장음표시 사용
51쪽
προς Βούπαλον πορευθεῖσα. Apud Procopium, ut equioris otiam aetatis auctorum fiat mentio, φοιταν, ρχεσθαι et quae sunt alia motionis significativa, propria sua poteState, nam figurat dictum nusquam reperitur - plerumque Occurrunt Cumacio ut . . p. 172, 1 l . 201 1 . 253, 10 p. 537, 2 etc.,
apud Annam eodem sen8 φοιτa coniungitur cum πρό Veluti
p. 204, 1 alias. Ex aliis senescentis graecitatis scriptoribus nihil in promptu est quam Leon Diacon. . 86, 13 προς τον αυτοκρύτορα εισφοιτήσασα φβασιλίς et Zonar Annal. ΙΙΙ 12 p. 25l, 5 πεῖσον ζ γυναῖκα του ελθεῖν προς μας, quibus subiungam . Chrysost de S. Babyla p. 246, 5 προς αὐτὴν Ἀφροδίτην εἰσελθεῖν φασι πιφαιστον, nec tamen ne apud hos quid om h0 ita pertinaciter haeret, ut ultero prorsus abstinuerint. Quae cum ita sint rem iam se nobis adduxisse
Videmur, ut φοιταν πas et ira de con Suetudine Venere paullo frequentius fuisse intellegatur, quam . προς τινα, ita tamen, ut non semel apud omnes Omium aetatum Scriptores alterum
in alterius vicum sit substitutum. Ita fit ut rei summa a codicum fore pondeat auctoritate, qui si dimicant inter προς et Has , liborum fore est, in qua in quisque descendere velit
Num noscit a lutarcho aliisque eiuSdem sectae scriptoribus Luciano, Dion Chrysostomo aliis, crases quibus Attici perpetu utebantur, recoli coepta e880, adeo ut licet magnus Sane earum numerus es floruerit apud illos, potiores amon Secundum fixam quandam regulam assim recurrant. Qua dero pluribus a m expositum est in Quaest Plut III p. 51 sq., sortasse n0n infeliciter, quamquam ingenue confitendum est, quidqii id profecerim pusillum videri prae eo quod restat. At iu in eadem asen d Plutarcho video esse sententia obetum Mnem. 186 p. 335, quamquam non tantam equidem huius scriptoris in his rubus sequabilitatem fuisso crediderim, ut ubicunque Severior Atticorum norma erasim vel etiam diaeresim po8tulat, praeterquam in fixis veluti in aλος κἀγαθός, certo Semper foedere iunctis, nusquam usurpaverit forma Solutas. Habent enim huius monetae scriptores propriam Suam in quibusdam rebus inconstantiam et D recentiore Sunt, tanto
52쪽
cupidius eo inclinant. Illud autem verissim Observatum est sexcentiens crases a Scribi inperite ObScuratus esse, ut Saepe, si quis hoc agit, o Vetusti Scriptura corruptelis nitidiorem auctoris indagare possit Scribendi rationem. Eximius erat
ad haec confirmanda locus in lut Symp. VII, 1, 3 p. 699 e, ubi librorum potiorum lectio την προς το γρὶν ἐπιθυμίαν
e coniectura mutanda erat in Po)ιουργον, quod cum Scribae sero nati de more in communem quippe ibi uisque aequalibus familiariorum refingerent formam, non est mirum OS adsidua quasi errorum consuetudine corruptos, ridiculum pe
adsensimn me tulisse vehementer laetor, in nemos. 1862
Similiter scribarum error in simili causa commissus quid genuinum Sit, demonstrare poterit in Symp. III 4, 3 p. 65I
ubi densiora esse mulierum quam virorum corpora, diScito e significatur ex viris concumbentibus eum mulieribus tinguento aut olo delibutis. Quibus proxima continuantur in hunc modum: νaαίμπλ&νrat a a DTου του χρίσμαιος ἐν τω συγκαθεύδειν, κα μη θίγωσι μηδοπροσψοωντα των γυν&ικῶν. In his profecto non satis erat refingere OD at Tot , Cui USloc usitatius haud dubio scriptum esset aυτου Iimmo cum' Crasibus a Plutarcho semper sonasse usurpatis adnumerandum Si etiam roυφ - , elicitur servatum in Smp. Vil: 'racs. p. 16 e. Ac re- Siliuendiam hoc esse vel in librorum iudicio Mor. p. 236 b, ut Clementi Alex Paed. H p. 283 P pro manifesto vilio is His reddidi Cobet . .
Conl. Praef. ad Nov. ecl. p. XIV si Plulaichus auctor esset poplithe-gmalum Laconicorum, equo homo qui te minimam quidem curam ad eiusmodi hiatus evilandos adhibuerit. Ex eodem genere S ταλευοον inpune Servatum a scribis Symp. p. 659 b. x ceteris nullum novi exemplum, quod felicius commune naufragium eluciaium ad ultimos deinceps BFZanlios, pristinae alioquin sermoni virtutis desultores, propagalum Si quam 70ἴδατος. Atque ceterarum etiam non nullae fuit quae longo intervallo postquam obsoleverunt, in recentiorum demum clipii re- Surgunt, quorum nemo est qui magis exsultaverit in memoria crasium exoletarum instauranda, quam Anna omnelia, apud quam non tantumr0υδανος Verum etiam προυτρέποντο, τοὐμφανής, Ουσχατον κἀγω, GIG.κ κ κἀκει, υμός, 10υμόνα Πο0υnr0 etc. aequalibus prioribusque e parte Sprela, non occulle gliscunt, sed ita fixa sunt, ut perpauca reperiantur
contraria exempla, velut Moo μνώ M p. 23, 16.
53쪽
in archetypo haec incorrupte exarata sissent A UI ITA UTOI tanquam in oculos incurrit vera et elegans Scriptura ναπίμπλον &ι γαρ υτο τ αυτ οὐ χρίσματος , ut SaepiSSimel0cutum invenies auctorem. Simili viti inquinatus est locus apud Athen. III p. 84 ubi de purpurarum generatione Seri
Similibus fusius dictum est in Quaest. lut III p. 50 et IV p. 23 not. quibu hodie ex serioribus addiderim Procop. b. g. III, 20 p. 365 13 ες κοίτην τινὶ ξυνελθεῖν ρ εις εὐνὴν τινι ξ. III, 31 p. 406, 3 JV, 10 p. 504, 6 Ihe0phyl. hist. IV, 6 p. 171, 18 παρενεγγύα τῆ γυνοικὶ ε ταυτον εννῆς Ἀφρουρήρχ γενέσθαι etc. Quamquam ne his quidem similibuSque formis quid scriba do suo largiti sint omnibus locis
adamussim definiri lic0t. Obiter moneo in praecedentibus s. 651χ τιον πλεισται μι γ οῖσι των νὁρῶ et p. 65 1 dδύλοι οῖν και το ριγουν Vi dubium SSe OSSe, qui Sincerior forma ριγῶσι ρ ριγῶ vel invitis libris inserunda Sit, cum emendatiorem, quae Atticis propria adsoritur C0bet VI, p. 84), inlaesam servaverint librarii in Mor. p. 233 a, ubi habe θιγ q, quamquam ne hic quido locus orira dubit tionem positus est. Sed tenuis omnino fides est librorum in his aliisque formis vitiosis, qua sortuita aliquot exemplorumconSensione stabilita putantur, ut sanissimo iudicio observavit Dindor Praus ad Dion Chrys p. XI. Ac multo crebriu in hac re apud lutarchum peccatum est, quam qui ine extus
Verum sev hoc quidum est prae turpissimi maculis, quae inquinant Symp. VI, 10 p. 697 το υτ sc ταυτόθὁ πίσχει κaι ιυρῶν εν νε δ εις ορνός c02τ και νίτρωσυν vis, neque enim Gωρος πυρῶν quid sit perspicitur e συνημμένος manife8to mendosum est. Sublatum erit alterum vitium Si rescripseri8 και πυρῶν ντε Θεὶς μέ ω, i. e. si imponitur uvis in forobe qua horde conduntur, quem ad modum
54쪽
θεσιν μεν γαρ εἶναι σωμήτων συναφὴν κατὰ τὰς επιφανείας ως
σιρους πυρῶν τε και κριθῶν. Plin. h. n. XVIII, 30, 306 Varro de r. r. I, 57, 1 et quae congessi in Quaest Plut I p. 48 Sq. ), ex quo statim intelleges, quam recte a me in verbis contigui ocι δε πυρὰς χει τι θερμόν, τεκμαίρονται τοῖς ἀμφορευσιν, νἐνζιθεμένων ε σιτον ἐβανaλίσκεται ταχέως ὁ ἐνος, iam pridem emendatum sit ὰ ς σιρόν. Quae quid0m suspitio mihi adeo evidens videbatur S80, ut neruinem dubitare OSSe crederem. Eam opini sesellit. Duobnerus nim, cuius hodieque gratissima in aninio meo infixa haero memoria, haec intemptata relinquere uialuit, ne in eo quidem mihi obtemperans, quod ς vel sine librorum adminiculo constanter x lutarchi scriptis eximendum suasi. Et addixit quidem posthac huic observationi, quum praeivit chao rus ad lut vit Tom. II p. 47, 25, codex Vindobonsensis, qui in talibus inturdum est emendatior
ceteris ''). Atiorum quae sequuntur a νίτρον συνζ μένος,
dita esse vid0batur sontentia Scribondo a νίτρρο συμπε Μασμένος, quum audacium lutarchi manes uegro nihieSSe condonMuro vererer, nisi leniore modicina iodi locum
ἐμπίΠrει, ἐαι πολλαὶ τοῖς πήχει ἀνθρώποις προς σίτου παρακαταθηκην ἐνταὐνα, Ῥαι πεποιηνται. Putidum est quod apud Dion Chrys. r. XXI, p. 505 R. codices recens fabricali ut vetustalis colorem odoremque conrtraheretii, perinde atque amphorae vinariae apud Plutarchum, dicuntur καθιέναι ἐς δευν, quos manifestum S demi SSO csse in cavea SubterraneaS, Seilicet non ob marcorem, ut opinabatur ac Goel ad Dion Chrys.0lγmp. p. 62, qui nullus esse debebat, quando frumenta per hiemem conSerValui erant, Sed ob calidam quandam loci frumentorumque ibi coacer-Valorum exhalationem, quae papγrum adeo infuscare credebatur itaque illic quoque pliSSi me tς σιρόν correctum esse quis non probet 3
κtὶ Παντέλειαν. ubi nimis crocundus esse qui tralaticium loco Suo relinqueret.
55쪽
ut Alexim apud Athen VII p. 324 c το σῶμα σμήσας τε λεπταῖς λσiet quae o Geoponicis VII, 6, 11 asseruntur σμήχειν πόθους ἁλμ . De ipso conposito Gυσμήχειν, etsi nullo Xemplo confirmari potest dιασμήχειν usurpavit etiam lutarchus Symp. VI, 7, 2 p. 91 coul. 0b0e ad Phryn. p. 253 q. nemo opinor tricabitur post ea quae de ingente caterva verborum cum Gυν, πρός πρό conpositorum scitissim monuit obot Mnemos. 860 p. 9 et ego uasest. Hut III p. 20 ac satis id tuontur simillima exempla veluti συμπάσσειν lia. S0 Stobae commemoratio ad Aristotelis locum me traducit, in quo mendando interprete operam fruStra consumpserunt. Servavit eum Stobaeus in ecl. phyS. . 154, 5M. Ibi inter alias aliorum philosophorum de acie lunae pinationes haec praedicatur Stagiritae 'Αριστοτέλης μὴ εἶναι Γλυτ ς κῆρατον το συγκριμα ι τα πρόσγεια ἀερώματα του ιθέρος, ον προσαγορευε σῶμα πέμπτον γερώματα VOX nihil est, cuius loco Heserenus, quantumvis non inprobabiliter ad sententiam, frustra dedit περιετώs ara, quam HSpitionem Gaissordo probatam Moinuhius iuro dicit omne palaeOgra-pllicae artis me excedere. Itaque ips0 ἀπεράματα Ἀπερόω
i. e. crementa rescribendum duxit. Sed lubenter virum clarissimum inventum suum conpensaturum eXistim me malvi ματ α, cuiu8 Oeabuli memoriam perspicue Servavit grammaticus ut heri necd. r. p. 434, 1 ἀπουργοί γωνίαι ευτελεῖς εις, τα σαθώματα συνζγον, quam gl0SSam repetierunt et Suida s. v. ἀπουργοί et Hesychius: πουργούς γωνίας ευτελεῖς και που α σαρώματα συνέγουσι, ubi codex tomcorrupte ciρματα. Inde in leXica nostra transfusum nullo adhuc veteris script0ris exemplo firmari poterat. Ceterum depravati vocabuli mendationem a frustra puto quaesituram
fuisse, nisi opportune memineram loci Plutarchi Mor. p. 1089 b, qui librariorum stupores sed pessum datus ita editur: σπερσωμύτων οἰκία τῆ ψυχ του σοφου τα ζ ηd0νῆς εκκλυσματα μένειν εῶντες μὴ λέγωμεν, ubi olim Quaest. Plut L p. 52 40mmodissime serissimeque ut nunc credo
56쪽
emendandum dixi σπερ αρώματα εν ικia, cuius
emendationis me 0Sthac paenituiSSe Quaest. Hui. II p. 6)hodio vix mihi condonare p08Sum. Verum huius quidem maeroris utilissimum Si Solacium priscum illud. ρ σκομεν 4 ει πολλὰ ὁ λασκόψαν Ἀ quod qui me magis admiretur sibique ipsi Scriptum dictitatumque opinetur nemo
est. Quippe oύρωμα, convenienter regulis formatum, satis tutantur et erudita grammatici Behheri glossa et ipse opinor, siquidem recte emendatus est, Aristotelis locus ac nihil prorsus est in vocalium Onc Su vitii, quod, ut fit into duas brevos facile coaleScenteS, Pronuntiando conpensatur plenissimo. Advertit hoc duardum Rasmum Francosuriensem, cuius perutilis de aliquot horum librorum locis extat disputati odita Franc0surti a0. 1863, ut pro eo, qu0d ego in altera harum quaestionum articula argutius quam verius periclitatus oram ώς παρισσώματα κοιλία ' τη φυχ του σοφου
stitueret σπερ σύρματα εν οικία τῆ ψυχῆ, quod qua navis
pse se haud inepte poni potuisse non negaverim, tamen aliquant longius distat a litterarum vestigiis, quibus tamen ingrediendum St, quam aρώματα, ut si horum alterutrum optandum Sit, plane non ambigi posse videatur. Sed admonsi me haec Epicureorum luxuria cavillatio alius cuiusdam loci Symposiacorum III, 6 4 p. 655 τ δε μακάριον και φθαρτον στω μεν ιο αυτ ῶ 'E πικούρω μηφροντίζον ita recte uebnerus pro vitios φροντίζειν των καF μῆς ημὶν ὁ τυ νόμω πόλεως χυ επομένοις
' Perperam me mea fortasse culpa intellexit Rasmus . . . , quasi M ante i φυχ i repeli poluisse contenderem, vel convenietiter id quisquam fieri posse contendere posset vel denique unun lanium alterumve eius inSolentiae reperiretur exemplum. Locutus eram de sollemni ac decantata nunc paene praepositionum in brevioribus conparationibus omissione,
qua de re quid statuendum sit, post ea quae obet Mnem. 858 p. 326. 1859 p. 289 idonii dona adnotavit aliique ante eum pluit mi Dorvili ad Charit p. 28 L. , nulla prorsus hodie potest osse dubitatio. Illud tamen haud dubio rectissime monuit Rasmus, nullam suiSSe cauSam, cur Propterhialum secluderetur praeposilio L post sinώματα. Sed cum primum tum ingressus essem in lubricam do hiatus vicibus in Plutarchi scriptis moralibus doctrinam, utpote in locis aviis occultisque limidior volebam videri quam parum cauluS.
57쪽
διαπεπραγμένοις τι τοιουτον. In his parum recte uebnerus ex cod Paris. 86 in paucis vitiosissimo articulo se substituit rem cuius nullus plane hic ost OGUS; nec tolerandus orat haud dubie vocalium concurSUS inter i επομένοις, cum praesertim, Si rem ipSam intuearis, i adiectum videatur inseptissimo. Id quod Reishium commovisse SuSpicor ut post ευ aliquid excidiss pronuntiaret in hanc Sententiam Diso - ουντας πομένους, romptiu credo quam deliberatius Ni mirum locus perexigua correctione indiget, ut et removeatur hiatus et sententiae adpareat convenientia. Scripserat enim Plutarchus Mi δε τευ νόμω πόλεως συνεπομένοις ἐξευλαβητέον στίν, quam l0cutionem praeivit Plato 6 0gg. XI p. 916M W νόμω ξυνεπόμενo coni Hut Mor. p. 73, ως Ἐπίκουρος οἴεται μέχρι τούτου ζμοκρίτρο συνεπόμενος et p. 81 ρ ῶσπερ ερο φ ὁγρο ταπεινὰς συνέπεται. De lege autem, qua sacrificiis rite operam datur religionis causa a concubitu prohibiti esse dicantur, multa conlegi Quaest. lui.
Omnia sint operata deo non audeat ulla Lanificam pensis inpoSutSSe manum. VOS M0que abe8Se procul iubeo, discedat ab aris Cui tulit host0rna gaudia nocte Venus. Casta placent superis: S. Chrysost de Virg. p. 98, 44 πειραται εμποδίζειν μῖν κατὰ
τον ζ προσευχης καιρὰν ὁ διάβολος, ὰν διακεχυμένην λάβη
ψυχὴν και πῖ ζ προς την γυναῖκα συμπαθείας μεμαλαγμένην, τό ου ἐργάσεται ἶδε κἀκεiσε και η διανοίας ἀναρριπίζων οφθαλμούς οπερ ἴνα μη πύθωμεν κελεύει ὁ Παυλος)της κοίτρ ἀπηλλέχθαι τότε. Quod autem in pri0ribus cum lacuna septum litterarum scribitur in Vind. πολλοὶ δε καστον αγῶνες εκδέχονται ι μέρας, γυμνάσια δε ς ε o ειπεῖν
απαντας' ις υτε καλὴν ἴτε συμφέρον υτ διακείμενον τοσῶμα παρέχειν λυσσώση συνουσία δια κιλ id Duebnexus Vulcobi auctoro, aliis alia nullo cum successu temptantibus,
redintegrandui opinabatur dιαλελυμένον. Id si in codicibus castigatioribus scriptum reperiretur, haud me inpro-
58쪽
bandum esget'), ut nunc res est, dubitare licebit, num lutarchus potius ScripSeri διακεχυμένον, quod et insigne ad efficacitatem significationis est verbum Wytteub ad Mor. p. 595 x. et frequentatur Plutarcho aliisque de corpore animave voluptate dis uso, ut contrarium sero hab0M συστέλ
' CD. uaest Plut I p. 32. Locis ibi adlatis addendus ora Plui.
Mar. 36 ω σωματι πριν ἐκλελύσδαι παντάπασιν Isocr. Paneg. 150 προ τον πόλεμον ἐκλελυμένος, quibus conpono ex recentioribus Niceph. Phoc de vel bell. p. 192, 7 o rπποι εν καιρο πολέμου κλελυμένοι εὐρίσκονταε coni Schoemann ad Cleom. p. 181. Ceterorum quae in quarta quaestionum particula disseruimus hoc accedat supplementum: Pag. 7 adde Allien i p. 164 δησας πίσω τὼ χεῖρε δεδεμένον ἐλαυνει et Hom. 30 δησε ν ὀπίσσω χειρας ἐυτμητοισιν μασιν, quibu exempliS re magis etiam absolvitur. Pag. . Exemplis quae contra loquuntur addo Aol. v. h. XlV, 22 ἀφίκεro εἰς την ἀγοράν, εἶrα κλαε σνας π0λλοῖς ἄμα καὶ θολεροῖς δακρύοις, ut nunc de necessitate mendationis meae subdubilem, cum praesertimoliam Lucianus Luc. 37 sibi permiserit oρῶν τα πρῶτα τρεμο εσTώς, quamquam idem in diat meretr. 14, 1 praeoptavit Grηκα δακρυων. Utcunque re eSt, muli certe requentius, quam ego et exico tum condi-lores opinali sumus, apud prosae orationis scriptore Occurrit et gνειν
veluti Luc. diat merotr. 11, 1 Luc. 35 Xenoph. Ephes II, 8 Themist. r. p. 24 Dio Chusost. r. XLVI p. 135, 15 D. S. Chrys p. 186, 10 p. 393, 6 p. 395, 6 Anna Conin p. 21, 3 p. 247, 8 alia p. 22, 15 in or.
στενήξας καὶ πιδακρύσας Zonar Annal. I, 3 p. 24, 1 l. De vere TD- ρευεt figurale dicto conserendus adhuc onar. l. l. III, 5 p. 221, 7 et Theophyl. hisi. IV p. 158, 11. ὁ εμφυλιος καταTυρεύε7αι πόλεμος. Pag. 10 qq. adde: χρόνον πολύν eodem sero Semper ordine ponit Procopiu veluti hist arc. p. 94, 11 p. 98, 23 ele et probatiorum AthenaeUS permutato Ordine, quem cum gravius anteponi oporteat leviori, usu magis tritum dixi praesertim apud Plutarchum, invenitur etiam Symp. V, 7, 5 p. 82 c, cuius conlocationis primitias et quasi libamenta dedi Homeriis I 40Did' μφὶ γυναικὶ πολύν χρόνον αλγεα πίσχειν Πόλεις αλλας πολλὰς conponit etiam Anna Comia p. 22, 3. adem consuetudo evicit, Ut apud Heliodorum II, 3 ponorolu συν δρῶσι πολλῶ coni Athon. i. 178 s πολλοῖς ἱδρῶσι καὶ αἱ μασιν eo Diac. p. 176, 17 , συν τόνω πολλῶZoSim. p. b d quamquam idem ex solito variavit, cum Scriberct συνπολλῶ όνω p. 45, et p. 458 versa lamen vico p. 389 c et p. 343χουν υ πολλῶ Πόνω. Contrario rursus modo πόνω πολλῶ sere Semper
59쪽
orationis consormatione in simili causa l0cutus est S. Ch 80st.
deinceps apud ceteros innumerabiliter. undem atque lutarchum ordi nem, quippe ratione anellum, ita conlocandi c. g. φόνον ποίησε πολύν, qDynν Ποίησε Πολλήν Similibu S, Servare vide haud raro etiam reconlio
eici, in quibus, ut apud alio serreae huiu calenae Scriptores, iuXla cum paulo ait liquioribus et Plutarcho, Sine ullo Sotilentiae emolumento vollemperamento si aliorem migrare Vide ordinem. Immo in mente et voluntate scribentis posita est Variandae pro tempore conlocationis ratio. Ul hac quidem ae similia neque apud lutarchum ne dum apud inseriores ulla vinctii pallantur regula luamquam quae a m delibata po-lius quam exhausta sunt testimonia, equidem profiteor palum mihi adhuc videri ad minulam hanc quaestionem omnibus partibu rile absolvendam. Cui incommodo, cum exemplo tum copia reapse Si caput ei principium istius causae, facillime occurri potest, si alii animo Semper ad bd quis-
60쪽
spirant libri omnes in hac lectione qσὶ γαρ Ἀριστοτέλης
κοίνειν τον λογισμόν. Haec qui ferri non p0sse vidit Ruishius,
quilias intento suum qui Sque Scriptorem perlegere non detreelant quorum testimonia si ad curata diligentia digeSla oriant, non dubito quin mulio eortius indo mane iudicium quod caduca mea stabiliat, in eoplis adstruat, desecla Suppleat. Pag. 13. 9uod de more imperatorum bγZatiliorum rubra OstreaS, utpote imperii in Signe geSlandi in transcursu disserui, commodissime firmari poterat etiam Le0n Di ac Verbis p. 4s, 13 ὁ δε circi IOεrcit 7ηνἀoχην καὶ ο ερυθρὸν πέδιλον con l. p. 90 1 p. 13, 17 p. 2l, 14 et Anna Comia p. 112, 16 6 φοινικ0βατες πωιλον, p. 114 4 0 ερυβ 90βαφες υπόδημα. p. 29. 17 τα Ἀρυθρὰ fici et figural p. 34, 14 Niceph Bryen n. p. 7, 3 usiam d. Thossat urbe p. 279 80. κέδεπερίδεσις παρασημων ν βασιλεία πεδίλων. Sed nihil omnino ora aras de aequalibus suis cogitasse videtur, immo etiamnunc Verba καὶ πεδίλοις χ ρητ0 9υβρ0ῖ Plutarcho reddenda existimo.Pag. 14. Adde Plial Symp. p. 15 σπερ τινὰς διπλόι ς ἀναπτύσσει της UZης. Pag. 17. Adde Theodecl. p. lol, ecl. hys p. 30 11 M. Orαν φωραθῶσιν φθέντες κακοί Athon. I. . 6s πεὶ ην ρω ένην ἐν 0ρί θ' διαφθείρω coni Ioseph. b. i. V, 4, 3 φωρήθη τις ἀπιώ Procop. d. b. goth. p. 408, 11 κακουργων Tnν Πολιτείαν 'φωρήθη ei ZOSim. p. 412 προδοσία ' σκευωρηθεν oq θη et SeXcentiens apud BSZanlio A. Ρag. 19. lla etiam pluralis iv et re oblinet apud Allisen. p. 44 113a 11, 137 140 I. 141 e 148 150 2974 381 b c etc., nec tamen sine argutula exceptione ut p. 10d, ubi habe μετ ἀλφίτου καὶ ι 90υ. Apud Zonaram, qui ad locum Numae c. 8 SuggesSit pluralem, nuSquam memini me legere singularem ita IlI, 12 p. 250, 7 commemorat Πηρανίλνδεων πληθη. Pag. 20. Ad verba enophontis de re equestri V, 2 ρχόμενα
Pag. 3. Praeter ea quae ordini anno ad pleniorem de magonibus narrationem commendavi ex onarae Annalibus, quorum praeclara ope seliciter nobis videbamur redintegrasse Plutarchum in una Ponapei, aliquantin memorabiliorem proserre oleram locum Procop. b. Eolli.