장음표시 사용
131쪽
sceleratam orationem contulisti, ex illi uxinstitutione fueris mutuatus. Si quispiam igit Lutheranus de praesentia Christi in sacrosancto Eucharistiae sacramento, si Ana- baptista de infantum baptismo tecum d certaret,si scripture sanctae a te apertum testimoniu exigeret, quo baptismus in fanistibus necessarius, ybaretur, clim tu illud, Nisi quis renatus fuerit ex aqua& Spiritu sancto, no potest introire in regnum Dei, protulisses, ille contra illud opposuisset, Docete omnes gentes, baptizantes eos in
nomine patris & filii & Spiritus sancti, &illud etiam, Qui crediderit & baptizatus
fuerit: quid ageres t qua interpretationem adhiberes, qua illum repugnantem , rei ctantemque conuinceres' qua ratione n
dis illum scripture verbis redargueres 'qui nullum alium iudicem, quam expressum Dei verbu esse patiaris i quid diceres, cumh1c te tuo gladio iugulatum videres t quid
futurum erat,Fabrici, nisi ut cum neque tu illum, neque ille te in suam posset sentenistiam pertrahere, longa concertatione d
fatigati , ira deinde inces,mutuis demum affecti contumeliis discederetist Quod si tota nobis colluctatio de scripturae in te
132쪽
pretatione futura est, ut tu aliquando vel inuitus,victus tame ipsa veritate sateri coactus es:quis sanctior illius interpres,& huius cotrouersis iudex esse poterit, quam il- Ialam inde a principio nascentis religio is ad haec usq; nostra tempora, Ecclesiae catholicae constans & perpetua consensio, quam nulla potuit haereticoru versutia &calliditas, sicut ipsam scriptura corrumpere, aut deprauaret Quis aequior iudex apo stolica traditioe,apostolicis scriptis, & veterum scri pioru monumentis consignata' quam ecclesia Christi,tanquam certissima regulam, agnouit,illaesam atq; inuiolatam conseruauit, &tanquam optimum intelligendis scripturis interpretem adhibuitiquis iudex incorruptior testimoniis sanctorum , & antiquoru Patrum Graecorum& Latinorum, qui partim vicini temporibus Apostolorum inceram illam,atq; p ram euangeli elegis intelligentia ex illorum purissimis fontibus hauseruir partim summa vitae innocentia, fide, sanctitate&pietate exornati,om n i bus nature & literarum ornametis instructi,splendore diuini spiritus illustrati, iugi & magno labore totas suas aetates in studio sanctaru literarum I s con-
133쪽
,3 PETRI FONT1 D. contriuerui,& in intimos illius sensus penetra rut: qui cum sint ab odio & ira & hua manis asseetibus remotissimi, & suis nunc in libris nobis apertissimὶ loquantur, in regrem incorrupte iudicabu ti Quis deniqincorruptior, qs oculatiori Quis sanctior, aut sapientior iudex excogitari potest, aut unquam fuit ab Ecclesia catholica disseillimis, periculosissimisq; suis temporibus adhibitus, quam Conciliu Cecumenicum, quod vel tuus etiam ipse Caluinus optimum scripturae interprete agnoscit, &illa quatuor prima se dicit cum magno Gregorio supplicem venerarii Hos igitur iudices cum tu reiicis Montane, & alios tibi dari postulas,si nulli sunt, nec esse possunt: quid aliud indicas, quam te iam istam palaestram, Pprio iudicio damnatum, extimescere, atque detrectare, quam te optare
paulo ante simulabast Quid enim potest esse dementius, quam iudices poscere, &nullos ibare Quis te tantus oppressit stupor,ut has insidias a nobis deletiu iri non putares, &huiusm odi praestigiis& impo-cturis crederes te posse Germanis imponere,&curiosis nostrorum oculis puluerem vitandere, ne perditam iam vestra & cau-
134쪽
sam& mente intueantur, qui haec temerὸ& ineptissime ia effutiatis, ne nihil dixi me, ne ipso silentio victi videamini φ Sed quo- niam intelligebas maximam semper fuisse Concilioru vim ad haereses ipfligandas, &hoc,quod Tridenti sepe iam coaetu,& vestris insidijs intermissum, magnis tandem laboribus,maxima totius orbis Christianico sensione conflatu est, extremum vestrae
miserrim cauta vulnus futuru ptimescis, neruos oes orationis ad illud euertendum cotulisti: cuius ut auctoritate infringeres, nullis argumetis,nullis rationibus,sed improbissimis contumeliis usus es, ne ab illo calonis munere, quod initio tibi imposuisti, discederes. Conciliu no modo erra- Montanἀre posse, sed sypius erra se, et usq; venerabi- calumna Ie nomen in Satanae sy nagoga cadere posse, idque fatis &calonis auctoritate,& ma- Iedicto probatum esse arbitraris. Exemplum ex euangelio Ioannis, quasi telum
aliquod arripuisti, nam saepe scripturam sacram surori vestro,& maledicetis seruire cogitis quod quidem antea Caluinus usurpaverat sed tu illud ab eius m an ib. a
reptu,ad hibita i mpudeli paraphrasi, in sa- .cru istud Conciliu colorsisti, ut ostederes,
135쪽
PATRI hou in. te illo, licet caeteris sis rebus inserior, maledicendi tame studio, audacia, & improbitate esse longe superiorem . que quidem ego locum impudentissimum libenter si- lentio praetermittam: quia non modo facile patior,sed nobis puto gloriosum, nos a vobis hoc genere oratio is superari, pra sertim cum haec vestra maledicta,quae sunt indices apertissimi vestrae improbitatis,&testes mentium sceleratarum , hominibus sanae metis , aperte loquantur & testiseenetur vitam vestra impuram, atq: doctrinam no posse a tam impudenti & illoto sermo. ne dissidere, ut nemo iam sit tam clcus,aut tam stupidus, qui non videat,ijs homini-hus credendum non esse, quos sic exagitat in Iania, sic furor agit trasuersos, Ut nunquam sani, neque sobrij loqui videantur:
in quorum libris nulla prorsus euangelicae modestiae species appareat. Itaque quod caeteri iniquo animo ferre solent,chm E clesiam Romanam,cum sacrosancta Concilia tot onerata columeliis ab iis hominibus intuent: ego no igia sustineam,tum P praestet iniuria pati,quam inferre,chm illuhabeamus mansuetissimu praeceptore, qui
iniurias acerbissimas incredibili patientia
136쪽
pertulit,& discipulos suos tunc beatos di- νωιtb.nxit esse futuros, cum maledictis afficereniatur: tum etiam quod in ijs magnum nobis ad euertendas vestras haereses praesidium intelligam esse collocatu. Futurum enim spero, ut cum Lutherum in primis, cuius pectus furiae omnes videntur occupauisse: chm reliquos etiam auctores, qui, illius vestigijs inhaerentes, furorem etiam imitantur, posteri perlegerint: ctim uniuersa eo
rum scripta conuicijs respersia sic esse viderint,vi in illis no ullum pudoris, aut Christianae modestiae vestigium, sed veteris comoediae licetia conspiciatur: ex quibus in - , sanam illorum mentem deprehendent: cum altera ex parte,mansuetudinem illam ti bonitatem Christi Iesu in mentem reuocauerint,se ijs hominibus credere, & Christianos simul esse non posse iudicabunt: cum humilitatem Christi cum istorum si perbia,chm illius mansuetudi me cum istorum furore, modestiam cum effrenata licetia, bonitatem summam cum lamma improbitate contulerint, non hos quidem
Christianos,sed Antichristos: non Christi discipulos, sed hostes censebunt: non iis magistris se tradent instituendos &excoia
137쪽
is3 PETRI FONTID. lendos,quos viderint tot animi morbis Iaborare: nisi quispiam fuerit tam infantis, qui medicis phrenesi laborantibus aeterianam suam felicitatem iudicet esse credendam. Sis ergo per me, Moiane, furiosus: sis impudens, maledicus &conuiciator e nostram causam agis,& tuam prodis: n olo te. cum iniuriis decertare, ne eiusdem criminis reus esse videar.Sed venio iam ad extremam orationis tuae partem, in qua, nobis
ut tibi videtuo profligatis, ad ea praescribenda, quae ad res vestras optimὸ coponendas, & moderandas spectant, te accingis: quian re singularem stultitiam, sicuti hactenus impudentiam, prodidisti.Sed mira est, quam subita metamorphosi ex calone censor euaseris:& qui antei calonis te pamM,aia, tes acturum esse fueras pollicitus, nunc granM. uissimam Catonis personam velis susti nere. Amplissim is verbis &grauibus senten-lijs orationem exornas: humana, atq; diuina iura tibi comissa esse gloriaris, illoruq; ratione tibi esse reddenaam: sed subito qui illam veterem personam obliuisci non potest, qui hanc natura, & ingenio tuo recla mante susti neas, deposita censoria grauitat hi llic o ad scurrile & calonicam maledice
138쪽
uam reuerteris.Nam cum quibusdam obi ctionibus respondere decreuisses, quarum prima est illorum ministrorum, qui tibi dicere potuissent, cur non Tridentum petimus, ut religionis causam cu patribus conferamus:& in comune pertractemus' quia
enim gloriosiust quid fructuosius hac pro fectione, ex qua pax & concordia sperari posset' huic tam iustae & tam sanctae expostulationi nihil aliud respodes, qua te neq; posse, neque velle id facere: quia Concilii auctori tas a Romano Pont. Christi & Ecclesiae eius iurato hoste dependeat.O impudatiam hominis inauditam, tu illum, quem Christus Ecclesiae suae fan ctae suprem v volui tesse pastore, que Concilia omnia, iam inde ab illo primo Nicaeno, quem antiqui
Patres,que sedes oes patriarcharum & episcoporum, toto Christiano orbe diffusia . summum Christi vicarium agnouere,& debita sunt venerati one Psecutae: a quo semaper, tanquam a capite in membra, incorru.pta siem per, si ncera & i n tegra fides in rei i- quum Ecclesiae corpus wmanavit: cui Oes Ecclesiae ordines, cui oes Christiani, principes, tetrarchete, imperatores, tan qua supremo Ecclesia principi, Christi vices gereti,
139쪽
collum, ascesq; submiserunt:tu, inquam, omnium, quos terra sustinet, steteratissi me, Christi iuratum hoste appellabis' Sed quid ego tibi homini infelicissimo & miserrimo indignor, cuius potius misereri, cuius sortem lametari debuissem'Omitto reliquas contumelias, quas in hoc sacrosanctum Concilium coniecisti, quod te fastidire,neglisere, de tanquam coetum malignantium fugere, decli nare, auerserique impudentissimε iactas: accedo ad praeclaram illam repetitionem tuam,ex omnibus consertam& eoniarcinatam argumentis,
quibus vos ab hoc Concilio non prohiberi modo, sed arceri causeris. Continuatio- Nant, nis clausula,Veluti obiecto vallo,vos ab eomnia excludi criminaris, cum ostenssim iam sit Pontificem max.ab illo verbo abstinuisse:& summam esse improbitatem, velle ea, quae Lanctissime a secro Concilio decreta sunt, in disputationem iterum, quaestio nemq; vocare. Sed cur legatos & theologos Germanorum Principum aegrh intem cestione Caroli U.potentisii mi imperatoris, in Concilium admissos, disputatione tamen exclusos esse mentiris' cum potius aenia illa Imperatoris potentia, &instaurandae
140쪽
randae religionis tam ardens studium, vix potuerit a vobis obtinere, ut pauci quida& illi muti theologi Tridentum mitterentur: a quibus postea Concitu Patres, cum eos saepe amice, atq; benevole ad disputationem , & reddedam suae doctrinae rationem prouocassent, nullam vocem exto
quere potuerunt. Testis est Brentius, qui id ridetum ingressus, amicissime raceptus, rogatus etiam saepissime, ut suam mentem Patribus explicaret, ut sententiam diceret, in disputationis arenam permultos men ses prouocatus, ex loquacissimo tame versus in Harpocratem,suae causae Pythagori co silentio consulendum putauit. Siluit quousq; accepit, Mauritium cum e*ercitu numeroso Oeni pontum venisset & quo tempore Concilij Patre illius ad uetu per turbati, n ulla iam alia de re, quam de fuga cogitabant, prodit veluti ex aliquo gurgustio acerrimus ille cauta vestrae propugnatori & tum demu se audiri postulauit,cum audiri non potuit. O praeclarum ministra& defensorem, quo vestra causa non nisi
maximo tumultu&Cociiij suga, vocem,& illam nihil iam profuturam, expressita Noq; vero tunc eo consilio petebat dari sibilo