Vindiciarum Plutarchearum liber

21쪽

vereor ne verius locum per transpositionem emendasse videarh0 modo: ἀνὴρ λικίας τε κων πόρρω utiturque Plutarchus simili positura, eadem ni fallor hiatus fuga sancita in vita Camill 37 γεγονὼς μεν λικίας ὁ πρόσω. His subvoctor lubet difficillimum locum ex Symp. IX,

14, 1 p. 43 , in quo expediendo, quoniam nec Codicum, nisi quando integriores Opem tulerint, nec aliorum auctorum copiis adhibitis persanari potest, ad coniectandi aleam rodigimur. Luxuriat ibi lutarchus pro more in origination0Musarum nomin in Calliopes, olymniae, Euterpes indicanda ac vocabulorum significatione per interpretationes allegoricas inlustranda De Polymnia, nam ceterae nihil ad rem

σας Μνείας κaλεωθa λέγουσιν. Qui in verbis corruptissimis ῶσπερ εν λείφ loci nomon delitescere suspicati sunt, parum circumSpecte egiSSe identur; nam praepostera planeni fallor iusmodi nominis post dGa esset conlocatio, et alia offensi haud lenior existit ex eo, quod parum cr0dibilo est lutarcho rum adeo dubiam fuisse, ut postquam certo quodam loco Musas nνείας nuncupari docuerit, admiserit

tamen Verbum λέγουσιν. quod ambiguum Otiu rerum narratarum sed olet fidem. Nam ita qui loquitur stondit, sese loci quo quid factum Sit satis gnarum esse, nihilo tamen magis ip8am rem, quam alicubi factam esse statuerit vel 9udiendo resciverit, incerta qua Si Sede Vagari atque parum esse

inepta sententiarum conp08itio. Ergo quoniam non talis animo informari posse videtur nuntiati conpositio, quae nomen urbis regionisve admittat, illud reapse vix mentionsedignum, quod frustra adhuc quaeSitum est loci nomen, cui iuro suo adsignari potuerit Ste Musarum cultus. Nec mirum; immoe cum nullo alio quantum meminerim scriptor de

22쪽

- 12 Πνε at relatum sit, magnopere Verendum est, ne quale SSepossit nomen loci in auturnum lateat, nisi casu quodam et tituli alicuius indicio Gatobris protractum fuerit. Nec Siquis serto hau utpote a solo Plutarcho tradita Suspectat,deSunt exempla aliorum scriptorum, peculiaria quaedam de

MUS'rum numero earumque officio commenta memoruntium.

Ita ut hoc utar, unius Cornuti, quom sane et alias novitatiSSpeciem captasse reperimus, nititur ostimonio, duas tantum apud qu08dam inveniri Musas, quibus a considerando efficiendoqu0 Thooria et Praxis nomina indita fuerint. Itemque, ut in lutaretio 10 contineam, quod trium MuSarum unam apud Sicyonios roseri adpullata misso olymathiam, haud Scio an nulla alius scriptoris adiuvotur fid0. Ac similiter d0siduratur adhuc indicium alius auctoris, quo iure Plutarchus MuSaSNeten, Mesen, Hypaton a Dulphis ad tres sphaeras significanda translata esse non sine obscuritatis quadam Octatione tradiderit; quod quo tempore usu Venerit quaeque trium harum Musarum fuerint nomina, non magi compertum St, quam quod idem solus Plutarchus, pro tribus disciplinis liberalibus philo80phiae, oratoriae, matheseos, antiquitu treS Musas substitutas fuisse dixit, qua recens ficta sint an Vetere quadam fama prodita non facile quisquam pro comperto dixerit. Quo magis inducor ad rodendu 1 singula Graecine urbes ut de aliis diis duabusqu0, ita de Musis peculiares quaSdam ac proprias Suas habuisse notiones Crouge Symb. IIIp. 295i. Alia aliorum poculiaria, ut ad rem praeSentem R-rum neceSSRria, Sciens mitto ob sublestam auctorum fidem f. Quae cum ita sint, Si sapimus, lateamur nece8Se St, eSCire nos Musarum quae dicuntur ni iaci sedes, cuiu quidem ignorantia illud gratissimum erit s0lacium, ipsum fortasSe Plutarchum, quamvis Sua Saepe X remotis oblitteratisque sontibus haurio tum, non multo nobis in his robus fuisse ruditiorem Vel quemlibet unum o grege eorum, qui hic nomen loci indoi inde ixtricare temptaverunt. . Mustro ne Amy0to

' Adeurale de his similibusque Mythographorum de Musarum oss-ciis earum quo numero disseruit Petersen Fr Chr), de Musarum apud Graecos Orig4ne, numero nominibusque Mittiter, Miscellanea asulensia

23쪽

quidem OnStruosum suum: comm e lion invidebimus, nec credo quemquam Faeli si de hoc loco patrocinaturum coniecturis, quae, ut dicam quod sentio, febricitantis saepe videntur insomnia. Atque illud quidem per se ne a mythologia quidem ration abhorret, quod uni u MuSae nomen, Polymnia . e. πολλ μνεia secundum lutarchi veriloquium, ad omnes transferri aliquando solitum fuisse docemur, eum, ut verissim monuit Godolaodus Hermatinus de Musis fluvialibus Epicharmi et Eumoli pusu. I p. 300), quae Origine,

muneribus, officii cognata sunt, per se nihil vetare videatur quominus cognatis Ominibus adpellentur. Ita, Ut hoc utar, Parca Clothus sororis haud dubieci, semet conciliasse videbantur naturam, cum dioerentur Kλῶ9ες, sive, quod incertius est Kατακλῶθε apud Homer. Od. 197 cfr. Bestinanti in Misc. crit. II p. 3 p. 50 et Nitgsch ad Odyss. l. l. vel Κλωθῶες αρπυέαι μελαινa apud Marcellum in Brunck Anal.II p. 302, quibus conparare lubet, quod ελωo apud Graecos veteres in augurali disciplina de omni fluviorum aqua dici s0lebat, qua de re luculentus est testi Ephorus M. Macrobium Sat V, 18 6 του Ἀχελ ου ζ ἰδίαν πωνυμίαν επὶ το κοινὰν μεταφέροντες Ont Hermann l. l. p. 30 et LobeckΑglaoph. p. 883, vel quod eadem licentiaυναυρος, Thessaliae flumen, de quolibet torrente occurrit, quamquam in hoc, quod reserendum est ad aυειν - ει L0bec Rhem. p. 27 n. 46Meinehu ad Callim. p. 49), pronior erat ad abusum via'). Potos autem videri ista Musarum denominatio quammaxime Pythagoreorum gratia re8uScitata 8Se, quibu praeceptum fui8Se conStat qν μνήμ ν ἀσκεi S. mem0riam colere Lobea Agla0ph. p. 732 sq.), Ut n0n inmerito Mνειῶ Musarum nomen antiquioribus ignotum a Pythagorici demum invectum et mythologia quasi insertum Suspiceri S ut ip8ae tanquam Musae huic doctrinae viderentur praelusisse ''). ac nescio an eadem

' Hoc schematis genus ἐκ μερους το παν Vel δ0ς ἀντὶ γένους adcurata ut solet doctrina tractavit obec Rhem. p. 334 sq.'' Πύντα δια νημην διασώζεται ἀνθρωποισιν 0rph. ΡοSpaSm. XXVIIJ, 18 p. 87 Η. quemadmodum Herod Il, 7 Aegrplios praedicavit quippe μνημην ἀνθρώπων πάντων πασκέοντας μάλιστα, quamquam non nescius sum haec ab aliis aliter explicari. Cli. Lobeck Aglaoph. p. 32 sq.

24쪽

- 14 Musarum adpellatio, quamquam a nullo alio quantum scio scriptore significata, e quoque Videatur quodammodo confirmari, quod apud Ovidium et V, 269 Musa nominantur sitae Mnemonides, quod metronymicum videbatur Lobecki l. L, derivatum a ma/qμώ, matre Musarum, illo nomine adpellata ab Orph00, tost Olympiodor ad Phileb. p. talib. p. 278 aliis, quod nomen recentior mythorum fabrica consulto adui torasso videtur in μνήμη. Ad similem rationem apud Hyginum p. 13 d. Stav. Musae audiunt Iovis et Moneto filiae. quam Monetam eandem esse ac Mnemosynen disertissim Livi Andronici isc. p. 221 . vincitur testimonio. Quamquam rursus uni trium Musarum, quarum cultum Aloidae in Heliconse instituerunt, nomen nomen inditum fuisse auctor est ri . IX, 29, 2. Sed haec conpilaro nihil opus est, cum praeSertim, quicquid praetersa dici potuit, subtilissima obochi disputatione occupatum videam. Ita nihil profecto inpedit, quominus vel deficientibus testimoniis Musas nνειῶ nomine quibusdam Graucis, alias aliter in sabulis fingondis diffingon- disquo hariolantibus insigniri potuisse opineriS. quandoquidem eiusdem rei, Si non argumentum plane certum, at indicium hab0mus ni fallor haud spornendum illud, quod Musas reperimus invocari aliquotiens apud Homerum, quippe Sollertes memoriae adminiStra8, quae nulla esseth μὴ 'Oλυμπιάδες μοῖσαι, Λιὰς αἰγιόχοιο θ υγα-ρες, μν σαίαθ' σοι πo ' λιον λθον 491 sq.). Quae cum ita Sint, non Videtii ambigendum, qui in corruptis vocabulis ῶσπερ εν λείω lateat aliquid, quod quo iure totus Musarum cli 0ru Μνεia cognominatus Vel unius olymniae nomen ad omne relatum fuerit, per translati0nem aliquam indicet idque lat0nica locutione: σπερεν τέλει ον ch. Parmenid. p. 157 ε ὁπήντων ε τελειον γεγονός expressum fui88 puto, quod et litterarum magnam cum illo altor similitudin0m habet et eo quoque videtur quodammodo tutum prae8tari, quod Plutarchus Musarum numeri interpretationem paullo infra stabilire conatur subtilioribus quibusdam de numerorum OnVenientia conclusiunculis, in quibus rimandis explicandisque veteres mythographi et omnium maxime getges mirifice sibi placuerunt ch. sani ad

Cornutum p. 44 sqq.) Quemadmodum in loco inprimis notabili

25쪽

Cornuti de nat deor. c. 1 novem vel tres etiam fuisSe narrantur Musa propter novenarii Vel ternarii numeri τελειώ

τητα, ut qui duo ipsi adtribuatur vel quod tribus speculationum goneribus philosophiae ratio perficiatur cfr. 0terse l. l.). Quod si talis qualom conisecimus fuit Plutarchi sententia, in propatulo si iam dixisse Polymniam sibi sumpsisse historicum munus osse enim illam πολ λ μνε a sese infra cap. 7: Ῥε

arctissime coniunctas nνεία adpellatas esse te. Illud autem nemo mirabitur aut vituperabit, quod Plutarchus quo loco usu vonorit illa Musarum den0minati vel a quonam Scriptore adhiberi coepta sit, disertius ommemorare supersederit. Est senim quaedam apud lutarchum in his rebus ponendis omittundisv negl0gentia. Ut igitur in his quae credebatur esso praepositio Ex genuinam expuli88 Videtur vocem, quo facto quam proclivo fuerit praesertim in loco mutilo dativum ad- Scribere qualemcunque, neminem fugit, ita in aliis locis qu0 scribobatur IC, cum semel corruptum esset in κ. passim gravi Ore etiam turbas procreavit. statim stibique exemplorum in Scriptor quolibet. Nunc simili modo porharum pagellarum opportunitatum iuvat momorabitum Aohillis Tuti locum inopia scriptura liberare, in qua emendanda et priores edit0res et acutum Herchori iudicium frustra usu-darunt.

κροκοδείλου μακρὰ και πaχεi καὶ οικυία στερεω ώματ . Oυ γαρ ως τοῖς αλλοις περίκειτ σι θηρίοις, αλλ εστ ετη ρύχεως εν στουν τελευτὴ κ&ὶ μέρος υ του εων λων. In his illud quid0m ructu intellexit Horcherus, qui nupser hos libros ruditissimo mendatos edidit, pro περί- κείEG l equiri reiκειTaι, in ceteris perpurgandis nihil supraestare posse fassus. Et sano qua ab aliis ad hunc locum sanandum adhibitae stant medicinae, probari non possunt. Nam Selinuideri f. ρύχεως εν πιτ ε o, Videtur nobis sententiam loci corrumpsere nihil uim prosecto facit ad caudam crocodili sescribendam, quod spinam e uno osse conStantem sibi

informaverit auctor, id qu0d recte significaretur de ipsa cauda,

26쪽

crocodilus in praeda uno ictu serienda pro flagello uti narratur. Magis otiam mireris Achillem Schneidero de harum rerum

visum esse inperitum Vel male consultum, ut pinam ex uno potius osse quam X arcta Vertebrarum conpage OnStare

opinatus fuerit. Nimirum cum qui totum hunc locum exscripsit Eustathius in Comment ad Hexaem. p. 21, haec ita coarctaVerit: V ρύχεως γάρ στιν νῖς ὀστέου Τελευτή, 0c satis causa fuit ad creandam Stam emendationem, qua taquicquam inprobabilius exc0gitari posse credo Manifestum

enim tenemus errorem conpilatoris, qui quae ipsi vitiosa videbantur, pro captu Suo corrigere temptabat, qua in re cum parum profeci8Set, rOXim Verba a μέρος αὐCOD ων λων, utpote sensu cassa, omisit et ita e Sanabili vulnere ulcus iacit longe malignius, qu0d SLEUStathius unicus huius narrationis esset fons, curari plane non p08Set. Similem viatii Iacobsius iniit, inepta ratu extrema Verba nullum enim esse animal, quod nuda Sit praeditum, cuius cauda non sit par Tων λων, quod quam belle dixerit, neminem se sinutostimoniorum fide latet, ne philologum quidem ceteroquin non ita libo ter crediturum. Sed in eo quidem quod rescribendum duxit Zαι μέρος αυτῶν των νώτω neque Hercher neque mihi persuasit. Mihi nim vix vidutur Achillos post ea quae praece88erint de Spina, Statim otiosum genetivum των νώχω additurus fuisse, cum Satis esset scribi καὶ μέρος αυτ Sc. V ρύχεως), ut taceam ne recte quidem caudam

' Σπονδυλω, scripsi quod haec forma Achillis aetati convenientior videbatur cla Meinelie ad iob Ecl. hγs. I. p. 158, 27, ut qui apud Athen. p. 2064. eandem formam praetulerit. ' Sexcenta id genus additamenta, siquis hoc agit, etiam apud Achillom invenire de Plutarcho dixi uaest Plut II p. 46 sq. et Sintenis

do hiatu p. 352 nullo negotio poterit. Ita, ut in ea me nunc parte contineam, quae ad pronomina perperam adiecta pertinet, rectissime Hercherus I, 16 in verbis καὶ Πισrασα τω ταω κα αὐτήν. duo postrema ad mar

ginem relegavit, item suo iure exturbavit pronomen p. 134, 10 p. 147, 3;p. 163, 6 P. 174, 12.

27쪽

σφονδύλους πει επὶ θ ρύχεως ξήκοντα . Adparet autem Achillum caudam crocodili nilotici, in qua habus, nisi quid

peccavimus numerando, Vertebras triginta quinque ), ex una quasi Ossium conpage constare credidisse, quod quo iure puta-

tum, apertum est etiam, quo iure Achilles caudam croc0diloalitor atqu0 uteris animalibus Aristos de part anim IV, 10 p. 293 29 Paris. quibus concinit Plin. n. h. XI, 50, 264 triinuo

adnexam significaverit. Cogitavit enim crocodilorum, ut lacertarum, Cauda Cum relicuo corpore totum quasi aliquod m-cientes, aliorum contra animalium e Vertebri multo teretioribus minutioribusque eisque extrema in parte e cartaliginosa plerumque materia formati ConStRΠteS, unde OnSequens

est ut ad vi0l0ntiam ab externis iniuriis eludendam multo sinthubotiora. Reperta igitur ut videtur apud Achillem vera scriptura, non inutile erit animadvertere, quomodo turpata codicum lectio nata sit. Nempo in archetypo difficillim luctu ac madore SituVe c0rrupto, hoc tantum si orirat AIM FPOCI

.... V DN, quod monachu DStinans admodum, utpote

in libro ipsi int0rdicto, ac parum sollieitu de ingulorum apiricibus evanidisquo litterarum ductibus extricandis, praesertim in libro ad selectandium conposito Iacob Prolog ad chili. Tat. p. XLVII), pro captu Suo emendat0ri partibus susceptis

' Pui tanquam cum pulvisculo rem exhaurire vult, etiam deuralius id discor poterit a Schnoidero hist amphib. age. II p. 65 Vertebras in sceleto iamensis crocodili IeSuilae 6 numerant, quarum ex gemina surca simili surca gallinarum, in tertio iuniore animali simpli eo sullas collo, i dorso, ossi sacro, reliquas caudae libuunt. Alii ut Gallus Diverno in crocodilo suo vertebras numerat omnino ob cauda 33.

28쪽

- 18 redintegrare conabatur. Memorabile huius neglegentia exemplum, unde Statim discas, quam ridicula sit anilis ista scribarum superstitio, in promptu est in Cod Flor. cuius scriba I, 10 πρωτονόμων 0Suit pr0 πρωτοκύμων et II, 17 pro a τὰ σαραπτ monstrum peperit odραπτα Iacob l. l. p. I, 60). Ut autem in codicibus co εἰ describentium socordia temere ista sunt, adeo ut aliquotiens inter scribarum manus eum quarto casu iungi Videas, quemadmodum factumus in c0d. alat. 283, ubi in libello do occulte viv. 4 pr εις

pendio scribi nemo ignorat, qui librorum ustimonia oculis semel usurpavorit. Ingens inde in veterum scriptis pullulavit errorum obolos, et qui conpererit, quam mirifica in hoc gonere sit et vitioni constantia et remodiorum sequabilitas, facili negotio quidquid aegrum est, inter legendum fere sanabit. Unum adiciam exemplum e vita Demetri, ubi cum cap. 5 parum apte ut pinor Demetrius iuVenis sῶτον αυ-

τοτελῶς επὶ πράγμασι μεγάλοις πτόμενo post cladem in pugna agensi acceptam dicatur a πάθος ου μειρακίου παθὼν ἐν ἀρχη προξεως ἀνατραπέντος, in edition Didotiana e mea conieetura, cui nemo Obtemperavit, scripsi πρέξεων, idque nunc postquam permittente riderico, magno duce Badarum, it0ratam codicis Palatini 283 ob res u damminimas parum Olim curatas, institui conlationem, frugis sane non prorSUS Xpertem, laniSSime confirmatum cognovi. cvidetur sane iste codex, quem in scriptis moralibus, etsi in communi Secta quodammodo excellit, ad 0iorum intellexi descendere pravitatem, ut in hac certe parte relicua Sua laude plane indignus censeri deboat in vita Demetri nescio quo caS non ea qua par erat c0nlatus Sse religione. Nam quamquam etiam, ut apertius dicam, graeca enim res Stnihil velare, in aliis vitis partim graviores quaedam discrepantia oditorum fugorunt diligentiam, partim quae notatae sunt lectiones ambigue scribendo hic illic obscuratae sunt, tamon in nulla vita magis videtur doleudum, quod aliquan-

' Hinc merito suspicari licet, codicem descriptum esse ex libro litteris

quadratis exarato.

29쪽

tisp0 laxaverit conserentium cura, taedio Sane plenissima,

quam in vita Demetri. Nimirum quamvis multiplici in vitis

virtute excellat codex, tamen, cum non e uno aliquo Xemplo repetitus sed X duobus tribusve concinnatus videatur, ut i- milum sero mea sententia atqu0 Parisinus 1676 originum habeat a naturam, mani Stum est, non eum totum tanti sa-ciendum oss0. Si optimus in aliis, quarum sincerius exemplum qui eum conscribebat nactus erat, in aliis corte minus os laudabilis et cautius usurpanduS. Ita ut specimen ponam, nam de ceteris vitis, quoniam

codex praestat ni Toς στρατηγίας, quod Si non recipiendum at certe notandum erat. Item in cap. 44 unus vetus Palatinus felicitur servavit και του λόγου ταχέως εις τους Πακεδόνας , πεσόντος, ubi quod libros novicios obsiduiε μ πεσόντος, licet per Se sine magna sententia inclinatione tare potuisse non negaverim est. Sintenis ad Themist. p. 40 et cho0manu ad Cleom. c. 33. 1., quamquam quod egregii hi interprotes de conpositorum cum et diScri

30쪽

- 20 videtur san Plutarchus in hac phrasi nusquam verbum ἀνέγειν admisisse, quamquam alios veluti erodotum concedendum est nullo intellectus discrimine frequentare alterum. Sed huius

etiam rei summum opinor arbitrium est pene Veterem Odicem Palatinum, uti. 50 post ea qua adnotaverunt Sintonis ad Themist. p. LI alii alias, nemo poterit ambigere, quin genuina codicis lectio sit Gκ νῆν τε Ἀργνύναι βασιλικὴν κέλευε Provolg. κέλευσε, itemque in vita Antoni c. 77 Quod sem codice in Verbi προθυμως κελευσεν Scribi malim κέλευε ). Cutura lovioribus quibusdam omissis per Saturam Commemorare lubet; quamquam tenuissima quaeque in hoc libro quantivis pretii summa cum cura persequenda 88e, ut alii eXaminare OSSent, Omne codicis Scripturas hic adscribere debueram; Sed hi ex parte posthac usurus sum. Cap. 6 praebet

' In eadem Antoni vita c. 9 p. 204 in verbis εἶτα πρωι 0 δήμου καλουντ0ς εἰς ἀγ0ρὰν προελθών ex Palal. corrige παρελθών; itemque quod a Sinioni cap. 4 ex seu do- Appiano receptum est P0Gβύλλ0Mrας pro oristo distincte legitur in Palat. quod ego olim in cap. 4 ex uno alterovo libro Parisino ei ipsi ἀπολισθύνονro subministra etiam Palatinus, ut paullum absit, quin nunc faciam cum Cobeio, qui alteram formam, utpote nulli veterum cognitam, plane proscripserit VL. p. 25 et passim Dindor ad Lucian. II p. 6 Horcher ad Achill Tal. p. 1, 23). nimvero si quis multitudinem locorum contrariorum, laetius nimirum in scriptis moralibus pullulantium quam in vilis eis seu aest Plui I p. 4), per timescat, is verecundari d sinet, si me minori Plutarchi codicem qui vetustior esse saeculo decimo vel undecimo iam de eod. Florent plui. LXIXcod. 13 palimpsesto, quem obiter inspexit obelus csr. Praes ad Diog. Laert. p. Il et si salis memini nuperrime etiam Herchorus, parum liquet , adhuc invenlum esse nullum, ut plurima harum stri bliginum librariis tribuenda videantur, qui in sordibus essetae graecitatis voluiali, cum aliis vitiis etiam hos errores in Plutarchi libi os transfuderint. ProrSus nova sunt in cap. 4 του Ῥντωνίου απ' Ἀντωνος, . 6 διαβαίνει pr διαβαλ

cum uno alterove ni salior Parisino, c. 29 Kανοπίταις, non ut notalum S Rανωπίταις, . 33 exeunte καὶ διαλαμβάνων τοις νεανίσκων

Ρr0 90είρηὶ Πεμπειν praestat προ ηοετο . e. 1 ad Verba ιππεῖς δε παραπλησio et o πλη 'o allera manus margini adscripsit γράφεταιτο ἀριθμόν, in eodem capite margo habet σαλούλας non tαλούλας, o. 66 med omittit M post oρῶντες; c. 70 legit της των Αοῶν ορ- της υσης, Vere an perperam nunc non disquiram c. 82 articulus ante 'πιλυμπος io deest in Palatino ele.