Moinsilii in Vind. Strabon. p. 224. At, Si verum fateri VolumUS, καταρρέοντας ab usu parum firmatur et altera lectio fere omnium, qui in hac narratiuncula logisse vid0ntur Strabonis V08tigia, conSensu inprimi commondatur. Nam praeter Ioann.

79쪽

ci; a re a Vellem Scripsisses Duniquo Hi nolitus in pr0ximis pro AOῬῬ08ui ριζῶν, cuius mutationi causam ego video nullam. In propatulo est nitia, nil illis fies eius didi possuad persuadendum quam pernici08a laurit stygii liquoi is ad Spergo, quam Si adeo plenam inde Proereatam fid880 geographus dicat purnici in ut quicquid is de gustasset praeter homines, qui

victi pulsique tantu fruoluum animatiumque qui inde Soerentur oulamitate in alienas regione Se receperunt, penitus interiret. His ita posectis dilutarolium rede0. Supra ObServatum sest si quando locus apud Plutarchum vel illa sunt0titiae labe corruptelae arguatur Vel quando vitiosa codicum scriptura satis probabilit0r ab ditoribus aliisque emendata videatur, vocalium tamen conlursum tutissimum esse gliscentis adhuc vitii indicium. Cutius argumenti quo gravius SSe ponduSintellegatur, duobus, cum possim pluribus, exempli demon-ξtrabo Ita recte vitium Subesse porspexserunt editores in Symp. p. 690 c, ubi Plutarchus disputaturus, cur quae puteo hausta, Si a quo continetur in ipso putei aere per noctem Suspendatur, rigidior fiat quam secens inusta hoc dicit

80쪽

lacuna est dubitati0, 0gitur libro IV, 5, 3 p. 70 0. Ibi

scribitur in codicibus quantum scio omnibus o Aaμπρίας π ' αλλὰ λαγωοῖ ' ται κτλ. ad une eum, ut aliae multa magnaeque sunt huius quaestioni lacunae, ea dum manifesto laetinosa sint aliturque ab aliis temptata, Hiskius ingeniosissimas quidem sed propter hiatum aperte falsas coniecturas propoSuit v δῆτα, φ ὁ αμαριας πολοβών ἀλλα του με λaγωου πέχονται Γλ. Equidem, nam de Sententia verborum post priora nulla opinor potest osse dubitatio ' - una littora leniter mutata certiorem emendationem

mihi videbar inusinissu corrigendo υκ ρθῶς λέγεις, ει πεν αμπρίας πολαβών, αλλὰ του με λαγωου φείδονται κτλ. quo et hiatum ovit intolorabitum ut illud restitu quod et 0tidoni cum isto alt0r habet litteras et OnStan commendat Scriptoris consu0tudo cla Syamp. IV, 4 4 p. 669 V, 7 3 p. 81 d te. In proximis quae ad lacunam Rrciendam prolatae sunt suspitiones, mihi quidem non Satis

' Mono hoc ob alias aliorum coniecturas, veluti Tumeb. et Vule.

Gλτυ ρόΠ0υ τόν ἐσH ετ ὀ A., quae, cum aperte obloquatur Lamprias Callistrato, a nexu sententiarum prorsus abhorrent.

SEARCH

MENU NAVIGATION