장음표시 사용
401쪽
servos. Vix ulla cst facies adeo venusta, quae omni prorsus naevo δί labe careat. Etiam laudatur, etiam amatur ea pulchritudo, quae tamen suas sed leves habet . mendas. Nostra haec sors est, ut nihil apud nos sit ab omni parte beatum, ut nemo sine venia placeat. Praet rea licet de alium insignem fructum ex Patribus percipere. Exurgunt nonnunquam homines carnis suae sensu inflati, qui ex ingenio, non ex ullis verae religionis primcipiis hausta dogmata procudunt. Ad horum hominum compescendam audaciam peropportune potest Vet rum auctoritas adhiberi. Videlicet si doceas , Patribus
penitus ignota fuisse quae isti obtrudunt dogmata. Quod ii dein onstrari potest pro certo si ituendum. est ejuim di dogmata a Christo vel ab Apostolis generi humano
nunquam fuisse tradita nulla enim veri s pecie fingi potest, sanctos superiorum seculorum doctores, per quos ad nos manavit Christianismus, aliquid eorum latuisse quae Dominus, quod essent alicujus momenti M ad sali
tem necessaria, nobis revelavit oc commendavit. Equidem non negaverim Patres, fallaci aliqua ratiocinatione , aut speciosa auctoritate deceptos, ea nonnunquam
docere quae Christus nunquam revelavit. Sc quae sunt liquidb falsi, null6que idoneo fundamento nixa, ut allatis exemplis supra ostendimus. Non item inficias ierim ex iis, quae nobis quidem Christus in Scriptura revelavit,sed quae non sunt tamen absoluid ad salutarem fidem necessaria, quaedam potuisse Patres fugere, vel quod
Scripturarum de talibus sensum, tempus id eventus re rum nondum aperuissent; vel quod ipsi non satis attentionis ad ea expendenda attulerint ; vel quod aliquo studio affectuve praepediti ea non animadverterint,quae
jam tum elucebant. Sed fugisse ipsos omnes aliquid quod necessario ad fidem pertineret fieri nequaquam potest. Id enim si ita esset, concedendum esset ipsos s lute excidisse, a qua cogitatione plurimum abhorrescωmnes boni. Fateor ergo , quod hoc, ni fallor, operet satis
402쪽
satis demonstratum est, argumentum quoraliquid verum esse ex eo concluditur quod Patres ita senserint,fluxum
M infirmum esse, cum id supponat, quod liquido falsum
est, Patres, scilicet, omnes suas opiniones a Christi revelatione habuisse. Qualis estet ejus argumentatio qui animas omnes, usque ad diem judicii, seorsum in custo idia aliqua detineri, vel Eucharistiam infantibus esse ii cessariam, vel alia ejusmodi ex Patrum de istis conse se concluderet, in quibus nemo non videt probationum
astarum futilitatem. Atqui sic omnino disputat Ecclesia
Romana, cum ab auctoritate Patrum argumentatur, ut
sua, quae a Protestantibus , tepudiantur, dogmata pro- t. Fateor item vitiosam ineptamque fore Cjus argumentationem qui ex eo qubd omnes in universum Pa tres de capite aliquo fidei ad salutem non necessario
siluerint, ipsitim millum vel falsun esse inserint: Id enim qui sic concludit, supponit quod manifeste falsum eth; Patres nempὰ omnia de singula qu e Christus nobis in verbo suo revelavit clare vidisse de agnovisse. Idem in Franciscanorum schola judicium fieret deo qui a sile
tio Patrum argumentaretur δί contenderet B. Virginem sine peccato conceptam fuisse. Caeterum valere e Patribus ductam argumentationem agnosco atque profiteor, quoties dogma non esse ad salutem necessarium inde concluditur,qubd de eo Veteres Scriptores pariter omnes altum siluerint. Exempli gratia, si quis arcana illa ad salutem media quae Mahumetes aut David Geo gius, vel alii ejusdem farinae scelerati impoliores discipulis suis tanquam certissima dc necessaria tradiderunt, inde falsa inaniaque esse, de cum voluntate Christi pugnare probaret,qubd ea Patres plane penitusque nesci rint, neque unum uspiam de illis verbum fecerint: hujus, ut ego quidem judico, argumentatio firma invictaque esset. Atque haec ipsissima ratio est qua Irenaeus ad versius Valentinianos, aliosque Gnosticos disputat, qui Vesana cerebri sui somnia in medium proferebant, sin-
403쪽
servos. Vix ulla est facies adeo venusta, quae oanni prorsus naevo labe careat. Etiam laudatur, etiam amatur ea pulchritudo, quae tamen suas sed leves habet mendas. Nostra haec sors est, ut nihil apud nos sit ab omni parte beatum, ut nemo sine Venia placeat. Praet rea licet M alium insignem fructum ex Patribus percipere. Exurgunt nonnunquam homines carnis suae sensu inflati, qui ex ingenio, non ex ullis verae religionis principiis hausta dogmata procudunt. Ad horum hominum compescendam audaciam peropportune potest Vet rum auctoritas adhiberi. Videlicet si doceas , Patribus penitus ignota fuisse quae isti obtrudunt dogmata. Quod si deuronstrari potest pro certo statuendum est ejuiri di dogmata a Christo vel ab Apostolis generi humano nunquam fuisse tradita nulla enim veri specie fingi p resit, sanctos superiorum seculorum doctores, per quos ad nos manavit Christianismus, aliquid eorum latuis: quae Dominus, quod essent alicujus momenti ad sali
tem necessctria, nobis revelavit oc commendavit. Equidem non negaverim Patres, fallaci aliqua ratiocinatione, aut speciosa auctoritate deceptos, ea nonnunquam
docere quae Christus nunquam revelavit. δί quae sunt i quido falsa, nulli; que idoneo fundamento nixa, ut allatis exemplis supra ostendimus. Non item inficias ierim ex iis, quae nobis quidem Christus in Scriptura revelavit, sed quae non sitiat tamen absoluth ad salutarem fidem necessaria, quaedam potuisse Patres fugere, vel quod
Scripturarum de talibus sensum, tempus dc eventus re
rum nondum aperuissent; vel quod ipsi non satis attentionis ad ca expendenda attulerint; vel quod aliquo studio affectuve praepediti ea non animadverterint,quae jam tum elucebant. Sed fugisse ipsostomnes aliquid quod necessario ad fidem pertineret, fieri nequaquam potest. Id enim si ita esset, concedendum esset ipsos s lute excidisse, a qua cogitatione plurimum abhorrentvmnes boni. Fateor ergo , quod hoc, ni fallor, opercsatis
404쪽
satis demonstratum est,argumentum quo aliquid verum esse ex eo concluditur quod Patres ita senserint, fluxum
M infirmum esse, cum id supponat, quod liquido falsum
est, Patres, scilicet, omnes tuas opiniones a Christi revelatione habuisse. Qualis es et ejus argumentatio qui animas omnes, usque ad diem judicii, seorsum in cust dia aliqua detineri, vel Eucharistiam infantibus esse necessariam, vel alia ejusmodi ex Patrum de istis conse se concluderet, in quibus nemo non videt probationum istarum futilitatem. Atqui sic omnino di sputat Ecclesia
Romana, cum ab auctoritate Patrum argumentatur, tristia, quae , Protestantibus, repudiantur, dogmata probet. Fateor item vitiosam ineptamque fore Cjus argumentationem qui ex eo qubd omnes in universum Patres de capite aliquo fidei ad salutem non necessario
siluerint, ipsum nullum vel falsinii esse inferret: Id cnim qui sic concludit, supponit quod manifeste tali im est; Patres nempe,omnia de singula quae Christus nobis in verbo suo revelavit clare vidisse de agnovisse. Idem in Franciscanorum schola judicium fieret deo qui a sile
tio Patrum argumentaretur 5c contenderet B.Virginem sine peccato conceptam fuisse. Caeterum valere e Patribus ductam argumentationem agnosco atque profiteor,
quoties dogma non esse ad salutem necessarium inde concluditur,qubd de eo Veteres Scriptores pariter omnes altum siluerint. Exempli gratia, si quis arcana illa ad salutem media quae Mahumetes aut David Geo gius, vel alii ejusdem farinae scelerati imposiores discipulis suis tanquam certissima dc necessaria tradiderunt, inde falsa inaniaque esse , de cum voluntate Christi pugnare probaret,qubd ea Patres plane penitusque nescierint, neque unum uspiam de illis verbum fecerint: hujus, ut ego quidem judico, argumentatio firma Invictaque esset. Atque haec ipsissima ratio est qua Irenaeus ad versius Valentinianos, aliosque Gnosticos disputat, qui vesana cerebri sui somnia in medium proferebant, sua-
405쪽
gentes mundi Creatorem merum Angelum fuisse, qui superiores sic haberct divinitates quasdam , quas Ae es, id est secuti vocabant, quarum alii plures, adii pauciores. constituebant, quid. in .ad ccc Lxv. recensebat, & se centa alia portenta, nullo neque rationis, neque Scrip turae fundamento suffulta. 'irenarus ergo ud propudio sani istam doctrinam non a Christi Spiritu, sed ex uno istorum ingenio natam esse doceat, omnium Ecclesi rum , quas Vci plantavcrant, vel rigaverant Apostoli, tabulas de sacra diptycha cxcutit; Actorum comm ci tarios, .literas S monumenta scrutatur, in quibus. cum nulli essent isti Mones, Achamot & Barbetit Gncsticorum, nec usquam ulla eorum vestigia apparerent, inde comcludit Apostolos, neque scripto neque viva voce, qui
quam, ut fingebant isti sycophantae, V suis discipulis de Gnosticoru mysteriis tradidisse. Si quid enim hujusmodi
Apostolorum discipulis ulla ratione traditum esset, fieri profecto non potuisset, ut id tam brevi ex omni hominum memoria intercideret. Eadem methodo usus est Tertullianus in confutandis illis ipsis haereticis, aliisque ejusdem furfuris, ut videre est, De praescript. cap. . Malibi. Tantis praeeuntibus viris validam M efficacem esse hanc methodum assirmare non dubito. Hinc apuparet Patrum auctoritatem, veluti secundum quoddam post Scripturas esse repagulum, ad eorum impostorianae comprimendam ac retundendam audaciam , qui novam fidem procudere, novaque, de inandita mystcria fallo Christi nomine orbi obtrudere aliquando moliuntur. Certum cst quidem Scripturam , si ci ab omnibus quae debetur reverentia, vero cxhiberetur, unam
ad hoc sussicere posse. Sed ii qui ex suo sibi cerebro
nova dogmata comminiscuntur S. Scripturas plerumque fastidiunt ac contemnunt, idque ipsis vetustissimis haereticis quos consutat irenaeus solenne filii. Cum enim linquit ex Scripturis arguuntur, in accusatio m si venunietur inarum Scripturarum, quasi non reci harant,
406쪽
neque sint ex auctoritate, cor quia varissimi dictae, o quia non possit ex his inveniri verisus ab his, qui nesciant traditionem. Non enim perlueras traditam Agam, hed viva voce. I taque adversus hoc Scripturarum fastidium, longe sunt hoc loco utilissima Patrum monumenta; quae ad hunc praese tim usum & hoc maxime consilio inter tot tantasque rerum humanarum perturbationes ac confusiones sapἰ ei tissima Dei optimi providentia tanto numero ad nos conservata fuisse videntur. Si quid ergo Protestantes ex suo ingenio procuderent, ac velut ad falutem absolute necestarium urgerent, quod nusquam apud Veteres compareret, liceret eos, fateor, hac methodo refutare.
Sed notissimum est nihil eorum fide,quod hujusmodi sit, contineri. Nihil illi ponunt, nihil affirmant aut statuunt quod vel diserte in Scriptura non habeatur, vel quod exca evidenter non sequatur, quod non si paucissima exceperis antiqui Patres non solum in libris, sed etiam in Symbolis de Synodorum decretis suis exposuerint ac
definierint. Protestantes nullam ibi privatam revelationcm arrogant; nullam arcanam traditionem jactanta nullum novum doctrinae principium obtrudunt. Uno, o antiquissimo de maxime authentico Christiani simi instrumento Vetere scilicet Novo Testamento nitum itur. Non nego quaedam cos, sed pauca,in locorum Scri Iurae expositionibus afferre, quae vix in Patrum Scriptis occurrant. Sed ea,quod non sint ad fidem necessaria,M-gumento a Patrum silentio ducto refelli valita non possisunt. Multa enim tempus & experientia, multa ipsae Patrum regula imo etiam interdum hallucinationes, in dia Vina revelatione aperuerunt,quq olim obscuriora ac di
sciliora erant. Quis nescit Pygmaeum gigantis humeris impulitum altius & longius quam gigancem ipsum prospicere ξ Ridiculus esset qui quae prospicit pumilio in re
Lum natura existere ideo negaret quod ea gigas non vidisset. Neque sanior esset si quis Pugmaeum arrogantiae accusaret,quod ea sibi vis i referret de quibus nihil gigas
407쪽
dixerat, qui, etsi ista ipse non vidit, effecit tamen ut ea Pygmaeus videret; ita ut omnis hujus cognitio illi quo que accepta ferenda sit. Eadem est nostri ratio, inquiunt Protestantes. Stamus in humeris procerae illius A celsae Antiquitatis. Itaque quod potiori ac celsiori quam ea fuit, loco quanquam & ipsius beneficio) sumus, eo fit ut in Scripturis quaedam ultra quam ipsa vidit intueri atque animadvertere possimus. Neque verbi est quod nobis idcirco multum placeamus, cum si quid ultra Antiquitatem videamus, id, ut plurimum. ipiis Antiquitati debeamus. Ex quibus constat Protestantes quidem esse e tra omnem hujus disputationis aleam, si ea spectentur
quae ipsi a marisa, ut loquimur ) positiva in fidei
suae expositionibus habent. Ecclesiam vero Romanam, ob rationes supra a nobis expositas nihil juvant Patrum monumenta ad ea probanda dogmata quae ipsa, praeter Protestantium fidem, ponit atque constituit ita ut omniuno de aliis argumentis cogitare eam necesse sit, si quid velit hanc causam promovere. Caeterum in ea sum sententias, ut Romae, non quidem bono ac commodo, sed potius damno ac exitio antiquitatem utilissimE adhiberi
posse putem; nempe si diligenter ac summo labore summaque attentione inquiramusi, an quae Roma, praeter
Protestantium si dem ponit ac decernit,ea quoque pari ter posuerit ac decreverit Aintiquitas. Nam si non potuissed cprchendatur, certum erit, nisi fallor, inde argumentum, ista qualiacunque de caetero sint,cci te capita Christianismi necessaria nequaquam esse. Fateor argumentum in iis non valere quae Roma sic docet, ut ea tamen nondum censeat in capitibus ad fidem necessariis; nam quae sunt hujus census ea, a veteribus potuerunt, Metiamnum a nobis possunt, nullo periculo ignorari. . Sed omni exceptione majus mihi videtur argumentum in iis capitibus quae Roma ad fidem necessaria esse contendit, de in quibus salutis ipsius summam collocare non
veretur qualia sunt, exempli gratia, summa Papae M - Ecclesiae
408쪽
E esiae quae eum pro capite agnoscit auctoritas. E charistiae sacramenti adoratio. Missae sacrificium, Arca nae confessionis necessitas, de alia ejus commatis. Ista, si ejus revera sutar, cujus esse dicuntur, momenti, nesciavisse Patres nemo pius dixerit, scivisse autem ista eos, neque de iis tamen in tam multis quae supersunt operi bus verbum unum fecisse, nemo prudens vel. asseruerit vel crediderit. Neque illud cuiquam cordato in me
tem venire potest, scripsisse quidem de istis Patres alia qua, sed loca fuisse aliquorum fraude vel expuncta vel vitiata. Si quid enim hujusmodi factum esset, eorum ipsorum damno factum esset qui libros asservabanta quod non est verissimile ita factam esse. Justius, veriusque est suspicari libros Ecclesiae Romanae bono, ac in fides: quam illa docet, gratiam esse mutatos, quoties anteactis seculis mutati sunt; quod setius, priore libro , ostendtinus. Ergo si postquam tandiu in hoc desedavit Ecclesia Romana, expcrimentisque tam multis docuit se decupere vehementer illa fidei sex capita testimoniis P
trum confirmare, neque admodum ab co abhorrere, ut
Patrum monumentis quae desunt ea de sito assiuat vel in ferat ; si inquam ὶ post tot molimina ac tempora probari posset, Paulun tamen voluminibus nondum illa contineri, quis diluitaret ea toti Antiquitati seisse in cognita' nedum ut creditu ad salutem necessaria jam
tum censerentur' Quae vero creditu necessaria non putarunt illorum temporum Patres, ea cur nunc necessaria
DCta esse existimemus, nulla planε ratio est. Ergo quae Roma , praeter Protestantium fidem, desinit ac docet vera esse, non potest quidem ex Antiquitatis auctorit te demonstrari s etiamsi cum Roma de his consensisse probaretur in sed ista falsa esse de inania validε demon-stiabitur , si probetur haec, vel veteribus prorsus ignota fuisse,vel certe non eo quo nunc habentur loco ac nu- . mero fuisse. Hoc autem ego quidem , tanti esse judico, ut ad id consequendum Protestantcs temporis ac labo-
409쪽
tis sui partem aliquam Patrum lectioni ultro Impendere
debere videantur. Id unum tum ab his, tum ctiam ab alterius partis hominibus postulo ac flagito, ut ad opus tantum omnibus rebus necessariis instium accedant, ut linguarum Sc historiae S S. Scripturarum cognitione, tum ut in id cum cura dc attentione sedula incumbant, accurate:que quicquid veterum scriptorum superest evolvant, ita ut nihil quod haberi possit negligant aut praetermittant, Cum brevia interdum Sc exigui in speciem momenti loca plurimum lucis ad Veterum mente percipiendam afferant, neve pulcnt quod nonnullis scio contigisse) se omnem veterum de religione sententia tenere, post quaiu quatuor aut quinque menses in ea inquirenda collocarint. Sed nihil in hoc instituto magis necessarium arbitror, quam ut eo animum afferas studiis de odiis, aliasque affectibus vacuum, ex quibus omnis ferξ illa obscuritas nascitur, quam in his scriptoriabus experimur, dum utrique ad sensium singuli nostrum eorum verba inflectere contendimus, quos vere assirmare posse videor de controversis hodie capitibus cum
neutris plane penituique sensisse, sed in his aliquanto
quidem quam Protestantes ulterius, multo vero quam Romanos citcrius, ac parcius provectos esse. Neque ia
hoc instituto satis est testimonia, quae formaliter ut loquuntur in & diserte id ipsum quod quaeritur vel negant
vel assirmant, annotasse, utcunque enim perspicua fuerint , vix erit ut sosphistarum acumina ac praestigias e fugiant, qui sitis technis interdum cssiciunt, ut etiam in claro meridie nox sit, quod ex hodiernis controversia rum libris intelligi potest, in quibus utrique locorum eveter ibus .objectorum vim tanta arte eludunt, ut quid sequaris vix appareat. Sed observandae etiam sunt unius cujusque dogmatis consequentiae necessariae. Fieri enim non potest ut quicquam, quod sit Micujus momenti , ponas, quin ex eo ita posito multa statim tum intra, tum extra Ecclesiam consequantur. Ut, cxemplia gratia,
410쪽
gratia , diligenter ad ea attendendum est, quae panis Euclinistici Transubstantiationem,Purgatorium,auctoritatem Papae Monarchicam consequuntur; & clim ea probὰ animadverteris considerandum est,an Veteres legenti vel omnia, vel quaedam certὰ occurrant. Nam si nulla apud eos extent, argumentum est invictum ea dogmata, ex quibus haec nascuntur, nullo, tum temporis,
Ioco fuisse. Sed non est nostri instituti fusius ista pers qui . Alii non pauci abunde praestiterunt. Neque ex his quς hactenus disputavimus dissicile est intelligere, quo modo, quave methodo, vel quo fructu legenda sanctorum Patrum scripta putemus.